Η πρώτη εμφάνιση των οικολογικών κινημάτων γίνεται στην Ελλάδα κατά τον 19ο αιώνα και πιο συγκεκριμένα το 1830 την εποχή της βασιλείας του ΌΘωνα, μέσω προγραμμάτων για την καταπολέμηση των δασικών καταστροφών και την ανάπτυξη της γεωργίας. Κατά την περίοδο του 1920 μέχρι το 1930, δημιουργούνται τα πρώτα φυσιολατρικά και ορειβατικά σωματεία, όπως ο Ορειβατικός Σύλλογος Αθηνών και ο Ορειβατικός Σύλλογος Πατρών με απώτερο σκοπό να καταφέρουν να παρακινήσουν τους πολίτες ώστε να έρθουν πιο κοντά στην φύση. Το 1937 ψηφίζεται από την βουλή ο πρώτος ειδικός νόμος «περί εθνικών δρυμών», σύμφωνα με τον οποίο ιδρύονται πέντε εθνικοί δρυμοί στη χώρα μας και στην συνέχεια το 1951 έχουμε την ίδρυση της «Ελληνικής Εταιρίας Προστασίας της Φύσης», η οποία αποτελούσε την πρώτη οργάνωση για την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος.
Στην Ελλάδα τα οικολογικά κινήματα δεν γνώρισαν εξ’ αρχής την ανάπτυξη την οποία είχαν αντίστοιχα κινήματα σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, λόγο του εμφυλίου πολέμου αλλά και της παντελούς έλλειψης βιομηχανιών στην χώρα μας. Σημαντικό ρόλο στην καθυστέρηση της ανάπτυξης των οικολογικών κινημάτων είχε και η επιβολή της δικτατορίας κατά το διάστημα 1967 μέχρι και το 1974, διότι ο λαός ασχολήθηκε αποκλειστικά με τον αγώνα για την αποκατάσταση της δημοκρατίας, αφήνοντας τα υπόλοιπα θέματα που απασχολούσαν την τότε κοινωνία στο περιθώριο. Υπήρχαν όμως ορισμένες οργανώσεις οι οποίες εξέφραζαν την δυσαρέσκεια τους σε ορισμένες βιομηχανικές επενδύσεις χωρίς όμως να μπορούν να βρουν ανταπόκριση και από άλλους ανθρώπους. Ύστερα από την πτώση της δικτατορίες και την αποκατάσταση της δημοκρατίας στην χώρα μας, η βιομηχανία ξεκίνησε σταδιακά να ανθίζει, με αποτέλεσμα να κάνουν δειλά την εμφάνιση τους οι πρώτες οικολογικές κινητοποιήσεις.