Ασκήσεις 1^ου κεφαλαίου

Τον 4ο μ.Χ. αιώνα, ο Μέγας Βασίλειος ήταν επίσκοπος στην Καισάρεια της Καππαδοκίας και είχε να αντιμετωπίσει την επιβολή της ειδωλολατρίας από τον αυτοκράτορα Ιουλιανό τον παραβάτη. Όταν ο  Ιουλιανός, ξεκίνησε για πόλεμο εναντίων των Περσών, πέρασε από την Καισάρεια και ο Μ. Βασίλειος του πρόσφερε κριθαρένια ψωμάκια,  που έτρωγε και ο ίδιος. Ο Ιουλιανός όμως προσβλήθηκε- περίμενε χρυσάφι και όχι ψωμί και μάλιστα κριθαρένιο- και απείλησε να καταστρέψει την   Καισάρεια, αμέσως μόλις γυρνούσε από τον πόλεμο. Όταν ακούστηκε ότι ο βασιλιάς επιστρέφει, ο Μ. Βασίλειος θυμήθηκε την απειλή του. Έκανε προσευχή όλη νύχτα, να τον φωτίσει ο Θεός να κάνει το σωστό, ώστε να σωθεί η Καισάρεια. Την επόμενη μέρα, ζήτησε απο το ποιμνιό του, να προσφέρει ο καθένας τους ό,τι έχει: χρήματα, κοσμήματα, κλπ, ώστε να καλοπιάσουν τον βασιλιά. Όλοι ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του ποιμένα τους. Ένα μικρό σωρό σχημάτισαν οι προσφορές τους στη μέση του ναού της Υπεραγίας Θεοτόκου. Ξεκίνησαν να προσεύχονται και ο άγιος Βασίλειος είδε όραμα’ την Παναγία πάνω σε θρόνο να προστάζει στους αγγέλους: ”φέτρε μου το Μερκούριο”. Λίγο αργότερα, ο αγγελιαφόρος, τους πληροφόρησε  ότι ο βασιλιάς είχε σκοτωθεί. Τα χρήματα και τα χρυσαφικά, έπρεπε να επιστραφούν στους κατόχους τους. Πως όμως; αφού κανείς δεν είχε σκεφτεί να σημειώσει τι είχε δώσει ο καθένας! Τότε, ο Μ. Βασίλειος, έδωσε εντολή να ζυμώσουν μικρές πιτούλες. Σε κάθε μία πίτα έκρυψε και ένα νόμισμα ή κόσμημα. Τις ευλόγησε όλες και τις μοίρασε, μία σε κάθε οικογένεια.

Από τότε, κάθε Πρωτοχρονιά, κόβουμε βασιλόπιτα εις μνήμην του Μ. Βασιλείου.

Σ΄όποιον πέσει το φλουρί, θα΄ναι τυχερός πολύ!!!!!!!!!!!!