Οκτώβριος 2008
Ο μαστρο-Φώτης ο τσαγκάρης
Το ρολόι στο καμπαναριό ζύγωνε να σημάνει πέντε. Μετά τη μεσημεριάτικη βροχούλα όλα αναπαύονταν κάτω από το πέπλο μιας ηρεμίας παγωμένης. Το κρύο αεράκι έδινε κι έπαιρνε. Στις αόρατες λακκούβες το νερό έδειχνε να αναπαύεται κι αυτό. Το επόμενο πρωί δε θα τολμούσες να το πλησιάσεις. Παγωμένο καθώς θα ήταν, μπορεί να γλιστρούσες πάνω του. […]
Κάτω από Πεζογραφία | 0 ΣχόλιαΟίκτος
Ένα ανεπαίσθητο ρεύμα αέρα σκορπάει τα πεταμένα αποτσίγαρα της χθεσινής ξεχασμένης μέρας. Μαζί τους σκορπάω και εγώ σε στενά δρομάκια, σε ανηφόρες και κατηφόρες που δεν οδηγούν πουθενά. Ο καιρός είναι ασυνήθιστα καλός για τέτοια εποχή και μόνο όταν βγαίνεις στους κεντρικούς δρόμους, νιώθεις το χειμώνα να χώνεται ύπουλα στα πόδια σου. Το ήξερα πως […]
Κάτω από Πεζογραφία | Comment (1)Η συνάντηση
Ξημερώματα Σαββάτου ο δρόμος από την εθνική με φέρνει στη γενέθλια πόλη μου. Καταφθάνω ύστερα από εντολή του αφεντικού μου για να εισπράξω κάποιες οφειλές από το Λουκαΐτη, έναν πελάτη που κανείς δε θα επιθυμούσε να αποκτήσει. Η δουλειά μου είναι να κάνω τον πλασιέ σε εταιρεία καλλυντικών της Αθήνας. Κατά τη διαδρομή το αφεντικό […]
Κάτω από Πεζογραφία | 0 ΣχόλιαΤο λιμάνι
Αποφασίζεις να κατεβείς μια βόλτα στο λιμάνι. Είναι λίγο μετά τα μεσάνυχτα. Μπορεί να σε πάρουν και για τρελό. Όμως αδιαφορείς. Ντύνεσαι τα καθημερινά σου ρούχα, βάζεις το καπελάκι σου στραβά και με τα χέρια στις τσέπες κατηφορίζεις. Δεν είναι μόνο το έδαφος που σαν χωνευτήρι σε οδηγεί εκεί, είναι και το γουργούρισμα της θάλασσας, […]
Κάτω από Πεζογραφία | 0 ΣχόλιαΤο βασιλόπουλο
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα βασιλόπουλο. Ήταν πολύ πλούσιο και ευτυχισμένο. Δεν του έλειπε τίποτα. Είχε ό,τι επιθυμούσε, όποτε το επιθυμούσε. Κάποτε ήρθε η ώρα να παντρευτεί. Κάλεσε λοιπόν ο πατέρας του ο βασιλιάς όλες τις κοπέλες της πολιτείας για να διαλέξει ο γιος του την καλύτερη. Μπήκαν στη σειρά λοιπόν […]
Κάτω από Πεζογραφία | 0 ΣχόλιαΟ ψαράς και η γοργόνα
Μια φορά κι έναν καιρό, ένας μικρός ψαράς είχε βγει για ψάρεμα με το καΐκι του. Κόντευε να ξημερώσει, μα η ψαριά του δεν ήταν καθόλου καλή. – Πώς θα γυρίσω σπίτι, συλλογιζόταν, με άδεια δίχτυα; Ξάφνου ο τόπος άστραψε και από τη θάλασσα ξεπρόβαλε μια γοργόνα. Πλησίασε το καΐκι του μικρού ψαρά και τον […]
Κάτω από Πεζογραφία | 0 ΣχόλιαΛίγο πριν το σκοτάδι
Όλα έγιναν ξαφνικά, όπως συνήθως συμβαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις. Χωρίς να σκεφτώ τίποτα, βγαίνω από το αμάξι όσο πιο γρήγορα μπορώ, για να γλιτώσω από τις φλόγες. Βλέπω τα αίματα στα χέρια και στα πόδια μου και νιώθω ένα δυνατό πόνο στη μέση και στο πρόσωπο. Προσπαθώ να κοιτάξω γύρω μου, να συγκεντρωθώ, να θυμηθώ, […]
Κάτω από Πεζογραφία | 0 ΣχόλιαΗ σύμπτωση
Άνοιξα το παράθυρο να μπει λίγος αέρας. Υπερβολική η ζέστη για μήνα Μάιο. Πρέπει να βάλω και το κλιματιστικό στο αυτοκίνητο. Δεν πάει άλλο. Το καλοκαίρι δε θα αντέξω με τον καύσωνα. Σήμερα, του Αγίου Κωνσταντίνου και της Ελένης, πολιούχων της πόλης, θα? χουμε δουλειά, κυρίως το απόγευμα. Η πλατεία θα γεμίσει κόσμο […]
Κάτω από Πεζογραφία | 0 ΣχόλιαΤο σκοτωμένο ελάφι
Έβρεχε ακατάπαυστα εκείνο το πρωί. Λογικά θα έπρεπε να είμαι όλο νεύρα, που ο καιρός δυσχέραινε την επιστροφή μου, όμως χαιρόμουν τη βροχή, λες και με γέμιζε η παρουσία της. Μου φαινόταν πως έδενε αρμονικά με το τοπίο εκείνο το χειμωνιάτικο πρωινό. Βρισκόμουν σε ένα χωριό του ορεινού όγκου της Μακεδονίας. Είχα μόλις […]
Κάτω από Πεζογραφία | 0 ΣχόλιαΦθινοπωρινά φύλλα
Γυρεύω τα φθινοπωρινά σου φύλλα, μαύρα, κίτρινα, σταχτιά, κρυμμένα σε κάποιο κλειδωμένο σεντούκι, τυλιγμένα στις τριμμένες φλοκάτες, απορημένα στον ίσκιο της αναχώρησης. Τα γυρεύω μέρες τώρα, μα δεν τα βρίσκω, από σελίδα σε σελίδα τα φθινοπωρινά σου φύλλα. Χρυσό, χαλκό και σύνεση, νότες που ταιριάζουν στην μπακιρένια όψη σου αλλά καμώνονται πως δε σε είδαν. […]
Κάτω από Ποίηση | Comment (1)