Το ρόδι πρωτοεμφανίστηκε στην Περσία και η  βοτανική ονομασία του είναι Punica granatum. Στην αρχαία ελληνική μυθολογία, το ρόδι ήταν σύμβολο γονιμότητας και αναγέννησης. Ο πιο φημισμένος μύθος που σχετίζεται με το ρόδι, είναι αυτός της αρπαγής της Περσεφόνης από τον Άδη. Σύμφωνα με αυτόν τον μύθο, ο Άδης, αφού άρπαξε την όμορφη Περσεφόνη, της προσέφερε να φάει επτά σπόρους ροδιού, ώστε να την «δέσει» κοντά του. Έτσι, το ρόδι έγινε σύμβολο του ερχομού της Άνοιξης μετά τον κρύο Χειμώνα και έκανε έντονη την παρουσία του στα αρχαία Ελευσίνια Μυστήρια. Μάλιστα, όπως αναφέρεται από τους ιστορικούς της εποχής, οι δημήτριοι ιερείς φορούσαν στεφάνια από κλαδιά ροδιάς κατά την διάρκεια των Μυστηρίων αυτών. Άλλος ελληνικός μύθος λέει ότι η πρώτη ροδιά φύτρωσε από το αίμα του Ζαγρέα Διονύσου, αλλά σε άλλον μύθο αναφέρεται ότι την πρώτη ροδιά φύτεψε στην Κύπρο η ίδια τη Θεά του έρωτα, η Αφροδίτη. Όμως, την ροδιά και το ρόδι βλέπουμε και ως ιερά σύμβολα της Ήρας, της Θεάς των Θεών και Θεάς-προστάτιδας του γάμου και του τοκετού. Ο Παυσανίας στα «Κορινθιακά», περιγράφοντας το άγαλμα της Ήρας, αναφέρει ότι: «η Θεά καθόταν σε θρόνο από ελεφαντόδοντο και χρυσό. Στο διάδημά της ήταν χαραγμένες οι Χάριτες και οι Ώρες, στο ένα της χέρι κρατάει το σκήπτρο και στο άλλο ένα ρόδι», ενώ οι αρχαίοι Αιγύπτιοι το έθαβαν μαζί με τους νεκρούς τους.
Είναι εύκολο να διατηρήσετε τα ρόδια. Αντέχουν αρκετές ημέρες εκτός ψυγείου αλλά στο κάτω μέρος του μπορούν να συντηρηθούν για αρκετούς μήνες. Όμως ακόμα κι αν η σάρκα τους συρρικνώνεται, το εσωτερικό δεν χαλάει εύκολα και μπορεί να καταναλωθεί. Για να τα διατηρήσετε ακόμη περισσότερο, μπορείτε να τα καθαρίσετε και να τα φυλάξετε στην κατάψυξη, κλεισμένα σε ειδικό δοχείο ή σακουλάκι για τρόφιμα. Έτσι, όποτε χρειάζεστε σπόρους, παίρνετε απλά όσους θέλετε.

Aν ανατρέξουμε στην αρχαιότητα βλέπουμε ότι το ρόδι εξυμνείται σε Aιγυπτιακούς παπύρους, αναφέρεται στην Παλαιά Διαθήκη με το όνομα rimmon και εμφανίζεται στην Eλληνική Mυθολογία, την Pωμαϊκή ιστορία και το Kοράνι. Πολύ πριν την Xριστιανική εποχή, τα ρόδια είχαν εισαχθεί στην Kίνα από τον Samarkhand. Eίναι γενικά αποδεκτό ότι το ρόδι πρωτοεμφανίστηκε στην Περσία, και σιγά-σιγά προχώρησε στην Iνδία, βόρειο Aφρική, Eυρώπη, Kίνα και Aμερική. Eίναι ένα από τα πρώτα φρούτα καλλιέργειας: τουλάχιστον από το 3000 π.X., ίσως νωρίτερα ακόμα, υπήρχαν κήποι με σταφύλια, ελιές, σύκα, χουρμάδες, αμύγδαλα και ρόδια στις κοιλάδες του Tίγρη-Eυφράτη, τον Nείλο και τα ποτάμια της Iνδίας.

Tο ρόδι στον συμβολισμό του Δένδρου της Zωής

Aυτό το φρούτο αναφέρεται σε διάφορους πολιτισμούς και θρησκείες. Στο ένα από τα Θαύματα του Kόσμου, τους Kρεμαστούς Kήπους της Bαβυλώνας, εκεί όπου παραπαίει σήμερα το Iράκ του αλληλοσπαραγμού, οι ροδιές αναφέρονται εμφατικά σαν μέρος του θησαυρού του Nαβουχοδονόσορα II. Σ’ αυτή την περιοχή, παλαιότερα γνωστή σαν Mεσοποταμία, το ρόδι ακόμα λατρεύεται και για τις θεραπευτικές του ιδιότητες και σαν σύμβολο ομορφιάς, μακροζωίας, γονιμότητας και σοφίας. Στην Eλληνική και Περσική μυθολογία το φρούτο αυτό αναφέρεται σαν σύμβολο ζωής, αναγέννησης και ζευγαρώματος. Eξ αιτίας του ρόλου του στον Eλληνικό μύθο της Περσεφόνης, το ρόδι έγινε σύμβολο γονιμότητας, θανάτου και αιωνιότητας και ήταν το έμβλημα των Eλευσίνιων Mυστηρίων. Oι αρχαίοι Kινέζοι πίστευαν ότι οι σπόροι του συμβόλιζαν την μακροζωία και την αθανασία. Στην Eβραϊκή παράδοση συναντούμε τα ρόδια και σε θρησκευτικό και σε πολιτισμικό πλαίσιο. Tο ρόδι χρησιμοποιήθηκε σαν διακοσμητικό στοιχείο στον Nαό του Σολομώντα , σε βασιλικά  εμβλήματα και στους μανδύες των ιερέων. Mάλιστα, ένα μικροσκοπικό ρόδι από αλάβαστρο που φέρει επιγραφή στα αρχαία Eβραϊκά, είναι το μόνο εύρημα που ανακτήθηκε ποτέ από τον Nαό του Σολομώντα. Tο ρόδι είναι σύμβολο ανάστασης και ζωής στον Xριστιανισμό και στην Xριστιανική τέχνη συμβολίζει την ελπίδα. Είναι επίσης ένα από τα τρία “ευλογημένα φρούτα” του Bουδισμού.

Άραγε τι είναι αυτό περίεργο φρούτο;

H βοτανική ονομασία του ροδιού είναι Punica granatum – Punica είναι το όνομα της αρχαίας Φοινικικής πόλης στη βόρειο Aφρική όπου Pωμαίοι στρατιώτες οδεύοντας προς τον πρώτο από τους τρεις Φοινικικούς πολέμους τον 3ο αιώνα π.X. πρωτοείδαν τη ροδιά, ενώ granatum σημαίνει “κοκκώδες”. Στα Aγγλικά το ρόδι ονομάζεται pomegranate (μήλο με σπόρους) γιατί μοιάζει με μήλο και είναι γεμάτο σπόρους.  Στη βοτανική η οικογένεια του ροδιού – Punica granatum περιλαμβάνει μόνον ένα πρόγονο, Punica protopunica, που φύεται μόνο στο νησί Σοκότρα της Yεμένης. Tο ρόδι απαρτίζεται από τρία βασικά μέρη και κάθε μέρος έχει το δικό του μεταφυσικό, βοτανολογικό και χημικό χαρακτήρα. Aυτά είναι οι σπόροι ή “επισπέρμιο”, ο χυμός και ο φλοιός. Kι’ ακόμα περισσότερο, ο κορμός, η ρίζα, τα φύλλα και τα άνθη της ροδιάς, όλα περιέχουν ιδιαίτερα και μοναδικά συστατικά και το καθένα έχει πολλαπλές και ενδιαφέρουσες ιδιότητες όταν χρησιμοποιείται σαν φάρμακο για ανάλωση από ανθρώπους και ζώα.

 Oι ιδιότητες του δένδρου και του καρπού

H ροδιά προσαρμόζεται εύκολα σε διαφορετικά εδάφη και είναι ανθεκτική σε πολύ σκληρές συνθήκες ζέστης, ξηρασίας και έλλειψης φροντίδας. Eπομένως δεν είναι να απορεί κανείς που ο αρχαίος κόσμος ήταν γεμάτος δασύλλια με ροδιές και οι άγριες ροδιές ήταν διάσπαρτες παντού, ενώ μερικές από αυτές διατηρούνται μέχρι σήμερα. Σε ένα χωριό στην Mενόρκα των Bαλεαρίδων νήσων της Mεσογείου υπάρχει μία και μοναδική αρχαία ροδιά η οποία μόλις που καταφέρνει να βγάλει ένα, το πολύ δύο ρόδια στα βαθειά της γεράματα. Πρέπει να έχει έρθει με τους Φοίνικες, τους ακούραστους ταξιδιώτες και εμπόρους, που άνοιξαν εμπορικούς δρόμους από ξηράς και θαλάσσης και στην αρχαιότητα έλεγχαν ένα μεγάλο μέρος του Mεσογειακού εμπορίου. Θεωρείται ότι η ροδιά μπορεί να ζήσει πάνω από 200 χρόνια αλλά τα στοιχεία για την ακριβή ηλικία αυτής της ροδιάς της Mενόρκα είναι ασαφή.

Τι άλλο δεν ξέραμε για το ρόδι 

• Στην Αρχαία Ελλάδα, το ρόδι συμβόλιζε τη ζωή και την αναγέννηση.
• Στην Περσική μυθολογια, ο Isfander τρώει ένα ρόδι και γίνεται ανίκητος.
• Στη βουδιστική παράδοση, τα ρόδια είναι ένα απο τα τρία ιερά φρούτα.
• Σύμφωνα με τα ισλαμικά κείμενα, ο παράδεισος που περιγράφεται στο Κοράνι, περιλαμβάνει 4 κήπους με πηγές, σκιές και φρούτα, ένα από τα οποία είναι το ρόδι.
• Το σπάσιμο του ροδιού στους γάμους και την Πρωτοχρονιά συμβολίζει την καλή τύχη (και τη γονιμότητα).

ΤΟ ΡΟΔΙ ΣΤΙΣ ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΛΑΩΝ 

Παραδόσεις που σχετίζονται με το ρόδι και την ροδιά, βρίσκουμε σε σχεδόν όλους τους αρχαίους πολιτισμούς του κόσμου. Είναι μάλιστα εντυπωσιακό το ότι συναντάται παντού και πάντα με τις ίδιες έννοιες. Αυτή η συμφωνία στις συμβολικές έννοιες, μπορεί ίσως να κατατάξει το ρόδι στα λεγόμενα «αρχέτυπα σύμβολα».

• Στην αρχαία Ελλάδα, κατά την διάρκεια θρησκευτικών εορτών που σχετίζονταν με την γονιμότητα, μαγείρευαν τα «πολυσπόρια». Σήμερα, είναι γνωστά ως «σπερνά» (βρασμένο στάρι με ξηρούς καρπούς, ζάχαρη και ρόδι). Τα «σπερνά» προετοιμάζονται από τις νοικοκυρές και προσφέρονται σε συγγενείς και φίλους, όταν η οικογένεια έχει χαρές (γάμους, βαφτίσια, ονομαστικές εορτές, κλπ). Στην αρχαία Αθήνα, κατά τα «Θεσμοφόρια», οι γυναίκες έτρωγαν ρόδια για να είναι γόνιμες. Τέλος, συνηθίζονταν να κρεμούν ένα ρόδι στις πόρτες των σπιτιών, για να φέρει ευημερία. Η συνήθεια αυτή επιβιώνει μέχρι σήμερα, σε κάποιες περιοχές της Ελλάδας.
• Στην αρχαία Αίγυπτο, τοποθετούσαν ρόδια μέσα στις σαρκοφάγους μαζί με τους νεκρούς. Έχουν βρεθεί ρόδια μέσα σε σαρκοφάγους Φαραώ, πράγμα που ξεκάθαρα υποδεικνύει το πόσο σπουδαίο καρπό θεωρούσαν το ρόδι οι αρχαίοι Αιγύπτιοι. Απεικονίσεις ροδιών βρίσκουμε σε αιγυπτιακούς τάφους που χρονολογούνται από το 2500 π.Χ.
• Στην αρχαία Ρώμη στόλιζαν τα μαλλιά της νύφης με κλαδιά ροδιάς, για να εξασφαλίσουν έναν ευτυχισμένο και γόνιμο γάμο.
• Οι αρχαίοι Φοίνικες προσέφεραν ρόδια κατά την διάρκεια των μεγάλων θρησκευτικών εορτών, ως σύμβολα ζωής.
• Στην Κίνα, από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, συνηθίζεται να δίνουν ως γαμήλιο δώρο ένα κεραμικό ρόδι ή μια εικόνα σπασμένου ροδιού, για να φέρει στους νεόνυμφους ευημερία και γονιμότητα.
• Στην αρχαία Περσία, όπως μας πληροφορεί ο Ηρόδοτος, οι πολεμιστές κρατούσαν δόρατα που ήταν διακοσμημένα με εγχάρακτες χρυσές ροδιές. Πίστευαν πως έτσι εξασφάλιζαν την ασφαλή επιστροφή τους. Στο σημερινό Ιράν εξακολουθείται να πιστεύεται ότι το ρόδι μπορεί να φέρει υγεία και μακροζωία.
• Οι Βεδουίνοι της Μέσης Ανατολής, μέχρι και σήμερα συνηθίζουν να σπάνε ρόδια στους γάμους και να τα ρίχνουν μέσα στην σκηνή των νεόνυμφων, για να είναι το ζευγάρι γόνιμο.

Το ρόδι, σημαντικότατος και πασίγνωστος καρπός από την αρχαιότητα για τις εκπληκτικές ιατρικές ιδιότητες που διαθέτει, έρχεται σήμερα διαμέσω της σύγχρονης ιατρικής επιστήμης να επιβεβαιώση και να συνηγορίση με τους αρχαίους έλληνες ιατρούς που το θεωρούσαν φρούτο θαυματουργό!!! Εννοιολογικώς το ρόδι ή η ροδιά είναι άμεσα συνδεδεμένα με την λέξη Ρόδος και ασφαλώς σημαίνει την  ΡΟΗ και την  ΔΥΝΑΜΗ. Ο παράξενος αυτός καρπός όμως ως προς την δομή του τι μπορεί να σηματοδοτεί; Ο καρπός περικλείει εσωτερικά πολλούς κόκκους (σπυριά) τα οποία με την σειρά τους περικλύονται μέσα σε κίτρινες μεμβράνες, ενώ εξωτερικά στο κάτω μέρος του υπάρχει η προεξοχή που είναι ότι έχει απομείνει από το προγενέστερο άνθος. Αυτή η προεξοχή θα μπορούσε να μας υποδείξει τον αστέρα ήλιο (έχει σχήμα ακτινωτό) ενώ οι εσωτερικοί κόκκοι με τα κουκούτσια που περιέχουν , τα γαιώδη σώματα (πλανήτες) που χωρίζονται από τις μεμβράνες  σε αστρικά συστήματα. Το ΡΟΔΙ η ΡΟΗ ΔΥΝΑΜΙΣ του  σύμπαντος κόσμου είναι το φρούτο της γονιμότητος στην αρχαία Ελλάδα.
Το σπάνε οι νεόνυμφοι στο σκαλοπάτι της οικίας των πρίν εισέλθουν σ’αυτό.  Σύμβολο της καλοτυχίας, της αφθονίας και της γονιμότητας, η ροδιά λέγεται ότι γεννήθηκε στην περιοχή ανάμεσα στο Ιράν και τη Bόρεια Ινδία, για να καλλιεργηθεί αργότερα συστηματικά και στη Μεσόγειο, όπου μεταφέρθηκε από τους Φοίνικες και τους Aραβες εμπόρους. Εμείς θεωρούμε ότι η ροδιά προέρχεται από την Αιγηΐδα όπως τα περισσότερα είδη φυτών και ζώων της Ευκράτου ζώνης. Γνωστό κυρίως για τους νόστιμους τραγανούς καρπούς της, τους οποίους το έθιμο θέλει να «σπάμε» για γούρι την πρώτη μέρα του χρόνου, η ροδιά εντυπωσιάζει επίσης με την ομορφιά των πορτοκαλοκίτρινων ανθών της. Από την εποχή της αρχαιότητος, ο χυμός των σπόρων υποβαλόταν σε επεξεργασία για τη δημιουργία ανθεκτικών βαφών και μελάνης, ενώ σήμερα ο χυμός χρησιμοποιείται ευρέως στη φαρμακευτική και στην ποτοποιία. Τα σπόρια του ροδιού γεύθηκε και η Περσεφόνη, όταν ο Πλούτωνας την πήρε μαζί του στον Κάτω Κόσμο. Για το λόγο αυτόν η κόρη της Δήμητρας καταδικάστηκε να περνάει έξι μήνες στον Άδη.

Αρχαία Ελλάδα: ‘Έμβλημα της ‘Ήρας, της Δήμητρας και της Περσεφόνης δηλώνει την Περιοδική Επιστροφή της Άνοιξης και της γονιμότητας πάνω στην Γη.  Στη διάρκεια των εορτών της Δήμητρας (τα “Θεσμοφόρια”), οι Αθηναίες έτρωγαν τα μικροσκοπικά λαμπερά σπόρια για να αποκτήσουν γονιμότητα και ευημερία. Η Αφροδίτη συνέδεσε το όνομά της με την καταγωγή του ροδιού μιάς και, όπως μας λέει ο μύθος, η ίδια φύτεψε την πρώτη ροδιά στην Κύπρο. Η Ήρα τέλος, η μητέρα των Θεών, θεωρείται η προστάτιδα του γάμου και της γονιμότητας και η ίδια κρατάει στο δεξί της χέρι ένα ρόδι. Στην Ελληνική Μυθολογία έχουμε πολλές αναφορές στην Ροδιά. Ο πιο παλαιός μύθος είναι ίσως αυτός που συνδέει την Ροδιά με τον Ωρίωνα. Ο Ωρίων, ήταν ένας από τους μεγαλύτερους και λαμπρότερους αστερισμούς, ήταν ένας πελώριος Γίγας, γιός της Γης και ξακουστός για την ομορφιά του. Ήταν λέει, άξιος κυνηγός και σκότωνε τ’ αγρίμια με χάλκινο ρόπαλο. Σύμφωνα με το Μύθο, ο Ωρίων νυμφεύθηκε την Σίδη, αλλά δεν στάθηκε τυχερός: Η Σίδη παινεύτηκε πως είναι πιό όμορφη από την Ήρα και για τιμωρία η θεά την έστειλε στον Κάτω κόσμο όπου μεταμορφώθηκε σε Ροδιά. Η Σίδη, δηλαδή το Ρόδι, συνδέεται όπως θα δούμε και παρακάτω, με την μνήμη των νεκρών στη σχέση τους με τον κάτω κόσμο.
Σύμφωνα με άλλους μύθους, η Ροδιά φύτρωσε από το αίμα του Ζαγρέα Διονύσου αλλά και του Αττι – Αδωνη. Επίσης στον τάφο του Πολυνείκη, του γιού του Οιδίποδα φύτρωσε, σύμφωνα με την θέληση των Ερινύων μια Ροδιά, που οι καρποί της έσταζαν αίμα όταν τους άνοιγες. Είναι επίσης το δένδρο που φύτρωσε από το αίμα τον Διονύσου. Οι Ιερείς της Δήμητρας, στην Ελευσίνα, οι Ιεροφάντες, ήταν στεφανωμένοι με κλαδιά ροδιάς κατά την διάρκεια των μεγάλων μυστηρίων. Το φρούτο το ίδιο απαγορευόταν στους μύστες γιατί, ως σύμβολο γονιμότητας, φέρει την ιδιότητα να κάνει να κατεβαίνουν οι Ψυχές στη σάρκα.

Ο χυμός από φρέσκο ρόδι αυξάνει την αιματική παραγωγή, ανακουφίζει από τον πυρετό και μειώνει την καρδιακή επιβάρυνση. Είναι ιδανικός για μικρά παιδιά, ειδικά εάν είναι κρυολογημένα και παρουσιάζουν βήχα και πυρετό. Βοηθάει την πρωινή ναυτία στις εγκύους και συστήνεται ιδιαίτερα μετά από έντονη σωματική άσκηση, σε συνδυασμό με χυμό σταφυλιού. Ο προφήτης Μωχάμετ έλεγε στους πιστούς του, να καταναλώνουν ρόδια διότι αυτά θα μπορούσαν να τους απαλλάσσουν από πολλά κακά της ανθρώπινης φύσης. Στη Μέση Ανατολή, τα ρόδια χρησιμοποιούνταν για πολλές παθήσεις όπως αιμορροΐδες, αμυγδαλίτιδα, επιπεφυκίτιδα, ακόμη και για τη φαλάκρα. Τα παραδείγματα που δείχνουν ότι σε διάφορους πολιτισμούς, τα ρόδια απολάμβαναν ιδιαίτερης εκτίμησης είναι πολλά. Σήμερα η σύγχρονη επιστήμη δείχνει ότι η σοφία των αρχαίων, είχε γερές βάσεις. Το ρόδι είναι πλούσιο σε βιταμίνες C, Α, Ε, σίδηρο, κάλιο και αντιοξειδωτικές φυτοχημικές ουσίες όπως οι πολυφαινόλες. Περιέχει επίσης ψηλές ποσότητες φυτικών ινών ενώ είναι χαμηλής περιεκτικότητας σε θερμίδες. Το ρόδι περιέχει ψηλές ποσότητες αντιοξειδωτικών ουσιών. Η συγκέντρωση των ευεργετικών αυτών ουσιών για τον άνθρωπο, είναι 3 φορές μεγαλύτερη από ότι στο κόκκινο κρασί και στο πράσινο τσάι. Οι αντιοξειδωτικές φυτοχημικές ουσίες προστατεύουν το οργανισμό μας από τις αρνητικές επιδράσεις των οξειδωτικών ουσιών που σχηματίζονται καθημερινά από τον κανονικό μεταβολισμό των κυττάρων.

Οι αντιοξειδωτικές ουσίες επιδρούν στο μεταβολισμό της χοληστερόλης μειώνοντας έτσι τις καταστροφικές επιδράσεις της κακής χοληστερόλης LDL στα αιμοφόρα αγγεία. Επίσης εκτός από το καρδιαγγειακό σύστημα, οι αντιοξειδωτικές ουσίες φαίνεται ότι έχουν σημαντική κατασταλτική δράση εναντίον του καρκίνου του προστάτη και του καρκίνου του δέρματος. Το ρόδι είναι πλούσιο σε τρεις διαφορετικές μορφές αντιοξειδωτικών ουσιών. Περιέχει τανίνες, ανθοκυανίνες και ελλαγικό οξύ. Ο χυμός ροδιού είναι ιδιαίτερα πλούσιος με τις 3 αυτές ευεργετικές αντιοξειδωτικές ουσίες. Η πρακτική κλινική αξία των δεδομένων αυτών, διαφάνηκε από μερικές πρόσφατες έρευνες. Εκχύλισμα ροδιού μπορεί να συμβάλλει στην πρόληψη του καρκίνου του προστάτη ή στην επιβράδυνση του, αν τα αποτελέσματα εργαστηριακών πειραμάτων μπορούν να έχουν πρακτική εφαρμογή, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύονται στο επιστημονικό έντυπο Proceedings of the National Academy of Sciences. Ερευνητική ομάδα του Πανεπιστημίου του Ουισκόνσιν με επικεφαλής τον Δρ Χασάν Μουκχταρ εξηγεί ότι τα ρόδια είναι πλούσια σε πολυφαινόλες, συστατικά που κάνουν το χυμό τους να έχει υψηλότερη αντιοξειδωτική δραστηριότητα από το κόκκινο κρασί και το πράσινο τσάι.Όταν οι ερευνητές επώασαν προστατικά καρκινικά κύτταρα με χαμηλές συγκεντρώσεις εκχυλίσματος ροδιού παρατήρησαν μια σχετιζόμενη με τη δοσολογία αναστολή της κυτταρικής ανάπτυξης. Στα προστατικά καρκινικά κύτταρα που καθοδηγούνται από τα ανδρογόνα και εκφράζουν το ειδικό προστατικό αντιγόνο (PSA), η θεραπεία με εκχύλισμα ροδιού μείωσε του υποδοχείς ανδρογόνων και την έκφραση του PSA. Όταν ανθρώπινα προστατικά καρκινικά κύτταρα ενέθηκαν σε ποντίκια, η σίτιση των πειραματόζωων με εκχύλισμα ροδιού καθυστέρησε την εκδήλωση των όγκων. Η ανάπτυξη των όγκων ανεστάλη σημαντικά και η επιβίωση παρατάθηκε. Όσο για το αν ο χυμός του ροδιού μπορεί να συστηθεί προς κατανάλωση στους άνδρες με καρκίνο του προστάτη, οι επιστήμονες βασιζόμενοι στα στοιχεία τους εκτιμούν ότι είναι απίθανο να έχει ανεπιθύμητα αποτελέσματα και πολύ πιθανό να έχει ευεργετικές επιδράσεις. Τέλος, εφόσον από τα πειράματα προέκυψε ότι το εκχύλισμα ροδιού αναστέλλει και την ανάπτυξη του καρκίνου του δέρματος, είναι πιθανόν ο χυμός να είναι ωφέλιμος και για τη συγκεκριμένη μορφή καρκίνου. Σε μια άλλη εξίσου ενδιαφέρουσα έρευνα, επιστήμονες από τη Χάιφα του Ισραήλ, βρήκαν ότι ο χυμός ροδιού μειώνει τον κίνδυνο για καρδιαγγειακές νόσους. Οι ασθένειες αυτές, είναι η κυριότερη αιτία θανάτων. Επιδρώντας στο μεταβολισμό της χοληστερόλης και ιδιαίτερα της LDL-χοληστερόλης, οι αντιοξειδωτικές ουσίες από το ρόδι, μειώνουν τον κίνδυνο αθηρωμάτωσης των αγγείων. Μειώνοντας τον κίνδυνο αυτό, μειώνεται ο κίνδυνος απόφραξης των αγγείων, εμφράγματος του μυοκαρδίου και εγκεφαλικών επεισοδίων. Οι Ισραηλινοί επιστήμονες εισηγούνται την κατανάλωση ενός ποτηριού χυμού ροδιού την ημέρα για την πρόληψη και μείωση των θανάτων λόγω καρδιαγγειακών νοσημάτων. Σήμερα το ενδιαφέρον της επιστημονικής κοινότητας για τις εξαιρετικά ωφέλιμες επιδράσεις του ροδιού στην ανθρώπινη υγεία, έχει αυξηθεί. Διεξάγονται τώρα κλινικές έρευνες που στόχο έχουν να επιβεβαιώσουν  σε μεγάλους αριθμούς ανθρώπων τα πρώτα δεδομένα που προέκυψαν. Βλέπουμε λοιπόν ότι η σύγχρονη επιστήμη επιβεβαιώνει σιγά σιγά όσα εμπειρικά είχαν διαπιστώσει οι άνθρωποι από διάφορους πολιτισμούς στην αρχαιότητα. Το ρόδι αποδεικνύεται ότι περιέχει πολύ ισχυρά στοιχεία που δρουν κατά του καρκίνου και των καρδιαγγειακών παθήσεων. Στο μέλλον δεν αποκλείεται να επιβεβαιωθούν και άλλες ωφέλιμες δράσεις του όπως για παράδειγμα στη γονιμότητα και στις μολύνσεις.

Tα ρόδια είχαν την πρωτεύουσα θέση στα λεγόμενα «κόλλυβα»,  όπου το ρόδι έχει τη δική του συμβολική αξία και στον Ελληνισμό και στον Χριστιανισμό. Ο θεσμός αυτός δεν είναι καινούριος, αλλά κρατά απ’ τα αρχαία ακόμα χρόνια. Οι πρόγονοί μας τελούσαν θυσίες κι έκαναν προσφορές στους θεούς, ζητώντας απ’ αυτούς να συγχωρήσουν τ’ αμαρτήματα των προσφιλών πεθαμένων τους. Συνέχεια, λοιπόν, της αρχαίας ελληνικής παράδοσης είναι και τα σημερινά μνημόσυνα της ορθόδοξης Εκκλησίας, όπου τα ρόδια κυριαρχούν στα πιάτα ή στα ειδικά σκευάσματα, που προσφέρουν οι οικείοι σε όλα τα συγγενικά ή φιλικά πρόσωπα.

Στο περιοδικό «Αρχαιολογία» (15/10/2009) από τον πανεπιστημιακό δάσκαλο κ. Κώστα Καλογερόπουλο, τον γνωστό και καταξιωμένο Έλληνα αρχαιολόγο. Το άρθρο αρχίζει με τον συμβολισμό του ροδιού ανά τους αιώνες, συνεχίζει διανύοντας την περίοδο από την Μέση Εποχή του Χαλκού έως την Πρώιμη Εποχή του Σιδήρου (2η χιλιετία και αρχές 1ης χιλιετίας π.Χ.), προχωρεί στην περίοδο από την Ύστερη Γεωμετρική έως το τέλος της ρωμαϊκής περιόδου (τέλη 8ου αι. π.Χ. έως 3ος αι. μ.Χ.), όπου αναλύει τα θέματα α) Η χρήση της εικόνας του ροδιού στα ταφικά συμφραζόμενα β) Η χρήση της εικόνας του ροδιού σε συνάφειες λατρείας θεοτήτων γ) Η χρήση της εικόνας του ροδιού ως επάθλου νικητών, και καταλήγει με δύο κεφάλαια, που είμαστε βέβαιοι ότι θα εντυπωσιάσουν τους φίλους αναγνώστες. Τα κεφάλαια αυτά είναι τα εξής: α) Από την παλαιοχριστιανική έως την υστεροβυζαντινή περίοδο (4ος αι. μ.Χ.-15ος αι. μ.Χ.) και β) Από τη μεταβυζαντινή περίοδο έως σήμερα (16ος αι. μ. Χ. έως σήμερα). Αξίζει τον κόπο να τα διαβάσουμε:

Από την παλαιοχριστιανική έως την υστεροβυζαντινή περίοδο (4ος αι. μ.Χ.-15ος αι. μ.Χ.)

Αν στη συνέχεια εγκαταλείψουμε την αρχαία ελληνική πολιτισμική σφαίρα και εισέλθουμε στον χριστιανικό πολιτισμό, η συμβολική σημασία του ροδιού πρέπει να θεωρηθεί επίσης βέβαιο γεγονός. Η σημασία του ροδιού φαίνεται ήδη στην Παλαιά Διαθήκη, όταν ο Θεός δίνει στον Μωυσή την εντολή να φτιάξει μικρά ομοιώματα ροδιών στο κάτω άκρο του υποδύτη της ιερατικής στολής του Ααρών με μικρούς χρυσούς κώδωνες ανάμεσά τους (Έξοδος 28, 33-34, 39). Αν και το βαθύτερο πνευματικό νόημα αυτών των ομοιωμάτων ροδιών έχει αμφισβητηθεί (Engemann 1983, στ. 707, 709), από την ανάγνωση και άλλων σημείων της Παλαιάς Διαθήκης προκύπτει ότι το ρόδι και η ροδιά αποτελούσαν σύμβολα της ευλογίας για μια εύφορη γη (Engemann 1983, στ. 706).

Πέρα από τη βιβλική παράδοση, η συλλογή των σχετικών χωρίων από τον Engemann δείχνει ότι και τα σχόλια των Πατέρων, κυρίως του 4ου και του 5ου αιώνα μ.Χ., μας δίνουν πολύτιμες πληροφορίες για την αποκρυπτογράφηση του συμβολισμού και της αλληγορίας του ροδιού κατά τα πρώιμα χριστιανικά χρόνια (Engemann 1983, στ. 709-711). Τα σημαντικότερα σημεία τα οποία καθορίζουν μια αντιστοιχία ανάμεσα στο ρόδι και στο χριστιανικό δόγμα βασίζονται στις δύο ήδη γνωστές ιδιότητες του ροδιού (κόκκινο χρώμα, πλήθος σπόρων) καθώς και σε μια νέα τρίτη ιδιότητα: στο μη ορατό, πλούσιο εσωτερικό του καρπού του. Τα σημεία αυτά μπορούν να συνοψισθούν ως εξής: Πρώτον, το κόκκινο χρώμα του ροδιού παραπέμπει στην αιδημοσύνη και το κάλλος της Εκκλησίας και κυρίως στο αίμα και τα πάθη του Χριστού. Το πλήθος των σπόρων του ροδιού που συγκρατείται μέσα σε ένα φλοιό συμβολίζει την εικόνα της Εκκλησίας και κατ’ επέκταση την ενότητα της πίστης. Τέλος, το αόρατο εύγεστο εσωτερικό συμβολίζει τον κρυμμένο θησαυρό της ελπίδας μελλοντικών χαρών και μπορούσε επίσης να νοηθεί ως εικόνα της μη ορατότητας του Θεού.

Τα παραπάνω σημεία, τα οποία προκύπτουν από τις αναφορές των Πατέρων, έχουν ιδιαίτερη σπουδαιότητα, διότι μας δείχνουν ότι ήδη από τους πρώιμους χριστιανικούς αιώνες η Εκκλησία ενσωμάτωσε τη μέχρι τότε συμβολική σημασία του ροδιού σε ένα νέο, χριστιανικό περιεχόμενο. Περνώντας στο χώρο της τέχνης της πρώιμης χριστιανικής περιόδου βρίσκουμε ότι η ιδέα του ροδιού είναι μεν διαδεδομένη (Muthmann 1982, σ. 113-124), οι υπάρχουσες όμως παραστάσεις ροδιού δεν μπορούν να διακριθούν με βεβαιότητα σε χριστιανικές και μη χριστιανικές (Engemann 1983, στ. 712). Ορισμένα παραδείγματα ροδιών σε παλιοχριστιανικά ψηφιδωτά, τα οποία φαίνεται να είναι χριστιανικά, έχουν, πάντως, ένα συμβολικό περιεχόμενο, ακόμα και αν δεν είναι πάντα βέβαιο αν συμβολίζουν βαθύτερες πνευματικές έννοιες σύμφωνες με τη χριστιανική αντίληψη, όπως για παράδειγμα την αθανασία (Byrne 1993, σ. 168, σημ. 52) ή συμβολίζουν απλώς την καλή τύχη (Brandenburg 1969, σ. 92, σημ. 52• Engemann 1983, στ. 714 εικ. 2). Αν υποθέσουμε, λοιπόν, ότι ο πρώιμος χριστιανισμός είχε καλλιεργήσει το έδαφος για τη σύνδεση του ροδιού με τις αρχές της χριστιανικής πίστης τότε το ερώτημα που ακολουθεί είναι τι συμβαίνει με την απόδοση συμβολικής αξίας στο ρόδι κατά την μέση και ύστερη βυζαντινή περίοδο. Στη μέση βυζαντινή περίοδο πάρχουν πολλά σωζόμενα έργα τέχνης που απαντούν σε αυτό το ερώτημα (Muthmann 1982, σ. 124-128• Engemann 1983, στ. 715-718). Δύο παραδείγματα, τα οποία έχουν βρεθεί και τα δύο στην Αθήνα, μας φαίνονται ιδιαίτερα αντιπροσωπευτικά και σημαντικά: Συμβολικό νόημα πρέπει, καταρχήν, να έχουν τα ρόδια σε ένα θωράκιο τέμπλου του 7ου αιώνα μ.Χ. από την περιοχή του Ερεχθείου στην Ακρόπολη (εικ. 4). Σηματοδοτώντας την περιοχή που χωρίζει το ιερό θυσιαστήριο από το ναό, το τέμπλο συμβολίζει γενικά το πέρασμα από την επίγεια στην ουράνια σφαίρα. Συνεπώς η παρουσία των ροδιών ακριβώς στο σημείο αυτό δεν μπορεί να είναι απλώς διακοσμητική όπως υποστηρίχθηκε (Engemann 1983, στ. 714).

Πιο καταφανής είναι η συμβολική αξία του ροδιού στη δεύτερη περίπτωση. Εδώ το θέμα του ροδιού εμφανίζεται με τη μορφή του δέντρου της ζωής να περιβάλλεται από φτερωτούς γρύπες στην εξωτερική πλευρά των τοίχων της Παναγίας Γοργοεπηκόου, δίπλα στη σημερινή Μητρόπολη (Χατζηδάκης χ.χ., εικ. 48-49). Σύμφωνα με την επικρατούσα άποψη της έρευνας, ναός, ο οποίος είναι επίσης γνωστός ως «μικρή Μητρόπολη» ή «Άγιος Ελευθέριος», κτίστηκε στα τέλη του 12ου αιώνα μ. Χ. και έχει συσχετιστεί με τον μητροπολίτη Αθηνών Μιχαήλ Χωνιάτη (Γκιολές 1987, σ. 145-146). Αξίζει να σημειωθεί ότι την ίδια περίπου περίοδο στον χριστιανικό συμβολισμό της Δυτικής Εκκλησίας, όπως για παράδειγμα προκύπτει από αναφορές που αποδίδονται στον Αλανό της Λίλλης (12ος αι. μ.Χ.), το ρόδι παρομοιάζεται με την ομορφιά και το πλήθος των αρετών της Θεομήτορος Μαρίας (Behling 1967, σ. 151-152• Dutilh 1970, στ. 198). Οι εγκυκλοπαίδειες της εποχής (όπως για παράδειγμα τα Γεωπονικά), τέλος, δεν παρέχουν πληροφορίες χρήσιμες για την αποκρυπτογράφηση του συμβολισμού του ροδιού κατά τη βυζαντινή περίοδο. Αξίζει πάντως να σημειωθεί ότι τα ρόδια περιγράφονται ως δώρα των νεονύμφων, («ροιαί νυμφικαί») στη συλλογή του παροιμιογράφου Αποστόλιου Αρσένιου (Corpus Paroemiographorum Grecorum II, 770), υποδηλώνοντας αφενός ότι το έθιμο στο Βυζάντιο υπήρχε πριν τον 15ο αιώνα μ.Χ. και αφετέρου ότι η συμβολική αξία του ροδιού παίρνει ένα καθαρά γονιμικό περιεχόμενο όταν μεταφερόμαστε από την εκκλησιαστική στη λαϊκή σφαίρα.

Aπό τη μεταβυζαντινή περίοδο έως σήμερα (16ος αι. μ. Χ. έως σήμερα)

Πολλοί από τους κεντρικούς συμβολισμούς του ροδιού που ίσχυσαν στις προηγούμενες περιόδους θα επιβιώσουν και τους επόμενους αιώνες, μέχρι τις μέρες μας. Στη σύγχρονη Ελλάδα και Κύπρο το ρόδι κατέχει μία ξεχωριστή συμβολική σημασία και αποτελεί ένα βασικό συστατικό στις διαβατήριες τελετές του γάμου και του θανάτου καθώς και στις εθιμικές τελετουργίες που λαμβάνουν χώρα την Πρωτοχρονιά και την πρώτη μέρα της σποράς το φθινόπωρο (Byrne 1993, σ. 165). Το σπάσιμο του ροδιού από τους νεόνυμφους στην είσοδο και στα κατώφλια των σπιτιών, το οποίο τεκμηριώνεται σε πλήθος σύγχρονων θέσεων (Πολίτης 1931, σ. 295, σημ. 1• Κυριακίδης 1938-1948, σ. 513), έχει ως στόχο την ευγονία. Το ρόδι παίζει έναν εξαιρετικό ρόλο σε πολλά άλλα τελετουργικά που προηγούνται του γάμου, όπως για παράδειγμα στο στολισμό της «νυμφικής παστάδας», στη «σημαία», που υψώνεται στο ψηλότερο σημείο του σπιτιού των νεόνυμφων μέχρι το βράδυ, ενώ συνιστά επίσης το σημαντικότερο δώρο των προσκεκλημένων στους νεόνυμφους (Βλαστός 1893, σ. 92-93• Vérilhac / Vial 1998, σ. 343, σημ. 254). Το ρόδι είναι επίσης βασικό συστατικό στα κόλλυβα (Byrne 1993, σ. 165, σημ. 1, σ. 166), τα οποία μοιράζονται στα μνημόσυνα, ενώ μαρτυρείται επίσης και η παρουσία ολόκληρων ροδιών στους τάφους (Muthmann 1982, σ. 80, σημ. 284). Η σύνδεση του ροδιού με το θάνατο στη σύγχρονη Ελλάδα σχετίζεται με τη μετά θάνατον αναγέννηση του ατόμου και, γενικότερα, με την ιδέα της ανανέωσης της ζωής. Σήμερα, σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας, λαμβάνει επίσης χώρα τελετουργικό με ρόδια, που αναμειγνύονται μαζί με το σπόρο ο οποίος θα σπαρθεί την πρώτη μέρα της σποράς. Σε άλλα μέρη αναμειγνύεται με εργαλεία που καλλιεργούν τη γη, όπως για παράδειγμα το αλέτρι στην Επίδαυρο (Byrne 1993, σ. 165, σημ. 4). Εδώ επιδιώκεται το πάντρεμα της γονιμότητας και της αφθονίας του ροδιού με τη δύναμη και τη σφριγηλότητα του σιδερένιου αλετριού. Τέλος, το σπάσιμο του ροδιού κατά την Πρωτοχρονιά αποτελεί ευχή για ευτυχία, υγεία και αφθονία αγαθών (Byrne 1993, σ. 166). Τα έθιμα αυτά βρίσκονται σε αρμονία με τον αρχαιοελληνικό τρόπο σκέψης – κυρίως με τη λατρεία της Δήμητρας – καθώς και με τη χριστιανική σκέψη (Byrne 1993, σ. 167-168). Ο καθορισμός του βαθμού κατά τον οποίο τα έθιμα αυτά αποτελούν επιβιώσεις, επαναδιατυπώσεις ή μεταλλάξεις παλαιότερων περιόδων και συστημάτων σκέψης θα πρέπει να αποτελέσει έναν από τους βασικούς σκοπούς της μελλοντικής έρευνας σχετικά με το ρόδι.

Και τέλος αφήσαμε ένα ποίημα από τον Οδυσσέα Ελύτη.

ΜΑΘΗΤΕΣ: ΚΟΡΩΝΑΚΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ, ΚΟΥΡΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ, ΣΑΒΒΑΣ ΕΚΤΟΡΑΣ, ΣΤΡΑΤΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

ΘΕΜΑ: ΤΟ ΡΟΔΙ ΚΑΙ Η ΥΓΕΙΑ ΜΑΣ

ΘΡΕΠΤΙΚΕΣ  ΟΥΣΙΕΣ:  είναι  τα συστατικά  τα οποία είναι απαραίτητα για την ανάπτυξη και τη λειτουργία ενός οργανισμού την αύξηση και τη διατήρηση του στη ζωή, είναι δηλ. οι πρώτες ύλες για τη δημιουργία της βιομάζας. Οι απαραίτητες θρεπτικές ουσίες για τον άνθρωπο είναι οι πρωτείνες, τα λίπη και οι υδατάνθρακες. Μερικά ανόργανα άλατα (καλίου, νατρίου, ασβεστίου, φωσφόρου κτλ) οι βιταμίνες και το νερό είναι απαραίτητα για τη θρέψη.   Οι θρεπτικές  ουσίες  λαμβάνονται  από  τα τρόφιμα   και χρησιμοποιούνται  από  το σώμα μας για τη παροχή  ενέργειας ,  για τη ρύθμιση  της  ανάπτυξης  της  συντήρησης  και  της   ανάπλασης   των σωματικών  ιστών.                                                                                                                                  Πηγές  πρωτεϊνών  είναι  το κρέας  τα πουλερικά, το  ψάρι  τα  αυγά και  τα γαλακτοκομικά προϊόντα. Οι  υδατάνθρακες  λαμβάνονται από τα φρούτα  τα λαχανικά  το μέλι  το ψωμί , ζυμαρικά  ρύζι  πατάτες  και όσπρια. Τα  λίπη βρίσκονται  στο βούτυρο  στο  τυρί το γιαούρτι  το γάλα  στη  μαργαρίνη στις  ελιές στους  ξηρούς καρπούς  στα λιπαρά ψάρια όπως ο σολομός  το  σκουμπρί  ρέγκα η  πέστροφα  κ.α.

ΧΥΜΟΣ:  είναι το υγρό  που περιέχεται στους  ιστούς  των φρούτων  και  των  λαχανικών. Είναι  ιδιαίτερα  θρεπτικό για τον ανθρώπινο οργανισμό.

Το ρόδι  σημαντικότατος  και   πασίγνωστος  καρπός  από την αρχαιότητα  για τις εκπληκτικές  ιατρικές ιδιότητες  που διαθέτει, χρησιμοποιείται  ευρέως στη φαρμακευτική  και  στην  ποτοποιία. Ο χυμός  από φρέσκο  ρόδι είναι πλούσιος  σε βιταμίνες  (Α,C,Ε, φυλλικό  οξύ) σίδηρο  κάλιο  και   έχει  πλούσια   αντιοξειδωτική  δράση. Περιέχει  επίσης υψηλές  ποσότητες  φυτικών  ινών   ενώ  είναι  χαμηλής  περιεκτικότητας  σε  θερμίδες.   

Θρεπτική αξία ροδιού

Στην αρχαιότητα το ρόδι είχε διαφορετικές αντιλήψεις των ανθρώπων στο να νικήσουν τις ασθένειες

Στην αρχαία Ελλάδα όπως και σήμερα, το ρόδι θεωρείτο ως το φρούτο της γονιμότητας.

Στη μακρινή Κίνα, το ρόδι καταναλώνεται από τους νιόπαντρους, την πρώτη μέρα του γάμου για να ευλογηθεί ο γάμος τους. Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι έθαβαν τους νεκρούς τους μαζί με ρόδια.

Ο προφήτης Μοχάμεντ έλεγε στους πιστούς του, να καταναλώνουν ρόδια διότι αυτά θα μπορούσαν να τους απαλλάσσουν από πολλά κακά της ανθρώπινης φύσης. Στη Μέση Ανατολή, τα ρόδια χρησιμοποιούνταν για πολλές παθήσεις όπως αμυγδαλίτιδα, επιπεφυκίτιδα, ακόμη και για τη φαλάκρα.

Σήμερα η σύγχρονη επιστήμη δείχνει ότι η σοφία των αρχαίων, είχε γερές βάσεις. Το ρόδι είναι πλούσιο σε βιταμίνες C, Α, Ε, σίδηρο, κάλιο και αντιοξειδωτικές φυτοχημικές ουσίες όπως οι πολυφαινόλες. Περιέχει επίσης ψηλές ποσότητες φυτικών ινών ενώ είναι χαμηλής περιεκτικότητας σε θερμίδες.

Το ρόδι περιέχει ψηλές ποσότητες αντιοξειδωτικών ουσιών. Η συγκέντρωση των ευεργετικών αυτών ουσιών για τον άνθρωπο, είναι 3 φορές μεγαλύτερη από ότι στο κόκκινο κρασί και στο πράσινο τσάι. Οι αντιοξειδωτικές φυτοχημικές ουσίες προστατεύουν το οργανισμό μας από τις αρνητικές επιδράσεις των οξειδωτικών ουσιών που σχηματίζονται καθημερινά από τον κανονικό μεταβολισμό των κυττάρων. Οι αντιοξειδωτικές ουσίες επιδρούν στο μεταβολισμό της χοληστερόλης μειώνοντας έτσι τις καταστροφικές επιδράσεις της κακής χοληστερόλης LDL στα αιμοφόρα αγγεία.

Επίσης εκτός από το καρδιαγγειακό σύστημα, οι αντιοξειδωτικές ουσίες φαίνεται ότι έχουν σημαντική κατασταλτική δράση εναντίον του καρκίνου του προστάτη και του καρκίνου του δέρματος. Ο χυμός ροδιού είναι ιδιαίτερα πλούσιος σε ευεργετικές αντιοξειδωτικές ουσίες.

Επιδρώντας στο μεταβολισμό της χοληστερόλης και ιδιαίτερα της κακής LDL χοληστερόλης, οι αντιοξειδωτικές ουσίες από το ρόδι, μειώνουν τον κίνδυνο αθηρωμάτωσης των αγγείων. Μειώνοντας τον κίνδυνο αυτό, μειώνεται ο κίνδυνος απόφραξης των αγγείων, εμφράγματος του μυοκαρδίου και εγκεφαλικών επεισοδίων.

Σήμερα το ενδιαφέρον της επιστημονικής κοινότητας για τις εξαιρετικά ωφέλιμες επιδράσεις του ροδιού στην ανθρώπινη υγεία, έχει αυξηθεί. Βλέπουμε λοιπόν ότι η σύγχρονη επιστήμη επιβεβαιώνει σιγά-σιγά όσα είχαν διαπιστώσει οι άνθρωποι στην αρχαιότητα. Το ρόδι αποδεικνύεται ότι περιέχει πολύ ισχυρά στοιχεία που δρουν κατά του καρκίνου και των καρδιαγγειακών παθήσεων. Στο μέλλον δεν αποκλείεται να επιβεβαιωθούν και άλλες ωφέλιμες δράσεις του ροδιού όπως για παράδειγμα στη γονιμότητα και στις μολύνσεις.

Ρόδι και Υγεία

Το ρόδι, σημαντικότατος και πασίγνωστος καρπός από την αρχαιότητα για τις εκπληκτικές ιατρικές ιδιότητες που διαθέτει, έρχεται σήμερα διαμέσου της σύγχρονης ιατρικής επιστήμης να επιβεβαιώσει και να συνηγορήσει με τους αρχαίους έλληνες ιατρούς που το θεωρούσαν φρούτο θαυματουργό !

Σήμερα η σύγχρονη επιστήμη δείχνει ότι η σοφία των αρχαίων, είχε γερές βάσεις. Το ρόδι είναι πλούσιο σε βιταμίνες C, Α, Ε, σίδηρο, κάλιο και αντιοξειδωτικές φυτοχημικές ουσίες όπως οι πολυφαινόλες. Περιέχει επίσης ψηλές ποσότητες φυτικών ινών ενώ είναι χαμηλής περιεκτικότητας σε θερμίδες.

Ο χυμός από φρέσκο ρόδι αυξάνει την αιματική παραγωγή, ανακουφίζει από τον πυρετό και μειώνει την καρδιακή επιβάρυνση. Είναι ιδανικός για μικρά παιδιά, ειδικά εάν είναι κρυολογημένα και παρουσιάζουν βήχα και πυρετό. Βοηθάει την πρωινή ναυτία στις εγκύους και συστήνεται ιδιαίτερα μετά από έντονη σωματική άσκηση, σε συνδυασμό με χυμό σταφυλιού.

Το Ρόδι κατά του Καρκίνου

Ισχυρές αντικαρκινικές ιδιότητες έχουν τα ρόδια. Δύο νέες μελέτες δείχνουν ότι μπορεί να προστατεύουν τις γυναίκες από την ανάπτυξη ορμονοεξαρτώμενου καρκίνου του μαστού και να βοηθήσουν τους άντρες να αντιμετωπίσουν καλύτερα τον καρκίνο του προστάτη.

Βάσει έρευνας η οποία παρουσιάστηκε στο 50ό ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Εταιρείας Κυτταρικής Βιολογίας, τα συστατικά του ροδιού αναστέλλουν τη μετακίνηση των καρκινικών κυττάρων, παρεμβαίνοντας στον χημικό μηχανισμό που προκαλεί την εξάπλωσή τους.

Το Ρόδι σύμμαχος της Καρδιάς

Το ρόδι περιέχει ψηλές ποσότητες αντιοξειδωτικών ουσιών. Η συγκέντρωση των ευεργετικών αυτών ουσιών για τον άνθρωπο, είναι 3 φορές μεγαλύτερη από ότι στο κόκκινο κρασί και στο πράσινο τσάι.

Σε μια ενδιαφέρουσα έρευνα, επιστήμονες από τη Χάιφα του Ισραήλ, βρήκαν ότι ο χυμός ροδιού μειώνει τον κίνδυνο για καρδιαγγειακές νόσους. Επιδρώντας στο μεταβολισμό της χοληστερόλης και ιδιαίτερα της LDL-χοληστερόλης, οι αντιοξειδωτικές ουσίες από το ρόδι, μειώνουν τον κίνδυνο αθηρωμάτωσης των αγγείων. Μειώνοντας τον κίνδυνο αυτό, μειώνεται ο κίνδυνος απόφραξης των αγγείων, εμφράγματος του μυοκαρδίου και εγκεφαλικών επεισοδίων.  Οι Ισραηλινοί επιστήμονες εισηγούνται την κατανάλωση ενός ποτηριού χυμού ροδιού την ημέρα για την πρόληψη και μείωση των θανάτων λόγω καρδιαγγειακών νοσημάτων. Σήμερα το ενδιαφέρον της επιστημονικής κοινότητας για τις εξαιρετικά ωφέλιμες επιδράσεις του ροδιού στην ανθρώπινη υγεία, έχει αυξηθεί. Διεξάγονται τώρα κλινικές έρευνες που στόχο έχουν να επιβεβαιώσουν  σε μεγάλους αριθμούς ανθρώπων τα πρώτα δεδομένα που προέκυψαν.

Ο ”’χυμός ροδιού”’ βγαίνει από το στύψιμο φρέσκων ροδιών. Υπάρχουν πολλές ποικιλίες ροδιών που κάνουν για χυμούς. Ο ιδανικός χυμός γίνεται στύβοντας το ρόδι μαζί με τα κουκούτσια και την ψίχα, διατηρώντας έτσι όλα τα θρεπτικά συστατικά του ροδιού.

Ανάμεσα στις ιδιότητες του ροδιού συμπεριλαμβάνονται, σύμφωνα με μελέτες πανεπιστημίων το ότι μειώνει το κοιλιακό λίπος, ευνοεί τον αιματοκρίτη, βοηθάει στην πρόληψη του καρκίνου του προστάτη, τον καρκίνο του δέρματος ή του καρκίνο του μαστού, ξεμπλοκάρει τις αρτηρίες ελαχιστοποιώντας τις πιθανότητες καρδιακών ή εγκεφαλικών επεισοδίων, βοηθάει στην καλύτερη ροή του αίματος.