Κάθε φορά που θα διαβάζουμε “ΤΟ ΜΠΑΝΙΟ ΜΑΣ”, θα θυμόμαστε τις μέρες που μείναμε μέσα οι γονείς με τα παιδιά και τα παιδιά με τους γονείς και ίσως θα λέμε ό,τι κι ο Κώστας της ιστορίας: «Αυτές ήταν εποχές»!
«Το συνηθίσαμε αμέσως το μπάνιο μας», τονίζει ο Κώστας και αρχίζει την περιγραφή των όσων έζησε σε αυτό το εντυπωσιακό, αλλά μικρό δωμάτιο, που τελικά του έμοιαζε σαν παλάτι. Και καθώς το κείμενο και οι περιγραφές του Κώστα συνεχίζεται, οι εικόνες προσφέρουν μια συμπληρωματική ματιά στην ιστορία και μας βάζουν σε σκέψεις. Δημιουργήθηκαν απορίες…
- Μα πώς χωρούσαν όλοι μέσα σε ένα μπάνιο; (Β…)
- Καλά από τα σκουπίδια τους έφερναν φαγητό οι γονείς τους; (Αν…)
- Λίγο άτσαλοι δεν είναι; Δεν καθαρίζουν καθόλου; (Ηλ…)
- Πού υπήρχαν κρυψώνες μέσα στο μπάνιο όταν έπαιζαν κρυφτό; (Κ…)
- Πώς χωρούσαν 5 αδέρφια να κοιμηθούν στην μπανιέρα; Έπρεπε να πάνε και στο μπιντέ μήπως; (Αλ…)
Μα πώς γίνεται μια οικογένεια να ζει για μήνες ευτυχισμένη κλεισμένη σε ένα μπάνιο; Ακόμα κι αν το μπάνιο είναι πράγματι πανέμορφο. Η απάντηση του Κώστα; «Είναι απίθανο πόσα πράγματα μπορείς να σκαρώσεις σε ένα μπάνιο όταν είσαι μικρός».
Βέβαια, το πιο σημαντικό ήταν πως ήταν μαζί, ήταν αγαπημένοι και κυρίως …
Α! Έτσι εξηγούνται όλα τελικά… (Αν…)