Το έθιμο τηρήθηκε και φέτος. Και μάθαμε και ψήσαμε και αναβιώσαμε και χορέψαμε!
Ευχαριστούμε θερμά τον κ. Χρήστο Σαλμά για την ευγενική του χορηγία και την κ. Μαρία για το ψήσιμο!
Ένα μικρό δείγμα: τα 2/3 είχαν ήδη καταναλωθεί…
…και το ρίξαμε στο χορό!
“…τούτες οι μέρες το ‘χουνε τούτες οι εβδομάδες…”
“…για να χορεύουν τα παιδιά να χαίρονται οι μανάδες…”
Άιντε κι ένα πωγωνίσιο στα γόνατα!!!
κι ο χορός καλά κρατεί!
” Ένας λεβέντης χόρευε σε μαρμαρένιο αλώνι…” Η ώρα του τσάμικου!
“Πανώρια” – Καρναβάς: για λίγους..
Την αγάπη σας στην ορχήστρα μας!
Να τα και τα “ψαλίδια” από τους μερακλήδες!
…και κάποιες Ινδιάνες που τιμούν την παράδοση…
…και τα νηπιάκια!
Πώς το τρίβουν το πιπέρι;
Με το γόνατο το τρίβουν…
…με την πλάτη τους το τρίβουν…
ε, και με τη μύτη τους το τρίβουν…( μέχρι εκεί)
Η κυρία Αρετή με τα Ινδιανάκια της!
Άρχισε να ψιχαλίζει, μα δε θα αφήσουμε τη βροχή να μας χαλάσει το κέφι…
…τώρα που η ορχήστρα μας μεγάλωσε!
Ας ακούσουμε όμως, γιατί συνηθίζουμε να γιορτάζουμε την Τσικνοπέμπτη και τις Αποκριές;
Να τος κι ο “γανωτζής”…
…νομίσατε τον ξεχάσαμε;
…και οι γανωμένοι!
Και οι ηθικοί αυτουργοί! Και συνένοχοι!