ΒΑΣΙΛΗΣ Ι. ΓΕΡΓΑΤΣΟΥΛΗΣ

Μπορείτε να διαβάσετε σε πρώτη δημοσίευση το ποίημά μου “Του Ήλιου η σπορά” στα “Καρπαθιακά Νέα”.

Ευχαριστώ τους συνετελεστές της ηλεκτρονικής εφημερίδας “Καρπαθιακά Νέα” για την ανάρτηση του ποιήματός μου!

Επιλέξτε τον σύνδεσμο που ακολουθεί:

https://www.karpathiakanea.gr/tou-iliou-spora-gergatsoulis/?fbclid=IwAR2_eEc_DSSlHBXrsHy136upQEwYSsFFp5ZBjbz3OFsrtvqz78tUnyyt3ac

Του Ήλιου η σπορά

του Βασίλη Γεργατσούλη

Έριξε ο Ήλιος μια σπορά

έναν καιρό και μια φορά

κι απλώθηκαν στα χώματα

της ίριδας τα χρώματα.

Σοφή και απλόχερη η Βροχή

πότισε με νερό τη Γη

και φύτρωσαν στάχυα χρυσά

κι απλώσανε σαν θάλασσα.

Του Ήλιου η κόρη, η Αυγή,

με την αγάπη τα ευλογεί.

Χρύσισε κι έδεσε ο καρπός

κι ο κάμπος λούστηκε στο φως.

Με χωρατά και με φωνές

βγήκαν ξωμάχοι οι θεριστές,

κόρες με ξέπλεκα μαλλιά

κι άντρες με ατσάλινα κορμιά.

Πήραν δρεπάνια κοφτερά

και θέρισαν με τη σειρά.

Γλιστρά απ’ του χόρτου τα δεσμά

το στάρι με τ’ αλώνισμα.

Το πήρανε στον μυλωνά

που ’χει τον μύλο στα βουνά

με μια μεγάλη φτερωτή

κι είναι το άλεσμα γιορτή.

Γοργά του μύλου τα φτερά

του Ήλιου ο ξάδελφος γυρνά.

Βγαίνει απ’ της πέτρας τον χορό

ηλιοκεχριμπαράλευρο.

Πήραν σειρά οι νοικοκυρές

γριές, μεσόκοπες και νιες

να φτιάξουνε ψωμί γλυκό

στον φούρνο τον χωριάτικο.

Ζύμωσαν και φουρνίσανε

χίλια καρβέλια ψήσανε,

καρβέλια αφράτα και ζεστά,

αχνοροδοκοκκινιστά.

Η πλάση τότες ηρεμεί

για μιαν ατέλειωτη στιγμή,

κι ακούγονται στη σιγαλιά

νότες γλυκές από βιολιά.

Από τις πύλες τ’ ουρανού

μικρά αγγελάκια ξεγλιστρούν

και στα λευκά τους τα φτερά

σηκώνουν τ’ αχνιστά ψωμιά.

Όλα του κόσμου τα παιδιά,

με μια φλογίτσα στην καρδιά,

ξεχύνονται στις γειτονιές,

στους κάμπους, στις βουνοπλαγιές.

Τρέχουνε πίσω απ’ τα παιδιά

μαμά, μπαμπάς, παππούς, γιαγιά,

εργάτες, ναύτες, γεωργοί…

Βγήκε στο πόδι όλη η Γη.

Η πλάση λούστηκε με φως,

έβρεξε άρτο ο ουρανός

και με του Ήλιου το ψωμί

γίναμε όλοι κοινωνοί.

Έπαψαν οι έχθρες ο παλιές

κι άνοιξαν μύριες αγκαλιές,

άπλωσε τ’ όνειρο φτερά

…έναν καιρό και μια φορά.

Ευχαριστώ πολύ την Αγγελική Καραπάνου και το “Έννεπε Μούσα” για την προβολή του βραβευμένου ποιήματός μου – μουσικού στίχου “Αγάπη”.

ΑΓΑΠΗ

Λες πως μ’ ανήκεις κι όμως δε σ’ ορίζω·
σ’ αρνιέμαι κι όμως πάλι σε ζητώ·
σαν γλάρος στον αφρό σου πεταρίζω,
σαν δύτης μες στο κύμα σου βουτώ!

Διαβάστε το στον σύνδεσμο που ακολουθεί:

https://ennepe-moussa.gr/%CF%84%CE%B9%CE%BC%CE%AE%CF%82-%CE%AD%CE%BD%CE%B5%CE%BA%CE%B5%CE%BD/%CE%B1%CE%B3%CE%AC%CF%80%CE%B7-%CE%B2%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%BB%CE%B7%CF%82-%CE%B3%CE%B5%CF%81%CE%B3%CE%B1%CF%84%CF%83%CE%BF%CF%8D%CE%BB%CE%B7%CF%82?fbclid=IwAR0R8DEeEtOgA3HHHJ03xw88lqVJOFZygxQoBYbt3DF7qtEKyWsy3uepw0Q

Ευχαριστώ πολύ την Αγγελική Καραπάνου και το “Έννεπε Μούσα” για την προβολή του βραβευμένου ποιήματός μου “Θάλασσα”.

Θάλασσα

Βαθιά στα σπλάχνα τ’ ακριβά σου

πλαστήκανε ετούτοι οι τόποι

και βγήκανε στον μπλε καμβά σου

νησιά, στεριές, βουνά και ανθρώποι.

Μέσα στα κύματα π’ αφρίζουν

ανδρώνονται με μιας τ’ αγόρια

κι οργώνουν, σπέρνουν και θερίζουν

τον μπλε σου κάμπο με βαπόρια.

Για τον γαλάζιο σου τον θρόνο

λόγο κακό ποιος να τολμήσει;

Μια τρικυμία φτάνει μόνο

την ύβρη του να τιμωρήσει.

Σε λάτρεψαν ως Ποσειδώνα

θαλασσομάχοι και ψαράδες.

αθάνατη στον ρου του αιώνα,

γεμάτη φως και συμπληγάδες.

Σκύβει ο ουρανός και σε φλερτάρει,

μακριά, στ’ ορίζοντα τα βάθη

και συ του δίνεις για να πάρει

γαλάζιο χρώμα, φως και πάθη.

Είσαι η μοίρα αυτού του τόπου.

Καλή; Κακή; Ποιος να σε κρίνει;

Φτωχά τα λόγια του ανθρώπου

μπροστά στην απεραντοσύνη.

https://ennepe-moussa.gr/%CF%84%CE%B9%CE%BC%CE%AE%CF%82-%CE%AD%CE%BD%CE%B5%CE%BA%CE%B5%CE%BD/%CE%B8%CE%AC%CE%BB%CE%B1%CF%83%CF%83%CE%B1-%CE%B2%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%BB%CE%B7%CF%82-%CE%B3%CE%B5%CF%81%CE%B3%CE%B1%CF%84%CF%83%CE%BF%CF%8D%CE%BB%CE%B7%CF%82?fbclid=IwAR2ve0irinTkqrMdSmUe84n_pRe6Sxtl3KLMX4PQjSmWamKy5oWJPdloC5M

Ευχαριστώ πολύ την Αγγελική Καραπάνου και το “Έννεπε Μούσα” για την προβολή του βραβευμένου ποιήματός μου “Εφτάψυχο όνειρο”.

Έπαινος στον 34ο Πανελλήνιο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών. Στον ίδιο διαγωνισμό έλαβα το Γ΄ Βραβείο μυθιστορήματος με το μυθιστόρημά μου «Μακαρόνια με μακαρόνια».

Α΄ Βραβείο Μουσικού Στίχου στον 7ο Παγκόσμιο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό ΕΠΟΚ.

Ένα από τα τραγούδια μου (στίχοι-μουσική Βασίλης Γεργατσούλης).

ΤΑ ΣΕΝΤΕΦΕΝΙΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ

Τα μάτια σου είναι μαγικά,

τα ζύμωσαν οι αγγέλοι,

με μια σταξιά από μάλαμα

και μια σταξιά από μέλι.

Refrain:

Τα μάτια σου είναι πέλαγος

κι εγώ το ταξιδεύω

κι είναι στο βάθος της ματιάς

η Ιθάκη που γυρεύω.

Τα σεντεφένια μάτια σου

τα ζήλεψε όλη η πλάση

κι άνθισε χειμωνιάτικα,

στις χάρες να σου μοιάσει.

Τα μάτια σου είν’ ονειρικά,

της ομορφιάς πυξίδα.

Όλα της Γης τα θαύματα

στο βλέμμα σου τα είδα.

Συμμετέχουν οι μουσικοί: Θανάσης Γκέκας (τραγούδι), Γιώργος Παπαδόπουλος (κιθάρα-δεύτερη φωνή), Τριαντάφυλλος Μάρκου (μπουζούκι) & Βασίλης Γεργατσούλης (μπουζούκι).

Πατήστε το βέλος για να ακούσετε το τραγούδι.

Ένα από τα τραγούδια μου (στίχοι-μουσική Βασίλης Γεργατσούλης).

ΣΤΟΝ ΠΥΘΜΕΝΑ ΤΩΝ ΜΑΤΙΩΝ ΣΟΥ

Εχτές το βράδυ μες στη ζάλη μου σε γύρευα

απ’ το πιοτό κι απ’ την αγάπη θολωμένος,

σε μια καρέκλα στη γωνιά του μπαρ χωμένος,

ήσουν απούσα, μα… στα μάτια σου ταξίδευα.

Ήμουν σκαρί κι ήτανε πέλαγος τα μάτια σου.

Φουρτούνα η θάλασσα σαν είχες τις κακές σου.

Μα σαν γαλήνευες, θαρρείς, οι ακρογιαλιές σου

πως με καλούσαν να λουστώ μες στα διαμάντια σου.

Εχτές το βράδυ απ’ τα μάτια σου προδόθηκα

και το σκαρί βυθίστηκε αύτανδρο στο κύμα,

μονάχα πρόλαβα και φώναξα: «Είναι κρίμα»!

Και στον πυθμένα των ματιών σου παραδόθηκα.

Συμμετέχουν οι μουσικοί: Θανάσης Γκέκας (τραγούδι), Γιώργος Παπαδόπουλος (κιθάρα-δεύτερη φωνή), Τριαντάφυλλος Μάρκου (μπουζούκι) & Βασίλης Γεργατσούλης (μπουζούκι).

Πατήστε το βέλος για να ακούσετε το τραγούδι.

Ένα από τα τραγούδια μου (στίχοι-μουσική Βασίλης Γεργατσούλης).

Ο ΓΙΟΣ ΤΗΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ

Αφού μου λες πως μ’ αγαπάς,

μια συμβουλή σου δίνω.

Πέτρα να κάνεις την καρδιά,

να την κλειδώσεις με κλειδιά

κι απέξω εγώ ας μείνω.

Refrain:

Εγώ είμ’ ο γιος της Μοναξιάς,

τ’ αδέλφι είμαι της Νυχτιάς

και συ ’σαι η κόρη της Αυγής,

το νιο βλαστάρι είσαι της Γης.

Κοντά σε μένα θα χαθείς.

Κι αν μ’ ανταμώσεις πουθενά,

κάνε πως δε με ξέρεις.

Έχει ο καιρός γυρίσματα,

φουρτούνες και τσακίσματα,

μαζί μου θα υποφέρεις.

Συμμετέχουν οι μουσικοί: Θανάσης Γκέκας (τραγούδι), Γιώργος Παπαδόπουλος (κιθάρα-δεύτερη φωνή), Τριαντάφυλλος Μάρκου (μπουζούκι) & Βασίλης Γεργατσούλης (μπουζούκι).

Πατήστε το βέλος για να ακούσετε το τραγούδι.

Ένα από τα τραγούδια μου (στίχοι-μουσική Βασίλης Γεργατσούλης).

ΜΙΑ ΒΕΝΤΑΛΙΑ ΜΑΓΙΚΗ

Απ’ το παράθυρο τ’ ονείρου μου ατενίζω

μέσα στα μάτια σου τ’ αστέρια τ’ ουρανού

και το κορμί σου με το βλέμμα μου χτενίζω

κι είσαι καυτή σαν τη φωτιά του κεραυνού.

Εσύ της θλίψης την αλμύρα αφαλατώνεις,

μαδάς τα νέφη απ’ της καρδιάς τη συννεφιά,

κρατάς στα χέρια σου της νύχτας το τιμόνι,

μοιάζεις να είσαι τ’ Αρχαγγέλου ζωγραφιά.

Μέσα στη λάμψη σου πεθαίνει το σκοτάδι,

μες στους ψιθύρους σου γεννιέται η μουσική

κι είναι τα χάδια σου ανταύγεια στο πηγάδι

και το κορμί σου μια βεντάλια μαγική.

Συμμετέχουν οι μουσικοί: Θανάσης Γκέκας (τραγούδι), Γιώργος Παπαδόπουλος (κιθάρα-δεύτερη φωνή), Τριαντάφυλλος Μάρκου (μπουζούκι) & Βασίλης Γεργατσούλης (μπουζούκι).

Πατήστε το βέλος για να ακούσετε το τραγούδι.