Ένα άρθρο του Παναγιώτη Νταβέλου
Χριστούγεννα… Έφτασε και φέτος η εποχή εκείνη, που καλούμαστε όλοι μας να κάνουμε μια ανασκόπηση εφ’ όλης της ύλης, για τη χρονιά που μας πέρασε. Η ανασκόπηση αυτή, περιλαμβάνει κάθε και οποία στιγμή μας γέμισε χαρά, λύπη, μας συγκίνησε, μας τρόμαξε και βοήθησε στην διαμόρφωση του χαρακτήρα μας. Έφτασε η ώρα που πρέπει να σκεφτούμε με τον εαυτό μας τις καλές πράξεις που κάναμε, την βοήθεια που απλόχερα προσφέραμε και αν αυτές ανταποκρίνονται σε αυτό που θα θέλαμε. Είναι εκείνη η εποχή του χρόνου, που έρχεσαι κυριολεκτικά αντιμέτωπος με τον εαυτό σου, κριτικάροντας κάθε σου κίνηση, κάθε σου συμπεριφορά και πράξη, θέλοντας να διαλέξεις τι θα κρατήσεις και τι θα πετάξεις έξω από τις σκέψεις σου.
Συνήθως επιλέγουμε να κρατήσουμε μόνο τις στιγμές εκείνες που μας έδωσαν χαρά και ευτυχία. Που μας έκαναν να γελάσουμε και να διασκεδάσουμε. Ξεχνάμε όμως έξω από τη λίστα μας, τις φορές που «ηττηθήκαμε», τις φορές που κλάψαμε, που στεναχωρηθήκαμε, τις φορές που βρεθήκαμε σε ένα αιώνιο και ατελείωτο αδιέξοδο. Πολλοί θα συμφωνήσουν πως δεν αξίζει να τις θυμόμαστε αυτές τις στιγμές, όμως ξεχνώντας αυτές, είναι σαν να ξεχνάμε και ένα κομμάτι της προσωπικότητας μας. Η προσωπικότητα μας, είναι αυτή που μας κάνει μοναδικούς και ξεχωριστούς.
Χωρίς αυτή, η κοινωνία μας θα έμοιαζε πιο πολύ με ρομποτική, παρά με ανθρώπινη και για αυτό η ανάπτυξή της είναι ζωτικής σημασίας για την συνέχιση της ζωής μας. Η προσωπικότητα μας, απαρτίζεται από όλα εκείνα τα στοιχεία, επίκτητα και έμφυτα, που τα κουβαλάμε πάντα μέσα μας, που μας έχουν σημαδέψει και αποτελούν ένα κομμάτι μας. Οι λύπες και οι στιγμές αδυναμίας, είναι αυτές που μπορεί να φαίνονται άχρηστες και ανούσιες στην πράξη, στο νόημα όμως είναι αυτές που υπερτερούν, γιατί μας δίδαξαν κάτι καινούργιο, κάτι ανοίκειο.
Τι πρέπει όμως να πετάξουμε; Όπως και ο οργανισμός μας έχει την τάση να απομακρύνει από το εσωτερικό του καθετί παθογόνο και μολυσματικό, έτσι και εμείς οφείλουμε να απομακρυνθούμε από καθετί τοξικό για εμάς. Επιβλαβείς παρέες, τοξικές σχέσεις και κακές συνήθειες, δεν πρέπει να έχουν θέση στη λίστα μας, καθώς ο ρόλος τους είναι ενάντια στην ομαλή και προοδευτική εξέλιξη του ανθρώπου.
Και αφού πλέον έχουμε πετάξει καθετί τοξικό και επιβλαβές, έχουμε έρθει αντιμέτωποι με τον εαυτό μας και τις πράξεις μας, έφτασε η ώρα να συντάξουμε τη λίστα μας, τον οδηγό μας, για την καινούργια χρονιά. Πρέπει να θέσουμε στόχους ικανούς να ανατρέψουν καθετί αρνητικό μας άφησε η προηγούμενη χρονιά και στόχους οι οποίοι θα μας διδάξουν πως θα γίνουμε καλύτεροι, διότι όπως είχε πει και ο μεγάλος μας φιλόσοφος, ο Πλάτων: «Οὐ τὸ ζῆν περὶ πλείστου ποιητέον ἀλλὰ τὸ εὖ ζῆν.»
