Σήμερα έθαψε η μάνα το παιδί της και τα παιδιά τον “πατέρα” τους.Μέσα σε μια “κακιά” στιγμή, όπως θα έλεγαν πολλοί, έχασε η πόλη την πνοή της και το χαμόγελο το πρόσωπό του.Όσες λέξεις και να χρησιμοποιήσει κανείς για τον Λάμπρο, τον Λάμπρο μας, θα είναι το λιγότερο περιττές, μιας και τα έργα του και η αγάπη μας γι αυτόν, λένε τα πάντα για το ήθος, τον χαρακτήρα,την ψυχή και την καρδιά του.Πίσω από κάθε τι καλό σε αυτό τον τόπο κρυβόταν ο Λάμπρος. Λάμπρο μας,γεράκο μας, ας είναι η ψυχή σου παράδειγμα προς όλους μας και ας γίνει η αγάπη μας για σένα το εισιτήριό σου για τον παράδεισο.Γιατί εκεί ανήκουν όλοι οι άγγελοι σαν και εσένα και εκεί ανήκει και το πιο λαμπερό χαμόγελο,το δικό σου.
Εκ μέρους όλων των δικών σου παιδιών, καλό παράδεισο γεράκο μου!
