Στα μέσα Αυγούστου του 2009, ο Φωτογράφος και μουσικοσυνθέτης, Άρης Καλογερόπουλος, επισκέφτηκε το Βρετανικό Μουσείο στην πόλη του Λονδίνου της Μεγάλης Βρετανίας. Μπαίνοντας και προχωρώντας στα αναρίθμητα Ελληνικά δωμάτια του Μουσείου αντίκρισε κάτι που τον έκανε να αισθανθεί δέος αλλα και οδύνη.
Δέος μπροστά στο απέραντο κάλος των Ελληνικών κλασσικών δημιουργημάτων και απέραντη οδύνη για το γεγονός πως όλα αυτά βρίσκονται παράνομα μακριά από την μητέρα γη τους. Το δωμάτιο 18 που οι Βρετανοί έχουν ονομάσει Parthenon Galleries, ήταν αυτό που τον έκανε να βγάλει τη φωτογραφική του μηχανή και να αρχίζει να απαθανατίζει τα πειστήρια του πιο στυγερού πολιτιστικού εγκλήματος στην νεότερη ιστορία. Την βεβήλωση του πιο σπουδαίου μνημείου και συμβόλου του παγκοσμιου πολιτισμού και την παράνομη κράτηση του 65% της τέχνης που το περιέβαλε, σε έναν χώρο ξένο. Μακριά από τον ήλιο και τον ουρανό της Αθηνας. Σπασμένο, ταπεινωμένο και πάνω από όλα ΜΙΣΟ! Κομμάτια του Παρθενώνα, που στέκει εκεί στην Αθηνα ακόμα για χιλιάδες χρονια περήφανος, στερεωμένα και κρεμασμένα χωρίς κανένα νόημα.
Το φωτογραφικό αρχείο αυτό παρέμεινε στον υπολογιστή του μέχρι και τα μέσα του Φεβρουαρίου του 2012 όπου ήρθε στο φως, μετά από την εσωτερική ανάγκη του καλλιτέχνη για έκφραση και γνωστοποίηση του πολιτιστικού αυτού εγκλήματος.
ΚΙΝΗΜΑ
Η πρώτη φωτογραφία αναρτήθηκε τον φεβρουάριο του 2012 στο προσωπικό προφίλ του Άρη Καλογεροπούλου στο Facebook. Μετά από αυτήν ακολούθησαν πολλές άλλες οι οποιες καθημερινά ανέβαιναν στο προφίλ του και αναδημοσιεύονταν από χιλιάδες κόσμου, με θεαματικούς αλματώδεις ρυθμούς!
Το μήνυμα ήταν ένα και καθαρό:
“I AM GREEK AND I WANT TO GO HOME”.
Μπορεί να ξεκίνησε από μια προσωπική έκφραση του καλλιτέχνη για την απόδοση δικαιοσύνης και την ανάδειξη ενός τόσο σημαντικού ιστορικού και πολιτιστικού προβλήματος, όμως ο κόσμος και η στήριξη του μέσα από κοινοποιήσεις αλλά και πράξεις είναι αυτά που το κατέστησαν κίνημα.
