Είναι γεγονός ότι ο αθλητισμός σαν σωματική δραστηριότητα και σαν θέαμα προσελκύει μεγάλες μάζες ανθρώπων (κυρίως το ποδόσφαιρο). Όμως στα επεισόδια που γίνονται μέσα κι έξω από το γήπεδο δεν συμμετέχουν όλοι σ’ αυτά αλλά ένα μέρος μόνο. Ποιοι είναι αυτοί και γιατί συμπεριφέρονται έτσι; Δεν είναι σπάνιο μετά π.χ. από ένα σκληρό φάουλ ή μια απόφαση του διαιτητή να ακολουθήσουν μια σειρά αντιδράσεων. Οι παίχτες να δέρνονται με τους αντίπαλους. Οι παίχτες να δέρνουν το διαιτητή. Οι διαιτητές να δέρνονται μεταξύ τους (έχει συμβεί και αυτό). Γιατί για παράδειγμα όταν μας έρχεται το εκκαθαριστικό της εφορίας δεν πάμε να πιάσουμε τον έφορο και να τον σπάσουμε στο ξύλο αλλά πάμε με σχεδόν υποτακτικό τρόπο και όταν είμαστε στο γήπεδο και διαφωνούμε κυνηγήσουμε. Και μπορεί να είναι και ο ίδιος ο έφορος !!! Η βία στον αθλητισμό δεν είναι μόνο φαινόμενο των καιρών μας. Υπάρχει από αρχαιοτάτων χρόνων Παρόλο που οι Ολυμπιακοί Αγώνες της αρχαιότητας ήταν προϊόν της υψηλά ανεπτυγμένης πολιτιστικά ελληνικής κοινωνίας διαπιστώνουμε ότι στο πρόγραμμα των αγώνων περιλάμβανε και τα ιδιαιτέρως βίαια αθλήματα του παγκρατίου και της πυγμαχίας. Έχουν καταγραφεί πολλοί θάνατοι αθλ`ητών κατά την διάρκεια αυτών των αθλημάτων χωρίς ωστόσο να θεωρείται κάτι το αρνητικό ή το επιλήψιμο. Ένα μεγάλο πρόβλημα της σύγχρονης κοινωνίας είναι οι ψυχικές ασθένειες. Κατά έναν πολύ συγκρατημένο υπολογισμό , σύμφωνα με τους ειδικούς, το 15% του συνολικού πληθυσμού έχει ανάγκη ψυχιατρικής παρακολούθησης. Ένας γιατρός σε κάποιο σεμινάριο αθλητική ψυχολογίας είχε πει: “Τα γήπεδα είναι οι μεγαλύτεροι χώροι συγκέντρωσης ψυχασθενών. Ξέρετε πόσοι ?παλαβιάρηδες? μαζεύονται κάθε Κυριακή σε αυτά;”. Φανταστείτε να κάθονται και μαζί στην εξέδρα όλοι αυτοί!! Το να σκοτωθεί , να τραυματιστεί βαριά ή να μείνει ανάπηρος στην υπόλοιπη ζωή του κάποιος αθλητής ήταν γνωστό και πιθανό. Στα μετέπειτα ρωμαϊκά χρόνια που ακολούθησαν έχουμε τις μονομαχίες στις αρένες. Μονομαχίες μεταξύ των μονομάχων μέχρι θανάτου και μεταξύ των λιονταριών με τους μονομάχους. Είναι γνωστό το : «Χαίρε Καίσαρ, οι μελλοθάνατοι σε χαιρετούν.» Στο Βυζάντιο αργότερα έχουμε τις ιπποδρομίες . Έντονος φανατισμός, έχουν χωριστεί σε δυο φατρίες: τους Πράσινους και τους Βενετούς. Εδώ συμμετέχουν και οι βασιλιάδες. Στη μεροληψία μάλιστα του βασιλιά Ιουλιανού του …
Πρόσφατα σχόλια