ΟΡΟΒΙΛ (AUROVILLE)
Σε απόσταση 8.732 χλμ. από το σχολείο μας και λίγα χιλιόμετρα μακριά από τη Βεγγάλη της Ινδίας, βορειοδυτικά του Ποντιτσέρι, σε οκτώ χιλιόμετρα απόσταση βρίσκεται η Οροβίλ (Auroville) ή «πόλη της Αυγής». 
(κλικ στην εικόνα)
Φαίνεται λίγο παράξενη γιατί έχει χτιστεί μέσα σε μια καταπράσινη περιοχή, τα κτίριά της έχουν πολύ μοντέρνα σχέδια και στο κέντρο της υπάρχει ένα πολύ περίεργο μνημείο σαν χρυσό διαστημόπλοιο.
Matrimandir:το χρυσό, διαστημικής αισθητικής, μνημείο που είναι το σύμβολό της Όροβιλ.
Σπίτι
Οι άνθρωποι εδώ αισθάνονται καλά με την επιλογή τους να ζήσουν εδώ. Έχουν πνευματικές αναζητήσεις – αυτό έκανε τους περισσότερους να αφήσουν τις κανονικές ζωές τους – είναι επικοινωνιακοί και τους αρέσει να φιλοσοφούν. Δεν έχουν άγχος αν και όλοι έχουν μια δουλειά να κάνουν. Δεν τους απασχολούν τα χρήματα. Το κόστος ζωής είναι ελάχιστο και οι μισθοί συμβολικοί για τα δικά μας δεδομένα (80-90 ευρώ). Με αυτά τα χρήματα μπορούν να έχουν στέγη – που κατά βάση είναι δωρεάν για τους μόνιμους κατοίκους – φαγητό (από την ηλιακή κουζίνα) και ψώνια από το σουπερμάρκετ, στο οποίο δίνουν 35 ευρώ το μήνα και προμηθεύονται ό,τι θέλουν.
Η Οροβίλ είναι ένα πείραμα προς μία κοινωνία της «επόμενης» εποχής. Ακούγεται φιλόδοξο, ίσως και ματαιόδοξο πάντως οι άνθρωποι εδώ πιστεύουν σ’ αυτό. Παράγουν έργο σε ερευνητικό, επιστημονικό και πολιτισμικό επίπεδο, φροντίζουν το περιβάλλον τους (η ηλιακή ενέργεια παίζει σημαντικό ρόλο εδώ) και στον ελεύθερο χρόνο τους παρακολουθούν θέατρο και χορό, εξασκούν γιόγκα και διαλογισμό και ζουν όπως όλοι μας, εφόσον το επιθυμούν.
φαντασμαγορική = θεαματική, εντυπωσιακή
ακυβέρνητη = που δεν έχει κυβερνήτη ή κυβέρνηση
αρμονικά= μονοιασμένα
οραματιστής = αυτός που ονειρεύεται ένα καλύτερο αύριο
όψη = εξωτερική εμφάνιση, μορφή
Τα επιρρήματα
Επιρρήματαείναι οι λέξεις που συνοδεύουν τα ρήματα και τα προσδιορίζουν δίνοντάς μας πληροφορίες για τον τόπο, τον χρόνο, τον τρόπο, την ποσότητα.
(κλικ στην εικόνα)
Ντίσνεϋλαντ
(κλικ στην εικόνα)
Σε κάθε χώρα (Land), ο επισκέπτης μπορεί να βρει εστιατόρια, καταστήματα, μερικές φορές ακόμα και θέατρα, και, φυσικά, θεάματα για όλους.
Οι μορφές που παίρνει το ρήμα για να φανερώσει τον τρόπο με τον οποίο θέλουμε να παρουσιάσουμε αυτό που σημαίνει (το ρήμα) λέγονται εγκλίσεις. Οι κύριες εγκλίσεις των ρημάτων είναι η οριστική, η υποτακτική και η προστακτική.
Ως εγκλίσεις λογαριάζονται επίσης το απαρέμφατοκαι η μετοχή. Το απαρέμφατο και η μετοχή λέγονται απρόσωπες εγκλίσεις, γιατί δεν έχουν ξεχωριστούς τύπους για τα πρόσωπα κάθε αριθμού.
(Κλικ στην εικόνα)
(Κλικ στην εικόνα)
Πώς Διηγούμαστε ή Αφηγούμαστε ένα γεγονός που ζήσαμε.
Δωρεάν εργαλείο ψηφιακής αφήγησης.
Μια φανταστική περιπέτεια με τον Πινόκιο!
Μια ιστορία από τις μαθήτριες της Ε΄τάξης του 2ου Δ.Σ. Πορταριάς.
Μια ηλιόλουστη μέρα εγώ και οι φίλοι μου αποφασίσαμε να πάμε έναν περίπατο στο δάσος. Εκεί που περπατούσαμε ξαφνικά ένα λαγουδάκι ξεπετάχτηκε πίσω από ένα δέντρο. Εμείς το ακολουθήσαμε να δούμε που πήγαινε.
Κάποια στιγμή το λαγουδάκι έστριψε και χώθηκε σε έναν θάμνο. Μπήκαμε κι εμείς μέσα. Άξαφνα εμφανίστηκε μπροστά μας ένα ξύλινο ανθρωπάκι. Ήταν ο γνωστός Πινόκιο. Φορούσε έναν κόκκινο σκούφο στο κεφάλι, μια κίτρινη μπλούζα ένα μπλε παντελόνι και άσπρα παπουτσάκια στα πόδια. Μας πήρε απ’ το χέρι και μας οδήγησε σε μια παράξενη χώρα. Παραμυθοχώρα ήταν το όνομά της.
Μόλις αντικρίσαμε τη χώρα του παραμυθιού μείναμε με το στόμα ανοιχτό. Παντού γύρω μας υπήρχαν διάφορα γλυκά. Ο ουρανός της ήταν ρόζ. Τα σύννεφα ήταν από μαλλί της γριάς, τα σπίτια της σοκολατένια και τα σιντριβάνια της ήταν γεμάτα από σιρόπι σοκολάτας. Παντού υπήρχαν ήρωες από παραμύθια που μας χαιρετούσαν χαμογελαστοί. Η Χιονάτη, τα τρία γουρουνάκια, η πεντάμορφη, οι επτά νάνοι, ο Πήτερ Παν, και ένα σωρό άλλοι. Όλα ήταν υπέροχα!!!
Η Παραμυθοχώρα, όπως μας εξήγησε ο Πινόκιο ήταν χωρισμένη σε χωριά. Κάθε χωριό είναι ξεχωριστό και το όνομά του είναι αυτό που δείχνει από τι είναι φτιαγμένο. Υπάρχει το γλειφιτζούροχωριό, το σοκολατένιο χωριό, το καραμελένιο χωριό και το μπισκοτοχωριό.
Περπατούσαμε περπατούσαμε και κοιτούσαμε έκπληκτοι όλα αυτά τα φανταστικά γύρω μας ώσπου ο Πινόκιο είπε: «Εδώ είμαστε» Πού αναρωτηθήκαμε όλοι; Μα στο γλειφιτζουροχωριό είπε, και μας έδειξε ένα πάρκο γεμάτο με γλειφιτζουρόδεντρα. Στα δεξιά του πάρκου υπήρχε μια λιμνούλα από πορτοκαλάδα.
Δοκιμάστε μας είπε ότι τραβάει η ψυχή σας. Τρέξαμε και φάγαμε από δυο τρια γλειφιτζούρια ο καθένας ήπιαμε και πορτοκαλάδα από τη λίμνη και μετά καθίσαμε κοντά του. Ήταν πολύ σκεπτικός και αυτό μας έκανε να τον ρωτήσουμε τι συμβαίνει.
Πήρε το πιο σοβαρό του ύφος και μας είπε το τρομερό μυστικό που τον βασάνιζε. Οι κακοί ήρωες των παραμυθιών είπε το έσκασαν από τη φυλακή της παραμυθοχώρας που τους είχαν κλείσει και ετοίμαζαν κάτι τρομερό. Πρέπει να τους ανακαλύψουμε, είπε πριν πραγματοποιήσουν τα φοβερά σχέδιά τους. Του είπαμε να μη στενοχωριέται και ότι εμείς θα τον βοηθούσαμε όσο μπορούσαμε.
Όταν νύχτωσε ο Πινόκιο μας πήγε πίσω στο δάσος. Συμφωνήσαμε να μας περιμένει στο θάμνο το πρωί για να οργανώσουμε την επιχείρηση εναντίον των κακών της παραμυθοχώρας. Τον καληνυχτίσαμε και πήραμε το δρόμο για τα σπίτια μας.
Τη επόμενη μέρα όλη η παρέα ήταν εκεί στο σημείο συνάντησης. Ο Πινόκιο δεν άργησε να φανεί. Μας πήρε για άλλη μια φορά απ’ το χέρι και μας οδήγησε στην παραμυθοχώρα. Μόλις φτάσαμε καταλάβαμε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Το ροζ χρώμα του ουρανού είχε χαθεί και τα σύννεφα από μαλλί της γριάς έσταζαν ζάχαρη. Μια ζαχαρένια βροχή έπεφτε παντού και κολλούσε πάνω σου σαν τσίχλα. Σκοτεινιά παντού τριγύρω. Μια μυρωδιά μούχλας απλώνονταν παντού από τα μουχλιασμένα γλυκά της παραμυθοχώρας και τα σοκολατένια σπίτια έλιωναν σιγά σιγά σχηματίζοντας σοκολατένια ρυάκια.
«Τι συμβαίνει εδώ;», τον ρωτήσαμε κι αυτός έβαλε αμέσως τα κλάματα. «Μας κήρυξαν πόλεμο!!!! Έφεραν το φόβο!!! Εξαφάνισαν τις ελπίδες μας!!» είπε. Δεν αργήσαμε να καταλάβουμε ότι μιλούσε για τους κακούς. Αμέσως του ζητήσαμε να μας πάει σπίτι του, στον μπαμπά του τον Τζεπέτο. Μόλις φτάσαμε του ζητήσαμε 50 ξύλινα σπαθιά.
Το βράδυ μαζί με τον Πινόκιο και αρκετούς ήρωες των παραμυθιών που ήθελαν να βοηθήσουν πήραμε το δρόμο για το κρησφύγετο των κακών.
Φτάσαμε και με χίλιες δυο προφυλάξεις καταφέραμε να πλησιάσουμε. Καταφέραμε και πιάσαμε τους δύο φύλακες που πρόσεχαν το κρησφύγετο και τους ρίξαμε σε ένα κλουβί. Στη συνέχεια μπήκαμε αθόρυβα μέσα και πιάσαμε όλους τους κακούς, μόνο ένας μας ξέφυγε ο κακός λύκος από την ιστορία της Κοκκινοσκουφίτσας. Όμως και αυτός τελικά πιάστηκε από τον Πινόκιο κοιμισμένος στο κρεβάτι του γιατί νύσταζε από το πολύ φαΐ.
Μας ομολόγησαν το φρικτό σχέδιό τους και μας οδήγησαν στο αρχηγείο τους. Από εκεί με μαγικούς σωλήνες έστελναν ζεστό αέρα πάνω απ’ την παραμυθοχώρα που έλιωνε τα γλυκά και μαύρο καπνό που σκοτείνιαζε το ροζ χρώμα του ουρανού.
Όταν κλείστηκαν τα μηχανήματα που προκαλούσαν την καταστροφή όλα έγιναν όπως πριν στην Παραμυθοχώρα. Οι κακοί μπήκαν ξανά στη φυλακή και το τοπίο έγινε μαγευτικό. Ο Πινόκιο και όλοι οι κάτοικοι της παραμυθοχώρας μας ευχαρίστησαν δίνοντας μας το Ζαχαρένιο Κλειδί της Πόλης. Τους χαιρετήσαμε και πήραμε το δρόμο της επιστροφής. Είχαμε να διηγηθούμε πολλά στους γονείς μας!!!!
Βόλτα στην πόλη
Το Σάββατο που είχε καταπληκτική και ηλιόλουστη μέρα , πήγαμε μαζί με τους γονείς μας, εγώ και η φίλη μου Άλκηστη στην Πλάκα.Καθώς απολαμβάναμε τη βόλτα μας, ένα τρενάκι πέρασε από μπροστά μας.Ρωτήσαμε τους γονείς μας και μας απάντησαν ότι κάνει το γύρο της πόλης. Τους παρακαλέσαμε να μας αφήσουν κι έτσι το ταξίδι μας ξεκίνησε.
Πρώτα συναντήσαμε το Ναό του Ηφαίστου στο Θησείο, έπειτα ανεβήκαμε στο πλακόστρωτο δρομάκι που οδηγούσε στην Ακρόπολη με τον Παρθενώνα.Κατηφορίζοντας στο δεξί μας χέρι θαυμάσαμε το καινούριο Μουσείο της Ακρόπολης, που ήταν γεμάτο αγάλματα και έργα τέχνης των Αρχαίων Ελλήνων. Μετά περάσαμε μπροστά από τη Βουλή των Ελλήνων και το Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη. Οι Τσολιάδες ήταν ακούνητοι και έμοιαζαν γενναίοι.
Περάσαμε από το Προεδρικό Μέγαρο στην οδό Ηρώδου του Αττικού.Το κτίριο έμοιαζε σαν παλάτι και μας εντυπωσίασε ! Το Παναθηναϊκό Στάδιο, ήταν λίγα μέτρα πιο κάτω.Συγκινηθήκαμε που το είδαμε γιατί ο ξεναγός μάς είπε πως εδώ έγιναν οι πρώτοι οργανωμένοι Ολυμπιακοί Αγώνες.
Ύστερα περάσαμε από το Ζάππειο Μέγαρο ,τις Στήλες του Ολυμπίου Διός . τη Ρωμαϊκή Αγορά στο Μοναστηράκι και την Αρχαία Αγορά στην Αθήνα.
Ενθουσιαστήκαμε πάρα πολύ με αυτά που είδαμε. Τα μεγαλοπρεπή κτίρια , τα αρχαία μνημεία , το καινούριο Μουσείο της Ακρόπολης και τους γενναίους Τσολιάδες ! Εγώ και η Άλκηστη χαρήκαμε που είδαμε από κοντά τις ομορφιές της Αθήνας και συμφωνήσαμε και οι δύο ότι είμαστε περήφανες Ελληνίδες !!!!!!!!
Το τραμ της Αθήνας
Το Τραμ(ή τροχιόδρομος) της Αθήνας είναι ένα μεταφορικό μέσο σταθερής τροχιάς στην πρωτεύουσα. Με τη σημερινή του μορφή, το τραμ υπάρχει στην Αθήνα από το 2004. Πρωτοεμφανίστηκε όμως στην πόλη το 1882 με τη μορφή ιππήλατων οχημάτων. Το 1908 κυκλοφόρησαν τα πρώτα ηλεκτρικά οχήματα. Σταδιακά, το δίκτυο τραμ έφθασε τις 21 γραμμές. Η λειτουργία του όμως σταμάτησε το 1960, όταν τα τραμ αντικαταστάθηκαν από ηλεκτροκίνητα λεωφορεία (τρόλεϊ) και θερμικά λεωφορεία.
Το σύγχρονο τραμ διαθέτει τρεις γραμμές. Οι δύο από αυτές, έχοντας αρχικά κοινή πορεία, συνδέουν το κέντρο της Αθήνας, μέσω Νέου Κόσμου και Νέας Σμύρνης, με το Παλαιό Φάληρο, και από εκεί, ακολουθούν χωριστές, αλλά παραλιακές διαδρομές, με τη μία γραμμή να κατευθύνεται προς το Νέο Φάληρο, και την άλλη προς τη Βούλα. Η τρίτη γραμμή συνδυάζει τα παραλιακά τμήματα των άλλων δύο, συνδέοντας απευθείας το Νέο Φάληρο με τη Βούλα.
Στίχοι: Κώστας Γιαννίδης , Αλέκος Σακελλάριος & Χρήστος Γιαννακόπουλος
Μουσική: Μιχάλης Σουγιούλ
Εσούρωσα κι αργήσαμε, μα όσο και να φταίω
περπάτα να προλάβουμε το τραμ το τελευταίο
Ντράγκα ντρουγκ το καμπανάκι
Ντράγκα ντρουγκ μες στο βραδάκι
Ντράγκα ντρουγκ το καμπανάκι
να μάς πάει κούτσα κούτσα στο παλιό μας το τσαρδάκι
Περνούν πολύ μιζέρικα τα νιάτα μας τα έρμα
αλλ’ άνοιξε το βήμα σου, να φτάσουμε στο τέρμα
Ντράγκα ντρουγκ κι αν βρούμε θέση
θα στρωθείς και θα σ’ αρέσει
Ντράγκα ντρουγκ κι αν βρούμε θέση
λίγο απάνω σου να γείρω, γιατί έχω γίνει φέσι
Εμείς με τραμ πηγαίνουμε και άλλοι με ταξάρες
Για μας τα ντόρτια κι οι διπλές και γι άλλους οι εξάρες
Ντράγκα ντρουγκ το καμπανάκι
Ντράγκα ντρουγκ μες στο βραδάκι
Ντράγκα ντρουγκ το καμπανάκι
Ντράγκα ντρουγκ τι κρίμα που `ναι να `σαι τόσο φτωχαδάκι
Λύσεις του Τετραδίου Εργασιών