• (ο) θαλασσοπόρος: αυτός που κάνει µακρινά θαλάσσια ταξίδια.
• (ο) θαλασσοµάχος: αυτός που παλεύει µε τα κύµατα της θάλασσας· έµπειρος ναυτικός.
• (οι) κάβοι: ακρωτήρια.
• (τα) πολυτρίχια: φυτά µε πολύ µακριά και λεπτά φύλλα που µοιάζουν µε τρίχες.
• βάζω πλώρη: ξεκινώ για κάπου.

Μπούμη Παπά Ρίτα

Οι περιοχές που αναφέρονται στο ποίημα.

Ινδία:Το δεύτερο σε πληθυσμό κράτος της Γης και το έβδομο σε έκταση, βρίσκεται στη Νότια Ασία.Η Ινδία υπήρξε κοιτίδα και σταυροδρόμι πολλών σημαντικών πολιτισμών και θρησκειών. Σήμερα  είναι από τις πιο γοργά αναπτυσσόμενες οικονομίες, παρόλο που η φτώχεια παραμένει έντονο κοινωνικό φαινόμενο.

Βόλγας:Είναι ο μεγαλύτερος ποταμός της Ευρώπης (3.690 χλμ.), βρίσκεται στη Ρωσία και είναι πλωτός σε όλο το μήκος του.

Μισσισσιπής:  Είναι ο μεγαλύτερος ποταμός της Βόρειας Αμερικής (3.734 χλμ.), εκβάλλει στον κόλπο του Μεξικού και είναι σε ένα μέρος του  πλωτός.

Πόλη: Η Κωνσταντινούπολη είναι η μεγαλύτερη πόλη της σημερινής Τουρκίας. Υπήρξε η πρωτεύουσα της  χιλιόχρονης Βυζαντινής αυτοκρατορίας.

Σουέζ: Πλωτή τεχνητή διώρυγα, η μεγαλύτερη στη Γη(168 χλμ). Συνδέει τη Μεσόγειο θάλασσα με την Ερυθρά.

Παναμάς: Κράτος της Κεντρικής Αμερικής. Βρίσκεται στον ισθμό που ενώνει τη Β. με τη Ν. Αμερική. Εκεί κατασκευάστηκε και η Διώρυγα του Παναμά με σκοπό τη σύνδεση των δύο ωκεανών.

Ομοιοκαταληξία

Ομοιοκαταληξία το χαρακτηριστικό δύο ή περισσότερων στίχων μιας στροφής να τελειώνουν με ομόηχες λέξεις ή συλλαβές.

Άρχισε να χρησιμοποιείται στην ποίηση κατά τούς Αλεξανδρινούς χρόνους.Όπως πολλοί από τους σύγχρονους ποιητές και οι αρχαίοι Έλληνες δεν είχαν ομοιοκαταληξίες στα ποιήματα τους, και επιπλέον το θεωρούσαν άσχημο, είχαν όμως μέτρο.

Η ομοιοκαταληξία λέγεται ακόμη και ρίμα και στην κα­θαρεύουσα την έλεγαν «ομοιοτέλευτον». Που τελειώνει δηλαδή κατά όμοιο τρόπο.

Διάκριση της ομοιοκαταληξίας γίνεται σύμφωνα με τα ζεύγη ομοιοκαταληξίας των στίχων:

α) ζευγαρωτή : Ο πρώτος στίχος ομοιοκαταληκτεί με το δεύτερο, ο τρίτος με τον τέταρτο, ο πέμπτος με τον έκτο κτλ.

β) πλεχτή : μέσα σ’ ένα τετράστιχο, ο πρώτος με τον τρίτο και ο δεύτερος με τον τέταρτο.

γ) σταυρωτή : σε τετράστιχο ο πρώτος με τον τέταρτο και ο δεύτερος με τον τρίτο.

δ) ζευγαροπλεχτή : μέσα σ’ ένα εξάστιχο, ο πρώτος με το δεύτερο, ο τέταρτος με τον πέμπτο και ο τρίτος με τον έκτο.

ε) ανάκατη : χωρίς ορισμένη σειρά

στ) εσωτερική : σε μερικά ποιήματα βρίσκεται και στον ίδιο στίχο ομοιοκαταληξία. π.χ. καράβια πρωτοτάξιδα δίχως κατάρτια, ξάρτια, μες στα πλάτια της θάλασσας, που δέρνει-τα ακυβέρνητα (Μαλακάσης)

ζ) αντίλαλος : Ο δεύτερος στίχος όχι μόνο ομοιοκαταληκτεί με τον πρώτο, αλλά περιέχεται κι ολόκληρος μέσα σ’ αυτόν. π.χ. πάρε φωτιά και κάψε με κι αντάμα με τη στάχτη μου τ’ άχτι μου (Εφταλιώτης)

Ο θαλασσοπόρος – Ορθογραφία.