Τα δικαιώματα του παιδιού πρωτοεμφανίστηκαν εξαιτίας μίας συνέλευσης που έκανε ο ΟΗΕ στις 20 Νοεμβρίου 1989. Σε αυτή τη συνέλευση
ψήφισαν ομόφωνα όλα τα κράτη μέλη την Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Παιδιού, το κείμενο της οποίας κλήθηκαν αφενός να φροντίσουν να το δημοσιεύσουν αφετέρου να φροντίσουν την κυκλοφορία του, την αναγνώριση – ερμηνεία του κυρίως στα σχολεία και πάσης φύσεως εκπαιδευτικά ιδρύματα, ανεξάρτητα της μορφής του πολιτεύματος της χώρας. Στην συνθήκη ως παιδιά ορίζονται όλα τα πρόσωπα κάτω των 18 ετών.
Το επίσημο κείμενο της Σύμβασης αυτής συντάχθηκε στις πέντε επίσημες γλώσσες του ΟΗΕ (Αγγλική, Γαλλική, Ισπανική, Κινεζική και Ρωσική).
Μέχρι τώρα όλες οι χώρες του ΟΗΕ έχουν υπογράψει και έχουν επικυρώσει τη συνθήκη εκτός από τη Σομαλία και τις Η.Π.Α. Για την ακρίβεια οι ΗΠΑ έχουν υπογράψει την συνθήκη αλλά δεν την έχουν επικυρώσει. Η μη επικύρωση της συνθήκης σημαίνει ότι είναι νομικά ανενεργή για τις ΗΠΑ.
Η Σύμβαση ενσωματώθηκε στο εθνικό δίκαιο της Ελλάδας με το νόμο 2101/1992, βάσει του οποίου έχει αυξημένη τυπική ισχύ και υπερτερεί των λοιπών διατάξεων της εθνικής νομοθεσίας.
Η Σύμβαση των δικαιωμάτων του παιδιού αποτελείται συνολικά από 41 άρθρα.
