ΗΛΙΑΣ ΤΡΑΜΠΑΚΟΥΛΟΣ

«ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ »

Συνεργασία των Εκπ/κών Ριζοσπαστικής Αριστεράς (ΕΡΑ)

και Παρεμβάσεων-Συσπειρώσεων

Την Τετάρτη 27 Μάη πραγματοποιείται η Γ.Σ. του Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Θήβας «Ο ΠΙΝΔΑΡΟΣ» για αντιπροσώπους στη ΔΟΕ.
Ζητάμε τη συμμετοχή σας στη συνέλευση και την ψήφο σας στις εκλογές.
ΓΥΡΙΖΟΥΜΕ ΣΕΛΙΔΑ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
ΑΛΛΑΖΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΣΥΣΧΕΤΙΣΜΟΥΣ ΣΤΟ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ

Υποψήφιοι αντιπρόσωποι για την 84η Γ.Σ. της ΔΟΕ

Βουδούρης Χρήστος- 2ο Δ.Σχ. Βαγίων
Δρακωνάκη Φωτεινή- 8ο Νηπ. Θήβας
Καζάνας Γιάννης- 9ο Δ.Σχ. Θήβας
Κοσμίδης Φλώρος (Άκης)- 2ο Δ.Σχ. Βαγίων
Μικροπούλου Νανά- 2ο Δ.Σχ. Θήβας
Ραχούτης Θανάσης- 1ο Δ.Σχ. Αλιάρτου
Ρουπάκα Γιάννα- Δ.Σχ .Αρματος
Τραμπάκουλος Ηλίας- 5ο Δ.Σχ. Θήβας
Τσαρούχα Δήμητρα- 2ο Νηπ. Θήβας
Τσιώλης Σωτήρης- Ειδικό Σχολείο Θήβας
Χούνδρης Γιώργος- 3ο Δ.Σχ. Θήβας

Ανακοίνωση της ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗΣ

 Υπουργείο Παιδείας: Έτος 2013

(Μην ξεχάσω να αλλάξω ημερολόγιο και να φτάσω στο 2015)

Το 2013 ο Αρβανιτόπουλος με το νόμο Ν. 4172/2013 (άρθρο 82, παρ.11) και τις οδηγίες της Τρόικας αναγκάζει σε μετάταξη από τη Δευτεροβάθμια στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση χιλιάδες εκπ/κούς ειδικοτήτων. Κάτω από το φόβο της απόλυσης πολλοί συνάδελφοί μας μετακόμισαν στην Πρωτοβάθμια στερώντας, παράλληλα, τη δυνατότητα σε εκπ/κούς ειδικοτήτων που ήδη υπηρετούσαν στην Πρωτοβάθμια με την ίδια ειδικότητα την πολυπόθητη μετάθεση για την περιοχή των συμφερόντων τους.

Και από εδώ αρχίζουν τα περίεργα, τα άδικα, τα παράτυπα, τα ρουσφέτια που κορυφώθηκαν το 2014 επί αυτοκρατορίας Λοβέρδου. (συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ)

Με μεγάλη έκπληξη διαβάσαμε προχθές την εισήγηση, εκ μέρους της πολιτικής ηγεσίας του Υ.ΠΟ.ΠΑΙ.Θ, στην αντίστοιχη  επιτροπή  για  τις  μετατάξεις που  προτείνει  την  ανάκληση όλων των μετατάξεων και την επιστροφή των μεταταγέντων στην περιοχή μετάθεσης από την οποία προέρχονταν.

Είναι  απαράδεκτο η  ίδια η  Πολιτεία που  με  νόμο  της,  έδωσε  το  δικαίωμα  σε  εκπαιδευτικούς να  διεκδικήσουν  την  μετάταξή  τους και  να  τοποθετηθούν  στην  πρωτοβάθμια  εκπαίδευση  να  έρχεται-  δυο  χρόνια  μετά- να ανατρέπει τα πάντα σε σχέση  με τον οικογενειακό  αλλά  και τον  υπηρεσιακό  τους  προγραμματισμό και  να  τους  στέλνει από  κει  που  ήρθαν…!!!

Είναι  αδιανόητο η  Πολιτεία να  εκδικείται και  να  τιμωρεί  ουσιαστικά 3800(;) συναδέλφους  εκπαιδευτικούς που  ακολούθησαν  το νόμο  και  υπέβαλλαν  σχετική  αίτηση χωρίς  να  ευθύνονται  οι  ίδιοι για  τις  ασάφειες και  τα  νομοθετικά  κενά που  υπήρχαν. Τα λάθη, η αδιαφάνεια και οι αδικίες της τότε διοίκησης του υπουργείου δε μπορούν να διορθωθούν σήμερα με τη συνολική ακύρωση των μετατάξεων.

 Προτείνουμε

Α) Έλεγχο νομιμότητας και καταμέτρηση των μορίων όλων των μεταταγέντων. Ανακοίνωση των μορίων και επιστροφή στη Δευτεροβάθμια όσων έχουν κάνει ψευδή δήλωση.

Β)  Δυνατότητα της ανάκλησης των μετατάξεων σε όσους το επιθυμούν μιας και σήμερα δεν υπάρχει φόβος απόλυσης ή διαθεσιμότητας.

Γ) Δημιουργία  οργανικών θέσεων στην Α/θμια σύμφωνα με τις εισηγήσεις των Δ/νσεων Πρωτοβάθμιας και των ΠΥΣΠΕ  γεγονός που δώσει στη μεγάλη πλειοψηφία των μεταταγέντων λύση.

Δ) Οι εκπ/κοί οι οποίοι ανήκουν σε ειδικότητες που δεν προϋπήρχαν στην Α/θμια να τοποθετηθούν άμεσα βάσει των μορίων τους.

Ε) Για τις κοινές ειδικότητες να γίνει σύγκριση με βάση τα μόρια που είχαν το 2013 αφού μετατραπούν στη δεκάβαθμη κλίμακα της Α/θμιας.

Ζητάμε

Να βρεθεί λύση που να ικανοποιεί και τις δύο πλευρές. Τα προβλήματα του κλάδου μας είναι τόσα που το μόνο που δε μας χρειάζεται είναι ένας εμφύλιος ανάμεσά μας. Δεν αποδεχόμαστε να ξεχωρίσουμε τους συναδέλφους σε προερχόμενους από την ΠΕ και από τη ΔΕ και να “παίζουμε” με τη συντεχνία είτε από τη μία είτε από την άλλη.

Άμεση υλοποίηση αυτής της διαδικασίας ώστε να προχωρήσει ομαλά και η διαδικασία των φετινών μεταθέσεων και τοποθετήσεων  που αφορά το σύνολο των εκπαιδευτικών.

Το υπουργείο αναδιπλώνεται και δηλώνει, σήμερα, ότι δεν υπάρχει απόφαση. Οι αντιδράσεις και οι πιέσεις των εκπαιδευτικών πρέπει να συνεχιστούν. Στηρίζουμε το συλλαλητήριο που πραγματοποιούν οι μεταταγέντες εκπ/κοί έξω από το υπουργείο στις 19 του Μάη.

Καλούμε το Υπουργείο να εγκαταλείψει την τακτική του “Πόντιου Πιλάτου”, να καταργήσει το νόμο 4172/2013 και να δρομολογήσει άμεσα λύσεις στην κατεύθυνση της ανατροπής της μνημονιακής πολιτικής που δημιούργησε τα συγκεκριμένα προβλήματα και της ικανοποίησης των αναγκών της δημόσιας εκπαίδευσης και των εργασιακών δικαιωμάτων όλων των εκπαιδευτικών της.

ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ

    Οι εκπαιδευτικοί όλων των βαθμίδων δικαιούνται κάρτα ελεύθερης εισόδου στα κρατικά μουσεία και στους αρχαιολογικούς χώρους.
   Οι αναπληρωτές και ωρομίσθιοι εκπαιδευτικοί λαμβάνουν το δελτίου ελευθέρας εισόδου για όσο ασκούν το εκπαιδευτικό λειτούργημα.
    Απαραίτητα δικαιολογητικά:
Α. Εάν η κάρτα εκδίδεται για πρώτη φορά και αφορά μεμονωμένους εκπαιδευτικούς:
– Δύο φωτογραφίες
– Βεβαίωση από τη Διεύθυνση του σχολείου που να αναφέρει το ονοματεπώνυμο του εκπαιδευτικού, ότι είναι εκπαιδευτικός του κλάδου ΠΕ … , το σχολείο που υπηρετεί και αν είναι μόνιμος ή αναπληρωτής.
Β. Εάν η κάρτα επανεκδίδεται και αφορά μεμονωμένους εκπαιδευτικούς:
-Μία φωτογραφία
– Η παλιά κάρτα
– Βεβαίωση από τη Διεύθυνση του σχολείου που να αναφέρει το ονοματεπώνυμο του εκπαιδευτικού, ότι είναι εκπαιδευτικός του κλάδου ΠΕ…, το σχολείο που υπηρετεί και αν είναι μόνιμος ή αναπληρωτής.
Γ. Εάν σε ένα σχολείο είναι πολλοί οι ενδιαφερόμενοι εκπαιδευτικοί για έκδοση κάρτας
Εκτός των παραπάνω χρειάζεται και ένα διαβιβαστικό από τη Διεύθυνση του σχολείου, που θα αναφέρει:
«Σας διαβιβάζουμε τα δικαιολογητικά των παρακάτω εκπαιδευτικών – τα ονοματεπώνυμα, διευθύνσεις κατοικίας και τηλέφωνα – και σας παρακαλούμε για την έκδοση»
Για τους εκπαιδευτικούς που εργάζονται στην περιοχή της Βοιωτίας αρμόδιο όργανο η Εφορεία Αρχαιοτήτων Βοιωτίας (Αρχαιολογικό Μουσείο Θήβας- Πλατεία Κεραμόπουλου- τηλ. 22620 23559, 27913, 22120)

* Το Αρχαιολογικό Μουσείο Θήβας θα ανοίξει τις πύλες του για το κοινό- μετά από άπειρες αναβολές- το Δεκέμβριο του 2015.

Με μεγάλα διλήμματα και ακόμη περισσότερους προβληματισμούς πάρθηκε η απόφαση της συμμετοχής μου στη σημερινή ημερίδα. Διάβασα το σκεπτικό των εκπ/κών του Συλλόγου της Φθιώτιδας να μη συνδιοργανώσουν την εκδήλωση το οποίο με βρήκε σύμφωνο, σε μεγάλο βαθμό.

     Αυτό που πρέπει να γνωρίζετε συνάδελφοι του προεδρείου είναι ότι ακόμη και στο άκουσμα της λέξης «αξιολόγηση» οι συνάδελφοι βγάζουν καντήλες. Συζητήσεις, φόρα και ημερίδες για την αξιολόγηση θα μπορούσαν να περιμένουν τώρα μιας και δεν υφίσταται κάποια επείγουσα ανάγκη. Θα μπορούσε να αρχίσει η συζήτηση σε συλλόγους διδασκόντων και σε γενικές συνελεύσεις από την επόμενη σχολική χρονιά με τη συμμετοχή όλων των εμπλεκομένων και όχι επιλεκτικά και τυχαία για κάποιους συναδέλφους. Με ξένισε η τελευταία πρόταση της πρόσκλησης στην ημερίδα που αναφέρει ότι τα έξοδα βαρύνουν τους συλλόγους χωρίς να τους έχετε ρωτήσει αν υπάρχει αυτή η δυνατότητα.

Επίσης, θα ήθελα η σημερινή ημερίδα να γίνεται σε ένα δημόσιο σχολείο ή σε ένα αμφιθέατρο πανεπιστημίου ή σε ένα δημοτικό χώρο (Λιβαδειά, Λαμία, Θήβα ή Χαλκίδα) και όχι σε ένα τετράστερο ξενοδοχείο. Είναι κι αυτό μια πρόκληση. Δε θέλω να πιστέψω ότι οι ημερίδες που διοργανώνονται ανά την Ελλάδα έχουν οργανωθεί με στόχο τη δημιουργία επαφών για να στηθούν ψηφοδέλτια από τις παρατάξεις ενόψει των εκλογών των αντιπροσώπων. Κυκλοφορεί πολύ γι’ αυτό, άλλωστε, και το αναφέρω.

Αυτές ήταν οι ενστάσεις και οι προβληματισμοί μου, τους ανάφερα και μπορώ τώρα να εκθέσω τις απόψεις μου χωρίς να αναμένω και πολλά από τις διαδικασίες και το αποτέλεσμα της ημερίδας.   

Γνωρίζουμε και ζούμε στο πετσί μας τα αποτελέσματα της πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής κρίσης στην οποία μας οδήγησαν οι κυβερνώντες και τα μνημόνιά τους. Καθημερινά, βιώνουμε τις παρενέργειες αυτής της πολιτικής στα σχολεία μας. Υποβάθμιση δημόσιας εκπαίδευσης σε ένα σχολείο που κρυώνει, που πεινάει που γίνεται γκρίζο και μίζερο. Ένας εκπαιδευτικός λαβωμένος , ψυχολογικά και οικονομικά, είναι δύσκολο να ορθώσει το ανάστημά του και να διεκδικήσει, να αντισταθεί και, τελικά, να δημιουργήσει και να συνδιαμορφώσει εκπαιδευτική πολιτική. Αυτό ήθελαν να πετύχουν οι ιθύνοντες και- σε μεγάλο βαθμό- το κατάφεραν. Αυτοί που τάιζαν και κανάκευαν το συνδικαλισμό μόλις είδαν ότι είχε κάνει τη βρώμικη δουλειά και δε χρειάζονταν πλέον τις υπηρεσίες του τον πέταξαν βορά στα ΜΜΕ. Σήμερα, η λέξη συνδικαλισμός αντί να σημαίνει προσφορά , αλληλεγγύη και δημιουργία έχει λάβει αρνητικό πρόσημο και η κοινωνία τη θεωρεί συνώνυμο του «λαμόγιο». Σήμερα που, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, χρειαζόμαστε το συνδικαλισμό αυτός έχει τρωθεί ανεπανόρθωτα και έχει περιοριστεί δραματικά ο ρόλος και οι δυνατότητες παρέμβασής του.

Και εδώ είναι οι ευθύνες όλων μας, σε κάποιους λίγες και σε κάποιους άλλους περισσότερες. Πώς να περάσουμε από τον κομματικό και τον κυβερνητικό συνδικαλισμό στον ώριμο και δημιουργικό συνδικαλισμό. Είναι καιρός να ενισχύσουμε τις συλλογικές διαδικασίες, να αναβαθμίσουμε το ρόλο των γενικών συνελεύσεων και να πολεμήσουμε τη λογική της ανάθεσης.

Ο κ. Μπαγάκης στην εισήγηση που μας έκανε πριν από λίγο μας έβαλε το δίλημμα αν θα έπρεπε οι εκπαιδευτικές ενώσεις να ανοίξουν το ζήτημα της αξιολόγησης και να ξεκινήσουν άμεσα συζητήσεις ή αν θα έπρεπε να αφήσουμε το χρόνο να κυλήσει και να αποφορτιστεί το ζήτημα. Είμαστε σύμφωνοι με τη δεύτερη εκδοχή. Σήμερα θα έπρεπε να συζητούσαμε για το πλαίσιο παιδαγωγικής λειτουργίας του σχολείου, για την εκπαιδευτική πολιτική, για τον προσανατολισμό του σχολείου. Εκεί, θα μπορούσαν να συζητηθούν παράμετροι για την αποτίμηση του εκπαιδευτικού έργου καθώς και το ρόλο της σχετικής ανατροφοδότησης. Τα τελευταία 2 χρόνια τα ζήσαμε στον αστερισμό της αξιολόγησης. Συγκρούσεις, απειλές για ΕΔΕ, έλλειψη συντονισμού και «νομικίστικες» πρακτικές από τη ΔΟΕ λάβωσαν το δημόσιο σχολείο και γκρέμισαν διαπροσωπικές σχέσεις εκπαιδευτικών. Η αξιολόγηση που προωθούσαν ήταν εργαλείο για τη χειραγώγηση των εκπ/κών που είχε στόχο την επικράτηση του φόβου και της υποταγής. Για ό,τι δεν πήγαινε καλά στο σχολείο θα έφταιγε ο δάσκαλος. Μισθολογική καθήλωση, διάλυση εργασιακών σχέσεων, άρση μονιμότητας, απολύσεις, κατηγοριοποίηση σχολείων ανταγωνισμός, μείωση χρηματοδότησης θα ήταν οι συνέπειες του εκτρώματος που έστησε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ και που, δυστυχώς, βρέθηκαν πολλοί πρόθυμοι να υλοποιήσουν είτε από φόβο είτε από πάθος. Βρέθηκαν, όμως, και κάμποσοι (ευτυχώς περισσότεροι απ’ όσους φανταζόμασταν) που αντιστάθηκαν και έφεραν καθυστερήσεις στην υλοποίηση της αξιολόγησης που, όπως αποδείχτηκε, ήταν καταλυτικές ώστε να μην υλοποιηθεί τελικά η αξιολόγηση. Ήταν η προστιθέμενη αξία στους χιλιάδες εκπ/κούς που βάλαμε υπογραφές, απεργήσαμε, διαδηλώσαμε…

Το υπουργείο παιδείας, σωστά πράττοντας, αδρανοποίησε το σχετικό νόμο και έκλεισε την πλατφόρμα όπου οι αξιολογητές καταχωρούσαν βαθμολογίες. Αυτή ήταν η πρώτη κίνηση, η σωστή κίνηση. Είναι η «εκδίκησή μας» απέναντι σε αυτούς που ξενυχτούσαν κλικάροντας και συμπληρώνοντας portfolios και που έτρεχαν εδώ κι εκεί να μαζέψουν βεβαιώσεις από σεμινάρια- συνήθως αμφιβόλου ποιότητας.

Σήμερα το υπουργείο παιδείας θα πρέπει να ανοίξει τις πόρτες του για διάλογο και να δημιουργήσει σχέσεις εμπιστοσύνης με τους εκπ/κούς. Μια εμπιστοσύνη που στόχο θα έχει να αποβάλλει το φόβο πως η αξιολόγηση θα επανέλθει με νέο μανδύα και νέο όνομα.(αποτίμηση ας πούμε) Πρέπει να εμπνεύσει το σύνολο των εκπ/κών και να δείξει με έργα πως είναι διατεθειμένη να προχωρήσει σε μια μεταρρύθμιση που θα ολοκληρωθεί και θα γίνει μαζί με τους εκπ/κούς και όχι ερήμην τους.

Άμεσα θα πρέπει να απαιτήσουμε την κατάργηση όλου του θεσμικού πλαισίου που υπάρχει γύρω από την αξιολόγηση και να παλέψουμε για την επαναφορά της ακώλυτης μισθολογικής και βαθμολογικής εξέλιξης.

Δεν τρέφουμε αυταπάτες για τη δυσκολία του εγχειρήματος του «άλλου σχολείου». Για να δημιουργήσουμε το ιδανικό σχολείο πρέπει να παλέψουμε για την ιδανική κοινωνία και αυτό φαντάζει ουτοπικό. Μπορούμε, όμως, ως εκπαιδευτικό κίνημα να ανατρέψουμε την εκπ/κή πολιτική που εφαρμόστηκε και δε θέλουμε να συνεχίσει να εφαρμόζεται. Οραματιζόμαστε ένα σχολείο αυτοδιοικούμενο, με κυρίαρχο το ρόλο του συλλόγου των διδασκόντων, ένα σχολείο άμβλυνσης των ταξικών διαφορών, χωρίς αποκλεισμούς, με δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση για όλους.

Ως ΕΡΑ δε δίνουμε σε καμιά κυβέρνηση λευκή επιταγή. Φαντάζομαι ότι το έχετε διαπιστώσει από δημοσιεύσεις μελών μας αλλά και το βίο και την πολιτεία μας. Δε θα υποστείλουμε τη σημαία των αγώνων και των δικαιωμάτων του κλάδου μας. Μακριά από εμάς ο κυβερνητικός συνδικαλισμός. Είμαστε εδώ για να διεκδικούμε και όχι για να δικαιολογούμε.

ΤΡΑΜΠΑΚΟΥΛΟΣ  ΗΛΙΑΣ

Αποφασίστηκε η κατανομή της δεύτερης δόσης των λειτουργικών δαπανών για όλες τις σχολικές μονάδες της χώρας.

Για τη Βοιωτία τα ποσά που διατέθηκαν, ανά Δήμο, είναι τα παρακάτω:

Προφανώς, τα χρήματα αυτά είναι ελάχιστα και δε μπορούν να καλύψουν τις δαπάνες για όλα τα Νηπιαγωγεία, Δημοτικά, Γυμνάσια και Λύκεια όλης της Βοιωτίας.

Απαιτούνται πολλαπλάσια ποσά προκειμένου να μπορέσουν να λειτουργήσουν, στοιχειωδώς, τα σχολεία μας.

• ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΤΟΥ ΑΙΡΕΤΟΥ ΤΟΥ ΠΥΣΠΕ ΒΟΙΩΤΙΑΣ  ΤΡΑΜΠΑΚΟΥΛΟΥ ΣΤΗΝ 4^η ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΣΥΝΟΔΟ ΤΩΝ ΑΙΡΕΤΩΝ

   

  Η τοποθέτησή μου θα αφορά αποκλειστικά θέματα που έχουν υπηρεσιακό ενδιαφέρον μιας και σήμερα αυτό το περιεχόμενο έχει ζητηθεί από τη ΔΟΕ.

  Τα προεδρικά διατάγματα  50/96 και 100/97 έπαιξαν το ρόλο τους καθοδήγησαν τη λειτουργία των υπηρεσιακών συμβουλίων και, τελικά, κρίνονται θετικά. Όμως, χρειάζονται επικαιροποίηση αφού ληφθούν υπόψιν οι προτάσεις της ομοσπονδίας για τα εργασιακά και τις υπηρεσιακές μεταβολές καθώς οι αλλαγές που έχουν μεσολαβήσει τα χρόνια ισχύος αυτών των διαταγμάτων. Απαιτείται, λοιπόν, ένα νέο Π.Δ. επικαιροποιημένο και ενιαίο για την Α/θμια και τη Β/θμια αφού, πλέον, έχουμε περισσότερα κοινά από αυτά που υπήρχαν πριν 20 χρόνια. Ειδική μέριμνα πρέπει να δοθεί στην ένταξη και νέων ασθενειών στις ειδικές κατηγορίες.

  Τα τελευταία χρόνια ΠΥΣΠΕ και ΠΥΣΔΕ ανά την Ελλάδα ερμήνευαν κατά το δοκούν τις διατάξεις για τις διαδικασίες και τη σειρά στις τοποθετήσεις. Υπήρχαν στο νόμο ασάφειες και παράθυρα. Απαιτείται ενιαία στάση όλων των υπηρεσιακών συμβουλίων που θα αναφέρει σαφώς με ποια σειρά θα γίνονται οι τοποθετήσεις (π.χ. πρώτα οι υπεράριθμοι, μετά όσοι είναι στη διάθεση, μετά οι βελτιώσεις κ.λ.π.). Ενιαία στάση χρειάζεται και στις  τοποθετήσεις, για παράδειγμα, όσων εκπ/κών έχουν άδεια ανατροφής. Αλλού τοποθετούνται σε δυσπρόσιτα για να παίρνουν πολλά μόρια και αλλού στις έδρες των Διευθύνσεων οπότε και παίρνουν ένα μόριο. Υπάρχει αδικία και αυτό πρέπει να διευκρινιστεί και να νομοθετηθεί. Αλλαγές πρέπει να γίνουν και σε θέματα τοποθετήσεων που αφορούν τους πολύτεκνους.

  Επίσης, πρέπει να καταργηθεί ο νόμος για τις υποχρεωτικές αποσπάσεις.

  Γινόμαστε γραφικοί αλλά αναφέρουμε το θέμα της αναμοριοδότησης με ίδια κλίμακα με αυτή της Β/θμιας. Αναμένουμε…

  Η μοριοδότηση των αποσπάσεων ήταν μια κατάκτηση που δεν ολοκληρώθηκε, όμως. Οι αποσπάσεις σε υπηρεσίες και φορείς ήταν αποκλειστική αρμοδιότητα του υπουργού και όχι του ΚΥΣΠΕ, όπως θα έπρεπε. Έτσι, γίνονταν ρουσφετολογικές αποσπάσεις με σημαιοφόρο σε αυτή την αδικία τον Αρβανιτόπουλο που πήρε 19 αποφάσεις αποσπάσεων σε μια σχολική χρονιά και γέμισαν με υπαλλήλους τα Γενικά Αρχεία του Κράτους. Θεωρούμε ότι οι υπηρεσίες πρέπει να στελεχωθούν με μόνιμους υπαλλήλους. Να δοθούν οι κενές θέσεις σε εκπ/κούς που επιθυμούν να μεταταχθούν και σε εκπ/κούς που «αδυνατούν» να ασκήσουν τα διδακτικά τους καθήκοντα. Θα ακολουθούν οι αποσπάσεις με μοριοδότηση από το ΚΥΣΠΕ. Τα μόρια που θα δίνει η απόσπαση σε κάθε υπηρεσία θα είναι γνωστά, εκ των προτέρων.

  Να μειωθούν στο ελάχιστο οι πολλές φάσεις πρόσληψης αναπληρωτών επειδή δημιουργούνται αδικίες στις περιοχές τοποθέτησης. Ο κύριος όγκος των προσλήψεων να γίνεται με την έναρξη της σχολικής χρονιάς. Οι τοποθετήσεις των αναπληρωτών να γίνονται αποκλειστικά από το ΠΥΣΠΕ το οποίο και πρέπει να καθορίζει τα κενά.

      Να προχωρήσει συγκροτημένα και ψύχραιμα των θέμα των μεταταγέντων στην Α/θμια. Έχουν δημιουργηθεί δεδομένα τα δύο  χρόνια  αλλά και καταστάσεις αδιαφάνειας και αδικίας. Το «όλα από μηδενική βάση»- σαν να μην πέρασαν 2 χρόνια- μου ακούγεται εντελώς ψηφοθηρικό. Ας μην καλλιεργούμε τον κοινωνικό αυτοματισμό. Δε μιλάμε για 4000 μεταταγέντες της Β/μιας, αλλά για 4000 συναδέλφους εκπ/κούς και για 4000 οικογένειες. Αυτό, βέβαια, δε σημαίνει ότι δεν πρέπει να αρθεί η αδικία που υπέστησαν οι εκπ/κοί ειδικοτήτων που έχουν διοριστεί στην Α/θμια και βολοδέρνουν για χρόνια μακριά από τα σπίτια τους αν και έχουν πολλά μόρια.

      Ο εκπ/κός πρέπει να μπορεί να επιλέγει το πότε θα βγει στη σύνταξη όπως συμβαίνει με όλους τους δημοσίους υπαλλήλους.

  Αφού η ΔΟΕ- και καλά κάνει- ζητάει την κατάργηση του Ν. 3848/10 που αφορά την επιλογή των στελεχών στην εκπαίδευση θεωρούμε ότι είναι ευκαιρία να ζητήσουμε να έχει βαρύνουσα σημασία η άποψη του Συλλόγου Διδασκόντων στην επιλογή των διευθυντών.

  Στο θέμα του 3^ου αιρετού είμαστε θετικοί. Ήταν, άλλωστε, και θέση του κλάδου. Θα είναι μια τομή που θα μας κάνει πιο ώριμους στη λειτουργία των υπηρεσιακών συμβουλίων και θα μας δώσει την ευκαιρία της σύνθεσης των απόψεων. Μια πρόκληση που την περιμένουμε για να αναδείξουμε τη δυνατότητα των αιρετών όχι μόνο να προτείνουν αλλά και να παίζουν καταλυτικό ρόλο στις αποφάσεις των οργάνων. Έτσι θα έρθουν οι αλλαγές στην εκπαίδευση και θα αναπνεύσει  η δημοκρατία στο δημόσιο σχολείο.

      Οι διεκδικήσεις  των δικαίων  και των δικαιωμάτων των συναδέλφων και  η διαφάνεια δεν πρέπει και δε θα υποσταλούν από τους αιρετούς που υποστηρίζονται από την ΕΡΑ. Ούτε θα γίνουν εκπτώσεις σε αιτήματα και αγωνιστικότητα. Είμαστε εδώ για να διεκδικούμε και όχι για να δικαιολογούμε.