ΙΜΠΡΕΣΙΟΝΙΣΜΟΣ
Ο Ιμπρεσιονισμός είναι καλλιτεχνικό ρεύμα που αναπτύχθηκε στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα. Αν και αρχικά καλλιεργήθηκε στο χώρο της ζωγραφικής, επηρέασε τόσο τη λογοτεχνία όσο και τη μουσική. Ο όρος Ιμπρεσιονισμός (Impressionism), πιθανόν προήλθε από το έργο του Κλωντ Μονέ (Claude Oscar Monet) Impression, Sunrise. Οι Ιμπρεσιονιστές ζωγράφοι θέλησαν να αποτυπώσουν την άμεση εντύπωση (impression) που προκαλεί ένα αντικείμενο ή μια καθημερινή εικόνα.
Ο Ιμπρεσιονισμός είναι το κίνημα που σημάδεψε την οριστική στροφή στην ιστορία της ζωγραφικής από την τέχνη της εποχής της Αναγέννησης. Κύρια χαρακτηριστικά του Ιμπρεσιονισμού είναι: τα ζωντανά χρώματα- κυρίως με χρήση των βασικών χρωμάτων-, η έμφαση στην αναπαράσταση του φωτός, οι μικρές και συχνά εμφανείς πινελιές, η σπάνια χρήση του μαύρου χρώματος και η ζωγραφική σε ανοιχτούς χώρους, συχνά υπό ασυνήθιστες οπτικές γωνίες, γεγονός που ευνοήθηκε από την ανακάλυψη των προ-επεξεργασμένων χρωμάτων.
Κύριο χαρακτηριστικό του Ιμπρεσιονισμού είναι το παιχνίδι με το φως, που γίνεται πρωταγωνιστής της ζωγραφικής και ανεξαρτητοποιεί το χρώμα από το θέμα. Οι Ιμπρεσιονιστές χρησιμοποιούν έντονα χρώματα˙ καταργούν το βάθος και το σχήμα˙ ζωγραφίζουν αφαιρετικά. Πολλοί Ιμπρεσιονιστές ζωγραφίζουν το ίδιο θέμα από την ίδια οπτική γωνία, αλλά σε διαφορετικές ώρες της ημέρας, με διαφορετικό φως ή με άλλες καιρικές συνθήκες. Προτιμούν να εργάζονται έξω από το εργαστήριο, στην ύπαιθρο.
Έργα του Κλωντ Μονέ
