Καλοσωρίζουμε τον Απρίλη, μ’ ένα μικρό ψέμα στα χείλη……(το έθιμο της Πρωταπριλιάς)

 

aprilis kai protaprilia drastiriotites gia paidia 1

.jpg

Σε λίγες μέρες καλωσορίζουμε τον Απρίλιο , το δεύτερο παιδάκι της Άνοιξης που είναι και ο τέταρτος μήνας του χρόνου.Ονομάστηκε έτσι από το λατινικό ρήμα aperio, που σημαίνει ανοίγω, επειδή το μήνα αυτό ανοίγουν τα πάντα: τα δέντρα, τα λουλούδια, ο καιρός. Είναι ο κατεξοχήν μήνας της άνοιξης, γι’ αυτό στην αρχαία Ρώμη ήταν αφιερωμένος στη θεά Αφροδίτη.
Ο λαός ονομάζει τον Απρίλη Ανθομήνα, γιατί φέρνει πολλά άνθη,   Ξεροκοφινά και Τιναχτοκοφινίδη γιατί τότε εξαντλούνται οι φτωχικές συγκομιδές του γεωργού, Αηγιωργίτη απ’τον εορτασμό της μνήμης του Αγ. Γεωργίου (23) και Λαμπριάτη επειδή κατ’αυτόν συνήθως συμπίπτει ο εορτασμός του Πάσχα.
Ο Απρίλιος είναι από τους λίγους μήνες που από την αρχή τους φέρνουν έναν αέρα ανανέωσης, θέλοντας και μη. Βομβαρδισμός από φάρσες, η φαντασία στο κόκκινο και μια ευκαιρία, ακόμα και για τους μεγάλους, να ξαναγίνουν παιδιά.

Η Πρωταπριλιά είναι μια ιδιαίτερη μέρα….. ας μάθουμε γιατί

το γράμμα Ψψ όπως λέμε ψέματα
Screenshot 5 12 768x431

Το τραγούδι του Απρίλη

Το παρακάτω τραγούδι του Απρίλη δημιούργησε ο Ηλιάσκου Β. & Δαλμάτσου-Ζερβουδάκη Κ. και υπάρχει στο βιβλίο με κασέτα «12 μήνες 12 τραγούδια».

Παροιμίες για τον Απρίλιο
Από το ιστολόγιο της Ανθής Ζήση
Κάντε κλικ στην παρακάτω εικόνα

1613 57091777

Δεν είναι απόλυτα ξεκάθαρο αν πρόκειται για την “Παγκόσμια ημέρα Ψέματος” και αν έχει αναγνωριστεί από τον Ο.Η.Ε. ως είθισται για τις Παγκόσμιες ημέρες, αλλά σίγουρα η 1η Απριλίου έχει την τιμητική της σε όλο τον κόσμο ως ημέρα ψεύδους και καλοπροαίρετης φάρσας. Το περίεργο αυτό έθιμο στηρίζεται στη δοξασία ότι όποιος κοροϊδέψει τον άλλον θα έχει καλή τύχη ενώ πολλοί ταυτίζουν την ύπαρξή της στη γιορτή της «Κοροϊδίας και του Ξεγελάσματος» της ρωμαϊκής Θεάς «Bένους Aπρίλις», δηλαδή της Απριλίου Αφροδίτης, που έδινε το έναυσμα για απελευθέρωση του πνεύματος, ταυτόχρονα με την απελευθέρωση της φύσης.

Ο Απρίλης είπε ψέματα
πως θα μας φέρει χιόνια
όμως τον μαρτυρήσανε
τα μαύρα χελιδόνια.
Ψαλίδισαν στον ουρανό
τον έβαψαν γαλάζιο
με παπαρούνες
γέμισαν βουνά, χωριό και κάμπο!!!

Στίχοι : Ιωάννα Κυρίτση-Τζιώτη
Μουσική – Ερμηνεία : Πάνος Γαληνός

Πρωταπριλιά: Οι ρίζες του εθίμου με τα ψέματα

Κατά την 1η Απριλίου,συνηθίζεται να λέγονται καλοπροαίρετα ψέματα λόγω εθίμου. Το   έθιμο αυτό που τιμάται ευλαβικά από –τουλάχιστον- τον Μεσαίωνα μέχρι τις μέρες μας, το αθώο ψέμα της 1ης Απριλίου αποτελεί ακόμα και σήμερα γρίφο για τους ιστορικούς που προσπαθούν να εντοπίσουν την προέλευσή του. Η Πρωταπριλιά των Ελλήνων, η April Fools’ Day των Βρετανών, το Poisson D’Avril (το ψάρι του Απριλίου δηλαδή) των Γάλλων και το Aprilscherz των Γερμανών είναι ένα από τα ελάχιστα έθιμα που τηρούνται σε ολόκληρη την ευρωπαϊκή ήπειρο.

giphy
Η προέλευση του εθίμου δεν είναι καθόλου βέβαιη. Ορισμένοι ιστορικοί θεωρούν πως η «κοιτίδα» του εθίμου με τη μορφή που έχει λάβει σήμερα είναι η Μεσαιωνική Γαλλία, αλλά αρκετοί θεωρούν πως οι ρίζες του πρέπει να αναζητηθούν είτε στους Κέλτες και τους Ρωμαίους, είτε ακόμα και στην Ελλάδα της κλασικής εποχής.

Σύμφωνα με την πρώτη εκδοχή, το έθιμο ξεκίνησε από τους Κέλτες. Λαός της βορειοδυτικής Ευρώπης, οι Κέλτες, ήταν δεινοί ψαράδες. Η εποχή του ψαρέματος ξεκινούσε την 1η Απριλίου. Όσο καλοί ψαράδες όμως και να ήταν, την εποχή αυτή του χρόνου τα ψάρια πιάνονται δύσκολα. Έτσι και αυτοί, όπως προστάζει ο «κώδικας δεοντολογίας» των ψαράδων όλων των εποχών, έλεγαν ψέματα σχετικά με τα πόσα ψάρια είχαν πιάσει . Αυτή η συνήθεια έγινε, με το πέρασμα του χρόνου, έθιμο..κάτι που ενισχύεται και από τη γαλλική ονομασία της ημέρας ως Poisson D’Avril.

ad 201262234 1536x1001

Η δεύτερη εκδοχή, που θεωρείται και πιο βάσιμη ιστορικά, είναι αυτή που θέλει την Πρωταπριλιά να προέρχεται από τη Μεσαιωνική Γαλλία. Μέχρι το 1564 η πρωτοχρονιά των Γάλλων ήταν η «1η Απριλίου». Την χρονιά αυτή όμως, και επί βασιλείας Καρόλου του 9ου, αυτό άλλαξε και Πρωτοχρονιά θεωρούνταν πλέον η 1η Ιανουαρίου. Στην αρχή αυτό δεν το δέχτηκαν όλοι οι πολίτες. Οι αντιδραστικοί συνέχιζαν να γιορτάζουν, την παλαιά πλέον, πρωτοχρονιά τους την 1η Απριλίου, ενώ οι υπόλοιποι τους έστελναν πρωτοχρονιάτικα δώρα –συνήθως εδέσματα και συνηθέστερα ψάρια-  για να τους κοροϊδέψουν. Το πείραγμα αυτό μετατράπηκε με τον καιρό σε έθιμο και ονομάστηκε το «ψάρι του Απριλίου».

Αρχαία Ρώμη

Οι αρχαίοι Ρωμαίοι, αλλά και οι Ινδουιστές  γιόρταζαν στις 25 Μαρτίου την αρχή της νέας τους χρονιάς. Ημερομηνία που βρισκόταν κοντά στην εαρινή ισημερία και την Πρωταπριλιά και δήλωνε το «ξύπνημα» ανθρώπου και φύσης έπειτα από τη χειμερία νάρκη.
Roberto.Bompiani

Η ελληνορωμαϊκή γιορτή Hilaria, κατά την οποία λατρευόταν η θεά Κυβέλη, ήταν η αφορμή για παιχνίδια, παρελάσεις και αστεία. Μια άλλη, επίσης ρωμαϊκή εκδοχή, θεωρούσε πως το να κάνεις κάποιον να «ψάχνεται» γι’ αυτό που του είπες/ανέθεσες έχει τις ρίζες του στην άκαρπη αναζήτηση της Περσεφόνης από τη μητέρα της.

Αρχαία Ελλάδα
Σύμφωνα με την «αρχαιοελληνική εκδοχή»  η 1η Απριλίου είναι η 12η ημέρα μετά την εαρινή ισημερία, μια ημέρα η οποία κατά την κλασική αρχαιότητα ήταν αφιερωμένη στο Θεό Διόνυσο και τη Θεά Αφροδίτη, οπότε οι αρχαίοι Έλληνες επιδίδονταν σε «πικάντικους» εορτασμούς.
IMG 20200331 003324

Το έθιμο στην Ελλάδα

Στην Ελλάδα το έθιμο της Πρωταπριλιάς είναι γνωστό από την εποχή των Σταυροφόρων και διαφοροποιήθηκε αποκτώντας μια ελληνική χροιά. Η βασική ιδέα βέβαια παρέμεινε ίδια. Λέμε αθώα ψέματα με σκοπό να ξεγελάσουμε το «θύμα» μας και να υποδεχτούμε με χαμόγελο και πειράγματα τον Απρίλιο.
Σε κάποιες περιοχές, θεωρούν ότι όποιος καταφέρει να ξεγελάσει τον άλλο, θα έχει την τύχη με το μέρος του όλη την υπόλοιπη χρονιά. Σε κάποιες άλλες πιστεύουν ότι ο «θύτης» θα έχει καλή σοδειά στις καλλιέργειες του. Επίσης το βρόχινο νερό της πρωταπριλιάς, θεωρούν μερικοί, ότι έχει θεραπευτικές ιδιότητες.

Σύμφωνα με τον Έλληνα λαογράφο Λουκάτο το έθιμο αυτό αποτελεί ένα σκόπιμο “ξεγέλασμα των βλαπτικών δυνάμεων που θα εμπόδιζαν την όποια παραγωγή” όπως είναι η αρχή του μήνα τόσο για τον Μάρτιο, όσο και τον Απρίλιο υποχρεώνοντας πολλούς να λαμβάνουν διάφορα “αντίμετρα” (αλεξίκανα μέτρα).

Επίσης και ο Έλληνας λαογράφος Γ. Μέγας συμφωνεί πως η πρωταπριλιάτικη “ψευδολογία” παραπλανά ελλοχεύουσες δυνάμεις του κακού, έτσι ώστε να θεωρείται από τον λαό ως σημαντικός όρος μαγνητικής ενέργειας (έλξης ή αποτροπής) για μια επικείμενη επιτυχία.

Στις χώρες του Ηνωμένου βασιλειου και στην Πολωνία το έθιμο τηρείται κατά τον ίδιο τρόπο, με την εξής μόνη διαφορά. Τα ψέματα και οι φάρσες είναι αποδεκτά -μάλιστα το θύμα αποκαλείται April’s Fool- αλλά ισχύει μέχρι τις μεσημεριανές ώρες.
Οι φάρσες και τα ψέματα που θα ειπωθούν μετά το μεσημέρι δεν γίνονται αποδεκτά και μάλιστα θεωρούνται ανάρμοστα και άκομψα.

Ενώ στην Ιταλία, τη Γαλλία , το Βέλγιο, τις γαλλόφωνες περιοχές της Ελβετίας και τον Καναδά , η πρόκληση της ημέρας είναι να κολλήσεις στην πλάτη του θύματος ένα χάρτινο ψάρι χωρίς να γίνεις αντιληπτός και να τον κοροϊδέψεις αποκαλώντας τον Poisson d’avril, ή April Fish.

τίτλο 38

.Όπως αναφέρει το SanSimera.gr, από τους Κέλτες και τους Γάλλους το έθιμο μεταλαμπαδεύτηκε σ’ όλο τον κόσμο, με προεξάρχουσες τις εφημερίδες στις αρχές του 20ου αιώνα και στη συνέχεια τα ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης, που συχνά μεταδίδουν πολύ επιτυχημένες ειδήσεις – φάρσες.

Οι εφημερίδες στην πρώτη τους σελίδα, αλλά όχι ως κεντρική είδηση, φιλοξενούσαν μια ψεύτικη είδηση, την οποία την επόμενη μέρα φρόντιζαν να διαψεύσουν ή στα ψιλά γράμματα σε επόμενη σελίδα έκαναν αναφορά στην ανακρίβεια της είδησης.

news 1070x594

Από τα ραδιόφωνα ακουγόταν μια ψεύτικη είδηση, η οποία φρόντιζαν να διαψεύσουν σχετικά γρήγορα, ειδικά αν είχε προκαλέσει σάλο μεταξύ των ακροατών και έντονες αντιδράσεις. Τα δελτία ειδήσεων σήμερα αλλά και μέσα που δραστηριοποιούνται στο διαδίκτυο κρατούν το δικό τους μερίδιο στα fake news της Πρωταπριλιάς

Στην Ελλάδα, η πρώτη επίσημη φάρσα  έγινε  το 1955. Το υπουργείο Πολιτισμού τότε, επέλεξε για Πρωταπριλιάτικο αστείο να ανακοινώσει πως εντοπίστηκε ο τάφος του Σωκράτη μαζί με το κώνειο που έλαβε και μάλιστα στην Ακρόπολη. Μάλιστα, η φάρσα ήταν τόσο πετυχημένη που το Γαλλικό Πρακτορείο τη μετέδωσε ως πραγματική είδηση σε όλο τον κόσμο.

Η επικράτηση της Πρωταπριλιάς όμως στην Ελλάδα και το λαό, μπορεί να εντοπιστεί από ένα άλλο γεγονός.
Την Πρωταπριλιά του 1947 ανακοινώθηκε πως πέθανε ξαφνικά ο βασιλιάς Γεώργιος. Όλοι πίστεψαν πως ήταν μία φάρσα του παλατιού, καθώς ο βασιλιάς ήταν μόλις 57 ετών και μόλις την προηγούμενη ημέρα είχε εμφανιστεί δημόσια σε μία εκδήλωση. Όμως η αλήθεια ήταν πως ο βασιλιάς όντως πέθανε το βράδυ της Πρωταπριλιάς από ανακοπή καρδιάς.

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΔΙΑΣΗΜΩΝ ΠΡΩΤΑΠΡΙΛΙΑΤΙΚΩΝ ΑΣΤΕΙΩΝ.

Τον προηγούμενο αιώνα, η τεχνολογία βοήθησε κάποιους να ξεγελάσουν χιλιάδες άτομα την ημέρα αυτή. Για παράδειγμα μια Αμερικάνικη εφημερίδα δημοσίευσε ένα άρθρο (στις αρχές του 20ού αιώνα), στο οποίο αναφερόταν ότι ο Τόμας Έντισον είχε εφεύρει μια μηχανή, η οποία μετέτρεπε το νερό σε κρασί.

Οι μετοχές των εταιριών παρασκευής και διακίνησης οίνου, σημείωσαν κατακόρυφη πτώση στο χρηματιστήριο.

Ένα άλλο παράδειγμα μεγάλης πρωταπριλιάτικης φάρσας, είναι αυτή του δικτύου BBC το 1957. Τότε προβλήθηκε από το δίκτυο αυτό ένα ρεπορτάζ, στο οποίο Ιταλοί γεωργοί μάζευαν μακαρόνια από τα δέντρα που υποτίθεται ότι τα παράγουν.

Παρόμοια ρεπορτάζ συνεχίζονται όμως μέχρι και σήμερα σχεδόν από το σύνολο των ΜΜΕ, που τις περισσότερες φορές αγγίζουν σημαντικά θέματα οικονομίας, διασκέδασης, κ.λπ.
Με την εξάπλωση του Ίντερνετ, η Πρωταπριλιά έχει γίνει πλέον καθημερινή συνήθεια. Τα λεγόμενα «hoax» είναι οι πιο συνηθισμένες διαδικτυακές φάρσες. Πρόκειται για κατασκευασμένες ιστορίες με περίτεχνο τρόπο που μπορούν να ξεγελάσουν ακόμη κι ένα γνώστη του θέματος, το οποίο πραγματεύονται.
poisson

Ψέματα και internet 

1. Phishing . Η λέξη Phishing είναι παραλλαγή της λέξης Fishing (ψάρεμα) . Με τον όρο Phishing εννοούμε την νέα μέθοδο που χρησιμοποιούν ορισμένοι απατεώνες στέλνοντας “ψεύτικα” email από δήθεν αξιόπιστους φορείς (πχ Τράπεζα , microsoft κλπ) σε ανυποψίαστους χρήστες προσπαθώντας να τους αποσπάσουν χρήσιμες πληροφορίες όπως πχ στοιχεία πιστωτικών καρτών , κωδικούς και άλλα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα . Ο χρήστης διαβάζοντας ότι το email ήρθε από την δήθεν γνωστή εταιρεία ή φορέα …. απαντά και ακολουθεί τις προτροπές που ακολουθούν το μήνυμα που παρέλαβε … στέλνοντας όμως τις πληροφορίες στα χέρια των απατεώνων που έστειλαν αυτό το “ψευδό – παραπλανητικό” email . Αρα προσέχουμε και επιβεβαιώνουμε και με άλλους τρόπους (πχ τηλεφωνικά) την πρόθεση της δήθεν εταιρείας που μας ζητά ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα . (περισσότερα)
2. HOAX VIRUSES / chain letters . Οι Ιοί “του μυαλού” , οι Ιοί φάρσες . Δεν καταστρέφουν τίποτα (μόνοι τους) δεν αναμεταδίδονται μόνοι τους , όλα τα κάνει το μυαλό μας και το πληκτρολόγιο μας. Αρχίζει κάποιος στέλνει ένα email σε καμιά 50αρια άτομα φίλους του με το μήνυμα “σώστε τα σπουργίτια από την μόλυνση στείλτε αυτό το μήνυμα στους φίλους σας” ή “επικίνδυνος ιός θα ενεργοποιηθεί την τάδε του μήνα δείτε εάν τον έχετε στον Η/Υ σας , ο ιός λέγετε palamuti.exe” και αρχίζουν μετά τα πληκτρολόγια να παίρνουν φωτιά και τα email χιλιάδες να ταξιδεύουν στο διαδίκτυο οι πιο άτυχοι ίσως ανακαλύψουν ότι έχουν τον ιό στον Η/Υ τους που με δάκρυα στα μάτια από την χαρά για την έγκαιρη ανακάλυψη θα σβήσουν το μισητό αρχείο που ΙΣΩΣ να ήταν ένα συμπαθέστατο και χρήσιμο αρχείο ΦΟΝΙΑΑ. (τα chain letters είναι email που μας παρακινούν να τα προωθήσουμε σε όσους φίλους μπορούμε για να επιτευχθεί ο σκοπός Χ (π.χ να σωθεί ένα παιδί) )

Ψέματα και Υγεία 

Σύνδρομο του Μινχάουζεν . Πρόκειται για διαταραχή της προσωπικότητας.
Στην προσπάθειά του να τραβήξει την προσοχή των γιατρών, ο ασθενής εφευρίσκει διάφορες σωματικές ενοχλήσεις. Σε πιο προχωρημένα στάδια της νόσου τις προξενεί ο ίδιος. Κοιλιακοί πόνοι, ναυτία και ίλιγγοι είναι τα συνήθη συμπτώματα. Σκοπός των ανθρώπων που πάσχουν απ’ αυτό το σύνδρομο είναι να φαίνονται πάντα άρρωστοι, εξασφαλίζοντας μ’ αυτό τον τρόπο τη συνταγογράφηση κλινικών εξετάσεων και φαρμακολογικών θεραπειών. Αν έρθουν αντιμέτωποι με την αλήθεια δεν την αποδέχονται και απευθύνονται σε άλλες υγειονομικές μονάδες.
Το όνομα προέρχεται από το βαρόνο Μινχάουζεν, πρωταγωνιστή του πασίγνωστου βιβλίου του Ροδόλφου Ράσπε, του 1785. Αφότου επέστρεψε από το Ρωσοτουρκικό Πόλεμο (1768-1774), άρχισε να διηγείται φανταστικά κατορθώματα.
Ο γιατρός έρχεται συχνά αντιμέτωπος μ’ ένα ασυνάρτητο και απίθανο ιστορικό του ασθενούς, το οποίο αποτελείται από σοβαρά συμπτώματα ασύνδετα μεταξύ τους, τα οποία δεν αποδίδονται σε καμιά αιτία. Οι ίδιες οι κλινικές εξετάσεις μπορεί να έχουν παραποιηθεί από τον ασθενή, ο οποίος θέλει να προκαλέσει ακόμα μεγαλύτερη σύγχυση σχετικά με την “αρρώστια” του.
Υπάρχει επίσης το λεγόμενο “σύνδρομο του Μινχάουζεν διά αντιπροσώπου”, που πλήττει τους γονείς, θέτοντας σε κίνδυνο την υγεία των παιδιών. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις ένας γονιός φαινομενικά στοργικός αλλάζει γιατρούς και νοσοκομεία για να γιατρέψει ένα μονίμως άρρωστο παιδί, το ασυνάρτητο ιατρικό ιστορικό του οποίου οφείλεται στον ίδιο τον ενήλικο με την άλογη χορήγηση φαρμάκων ή την παραποίηση των κλινικών εξετάσεων.

Δείτε μερικές  πρωταπριλιάτικες φάρσες που άφησαν εποχή:

Στο πέρασμα των χρόνων ειπώθηκαν ή γράφτηκαν ψέματα που έμειναν στην ιστορία, καθώς η πλειοψηφία του κόσμου τα πίστεψε. Μάλιστα στις ΗΠΑ υπάρχει ακόμη και Μουσείο… Φάρσας και περιλαμβάνει οτιδήποτε σχετικό με ψέματα. Στο μουσείο ή στην ιστοσελίδα του (hoaxes.org) μπορεί κανείς να δει μερικές από τις πιο… επικές φάρσες της Πρωταπριλιάς.

Βρετανία:

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------y 1
Το 1993, η βρετανική εφημερίδα Independent ανέφερε πως βρέθηκε το χωριό του Αστερίξ, από επιστήμονες των Πανεπιστημίων της Οξφόρδης και της Βρέστης, και ότι οι ανασκαφές έφεραν στο φως νομίσματα, στα οποία απεικονίζονταν αγριογούρουνα χωρίς να υπάρχει ίχνος ρωμαϊκής εισβολής! Όλοι οι αναγνώστες το πίστεψαν.


Το 1957, ο παρουσιαστής ειδήσεων του BBC Ρίτσαρντ Ντίμπλεμπι παρουσίασε ένα οπτικοποιημένο ρεπορτάζ για την ανοιξιάτικη συγκομιδή σπαγγέτι στην Ιταλία όπου όλοι οι τηλεθεατές του, το πίστεψαν.

Το 2008, πάλι το BBC παρουσίασε βίντεο με μία μοναδική ανακάλυψη. Ότι οι πιγκουίνοι της Ανταρκτικής μετατρέπονται σε αποδημητικά πουλιά, πετώντας μίλια μακριά με προορισμό τα τροπικά δάση της Αμερικής.

Το 1998 ο φυσικός Marc Boslough είχε την ιδέα να κοροϊδέψει τους επιστήμονες και όχι μόνο, ανακοινώνοντας την πρόθεση της Αλαμπάμα να αλλάξει με νόμο (!) την τιμή της μαθηματικής σταθεράς «π» από 3.14159 σε 3.0, ακολουθώντας τους συμβολισμούς της Βίβλου!

Μια ευχάριστη παράδοση λοιπόν, το ψέμα την ημέρα της Πρωταπριλιάς, που έχει διατηρηθεί μέχρι σήμερα.
Από  θεολογική θεώρηση όμως , πρόκειται για συνήθεια που παραπέμπει στην ανθρώπινη αδυναμία.

Η αλήθεια του γιατί λέμε ψέματα

Τι είναι, όμως, πραγματικά αυτό που μας κάνει να λέμε μικρά ή μεγάλα ψέματα;
Ο καθηγητής ψυχολογίας του Πανεπιστημίου New England, στο Μέιν των ΗΠΑ, δρ. David L. Smith υποστηρίζει ότι η τάση να λέμε ψέματα είναι «ένα πολύ φυσικό ανθρώπινο χαρακτηριστικό»«Το ψέμα σου επιτρέπει να χειραγωγείς τον τρόπο με τον οποίον θέλεις να σε βλέπουν οι άλλοι», συνεχίζει ο δρ. Smith, εξηγώντας ότι οι περισσότεροι άνθρωποι λέμε ψέματα επειδή επιδιώκουμε με αυτά να δείχνουμε καλύτεροι, σπουδαιότεροι, πιο αρεστοί από όσο πιστεύουμε ότι είμαστε. Η ανάγκη, λοιπόν, θετικής ένταξης στο κοινωνικό σύνολο, στον χώρο εργασίας μας, στις διαπροσωπικές μας σχέσεις, είναι ένας ακόμα λόγος για τον οποίον λέμε ψέματα.

Λαϊκή Σοφία 

Ο ΠΡΩΤΟΝ ΨΕΥΔΟΣ . “Το αρχικό ψέμα.” Ειπώθηκε από τον Αριστοτέλη (Αναλυτικά πρότ. 66α 16: «Ο δε ψευδής λόγος γίνεται παρά το πρώτον ψεύδος»), που ήθελε να προφυλάξει από τα κακά συμπεράσματα που ακολουθούν μια πλανεμένη βασική σκέψη. Λέγεται σήμερα για ψέμα που μπορεί να έχει για επακόλουθο και άλλα.

Πρωταπριλιά / Ψέματα θα πω
(Χιουμοριστικό τραγούδι για την Πρωταπριλιά . )
Στη μελωδία του «Ήταν ένας γαΐδαρος»
Στίχοι / μουσική διασκευή / τραγούδι / σύνταξη βίντεο – Ελευθερία Βογιατζάκη 

Σήμερα η μέρα είναι διαφορετική
Ψέματα πολλά θα πεις και εσυ και εσυ και εσυ πρώτη του Απρίλη , Σήμερα πρωταπριλιά
Σαν τον Πινόκιο και γώ Λέω ψέματα πολλά
Ψέματα θα πω στους φίλους μου παιδιά
Στα αδέρφια  στη γάτα μου σε όλο το ντουνιά
Ακουσα μια γάτα που έκανε κο κό
Και μια καμηλοπάρδαλη που χόρευε τανγκό
Είδα ένα πίθηκο να με χαιρετά
Μ ένα χέρι τριχωτό και να μου λέει γεια
Είδα ένα δεινόσαυρο δειλά να νιαουρίζει
Και μια μπανάνα κίτρινη γοργά να κοκκινίζει
Είδα ένα αυγό Που έκανε μια κότα
Να σπάει και να βγαίνει Από μέσα μια μπότα
Και γω σαν τον Πινόκιο ψέματα θα πω
Και η μύτη μου μεγάλωσε Σαν να ταν ριμουλκό

Τα ψέματα
Στραβός βελόνα γύρευε, ολά-ολά (x 2)
Μέσα σε αχυρώνα, βατσιτσέλο-βατσιτσό (x 2)

Και ο κουφός του έλεγε, ολά-ολά (x 2)
Πως άκουσ’ ένα κρότο, βατσιτσέλο-βατσιτσό (x 2)

Πολλά ψέματα είπαμε,ολά-ολά (x 2)
Άς πούμε και μι’ αλήθεια, βατσιτσέλο-βατσιτσό (x 2)
Ο κόκορας εγέννησε, ολα-ολα (x 2)
Σαράντα κολοκύθια, βατσιτσέλο-βατσιτσό (x 2)

Τα κολοκύθια είχανε μέσα νερό, ολά-ολά (x 2)
Και το νερό βατράχια, βατσιτσέλο-βατσιτσό (x 2)

«Υπάρχουν ψέματα που θα θέλαμε να ήταν αλήθειες.
Είναι τα ψέματα που αγαπάμε.
Με τους φίλους σου μπορείτε να ζωγραφίσετε ο καθένας το δικό του ψέμα και να δημιουργήσετε όλοι μαζί ένα έργο με τίτλο «Τα ψέματα που αγαπώ».»


Τζότζο, ο μικρός σκαντζόχοιρος και η ΠΡΩΤΑΠΡΙΛΙΑ
Στο παρακάτω παραμύθι ο Τζότζο ξεχνάει ότι είναι ΠΡΩΤΑΠΡΙΛΙΑ και οι φίλοι του καταφέρνουν να τον ξεγελάσουν. Στο τέλος του παραμυθιού τα παιδιά καλούνται να βοηθήσουν τον Τζότζο να ξεγελάσει κι αυτός τους φίλους του.
(Κάντε κλικ στην εικόνα)

tzotzoprotaprilia


Πατήστε στην παρακάτω εικόνα και διαβάστε το «Ψέμα Πρωταπριλιάτικο»
της Σοφίας Γαβριηλίδου από το ανθολόγιο λογοτεχνικών κειμένων της Β Δημοτικού

τίτλο 39

Στη συνέχειαπατήστε εδώ για να κάνετε τις ερωτήσεις κατανόησης

Πινόκιο: Η ιστορία του διασημότερου ψεύτη του κόσμου

Ο Πινόκιο είναι ο κεντρικός ήρωας του ομώνυμου ιταλικού παραμυθιού, μια ξύλινη κούκλα που έφτιαξε ο Τζεπέτο για να του κάνει παρέα στη μοναχική ζωή του. Μια καλή νεράϊδα λυπήθηκε τον Τζεπέτο, έδωσε ζωή στην κούκλα και έτσι ο Πινόκιο έγινε πραγματικό αγόρι. Χαρακτηριστικό του παραμυθιού είναι πως κάθε φορά που ο Πινόκιο έλεγε ψέματα, μεγάλωνε η μύτη του. Το παραμύθι γράφτηκε από τον Κάρλο Κολόντι που γεννήθηκε στην Φλωρεντία το 1826. Το πρωτότυπο γράφτηκε το 1883 και δεν πρόκειται για μια “παιδική” ιστορία. Είναι έργο βαθιά ειρωνικό και για αυτό ο Ιταλός φιλόσοφος Μπενεντέτο Κρότσε επέμενε πως πρέπει να το διαβάσει όποιος θέλει να θεωρεί τον εαυτό του καλλιεργημένο άνθρωπο.

Όμως, μικροί και μεγάλοι στη ζωή μας, την αλήθεια πρέπει πάντα να τιμάμε, το ψέμα να μην το προτιμάμε. Ας αφήσουμε ,λοιπόν, του Πινόκιο το παραμύθι, την αξία της αλήθειας να μας δείξει .

ΝΕΡΑΪΔΟΠΑΡΑΜΥΘΙΑ: ΠΙΝΟΚΙΟ στα Ελληνικά

ΠΙΝΟΚΙΟ του Κάρλο Κολόντι – παράσταση κουκλοθέατρου από την ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΗ ΣΚΗΝΗ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ (2016)

Αν πάλι σας αρέσουν τα κινούμενα σχέδια, δείτε την ιστορία του Πινόκιο από τη σειρά Ελληνικά παραμύθια,πατώντας στην παρακάτω εικόνα

τίτλο 37

-Πώς αισθάνονταν άραγε ο Πινόκιο όταν έλεγε ψέματα και μεγάλωνε η μύτη του;
-Πώς νιώθουν οι γονείς μας, τα αδέρφια μας, οι φίλοι μας όταν προσπαθούμε να τους ξεγελάσουμε;
-Έχεις προσπαθήσει ποτέ να δικαιολογήσεις ένα ψέμα σου;
– Θα θέλατε  έναν φίλο σαν τον Πινόκιο;
-Πώς θα νιώθατε αν σας έλεγαν συνέχεια ψέματα;
Καταλήγουμε στο συμπέρασμα πως
«Η ψευτιά κρυφή δε μένει πάντα ο ψεύτης την παθαίνει!» και πως
«Κάθε ψέμα πληγώνει!»

Δημοσιεύθηκε την  από ΤΣΑΟΥΣΙΔΟΥ ΜΑΙΡΗ

Μίκης Θεοδωράκης- Ένας εμβληματικός Μουσικοσυνθέτης με αγάπη στην 7η τέχνη

 

theodorakis cinema 1

mikis theodorakis

Francois BIBAL/Gamma-Rapho via Getty Images/Ideal Image

Ο Μίκης Θεοδωράκης υπήρξε μία από τις μεγαλύτερες προσωπικότητες της νεότερης Ελλάδας.Ένα πρόσωπο που σημάδεψε για δεκαετίες τη χώρα μας όχι μόνο μουσικά αλλά και πολιτικά αφού τα τραγούδια του συνδέθηκαν με τον απελευθερωτικό αγώνα και τους πολιτικούς αγώνες κατά της δικτατορίας και όχι μόνο. Το πάθος του για τη μουσική και τις ιδέες του, τον χαρακτήριζαν και «έντυναν» κάθε του απόφαση στη ζωή.

Υπήρξε πρώην υπουργός, 4 φορές εκλεγμένος βουλευτής του ελληνικού κοινοβουλίου με το ΚΚΕ και τη ΝΔ, κι ακτιβιστής τιμημένος με το Βραβείο Ειρήνης Λένιν το 1983. Το 2000 υπήρξε υποψήφιος για βραβείο Νόμπελ Ειρήνης.

Βιογραφία 

Ο σπουδαίος συνθέτης γεννήθηκε  στις 29 Ιουλίου 1925 στη Χίο. Η καταγωγή του πατέρα του, Γιώργη Θεοδωράκη, Μπιζανομάχου, ήταν από τον Γαλατά Χανίων και της μητέρας του, Ασπασίας Πουλάκη, από το Τσεσμέ της Μικράς Ασίας.

Τα παιδικά του χρόνια ο Μίκης Θεοδωράκης τα πέρασε σε διάφορες πόλεις της ελληνικής επαρχίας όπως τη Μυτιλήνη, τα Γιάννενα, το Αργοστόλι, τον Πύργο Ηλείας, τη Πάτρα και κυρίως στην Τρίπολη Αρκαδίας, λόγω των συχνών μεταθέσεων του δημοσίου υπαλλήλου πατέρα του.

Το όνομα Μίκης το πήρε από έναν θείο του διπλωμάτη από την Αλεξάνδρεια, ο οποίος δεν θεωρούσε το βαφτιστικό «Μιχάλης» αντάξιο του ανιψιού του.

«Η οικογένειά μου και το ταλέντο μου με εφοδίασαν με δύο ”όπλα”, τη Μουσική και τον Μύθο της πατρίδας, που κατάφεραν να με συμφιλιώσουν με τη ζωή και κάποτε με τους ανθρώπους. Από τη γενιά του πατέρα μου -τόσο της γιαγιάς μου όσο και του παππού μου- έμαθα από παιδί ιστορίες απίστευτες».
Οι μισές μιλούσαν για μουσική και οι άλλες μισές για μάχες και για αίμα. Και έτσι έγινα αυτός που έγινα. Ποιος Κρητικός δεν ξέρει τον Θοδωρομανώλη τον ξακουστό λυράρη; Ή τους Χάληδες τους πολέμαρχους, που ο πιο μικρός, ο Στέφανος πολεμούσε και τραγουδούσε εκείνο το τραγούδι του που θα τον έκανε αθάνατο και που λέει «Πότε θα κάνει ξαστεριά»;

Ποιος δεν ξέρει τον Σπυριδάκη, τον οπλαρχηγό της Δυτικής Κρήτης με την κόρη του την Αικατερίνη, που πολεμούσε τους Τούρκους στο πλευρό του και που όταν έγινε γιαγιά μου με μάθαινε από μικρό να σημαδεύω με τον τσεφτέ τα κόκκινα μήλα; Τι φταίω εγώ που η μουσική μου μυρίζει μπαρούτι κι η αγάπη μου για την πατρίδα, μουσική;
Το περίεργο όμως είναι, ότι τελικά η μοναξιά μου, μέσα βαθιά μου, τριπλασιάστηκε γιατί ποιος μπορεί να πιστέψει τέτοιες τρελές ιστορίες που τελικά διαμόρφωσαν τη ζωή μου και την τέχνη μου;» θα πει το 2011 σε συνέντευξη που έδωσε ο Μίκης Θεοδωράκης στη Μαρία Λυσάνδρου.

Έγραψε τις πρώτες του συνθέσεις σε ηλικία 13 ετών.
Στην Τρίπολη, μόλις 17 ετών, δίνει την πρώτη του συναυλία παρουσιάζοντας το έργο του Κασσιανή και παίρνει μέρος στην αντίσταση κατά των κατακτητών. Στη μεγάλη διαδήλωση της 25ης Μαρτίου 1943 συλλαμβάνεται για πρώτη φορά από τους Ιταλούς και βασανίζεται.
Κατά τη διάρκεια της κατοχής όμως συλλαμβάνεται  και βασανίζεται επανειλημένα, ενώ πέρασε στην παρανομία και οργανώθηκε στο Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο. Μετά την απελευθέρωση έλαβε μέρος στον Εμφύλιο πόλεμο όπου συνέχισε η ιστορία των συλλήψεων και των βασανισμών του. Εξορίσθηκε για πρώτη φορά το 1947 στην Ικαρία και την επόμενη χρονιά μεταφέρθηκε στη Μακρόνησο. Το 1950 όμως επιστρέφει στην Αθήνα και αποφοιτά από το Ωδείο με δίπλωμα στην αρμονία.

Το 1954 μεταναστεύει με κρατική υποτροφία στο Παρίσι όπου εγγράφεται στο Conservatoire και σπουδάζει με τον Ολιβιέ Μεσιάν μουσική ανάλυση, καθώς επίσης και διεύθυνση ορχήστρας με τον Εζέν Μπιγκό. Συνθέτει μουσική για το μπαλέτο της Λουντμίλα Τσέρινα, το Κόβεντ Γκάρντεν, το Μπαλέτο της Στουτγκάρδης και επίσης για τον κινηματογράφο. Το 1957 του απονέμεται το πρώτο βραβείο του Φεστιβάλ της Μόσχας από τον Σοστακόβιτς για το έργο του Suite No 1 για πιάνο και ορχήστρα. Συγχρόνως συνθέτει πολλά έργα συμφωνικής μουσικής και μουσικής δωματίου.
Σε συνέντευξή του στον στον Νίκο Λακόπουλο για τους Decadence Times ο Μίκης Θεοδωράκης είχε πει: «Συνθέτης είναι εκείνος που γράφει συμφωνική μουσική. Αυτός που γράφει τραγούδια είναι τραγουδοποιός. Όσον αφορά τη συμφωνική μουσική, αυτή βγαίνει από το κεφάλι, βασικά μαθηματικό, γιατί με τους ήχους χτίζεις από μονοκατοικίες μέχρι ουρανοξύστες.
Γι’ αυτό κι εγώ πιστεύω ότι είμαι ένας ”Γερμανός” συνθέτης γεννημένος στο Αιγαίο και ένας Κρητικός τραγουδοποιός που έζησε στο Παρίσι. Το ξέρω ότι είμαι πολύπλοκος και κατανοώ ότι είναι δύσκολο να γίνω γνωστός στην ολότητά μου. Ίσως αυτό να συμβεί σε βάθος χρόνου.
Πάντως, επειδή κι εγώ έχω μεγάλη αδυναμία στο καλό τραγούδι (ομολογώ ότι αυτό με γεμίζει 100%), θεωρώ τον εαυτό μου ευτυχή γιατί τα τραγούδια μου βρήκανε γόνιμο χώμα για ν’ ανθίσουν πάνω στις καρδιές γενικά όλων των ανθρώπων και ειδικά των συμπατριωτών μου, που είναι και το πιο δύσκολο».

theodorakis cinema 3

Bertrand LAFORET/Gamma-Rapho via Getty Images/Ideal Image

Το 1960 επιστρέφει στην Ελλάδα. Τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους ηχογραφείται για πρώτη φορά ο Επιτάφιος, που ανοίγει έναν καινούργιο δρόμο για το ελληνικό τραγούδι, όχι μόνο γιατί σηματοδοτεί μία ουσιαστική αλλαγή στη μουσική φόρμα, αλλά γιατί παντρεύει τη σύγχρονη λαϊκή μουσική με τη σύγχρονη ελληνική ποίηση, και το ευρωπαϊκό έντεχνο στοιχείο με το ελληνικό λαϊκό στοιχείο. Η πρώτη εκδοχή του Επιτάφιου του Γιάννη Ρίτσου (γράφτηκε το 1958) ηχογραφήθηκε από τη Νάνα Μούσχουρη σε ενορχήστρωση και διεύθυνση ορχήστρας Μάνου Χατζιδάκι.

Την ίδια χρονιά ο Μίκης Θεοδωράκης αρχίζει και, σχεδόν, τελειώνει το Άξιον Εστί του Οδυσσέα Ελύτη. «Εν τούτοις δεν βιάστηκα να το παρουσιάσω», όπως λέει και ο ίδιος στο βιβλίο του “Μουσική για τις μάζες”, «γιατί διαισθανόμουνα ότι το ελληνικό κοινό δεν ήταν ακόμη ώριμο για να το δεχτεί». Η πρώτη εκτέλεσή του έγινε στα τέλη του 1964.

Το 1960, επίσης, ο Μίκης Θεοδωράκης γράφει τη μουσική για τα Επιφάνεια, σε ποίηση Γιώργου Σεφέρη, και συνθέτει δεκάδες κύκλους τραγουδιών που βρίσκουν βαθύτατη απήχηση στην Ελλάδα. Ιδρύει την Μικρή Συμφωνική Ορχήστρα Αθηνών και δίνει πολλές συναυλίες στη χώρα προσπαθώντας να εξοικειώσει τον κόσμο με τη συμφωνική μουσική.

Το 1964 αποκτά διεθνή αναγνώριση με τη σύνθεση της μουσικής για την ταινία του Μιχάλη Κακογιάννη, Αλέξης Ζορμπάς (Zorba the Greek).
Την 21η Απριλίου του 1967 απευθύνει την πρώτη έκκληση για αντίσταση κατά της Δικτατορίας. Τον Μάιο του 1967 ιδρύει μαζί με άλλους την πρώτη αντιστασιακή οργάνωση κατά της Δικτατορίας, το ΠΑΜ και εκλέγεται πρόεδρός του.

Συλλαμβάνεται τον Αύγουστο του 1967 κι αφού πρώτα τέθηκε σε κατ’ οίκον περιορισμό, τελικά εξορίζεται από την Ελλάδα και καταλήγει στο Παρίσι στις 13 Απριλίου 1970. Πολλά από τα καινούργια έργα του καταφέρνει με διάφορους τρόπους να τα μεταβιβάσει στο εξωτερικό, όπου τραγουδιούνται από τη Μαρία Φαραντούρη και τη Μελίνα Μερκούρη. Το 1974 με την πτώση της Δικτατορίας γυρίζει στην Ελλάδα.
6 χρόνια αργότερα θα αυτοεξοριστεί στο Παρίσι. Δεν έπαψε ποτέ να παίρνει θέση για τις πολιτικές εξελίξεις στην χώρα μας και δεν σταμάτησε ποτέ να υπερασπίζεται τις ιδέες του με πάθος, ακόμα κι όταν αυτό του στοίχιζε σε δημοφιλία. Εξάλλου αυτό που ήξερε πώς πάντα θα έμενε στο τέλος είναι το σπουδαίο μουσικό έργο του.

theodorakis cinema 4

REPORTERS ASSOCIES/Gamma-Rapho via Getty Images/Ideal Image

Στις συνθέσεις που έχει ολοκληρώσει ο Μίκης Θεοδωράκης περιλαμβάνονται έργα όπερας, συμφωνική μουσική, μουσική δωματίου, ορατόρια, μπαλέτα, χορωδιακή, εκκλησιαστική μουσική, μουσική αρχαίου δράματος, θεάτρου, κινηματογράφου, έντεχνου, λαϊκού τραγουδιού, λαϊκά ορατόρια και μετασυμφωνικά έργα.

Θυμόμαστε τα πιο εμβληματικά του έργα ως ελάχιστη απόδοση τιμής  στον σπουδαίο αυτό Έλληνα συνθέτη στον οποίο υποκλίθηκε ολόκληρος ο πλανήτης.

Ο μουσικός Μίκης Θεοδωράκης

theodorakis cinema 2

Portrait of Greek composer and musician Mikis Theodorakis playing the piano, circa 1945. (Photo by Keystone/Hulton Archive/Getty Images) / Keystone/Hulton Archive/Getty Images/Ideal Image

Ο Μίκης Θεοδωράκης, κατά τη μακρά πορεία του στην τέχνη, είδε τη μουσική του να διαδίδεται σε όλο τον κόσμο και να γίνεται κομμάτι των ανθρώπων.

Το πιο διάσημο έργο του είναι σίγουρα το συρτάκι του «Ζορμπά» που έχει ακουστεί στα πέρατα της γης. Ωστόσο, ο Μίκης Θεοδωράκης έλαμψε στη μελοποίηση λογοτεχνικών και ποιητικών κειμένων. Ξεκινώντας με τον «Επιτάφιο» του Γιάννη Ρίτσου το 1958-’59, μελοποίησε αργότερα Σεφέρη («Επιφάνια»), Αναγνωστάκη («Μπαλάντες»), Ελύτη («Μικρές Κυκλάδες», «Άξιον εστί»), Σικελιανού («Πνευματικό εμβατήριο»), Λόρκα, Νερούδα.

Ο Μίκης Θεοδωράκης υπήρξε στ΄αλήθεια, με κάθε έννοια του όρου, διεθνής προσωπικότητα. Συνθέσεις του με αγγλικό στίχο έχουν τραγουδήσει καλλιτέχνες όπως η Εντίθ Πιάφ και οι Beatles.

«Ένα το χελιδόνι»

Από την άλλη είναι και ο συνθέτης των δικών μας παιδικών χρόνων. Αυτός ο οποίος κάθε φορά στις σχολικές μας γιορτές είχε πρωταγωνιστικό ρόλο. Το «Ένα το χελιδόνι» του το έχουμε τραγουδήσει όλοι σε αμφιθέατρα και σχολικές αίθουσες. Κι αυτό αποδεικνύει πως είχε καταφέρει με την παρουσία του να στιγματίσει, δεκαετίες και γενιές. Κι ως μουσικό κι ως πραγματικό διανοούμενο, θα τον θυμόμαστε πάντα.

Ένα από τα πέντε εμβληματικά τραγούδια του Άξιον Εστί σε ποίηση Οδυσσέα Ελύτη. Όπως είχε αναφέρει ο Ελύτης σε συνέντευξη του για το Άξιον Εστί: «Έβλεπα καθαρά ότι η μοίρα της Ελλάδας ανάμεσα στα άλλα έθνη ήταν ό,τι και η μοίρα του ποιητή ανάμεσα στους άλλους ανθρώπους και βέβαια εννοώ τους ανθρώπους του χρήματος και της εξουσίας. Αυτό ήταν ο πρώτος σπινθήρας, ήταν το πρώτο εύρημα, και η ανάγκη που ένιωθα για μια δέηση μου έδωσε το δεύτερο εύρημα, να δώσω δηλαδή σ´ αυτή τη διαμαρτυρία μου για το άδικο, τη μορφή μιας εκκλησιαστικής λειτουργίας. Έτσι γεννήθηκε το Άξιον Εστί».

Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ

Από το εμβληματικό «Άξιον Εστί» το οποίο κυκλοφόρησε το 1964. Ο Μίκης Θεοδωράκης μελοποιεί τον Ελύτη και ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης ντύνει με τη φωνή του ένα τραγούδι που έχει περάσει πια στο συλλογικό ασυνείδητο του Έλληνα.

Άσμα Ασμάτων

«Κοπέλες του Άουσβιτς, του Νταχάου κοπέλες, μην είδατε την αγάπη μου; Την είδαμε σε μακρινό ταξίδι, δεν είχε πια το φόρεμά της». Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης, Στίχοι: Ιάκωβος Καμπανέλλης. Ερμηνεύει η Μαρία Φαραντούρη.

Δραπετσώνα

Η «Δραπετσώνα» κυκλοφόρησε σε δισκάκι 45 στροφών έχοντας στην άλλη πλευρά το εξίσου πολύ μεγάλο τραγούδι «Μάνα μου και Παναγιά»,επίσης, σε στίχους του Τάσου Λειβαδίτη, τα οποία σχεδόν ταυτόχρονα ηχογραφήθηκαν και με τη φωνή της Μαίρης Λίντα σε 45άρι. Και τα δύο μπήκαν στον κύκλο τραγουδιών του Θεοδωράκη «Πολιτεία».

Ο ίδιος ο Μίκης Θεοδωράκης λέει: «Ο Tάσος Λειβαδίτης, θυμάμαι, είχε έλθει στο σπίτι μου στη Nέα Σμύρνη και είχε ακούσει ένα μέρος από ένα κοντσέρτο για πιάνο που είχα αρχίσει να γράφω. Tου άρεσε πολύ, έβαλε λόγια στη μουσική και έτσι γράψαμε το ”Mάνα μου και Παναγιά”. Για να βγει σε δίσκο, όμως, έπρεπε να γράψουμε άλλο ένα τραγούδι, να το ”ζευγαρώσουμε”, γιατί τότε βγαίνανε οι δίσκοι μικροί, με δύο τραγούδια ο καθένας. Ο αδελφός μου είχε προτείνει να γράψω ένα τραγούδι για τα γεγονότα.

Εκείνη την εποχή, η κυβέρνηση ήθελε να διώξει τους πρόσφυγες απ’ τις παράγκες τους στη Δραπετσώνα, χωρίς να τους δώσει αποζημίωση. Για εκείνους ήταν ένας αγώνας επιβίωσης, ένας αγώνας ζωής ή θανάτου, καθώς πήγαιναν οι μπουλντόζες και τους ξήλωναν τα σπίτια.
Mια μέρα, πηγαίνοντας με το αυτοκίνητο προς την Kολούμπια για φωνοληψία του ”Mάνα μου και Παναγιά”, μου ήρθε ξαφνικά η έμπνευση για τη ”Δραπετσώνα”, μπροστά στο θέατρο Kαλουτά. Σταμάτησα απότομα και έγραψα τη μελωδία. Tο ίδιο βράδυ τηλεφώνησα στον Λειβαδίτη, του τραγούδησα απ’ το τηλέφωνο τη μελωδία κι εκείνος έγραψε τους στίχους. Έτσι βγήκαν τα δύο τραγούδια σ’ένα 45άρι».

Το γελαστό παιδί

Το «Γελαστό παιδί» του Μίκη Θεοδωράκη δεν ήταν ελληνόπουλο, αλλά ένας επαναστάτης από την Ιρλανδία. Ήταν ο Michael Collins, ένας από τους σημαντικότερους ηγέτες του ιρλανδικού απελευθερωτικού κινήματος. Πρόκειται, σύμφωνα με τη Μηχανή του Χρόνου, για ένα μελοποιημένο ποίημα του Ιρλανδού ποιητή Brendan Beham, το οποίο μεταφράστηκε από το Βασίλη Ρώτα και μελοποιήθηκε από τον Μίκη Θεοδωράκη τον Οκτώβριο του 1961 για τις ανάγκες του έργου «Ένας Όμηρος»

Είμαστε δυο

Είναι μέρος του έργου του «Τα τραγούδια του Ανδρέα», έργο αφιερωμένο στον αγωνιστή του αντιδικτατορικού αγώνα Ανδρέα Λεντάκη. Αναφέρεται σε πραγματικά γεγονότα και κυρίως στα βασανιστήρια που υποβάλλονταν τόσο ο Μίκης θεοδωράκης, όσο και τα βασανιστήρια που είχε υποστεί ο ίδιος ο Ανδρέας Λεντάκης, στο κτήριο της Ασφάλειας της Μπουμπουλίνας. Είναι ένα από τα πιο σημαντικά έργα του αγώνα ενάντια στην Χούντα των Συνταγματαρχών το οποίο συμπεριλαμβάνει με τη σειρά τα τραγούδια: Αυτό που ήσουν κάποτε, Είμαστε δυο, Σου είπαν ψέματα, Το σφαγείο.

Θα σημάνουν οι καμπάνες

Γιάννης Ρίτσος, Μίκης Θεοδωράκης και Γρηγόρης Μπιθικώτσης. Ο συνθέτης αφιέρωσε ολόκληρο δίσκο στο ποίημα του Ρίτσου, ονομάζοντάς τον Ρωμιοσύνη, ο οποίος κυκλοφόρησε το 1966. Μερικά από αυτά τα τραγούδια του δίσκου τραγουδήθηκαν από το κοινό και ερμηνεύθηκαν από πολλούς καλλιτέχνες, ενώ έως και σήμερα, μερικά εξ αυτών, είναι από τα πιο αναγνωρίσιμα κομμάτια του συνθέτη, όπως για παράδειγμα το Αυτά τα δέντρα, το Όταν σφίγγουν το χέρι και το Θα σημάνουν οι καμπάνες.

Ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης εξομολογήθηκε στην αυτοβιογραφία του πως βασανίστηκε πολύ ώσπου να κατανοήσει το έργο και επί μήνες ολόκληρους άκουγε κάθε βράδυ την κασέτα που του είχε δώσει ο Μίκης, μέχρι να κατακτήσει την ουσία του ποιητικού λόγου.

Στο περιγιάλι το κρυφό (Άρνηση)

Το ποίημα «Άρνηση» του Γιώργου Σεφέρη θα γίνει κάτι σαν δεύτερος Εθνικός Ύμνος μελοποιημένο από τον Μίκη Θεοδωράκη θα γνωρίσει τεράστια επιτυχία και θα εκφράσει την ανάγκη του ελληνικού λαού για Δημοκρατία. Η «Άρνηση» μελοποιήθηκε από τον Μίκη Θεοδωράκη στο Παρίσι το 1960 και ηχογραφήθηκε τον Φεβρουάριο του 1962, με την φωνή του Γρηγόρη Μπιθικώτση για τον δίσκο «Επιφάνια».

Ο κινηματογραφικός Μίκης Θεοδωράκης

theodorakis cinema

Boom/ullstein bild via Getty Images/ Getty Images/Ideal Image

Ο κινηματογραφικός Μίκης Θεοδωράκης ήταν σπουδαίος. Οι αριθμοί αποδεικνύουν από μόνοι τους αυτή τη σπουδαιότητα. Ο Μίκης Θεοδωράκης στη μακρά και γεμάτη ζωή του έγραψε τη μουσική για 69 ταινίες ενώ υπέγραψε και 38 soundtracks ως μουσικός επιμελητής.

Ίσως διαβάζοντας τις λέξεις «ο κινηματογραφικός Μίκης Θεοδωράκης» να έχεις ήδη αρχίσει να σφυρίζεις τον Ζορμπά, αλλά η μουσική του συνθέτη για τον κινηματογράφο δεν εξαντλείται στο διασημότατο συρτάκι του. Ο Μίκης Θεοδωράκης ξεκίνησε να γράφει μουσική για το σινεμά το 1953 και την ταινία Εύα, της Μαρίας Πυτά και συνέχισε να το κάνει ξανά και ξανά και ξανά. Το 2011 η κινηματογραφική βάση δεδομένων IMDB τον κατέταξε στο Νο3 στη λίστα με τους 55 κορυφαίους συνθέτες μουσικής όλων των εποχών για τον κινηματογράφο (Top 55 Greatest Sound Track Composers Ever!), με Νο1 τον Ennio Moriccone και Νο2 τον Jonathan Newton Howa.
Για την κινηματογραφική του μουσική, ο Μίκης Θεοδωράκης είχε βραβευτεί πολλάκις. Και μπορεί να μην τον γνώριζες, αλλά ανάμεσα σε αυτά τα βραβεία υπήρχαν ακόμα και Grammy. Αναλυτικά ο Μίκης Θεοδωράκης είχε αποσπάσει τα εξής βραβεία για τα μουσικά του έργα για την 7η τέχνη.

Τα βραβεία που είχε αποσπάσει ο «κινηματογραφικός» Μίκης Θεοδωράκης

1962: Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για την μουσική στην ταινία Ηλέκτρα του Μιχάλη Κακογιάννη

1965: Χρυσή Σφαίρα για τη μουσική στο έργο «Ζορμπάς»

1970: Βραβεύεται με το βραβείο BAFTA για τη μουσική στο έργο «Ζ»

1974: Βραβεύεται με το βραβείο BAFTA για τη μουσική στο έργο «Κατάσταση πολιορκίας»

1975: Βραβεύεται με το βραβείο BAFTA για τη μουσική στο έργο «Serpico»

1965: Βραβεύεται με το βραβείο Grammy για τη μουσική στο έργο «Ζορμπάς»

1974: Βραβεύεται με το βραβείο Grammy για τη μουσική στο έργο «Serpico»

2002: Ο Μίκης Θεοδωράκης τιμήθηκε στη Βόννη με το βραβείο Erich Wolfgang Korngold για κινηματογραφική μουσική στη Μπιενάλε Μουσικής Κινηματογράφου (2002 International Biennal for Film Music).

2007: Η World Soundtrack Academy τίμησε τον Θεοδωράκη με το βραβείο Lifetime Achievement για το συνολικό του έργο στη κινηματογραφική μουσική.

2011: Los Angeles Greek Film Festival (LAGFF): Βραβεύεται με το βραβείο «Ορφέας».

Το video με τα σπουδαιότερα μουσικά έργα του για ταινίες

Οι φίλοι Μίκη Θεοδωράκη είχαν δημιουργήσει το 2020 ένα βίντεο με τις ταινίες που περιλάμβαναν μουσική από τον Μίκη Θεοδωράκη. Ξεκινώντας από το Ξυπόλητο Τάγμα του 1954, στο video τους συμπεριέλαβαν τις ταινίες Honeymoon (1958), Συνοικία το όνειρο (1961), Τους εραστές της Τερουέλ (1959), το Shadow of the Cat (1961), τη Φαίδρα (1961), την Ηλέκτρα (1962), το Five Miles to Midnight (1962), φυσικά τον θρυλικό Ζορμπά (1964), το Μπλόκο (1965), το Thw Day the Fish Came Out (1965), το Ζ (1969), τις Τρωάδες (1971), το Σε Κατάσταση Πολιορκίας (1972), το Sutjeska (1973), το Serpico (1973), το Actas De Marusia (1975), την Ιφιγένεια (1976), τον Άνθρωπο με το Γαρύφαλλο (1980).

Τα μουσικά θέματα που έχει υπογράψει ο Μίκης Θεοδωράκης θα μας συγκινούν πάντα. Κάποια άλλα έχουν πλέον περάσει από το στάδιο της σύνδεσής τους με μία ταινία που είδαμε και είναι αυθύπαρκτα, δεμένα με δικές μας αναμνήσεις κι εμπειρίες και θα τα τραγουδάμε μια ζωή, ακόμα κι αν δεν έχουμε δει ούτε ένα καρέ από την ταινία στην οποία παίχτηκαν πρώτη φορά. Παρακάτω θα βρεις τα τρία τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη που πάντα θα έχουν ξεχωριστή θέση στην καρδιά μας, ενώ θα μάθεις επιτέλους και «Ποια είναι η Μαργαρίτα».

Βρέχει στη φτωχογειτονιά

Η ταινία του Αλέκου Αλεξανδράκη, Συνοικία το όνειρο, το 1961 είναι από μόνη της μία ταινία που αξίζει να δεις ως δείγμα του νεορεαλισμού στον ελληνικό κινηματογράφο. Το τραγούδι, Βρέχει στη φτωχογειτονιά, που τραγούδησε για την ταινία ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης σίγουρα το έχεις ήδη τραγουδήσει. Εκεί όπου η μουσική του Μίκη Θεοδωράκη συνάντησε τους στίχους του Τάσου Λειβαδίτη, γεννήθηκε ένα αριστούργημα.

Φαίδρα

Το 1962 η τραγωδία Φαίδρα μεταφέρεται στη σύγχρονη εποχή από τον Ζιλ Ντασέν. Η Μελίνα Μερκούρη συμπρωταγωνιστεί με τον Άντονι Πέρκινς. Υποδύεται τη σύζυγο ενός εφοπλιστεί που δημιουργεί σχέση με τον γιο του από τον πρώτο του γάμο. Ο επίλογος γράφεται στην Ύδρα. «Αγάπη μου, αγάπη μου, η νύχτα θα μας πάρει, τ’ άστρα κι ο ουρανός, το κρύο το φεγγάρι», τραγουδά η Μελίνα Μερκούρη κι η ερμηνεία της εκδηλώνει όλο το πάθος της τραγικής Φαίδρας.
Μίκης ΘεοδωράκηςΟ Μίκης Θεοδωράκης και η Μελίνα Μερκούρη. / REPORTERS ASSOCIES/Gamma-Rapho via Getty Images/Getty Images/Ideal Image

Ζορμπάς

Δεν θα μπορούσες να μην ακούσεις το συρτάκι του Ζορμπά άλλη μία φορά σήμερα. Ο Μίκης Θεοδωράκης χρησιμοποίησε έναν παλιό κρητικό χορό που ο ίδιος είχε ανασυνθέσει παλιότερα για την ταινία του 1964 και του Μιχάλη Κακογιάννη. Η ταινία είναι βασισμένη στο βιβλίο του Νίκου Καζαντζάκη «Βίος και πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά», απέσπασε 3 βραβεία Όσκαρ και έκανε παγκοσμίως γνωστή τη μουσική του Μίκη Θεοδωράκη ως «συρτάκι».

Ένα από τα τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη που έχεις αγαπήσει από τον κινηματογράφο είναι σίγουρα το Μαργαρίτα, η Μαγαρώ. Το τραγούδι είχε ήδη ηχογραφηθεί για τον δίσκο «Αρχιπέλαγος» το 1960 με τις φωνές των Γρηγόρη Μπιθικώτση και Αντώνη Κελιδωνιάρη. Έναν χρόνο μετά περιλαμβάνεται στο soundtrack της ταινίας «Ποια είναι η Μαργαρίτα» του Ντίμη Δαδήρα.

Η Μαργαρίτα του τραγουδιού δεν ήταν άλλη από την κόρη του Μίκη Θεοδωράκη, Μαργαρίτα – Ασπασία Θεοδωράκη, που απέκτησε από τον γάμο του με τη Μυρώ Αλτίνογλου.

«Φοβού τους Έλληνες»

Η τελευταία ταινία για την οποία συνέθεσε ο Μίκης Θεοδωράκης

Ο Μίκης Θεοδωράκης έγραψε τη μουσική για την ταινία του John Tatoulis «Φοβού τους Έλληνες» το 2000. Στην ταινία έπαιζαν οι Λάκης Λαζόπουλος, Ζωή Καρύδη, Νόνη Ιωαννίδου, Τάσος παλαντζίδης και Τασσώ Καββαδία. Μια οικογενειακή βεντέτα κυριαρχεί στην υπόθεσή της και η μουσική του Μίκη Θεοδωράκη στο sountrack.

«Για μένα ο κινηματογράφος, είναι μία σύγχρονη τέχνη στην οποία ενώνονται όλα: Ιστορία, σκηνοθεσία, φωτογραφία, μουσική, τα πάντα», έλεγε ο Μίκης Θεοδωράκης.
Και το έργο του απέδειξε την αγάπη του στην 7η τέχνη..

Δημοσιεύθηκε την  από ΤΣΑΟΥΣΙΔΟΥ ΜΑΙΡΗ

ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΙ ΕΝΑΝ ΚΑΙΡΟ…. Το παραμύθι και η δημιουργική γραφή στο σχολείο

 

asleep21

Τα παραμύθια – φανταστικές ιστορίες, που με τον τρόπο τους επιχειρούν να βάλουν τάξη στο χάος του κόσμου, να τιθασεύσουν τον ανθρώπινο φόβο αλλά και να διαπαιδαγωγήσουν μιλώντας για τα μεγάλα προβλήματα της ύπαρξης, τα φυσικά, τα μεταφυσικά και τα κοινωνικά – αγαπήθηκαν από όλους τους λαούς, από τα πανάρχαια ήδη χρόνια.
Είτε πρόκειται για μύθους όπου πρωταγωνιστούν τα ζώα είτε για μαγικά παραμύθια ή ευτράπελες διηγήσεις, ξεκίνησαν ως προφορικές αφηγήσεις που εξέφραζαν ολόκληρη την κοινότητα και, σταδιακά, καθώς γινόταν η μετάβαση από την αγροτική στην αστική κοινωνία, έλαβαν τη μορφή της προσωπικής, έντεχνης δημιουργίας.

asleep21 1

Το παραμύθι, το αρχαιότερο ίσως είδος της λογοτεχνικής παράδοσης, έχει παιδευτική λειτουργία αφενός ως αισθητική εμπειρία (ο ακροατής ενός παραμυθιού προσδοκά το απρόβλεπτο και την έκπληξη στην εξέλιξη της αφήγησης), αφετέρου ως μαθητεία στην τέχνη του λόγου (σύγχρονες μελέτες μάλιστα αποφαίνονται ότι πρέπει να διαβάζουμε στα μωρά ήδη από όταν είναι δύο μηνών), διασφαλίζοντας την πνευματική και συναισθηματική καλλιέργεια των παιδιών, με τη διεύρυνση της φαντασίας τους και, παράλληλα, την αναγνώριση των ορίων του κόσμου.
Το παραμύθι, όμως, προβάλλει το επιθυμητό κοινωνικό πρότυπο συμπεριφοράς και ως φορέας «ηθικού διδάγματος» συμβάλλει στη διαπαιδαγώγηση των παιδιών και, ταυτόχρονα, καταδεικνύει και τους «κοινούς τόπους» μιας κοινωνίας, τις βασικές αρχές της δηλαδή. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο έχει συστηματικά αξιοποιηθεί από την εκπαίδευση και εξακολουθεί να αξιοποιείται σε αυτήν.
Όλοι μας, μικροί μεγάλοι μπορούμε να γίνουμε παραμυθάδες, φτιάχνοντας το δικό μας παραμύθι ή να μοιραστούμε παραμύθια που μας έλεγαν οι παλιότεροι και τ’ ακούγαμε εκστασιασμένοι, απογειωμένοι στο άρμα της φαντασίας.

12645147 934462259970965 5017018011152244581 n 1

Γιατί παραμύθια;

Τα παραμύθια παράθυρα στον κόσμο, διαβατήρια ενηλικίωσης και αντίληψης
του κόσμου.Το παραμύθι αποτελεί ένα μαγικό εργαλείο καθώς λειτουργεί σε ένα βαθύτερο συναισθηματικό και συμβολικό επίπεδο, άμεσα και λυτρωτικά για τις ανησυχίες και τους προβληματισμούς των παιδιών.

Ο Κηπουρός των Παραμυθιών / The dream gardener

Μία ιστορία γεμάτη αγάπη για το βιβλίο και το διάβασμα.

Τα παιδιά αγαπούν τα παραμύθια γιατί ανταποκρίνονται στους μύχιους φόβους
τους. Ο Κοντορεβιθούλης, η Γοργόνα, η Κοκκινοσκουφίτσα, η Ραπουνζέλ, η
Σταχτοπούτα, το Ασχημόπαπο και η Τοσοδούλα δε χάνουν τη λάμψη τους ποτέ.
Ακόμη και χωρίς το φρεσκάρισμα του Disney και τη μαγεία της οθόνης ή του κόμικς,
τα κλασικά παραμύθια παραμένουν ελκυστικά.
Οι θεωρίες και οι ερμηνευτικές 
προσεγγίσεις των παραμυθιών είναι πολλές. Σημασία έχει ότι όλες συγκλίνουν και φωτίζουν την απαράμιλλη αξία τους για την ψυχική και συναισθηματική ολοκλήρωση των παιδιών (Σαγκοστιάνο, 2003, Μπέτελχάιμ, 1995).

Κάθε παιδί έχει ένα βασικό στόχο και επιθυμία. Να μεγαλώσει.
Κάθε παραμύθι μπορεί να ερμηνευτεί ως μια πορεία ενηλικίωσης, ωρίμανσης και απεξάρτησης από την οικογένεια. Ο Paul Diehl μάλιστα ερμηνεύει έτσι και τους μύθους, είναι μια πορεία προς την πνευματοποίηση, προς την κατάκτηση της γνώσης.

12645147 934462259970965 5017018011152244581 n

Τι είναι όμως το παραμύθι; Ποια στοιχεία το συνθέτουν και το μορφοποιούν; Γιατί καθιερώθηκε και πώς επιβίωσε τόσους αιώνες στη συνείδηση όλων μας, ανεξαρτήτως φύλου, ηλικίας, καταγωγής;

Η παρακάτω  εργασία αποτελεί ένα «ταξίδι» από τη γέννηση του παραμυθιού μέχρι σήμερα με «στάσεις» στα χαρακτηριστικά του, στο πέρασμά του από τα χείλη στο βιβλίο, στους παραμυθάδες των διαφόρων εποχών, σε αυτούς που το παραμύθι αποτέλεσε πηγή έμπνευσης, στην παρουσία του στο ραδιόφωνο, στην τηλεόραση και τον κινηματογράφο, στην παιδαγωγική του αξιοποίηση, για να φτάσει τελικά στο ψηφιακό και το σύγχρονο παραμύθι. Στο τέλος θα  μας κατατίθενται  δυο προτάσεις διδακτικής αξιοποίησης αντίστοιχα ενός λαϊκού παραμυθιού της Ισπανίας και ενός έντεχνου ελληνικού παραμυθιού.
τίτλο 8

ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΙ ΕΝΑΝ ΚΑΙΡΟ….

Το παραμύθι και η δημιουργική γραφή στο σχολείο:

12645147 934462259970965 5017018011152244581 n 2

Αναγνωρίζοντας την ανεκτίμητη αξία που έχουν τα παραμύθια για τη συναισθηματική
ανάπτυξη των παιδιών, μπορούμε να  σχεδιάσουμε  εργαστήρια παραμυθιών,
με σκοπό να βοηθήσουμε τα παιδιά να επεξεργαστούν τον εσωτερικό τους κόσμο
και να προσεγγίσουν τον εσωτερικό και εξωτερικό τους κόσμο μέσα στον ασφαλή, συμβολικό
και μαγικό κόσμο των παραμυθιών.

Παρότι πιστεύουμε το αντίθετο τα παραμύθια σίνουν σε μας του εκπαιδευτικούς την
ευκαιρία να  ενεργοποιηθούμε, παίρνοντας από το χέρι τους μικρούς μας μαθητές κι
ακολουθώντας τα  να φτάσουμε εκεί που μας οδηγούν…
Τα παιδιά γνωρίζουν πολλά περισσότερα από όσα νομίζουμε. 

Ας γίνουμε εμείς αυτοί που θα τους δείξουμε την  άκρη του κουβαριού για να
συνεχίσουν το ταξίδι μέσα από τη δική τους διαδρομή
……  αλλά το βέβαιο θα είναι
πως μέσα τους πια θα έχει φωλιάσει μια καινούρια αχτίδα μαγική!!!! Μια αχτίδα που
χρειάζεται να διέλθει από τη ρωγμή τούτου του κόσμου για να μπολιάσει όσους
θέλουν να βοηθήσουν τα παιδιά.
Γιατί όπως έλεγε και ο   παιδαγωγός,  Τζάνι Ροντάρι :

“η Φαντασία έχει τη δική της θέση στη διαπαιδαγώγιση, σε όποιον έχει
εμπιστοσύνη στην παιδική δημιουργικότητα, σε όποιον γνωρίζει τι απελευθερωτική
αξία μπορεί να έχει η λέξη. Όχι γιατί όλοι είναι καλλιτέχνες, αλλά για να μην είναι
κανένας σκλάβος.”

Ας δουλέψουμε λοιπόν με τα παραμύθια, ώστε να μπορέσουμε να ξαναθυμηθούμε και να
αφουγκραστούμε πιο βαθιά τη συμβολική γλώσσα του κόσμου της φαντασίας των παιδιών.
Με κύρια εργαλεία το παραμύθι  θα μπορέσουμε να εισέλθουμε στον μαγικό κόσμο που ολοι
ως παιδιά γνωρίζαμε καλά και ως εκ τούτου να μπορέσουμε να αντιληφθούμε και να
κατανοήσουμε ίσως λίγο καλύτερα τις ανάγκες των παιδιών.
Αλληλεπιδρώντας πιο αποτελεσματικά και καθιστώντας τον εαυτό τους όχι απλά παρατηρητή,
αλλά συγκοινωνό και συνδημιουργό του φανταστικού κόσμου.
Ας προσπαθήσουμε να  αφουγκραστούμε το τραγούδι των ψυχών τους και να τα
βοηθήσουμε ώστε να μπορέσουν να συνθέσουν έναν αλλιώτικο κόσμο που θα φέρει
πιο πολλές στάλες του Ουρανού..

Πώς θα γράψουν τα παιδιά τις ιστορίες τους;

paramithi paidia

characters of fairytales around an open book

Είναι άλλο όμως να ακούει ή να διαβάζει το παιδί το παραμύθι και να οδηγείται
στην παραμυθία και άλλο να το επινοεί και να το δημιουργεί το ίδιο.
Πώς θα οδηγήσουμε τα παιδιά στην επινόηση του παραμυθιού, την αφήγηση και την
καταγραφή του; Εδώ θα δώσουμε μια ενδεικτική δομή και βήματα αυτής της
διαδικασίας. Το σεμινάριο και η βιβλιογραφία θα βοηθήσουν επίσης αλλά είναι
βέβαιο ότι ο κάθε εκπαιδευτικός θα χαράξει και τον δικό του δρόμο μέσα από την
εμπειρία και την αλληλεπίδραση με την τάξη του.

Αρχικά,  θα  μιλήσουμε για τα Στοιχεία ενός παραμυθιού και θα δούμε πώς μπορούμε να τα αξιοποιήσουμε στην πράξη.

Τα βασικά στοιχεία ενός παραμυθιού είναι πέντε: το σκηνικό (χρόνος και τόπος), οι ήρωες- χαρακτήρες, η πλοκή, το πρόβλημα, η λύση του προβλήματος. Αν παρατηρήσουμε τα γνωστά παραμύθια, θα δούμε ότι αυτά τα στοιχεία επαναλαμβάνονται, δημιουργώντας θα λέγαμε ένα μοτίβο. Αυτό το μοτίβο μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε μέσα στην τάξη με αφορμή τα παραμύθια, για να βοηθήσουμε τα παιδιά να γράφουν κι εκείνα τις δικές τους ιστορίες.
Πάρα πολύ βοηθητικές και πανέμορφες αισθητικά είναι οι καρτέλες της Αθηνάς που ευγενώς μας παραχώρησε μέσα από τον Ιστότοπο που διατηρεί
«Magic for Teachers»

Λήψη αρχείου

Ειδικά στις μικρές τάξεις ακολουθούμε τα βήματα που μας προτείνει:

«Αρχικά κόψτε τις καρτέλες και κολλήστε τις σε χοντρό χαρτόνι. Εναλλακτικά μπορείτε και να τις πλαστικοποιήσετε (προτιμώ αυτή την επιλογή για να μη καταστρέφεται το υλικό μου με την πάροδο του χρόνου).

Στη συνέχεια, με κολλητική ταινία κολλήστε τις στον πίνακα, τη μία δίπλα στην άλλη ή πιάστε τις με πινέζες στο φελλοπίνακα της τάξης.
Ξεκινήστε με ένα γνωστό παραμύθι, για παράδειγμα την Κοκκινοσκουφίτσα. Ζητήστε από τα παιδιά να σας το αφηγηθούν ή φέρτε το αντίστοιχο βιβλίο στην τάξη και διαβάστε το όλοι μαζί. Στη συνέχεια, θα προσπαθήσετε να βρείτε τα βασικά στοιχεία του παραμυθιού.

  • Ποιο είναι το σκηνικό;
  • Ποιοι είναι οι ήρωές του;
  • Τι έγινε στην αρχή; Τι έγινε μετά; Τι έγινε στο τέλος;
  • Ποιο πρόβλημα παρουσιάστηκε;
  • Πώς λύθηκε αυτό το πρόβλημα;

Γράψτε τις απαντήσεις των παιδιών κάτω από την αντίστοιχη στήλη στις καρτέλες που κολλήσατε στον πίνακα.

Έπειτα κάντε το ίδιο και για άλλα παραμύθια. Αφού τελειώσετε, κάντε μια συζήτηση με τα παιδιά. Τι παρατήρησαν από όλη αυτή τη διαδικασία; Τι συμπεράσματα έβγαλαν; Μήπως όλα τα παραμύθια έχουν ορισμένα βασικά στοιχεία;

Δημιουργία παραμυθιού
-δραστηριότητες δημιουργικής γραφής

Η εκπαιδευτικός προβάλει το Voki, όπου η Κοκκινοσκουφίτσα δίνει οδηγίες για τη δημιουργία παραμυθιού.

τίτλο 41

Επαναλαμβάνει στα παιδιά τα βασικά στοιχεία που περιλαμβάνει ένα παραμύθι, δηλαδή τον/τους ήρωες, τον τόπο, το χρόνο, το εμπόδιο/πρόβλημα και τη λύση που δίνεται.

Και πώς μπορούν αυτά τα στοιχεία να τα χρησιμοποιήσουν στις δικές τους ιστορίες;

Μετά από όλο αυτό το παιχνίδι μπορείτε να τους ζητήσετε να σκεφτούν μια δική τους ιστορία, στηριγμένη σε αυτά τα βασικά στοιχεία. Σίγουρα δεν είναι πάντα καλό να βάζουμε τη φαντασία των παιδιών σε καλούπια ή να τους δίνουμε μονίμως πλάνα για το πώς να γράψουν. Αλλά πιστεύω πως μία τέτοια καθοδήγηση θα τα βοηθήσει στις πρώτες τους προσπάθειες, ειδικά αν δυσκολεύονται στην παραγωγή λόγου.»

Μαγειρεύοντας το δικό μας παραμύθι

Λήψη αρχείου

Για λίγο μεγαλύτερα παιδιά δίνουμε το παρακάτω αρχείο από το Γραφιλμ:

Λήψη αρχείου

Τα πιο μεγάλα παιδιά μπορούν να εξασκηθούν με το παρακάτω διαδικτυακό εργαλείο το οποίο θα τους  οδηγήσει να φτιάξουν  το δικό τους  comic.
τίτλο 9

Δραστηριότητα για μικρά  παιδιά 

Ακολουθήστε τον σύνδεσμο πατώντας στην παρακάτω εικόνα και γράψτε μας στο συνεργατικό Padlet ….

τίτλο 6

Δραστηριότητα για  μεγάλα παιδιά 

Ακολούθησε τα πιο κάτω βήματα και φτιάξε την δική σου εικονογραφημένη ιστορία

τίτλο 5

Ταξίδι στον κόσμο των μύθων και των παραμυθιών.

Δράση φιλαναγνωσίας

Διαδρομές στο μαγικό κόσμο των παραμυθιών.

Με λέξεις, εικόνες, μουσικές θα ταξιδέψουμε στο χρόνο σε τόπους αλλοτινούς ίσως και μελλοντικούς, εκεί που λογικό και παράλογο, δεν αντιτίθενται αλλά συνυπάρχουν αρμονικά για να συνθέσουν μνήμες ξεχασμένες, που κόντρα στην καθημερινότητα δικεδικούν την έκφρασή τους ως αναπόσπαστα κομμάτια της ανθρώπινης ψυχής.

Με αφορμή την παγκόσμια ημέρα παιδικού βιβλίου διαβάζω ένα  λογοτεχνικό βιβλίο και στη συνέχεια το παρουσιάζω. Τα  παρακάτω φυλλάδια θα με βοηθήσουν.

Λήψη αρχείου

Βιβλιοπαρουσίαση

Λήψη αρχείου

Made with Padlet

Διαδραστική εικόνα :

Ταξίδι στον κόσμο των μύθων και των παραμυθιών

Δημοσιεύθηκε την  από ΤΣΑΟΥΣΙΔΟΥ ΜΑΙΡΗ

25 MAΡΤΙΟΥ 2022-ΜΑΘΗΤΙΚΗ ΠΑΡΕΛΑΣΗ!

Η ΠΑΡΕΛΑΣΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΑΣ!

ΜΠΡΑΒΟ ΠΑΙΔΙΑ!ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ!

.png

Τι έχουν να μας πουν οι ήρωες του 1821;

Άλκη Ζέη, Η Αλίκη στη χώρα των μαρμάρων

Άλκη Ζέη, Η Αλίκη στη χώρα των μαρμάρων

Στα αρχαία χρόνια, όταν κυβερνήτης της Αθήνας ήταν ο Περικλής, πάνω στον λόφο της Ακρόπολης χτίστηκαν σπουδαία κτίρια.
Το πιο εντυπωσιακό ήταν ο Παρθενώνας, ένας ναός αφιερωμένος στη θεά παρθένα Αθηνά.

Ο Παρθενώνας σχεδιάστηκε από τους αρχιτέκτονες Ικτίνο και Καλλικράτη.

Αν θες να μάθεις περισσότερα, διάβασε την παρακάτω ανάρτηση.

Οι αιώνες πέρασαν κι ο Παρθενώνας με τα χρόνια άρχισε να γκρεμίζεται από τους πολέμους, τις καιρικές συνθήκες και την άγνοια πολλών ανθρώπων που έπαιρναν τα μάρμαρα για να χτίσουν σπίτια.

H χειρότερη όμως καταστροφή έγινε την εποχή της Τουρκοκρατίας.
Ο Άγγλος λόρδος, Έλγιν αφαίρεσε από τον Παρθενώνα σπουδαία γλυπτά, σπάζοντας και καταστρέφοντάς τα.
Το ίδιο έκανε και με άλλα μνημεία στον βράχο της Ακρόπολης όπως είναι το Ερέχθειο.

Αφού τα πακέταρε, τα μετέφερε στην πατρίδα του, την Αγγλία.
Εκεί τα πούλησε στην αγγλική κυβέρνηση.

 Ακόμη μέχρι σήμερα βρίσκονται εκεί, στο Βρετανικό μνημείο, στο Λονδίνο.

Το Βρετανικό Μουσείο και η Αγγλική Κυβέρνηση αρνούνται να επιστρέψουν τα κλεμμένα μάρμαρα στον τόπο τους, δηλαδή στην Αθήνα.

Όλα αυτά τα γλυπτά έχουν ψυχή και η ψυχή τους θα γαληνεύσει όταν γυρίσουν πίσω, στην πατρίδα τους, εκεί που γεννήθηκαν.

Άκου τα παιδιά που έχουν κάτι να σου πουν.
Η Άλκη Ζέη εμπνευσμένη από την ιστορία των κλεμμένων μαρμάρων του Παρθενώνα, έγραψε το βιβλίο Η Αλίκη στη χώρα των μαρμάρων και η Σοφία Ζαραμπούκα το εικονογράφησε.

Είναι άνοιξη, λουλουδιασμένος Απρίλης, στην οδό Πνυκός, στο Θησείο, κάτω από την Ακρόπολη. 

Τα μπαλκόνια είναι γεμάτα άνθη, βουκαμβίλιες, τριανταφυλλιές, γαρίφαλα, αρμπαρόριζες. 

Η Αλίκη απολαμβάνει τα φώτα της πόλης από το μπαλκόνι, στο παλιό νεοκλασικό, διώροφο σπίτι. 
Μα τώρα πρέπει να βιαστεί, πρέπει να κοιμηθεί νωρίς γιατί αύριο φεύγει με τον θείο Άγγελο για το Λονδίνο. 
Εκείνος πηγαίνει συνέχεια εκεί για τον μεγάλο του έρωτα. 
Όχι βέβαια, κάποια γυναίκα. 
Ο μεγάλος έρωτας του θείου είναι τα κλεμμένα μάρμαρα του Παρθενώνα.

Όταν φτάνουν στο Λονδίνο, στο Βρετανικό Μουσείο, όση ώρα ο αρχαιολόγος θείος μελετούσε και σημείωνε απορροφημένος στο λάπτοπ του, η Αλίκη έβλεπε μπροστά της ολοζώντανα όλα εκείνα για τα οποία της μιλούσε ο θείος στην Αθήνα. 

 


Η Αλίκη περιπλανιέται στο μουσείο μαζί με εκατοντάδες ξένους επισκέπτες που θαυμάζουν τα γλυπτά. 

Εκεί συναντά έναν παράξενο γάτο, απόγονο του γάτου από την «Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων».

Ο γάτος, φυσικά, δεν ήξερε την αληθινή ιστορία των μαρμάρων του Παρθενώνα, γι’ αυτό η Αλίκη ανέλαβε να τον διαφωτίσει για το πώς κλάπηκαν από τον Άγγλο λόρδο τα γλυπτά του Παρθενώνα και πώς έφτασαν στην Αγγλία.

Όμως στο μουσείο συμβαίνουν πολύ ιδιαίτερα πράγματα, με μαγικά φίλτρα και τρελές καταστάσεις.
Η Αλίκη, σαν την Αλίκη της χώρας των θαυμάτων, τρυπώνει σε έναν κόσμο παράξενο, μέσα στο Μουσείο, παρέα με τον γάτο και η πραγματικότητα μπερδεύεται με τη φαντασία.
 
Άκου την ιστορία στα παρακάτω βίντεο.
Φυσικά είναι πολύ πιο συναρπαστικό να πάρεις και να διαβάσεις το ίδιο το βιβλίο.
Διάβασε ένα μικρό απόσπασμα από την ιστορία, στον παρακάτω σύνδεσμο.
Η Άλκη Ζέη και η Σοφία Ζαραμπούκα, που έκανε την εικονογράφηση, δούλεψαν αυτό το βιβλίο και το αφιέρωσαν στη φίλη τους, Μελίνα Μερκούρη, που αγωνίστηκε με πάθος για να επιστρέψουν τα μάρμαρα του Παρθενώνα στην Ελλάδα.
Η Άλκη Ζέη έγραψε αυτό το εξαιρετικό βιβλίο για να μάθουν τα παιδιά την αληθινή ιστορία των μαρμάρων του Παρθενώνα.
Διάβασε περισσότερα για τη σπουδαία συγγραφέα στον παρακάτω σύνδεσμο.

25 ΜΑΡΤΙΟΥ – ΓΙΟΡΤΑΖΕΙ Η ΕΛΛΑΔΑ

25 ΜΑΡΤΙΟΥ

Στην ιστορία των λαών είναι μερικές ημερομηνίες που μένουν χαραγμένες με χρυσά μεγάλα γράμματα.

     Μια τέτοια ημερομηνία στην Ιστορία του Έθνους μας, του Ελληνικού Έθνους, είναι και η 25η Μαρτίου.

Τη μέρα αυτή  στις τιμούμε και γιορτάζουμε τον ξεσηκωμό των υπόδουλων Ελλήνων κατά του Τούρκου δυνάστη για ελευθερία και αυτοδιάθεση. Εκ των πραγμάτων είναι η πιο σημαντική ημερομηνία στην ιστορία της Νεώτερης Ελλάδας, ως αφετηρία της εθνικής παλιγγενεσίας.

 

Την Πέμπτη 24 Μαρτίου πραγματοποιήθηκαν σε κάθε τμήμα εκδηλώσεις και δραστηριότητες για να τιμήσουμε τους ήρωες του 1821!

Στη συνέχεια , παρουσία όλων των τμημάτων στην αυλή του σχολείου μας, αφού διαβάστηκαν τα μηνύματα της Υπουργού Παιδείας κας Κεραμέως Ν., καθώς και της Διευθύντριας Εκπαίδευσης κας Καραγιώργου Α. , έγινε τελετή Παράδοσης της Σημαίας  στα παιδιά της ΣΤ2 που είχαν εκλεγεί, τραγουδήθηκε ο Εθνικός μας Ύμνος  και έγινε Έπαρση Της Σημαίας. 

 

22

3

Χρόνια πολλά Ελλάδα!

Διαβάστε παρακάτω το μήνυμα της Υπουργού Παιδείας κας Κεραμέως Νίκης

ΜΗΝΥΜΑ ΥΠΟΥΡΓΟΥ_25 ΜΑΡΤΙΟΥ

Διαβάστε το μήνυμα της Διευθύντριας Εκπαίδευσης κας Καραγιώργου Αικατερίνης

ΜΗΝΥΜΑ 25ης Μαρτίου 2022


25 μαρτιου

 

P1140961 P1140967P1140968P1140972P1140962

4

 

P1140950

ΣΤ2-ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΡΕΤΟΙΜΑΣΙΑ!

P1140952

 

 

Συνέχεια

21 Μαρτίου: Παγκόσμια Ημέρα κατά του Ρατσισμού

21 Μαρτίου: Παγκόσμια Ημέρα κατά του Ρατσισμού / «Η εκπαίδευση ως μέσον μείωσης της ξενοφοβίας. Ένας κόσμος που χωράει πολλούς….

usain bolt epistimones anexigito 1470906505 300x176 1

Sharpeville massacreΗ Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη των Φυλετικών Διακρίσεων εορτάζεται κάθε χρόνο στις 21 Μαρτίου. Καθιερώθηκε το 1966 από τη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών σε ανάμνηση ενός τραγικού συμβάντος, που συγκλόνισε την παγκόσμια κοινή γνώμη.

Στις 21 Μαρτίου του 1960 η αστυνομία της ρατσιστικής Νοτίου Αφρικής πυροβόλησε εν ψυχρώ κατά μιας διαδήλωσης φοιτητών στην πόλη Σάρπβιλ, με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους 70 άνθρωποι. Οι νεαροί διαδηλωτές διαμαρτύρονταν ειρηνικά κατά των νόμων του Απαρτχάιντ, που είχε επιβάλλει το καθεστώς της λευκής μειοψηφίας στη χώρα, εφαρμόζοντας τη θεωρία της ανισότητας ανάμεσα στις φυλές.

Ήταν μια πολύ ορθή και αναγκαία απόφαση η οποία ωστόσο άργησε αρκετά να καθιερωθεί και αφού πρώτα είχαν συμβεί τα μύρια όσα στις Ηνωμένες Πολιτείες, στη Ναζιστική Γερμανία, στην Αφρική επί αποικιοκρατίας αλλά και σ΄ όλο τον υπόλοιπο κόσμο όπου η μισαλλοδοξία είχε χωρίσει τους ανθρώπους σε «καλούς» και «κακούς», «δικούς μας» και «άλλους», σε «χρήσιμους» και «άχρηστους» , σε «σωστούς» και «λάθος» ανάλογα με το χρώμα του δέρματος, τις θρησκευτικές πεποιθήσεις, τις κάθε λογής προτιμήσεις και τη διαφορετικότητά τους.

Και μπορεί η καθιέρωση αυτής της Παγκόσμιας Ημέρας να έκανε πολλούς να συνειδητοποιήσουν τι σημαίνει «ρατσισμός» αλλά δεν τον εμπόδισε κι όλας να επεκταθεί και να συνεχίσει να ταλαιπωρεί και να διχάζει. Και μπορεί στις Ηνωμένες Πολιτείες να απέκτησαν μέχρι και μαύρο Πρόεδρο, τον Ομπάμα αλλά και στην άκρως ρατσιστική Νότια Αφρική τον Μαντέλα και την Ροδεσία να αλλάξει το όνομά της σε Ζιμπάμπουε και να αποκτήσει μαύρο πρόεδρο, τον Μουγκάμπε αλλά ο ρατσισμός δεν εξαλείφθηκε. Μπορεί ο Χίτλερ να δολοφόνησε εκατομμύρια Εβραίους αλλά ο αντισημιτισμός δεν πέθανε.

Ο ΟΗΕ μάς καλεί αυτή τη μέρα να ενώσουμε τις φωνές μας αυτή τη μέρα. Στόχος του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών είναι η υπεράσπιση και η στήριξη σε ανθρώπους που υπόκεινται σε ρατσισμό, σε φυλετικές διακρίσεις, στην εξάλειψη της ξενοφοβίας αλλά και της μισαλλοδοξίας

Πηγή: https://www.sansimera.gr/worldays/6

Γράφτηκαν και  λέχθηκαν  πολλά  για τον ερχομό προσφύγων που φιλοξενήθηκαν και φιλοξενούνται ακόμη στον τόπο μας.

cf80cf81cebfcf83cf86cf85ceb3ceb1cf83 1

Άνθρωποι από γειτονικές χώρες που διάλεξαν -μάλλον αναγκάστηκαν- να διαβούν τις φουρτουνιασμένες θάλασσες του Αιγαίου, όχι για τουρισμό μα για να γλυτώσουν από τα νύχια μιας άδικης μοίρας και την απειλή του εμφύλιου θανάτου.
«Στον τόπο μας! δίπλα μας, σιμά στις αυλές μας!… ξένοι, αλλοεθνείς και αλλόθρησκοι ίσως»

Με τέτοια λόγια γέμισαν φόβο οι ιστοσελίδες ενώ τρανοί  συμπολίτες μας, με περίσκεψη -αλλά χωρίς αιδώ- πασχίζουν να μας πείσουν πως εμείς, ειδικά εμείς οι κάτοικοι του τόπου αυτού, δεν διαθέτουμε μια θέση στη χώρα μας, μα και στην καρδιά μας για ένα τσούρμο κατατρεγμένους και φοβισμένους συνανθρώπους μας.
Επικαλούνται, άλλωστε με μεγάλη  ρητορική ικανότητα, «ακλόνητα» επιχειρήματα για του λόγου το αληθές, πως σίγουρα φόβος μεγάλος και αφανέρωτοι  κίνδυνοι εγκυμονούν σε όποιον τόπο ανοίξει την αγκαλιά του στις πονεμένες αυτές  ψυχές και στα βασανισμένα από πείνα, δίψα και τρόμο κορμιά τους…

Ο ρατσισμός έχει απλώσει εδώ και αιώνες τα πλοκάμια του, αλλάζοντας μορφές, πατρίδες, κοινωνίες, κράτη και οικογένειες.Πολλές φορές λειτουργεί σαν άλλοθι για στυγνές πολιτικές. Είναι δύσκολο να καταπολεμηθεί.
Η αυτογνωσία και η εκπαίδευση στην αναγνωρισή του είναι ίσως το μόνο όπλο που διαθέτουμε σαν άνθρωποι. Μπορεί να μην φαίνεται, αλλά ίσως είναι και το πλέον αποτελεσματικό για τον περιορισμό αυτού του φαινομένου.

Μήπως, εμείς, οι άνθρωποι της Εκπαίδευσης έχουμε να πούμε κάτι για όλα αυτά;
Έχουμε δει τα τελευταία χρόνια μαθητές από άλλες πατρίδες να μοιράζονται το ίδιο θρανίο με ελληνόπουλα, αφού έμαθαν τη γλώσσα και τον τρόπο ζωής μας, και που στα διαλείμματα το ίδιο χαμόγελο με τα δικά μας παιδιά σημαδεύει το πρόσωπό τους.

Στίχοι:
Κίτρινο, μαύρο ή μελαψό Έχω ένα χρώμα και τι μ’ αυτό;
Μήπως και τ’ άνθη τα ευωδιαστά Χρώμα ένα έχουν και μια θωριά;
Μες στης μανούλας την αγκαλιά Το γάλα πήρα και τη μιλιά
Μήπως στο λόγκο και τα πουλιά Γλυκολαλούνε με μια λαλιά
Σαν το λουλούδι, σαν το πουλί Σαν κάθε πλάσμα σ’ αυτή τη γη
Για λίγη αγάπη, λίγη χαρά Διψά η καρδιά μου και λαχταρά.
Τα χέρια ανοίγω και την καρδιά Σ’ όλα του κόσμου τ’ άλλα παιδιά!
Ελάτε αδέλφια κι εμπρός μαζί Να λάμψει ο κόσμος σαν την αυγή.

Έχουμε δει παιδιά μεταναστών και προσφύγων να πρωτεύουν στα γράμματα και στο ήθος, που με επιμέλεια και όρεξη κατακτούν πρωτιές…

Στα βιβλία μας, τα κείμενα μιλούν για το νέο πρόσωπο της χώρας μας μετά τον ερχομό των μεταναστών και προσφύγων, από τις πρώτες τάξεις του δημοτικού οι μαθητές μας γράφουν στην ορθογραφία «ξένος – φίλος», μέχρι και στην τελευταία τάξη του Λυκείου η παρουσία του «άλλου» του διαφορετικού, γίνεται παιδαγωγικός στόχος. Και σιγά  σιγά  παίρνει την μορφή του διδακτικού  βιώματος …
Σε ένα σχολείο που από παλιά κατάφερε να χωρέσει τις περιπέτειες της Ελλάδας, άλλοτε ως Προσφυγιά μετά το 1922, άλλοτε ως ορφάνια από τη μετανάστευση στην Αμερική, Αυστραλία και Γερμανία, όπως κι αργότερα στα χρόνια της χούντας τα παιδιά των κυνηγημένων έβρισκαν ανοιχτή την αγκαλιά του δασκάλου…

prosfyges3Μα αλήθεια τι άλλο θα μπορούσε να συμβεί, σε μια χώρα που οι παππούδες μας ήταν πρόσφυγες, οι πατεράδες μας μετανάστες και τα παιδιά μας σήμερα πάλι μετανάστες;

Στα σχολειά μας, διδάσκουμε την πανάρχαια αρετή της φιλοξενίας, τότε που οι πρόγονοί μας δώσανε στον θεό τους τον Δία το όνομα Ξένιος, αναγνωρίζοντας στην θεότητα το μεγαλείο της απλόχερης φιλοξενίας ως βασικό συστατικό της ανθρώπινης φύσης.

 Διδάσκουμε πάλι και διηγούμαστε σκηνές φιλοξενίας μέσα από τα κείμενα του Ομήρου, από τα κείμενα της Αγίας Γραφής και στήνουμε μπροστά στα μάτια των παιδιών μέσα στις τάξεις μας το εκστατικό όραμα του μινωικού κόσμου, τότε που τα καλοτάξιδα καράβια έσκιζαν τις θάλασσες της Μεσογείου από τη Φοινίκη μέχρι την Κύπρο, από την Παλαιστίνη μέχρι τη Σικελία κουβαλώντας υφάσματα, αρώματα, λογής-λογής κοσμήματα και σεντέφια, ιδέες και μουσικές, χρώματα και φυλές σε ένα ατέλειωτο καμβά πολιτισμών υφασμένο με τις αποχρώσεις της ανθρώπινης διαφορετικότητας, στοιχείο που αποτελεί και την πηγή κάθε δημιουργικότητας…

Τα ίδια λέμε και για τα χρόνια εκείνα που βυζαντινοί και βενετσιάνοι άρχοντες έμαθαν να διαβάζουν τις γραφές των φυλών της αχανούς αυτοκρατορίας, που μοιράζονταν γλώσσες κι ιδέες, τραγούδια και τεχνουργήματα φερμένα από άλλους κόσμους μακρινούς μα οικείους αφού η ανταλλαγή, οδήγησε σε ένα αντάμωμα  πολιτισμών.
Κι  είναι ακριβώς τότε που μεγαλούργησε αυτός ο τόπος, όταν ακριβώς έμαθε να  μοιράζεται, να δανείζεται και να  δανείζει, να  κληρονομεί κι να ενσωματώνει στοιχεία και δομικά υλικά από άλλες κουλτούρες.
Κι όλα αυτά γίνονται δυνατά μόνον χάρις στην επικοινωνία, την ανοιχτή ανταλλαγή, και συναλλαγή   που προϋποθέτει ο τόπος μας γεμάτος νησιά, ακτές και θάλασσες. Όπου κάθε λιμάνι, κάθε ξεχασμένη αρχαία πόλη σήμερα, έσφυζε από ζωή ανοιχτή σε επισκέπτες, έποικους και μέτοικους από άλλες πατρίδες.

prosfyges1

Τέτοια κι άλλα πολλά λέμε στα παιδιά μας στα σχολεία, καλιεργώντας με τέχνη  την βαθιά πεποίθηση της ανθρωπότητας, (όπως αυτή διαμορφώθηκε μέσα από τα χρόνια της Αναγέννησης και του Διαφωτισμού), πως οι λαοί μεγαλουργούν όταν είναι ανοιχτοί σε επιρροές. Όταν αφήνονται να δίνουν και να παίρνουν, όταν μαθαίνουν να χαίρονται την διαφορετικότητά τους μέσα στο μεγάλο ψηφιδωτό των πολιτισμών.

rethymno nip 3

Έτσι και σήμερα, γνωρίζουμε πως η πρόκληση των καιρών είναι και θα γίνει ευκαιρία κατανόησης,  αλληλοσεβασμού, για το «άλλο», το διαφορετικό στη συνείδηση των μαθητών/τριών μας. Οι παρακάτω ταινίες θα ευαισθητοποιήσουν τα παιδιά στις έννοιες του ρατσισμού και της ξενοφοβίας και θα τα μάθουν ότι το διαφορετικό δεν απειλεί, αλλά εμπλουτίζει τη ζωή μας! 

Η Ivine και το μαξιλάρι – «Unfairy Tales»

Κάποιες ιστορίες δεν είναι για παιδιά. Το ταξίδι της Ivine από τη Συρία είναι μια τέτοια ιστορία. Μια ιστορία που κανένα παιδί δεν πρέπει να φανταστεί, πόσο μάλλον να βιώσει. Για τη 14χρονη Ivine, ο πόλεμος στη Συρία έχει κοστίσει πολύ ακριβά στην οικογένειά της, στα όνειρά της. “Είχα εφιάλτες με αυτές τις καταστάσεις και έκλαιγα, και το μαξιλάρι μου ήταν μούσκεμα από τα δάκρυά μου.” λέει. Δίνουμε ζωή στην ιστορία της

Ο Mustafa κάνει ένα περίπατο – «Unfairy Tales»

Αναρωτηθήκατε ποτέ πως νοιώθει ένα παιδί όταν εξαναγκάζεται να εγκαταλείψει το σπίτι του; Αφήνοντας πίσω αγαπημένα πρόσωπα και ανεκτίμητα αντικείμενα είναι ένας τραυματικός αποχωρισμός. Αυτή είναι η ιστορία του Mustafa.

Στη Ζυμαροχώρα

Όταν τα ζυμαράκια πρωτοσυνάντησαν τις σοκολάτες, ανησύχησαν τόσο που δεν μπορούσαν να πιστέψουν πόσο πολύ θα ταίριαζαν μαζί!

Ένα Τρίγωνο στη Χώρα των Κύκλων

Μια μελωδική ιστορία που αποδεικνύει, ότι το πιο ωραίο τραγούδι είναι αυτό που αποτελείται από πολλές νότες και πολλά μουσικά όργανα!

Swing of Change

Ένας ρατσιστής μπαρμπέρης προσπαθεί να παίξει ένα στρατιωτικό εμβατήριο με την τρομπέτα του, όμως η τρομπέτα του έχει άλλη άποψη

Το Παράξενο Φρούτο

Ενα Παραμύθι για τον Ρατσισμό

Τζαφάρ

Μια ξεκάθαρη εικόνα για το πώς οι γονείς μεταφέρουν ρατσιστικές αντιλήψεις στα παιδιά…

 Εδώ και κάποια χρόνια στα σχολεία μας ξεδιπλώνονται και υλοποιούνται δεκάδες προγράμματα άτυπης εκπαίδευσης με θέμα τα έθιμα, τη μορφή και τον πλούτο άλλων φυλών που μοιράζονται την πατρίδα μας σε μια προσπάθεια να βρούμε τον κοινό μας βηματισμό, την κοινή μας γλώσσα.

Σε αυτό το πλαίσιο, ο ερχομός ανθρώπων που έχουν ανάγκη -προσωρινά έστω- από μια πατρίδα, μιαν ήρεμη ανάπαυλα για να συνεχίσουν το ταξίδι τους προς τη «γη της επαγγελίας» (όπως φαντάζει στο νου τους η Ευρώπη)δεν αποτελεί καμμιά απειλή για τον τόπο μας.
Αντίθετα,  θα προσφέρει δυνατότητες σε έναν στίβο όπου δεν έχει θέση ο ανταγωνισμός αλλά οι πιο ευγενικές αρετές του λαού μας, η φιλοξενία, η αλληλεγγύη, η έμπνευση, η δημιουργική αφομοίωση αξιών και προτύπων άλλων ανθρώπων. Μόνο ως πλούτο και ευκαιρία μπορούμε να δούμε αυτήν την συγκυρία στην οποία άλλωστε πολλές φορές βρέθηκαν οι κοντινοί και μακρινοί πρόγονοί μας και που έχει διαμορφώσει την ιδιαιτερότητα του ελληνισμού μέσα στους αιώνες.

Αξιοποιήστε την παραπάνω ταινία σε συνδιασμό με το φύλλο εργασίας ¨Εγώ η προκατάληψη»:

Λήψη αρχείου

 Η ταινία Λαθρεπιβάτης

Λήψη αρχείου

Κατόπιν ασχοληθείτε με τα παρακάτω δύο Φύλλα εργασίας:

Φύλλο εργασίας 1ο

Λήψη αρχείου

Φύλλο εργασίας 2ο

Λήψη αρχείου

Στηνπαρακάτω διαδραστική  εικόνα θα βρείτε εκπαιδευτικό υλικό για την εκπόνηση εκπαιδευτικών παρεμβάσεων ενάντια στο φαινόμενο του ρατσισμού:

prosfygaki1

Εκπαιδευτικό Υλικό για το Ρατσισμό και τη Διαφορετικότητα από την ιστοσελίδα «ΤΗΣ ΨΥΧήΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΝΙόΤΗΣ«

«Καλημέρα Ισάμ», συγχώρεσε την απανθρωπιά μας…διαβάστε το άρθρο της  Maria Panagiotaki

Ας δούμε παρακάτω το συγκλονιστικό ντοκυμαντέρ  μικρού μήκους  «4.1 miles»της Δάφνης Ματζιαράκη, της Ελληνίδας φοιτήτριας δημοσιογραφίας στο Πανεπιστήμιο Μπέρκλεϋ της Καλιφόρνιας.

Η ταινία γυρίστηκε εξ ολοκλήρου στη Λέσβο και παρουσιάζει το πέρασμα των προσφύγων από το Αιγαίο, με κεντρικό ήρωα έναν λιμενικό. «4,1 μίλια» είναι η απόσταση που χωρίζει τις ακτές της Λέσβου από τα τουρκικά παράλια.

Όποιος μπορεί να βάλει τις λέξεις σε σειρά, ας έλθει να μάς κάνει μάθημα. Εδώ; Μόνο αδυναμίες. Σκόρπια, μετέωρα λόγια και συναισθήματα ανταριασμένα. Ίδιο πέλαγος.
Απόγνωση, απελπισία, συγκίνηση βαθιά, αγωνία, συμπόνοια, ανθρωπιά και μαζί τιμή και περηφάνια για κείνους τους ελάχιστους συνανθρώπους μας που… σώζουν την τιμή της ανθρωπότητας. Μες στην αθλιότητα και τη μικροψυχία των καιρών, μες σε εποχές κοινωνικής σκλήρυνσης, κρατάνε όρθια τη καρδιά και ανοιχτή τη σκέψη. Στον άνθρωπο.
Ένας τόπος -ο δικός μας- με τον πολιτισμικό πλούτο που τον διακρίνει δεν έχει να φοβηθεί τίποτα από την επαφή με άλλες ιδέες-αντιλήψεις, αντίθετα μάλιστα δοκιμάζεται σε μία πολυδιάστατη πραγματικότητα γεμάτη χρώματα και ευκαιρίες, μια πραγματικότητα που ταιριάζει σε σύγχρονους, ελεύθερους ανθρώπους του 21ου αιώνα που αναγνωρίζει τις προκλήσεις των καιρών και σφυρηλατεί τις μελλοντικές λύσεις τους.
Μ’ αυτά στο νου μας, εμείς στις δομές της δημόσιας εκπαίδευσης ανοίγουμε την αγκαλιά μας στους ανθρώπους που η μοίρα τους έφερε στην γειτονιά μας…

pateras prosfygas 1

 Με την παραπάνω  δυνατή εικόνα του φωτογράφου Γιάννη Μπεχράκη, με τον Σύριο πρόσφυγα να αγκαλιάζει σφιχτά το παιδί του και να το φιλά μες στην καταιγίδα,ας κλείσουμε αυτό το άρθρο επισημαίνοντας πως το σχολείο είναι ένα ασφαλές μέρος όπου  η ανηλικότητα προστατευεται  από βία, διακρίσεις, εκφοβισμούς. Αυτή, η κοινή μας πατρίδα, τα παιδικά μας χρόνια, που ο πατέρας της φωτογραφίας τυλίγει δυνατά, τρυφερά, να βρούν τόπο και τρόπο να εκφραστούν μες στα σχολεία.

Τα σχολεία μας έχουν πολλά να προσφέρουν στους καλοδεχούμενους συνανθρώπους μας.Η πλειονότητα της εκπαιδευτικής κοινότητας ξέρει να τιμά την προσφυγιά. Με λόγο, διάλογο και συναίσθημα.

Εκπαιδευτικό Υλικό με θέμα την προσφυγιά :

Εγχειρίδιο με «Δραστηριότητες βιωματικής μάθησης στα ανθρώπινα δικαιώματα και τα δικαιώματα των προσφύγων» (6-18 ετών)

Εκπαιδευτικό εγχειρίδιο «Για λίγη ζεστασιά» (14-18 ετών) και video

«Νεαροί πρόσφυγες… Χτίζοντας το μέλλον»: Δραστηριότητες για εκπαιδευτικούς, μέρος Α’ και μέρος Β’

«Παίζω. Παίζεις; Παίζουμε!»: Παραμύθια από διάφορες χώρες

«Ας γίνει ο κόσμος μαγικός»: Παραμύθια-αφηγήσεις προσφύγων & μεταναστών

Ο ξένος: Πρόταση διδασκαλίας με αφορμή το βιβλίο της Ε. Χωρεάνθη «Ένας ξένος στην οικογένειά μας»

Λήψη αρχείου

separate but equal by sora knight«Δεν είναι μόνο αριθμοί»… Είναι άνθρωποι!» (12-18 ετών)

Πολύ χρήσιμο εκπαιδευτικό υλικό της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες που απευθύνεται σε εκπαιδευτικούς όλων των βαθμίδων, σχολικούς συμβούλους, στελέχη της εκπαίδευσης, εμψυχωτές ομάδων κ.α. και είναι ιδιαίτερα ευέλικτο ώστε να προσαρμόζεται ανάλογα με τις ιδιαιτερότητες και τις ανάγκες κάθε τάξης και διδακτικού αντικειμένου (γλώσσα, ιστορία, γεωγραφία, καλλιτεχνικά κτλ.).

Ξεχωρίζει το εκπαιδευτικό υλικό «Δεν είναι μόνο αριθμοί» (για εφήβους 12-18 ετών) που δημιουργήθηκε από την Ύπατη Αρμοστεία και τον Διεθνή Οργανισμό Μετανάστευσης με στόχο να ενημερώσει εκπαιδευτικούς και μαθητές γύρω από βασικά ζητήματα που αφορούν τη μετανάστευση και το άσυλο στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Καθώς οι ευρωπαϊκές κοινωνίες γίνονται περισσότερο πολυπολιτισμικές, πρέπει να επισημάνουμε τις πολλές αιτίες για τις οποίες οι άνθρωποι επιλέγουν ή αναγκάζονται να εγκαταλείψουν την πατρίδα τους.  Το υλικό αυτό μέσα από προσωπικές μαρτυρίες μεταναστών και προσφύγων και ένα εύχρηστο εγχειρίδιο δασκάλου προτείνει δημιουργικές δραστηριότητες, καλώντας τους νέους να κατανοήσουν ότι πίσω από κάθε ανώνυμη στατιστική υπάρχει ένας άνθρωπος και μια προσωπική ιστορία.

Μπορείτε να βρείτε το εγχειρίδιο δασκάλου   ε δ ώ

το οποίο περιλαμβάνει

  • Εισαγωγή στη μετανάστευση και το άσυλο
  • Βασικούς ορισμούς
  • Δραστηριότητες εκμάθησης και δημιουργικές ασκήσεις που σχετίζονται με το DVD

και ε δ ώ  μπορείτε να βρείτε το έντυπο αξιολόγησης.

cf80ceb5cf81ceaccf83cebcceb1cf84ceb1

Βιωματικό Παιχνίδι «Περάσματα» (12-18 ετών)

Το γραφείο της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες στην Ελλάδα σε  συνεργασία με τη Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς  (Γ.Γ.Ν.Γ.) υλοποίησε το πρόγραμμα ευαισθητοποίησης μαθητών και νέων σε θέματα προσφύγων, το οποίο περιλαμβάνει τη διοργάνωση του παιχνιδιού «Περάσματα» για  σχολεία και ομάδες νέων άνω των 13 ετών.}
Τα «Περάσματα» είναι ένα βιωματικό παιχνίδι  της  Ύπατης Αρμοστείας, το οποίο βασίζεται στη μέθοδο της προσομοίωσης, επιτρέποντας  στους συμμετέχοντες να βιώσουν πιο αποτελεσματικά μια μακρινή κατάσταση μέσα από τη διαδικασία της δραματοποίησης και αναπαράστασης της πραγματικότητας. Το παιχνίδι «Περάσματα» καλεί τους συμμετέχοντες να…

  • Βιώσουν τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι πρόσφυγες εγκαταλείποντας την πατρίδα τους για ένα αβέβαιο μέλλον
  • Συνειδητοποιήσουν τις αιτίες και τις συνέπειες του ξεριζωμού αλλά και την αλληλουχία γεγονότων που οδηγούν τους πρόσφυγες σε άλλη χώρα
  • Να υιοθετήσουν μια στάση αποδοχής των προσφύγων και να σκεφθούν πιθανές λύσεις στα προβλήματά τους, ιδιαίτερα σε σχέση με την ένταξή τους στη χώρα ασύλου
  • Κινητοποιηθούν ώστε να ευαισθητοποιήσουν με τη σειρά τους και τον κοινωνικό τους περίγυρο (φίλοι, οικογένεια, τοπική κοινότητα) υπέρ των προσφύγων

Όσον αφορά την υλοποίηση του παιχνιδιού, χρειάζεται ένας υπαίθριος ή ενιαίος κλειστός χώρος περί τα 500 τ.μ. για μία ομάδα έως 25 ατόμων. Η διοργάνωση του παιχνιδιού για ομάδα μεγαλύτερη των 25 συμμετεχόντων είναι δυνατή, κατόπιν σχετικής συνεννόησης με το Γραφείο της Ύπατης Αρμοστείας. Η διάρκεια του παιχνιδιού περιλαμβάνει μια σύντομη και μια εκτενή εκδοχή, μέχρι 2 ή 4 ώρες αντίστοιχα, ανάλογα με τον αριθμό συμμετεχόντων, τις ανάγκες της συγκεκριμένης ομάδας και τις προδιαγραφές του χώρου.

Παρακάτω  βρείτε το εγχειρίδιο εμψυχωτή

Λήψη αρχείου

Ένα εκατομμύριο παιδιά πρόσφυγες! Πρέπει να μοιραστούμε όλοι αυτή την ντροπή…

ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΜΕ ΘΕΜΑ ΤΟΝ ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΚΦΟΒΙΣΜΟ, ΑΠΟ ΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΠΟΡΤΑ

DSC05235 760x570
DSC05235 760x570

Την Πέμπτη 17 Μαρτίου,οι μαθητές της Α΄τάξης παρακολούθησαν την παράσταση : «ΜΗΝ ΚΡΑΤΑΣ ΜΥΣΤΙΚΟ»

Μια δημιουργία που επιμελήθηκε το καλλιτεχνικό εργαστήρι «ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΠΟΡΤΑ» 

IMG 20220317 104842IMG 20220317 105055 1IMG 20220317 105634

 

Περίληψη του έργου:

Στη χώρα των παραμυθιών υπήρχαν δυο συνοικίες, η συνοικία της ουράς και η συνοικία της μουσούδας. Εκεί ξεχώριζαν δυο όμορφα σπίτια. Το πέτρινο σπίτι στο οποίο ζούσε η Κ.Ντακ με τον γιο της τον Κουάκη (παπάκι) και τον σκύλο τους τον κ.Γαβ-Γουβ και το ξύλινο σπίτι όπου ζούσε η κ. Ποντικίδου με τον γιο της τον Μουίκ (ποντικάκι) και την γάτα τους την κ.Νιαρ-Νιαρ. Δίπλα στις συνοικίες ήταν το δάσος με τα τέσσερα χαλιά. Στο πράσινο χαλί ζούσαν οι πράσινες σαύρες, στο κόκκινο χαλί ζούσαν οι πασχαλίτσες, στο άσπρο χαλί ζούσαν οι άσπρες πεταλούδες και στο μωβ χαλί ζούσαν οι μέλισσες. Μέσα στο δάσος υπήρχε ένα παράξενο δέντρο όπου ήταν το σχολείο με δασκάλα την κ.Κουκουβάγια και διευθυντή τον κ.Κόρακα. Κάθε πρωί περνούσε το σχολικό, μια τεράστια σαρανταποδαρούσα, μεταφέροντας τους μαθητές στο σχολείο τους . Εκεί όμως ο μικρός μας φίλος ο Κουάκη δυστυχώς ζούσε άσχημες στιγμές. Κάποιοι συμμαθητές του, οι Βελονάκιδες (σκαντζόχοιροι) τον τρομοκρατούσαν, απειλώντας τον και κλέβοντας του το πρωινό του. Η μικρή καρδιά του Κουάκη ήταν γεμάτη με φόβο και δεν τολμούσε να πει σε κανέναν τί του συμβαίνει. Από την αλλαγή στην συμπεριφορά του η μαμά του αντιλαμβάνεται πως κάτι δεν πάει καλά. Μαμά και δασκάλα καταστρώνουν σχέδιο και ανακαλύπτουν την κακή συμπεριφορά των Βελονάκιδων και ο διευθυντής αναλαμβάνει την τιμωρία τους .Ο μικρός Κουάκη είδε πως μόλις έμαθαν η μαμά και η δασκάλα το τί συμβαίνει, το πρόβλημα λύθηκε και με χαρά μας φωνάζει: «ΜΗΝ ΚΡΑΤΑΣ ΜΥΣΤΙΚΟ».

IMG 20220317 105051

Οι μικροί μαθητές το χάρηκαν πολύ!!!

ΕΑΡΙΝΗ ΙΣΗΜΕΡΙΑ 20 ΜΑΡΤΙΟΥ 2022

P1140953

ΣΤ2

Kατά την εαρινή ισημερία, η ημέρα και η νύχτα έχουν περίπου την ίδια διάρκεια

Η εαρινή ισημερία για το έτος 2022 (η ημέρα και η νύχτα έχουν περίπου την ίδια διάρκεια) θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 20 Μαρτίου 2022 στο βόρειο ημισφαίριο. Αντίστροφα, στο νότιο ημισφαίριο θα ξεκινήσει το φθινόπωρο. Η μέρα θα μεγαλώσει κι επίσημα θα ξεκινήσει η άνοιξη στη χώρα μας κι όχι μόνο.

Τι είναι η εαρινή ισημερία

Αστρονομικό φαινόμενο, κατά το οποίο η ημέρα και η νύχτα έχουν περίπου την ίδια διάρκεια. Συμπίπτει πάντα με την 20η ή 21η Μαρτίου (20 Μαρτίου 2021) για το βόρειο ημισφαίριο και τις 22 ή 23 Σεπτεμβρίου για το νότιο ημισφαίριο.

Εαρινή ισημερία ονομάζεται στο βόρειο ημισφαίριο, όπου ανήκει και η χώρα μας και σηματοδοτεί ως εκ της ονομασίας της την πρώτη ημέρα της άνοιξης, μιας από τις τέσσερις εποχές του έτους. Στη συνέχεια, η ημέρα μεγαλώνει και η νύχτα μικραίνει, ώσπου η ημέρα να φθάσει στο ζενίθ της κατά το θερινό ηλιοστάσιο της 21ης Ιουνίου.

Αντίθετα, στο νότιο ημισφαίριο η ισημερία του Μαρτίου σηματοδοτεί την έναρξη του φθινοπώρου, γι’ αυτό καλείται φθινοπωρινή. Στη συνέχεια, η νύχτα μεγαλώνει και η ημέρα μικραίνει, ώσπου η νύχτα να φθάσει στο ζενίθ της κατά το χειμερινό ηλιοστάσιο της 21ης Ιουνίου.

P1140955

ΣΤ2

P1140949

ΣΤ2-ΚΑΛΩΣΟΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΝΟΙΞΗ!

P1140951

2

ΛΗΞΗ ΤΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ ΚΟΛΥΜΒΗΣΗΣ

2

Ολοκληρώθηκαν σήμερα τα μαθήματα κολύμβησης ,στα οποία πήραν μέρος οι μαθητές της Γ ΄τάξης.

Μετά το τελευταίο μάθημα , τούς δόθηκαν αναμνηστικά διπλώματα.

P1140959

Σκοπός των προγραμμάτων ήταν η προώθηση  του αθλήματος της κολύμβησης, η σωστή σωματική εκγύμναση   καθώς και η κατάλληλη διαχείριση του υγρού περιβάλλοντος από τους αθλούμενους.

Τα τμήματα λειτούργησαν  σύμφωνα με τις εκάστοτε διευκρινιστικές οδηγίες  άθλησης της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού για την αντιμετώπιση της πανδημίας covid-19.

.jpg