Δεν υπάρχει κάποιο μαγικό τρικ για να καταφέρεις να πειθαρχήσεις τα παιδιά σου χωρίς προσπάθεια και χωρίς την αντίδρασή τους. Υπάρχουν όμως κάποιες μέθοδοι που σίγουρα βοηθούν πολύ περισσότερο από τα νεύρα και τις φωνές και που θα κάνουν τα μικρά μας να μας ακούσουν πολύ πιο εύκολα. Μία απ’ αυτές είναι το κόλπο της επιλογής, από το οποίο έχετε να κερδίσετε πολλά όχι μόνο εσείς, αλλά και τα παιδιά.

Τι είναι το κόλπο της επιλογής

Για να μην παρεξηγηθούμε, η λέξη «κόλπο» στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν έχει τη σημασία της εξαπάτησης αλλά της έξυπνης μεθόδου. Η λογική που κρύβεται πίσω της είναι απλή: δίνοντας στο παιδί το δικαίωμα της επιλογής, αποκτά κάποιες μικρές ελευθερίες πάντα με συγκεκριμένες προϋποθέσεις και εντός των ορίων που έχουμε θέσει. Έτσι, νιώθει λίγο πιο αυτόνομο και αισθάνεται ότι, τουλάχιστον μέχρι ένα σημείο, εισακούονται οι επιθυμίες και οι απαιτήσεις του. Αυτόματα αυτό οδηγεί σε (πολύ) λιγότερες αντιδράσεις με αποτέλεσμα τα παιδιά να συμμορφώνονται πολύ πιο αποτελεσματικά σ’ αυτά που τους ζητάμε.

Πώς μπορούμε να το εφαρμόσουμε σωστά

Εσείς ορίζετε τις επιλογές, όχι το παιδί

Εύλογα θα σκεφτείτε ότι δεν γίνεται να αφήνουμε ένα μικρό παιδί να αποφασίζει μόνο του για το οτιδήποτε και φυσικά θα έχετε δίκιο. Κάθε φορά που εφαρμόζετε τη συγκεκριμένη μέθοδο, το βασικό είναι να δίνετε εσείς στο παιδί δύο μόνο ξεκάθαρες επιλογές, που θα είναι σε θέση να καταλάβει. Αν το παιδί προτείνει κάτι καινούριο ή θέλει να αλλάξετε κάποια από τις επιλογές, το βασικό είναι να μην… ενδώσετε αλλά να του δείξετε ότι όντως ακούσατε αυτά που είχε να σας πει. Μπορείτε για παράδειγμα να του απαντήσετε ως εξής: «τώρα έχεις αυτές τις δύο επιλογές. Μπορείς ν’ αποφασίσεις ποια προτιμάς».

*Φωτογραφία: staticflickr.com

Οι επιλογές δεν πρέπει να είναι «ναι» ή «όχι»

Το «θες να φας κοτόπουλο για μεσημεριανό;» είναι μια γενική ερώτηση με μοναδικές απαντήσεις το «ναι» ή το «όχι». Αντίθετα το «θες να φας κοτόπουλο με ρύζι ή κοτόπουλο με μακαρόνια για μεσημεριανό;» είναι μια πολύ συγκεκριμένη ερώτηση με δύο πολύ συγκεκριμένες πιθανές και καθοδηγούμενες απαντήσεις! Σε αυτήν τη λογική θα πρέπει να είναι οι επιλογές που θα έχει το μικρό σας: να είναι συγκεκριμένες και να δίνουν στο παιδί μικρές ελευθερίες. Στο συγκεκριμένο παράδειγμα, λοιπόν, δεν πρέπει να τίθεται θέμα για το αν θα δεχτεί το παιδί να φάει το φαγητό που ετοιμάσατε για όλη την οικογένεια αλλά για το πώς προτιμά να το συνοδεύσει.

Η συνέπεια είναι και σ’ αυτήν την περίπτωση σημαντική

Όπως σε κάθε μέθοδο πειθαρχίας, έτσι και σ’ αυτήν, η συνέπεια είναι… το μισό μυστικό της επιτυχίας. Φροντίστε λοιπόν να τηρείτε αυτά που λέτε και –κυρίως- να εξετάζετε διεξοδικά τις επιλογές που θα του δώσετε πριν τους τις ανακοινώσετε. Αν τις ανακαλέσετε, θα δείξετε στο παιδί ότι δεν είστε συνεπείς και θα νιώσει ότι δεν μπορεί να σας εμπιστευτεί.

Και όταν το παιδί δεν επιλέγει;

*Φωτογραφία: wikihow.com

Είναι σχεδόν δεδομένο ότι θα έρθει εκείνη η στιγμή που το παιδί δεν θα είναι ικανοποιημένο με τις επιλογές που… ρίξατε στο τραπέζι και το πιθανότερο είναι πως θα αντιδράσει χωρίς να αποφασίσει. Τότε, θα χρειαστεί να πάρετε την κατάσταση στα χέρια σας και να επιλέξετε εσείς γι’ αυτό. Έτσι θα του δείξετε ότι ναι μεν έχει κάποιες ελευθερίες, αλλά θα τις χάσει αν δεν τις αξιοποιήσει εγκαίρως. Αν, για παράδειγμα, το ρωτήσετε «Θες να φας δημητριακά ή τοστ για πρωινό;» κι εκείνο δεν σας απαντήσει γιατί ήθελε παγωτό, διαλέξτε εσείς τι θα του δώσετε.

Τι κερδίζει το παιδί

-Μαθαίνει πολύ πιο εύκολα ποια είναι τα όριά του

– Νιώθει ότι αποκτά όλο και περισσότερες ελευθερίες

– Εξοικειώνεται με την έννοια της συνεργασίας

– Επικοινωνεί πολύ πιο αποτελεσματικά μαζί σας

Δεν χάνετε κάτι να τη δοκιμάσετε. Σύμφωνα με τη δική μας εμπειρία, τα αποτελέσματα είναι εγγυημένα!