Τα μεγάλα αμερικανικά μουσεία αποφάσισαν τον περασμένο Ιούνιο να υιοθετήσουν μια νέα πολιτική ως προς την απόκτηση αρχαιοτήτων: τον έλεγχο της προέλευσής τους και την επιβεβαίωση της νομιμότητάς τους.
Με άδειες αίθουσες
Η απόφαση υπήρξε βεβαίως αποτέλεσμα της πανωλεθρίας που υπέστησαν μεγάλα μουσεία επιστρέφοντας αρχαία σε χώρες κυρίως της Μεσογείου (Ιταλία, Ελλάδα, Αίγυπτος) καθώς οι συλλογές τους έχουν δημιουργηθεί με αρχαιότητες των περιοχών αυτών. Ετσι η απειλή ότι το Μητροπολιτικό Μουσείο της Νέας Υόρκης, το Βρετανικό Μουσείο ή το Λούβρο θα μπορούσαν να βρεθούν με άδειες αίθουσες- ακραία υπόθεση – ήταν ικανή για τη συγκρότηση ενός σκληρού πυρήνα υπεράσπισης της καθεστηκυίας τάξης.
Ως πρόσφατα, όπως αναφέρει ο ο αρθρογράφος Χιου Ικιν του Νew Υork Βook Review στο τετρασέλιδο άρθρο του με τίτλο «Σε ποιον θα έπρεπε να ανήκουν οι αρχαιότητες του κόσμου;» , το εμπόριο αρχαιοτήτων ήταν ανεπιθύμητο, σύμφωνα με το διεθνές μορατόριουμ, μόνον για έργα που μόλις είχαν έρθει στο φως και είχαν διαρπαγεί ή εξαχθεί παράνομα από τη χώρα τους ή και τα δύο. Συνθήκη που άλλαξε άρδην μετά την απόφαση της UΝΕSCΟ να λάβει μέτρα προστασίας της πολιτιστικής κληρονομιάς των λαών επιβάλλοντας την επιστροφή αρχαιοτήτων στις χώρες προέλευσής τους, εφόσον έχουν εξαχθεί παράνομα ή είναι προϊόντα αρχαιοκαπηλίας μετά το 1970. (Για την Ελλάδα και την Αίγυπτο βέβαια το συγκεκριμένο χρονικό ορόσημο είναι πολύ μικρό.)
Άρθρα (RSS)