Φανταστείτε μία φωτογραφική μηχανή τόσο ελαφριά που να κρεμιέται άνετα από τον λαιμό και τόσο εύχρηστη ώστε να απαθανατίζει αυτόματα ένα καρέ ανά 30 δευτερόλεπτα. Ο λόγος για τη ViconRevue, τη συσκευή που θα κυκλοφορήσει σύντομα στο εμπόριο η βρετανική εταιρεία Vicon και η οποία μπορεί κυριολεκτικά να αποτυπώνει κάθε στιγμιότυπο της ζωής αυτού που τη φοράει. Με τη βοήθεια ενός επιταχυνσιόμετρου και κάποιων αισθητήρων, η μηχανή «καταλαβαίνει» από μόνη της πότε ο χρήστης βρίσκεται σε ένα νέο περιβάλλον –για να τραβήξει μία σειρά από καινούργιες φωτογραφίες– ενώ, χάρη στον υπέρυθρο ανιχνευτή της, είναι σίγουρο ότι θα απαθανατίσει οποιονδήποτε βρεθεί μπροστά από τον φακό της.
Υπό κανονικές συνθήκες, λίγοι θα συγκινούνταν από τις δυνατότητες που προσφέρει η ViconRevue. Αλλωστε, η κάμερα αρχικά απευθυνόταν περισσότερο σε ανθρώπους που, λόγω κάποιας ασθένειας, θα χρησιμοποιούσαν τη μηχανή ως υποκατάστατο της ασθενικής τους μνήμης. Στην πορεία, όμως, η Vicon ανακάλυψε πως το προϊόν της ενδιέφερε και πολλούς άλλους πελάτες – χρήστες που θέλουν να καταγράφουν ψηφιακά τη ζωή τους με κάθε λεπτομέρεια. Αυτοί δηλώνουν πως θα χρησιμοποιήσουν τη ViconRevue κυρίως για να αναρτήσουν το φωτογραφικό τους ημερολόγιο είτε στο προσωπικό τους blog είτε στα site κοινωνικής δικτύωσης όπου συμμετέχουν. Και συχνά, μάλιστα, χωρίς καμία λογοκρισία των πιο ιδιωτικών τους στιγμών, ώστε να «ανεβάσουν» κυριολεκτικά ολόκληρη τη ζωή τους στο Διαδίκτυο…
Μπορεί η δημοσίευση τέτοιων άλμπουμ να είναι κάτι πρωτόγνωρο ακόμη και για τα δεδομένα του κυβερνοχώρου, ωστόσο, ήδη σήμερα το Ιντερνετ είναι γεμάτο με ιστολόγια και λογαριασμούς στο Facebook ή στο MySpace που οι κάτοχοί τους τα χρησιμοποιούν για να μιλήσουν απροκάλυπτα «για όλα»: για τα προβλήματα στον γάμο τους, για την ερωτική τους ζωή ή για τις πιο ενδόμυχες σκέψεις τους. Το φαινόμενο αυτό είναι τόσο διαδεδομένο, ώστε ο όρος «oversharing» –που ορίζεται σαν η «τάση να μοιράζεται κανείς δημόσια υπερβολικά προσωπικές πληροφορίες» – ψηφίστηκε το 2008 από το λεξικό Webster ως ο νεολογισμός της χρονιάς.
Το PhotoSketch είναι μια online εφαρμογή που μπορεί να πάρει ένα πρόχειρο σκίτσο στο οποίο έχετε ζωγραφίσει αντικείμενα με ετικέτες και να το μετατρέψει σε μια μονταρισμένη φωτογραφία.
Σύμφωνα με τους δημιουργούς του, το πρόγραμμα βρίσκει εικόνες που αντιστοιχούν σε κάθε αντικείμενο του σχεδίου και στις αντίστοιχες περιγραφές, κρίνει ποιες ταιριάζουν καλύτερα στα σχήματα και στη συνέχεια τις ενώνει όλες σε μια εικόνα.
Φανταστείτε ανθρώπους από κάθε χώρα του πλανήτη, την ίδια ακριβώς χρονική στιγμή, να τραβούν φωτογραφίες με θέμα την ειρήνη, συμμετέχοντας έτσι ενεργά σε μια συμβολική κίνηση για την παγκόσμια ειρήνη και τη συνεργασία των λαών.
Το Worldwide Moment είναι ένας διεθνής μη κερδοσκοπικός οργανισμός που προσπαθεί να συντονίσει τέτοιες προσπάθειες. Σε λίγες ημέρες, και συγκεκριμένα την Τετάρτη 9 Σεπτεμβρίου 2009 ακριβώς στις 9:09 +09GMT (πρωί ώρα Ιαπωνίας), με τη συμβολική μορφή ώρας 09.09.09+09GMT@09:09 περισσότεροι από 1600 εθελοντές από 85 χώρες θα συμμετάσχουν σε αυτό το εγχείρημα.
Το φάντασμα ενός καναδού σκίουρου, που από τη μία μέρα στην άλλη μεταμορφώθηκε από απλό τρωκτικό σε παγκόσμια διασημότητα. Εως και δικό του γκρουπ στο «Facebook» απέκτησε, με χιλιάδες μέλη. Κι όλα αυτά με μια τυχαία συμμετοχή σε ένα φωτογραφικό στιγμιότυπο…
Η ιστορία έχει ως εξής:
*Μια μέρα του περασμένου Μαΐου, το ζεύγος Τζάκσον και Μελίσα Μπραντς από τη Μινεσότα των ΗΠΑ έκοβε βόλτες στην καναδέζικη λίμνη Μινεγουάνκα.
Ως νορμάλ τουρίστες, λοιπόν, σκέφτηκαν κάποιοι στιγμή να φωτογραφηθούν με φόντο τα γάργαρα νερά.
*Εστησαν την κάμερα, ρύθμισαν το χρονοδιακόπτη, κάθησαν στην όχθη της λίμνης και περίμεναν το «κλικ». Πριν ακουστεί, όμως, ο πολυπόθητος ήχος, τσουπ μπήκε στη μέση ένας σκίουρος να δει τι «παίζεται».
*Ετσι βρέθηκε αμέσως πρώτη μούρη ανά την υφήλιο.
*Το αποτέλεσμα ήταν τόσο αστείο, που το ζεύγος Μπραντς φρόντισε να το στείλει σε διαγωνισμό του «National Geographic». Οι υπεύθυνοι του περιοδικού ενθουσιάστηκαν, το ανήρτησαν στην ιστοσελίδα τους πριν από λίγες μέρες και έκανε το γύρο του κόσμου.
*Εκτοτε, ο «Nuts» (βλέπε «Φουντούκιας»), όπως βαφτίστηκε ο σκίουρος, εμφανίζεται παντού είτε μόνος του είτε ως απρόσκλητος επισκέπτης σε κάθε είδους φωτογραφίες -από πορτρέτα πολιτικών μέχρι οικογενειακά ενσταντανέ.
*Ο ίδιος, φυσικά, δεν κερδίζει τίποτε ως κοπυράιτ, αλλά ο καναδικός οργανισμός τουρισμού ανοίγει σαμπάνιες. Τα τρωκτικά, βλέπετε, της λίμνης Μινεγουάνκα έγιναν διάσημα και οι επισκέπτες συρρέουν τώρα κατά εκατοντάδες προσπαθώντας να επιτύχουν ανάλογες ξεκαρδιστικές στιγμές.
Από τα χρόνια του Ισπανικού Εμφυλίου, που τραβήχτηκε, η εμβληματική φωτογραφία του Ρόμπερτ Κάπα αμφισβητήθηκε επανειλημμένα. Νέα στοιχεία φέρεται να καταρρίπτουν την αυθεντικότητα της «μοναδικής στιγμής»
Η φωτογραφία του άνδρα της Εθνοφρουράς της Κόρδοβας που πέφτει νεκρός, χτυπημένος από σφαίρες, πάνω σε έναν λόφο είναι ίσως η πιο γνωστή εικόνα του Ισπανικού Εμφυλίου. Και ο φωτογράφος που την τράβηξε θεωρείται από τους ιδρυτές της σύγχρονης φωτοδημοσιογραφίας.
Κι όμως. Η αυθεντικότητα της δραματικής αυτής εικόνας του Ρόμπερτ Κάπα έχει πολλές φορές αμφισβητηθεί, από τότε που εμφανίστηκε τον Σεπτέμβριο του 1936. Όλα αυτά τα χρόνια γίνονται προσπάθειες για να πιστοποιηθεί πού ακριβώς έχει τραβηχτεί αυτή η φωτογραφία και από ποιον. Νέα στοιχεία που αποκαλύφθηκαν αυτή την εβδομάδα λένε ότι ο Ούγγρος μετρ του φακού, ο οποίος θεωρείται ένας από τους πλέον σημαντικούς «πολεμικούς» φωτογράφους, μπορεί να είχε στήσει τελικά τη σκηνή του κλασικού ενσταντανέ. Ο «στρατιώτης που πέφτει» δεν φωτογραφήθηκε κοντά στο Σέρο Μουριάνο της Ανδαλουσίας, κοντά στην Κόρδοβα, όπως είχε παρουσιαστεί, αλλά περίπου πενήντα χιλιόμετρα νοτιοδυτικά, κοντά στην πόλη Εσπέχο, μια μέρα που δεν υπήρχε στρατιωτική δράση, όπως ισχυρίζεται καταλανική εφημερίδα. «Ο Κάπα φωτογράφισε τον στρατιώτη του σε ένα σημείο όπου δεν διεξάγονταν μάχες» έγραψε η «Εl Ρeriodico» προσθέτοντας πως «η αληθινή τοποθεσία όπου δεν γίνονταν μάχες μάς οδηγεί στο συμπέρασμα ότι ο θάνατος του στρατιώτη δεν ήταν αληθινός». Πρόσφατες φωτογραφίες της περιοχής του Εσπέχο δείχνουν την ίδια κορυφογραμμή που φαίνεται και στη φωτογραφία του Κάπα.
Η φωτογραφία τους, στο εξώφυλλο του άλμπουμ της θρυλικής συναυλίας του Γούντστοκ, έγινε σύμβολο εκείνου του καλοκαιριού της ειρήνης, της αγάπης και της ανεκτικότητας. Σαράντα χρόνια μετά, ο Νικ και η Μπόμπι Ερκολάιν, είναι ακόμη μαζί και φωτογραφήθηκαν στην ίδια πόζα.
Ήταν το 1969, οι δύο εραστές ήταν 20 χρονών και είχαν μόλις τρεις μήνες μαζί. Ζούσαν στο Πάιν Μπους, στην Πολιτεία της Νέας Υόρκης, και είχαν φτάσει στο Μπέθελ μ΄ ένα στέισον-βάγκον για να παρακολουθήσουν από τις 15 ώς τις 18 Αυγούστου το τριήμερο φεστιβάλ. Ήταν νωρίς το απόγευμα, στη σκηνή έπαιζαν οι Τζέφερσον Αιρπλέιν και η Μπόμπι και ο Νικ στέκονταν αγκαλιασμένοι, προφυλαγμένοι κάτω από μια παλιά κουβέρτα. Ο φωτογράφος Μπερκ Άζλι πάτησε το κουμπί της μηχανής του και, λίγο αργότερα, η φωτογραφία τους δημοσιευόταν πρώτα στο εξώφυλλο του «Life» και μετά, το 1970, σ΄ εκείνο του διπλού άλμπουμ του Γούντστοκ. «Την εποχή εκείνη εργαζόμουν για το ΄΄Νιούζγουηκ΄΄», θυμάται ο φωτογράφος, «όμως προτίμησα να πάω στο Γούντστοκ με τη γυναίκα μου και τα παιδιά μου για να ζήσουμε το γεγονός σε όλη του την έκταση. Έτσι, ενώ οι συνάδελφοί μου φωτογράφιζαν τη σκηνή, εγώ έκανα βόλτες μέσα στο πλήθος».
Εξηντάρηδες πλέον, η Μπόμπι και ο Νικ πόζαραν τις προάλλες για την εφημερίδα «Νιου Γιορκ Ντέιλυ Νιουζ», τυλιγμένοι και πάλι με μια κουβέρτα (την παλιά την έχουν φυλάξει, αλλά είναι πια πολύ φθαρμένη). Παντρεύτηκαν δύο καλοκαίρια μετά το φεστιβάλ, το 1971. Και με την ευκαιρία της φετινής, 40ής επετείου του Γούντστοκ, βρέθηκαν και πάλι στη δημοσιότητα. «Δεν είχαμε αντιληφθεί ότι μας φωτογράφισαν και μόνο όταν είδα το εξώφυλλο του άλμπουμ του Γούντστοκ, αναγνώρισα πρώτα την κουβέρτα και μετά εμάς τους δύο», λέει ο Νικ. «Δεν αντιληφθήκαμε αμέσως τη σπουδαιότητα αυτής της φωτογραφίας», προσθέτει η Μπόμπι. «Το μόνο πρόβλημα ήταν ότι έπρεπε να πω στη μητέρα μου, που δεν ήξερε τίποτε, ότι είχα πάει στο φεστιβάλ».
Σήμερα η Μπόμπι εργάζεται στο δημοτικό σχολείο του Πάιν Μπους και ο Νικ για την κομητεία Όραντζ. Εξακολουθούν να ζουν κοντά στο Μπέθελ και έχουν δύο γιους, τον Μάθιου και τον Λουκ, 30 και 27 ετών αντίστοιχα. «Πιστεύω ότι από τις χιλιάδες φωτογραφίες εκείνων των τριών ημερών, επελέγη αυτή επειδή ήταν ειρηνική, ακριβώς όπως και ο χαρακτήρας της εκδήλωσης», εξηγεί ο Νικ. «Απεικονίζει έντιμα μια γενιά. Όταν κοιτάζω αυτή τη φωτογραφία, δεν βλέπω εμένα και την Μπόμπι. Βλέπω τη γενιά μας».
Το παραπάνω βίντεο είναι ένα κολάζ φωτογραφιών που ελήφθησαν από τον διεθνή διαστημικό σταθμό στις 12 Ιουνίου 2009 και απεικονίζουν την έκρηξη του ηφαιστείου Sarychev στις Κουρίλες νήσους της Ρωσικής Άπω Ανατολής.
Μέσα σε λίγα λεπτά ο σκοτεινός απογευματινός ουρανός αποκάλυψε το πιο εξαίσιο δώρο του, έναν ήλιο απόκοσμο, που με το φως του σκόρπισε τη μέρα στα σύννεφα και ανάγκασε πολλούς να βγουν από τα σπίτια τους να αντικρίσουν το θέαμα. Ο συριανός γιαλός γέμισε επισκέπτες, οπλισμένους φωτογράφους και διψασμένους περιπατητές, όλοι εν δυνάμει ποιητές της δύσης.
Οι φωτογραφίες αποδίδουν ελάχιστο από το αληθινό, όπως πάντοτε άλλωστε, πόσω μάλλον αυτή τη φορά, που το αληθινό ήταν και αυθεντικά σπάνιο.
Μπορεί μια φωτογραφία να μην έχει αρχή και τέλος; Μπορεί, αν πρόκειται για την ατελείωτη φωτογραφία που δημιούργησαν οι χρήστες τού national geographic. Στο http://ngm.nationalgeographic.com/greenguide/infinite-photograph θα έχετε τη δυνατότητα να χαζέψετε μια φωτογραφία αλλιώτικη απ’ όσες έχετε δει μέχρι τώρα. Με τη βοήθεια του ποντικιού σας κινηθείτε μέσα στην αρχική φωτογραφία και σταδιακά δείτε όλο και μικρότερα και λεπτομερέστερα κομμάτια του κόσμου μας. Η χλωρίδα και η πανίδα του πλανήτη καρέ καρέ για τα μάτια σας μόνο, εντυπωσιακά ενσταντανέ και πολλά ακόμα σάς περιμένουν να ανακαλύψετε την ομορφιά τους. Μια φωτογραφία που απαρτίζεται από χιλιάδες, μια φωτογραφία που μοιάζει να μην τελειώνει ποτέ!
Στις 6 Ιουνίου είχαμε αναφερθεί στην D-day ημέρα της απόβασης της Νορμανδίας. Το περιοδικό Life, ένας από τους κορυφαίους πυλώνες της δημοσιογραφίας σε κομβικά σημεία του προηγούμενου αιώνα, έχει ένα τεράστιο αρχείο με φωτογραφίες και με την ευκαιρία της 65ης επετείου έδωσε στην δημοσιότητα 31 φωτογραφίες.
Στη φωτογραφία μας ένας ιερέας δίνει την τελευταία μετάληψη σε έναν τραυματία.
Η έκθεση φωτογράφος άγριας φύσης παρουσιάζει τις βραβευμένες φωτογραφίες στον παγκόσμιο διαγωνισμό φωτογραφίας άγριας φύσης που διοργανώνει το BBC και το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Λονδίνου.
Η έκθεση είναι ελεύθερη για το κοινό, διαρκεί περίπου ένα μήνα και φιλοξενείται στο εσωτερικό της στοάς Σπυρομήλιου στο City Link της Αθήνας. Οι φωτογραφίες παρουσιάζονται σε ειδικά κατασκευασμένα light boxes ώστε ο θεατής να «βλέπει» μέσα από το φακό φωτογράφου και με τη βοήθεια των λεζαντών που αφηγούνται την ιστορία της κάθε λήψης, να συμμετέχει στον κόπο, τις θυσίες, την αγωνία και τη χαρά του έργου και του καλλιτέχνη.
Από φέτος την έκθεση συνοδεύει σχετικός με το θέμα διαδικτυακός διαγωνισμός φωτογραφίας της άγριας φύσης της Ελλάδας. Ο διαγωνισμός διαρκεί το ίδιο χρονικό διάστημα με την έκθεση και είναι ανοιχτός στο κοινό τόσο για συμμετοχή όσο και για ψηφοφορία.
Φωτογραφικά στιγμιότυπα που σημάδεψαν τη χρονιά που πέρασε μέσα από το φακό διεθνώς καταξιωμένων φωτορεπόρτερ που βραβεύτηκαν στον 52ο παγκόσμιο διαγωνισμό World Press Photo 2008, θα έχουν την ευκαιρία να δουν από κοντά οι ταξιδιώτες και οι επισκέπτες του Διεθνούς Αερολιμένα Αθηνών από τις 7 έως και τις 29 Μαΐου 2009.
Η διεθνούς κύρους έκθεση, που περιοδεύει σε περισσότερες από 100 πόλεις του κόσμου, παρουσιάζει φέτος 196 έργα που τιμήθηκαν ως οι καλύτερες φωτογραφικές στιγμές του 2008 με τα ετήσια βραβεία «World Press Photo», του σημαντικότερου θεσμού για τον κόσμο της δημοσιογραφικής φωτογραφίας και ενημέρωσης.
Τα βραβευμένα έργα ξεχώρισαν ανάμεσα σε 96.268 συμμετοχές 5.508 φωτογράφων από 124 χώρες, σε 10 θεματικές κατηγορίες φωτορεπορτάζ (επικαιρότητα, ειδησεογραφία, σύγχρονα θέματα, πρόσωπα της ειδησεογραφίας, θέματα από την καθημερινή ζωή, φύση και περιβάλλον, αθλητισμός, αθλητικά στιγμιότυπα, πορτραίτα, τέχνη και ψυχαγωγία).
Ανάμεσά τους, το βραβευμένο έργο του Έλληνα φωτορεπόρτερ Γιάννη Κολεσίδη, που απέσπασε το δεύτερο βραβείο στην κατηγορία «Ανθρωποι στα Γεγονότα» (People in the News).
Ο Γιάννης Κολεσίδης εργάζεται ως φωτορεπόρτερ από το 1994. Σήμερα είναι μόνιμος συνεργάτης του πρακτορείου Reuters. Οι φωτογραφίες του έχουν δημοσιευθεί στις μεγαλύτερες εφημερίδες και περιοδικά του διεθνούς Τύπου.
Η έκθεση «World Press Photo 2009» θα διαρκέσει μέχρι και τις 29 Μαΐου και θα είναι ανοικτή όλο το 24ωρο για το κοινό.
Το ίδρυμα «World Press Photo» είναι πρωτίστως γνωστό για την ετήσια διοργάνωση του μεγαλύτερου παγκόσμιου διαγωνισμού δημοσιογραφικής φωτογραφίας.
Τον ετήσιο διαγωνισμό ακολουθεί το «ταξίδι» των βραβευμένων έργων ανά τον κόσμο, σε μια έκθεση που προσελκύει περισσότερους από δύο εκατομμύρια επισκέπτες σε 45 χώρες. Οι βραβευμένες φωτογραφίες συγκεντρώνονται κάθε χρόνο σε ειδικό λεύκωμα, που μεταφράζεται σε έξι γλώσσες.
Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον αξιοποιούν τις φωτογραφίες που ανεβάζουν οι χρήστες στις συλλογές τους για να κατασκευάσουν ένα τρισδιάστατο μοντέλο. Στη φωτογραφία η Αφροδίτη της Μήλου μετά την επεξεργασία 129 φωτογραφιών του Flickr.
Ήταν επόμενο η υπηρεσία Flickr να γίνει αντικείμενο έρευνας. Οι επιστήμονες του πανεπιστημίου Cornell, κατέβασαν και ανέλυσαν στατιστικά περίπου 33.393.835 φωτογραφίες από την δημοφιλή υπηρεσία Flickr. Η έρευνα παρουσιάστηκε στο διεθνές συνέδριο με την επωνυμία World Wide Web, στην Μαδρίτη.
Τα συμπεράσματα που εξήχθησαν ήταν εξίσου αξιοπρόσεκτα:
Η Ν. Υόρκη είναι η πιο φωτογραφημένη πόλη με πάνω από 12 εκατομμύρια φωτογραφίες.
Τα αξιοθέατα που κατείχαν τις 7 πρώτες θέσεις ήταν ο πύργος του Άιφελ, η πλατεία Trafalgar, η Tate Modern Gallery, το Big Ben, ο ναός του Notre Dame, το London Eye και το Empire State Building.
Οι 10 πιο φωτογραφημένες πόλεις ήταν η Ν. Υόρκη, το Σαν Φρανσίσκο, το Παρίσι, το Λος Άντζελες, το Σικάγο, η Ουάσιγκτον, το Σιάτλ, η Ρώμη και το Άμστερνταμ.
Ο David Crandall που ηγείτο της έρευνας, δήλωσε ότι “είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι τα δεδομένα του Flickr δεν είναι αντιπροσωπευτικά για όλο τον κόσμο. Το Flickr είναι περισσότερο δημοφιλές στην Βόρειο Αμερική και την Δυτική Ευρώπη και έτσι το πιθανότερο είναι τα αξιοθέατα πέραν των περιοχών αυτών να μην προβάλλονται αναλογικά”.
Οι 19 ασπρόμαυρες φωτογραφίες, υπό το γενικό τίτλο «Ανθρωποι σε απόγνωση: Ενας χρόνος δίχως έλεος για την Αϊτή», συγκλόνισαν την κριτική επιτροπή των Πούλιτζερ, που απένειμε την περασμένη Δευτέρα στο 49χρονο φωτορεπόρτερ της «Miami Herald» Patrick Farrell το βραβείο στην κατηγορία «Breaking News Photography».
Στα τέλη του περασμένου Αυγούστου η Αϊτή μετρούσε τις πληγές της από την επισιτιστική κρίση, που προκάλεσε την «εξέγερση των πεινασμένων» και την πτώση της κυβέρνησης του Ζακ-Εντουάρ Αλέξις. Η καταιγίδα «Χάνα», που «έγλειψε» τις βόρειες ακτές της χώρας, επέφερε το τελικό χτύπημα. Συνολικά 793 άνθρωποι βρήκαν το θάνατο και περισσότεροι από ένα εκατομμύριο έμειναν άστεγοι.
Το φωτορεπορτάζ του κ. Φαρέλ συνέβαλε σημαντικά στο να αφυπνίσει τις συνειδήσεις διεθνώς γύρω από την καταστροφή στην Αϊτή. Κατέγραψε τις πλημμυρισμένες πόλεις, τα άψυχα κορμιά που κείτονταν στους λασπωμένους δρόμους, την απόγνωση στο βλέμμα των παιδιών (συνολικά 300.000 έχασαν το σπίτι τους).
Μια εκπληκτική υπηρεσία διαχείρισης φωτογραφιών θα βρείτε στο www.panoramio.com . Πρόκειται για δημιουργία της Google και σας επιτρέπει να βλέπετε φωτογραφίες από κάθε γωνιά του πλανήτη, μέσω περιήγησης e-χάρτη και του Google Earth. Τις φωτογραφίες ανεβάζουν χρήστες του Ιστού, πράγμα που σημαίνει ότι μπορείτε να δείξετε και εσείς σε ολόκληρο τον κόσμο τα αγαπημένα σας τοπία, βάζοντας στο σύστημα της υπηρεσίας τις δικές σας δημιουργίες. Επιπλέον είναι ένα καλό, εύχρηστο σύστημα αρχειοθέτησης των φωτογραφικών σας αρχείων με ετικέτες, ώστε να μη χάνετε τίποτα και να βρίσκετε σε χρόνο dt ό,τι ζητάτε! Κι αν είστε πραγματικά καλοί, το panoramio διοργανώνει κάθε μήνα διαγωνισμούς φωτογραφίας με δώρα για τους νικητές!
Η Ρόντα Σέρμαν και ο σύζυγός της έκαναν πεζοπορία σε μια περιοχή στη Δυτική Σκωτία όταν είδαν ένα μεταλλικό αντικείμενο να αντανακλά το φως του ήλιου. Ηταν μια ψηφιακή φωτογραφική μηχανή πεσμένη στο χώμα. Το ζευγάρι παρέδωσε τη φωτογραφική μηχανή στην αστυνομία, αλλά οκτώ εβδομάδες αργότερα τους επεστράφη ως αζήτητη. Η κυρία Σέρμαν δεν παραιτήθηκε. Στην κάρτα μνήμης της φωτογραφικής μηχανής υπήρχαν 600 φωτογραφίες, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων από έναν γάμο και από τα ταξίδια ενός ζευγαριού στην Ευρώπη.
Νομίζοντας ότι επρόκειτο για τον μήνα του μέλιτος του ζευγαριού, η κυρία Σέρμαν «ανέβασε» έξι από αυτές τις φωτογραφίες στην ιστοσελίδα δημοσίευσης φωτογραφιών Flickr. Μία από αυτές εμφάνιζε μία κοπέλα να κρατάει στην αγκαλιά της ένα μικρό σκυλί με κόκκινο κολάρο, μέσα στο χιόνι, μπροστά από ένα σπίτι.
Μέλη των σκωτσέζικων φόρουμ συζητήσεων της ιστοσελίδας άδραξαν την ευκαιρία να μετατραπούν σε ερασιτέχνες ντετέκτιβ και να λύσουν το μυστήριο. Συνεργάστηκαν εντοπίζοντας στοιχεία που τους οδήγησαν σε μια συνοικία του Αμπερντίν, στην ανατολική ακτή της Σκωτίας. Μέλος του Flickr που διαμένει στο Αμπερντίν, ανέλαβε να κάνει βόλτες με το αυτοκίνητό του στους δρόμους της πόλης αναζητώντας ένα σπίτι που να μοιάζει με εκείνο στη φωτογραφία της κοπέλας με τον σκύλο. Τελικά το εντόπισε. Αλλα μέλη του Flickr βρήκαν τον τηλεφωνικό αριθμό του ιδιοκτήτη του σπιτιού.
Σύντομα η κυρία Σέρμαν μιλούσε με τον Νίκολας Φιλιπέλι , έναν Αμερικανό, στέλεχος πετρελαϊκής εταιρείας, ο οποίος ζούσε προσωρινά στη Σκωτία με τη γυναίκα του Τάι και τον σκύλο τους Μο.
Ο κ. Φιλιπέλι δήλωσε ότι του φάνηκε «κάπως τρομακτικό» που κάποιος μπόρεσε να τον εντοπίσει μέσω της φωτογραφικής μηχανής του.
Είχε ξεχάσει ότι την είχε χάσει, αλλά όταν έμαθε πόσες προσπάθειες κατέβαλε η κυρία Σέρμαν για να του την επιστρέψει, συγκινήθηκε βαθιά και της έστειλε λουλούδια για να την ευχαριστήσει.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότερα
Φανταστείτε μία φωτογραφική μηχανή τόσο ελαφριά που να κρεμιέται άνετα από τον λαιμό και τόσο εύχρηστη ώστε να απαθανατίζει αυτόματα ένα καρέ ανά 30 δευτερόλεπτα. Ο λόγος για τη ViconRevue, τη συσκευή που θα κυκλοφορήσει σύντομα στο εμπόριο η βρετανική εταιρεία Vicon και η οποία μπορεί κυριολεκτικά να αποτυπώνει κάθε στιγμιότυπο της ζωής αυτού που τη φοράει. Με τη βοήθεια ενός επιταχυνσιόμετρου και κάποιων αισθητήρων, η μηχανή «καταλαβαίνει» από μόνη της πότε ο χρήστης βρίσκεται σε ένα νέο περιβάλλον –για να τραβήξει μία σειρά από καινούργιες φωτογραφίες– ενώ, χάρη στον υπέρυθρο ανιχνευτή της, είναι σίγουρο ότι θα απαθανατίσει οποιονδήποτε βρεθεί μπροστά από τον φακό της.
Άρθρα (RSS)