Η «λήθη του ipod», όπως ονομάζεται, θέτει καθημερινά σε κίνδυνο τη ζωή και την ακεραιότητα των οδηγών, των ποδηλατών, αλλά και των πεζών, σύμφωνα με την αυστραλιανή αστυνομία.
Και δεν είναι μια σπάνια κατάσταση. «Λήθη του ipod» ονομάζεται η διανοητική απομόνωση που βιώνει κανείς όταν ασχολείται με το κινητό τηλέφωνο, το ΜΡ3 ή τον μικρό ηλεκτρονικό υπολογιστή του.
Οι ψυχολόγοι θεωρούν ότι πρόκειται για διάσπαση της προσοχής, που «τυφλώνει» τον χρήστη της συσκευής σε όλα όσα συμβαίνουν στο περιβάλλον του.
Για το πρόβλημα οδικής ασφάλειας που δημιουργείται από τη χρήση μικρών συσκευών, όπως το κινητό και το ipod, ευθύνονται κατά κύριο λόγο οι πεζοί που περπατούν βουλώνοντας και τα αυτιά με ακουστικά του ipod, ενώ ταυτόχρονα στέλνουν μηνύματα από το κινητό τους ή ελέγχουν το ηλεκτρονικό τους ταχυδρομείο.
Στη Βικτώρια της Αυστραλίας η αστυνομία έχει ήδη κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου για τη «λήθη του ipod». Η ανησυχία των ειδικών επαληθεύθηκε στις αρχές του μήνα, όταν ένας ποδηλάτης βρέθηκε ξαφνικά –ακούγοντας μουσική– στην τροχιά του τραμ. Δεν είχε καταλάβει το παραμικρό έως ότου το ογκώδες μεταφορικό μέσο προσέκρουσε πάνω του. Οι αρχές υποστηρίζουν ότι «είχε άγιο», καθώς την γλίτωσε με μερικούς μώλωπες και μικροτραυματισμούς στα πόδια.
Η αυστραλιανή αστυνομία εφάρμοσε σχέδιο «πάταξης» των απρόσεκτων πεζών που διασχίζουν τους δρόμους απ’ όπου θέλουν –και όχι μόνον από τις διαβάσεις– και δεν υπακούν στους σηματοδότες. Μέσα σε τρεις ημέρες, η «τσιμπίδα του νόμου» είχε αρπάξει 613 πεζούς στους οποίους επιβλήθηκαν πρόστιμα. Πολλοί από τους παραβάτες χρησιμοποιούσαν διάφορες συσκευές για να ακούν μουσική, να ελέγχουν το ηλεκτρονικό τους ταχυδρομείο κ. ο. κ.
Απαραίτητη κρίνεται η ριζική αναθεώρηση της νομοθεσίας προσωπικών δεδομένων στην Ευρωπαϊκή Ένωση, σύμφωνα με την αρμόδια Επίτροπο, σε ομιλία της ενώπιον του Αμερικανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου, πριν από λίγες ημέρες. Αναφερόμενη συγκεκριμένα στη χρήση των δεδομένων των καταναλωτών στη συμπεριφορική διαφήμιση, η Βίβιαν Ρέντιγκ, τόνισε ότι οι κανόνες που διέπουν την προστασία και ασφάλεια των προσωπικών δεδομένων στην Ε.Ε. είναι παρωχημένοι.
«Οι χρήστες του Ίντερνετ θα πρέπει να έχουν αποτελεσματικό έλεγχο των στοιχείων που βάζουν στο Διαδίκτυο αλλά και να μπορούν να διορθώνουν, να αποσύρουν ή να σβήνουν ότι θέλουν», ανέφερε η ίδια στην ομιλία της. Σημείωσε ακόμη ότι οι χρήστες θα πρέπει να μπορούν να δίνουν οι ίδιοι τη συγκατάθεση τους για τη χρήση των προσωπικών τους δεδομένων. Ωστόσο, αν και τόνισε την ανάγκη για την αναθεώρηση των κανονισμών προστασίας τους, σημείωσε ότι η ίδια παρατηρεί μία διάθεση αυτορύθμισης από την πλευρά της αγοράς. «Όποιος ασχολείται με το Διαδίκτυο ξέρει ότι η εμπιστοσύνη των χρηστών είναι θέμα ύψιστης σημασίας. Αυτό είναι και ο λόγος που η αυτορύθμιση θα μπορούσε να λειτουργήσει αποτελεσματικά και συμπληρωματικά προς τους υπάρχοντες κανόνες».
Η Ρέντιγκ είπε ότι σκοπός της είναι η ενίσχυση των θεμελιωδών δικαιωμάτων που περιλαμβάνουν τη προστασία των προσωπικών δεδομένων και της ιδιωτικότητας των Ευρωπαίων πολιτών, όπως ορίζονται από τη Συνθήκη της Ε.Ε. «Το καλοκαίρι σκοπεύω να ξεκινήσω τη διαδικασία δημόσιας διαβούλευσης σε διάφορα θέματα, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνεται η υψηλού επιπέδου προστασία των καταναλωτών», είπε χαρακτηριστικά, ενώ τόνισε ότι η δημιουργία ενός κοινού νομικού πλαισίου μεταξύ των 27 χωρών θα έχει ευεργετικές επιπτώσεις στους «κατασκευαστές και τους χρήστες των νέων τεχνολογιών».
Η Επίτροπος έθεσε ακόμη προς συζήτηση την πρακτική της διαδικτυακής συμπεριφορικής διαφήμισης, σημειώνοντας ότι «οι πάροχοι διαδικτυακών υπηρεσιών τη χρησιμοποιούν για να δημιουργήσουν προφίλ των χρηστών με βάση τις δραστηριότητες τους ώστε να προβάλλονται όσο το δυνατόν πιο σχετικές διαφημίσεις. Ωστόσο, θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη ότι οι αρχές προστασίας δεδομένων αναφέρουν ότι τα emails και η διαδικτυακή δραστηριότητα των πολιτών μπορεί να χρησιμοποιείται για διαφημιστικούς σκοπούς μόνο όταν τα άτομα έχουν πλήρη γνώση αυτής της πρακτικής και δίνουν τη συγκατάθεση τους. Συνεπώς, χρειαζόμαστε κανονισμούς που να καθιστούν ξεκάθαρες αυτές τις υποχρεώσεις».
Την ίδια ώρα, και στις Ηνωμένες Πολιτείες παρατηρούνται παρόμοιες προθέσεις σε ότι αφορά την προστασία των προσωπικών δεδομένων. Σε συνδυασμό με την πρωτοβουλία αυτορύθμισης που έχουν αναλάβει παράγοντες της διαφημιστικήξς αγοράς, μια πρόταση νομοσχεδίου έχει κυκλοφορήσει και στο άμεσο μέλλον προβλέπεται να προταθεί προς έγκριση στο Κογκρέσο.
Ενα πολύτιμο εργαλείο, για να προστατεύονται από εκείνους που προσπαθούν ύπουλα να τους παρασύρουν, θα έχουν στα χέρια τους οι νεαροί χρήστες του Διαδικτύου χάρη σε μια εφαρμογή λογισμικού που ανέπτυξαν επιστήμονες, μέσω της οποίας μπορούν να καταλάβουν αν οι συνομιλητές τους στις ομάδες συζήτησης είναι ενήλικοι που προσποιούνται τα παιδιά.
Το πρόγραμμα αναπτύχθηκε από το Πανεπιστήμιο του Λάνκαστερ και εφαρμόστηκε σε μαθητές Γυμνασίου, δείχνοντας ότι οι μικροί χρήστες μπορούσαν εύκολα να εξακριβώσουν την πραγματική ηλικία του συνομιλητή τους στα chats. Αρχικά από τους 350 εφήβους που πήραν μέρος στο πείραμα από σχολείο της Κούμπρια, μόνο το 18 τοις εκατό κατάφερε να μαντέψει σωστά αν ο συνομιλητής του ήταν ενήλικος ή παιδί. Τα κορίτσια τα κατάφερναν καλύτερα με ποσοστό 22% έναντι 16% των αγοριών. Οταν όμως το συγκεκριμένο λογισμικό εφαρμόστηκε στους υπολογιστές τους, η αντίστοιχη εκτίμηση ήταν σωστή στις 47 από τις 50 περιπτώσεις συνομιλίας στο Δίκτυο, ακόμη και σε περιπτώσεις που κάποιος ενήλικος προσποιούνταν ότι ήταν παιδί. «Παιδεραστές εμφανίζονται συχνά ως παιδιά στο Ιντερνετ και η έρευνά μας είχε δείξει πως τα παιδιά που συνομιλούν μαζί τους δεν μπορούν να ξεχωρίσουν τέτοιες περιπτώσεις», δήλωσε καθηγητής του Πανεπιστημίου Λάνκαστερ. Οι επιστήμονες λοιπόν ανέπτυξαν ένα αυτοματοποιημένο σύστημα που μπορεί να εστιάσει σε χαρακτηριστικά της γλώσσας που χρησιμοποιούν και να τους κατατάξει σε μια συγκεκριμένη ηλικιακή ομάδα. Η εφαρμογή αναπτύσσεται και μπορεί να είναι διαθέσιμη το επόμενο καλοκαίρι. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι η εξέλιξη της μεθόδου αυτής θα δώσει ένα πολύτιμο εργαλείο για τον εντοπισμό περιπτώσεων ύποπτης συμπεριφοράς και την ασφαλέστερη πλοήγηση στα διαδικτυακά μονοπάτια.
Μια πρωτοποριακή ιδέα είχε ο Βρετανός Dr. Mark Gasson, ο οποίος θέλοντας να προβάλει την επικινδυνότητα των ιών υπολογιστών σε ανθρώπους…
Μόλυνε ένα RFID-chip και ακολούθως το εμφύτευσε στο σώμα του!
Ο Dr. Mark Gasson του Πανεπιστημίου του Reading, ενσωμάτωσε κώδικα σε ένα RFID-chip ώστε να το μετατρέψει σε κάρτα διαπίστευσης για την πρόσβαση του σε διάφορους χώρους του πανεπιστημίου, αλλά και για την ενεργοποίηση του κινητού του τηλεφώνου.
Ακολούθως μόλυνε το chip με έναν αυτο-πολλαπλασιαζόμενο ιό, ο οποίος είχε σαν σκοπό να μεταδίδεται και σε άλλα RFID-chips. Εμφύτευσε το chip στο σώμα του και ξεκίνησε το πείραμα.
Στο πείραμα που διενήργησε, περνούσε από τις συσκευές ελέγχου πρόσβασης, ο ιός μόλυνε τα συστήματα αυτά και ακολούθως τα RFID-chips άλλων μελών της ομάδας, τα οποία διαπιστεύονταν μέσω του ίδιου συστήματος.
Με αυτό τον τρόπο, απέδειξε πως είναι δυνατό ένας ιός υπολογιστή να αποβεί ολέθριος για ανθρώπους που χρησιμοποιούν προχωρημένα τεχνητά μέλη, όπως καρδιακούς και εγκεφαλικούς βηματοδότες ή ηλεκτρονικά βοηθήματα ακοής.
«Μια επίθεση DoS σε βηματοδότη, εάν αυτό ήταν δυνατό, θα μπορούσε να αποβεί μοιραία» δήλωσε ο καθηγητής.
Τα κακόβουλα προγράμματα που «μασκαρεύονται» ως λογισμικό κατά των ιών, αλλά στην πραγματικότητα τα ίδια είναι ιοί που στοχεύουν στο να «μολύνουν» τον υπολογιστή του χρήστη, αποτελούν μια ολοένα αυξανόμενη απειλή, σύμφωνα με τη Google.
Η εταιρία, σύμφωνα με τα ξένα πρακτορεία, ανέφερε ότι οι χάκερ έχουν εντείνει τις προσπάθειές τους για να ξεγελάσουν τους χρήστες, ώστε να εγκαταστήσουν κάποιο πρόγραμμα anti-virus…μαϊμού.
Μια ανάλυση 240 εκατομμυρίων ιστοσελίδων από τη Google, που έγινε κατά τους τελευταίους 13 μήνες, αποκάλυψε ότι τα ψευδο-προγράμματα κατά των ιών αποτελούν πια το 15% του συνολικού κακόβουλου κώδικα που εντοπίστηκε στον κυβερνοχώρο.
«Η απειλή από τα ψευδή anti-virus προγράμματα αυξάνεται σε σημασία, τόσο σε απόλυτους αριθμούς, όσο και σε σχέση με τις άλλες μορφές κακόβουλου λογισμικού (malware) στο Web. Σαφώς υπάρχει ξεκάθαρη ανοδική τάση στον αριθμό των νέων domains-απάτη που συναντούμε κάθε εβδομάδα», δήλωσε η Google.
Οι χάκερ φοβίζουν τους χρήστες ότι ο υπολογιστής τους έχει «πιάσει» ιό και στη συνέχεια τους παρασύρουν σε «παγιδευμένες» ιστοσελίδες για να εγκαταστήσουν – ή ακόμα χειρότερα- να αγοράσουν κάποιο πρόγραμμα που υποτίθεται ότι θα τους απαλλάξει από το πρόβλημα. Όμως στην πραγματικότητα οι χρήστες καθίστανται όμηροι, αφού οι κυβερνο-εγκληματίες φροντίζουν να «μολύνουν» το μηχάνημα του ανυποψίαστου χρήστη με «πονηρό» λογισμικό, το οποίο π.χ. μπορεί να παραδίδει στα χέρια των χάκερ πληροφορίες για τις πιστωτικές κάρτες του χρήστη.
Η Google ανακοίνωσε ότι βελτιώνει συνεχώς τα «εργαλεία» εκείνα που επιτρέπουν το «φιλτράρισμα» των «παγιδευμένων» ιστοσελίδων. Σε απάντηση όμως οι χάκερ αλλάζουν συνεχώς domain names για να ξεφεύγουν από τον εντοπισμό τους.
Τεχνική επίθεσης σε χρήστες του web, συνήθως με τη μορφή ενός κουμπιού σε μια φαινομενικά ακίνδυνη ιστοσελίδα, που οδηγεί σε μια άλλη, κακόβουλη.
Τι ακριβώς είναι το clickjacking; Καλή ερώτηση, η απάντηση όμως είναι λίγο δύσκολη να δοθεί αφού οι εν λόγω ερευνητές δεν αποκάλυψαν πολλά για τη φύση του. Σύμφωνα, όμως, με πηγές μάθαμε τα εξής. Σκεφτείτε ένα κουμπί, οποιοδήποτε κουμπί, που θα μπορούσε να εμφανιστεί σε κάποιο website, πάνω στο οποίο θα μπορούσατε να κάνετε κλικ (εξ ου και το «click» στη λέξη). Έπειτα αναλογιστείτε μια επίθεση η οποία θα βρίσκεται κρυμμένη πίσω από αυτά τα κουμπιά, ώστε όταν ο χρήστης πατήσει πάνω στην φαινομενικά άκακη επιλογή να παραπέμπεται εκεί όπου ο απατεώνας θέλει να τον στείλει.
Με απλά λόγια, το clickjacking επιτρέπει στους hackers και τους απατεώνες να κρύβουν κακόβουλο κώδικα κάτω από το περιεχόμενο του νόμιμου site.
Είναι καινούρια η «μόδα» του clickjacking; Όχι δεν είναι! Είναι παρόμοιο με απειλές όπως όταν ορισμένα site «ζητά» να συμπληρωθεί ένα ερωτηματολόγιο ή ένα μήνυμα που ειδοποιεί το χρήστη ότι έχει κερδίσει «πλούσια» δώρα. Αυτό στην ουσία αποτελεί τη βιτρίνα η οποία κρύβει επιβλαβές λογισμικό που εγκαθίστανται στον υπολογιστή εν αγνοία μας. Αυτού του είδους η απειλή είναι γνωστή από τις αρχές του ’90 ενώ το clickjacking υποπτεύονται οι ειδικοί ότι υπάρχει εδώ και μερικά χρόνια.
Κατά σύμπτωση –ή όχι- η Mozilla κυκλοφόρησε ένα patch για τον Firefox που αφορά αποκλειστικά στη συγκεκριμένη απειλή, κάτι που η Microsoft είχε τοποθετήσει στον ΙΕ το 2003 και αργότερα το 2004.
Όπως τόνισε ο Michal Zalewski –ερευνητής που δουλεύει πλέον για την Google Inc.- «μία σελίδα Web (που φιλοξενείται κάτω από ένα Άλφα site) μπορεί να περιέχει κακόβουλο κώδικα ικανό να δημιουργήσει ένα «παράθυρο» iFRAME τέτοιο, ώστε αυτό να παραπέμπει σε μία εφαρμογή σε ένα άλλο, Βήτα site – στο οποίο ο χρήστης έχει ήδη εγκεκριμένη πρόσβαση μέσω cookies». «Η σελίδα που βρίσκεται στο προσκήνιο μπορεί να καλύπτει τα περιεχόμενα του iFrame με γραφικά, αφήνοντας να φαίνεται μόνο ένα κουμπί επιλογής στο Βήτα domain, όπως π.χ. «Διαγραφή όλων» ή «Προσέθεσε τον Bob ως φίλο» κλπ. Η σελίδα αυτή μπορεί να προβάλλει δικά της, παραπλανητικά γραφικά που δίνουν την εντύπωση ότι εκτελούν μία τελείως διαφορετική λειτουργία στο Άλφα site, προσκαλώντας τον χρήστη να πατήσει το σχετικό πλήκτρο».
Με άλλα λόγια ο hacker παραπλανεί το χρήστη να επισκεφτεί μια κακόβουλη σελίδα –μέσω των γνωστών τρόπων- και μετά κρύβει τον επιβλαβή κώδικα κάτω από αυτό που φαίνεται σαν το αληθινό περιεχόμενο του νόμιμου site.
Τι μπορείτε να κάνετε για να προστατευτείτε; Δυστυχώς στην προκειμένη φάση, όχι πολλά.
Ο πιο ασφαλής τρόπος προστασίας είναι να ξεχάσετε το internet που ξέρετε ή να γυρίσετε σελίδα πίσω στον μεσαίωνα του διαδικτύου!
1. Καταγγείλετέ το Αναφέρετε αμέσως το περιεχόμενο και την ηλεκτρονική διεύθυνση του αποστολέα είτε τηλεφωνικώς, στην ανοιχτή γραμμή βοηθείας του Ελληνικού Κέντρου Ασφαλούς Διαδικτύου (800 11 800 15), είτε μέσω e-mail, στις ηλεκτρονικές διευθύνσεις: info@saferinternet.gr, report@safeline.gr, help@saferinternet.gr.
2. Μην απαντήσετε Αφού καταγγείλετε το περιστατικό, διαγράψτε το e-mail και σε καμία περίπτωση μην απαντήσετε.
3. Μην πεισθείτε Μην πεισθείτε από την αποστολή φωτογραφιών ή από τις τηλεφωνικές κλήσεις ή από τα βιντεο-κλήσεις μέσω Ιnternet.
4. Οχι στα mail αγνώστων Μην ανοίγετε e-mail που προέρχονται από άγνωστο αποστολέα, διότι πιθανόν είναι- εκτός από το ενδεχόμενο να πέσετε θύμα απάτης- να προσβληθεί ο υπολογιστής σας από ιούς.
Δόλωμα για ευκολόπιστους άνδρες αποτελούν τα e-mail που στέλνουν κατά συρροήν «αναξιοπαθούσες» Ρωσίδες, ζητώντας συμπόνια και… χρήματα!
«Βρίσκομαι για διακοπές στην Αγγλία και αντιμετωπίζω μια τραγική κατάσταση. Μου έκλεψαν την τσάνταμε τα λεφτά και όλα τα ταξιδιωτικάμου έγγραφα και έχω μείνει μόνηστο Λονδίνο, χωρίς να μπορώ καν να πληρώσω το ξενοδοχείο στο οποίο μένω.Σε παρακαλώ θερμά να με βοηθήσειςκαι να μου στείλεις 2.500 ευρώάμεσα. Σου υπόσχομαι ότι θα σου επιστρέψω τα χρήματα μόλις επιστρέψωασφαλής στην πατρίδα μου». Με αυτόν τον γλαφυρό τρόπο περιγράφει την «τραγική» κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η υποτιθέμενη νεαρή Ρωσίδα, ζητώντας τη βοήθεια του ευκολόπιστου παραλήπτη του e-mail, συνήθως, παραθέτοντας επιπλέον λεπτομέρειες σε σχέση με τη μεταφορά των χρημάτων μέσω της Western Union. Παράλληλα η συνημμένη φωτογραφία μιας νέας- και στο 90% των περιπτώσεων ξανθιάς- γυναίκας εμπλουτίζει την ιστορία με την έμμεση «υπόσχεση» για γνωριμία με τη ρωσίδα καλλονή.
Αν επρόκειτο για μεμονωμένο περιστατικό ο παραλήπτης του e-mail θα μπορούσε ίσως να διχαστεί ανάμεσα στην επιθυμία του να βοηθήσει και στην αναμενόμενη επιφυλακτικότητα απέναντι σε πιθανή απάτη. Ωστόσο, τους τελευταίους μήνες, τα εν λόγω email στέλνονται κατά εκατοντάδες σε άντρες, τόσο στην Ελλάδα όσο και στην υπόλοιπη Ευρώπη, με τις δακρύβρεχτες ιστορίες να εξαντλούν τα όρια της φαντασίας: από ανύπαντρες μητέρες ως και γυναίκες που έπεσαν θύματα κλοπής, ληστείας ή και σοβαρής ασθένειας και χρειάζονται οικονομική υποστήριξη για να ορθοποδήσουν! Σε ένα e-mail το οποίο έχει αποσταλεί κατά συρροήν τις τελευταίες εβδομάδες αναγράφεται η απίστευτη ιστορία αναξιοπαθούσας προσφυγοπούλας, η οποία έχει κληρονομήσει μεγάλη περιουσία, στην οποία όμως δεν έχει πρόσβαση, αν δεν τη συνδιαχειριστεί με τον… παραλήπτη του e-mail!
Πώς ψαρεύεται ο χάννος «Οι εν λόγω περιπτώσεις είναι γνωστές στη γλώσσα του Διαδικτύουως “fishing”, διότι πρόκειταιγια “ψάρεμα” ευκολόπιστωνχρηστών του Ιnternet που παρασύρονται από την επιθυμίατους να βοηθήσουν και την έμμεση υπόσχεση για μια ερωτικήσχέση με μια νεαρή καλλονή»
Σίγουρα όλοι έχουμε μετανιώσει για κάποιο γραπτό μήνυμα που στείλαμε («εν θερμώ»), θέλοντας, αμέσως μετά, να μπορούσαμε να διαγράφαμε αυτό το sms από το κινητό του παραλήπτη. Για όσους διαθέτουν iPhone, αυτή η δυνατότητα υπάρχει. Η application TigerText δίνει τη δυνατότητα στους χρήστες της να προσθέσουν στα μηνύματά τους… ημερομηνία λήξης, επιλέγοντας τους μήνες, τις μέρες ή ακόμη και τις ώρες που μπορεί κανείς να διαβάσει τα μηνύματα, πριν αυτά διαγραφούν. Αλλωστε, κατ’ ουσίαν τα sms δεν αποθηκεύονται ποτέ στη συσκευή του παραλήπτη, αλλά στους server της εταιρείας που ανέπτυξε το TigerText. Και, όταν λήξει η «διάρκεια ζωής» τους, ουσιαστικά θα αυτοκαταστρέφονται, χωρίς να αφήνουν κανένα ανακτήσιμο στοιχείο ούτε στα κινητά αλλά ούτε και στον «διακομιστή».
Με μια πρώτη ματιά, φαίνεται πως μία τέτοια εφαρμογή αφορά όσους επιδίδονται σε κάθε λογής παραβατικές πράξεις ή αυτούς που διατηρούν… «παράνομες» σχέσεις και δεν θα ήθελαν να προδοθούν από τα γραπτά τους μηνύματα. Ωστόσο, ο δημιουργός της δηλώνει στο περιοδικό Time πως πολλοί άνθρωποι βλέπουν το TigerText σαν έναν τρόπο για να προστατεύσουν την ανωνυμία τους, ακόμη κι αν δεν έχουν τίποτα να κρύψουν – σαν ένα εργαλείο ώστε να καθιστούν εφήμερα τα ηλεκτρονικά τους ίχνη.
Για όσους θέλουν να δημιουργούν backup των αρχείων τους και να αισθάνονταιασφαλείς για τα δεδομένα τους, μέχρι πρόσφατα η μοναδική επιλογήήταν η αγορά ενός αποθηκευτικούμέσου, όπως οι σκληροί δίσκοι, οι SSD, οι κάρτες μνήμης και τα memory sticks. Ωστόσο, οι λύσεις αυτές έχουν σαφείς περιορισμούς και μειονεκτήματα,ενώ ταυτόχρονα δεν είναι σπάνιες οι περιπτώσεις που καταστρέφονται και τα δεδομένα χάνονται.
Η σύγχρονη τεχνολογία και κυρίως η εξέλιξη του Ιnternet προσφέρει πολλές εναλλακτικές, με τη μορφή υπηρεσιών αποθήκευσης, συγχρονισμού, αλλά και διαμοίρασης τεράστιου όγκου δεδομένων. Η μεγάλη επιτυχία της υπηρεσίας Dropbox τους τελευταίους μήνες, κατ΄ αρχάς στο εξωτερικό και πλέον και στη χώρα μας, αλλάζει ριζικά τις συνήθειές μας σχετικά με την αποθήκευση αρχείων.
Οn-line συγχρονισμός
Ο συγχρονισμός δεδομένων είναι μια πολύ χρήσιμη διαδικασία για όσους επιθυμούν να έχουν αποθηκευμένες τις τελευταίες εκδόσεις των αρχείων τους και τις αλλαγές που κάνουν σε κείμενα, λογιστικά φύλλα ή όποια άλλα δεδομένα δουλεύουν. Το Ιnternet έχει διευκολύνει πάρα πολύ τα πράγματα σε σχέση με τον συγχρονισμό δεδομένων που βρίσκονται σε διαφορετικούς υπολογιστές ή άλλου τύπου συσκευές, όπως κινητά τηλέφωνα, φορητά ΜΡ3 players ή σκληροί δίσκοι. Το στοιχείο που άνοιξε τις υπηρεσίες αυτές στο ευρύ κοινό ήταν η παροχή των σχετικών υπηρεσιών δωρεάν ή έναντι μιας μικρής συνδρομής. Αρχικά, για τη αποθήκευση χρησιμοποιούνταν εφαρμογές FΤΡ, σταδιακά όμως αντικαταστάθηκαν από απλές σελίδες web και σήμερα η όλη διαδικασία γίνεται τόσο απλά όσο η μεταφορά ενός αρχείου από έναν φάκελο του υπολογιστή σε άλλον.
Μάλιστα, τα αρχεία που αποθηκεύονται στο Ιnternet είναι πολύ πιο ασφαλή από ό,τι σε έναν απλό σκληρό δίσκο και δεν κινδυνεύουν από βλάβες, κλοπή ή απώλεια. Εκτός από την αποθήκευση αρχείων, μέσω των εφαρμογών αυτών μπορεί κανείς να μοιράζεται αρχεία με συνεργάτες του ή να συγχρονίζει τα δεδομένα σε διάφορους υπολογιστές.
Τι είναι το Dropbox
Το Dropbox είναι μια διαδικτυακή υπηρεσία που επιτρέπει στους χρήστες της την αποθήκευση, τον συγχρονισμό και το μοίρασμα αρχείων μεταξύ υπολογιστών, με πολύ απλό τρόπο και μεγάλη ασφάλεια. Βασικό πλεονέκτημα της εν λόγω υπηρεσίας είναι ότι είναι συμβατή με κάθε πιθανή πλατφόρμα (Windows, ΜacΟS, Linux, iΡhone ΟS κ.ά.) και δεν απαιτεί ειδικές γνώσεις για την αξιοποίησή της. Ουσιαστικά, ο κάτοχος ενός λογαριασμού Dropbox δημιουργεί έναν φάκελο στον υπολογιστή του, τον οποίο συγχρονίζει μέσω σύνδεσης Ιnternet με τον απομακρυσμένο χώρο στον σκληρό δίσκο που του έχει διατεθεί. Ο φάκελος αυτός είναι προσβάσιμος από κάθε υπολογιστή στον οποίο έχουν δοθεί δικαιώματα και συγχρονισμένος με όλους τους αντίστοιχους φακέλους.
Με τον τρόπο αυτό μπορεί κανείς όχι μόνο να κρατάει backup των αρχείων του και να τα συγχρονίζει, αλλά αυτό να γίνεται αυτόματα σε όλους τους υπολογιστές που χρησιμοποιεί, στο σπίτι ή τη δουλειά. Επίσης, μπορεί κανείς να ενημερώνεται για τις αλλαγές που γίνονται από άλλους υπολογιστές, αλλά και να έχει πρόσβαση σε παλιότερες εκδόσεις των αρχείων, σε βάθος χρόνου 30 ημερών.
Η υπηρεσία παρέχεται δωρεάν και περιλαμβάνει αποθηκευτικό χώρο 2 GΒ (ο οποίος μπορεί να επεκταθεί είτε μέσω κάποιας μικρής συνδρομής είτε με την πρόσκληση νέων χρηστών). Υποστηρίζεται η μεταφορά και αποθήκευση αρχείων μεγέθους μέχρι 300 ΜΒ και το κοινό έχει μείνει πολύ ικανοποιημένο από την ποιότητα λειτουργίας της υπηρεσίας, με αποτέλεσμα η συνδρομητική βάση του Dropbox να έχει ξεπεράσει τα 4 εκατομμύρια μέσα σε έναν χρόνο λειτουργίας.
H Βίλλυ είναι 15 ετών, μαθήτρια της Α΄ τάξης Λυκείου. Είναι μελαχρινή, με καστανά μάτια, ύψος 1,74 μ., μένει στο Μαρούσι και τα τελευταία τρία χρόνια παρακολουθεί μαθήματα χορού. Στις ελεύθερες ώρες της ανοίγει τον υπολογιστή στο δωμάτιό της και κάνει chat με συνομήλικούς της και όχι μόνο.
Η Βίλλυ όμως δεν είναι αληθινό πρόσωπο. «ΤΑ ΝΕΑ» υποδύθηκαν την ανήλικη Βίλλυ, προκειμένου να σερφάρουν στο Ίντερνετ και να συνομιλήσουν σε δύο από τα μεγαλύτερα chat rooms. Δεν ήταν όμως το μοναδικό προφίλ που δημιούργησαν. Παράλληλα με τη 15χρονη, άρχισαν να μιλούν στο Ίντερνετ παριστάνοντας τον 28χρονο Άλεξ. Αυτό που διαπιστώθηκε, έπειτα από πέντε ημέρες παρουσίας των δύο «προσώπων», είναι πως οι ενήλικοι χρήστες των chat rooms ήταν ιδιαίτερα επιθετικοί, όταν η ανήλικη συνομιλήτρια συνέχιζε τη συζήτηση παρά το σεξουαλικό περιεχόμενό της. Αντίθετα, τα παιδιά που έκαναν chat σταματούσαν απότομα κάθε συνομιλία, τη στιγμή που ο ενήλικας χρήστης προχωρούσε σε άσεμνες ερωτήσεις.
Την περασμένη Τρίτη, μέσα σε μόλις 20 λεπτά από την εγγραφή της σε ένα από τα δημοφιλέστερα chat rooms, η Βίλλυ συνομιλούσε ιντερνετικά ήδη με τρεις ενήλικους χρήστες, ηλικίας από 23 έως 35 ετών. Στην πενθήμερη έρευνα, «ΤΑ ΝΕΑ», με το προφίλ της ανήλικης, έκαναν chat με 10 χρήστες άνω των 23 ετών. Η πρώτη ερώτησή τους; Φυσικά, η ηλικία της μαθήτριας. Ακόμη κι όταν όμως μάθαιναν ότι συνομιλούσαν με 15χρονη, συνέχιζαν κάνοντας ερωτήσεις που την έκαναν να νιώθει άβολα.
Πρώτος άρχισε ο Δημήτρης, φοιτητής- κατά δήλωσή του- Φιλολογίας, ο οποίος όταν έμαθε ότι η μαθήτρια κάνει χορό σχολίασε: «Πρέπει να έχεις ωραίο σώμα». Δεν σταμάτησε όμως εκεί, αλλά ζήτησε από τη συνομιλήτριά του να του πει τι ρούχα και εσώρουχα φοράει. Πολύ γρήγορα οι ερωτήσεις είχαν μόνο σεξουαλικό περιεχόμενο, αφού ο ενήλικος απαιτούσε από τη Βίλλυ να του περιγράψει την εμφάνισή της και να του επισημάνει τα δυνατά σημεία του σώματός της. Αυτή η διαδικτυακή συνομιλία κράτησε δύο ημέρες, αφού και την Τετάρτη το απόγευμα, όταν το προφίλ της ανήλικης ήταν online, ο ίδιος θέλησε να συνεχίσει τη συζήτηση εκεί που την είχε αφήσει το προηγούμενο βράδυ. Οι απαντήσεις της ανήλικης παρ΄ όλα αυτά ήταν κοφτές και μετρημένες, επισημαίνοντας συνεχώς στον 23χρονο ότι είναι μικρή για τέτοιες συζητήσεις, ωστόσο η απάντηση που έπαιρνε ήταν μονίμως η ίδια: «Μην ντρέπεσαι».
«Μελαχρινός, με πράσινα μάτια, 69 κιλά και ύψος 1,74 μέτρα» είναι η περιγραφή που έδωσε για τον εαυτό του ένας 23χρονος φοιτητής. Ο ίδιος από την άλλη θέλησε να μάθει για το δυνατό σημείο της ανήλικης κι αν έχει αγόρι, ενώ δεν δίστασε να ζητήσει, και μάλιστα επίμονα, φωτογραφία της.
Υπήρχαν κι εκείνοι οι χρήστες, οι οποίοι ήταν αρκετά φιλικοί και μάλιστα δεν δίσταζαν να συμβουλέψουν την μαθήτρια ότι ένας τέτοιος χώρος δεν ήταν ο πλέον κατάλληλος για παιδιά της ηλικίας της.
Στις αρχές Φεβρουαρίου, η 12χρονη Αλέξα Γκονζάλες, μαθήτρια σε δημοτικό σχολείο του Κουίνς της Νέας Υόρκης, συνελήφθη μέσα στο σχολικό κτίριο από ένοπλους αστυνομικούς που της φόρεσαν χειροπέδες και την οδήγησαν στο αστυνομικό τμήμα της γειτονιάς.
Το έγκλημά της; Εγραψε με μαρκαδόρο πάνω στο θρανίο της «από εδώ πέρασε η Αλέξα». Εκατοντάδες μίλια βορειότερα, τις ίδιες μέρες, ο 15χρονος Μπλέικ Ρόμπινς, μαθητής στο Μέριον της Πενσυλβάνιας, οδηγήθηκε επίσης σιδηροδέσμιος στο αστυνομικό τμήμα επειδή αρνήθηκε να υπακούσει σε εντολή της δασκάλας του.
Δύο «μεμονωμένα» περιστατικά που απασχόλησαν την τοπική ειδησεογραφία, έφτασαν μαζί με μερικά παρόμοια που προστέθηκαν λίγες μέρες αργότερα, ώς τα πρωτοσέλιδα των πανεθνικών αμερικανικών εφημερίδων. Κοινή απορία των δημοσιογράφων που συνέταξαν τα σχετικά ρεπορτάζ: μήπως το παρακάνουμε; Και πιο συγκεκριμένα, μήπως το πνεύμα της διαβόητης «μηδενικής ανοχής» που πνέει στις κακοτοπιές της κοινής ποινικής παραβατικότητας δεν πρέπει να απλωθεί και στις σχολικές αυλές;
Η απάντηση ήταν προφανής και διατυπώθηκε κυρίως από τους δικηγόρους των οικογενειών των συλληφθέντων μαθητών – φυσικά και το παρακάνανε. Ακόμη και οι μεγάλες οργανώσεις πολιτικών ελευθεριών και ατομικών δικαιωμάτων, όπως η ACLU, έσπευσαν να προσθέσουν τη δική τους αγανάκτηση για το νέο φαινόμενο αστυνομοκρατίας που χτυπά, αυτή τη φορά, τη μαθητική κοινότητα στις ΗΠΑ. Ακόμη και το CNN μετέδωσε ότι τα περιστατικά δεν ήταν μεμονωμένα, αλλά χαρακτηριστικά μιας ανησυχητικής τάσης αστυνομικής αντιμετώπισης της αταξίας των μαθητών στα σχολεία. «Οι διευθύνσεις των σχολείων και η αστυνομία παρατράβηξαν το σχοινί και αντιδρούν υπερβολικά στη μη βίαιη παραβατικότητα των νέων» μετέδωσε το CNN, καταλήγοντας: «Συλλαμβάνουμε παιδιά, ενώ θα έπρεπε το πολύ πολύ να τα στείλουμε στο γραφείο του διευθυντή».
Στην ελληνική γλώσσα είναι πλέον διαθέσιμο το πρόγραμμα ασφαλείας MicrosoftSecurityEssentialsπου διατίθεται δωρεάν από τη Microsoft για την αποτελεσματική προστασία από ιούς και κακόβουλο λογισμικό.
Συγκεκριμένα, ήδη από τις 17 Φεβρουαρίου, το ελληνικό κοινό μπορεί να επισκεφτεί την ηλεκτρονική διεύθυνση http://www.microsoft.com/security_essentials/, προκειμένου να κατεβάσει και να εγκαταστήσει στον υπολογιστή την ελληνική έκδοση του Microsoft Security Essentials.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η συγκεκριμένη λύση ασφαλείας είναι πλέον διαθέσιμη σε 25 γλώσσες, ενώ συνιστάται αποκλειστικά για οικιακή χρήση.
Οποιοδήποτε παιδί μπορεί να πέσει θύμα εκφοβισμού στο Διαδίκτυο. Συνήθως όμως οι εκφοβιστές επιλέγουν για θύματά τους παιδιά ήσυχα και ευαίσθητα που έχουν λίγους φίλους, είναι πιο αδύναμα από τους συνομηλίκους τους ή έχουν κάποιο σωματικό πρόβλημα. Συνέπειες του εκφοβισμού είναι συχνά η κατάθλιψη και το άγχος, η δυσκολία στις διαπροσωπικές σχέσεις, οι χαμηλότερες ακαδημαϊκές ικανότητες και η τάση να απουσιάζουν συχνότερα από το σχολείο (Roland, 2002).
ΤΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ
Μερικά σημάδια που μπορεί να είναι ανησυχητικά και να δείχνουν ότι το παιδί έχει πέσει θύμα εκφοβισμού ή είναι θύτης είναι τα εξής (Κowalski et al., 2008):
• Το παιδί ξαφνικά σταματά να χρησιμοποιεί τον υπολογιστή του.
• Γίνεται νευρικό ή αναστατώνεται όταν εμφανίζεται ένα μήνυμα.
• Φαίνεται να έχει δυσκολία να πάει σχολείο ή να βρίσκεται εκτός σπιτιού.
• Δείχνει θυμωμένο, θλιμμένο ή απογοητευμένο μετά τη σύνδεση με το Διαδίκτυο.
• Αποφεύγει συζητήσεις σχετικά με το τι κάνει στο Διαδίκτυο.
• Αποσύρεται από τις επαφές με μέλη της οικογένειας αλλά και με τους φίλους του.
• Παρουσιάζει ξαφνική μείωση στη σχολική του επίδοση.
• Αλλάζει γρήγορα την οθόνη του ή κλείνει προγράμματα όταν ο γονιός πλησιάζει τον υπολογιστή.
• Χρησιμοποιεί τον υπολογιστή κατά τη διάρκεια της νύχτας.
• Γελάει υπερβολικά ενώ χρησιμοποιεί τον υπολογιστή.
• Χρησιμοποιεί πολλαπλούς λογαριασμούς χρήστη ή χρησιμοποιεί έναν λογαριασμό που δεν είναι δικός του.
• Εκφράζεται υποτιμητικά για τους συμμαθητές του.
Βέβαια αυτή η πιθανή συμπτωματολογία ενδέχεται να σχετίζεται και με άλλα, γενικότερα προβλήματα του παιδιού και θα πρέπει να είναι κανείς ιδιαίτερα προσεκτικός στους χειρισμούς του.
Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ
Ερευνα έχει δείξει ότι το 70% των θυμάτων εκφοβισμού έχει δεχθεί σχετικά μηνύματα όταν είναι στο σπίτι και μόνο ένα 30% στο σχολείο (Κowalski et al., 2008). Ωστόσο σε ελάχιστες περιπτώσεις τα θύματα έχουν μιλήσει για το συμβάν στους οικείους τους. Κάποιοι γονείς που είναι εξοικειωμένοι με το Διαδίκτυο συνηθίζουν να διαβάζουν τα μηνύματα των παιδιών τους, πιστεύοντας ότι έτσι τα προφυλάσσουν. Αυτό όμως αποτελεί μια μορφή παραβίασης της ιδιωτικής ζωής τους. Προτιμότερο θα ήταν να μιλούν με τα παιδιά τους για τη σωστή χρήση του Διαδικτύου, να ακούν για τις online εμπειρίες τους, να δουν τα sites που επισκέπτονται και να τους εμφυσήσουν εμπιστοσύνη ώστε να απευθυνθούν σε αυτούς όταν νιώσουν ότι απειλούνται.
Σε περίπτωση όπου το παιδί πέσει θύμα εκφοβισμού μέσω Διαδικτύου οι γονείς μπορούν να προβούν σε μια σειρά ενέργειες:
Να συμβουλεύουν τα παιδιά τους όταν λαμβάνουν απειλητικά ή προσβλητικά μηνύματα να τα αποθηκεύουν για να κρατήσουν τα αποδεικτικά στοιχεία. Οταν τα μηνύματα προέρχονται από άγνωστο αποστολέα, οι
γονείς μπορούν να ζητήσουν βοήθεια από τη Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος και να πάρουν πληροφορίες από την Ασφαλή Πλοήγηση στο Διαδίκτυο. Αν ο θύτης είναι γνωστός του θύματος, πρέπει να ενημερωθούν οι γονείς του παιδιού για τη συμπεριφορά του ή ακόμη και το σχολείο του, αν πηγαίνουν τα παιδιά στο ίδιο σχολείο, για να νιώσει ασφάλεια το θύμα και να ελεγχθεί ο θύτης.
Επίσης, οι γονείς πρέπει να έχουν υπόψη τους τα εξής:
Υπάρχουν ιστότοποι στους οποίους απαγορεύεται η χρήση σε παιδιά ηλικίας κάτω των 14 ετών, ωστόσο πολύ συχνά τα παιδιά δημιουργούν τη δική τους ιστοσελίδα δηλώνοντας ψεύτικη ηλικία.
Αν δεν έχει εγκατασταθεί κάποιο σύστημα φιλτραρίσματος (που μπλοκάρει, για παράδειγμα, χυδαίες λέξεις ή εικόνες), τα παιδιά μπορούν εύκολα να δουν ιστοσελίδες με ανεπιθύμητο περιεχόμενο ή να μιλήσουν με αγνώστους. Και, όπως στους δημόσιους χώρους, έτσι και εδώ υπάρχει ο κίνδυνος να τα προσεγγίσει κάποιος που μπορεί να τα βλάψει. Γι’ αυτό πρέπει να μάθουν να μη δίνουν ποτέ τη διεύθυνσή τους ή το όνομα του σχολείου τους και να μη συναντούν άτομα που «γνώρισαν» μέσω Διαδικτύου.
Τέλος, οι γονείς θα πρέπει να εξοικειωθούν και οι ίδιοι με το Διαδίκτυο και να μιλήσουν στα παιδιά τους για τους ηθικούς κανόνες που πρέπει να διέπουν τη διαδικτυακή τους επικοινωνία, οι οποίοι είναι αντίστοιχοι με αυτούς της πραγματικής επικοινωνίας, όπως ο σεβασμός του άλλου, η ευγένεια, η κατανόηση και η αποδοχή. Ας μην ξεχνάμε ότι το Διαδίκτυο αποτελεί αναπόσπαστο πλέον κομμάτι της ζωής μας, είναι ένα πολύ σημαντικό εργαλείο της τεχνολογίας που ήρθε και θα μείνει και η δαιμονοποίησή του σίγουρα δεν ωφελεί κανέναν.
ΟΙΚΙΑΚΗ ψυχαγωγία δίχως όρια και κόστος, αλλά και κίνδυνος για μελλοντικά προβλήματα με τη Δικαιοσύνη. Στον αχανή κόσμο του Διαδικτύου όλα προσφέρονται δωρεάν αλλά και όλα… στο τέλος πληρώνονται. «Κατέβασμα» ταινιών από το Ιnternet,torrents,streaming video, ραδιόφωνο στο Διαδίκτυο, mega upload… Σας φαίνονται κινέζικα ή μήπως ανήκουν στο καθημερινό σας λεξιλόγιο; Είτε χρησιμοποιείτε φανατικά το Διαδίκτυο για μουσική και ταινίεςείτε μόλις τώρα αρχίζετε να εξερευνείτε τον μαγικό οπτικοακουστικό online κόσμο, ένα είναι το σίγουρο:αν δεν είστε αρκετά προσεκτικοί κινδυνεύετε να καταλήξετε στην καλύτερη περίπτωση με έναν ιό στον υπολογιστή σας και στη χειρότερη με προβλήματα με τη Δικαιοσύνη.«Το κατέβασμα αρχείων από το Ιnternet δεν είναι φυσικά καθεαυτό παράνομο, αλλά εξαρτάται από το αν το περιεχόμενο των αρχείων υπόκειται σε πνευματικά δικαιώματα καθώς και από την άδεια χρήσης που διέπει το αρχείο» εξηγεί ο κ. Κωνσταντίνος Στυλιανού, δικηγόρος, μετεκπαιδευθείς στο Πανεπιστήμιο Ηarvard πάνω στο Δίκαιο του Διαδικτύου. «Για παράδειγμα, όταν μια διανομή LΙΝUΧ διαμοιράζεται μέσω torrent δεν υφίσταται κανένα πρόβλημα νομιμότητας, καθώς η άδεια χρήσης αυτού του λογισμικού (κυρίως η GΝU General Ρublic License) επιτρέπει ρητά την ελεύθερη αντιγραφή και διανομή από κάθε κάτοχο. Το ίδιο ισχύει σε όλες τις περιπτώσεις όπου το υλικό, παρ΄ ότι προστατευμένο από πνευματικά δικαιώματα, διανέμεται στο Διαδίκτυο με τη συγκατάθεση των δικαιούχων,όπως για παράδειγμα συνέβη με τα τραγούδια του συγκροτήματος Radiohead » προσθέτει.
Προβλήματα με τη Δικαιοσύνη
Τι γίνεται, όμως, όταν ανταλλάσσονται αρχεία που περιέχουν μουσική ή βίντεο τα οποία εκμεταλλεύεται αποκλειστικά μια εταιρεία, η οποία δεν έχει δώσει τη συγκατάθεσή της; Αρκετοί χρήστες του Διαδικτύου πιστεύουν ότι σε αυτή την περίπτωση οι μόνες που φέρουν ποινική ευθύνη είναι οι ιστοσελίδες που διαθέτουν online αυτό το υλικό. Κάτι που, ωστόσο, δεν ισχύει. Αντιθέτως, « κάθε έλληνας χρήστης του Διαδικτύου που κατεβάζει παράνομα υλικό κινδυνεύει να τιμωρηθεί με ποινή φυλάκισης ως και πέντε χρόνια» σχολιάζει ο κ. Γεώργιος Νούσκαλης , λέκτορας της Νομικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. «Μάλιστα, αν η δικαιούχος εταιρεία αποδείξει ότι είναι ιδιαίτερα μεγάλη η ζημιά που υπέστη, τότε ο χρήστης απειλείται με ποινές σε βαθμό κακουργήματος» προσθέτει.
Προσοχή, μας βλέπουν
Και αν πιστεύετε ότι καλύπτεστε από την «ανωνυμία» του Διαδικτύου είστε γελασμένοι! «Κάθε φορά που ένα αρχείο διαμοιράζεται online, για παράδειγμα μέσω torrent, είναι εμφανείς στο Διαδίκτυο όλες οι ΙΡ διευθύνσεις των χρηστών που το ανταλλάσσουν. Η ΙΡ διεύθυνση είναι μια σειρά από αριθμούς που αποτελούν την ταυτότητα ενός υπολογιστή σε ένα δίκτυο και κάθε εταιρεία παροχής Ιnternet έχει τη δυνατότητα να ταυτοποιήσει μια ΙΡ διεύθυνση, αντιστοιχίζοντάς την με τον κάτοχο της γραμμής τηλεφώνου» εξηγεί ο κ. Χαράλαμπος Χωμενίδης , μηχανικός Υπολογιστών και Πληροφορικής.
Κατά συνέπεια, κάθε φορά που «παρανομείτε» στο Διαδίκτυο, η δραστηριότητά καταγράφεται.
Επιστολές στους χρήστες
«Οι εν λόγω επιστολές έχουν ως στόχο να “τρομοκρατήσουν” τον χρήστη και συνήθως περιέχουν πολύ ακριβείς πληροφορίες σχετικά με τα παράνομα downloads αρχείων, όπως την ώρα, τον τίτλο και το μέγεθος των αρχείων » εξηγεί ο κ. σας είναι εμφανής και με τις κατάλληλες διαδικασίες οι αστυνομικές αρχές μπορούν να σας εντοπίσουν. Μοιάζει σενάριο επιστημονικής φαντασίας, αλλά είναι αρκετά πιθανό τη μία στιγμή να «κατεβάζετε» τραγούδια και ταινίες με την ψευδαίσθηση ότι είστε αόρατοι στο Διαδίκτυο και την επόμενη στιγμή να λάβετε μια επιστολή από την εταιρεία παροχής Ιnternet, η οποία σας προειδοποιεί ότι έχει καταγραφεί παράνομη δραστηριότητα από μέρους σας και κινδυνεύετε να «τιμωρηθείτε»- στην καλύτερη περίπτωση με διακοπή της σύνδεσής σας και στη χειρότερη με… αγωγή αποζημίωσης! Σημειώστε ότι τέτοιου είδους επιστολές έχουν λάβει αρκετοί έλληνες χρήστες του Διαδικτύου παρά το γεγονός ότι υποθέσεις δίωξης χρηστών δεν έχουν ακόμη φτάσει στα ελληνικά δικαστήρια.
Σφίγγει ο κλοιός
Αν κρίνουμε, τέλος, από τις εξελίξεις σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, το «νομικό» μέλλον των παράνομων downloads στην Ελλάδα φαίνεται ζοφερό. «Η Γαλλία εφαρμόζει ήδη τον διαβόητο νόμο “Τhree Strikes”. Τρία χτυπήματα στον χρήστη που κατεβάζει παράνομο περιεχόμενο:προειδοποίηση- διακοπή συνδρομής- αποζημίωση στις εταιρείες. Αυτή είναι η επίσημη απάντηση της γαλλικής δημοκρατίας σε όποιον κατεβάζει πειρατικές ταινίες και τραγούδια.
Νόμιμες εναλλακτικές
Γιατί να επιλέγετε την παρανομία, τη στιγμή που υπάρχουν δεκάδες νόμιμες εναλλακτικές για να απολαύσετε μουσική και βίντεο online; «Στη μάχη του copyright οι μεγάλες πολυεθνικές έχουν ηττηθεί από τους απλούς χρήστες» σχολιάζει ο δικηγόρος κ. Στυλιανού ο οποίος ειδικεύεται στο Δίκαιο του Διαδικτύου. «Αντιλήφθηκαν ότι καταπολεμώντας την online ανταλλαγή αρχείων μέσω αλλεπάλληλων μηνύσεων δεν μπορούσαν να σταματήσουν το φαινόμενο, αντιθέτως ξόδευαν αστρονομικά ποσά σε πολυέξοδες δικαστικές διαμάχες χωρίς αποτέλεσμα. Γι΄ αυτό κάποιες από αυτές αποφάσισαν να εκμεταλλευθούν τις online πλατφόρμες που παλιά καταπολεμούσαν και να διαθέσουν οι ίδιες το οπτικοακουστικό υλικό- άλλοτε δωρεάν και άλλοτε με μικρό αντίτιμο- βγάζοντας κέρδος από τη διαδικτυακή διαφήμιση» προσθέτει.
Ετσι, αντί να καταθέτουν αγωγές κατά του youtube, με την κατηγορία ότι φιλοξενεί χιλιάδες τραγούδια και βιντεοκλίπ παρανόμως, οι δισκογραφικές εταιρείες άρχισαν να φτιάχνουν τα δικά τους online κανάλια μέσα από την πλατφόρμα του youtube, από τα οποία διαθέτουν νόμιμα το υλικό και κερδίζουν από τη διαφήμιση. Αναζητήστε, λοιπόν, τα διάφορα κανάλια (channels) στο youtube και δείτε νόμιμα και δωρεάν βιντεοκλίπ και τμήματα από ταινίες online.
Τεχνολογία και κίνδυνοι
«Κάθε φορά που κατεβάζετε άγνωστο υλικό από το Ιnternet διατρέχετε τον κίνδυνο να πρόκειται για αρχεία μολυσμένα με ιούς που θα προκαλέσουν σοβαρά προβλήματα στον υπολογιστή σας. Οταν η ανταλλαγή είναι της μορφής peer to peer, ο κίνδυνος είναι ακόμη μεγαλύτερος, διότι τα αρχεία ανταλλάσσονται ανάμεσα σε ανώνυμους χρήστες και κανείς δεν φέρει την ευθύνη για πιθανό μολυσμένο υλικό» σχολιάζει ο κ. Χωμενίδης.
Προσθέτει, βέβαια, ότι στις ανταλλαγές τύπου torrents ο κίνδυνος περιορίζεται σε κάποιο βαθμό, καθώς για κάθε αρχείο φαίνεται ο αριθμός των χρηστών που το κατέχουν. Κατά συνέπεια, αν ένα αρχείο προσφέρεται από χιλιάδες χρήστες, κατά πάσα πιθανότητα θα είναι και ασφαλές. Ωστόσο, αφού κανείς δεν φέρει την ευθύνη, ποτέ δεν μπορείτε να είστε σίγουροι, γι΄ αυτό και, όπως τονίζει ο κ. Χωμενίδης, είναι προτιμότερο να επιλέγετε τα νόμιμα sites που έχουν ελεγμένο υλικό, ή τουλάχιστον να διαβάζετε με προσοχή τα σχόλια των άλλων χρηστών για το αρχείο που επιθυμείτε να κατεβάσετε.
Στις περιπτώσεις των streaming video οι κίνδυνοι δεν είναι λιγότεροι. «Οι σελίδες που λειτουργούν με streaming συχνά περιέχουν “malware”, δηλαδή εκμεταλλεύονται κενά ασφαλείας στον internet explorer και ενεργοποιούν έναν κώδικαο οποίος μπορεί είτε να είναι ιόςείτε να μετατρέπει τον υπολογιστή σας στο λεγόμενο “ζόμπι”, δηλαδή σε υπολογιστή που ανοίγει συνδέσεις και στέλνει υλικό spam σε άλλους υπολογιστές, χωρίς εσείς να το αντιλαμβάνεστε» εξηγεί ο κ. Χωμενίδης.
Οι υπηρεσίες κοινωνικής δικτύωσης, όπως το Facebook και το Twitter, έχουν εξελιχθεί σε ένα σημαντικό κανάλι επικοινωνίας, ωστόσο αυτό έχει και τις αρνητικές του προεκτάσεις. Δεν είναι λίγοι οι χρήστες που αποκαλύπτουν στα διάφορα δίκτυα πότε θα φύγουν για διακοπές, αφήνοντας έτσι εκτεθειμένες τις περιουσίες τους. Δύο Ολλανδοί developers αποφάσισαν να δείξουν στην πράξη πόσο επικίνδυνη είναι η ανάρτηση τέτοιων πληροφοριών στο Internet.
Οι δύο φίλοι παρατήρησαν ότι αρκετοί άνθρωποι δημοσιοποιούν στο Twitter, μέσα από την υπηρεσία Foursquare, πού βρίσκονται ανά πάσα στιγμή και συνεπώς πότε φεύγουν από το σπίτι τους. Έτσι, δημιούργησαν μια ιστοσελίδα, η οποία κάνει αναζητήσεις στο Twitter κι εμφανίζει σε πραγματικό χρόνο διευθύνσεις σπιτιών, οι ιδιοκτήτες των οποίων απουσιάζουν. Θέλοντας, μάλιστα, να δώσουν έμφαση στον κίνδυνο που συνεπάγεται η δημοσιοποίηση τέτοιων πληροφοριών, ονόμασαν την ιστοσελίδα τους PleaseRobMe [ΠαρακαλώΛηστέψτεΜε].
Μιλώντας σε δημοσιογράφους, ο δημιουργός της σελίδας Boy Van Amstel δήλωσε ότι “είναι βασικά ένα Twitter search, δεν πρόκειται για κάτι καινούργιο. Οποισδήποτε ξέρει λίγα πράγματα από HTML και JavaScript είναι σε θέση να φτιάξει ένα τέτοιο site. Είναι πραγματικά για γέλια“. Ο Van Amstel συνέχισε λέγοντας ότι είναι πολύ επικίνδυνο να δημοσιοποιεί κανείς στο Internet τέτοιες πληροφορίες. “Ποτέ δε θα βάζατε έξω από το σπίτι σας μια ταμπέλα που να λέει Αυτή Τη Στιγμή Απουσιάζω. Γιατί, λοιπόν, να το κάνετε online;“
Κάποιος συνάδελφος σας δείχνει στην οθόνη του υπολογιστή του ένα βίντεο που έχει κυκλοφορήσει στο Διαδίκτυο και αποκαλύπτει πολύ «προσωπικές στιγμές» γνωστής ηθοποιού. Φυσικά του ζητάτε να το αντιγράψετε και εκείνος πρόθυμα σας δίνει ένα USΒ (οι μικρές φορητές συσκευές αποθήκευσης αρχείων) για να το περάσετε στον υπολογιστή σας. Βάζετε το USΒ στον υπολογιστή σας, αντιγράφετε το βίντεο και γεμάτοι ενθουσιασμό επικοινωνείτε με γνωστούς και φίλους για να τους ενημερώσετε για το «απόκτημά» σας. Αυτό που δεν γνωρίζετε είναι ότι, επιστρέφοντας το USΒ στον συνάδελφό σας, αυτός με τη σειρά του καμαρώνει γιατί δικό του «απόκτημα» είναι πλέον όλα τα αρχεία, τα βίντεο και οι φωτογραφίες σας, αφού την ώρα που εσείς αντιγράφατε το επίμαχο βιντεάκι το USΒ παράλληλα και «αόρατα» αντέγραφε τα δικά σας αρχεία…
Τι είναι το «pod-slurping»
Ονομάζεται «pod-slurping» και είναι μια διαδεδομένη μέθοδος υποκλοπής αρχείων από υπολογιστές μέσω των φορητών συσκευών αποθήκευσης. Βαφτίστηκε έτσι επειδή αρχικά αυτή η νέα μέθοδος υποκλοπής βασίστηκε στη χρήση των δημοφιλών συσκευών αναπαραγωγής μουσικής i-Ρod. Τόσο τα iΡod (και τα i-Ρhones) όσο και τα νέας γενιάς USΒ μπορούν να προγραμματίζονται με τρόπο τέτοιον ώστε όταν τοποθετούνται σε έναν υπολογιστή αυτόματα να αποθηκεύουν από αυτόν το περιεχόμενο συγκεκριμένων φακέλων. Ο αρχικός σκοπός αυτής της εφαρμογής ήταν αθώος: για να μη χάνει κάποιος χρόνο μπροστά στον υπολογιστή και να αντιγράφει μεγάλο αριθμό αρχείων (π.χ. τραγούδια, βίντεο), να έχει προγραμματισμένο το USΒ του ώστε κάθε φορά που το τοποθετεί στον υπολογιστή αυτό να αντιγράφει αυτόματα τα συγκεκριμένα αρχεία. Ωστόσο η εφαρμογή αυτή άνοιξε ταυτόχρονα μια κερκόπορτα που επιτρέπει την υποκλοπή δεδομένων.
Την προσοχή όσων αναζητούν σύντροφο στο Διαδίκτυο εφιστούν οι εταιρείες λογισμικού ασφαλείας, κυρίως λόγω της γιορτής του Αγίου Βαλεντίνου, που θα αυξήσει κατακόρυφα την επισκεψιμότητα σε τέτοιες ιστοσελίδες τις επόμενες ημέρες.
Αν και σήμερα υπάρχουν πολλές αξιόπιστες υπηρεσίες online γνωριμιών, οι χρήστες οφείλουν να είναι εξαιρετικά προσεκτικοί στην επιλογή της κατάλληλης υπηρεσίας. Πριν την εγγραφή, καλό είναι να γίνεται μία έρευνα σχετικά με την αξιοπιστία της και τα σχόλια άλλων εγγεγραμμένων χρηστών. Η εταιρεία BitDefender τονίζει ακόμη ότι θα πρέπει να αποφεύγεται η εγγραφή σε κάποιο site γνωριμιών που ο χρήστης έμαθε μέσω κάποιου μηνύματος spam.
«Η εύρεση του τέλειου συντρόφου την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου μέσω μιας online υπηρεσίας μπορεί να ακούγεται σαν όνειρο που πραγματοποιείται, αλλά μπορεί πολύ εύκολα και γρήγορα να γίνει εφιάλτης», επεσήμανε η Κάταλιν Κοσόι, ερευνήτρια της BitDefender. «Οι χρήστες θα πρέπει να επιλέγουν ιστοσελίδες με ξεκάθαρες πολιτικές σε ότι αφορά τα προσωπικά δεδομένα, που εξασφαλίζουν την προστασία της ανωνυμίας και ότι δεν θα αποκαλύπτεται οποιαδήποτε πληροφορία χωρίς τη συγκατάθεση τους».
Όταν ξεκινούν τη χρήση μιας online υπηρεσίας γνωριμιών, οι χρήστες θα πρέπει να δίνουν αρχικά όσο το δυνατόν λιγότερες πληροφορίες. Επιπλέον, θα πρέπει να δημιουργούν ένα ξεχωριστό λογαριασμό e-mail που θα χρησιμοποιείται αποκλειστικά για την επικοινωνία με τα άλλα μέλη της υπηρεσίας. Στα αυτονόητα συγκαταλέγεται ότι δεν θα πρέπει να μοιράζονται οικονομικά στοιχεία, όπως τραπεζικοί λογαριασμοί, αριθμοί πιστωτικών καρτών ή κωδικοί PIN.
Κάποιες επιπλέον ηλεκτρονικές απειλές τις ημέρες του Αγίου Βαλεντίνου περιλαμβάνουν:
– Τα μηνύματα spam που διακινούνται στα κοινωνικά δίκτυα, που παραπέμπουν σε επισφαλής ιστοσελίδες, απ’ όπου ο υπολογιστής μπορεί να δεχθεί επίθεση κακόβουλου λογισμικού και να μολυνθεί.
– Τα μηνύματα email που διαφημίζουν υπηρεσίες και προϊόντα σχετικά με τη γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου.
– Επισυναπτόμενα αρχεία σε email με τη μορφή ταινιών, φωτογραφιών ή ηλεκτρονικής ευχετήριας κάρτας.
– Επίσης, δεν θα πρέπει να ανοίγονται email από άγνωστους αποστολείς, ή επισυναπτόμενα αρχεία με ύποπτα ονόματα.
Παράλληλα, οι χρήστες θα πρέπει να ενημερώνουν τους υπολογιστές με τις τελευταίες εκδόσεις λογισμικού ασφαλείας και του λειτουργικού συστήματος που χρησιμοποιούν. Ιδανικά, θα πρέπει οι ενημερώσεις αυτές να λαμβάνονται αυτόματα, ώστε ο υπολογιστής να είναι προστατευμένος ανά πάσα στιγμή.
Τέλος, απαραίτητη είναι η χρήση ενός τουλάχιστον λογισμικού ασφαλείας που να καλύπτει τον υπολογιστή από spam και ιούς αλλά και να διαθέτει firewall ώστε να φιλτράρονται οι ύποπτες online διευθύνσεις που μπορεί να επισκεφτεί κάποιος την ώρα που σερφάρει στο Διαδίκτυο.
Η ανάγκη επαγρύπνησης και εφαρμογής μέτρων για την ασφαλή χρήση του Διαδικτύου, ειδικά από τα παιδιά, συζητήθηκε χθες στο συνέδριο που διοργανώθηκε στην Αθήνα (ξενοδοχείο Τιτάνια) από το Ελληνικό Κέντρο Ασφαλούς Διαδικτύου, σε συνεργασία με την Αρχιεπισκοπή Αθηνών και την αντιπροσωπεία της Ε.Ε. στην Ελλάδα. Η εικόνα είναι ανησυχητική, καθώς χρόνο με τον χρόνο πολλαπλασιάζεται ο αριθμός των πολιτών που καταγγέλλουν στην ανοικτή γραμμή Safeline (2811391615, 9.00 – 16.00 και διαδικτυακά) παράνομο περιεχόμενο στο Ιντερνετ.
Η αύξηση αυτή εκφράζει την ολοένα μεγαλύτερη διείσδυση του Ιντερνετ στην Ελλάδα, αλλά είναι αναλογικά πολύ υψηλότερη, μαρτυρώντας την οξύτητα του προβλήματος, καθώς και μια σχετικά αυξημένη ευαισθησία.
Η φετινή Ημέρα Ασφαλούς Διαδικτύου (για έβδομο έτος) ήταν αφιερωμένη στα παιδιά, τα οποία όλο και περισσότερο χρησιμοποιούν το Διαδίκτυο και είναι προφανώς πιο ευάλωτα σε απειλές. Σύμφωνα με μελέτη της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ο ένας στους δύο εφήβους στην Ευρώπη αποκαλύπτει προσωπικές πληροφορίες στο Ιντερνετ, με κίνδυνο όμως να παραμείνουν για πάντα προσβάσιμες σε κακόβουλους χρήστες. Γι’ αυτό βασικό σύνθημα της φετινής Ημέρας είναι: «Πριν δημοσιεύσεις, σκέψου!».
Η Ελλάδα είναι χώρα με περιορισμένη χρήση του Διαδικτύου σε σύγκριση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες (50% λιγότερο στις ηλικίες 9-18 ετών). Το γεγονός αυτό υπογραμμίζει την ανάγκη να αντιμετωπιστεί ο επικοινωνιακός και διαδικτυακός «αναλφαβητισμός». Σύμφωνα με την εικόνα του προγράμματος EU Kids Online Ι, οι Ελληνες γονείς επιβλέπουν περισσότερο τα παιδιά τους όταν σερφάρουν, σε σχέση με τους γονείς στη Δανία ή τη Σουηδία, αλλά υποτιμούν τους κινδύνους που προέρχονται από διαδικτυακές επαφές (π.χ. σεξουαλική παρενόχληση, διαδικτυακός εκφοβισμός). Σε κάθε περίπτωση, το ζητούμενο δεν είναι η απαγόρευση του Ιντερνετ (που μπορεί να είναι πολύπλευρα χρήσιμο) ή η τεχνοφοβική προσέγγιση, ούτε ο ασφυκτικός περιορισμός του παιδιού, αλλά η διαμόρφωση συνθηκών και κριτήριων αποτροπής των κινδύνων.
Σε αυτό έρχεται να συμβάλει και η Γραμμή Βοηθείας 800 11 800 15 / help@saferinternet.gr του Ελληνικού Κέντρου Ασφαλούς Διαδικτύου, η οποία λειτουργεί επίσημα από τον Σεπτέμβριο του 2009. Τους πρώτους τέσσερις μήνες λειτουργίας της δέχτηκε 443 αιτήματα, είτε μέσω τηλεφώνου είτε μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, σχετικά με προβλήματα από το Ιντερνετ.
Οσον αφορά τις εταιρείες που παρέχουν συστήματα κοινωνικής δικτύωσης, είκοσι απ’ αυτές υπέγραψαν πέρυσι τις αρχές για ασφαλέστερη κοινωνική δικτύωση, ύστερα από προτροπή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Ενα χρόνο μετά, οι περισσότερες πήραν ορισμένα μέτρα. Υπάρχουν όμως πολλά να γίνουν ακόμα. Για παράδειγμα, μόνο το 40% των εταιρειών έχει φροντίσει ώστε το προφίλ των ανηλίκων χρηστών να είναι προσβάσιμο μόνο από τους προεπιλεγμένους φίλους τους. Επίσης, μόνο σε 11 από 22 ιστότοπους είναι αδύνατη η ανεύρεση, μέσω μηχανής αναζήτησης, του ιδιωτικού προφίλ ανηλίκων.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότερα
Άρθρα (RSS)