της μαθήτριας Φωτεινής Γιασσά
Υπνωτισμένα δέντρα με αράχνες που ασημίζουνε
Πανύψηλα πεύκα με κλαδιά που φοβίζουνε
Αηδόνια, σπίνοι και κοτσύφια
Φέρνουν την άνοιξη με το κελάιδισμα τους
Θάμνοι, θυμάρι και δεντρολίβανο μυρίζει
Φτιάχνει μια πλάση ολόκληρη η μυρωδιά τους
Ποτάμι γοργό με γάργαρο νερό τη ζωή δίνει
και τα λουλούδια ανθίζουν
Ακολούθα με στον μυστικό τον δρόμο
που στην πιο γλυκιά Εδέμ οδηγεί
Στους ήχους της φύσης
Της μικρής παραδεισένιας αυλής
Κι όταν θα πρωτοαντικρίσεις το φως
ελεύθερος πια, θα δεις πως είναι η αληθινή ζωή
