Ομιχλογεννημένη

Στίχοι: Γιάννης Βεργιαννίδης
Μουσική: Θεολόγης Καρκαλέτσης

Το πέμπτο Άστρο έλαμψε όπως κανένα άλλο
κι ύστερα βάλθηκε μορφή γυναίκας ν’ αποκτήσει
κι άστραψε η Ανατολή και φώτισε η Δύση
κι ο Ουρανός απάντησε σε κάλεσμα μεγάλο.

Και μια σκιά ξεπρόβαλε μέσ’ από τις Ομίχλες
σαν από σπλάχνο μητρικό, σαν γέννημα της Φύσης
κι οι κάμποι της Ανατολής και τα βουνά της Δύσης
καμάρωναν την κόρη τους τρεις μέρες και τρεις νύχτες.

Κι έμελε η ανάσα της τον κόσμο να δροσίσει              Ρεφραίν
κι η ευωδιά της ν’ απλωθεί σ’ όλη την οικουμένη
κι εκείνη που ονομάστηκε «Ομιχλογεννημένη»
έμελλε με τα μάτια της τον κόσμο να φωτίσει.

Κι η τρίτη νύχτα έσβησε κι ήρθε ο καιρός για ‘κείνη
να λάβει θέση αρχοντική ανάμεσα στις τόσες
και τ’ όνομά της ν’ ακουστεί σε ξεχασμένες γλώσσες
κι η αρχοντιά της σύμβολο αιώνιο να γίνει.

Και βάδισε περήφανα του Άστρου η θυγατέρα
κι έγινε μύθος τ’ όνομα και θρύλος η θωριά της
κι η νύχτα παραμάνα της και υπηρέτριά της
και φίλη της παντοτινή η ηλιοκρατούσα μέρα.

Ρεφραίν