tboivon's blog

Φιλολογικά θέματα και όχι μόνο

Γλώσσα


Η συλλογιστική πορεία στην παράγραφο ή σε ολόκληρο το κείμενο ως θέμα εξετάσεων

Δεκ 201410

(Φιλόλογοι της διαδικτυακής κοινότητας agathi.pbworks.com)

Πρόκειται για ένα ερώτημα που μέχρι πρόσφατα αφορούσε κυρίως τους μαθητές της Γ’  Τάξης του Λυκείου, αλλά ήδη από τον Μάιο του 2014 και ακόμη περισσότερο από τον Νοέμβριο του 2014 γενικεύτηκε και ως «θέμα» ζητείται από την ΤΘΔΔ τόσο από τους μαθητές της Α΄ Τάξης όσο και από τους μαθητές της Β΄.

Το ζητούμενο αυτό –που συμμετέχει συχνά με 10 μόρια στην αξιολόγηση των μαθητών- είναι ιδιαίτερα ακανθώδες:

  1. Η σχετική θεωρία που περιλαμβάνεται στα εγχειρίδια της Γλώσσας (σε αυτό της Α΄ Λυκείου αλλά ιδίως σε αυτό της Γ΄ Λυκείου) είναι ασαφής και συχνά αντιφατική. Σε κάθε περίπτωση είναι ανεπαρκής.
  2. Το ερώτημα αυτό έχει τεθεί στις Πανελλήνιες Εξετάσεις οκτώ (8) φορές: μία φορά στις Απολυτήριες Εξετάσεις του Ημερησίου Λυκείου του 2002 (σημειωτέον ότι το 2004 ζητήθηκε η αναγνώριση τυπικού συλλογισμού και όχι συλλογιστικής πορείας παραγράφου), έξι φορές στις Επαναληπτικές Απολυτήριες Εξετάσεις των Ημερησίων Λυκείων (2003, 2004, 2005, 2006, 2007, 2008) και μία φορά στις Εισαγωγικές Εξετάσεις των Ομογενών το 2005, προκαλώντας σε κάποιες περιπτώσεις (για παράδειγμα στις εξετάσεις του 2002) πλήθος διαφορετικών προσεγγίσεων, ακόμη και από ειδικούς, οι οποίες έχουν αποτυπωθεί στα ΜΜΕ και στο διαδίκτυο.
  3. Η ανίχνευση της συλλογιστικής πορείας παραγράφου και κειμένου αναφέρεται ρητά στην εξεταστέα ύλη της Γλώσσας Γ΄ Λυκείου όλα τα τελευταία χρόνια, αλλά έχει απενεργοποιηθεί η εξέτασή της για ευνόητους λόγους.
  4. Στα ήδη δημοσιευμένα θέματα στην ΤΘΔΔ για την Γλώσσα της Α’ η άσκηση απαντά 10 φορές και στην τράπεζα της Β’ 44 φορές, βρίσκοντας ανεπαρκώς προετοιμασμένους τόσο τους μαθητές της Α’  όσο και της Β΄. Οι μαθητές της Α΄ έχουν μία, σύντομη, επαφή με τη σχετική θεωρία, ενώ οι μαθητές της Β΄ πρέπει να αρκεστούν στις γνώσεις της Α΄ Λυκείου.
  5. Η θεωρία σχετίζεται με ζητήματα της επιστήμης της Λογικής, την οποία οι μαθητές δεν διδάσκονται ούτε αυτοτελώς ούτε ως τμήμα άλλου γνωστικού αντικειμένου.
  6. Η κατανόηση και εμπέδωση αυτής της θεωρίας στο μάθημα της Νεοελληνικής Γλώσσας δεν είναι εφικτή, διότι θα μετέτρεπε το μάθημα σε μάθημα Λογικής ή Φιλοσοφίας.
  7. Υπάρχουν μεγάλες επιφυλάξεις από αρμόδιους επιστήμονες ως προς τον όρο «συλλογιστική πορεία», ιδίως αν αναζητείται σε ολόκληρη παράγραφο ή σε ολόκληρο κείμενο (η σχετική επιχειρηματολογία είναι δύσκολο να μεταφερθεί εδώ). Και πάντως ο εντοπισμός της δυσκολεύει ή και οδηγεί σε διαφορετικές θέσεις ενήλικους επιστήμονες. Πόσο μάλλον άπειρους εφήβους.
  8. Χαρακτηριστικές είναι οι συζητήσεις που γίνονται ανάμεσα στους διδάσκοντες το μάθημα της Γλώσσας. Μία μικρή αναζήτηση στο διαδίκτυο αναδεικνύει το μέγεθος του προβλήματος.
  9. Ενώ όμως εξετάζεται σπάνια, απορροφά ένα μεγάλο μέρος της διδασκαλίας σε βάρος της ουσιαστικής μάθησης και δημιουργεί άγχος σε διδάσκοντες και μαθητές. Εκτιμούμε μάλιστα ότι ούτε συμβάλλει ούτε αποδεικνύει την ουσιαστική κατανόηση ενός κειμένου και των λογικών διεργασιών που αυτό εμπεριέχει.

 

Για όλους αυτούς τους λόγους θεωρούμε ανεπιτυχή και ατελέσφορη αυτήν την άσκηση με τον τρόπο που εξετάζεται. Η ένταξη εξάλλου ενός συλλογισμού στο σχήμα που προβλέπεται στα σχολικά βιβλία του Λυκείου (παραγωγικός, επαγωγικός, αναλογικός), είναι μια καθαρά μηχανιστική διαδικασία, που δεν παρουσιάζει  καθ’ εαυτήν ενδιαφέρον.

Προτείνουμε η κατανόηση της λογικής οργάνωσης ενός κειμένου και η αξιολόγηση της επιχειρηματολογίας του συγγραφέα να ανιχνεύεται:

  1. Με την περίληψη: αυτή καθαυτή η περίληψη είναι μία τέτοια άσκηση.
  2. Με ερωτήσεις κατανόησης που εστιάζουν στην αναζήτηση του συμπεράσματος και του σχετικού αποδεικτικού υλικού.
  3. Στον κριτικό έλεγχο των επιχειρημάτων. Τελικός στόχος οφείλει να είναι η  κριτική αντίδραση του μαθητή, η οποία με τα σημερινά θέματα περιθωριοποείται

Τέλος σε περίπτωση που κρίνεται αναγκαία η εξέταση του μαθητή και στην αναγνώριση των δομικών αξόνων μη αποδεικτικής παραγράφου (πχ παραγράφου περιγραφικής, αφηγηματικής ή εκθετικής οργανωμένης   στον άξονα του χώρου ή του χρόνου ή της λογικής με κατευθύνσεις όπως «μερικό – γενικό, σημαντικό – ασήμαντο, υλικό – πνευματικό, ατομικό – συλλογικό» κτο), προτείνουμε να μην ενταχθούν τέτοιες ασκήσεις στα κριτήρια της Τράπεζας, τουλάχιστον μέχρι να αποσαφηνιστεί επισήμως η σχετική θεωρία και να προωθηθεί κατάλληλο διδακτικό υλικό (ασκήσεις, πίνακες) στους διδάσκοντες.

 

Τα στοιχεία και ο αναλυτικός προβληματισμός που περιληπτικά και σχηματικά καταθέτουμε σε αυτό το κείμενο είναι στη διάθεση κάθε ενδιαφερομένου. Όπως εξάλλου είμαστε ανοιχτοί σε τεκμηριωμένο αντίλογο και σε σαφείς υποδείξεις στις παραπάνω απορίες.  Ευνόητο είναι ότι μας είναι πολύτιμη κάθε βιβλιογραφική παραπομπή.

 

Οι φιλόλογοι
Γιούλη Αλεξίου

Γαβριέλλα Ασπράκη

Ελένη Αυγέρη

Σταυρούλα Βίτσα

Έλενα Βλαχογιάννη

Θεοδώρα Βοϊβόντα

Τριαντάφυλλος Βοκορόκος

Λυδία Γαλίτη

Αλεξάνδρα Γερακίνη

Αγάθη Γεωργιάδου

Κορίνα Γεωργιάδου

Ελένη Γούλα

Αναστασία Γρηγοριάδου

Κάλλη Γώγου

Βέρα Δακανάλη

Ιωάννα Δεκατρή

Μαρία Δεμοιράκου

Σοφία Δεσποτίδου

Μαρία Δημερούκη

Τάνια Ζουρνατζή

Αναστασία Θύμνιου

Κωνσταντίνος Καλαφάτης

Στέλλα Καλιώρα

Παναγιώτης Καρακολίδης

Ελένη Καρακολίδου

Κατερίνα Καρακώτσου

Ειρήνη Κασσωτάκη

Μαρία Κατσάνη

Αγγελική Καψάσκη

Δημήτρης Κιτσούλης

Σωτηρία Κούζιλου

Αλεξάνδρα Κυριακουλάκη

Σεραφείμ Κωνσταντίνου

Καλλιρρόη Κωνσταντοπούλου

Άγγελος Λάζαρης

Αναστάσιος Λάζος

Στάθης Λεουτσάκος

Βίκυ Μαγδανοζίδου

Άννα Μάμου

Ελένη Μαργαρού

Πηγή Μήλλα

Αντώνης Μιχαηλίδης

Πολίνα Μοίρα

Ρούλα Μουντάνου

Σταυρούλα Μουρκάκου

Γιάννα Μπακάλη

Ελένη Μπενέκου

Μαρία Μπετσάκου

Βάλια Μπουγάδη

Κατερίνα Μπουκόρου

Μαρία Μπουκόρου

Γιώργος Μύσταξ

Βίκυ Ναούμ

Γεωργία Νικολοπούλου

Αχιλλέας Ντελλής

Αθηνά Πανταζή

Χαρίκλεια Πανοπούλου

Νεκταρία Παπαγιαννοπούλου

Αθανασία Παπαδοπούλου

Μαρία Παπαδοπούλου

Ρία Παπαμανώλη

Λιάνα Περράκη

Γιάννης Πασσάς

Άννα Πολίτου

Πολύβιος Πρόδρομος

Γιάννης Ρουμπάκης

Βαρβάρα Ρούσσου

Ιωάννα Ρωμανού

Βασιλική Σακκά

Μαρία Σανιδά

Γιώργος Σερεμετάκης

Σωτηρία Σιαμαντούρα

Αφροδίτη Σιάσιου

Πόπη Σιγανού

Κωνσταντίνα Σιώτου

Μαίρη Σκαλιδάκη

Αναστασία Σκόρδου

Ιωάννα Σπηλιοπούλου

Αλίκη Συμεωνάκη

Ευαγγελία Σύρμα

Δήμητρα Σταθοπούλου

Βασιλική Τακτικού

Παρασκευή Τιμπλαλέξη

Βασιλική Τόλη

Νάγια Τρίγκα

Παναγιώτης Τσακός

Πηνελόπη Τσαλίκουσου

Γιάννης Τσιτσεκίδης

Ειρήνη Τσουκαλά

Παναγιώτης Τσουκαλάς

Σοφία Φελλαχίδου

Δήμητρα Φιλοπούλου

Αλεξάνδρα Φορλίδα

Σοφία Χαντζή

Νάντια Χαριζοπούλου

Κατερίνα Χαρμπή

Μυρσίνη Χλιαουτάκη

Αρετή Χρήτη

Νίκη Χρυσού

κάτω από: Γλώσσα | | Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Η συλλογιστική πορεία στην παράγραφο ή σε ολόκληρο το κείμενο ως θέμα εξετάσεων

Η ελληνική γλώσσα δεν είναι τυχαία!

Απρ 201412

Η ελληνική γλώσσα δεν είναι τυχαία. Χτίστηκε πάνω στα μαθηματικά, και αυτό που ελάχιστοι ξέρουν είναι ότι κάθε λέξη στην ελληνική έχει μαθηματικό υπόβαθρο. Τα γράμματα στην ελληνική γλώσσα δεν είναι στείρα σύμβολα. Όρθια, ανάποδα με ειδικό τονισμό, αποτελούσαν το σύνολο των 1.620 συμβόλων που χρησιμοποιούνταν στην Αρμονία (Μουσική στα νεοελληνικά). Η πιο σημαντική τους ιδιότητα είναι ότι το κάθε γράμμα έχει μια αριθμητική τιμή-αξία, κάθε γράμμα είναι ένας αριθμός, οπότε κατ΄ επέκταση και κάθε λέξη είναι ένας αριθμός. Μια τεράστια γνώση κλειδωμένη -κωδικοποιημένη μέσα λέξεις λόγω της μαθηματικών τιμών που έχουν.

Ένας από τους πρωτοπόρους επί του θέματος ήταν ο μέγιστος Πυθαγόρας. Οι αριθμοί, τα σχήματα, η αρμονία και τα άστρα έχουν κάτι κοινό, έτσι αντίστοιχα τα μαθηματικά (αριθμοί), η γεωμετρία (σχήματα), η αρμονία(μουσική) και η αστρονομία (αστήρ= χωρίς στήριγμα + φυσικοί νόμοι που τα διέπουν) ήταν αδελφές επιστήμες κατά τον Πυθαγόρα, που με την συγκεκριμένη σειρά που αναφέραμε ήταν η σκάλα για την εξέλιξη (εκ του έλικος, DNA) του νου – ψυχής προς τον Δημιουργό. Έναν Δημιουργό που δημιούργησε βάσει αυτών των τεσσάρων επιστημών. 27 σύμβολα-αριθμοί με αριθμητική αξία συνθέτουν το ελληνικό αλφάβητο, 3 ομάδες από 9 σύμβολα-αριθμούς η κάθε ομάδα, με άθροισμα κάθε ομάδας 45, 450, 4.500.

ΑΛΦΑ = 1+30+500+1= 532 =>5+3+2= 10 => 1+0= 1

ΕΝ = 5+50 = 55 => 5+5 = 10 => 1+0= 1

ΟΜΙΚΡΟΝ = 70+40+10+20+100+70+50= 360, όσες και οι μοίρες του κύκλου

Για να είμαστε σε θέση να κατανοήσουμε τα νοήματα των εννοιών των λέξεων της αρχαίας ελληνικής γλώσσας, πρέπει πρωτίστως να γνωρίζουμε κάποια πράγματα για την ίδια την ελληνική γλώσσα.

Η αρχαία ελληνική γλώσσα είναι η μοναδική, η οποία δεν είναι βασισμένη στο ότι κάποιοι απλά καθίσαν και συμφώνησαν να ονομάζουν ένα αντικείμενο «χ» ή «ψ», όπως όλες οι υπόλοιπες στείρες γλώσσες του κόσμου. Η ελληνική γλώσσα είναι ένα μαθηματικό αριστούργημα, το οποίο θα προσπαθήσουμε να προσεγγίσουμε.

Η αρχή των πάντων είναι το ίδιο το ελληνικό αλφάβητο (το οποίο φυσικά δεν το πήραμε από κάποιον άλλον, όπως θα δούμε παρακάτω διότι εκ των πραγμάτων δεν γίνεται). Τα γράμματα του ελληνικού αλφαβήτου στο σύνολο τους ήταν 33, όσοι και οι σπόνδυλοι, οι 5 τελευταίοι σπόνδυλοι (που παίζουν τον ρόλο της κεραίας) έχουν άμεση σχέση με τον εγκέφαλο και αντιστοιχούν στα 5 τελευταία άρρητα γράμματα, τα οποία γνώριζαν μόνο οι ιερείς* Ένα από αυτά ήταν η Σώστικα (ή Γαμμάδιον) η οποία στα λατινικά έγινε σβάστικα και οι Ναζί την έκλεψαν. Το σύμβολο αυτό είναι του ζωογόνου Ηλίου (Απόλλωνα) οι Ναζί το αντέστρεψαν για να συμβολίσουν το αντίθετο του ζωογόνου Ήλιου, δηλαδή το σκοτεινό θάνατο.

Υπήρχαν ακόμα κάποια γράμματα τα οποία στην πάροδο του χρόνου καταργήθηκαν όπως το δίγαμμα (F), το κόππα (Q), το στίγμα (S’), το σαμ,πί (ϡ)

Ο Πυθαγόρας μας ενημερώνει για τα 3 επίπεδα της ελληνικής γλώσσας, τα οποία είναι τα εξής:

1. ομιλών

2. Σημαίνον (α. σήμα, β. σημαινόμενο)

3. Κρύπτον (α. διαστήματα β. κραδασμός γ. λεξάριθμος δ. τονάριθμος)

-Το πρώτο είναι η ομιλία

-Το δεύτερο είναι η σχέση του σήματος με το σημαινόμενο που θα αναλύσουμε παρακάτω

-Το τρίτο είναι το διάστημα (απόσταση & χρόνος), ο κραδασμός (που αφυπνίζει τον εγκέφαλο μέσω ιδιοσυχνοτήτων από τους δημιουργηθέντες παλμούς – Παλλάδα Αθηνά) ο λεξάριθμος (σχέση γραμμάτων και λέξεων με αριθμούς) και ο τονάριθμος (σχέση γραμμάτων και λέξεων με μουσικούς τόνους)

Το κάθε γράμμα αντιστοιχούσε σε έναν αριθμό, αλλά και σε έναν μουσικό τόνο, άρα γράμμα = αριθμός = τόνος (μουσικός), πράγμα που φανερώνει ότι στη γλώσσα μας πίσω από τα γράμματα-λέξεις υπάρχουν αριθμοί (λεξάριθμοι) και μουσικοί φθόγγοι (τονάριθμοι).

Οι 4 αδελφές επιστήμες κατά τον Πυθαγόρα ήταν:

1. Αριθμοί (Μαθηματικά)

2. Σχήματα (Γεωμετρία)

3. Μουσική (Αρμονία)

4. Αστρονομία

Οι επιστήμες αυτές είναι αλληλένδετες και βρίσκονται η μια μέσα στην άλλην όπως οι ρωσικές μπαμπούσκες. Συνδυάστε τώρα το αλφάβητο που εσωκλείει αριθμούς και μουσικούς τόνους με τις 4 αυτές επιστήμες.

1. Αστρονομία= αστήρ + νόμος, α-στηρ = αυτό που δεν στηρίζεται, άρα αστρονομία= οι συμπαντικοί νόμοι που διέπουν αυτό που δεν στηρίζεται κάπου, οι οποίοι έχουν να κάνουν με την μουσική (αρμονία), σχήματα (γεωμετρία) αριθμούς (μαθηματικά) και όλα αυτά με τον αιθέρα, ο οποίος περιβάλλει τις ουράνιες σφαίρες.

2. Ο Πυθαγόρας άκουγε την αρμονία (μουσική) των ουρανίων σφαιρών, άρα μιλάμε μια γλώσσα, η οποία έχει να κάνει με την ροή του σύμπαντος.

Η ελληνική γλώσσα είναι η μοναδική που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για Η/Υ λόγω της μαθηματικότητας και μουσικότητας όχι μόνο του αλφαβήτου-λέξεων, αλλά και των μαθηματικών εννοιών που γεννώνται π.χ. η λέξη ΘΕΣΙΣ γίνεται: συνΘεσις, επίΘεσις, κατάΘεσις, υπόΘεσις, εκΘεσις, πρόσΘεσις, πρόΘεσις, ανάΘεσις, διάΘεσις, αντίΘεσις κτλ κτλ. Αν τώρα αυτές τις λέξεις τις μεταφράσουμε στα Αγγλικά είναι εντελώς άσχετες μεταξύ τους.

ΑΝ συγκρίνουμε τώρα π.χ. την αγγλική γλώσσα που έχει 80.000 λέξεις, εκ των οποίων το 80% είναι ελληνικές όπως μας ενημερώνει το Πανεπιστήμιο της Ουαλίας, και μετρήσουμε ότι αυτή η στείρα γλώσσα εξελίσσεται εδώ και 1000 χρόνια, μπορούμε αβίαστα να βγάλουμε το συμπέρασμα ότι ο Όμηρος παραλαμβάνει μια γλώσσα που έχει βάθος στον χρόνο ποιος ξέρει πόσο…
Όμως η απόλυτη απόδειξη είναι η ίδια η μαθηματικότητά της, η οποία δεν υπάρχει σε καμία άλλη γλώσσα του πλανήτη.

Πριν όμως από το «Κρύπτον» υπάρχει το «Σημαίνον», δηλαδή η σύνδεση των λέξεων με τις έννοιες αυτών. Είπανε νωρίτερα ότι οι ξένες διάλεκτοι ορίστηκαν κατόπιν συμφωνίας, δηλαδή κάποιοι συμφώνησαν ότι το τάδε αντικείμενο θα το ονομάσουν «Χ», κάτι που κάνει τις γλώσσες στείρες, άρα δεν μπορούν να γεννήσουν νέες λέξεις, άρα δεν υπάρχει μαθηματικότητα, άρα δεν δύναται να περιγράψουν νέες έννοιες που υπάρχουν στην φύση, με αποτέλεσμα ο εγκέφαλος, εφόσον δεν μπορεί να περιγράψει μέσω των νέων λέξεων καινούριες έννοιες, μένει στο σκοτάδι. Έτσι οι νευρώνες του εγκεφάλου δεν γεννούν νέους εν αντιθέσει με όσους χρησιμοποιούν την ελληνική. Πώς θα μπορούσε π.χ. ο Άγγλος ή ο Γάλλος με μια λέξη που έχει 10 έννοιες να περιγράψει με ακρίβεια -άρα και σαφήνεια- μια βαθύτερη έννοια; Πόσο μάλλον τις πολλαπλές πλευρές αυτής; Δεν μπορεί!

Να, λοιπόν, το γιατί όλα ξεκίνησαν εδώ. Το Σημαίνον είναι η σύνδεση του σήματος με το σημαινόμενο, δηλαδή η ίδια η λέξη είναι δημιουργημένη με τέτοιο τρόπο που περιγράφει την έννοια που εσωκλείνει μέσα της.

Παράδειγμα: Η ονοματοδοσία της λέξης ΚΑΡΥΟΝ (καρύδι) προέρχεται από μια παρατήρηση της φύσης (όπως όλες οι λέξεις). Δηλαδή όταν δυο κερασφόρα ζώα (κριοί, τράγοι κτλ) τρακάρουν με τα κέρατα τους ακούγεται το «κρακ» ή «καρ». Ο ήχος αυτός έδωσε το όνομα «κέρας» (κέρατο), το κέρας έδωσε το όνομα κράτα ή κάρα (κεφάλι) και το υποκοριστικό αυτού το κάρυον (μικρό κεφάλι). Το κάρυον (καρύδι) μοιάζει καταπληκτικά με το ανθρώπινο κεφάλι και το εσωτερικό του με εγκέφαλο!

Το Υ είναι η ρίζα του ρήματος ΥΩ (βρέχω), όπου υπάρχει το Υ, υπάρχει κοιλότητα (ή κυρτότητα) δηλαδή θηλυκώνει κάτι. Η βροχή (υγρό στοιχείο) μπαίνει (θηλυκώνει) μέσα στην γη.

Το μουσικό – αριθμητικό αλφάβητο δημιουργεί μουσικομαθηματικές λέξεις, οι οποίες περιγράφουν αντίστοιχες έννοιες, οι οποίες προέρχονται από την παρατήρηση της φύσεως δηλαδή της Δημιουργίας άρα κατ επέκταση του ίδιου του Δημιουργού. Αλλά η ερώτηση είναι πόσες χιλιετίες μπορεί να χρειάστηκαν για να δημιουργηθεί αυτό το τέλειο μαθηματικό σύμπλεγμα που τα γράμματα είναι αριθμοί και συνάμα μουσικοί τόνοι και οι λέξεις, δηλαδή το σύνολο των αριθμών και των μουσικών τόνων κρύβουν μέσα τους εκτός από σύνθετες μουσικές αρμονίες, έννοιες, οι οποίες δεν είναι καθόλου τυχαίες, αλλά κατόπιν εκτενέστατης παρατηρήσεως της φύσης;

Ευλόγως λοιπόν ο Αντισθένης μάς υπενθυμίζει «Αρχή σοφίας η των ονομάτων επίσκεψις»

κάτω από: Γλώσσα, Ιστορία | | Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Η ελληνική γλώσσα δεν είναι τυχαία!

Μοναδική Συλλογή Λεξικών!

Φεβ 201422

Οι  συνεργάτες του 24grammata.comμε την καθοδήγηση του Σωτ. Αθηναίου, εργάστηκαν μήνες για να σας παρουσιάσουν μια μοναδική συλλογή λεξικών της ελληνικής γλώσσας και του ελληνικού πολιτισμού.   Το κατέβασμα δεν προαπαιτεί καμία εγγραφή, εντελώς δωρεάν με ένα απλό κλικ.

Νέα ελληνική

  1. Ετυμολογικό λεξικό της ελληνικής γλώσσας εδώ
  1. Λεξικό: συνώνυμα και συγγενικά (1931) εδώ
  1. Λεξικό της ελληνικής ως ξένης γλώσσας

αρχαία ελληνική

  1. Λεξικό Αρχαίων Ελληνικών εδώ
  1. Κατάλογος ανωμάλων ρημάτων και ονομάτων της Αττικής Διαλέκτου (Λεξικό, 1902) εδώ
  1. Λεξικό Ρημάτων Αρχαίας Ελληνικής εδώ

λογοτεχνία

  1. Λεξικό λογοτεχνικών όρων εδώ
  1. Λεξικό Σολωμού εδώ

θέατρο

 Γαλλο-Ελληνικό Θεατρικό Λεξικό εδώ

οικονομία

  1. Αγγλοελληνικό Λεξικό Ευρωπαϊκών και Χρηματοοικονομικών Όρων (679 σελ.) εδώ
  1. Λεξιλόγιoν Τεχνικών Όρων εις τέσσαρας γλώσσας εδώ
  1. The GPS Dictionary εδώ
  1. Γαλλοελληνικόν λεξικόν των ναυτικών όρων, 1898 εδώ
  1. ΑΓΓΛΟΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ ΟΡΩΝ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗΣ ΥΓΙΕΙΝΗΣ & ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ εδώ

θρησκεία

  1. GREEK DICTIONARY OF THE NEW TESTAMENT εδώ
  1. A Dictionary of Christian Biography and Literature to the End of the Sixth Century A.D., with an Account of the Principal Sects and Heresies. εδώ
  1. Vocabolario greco-italiano del Nuovo Testamento. Eλληνο-Ιταλικό Λεξικό της Καινής Διαθήκης εδώ
  1. A Dictionary of Muslim Philosophy εδώ

σπάνια / παλαιά λεξικά

 Λεξικόν τετράγλωσσον Γαλλαγγλογραικελληνικόν, 1834. Vocabulaire Francais-Anglais, Grec moderne et Grec Ancien, εδώ

  1. Γαλλοελληνικόν λεξικόν των ναυτικών όρων, 1898 εδώ
  1. Λεξικόν της αλβανικής γλώσσης, Kωνστ. Xριστοφορίδης (1904) εδώ
  1. A Greek and English Lexicon 1940 εδώ
  1. Λατινο-Ελληνικό Λεξικό του 1664 εδώ
  1. Νέον λεξικόν Ιταλικο-Γραικικόν (1792).Vocabolario Italo – Greco (Accademia della Crusca, 1792) εδώ

γλωσσικές μειονότητες

 

  1. ΛΕΞΙΚΟ ΤΗΣ ΡΟΜΑΝΙ ΓΛΩΣΣΑΣ (ΕΛΛΗΝΟΡΟΜΑΝΟ) εδώ
  1. Kalasha Dictionary. Λεξικό των Καλάς (Καλάσα) εδώ
  1. VOCABOLARIO SINTETICO ITALIANO-GRIKO εδώ
  1. Eτυμολογικόν λεξικόν της Kουτσοβλαχικής γλώσσης εδώ

 

ελληνικά ebook κλικ εδώ

Free ebooks on Classical Literature in English

click here

 

ebook in Italiano click qui

κάτω από: Γλώσσα, Εκπαίδευση, Λεξικά | | Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Μοναδική Συλλογή Λεξικών!

Παρουσίαση για την περίληψη στο Γυμνάσιο

Φεβ 201413

[slideboom id=924070&w=425&h=370]

κάτω από: Γλώσσα | | Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Παρουσίαση για την περίληψη στο Γυμνάσιο

Δείτε πώς ο εκδότης Κωνσταντίνος Ζήτρος «τσάκισε» τη Ρεπούση!

Σεπ 201327

Ρεπούση

Τη δική του απάντηση στην Ρεπούση έδωσε μέσω facebook ο γνωστός εκδότης αρχαίας και μεσαιωνικής ελληνικής γραμματείας, Κωνσταντίνος Ζήτρος.
Έγραψε και ανάρτησε στο προφίλ του:
«Κεντρική γέφυρα επί του ποταμού Μάϊν, στην πόλη της Φρανκφούρτης, στη Γερμανία, με μετάφραση στη γερμανική γλώσσα, στο πλαϊνό της αψίδας:
«Πλέων επί οίνοπα πόντον επ’ αλλόθροους ανθρώπους» (Όμηρος, Οδύσσεια, Α.183)
(Ταξιδεύοντας σε ξένες θάλασσες με ανθρώπους που μιλούν άλλες γλώσσες)».
zitros
Και αυτή δεν είναι η μοναδική εικόνα. Δείτε περισσότερα:

ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2013/09/pos-o-ekdotis-zitros-tsakise-thn-repoysi.html#ixzz2g75VuSaF

κάτω από: Γλώσσα | | Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Δείτε πώς ο εκδότης Κωνσταντίνος Ζήτρος «τσάκισε» τη Ρεπούση!

Τα είπα με το Νι και με το Σίγμα.

Σεπ 201326

ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ “Ν” ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ.

Του Σπύρου Μάρκου, διευθυντή 3ου Δημοτικού Σχολείου Λαρίσης

ΠΑΕΙ Ο ΚΥΠΡΙΟΣ ΣΤΑ ΕΒΕΡΕΣΤ ΚΑΙ ΖΗΤΑ ΕΝΑ ΣΑΝΤΟΥΙΤΣ
ΜΕ ΤΥΡΙΝ ΚΑΙ ΝΤΟΜΑΤΑΝ ΚΑΙ ΠΙΠΕΡΙΑΝ ΚΑΙ ΚΡΕΜΜΥΔΙΝ.

Ο ΕΛΛΑΔΙΤΗΣ ΤΟΥ ΛΕΕΙ ΑΣΤΕΙΕΥΟΜΕΝΟΣ:
¨ ΕΣΕΙΣ ΟΙ ΚΥΠΡΙΟΙ, ΟΤΙ ΝΑ ΠΕΙΤΕ ΟΛΟ ΤΟ “Ν” ΠΡΟΣΘΕΤΕΤΕ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ…
ΘΕΛΕΙΣ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ ΜΕΣΑ “;

ΟΠΟΤΕ, ΣΟΚΑΡΙΣΜΕΝΟΣ Ο ΚΥΠΡΙΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ ΛΕΕΙ ΔΙΣΤΑΚΤΙΚΑ:
” ΒΑΛΕ ΚΑΙ ΛΙΓΟ ΖΑΜΠΟ ΚΑΙ ΜΠΕΙΚΟ. ..”

Κάθε γράμμα του Ελληνικού Αλφαβήτου εκπέμπει ήχο και εικόνα.
Κάθε λέξη τέθηκε από τους «Ονοματοθέτες», με ακρίβεια και όχι τυχαία
και έχει άμεση σχέση Αιτίας και Αιτιατού, μεταξύ Σημαίνοντος και Σημαινομένου.
* Το “Ν” συντονίζει τον εγκέφαλο.*

*Σχετικά πρόσφατα (1996) στο Ιατρικό Περιοδικό MEDIZIN-JOURNAL
στην Γερμανία, δημοσιεύτηκε μία επιστημονική εργασία, σύμφωνα με την οποίαν:
«Η εκφορά του γράμματος «Ν» μεταφέρει οξυγόνο στον εγκέφαλο
και ότι δεν ήταν τυχαίο το γεγονός της τοποθέτησης του «Ν»
στο μέσον ακριβώς του Αλφαβήτου – στο πρώτο Ελληνικό Αλφάβητο με τα 27 γράμματα».
Επίσης, στο Χάρβαρντ, από ιατρικές έρευνες διαπιστώθηκε.
ότι η απαγγελία των Ομηρικών Επών στο πρωτότυπο, εκτός των άλλων,
κάνει καλό στην καρδιά, ως αναπνευστική άσκηση.*

Και δικαιούμαι να ερωτήσω: Γιατί εμείς γίναμε διώκτες του «Ν»;

Ως μάχιμος εκπαιδευτικός και συγγραφέας του συγγράμματος: ΔΥΣΛΕΞΙΑ,
Αθήνα 1994, Εκδόσεις ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ, 6η Έκδοση,
νομιμοποιούμαι να ρωτήσω, αλλά και να προτείνω στο τέλος:
Η Ελληνική Γλώσσα έχει πάρει πλέον μία μορφή τέτοια που δεν έχει ανάγκη από άλλες ακρότητες.

Όμως αναρωτιέμαι:
Είναι τυχαίο άραγε που καταργήσαμε το γράμμα «Ν»
στο τέλος των λέξεων και τα σχολικά μας βιβλία γράφουν το «εμβαδό» (!),
αντί το εμβαδόν!
Στα σχολικά βοηθήματα όμως διαβάζομε « το εμβαδόΝ »,
δηλ. εκεί διατηρείται το Ν, ενώ το επίσημο Κράτος στα βιβλία
(ΥΠΕΠΘ, Παιδαγωγικό Ινστιτούτο) το έχουν καταργήσει !!

Για ποιον λόγο αυτή η ακρότητα;
Για ποιον λόγο επίσημα διδάσκομε στα σχολεία μας κανόνες που κατασκευάστηκαν αυθαίρετα,
π.χ. χθες συνάντησα το Δήμαρχο (το φίλο, το Σύμβουλο κλπ.).

Το γράμμα Ν είναι οργανικό και όταν το κόβομε πονάει.
Είναι σαν να κόβομε το δακτυλάκι μας…
Εάν κάποιος αντιτείνει ότι αυτό είναι μία ασήμαντη λεπτομέρεια,
θα πρέπει να του πούμε ότι «η λεπτομέρεια κρατάει τον Παρθενώνα»!

Να θυμίσω όμως εδώ και το ωραίο, ειρωνικό κείμενο του Οδ. Ελύτη:
«ΓΙΑ ΜΙΑΝ ΟΠΤΙΚΗ ΤΟΥ ΗΧΟΥ», όπου καταλήγει,
“Κανένας Ηρώδης δεν θα τολμούσε να διατάξει τέτοια γενοκτονία,
όπως αυτή του τελικού -Ν-, εκτός κι αν του’ λειπε η οπτική του ήχου».

Ο Γ. Ρίτσος έγραψε επίσης:
«Και οι λέξεις φλέβες είναι. Μέσα τους αίμα κυλάει».

Δυστυχώς, όμως, διαπιστώνομε σήμερα, ότι μετά το Νι,
έρχεται και η σειρά του τελικού Σίγμα (ς).
Κάποιοι δημοσιογράφοι στα κανάλια λένε κιόλας:
«η μέθοδο», η «οδό», «η πλήρη! ένταξη» (!)…
Καλλιεργούν έτσι αυθαίρετα ένα αρνητικό γλωσσικό πρότυπο στους νέους μας
με την τεράστια δύναμη των ΜΜΕ και το σχολείο ανήμπορο να αντιδράσει,
αλλά και την κοινωνία παθητικά να δέχεται ως περίπου μοιραία την εξέλιξη αυτή.

Μετά από όλα αυτά διατυπώνω την εξής άποψη και καταθέτω στο Συνέδριό σας
την δική μου «Θεωρία» για το εν λόγω ζήτημα:
Διεθνώς μελετάται η μοναδική μουσικότητα της Ελληνικής Γλώσσας
και ο αντίκτυπός της στην πνευματική διαύγεια του ανθρώπου.

*Το γράμμα «Ν» διεγείρει τον εγκέφαλο θετικά
και ενεργοποιεί τον άνθρωπο να σκέφτεται σωστά.*

*Το τελικό Σίγμα ηρεμεί τον άνθρωπο.
Αυτό το δέχεται και η σύγχρονη Ψυχιατρική.*

Οι Αρχαίοι Έλληνες τα γνώριζαν όλα αυτά και δεν είναι τυχαίο το γεγονός
ότι μόνον εμείς, οι Έλληνες, λέμε: «Τα είπα με το Νι και με το Σίγμα» και
δεν λέμε με άλλα γράμματα (παρ΄ όλο που έχομε στις καταλήξεις των λέξεων
και άλλα γράμματα), διότι το Νι ενεργοποιεί το μυαλό μας να σκεφθούμε
σωστά και το Σίγμα ηρεμεί την ψυχή μας, αφού μιλήσουμε δημόσια ή ιδιωτικά.
Η σύγχρονη Ψυχογλωσσολογία δέχεται ότι η Γλώσσα και η Σκέψη γεννιούνται
ταυτόχρονα και εξελίσσονται παράλληλα και συνιστούν ανά πάσα στιγμή μία
αξεχώριστη ενότητα.

*Η Γλώσσα ενσαρκώνει την Σκέψη και η Σκέψη μετουσιώνεται σε Γλώσσα.*
Είναι ένα νόμισμα με τις δύο όψεις του. Δεν μπορεί να υπάρχει η μία
πλευρά, χωρίς την άλλη. Δεν μπορούσε να υπάρξει Ελληνική Σκέψη χωρίς την
Ελληνική Γλώσσα. Είναι γεγονός ότι η ποιότητα και ποσότητα «καταγραφών»
στην Σκέψη προσδιορίζει και το νοητικό επίπεδο κάθε λαού. Επομένως και
το νοητικό επίπεδο καθορίζει και την ικανότητα της δημιουργίας Πολιτισμού.

* Το Ελληνικόν Αλφάβητον, στην πορεία των χιλιάδων ετών του ήταν αρχικά:
Ιδεογραφικό, στη συνέχεια επινοήθηκε το Εικονογραφικό, έπειτα φθάσαμε
στο Γραμμογραφικό, κατόπιν στο Συλλαβογραφικό (Γραμμική Α και Β) και
τέλος καθιερώθηκε το ισχύον σήμερα Φθογγογραφικό, που είναι αξεπέραστο
και στο οποίο οφείλεται η δημιουργία της Ελληνικής Γλώσσας και του
Ελληνικού Οικουμενικού Πολιτισμού.*

Έχουμε χρέος να διαφυλάξουμε, ως κόρην οφθαλμού, την Ελληνική Γλώσσα και
να αντισταθούμε στην κακοποίησή της.

κάτω από: Γλώσσα | | Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Τα είπα με το Νι και με το Σίγμα.

Γραμματική της Αρχαίας Ελληνικής του Α. Τζάρτζανου

Αυγ 201326

Γραμματική της Αρχαίας Ελληνικής του Α. Τζάρτζανου

κάτω από: Γλώσσα | | Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Γραμματική της Αρχαίας Ελληνικής του Α. Τζάρτζανου

Ελληνόφωνη Καλαβρία

Αυγ 201322

Μία κατάθεση για τη γλώσσα των Ελληνόφωνων της  Καλαβρίας, από το ιστολόγιο της Μαρίας Σκουρολιάκου “Αντίδωρο Καρδιάς”, http://adithorokardias.blogspot.gr/

Ελληνόφωνη Καλαβρία

«Kαι συ γλώσσα  μου  πεθαίνεις

  C’esu glossamu  pethenise
Για τον καιρό που περνά
Ja ton kero ti perani
Για τους ανθρώπους  που αλλάζουν
Ja tus athropu ti addhazusi
Εσύ  πεθαίνεις
Esu pethenise
Μαζί  σου πεθαίνει η ψυχή μου .
Methesu  petheni I psihimu  »
   ( Salvino Nucera : Ο ποιητής των Ελληνόφωνων της  Καλαβρίας .!
    Το  τραγούδι . Ο καλύτερος αγωγός   του πολιτισμού .   Με την   “καρντία” , των Ελλήνων εκεί στα Γκρεκάνικα χώματα  και τις μυρωδιές της γης και της ιστορίας.
   Τα  ονόματα , τις στράτες , τα θέατρα , τις εκκλησιές , τις λιόβολες φυσιογνωμίες  του  φτωχού  ιταλικού  νότου , όπου    ελληνικές  ψυχές έζησαν, μίλησαν ,τραγούδησαν,  χόρεψαν , ταξίδεψαν  την  Ελλάδα   πέρα απ΄το Ιόνιο , στο Ασπρομόντε , στην Καλαβρία, στον Κρότωνα, τη Σύβαρη, το  Σαλέντο , τον Ιέρακα.
   Εκεί  που οι λέξεις  του Ομήρου  μπήγονται στην καρδιά σαν καρφιά  στην απαίσια πραγματικότητα  και ματώνουν ή  θάπρεπε να ματώνουν τη θύμηση , με τη φράση των Γκραικάνων: ΕΙΜΑΙ ΕΛΛΗΝΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΛΑΒΡΙΑ / ΚΑΙ ΘΕΛΩ  ΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΑΩ  ΤΟΥΤΗ   ΜΕΓΑΛΗ ΓΛΩΣΣΑ .
    Μες΄τις κόκκινες γραμμές  που δένουν τις  ζωές  μας και στο κίτρινο χρώμα , που δεν είναι ήλιος , δεν είναι στάχυ, οι λέξεις  της φυλής μας ,  φυσούν απ΄τις παρυφές  των  Ελλήνων  όπου γης  κι έρχονται  τραγουδώντας  τις  μνήμες .
    Και  μη βιαστεί  κανείς  να πει :  Γυρίζει πίσω  ο κόσμος ; Τα πάντα ρει  που είπε και ο σοφός παππούς Ηράκλειτος . Αλήθεια  είναι , μα  εκεί στην κοίτη  του ποταμού  τα ψήγματα χρυσίζουν , μιλούν, υπάρχουν , ακόμα κι όταν κόβεται  το νερό στις πηγές, απ΄τους δράκους   των αληθινών παραμυθιών.
    Τούτη η  μικρή  κατάθεση ,  ας είναι φόρος  μνήμης     για τους
προγόνους μας   της Στερεάς  Ελλάδας ,που ταξίδεψαν στην Κάτω Ιταλία και ίδρυσαν  την πόλη Λοκροί  στο ακρωτήριο Ζεφύριο , το 673πΧ  με το προσωνύμιο   Επιζεφύριοι Λοκροί  . Για   όλους τους Έλληνες  της Μεγάλης Ελλάδας , που  πάλεψαν   να κρατήσουν  την ελληνική γλώσσα,  με νύχια και με δόντια , αντιπαλεύοντας  τη σαρωτική  Δύση  σε κάθε της επιβολή  . Κρατώντας , παρά τις αλλεπάλληλες  επιβολές  την ελληνικότητα και τον πολιτισμό τους .
      Διατηρώντας το απαρέμφατο στον Αόριστο 🙁 Τί  ίρτετε κάμει ώδε;)  και τα πιό   ισχυρά γλωσσικά στοιχεία  που είναι τα  δωρικά προβυζαντινά λεξιλογικά στοιχεία της γλώσσας μας .   Αρχαίοι ελληνικοί όροι , που συναντούνται στον Ησίοδο με το άλφα  στη θέση του  ήτα ( λανός αντί ληνός , νασίδα αντί νησίδα , παττά αντί πηκτή  ).
   Το  αλάννω – ελαύνω= οργώνω . Λένε : Το πρωτινόν  gοθτει τε σπορίεαπό σπέρρει  κι απόι  αλάννει  ( Πρώτα κόβει τις σποριές και έπειτα οργώνει ).
    Ο γλωσσολόγος Αναστ. Καραναστάσης  κατέγραψε στο μνημειώδες έργο του ‘’ΙΣΤΟΡΙΚΌ ΛΕΞΙΚΟ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ   ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ  ΤΗΣ ΚΑΤΩ ΙΤΑΛΙΑΣ (Ακαδημία Αθηνών  1984-1992)  έξι  χιλιάδες ελληνικές λέξεις .!
      Σήμερα τα Γκρεκάνικα ηχούν  πικρά νοσταλγικά , σκορπισμένες λέξεις στις κορυφογραμμές και στις  χαράδρες  του Ασπρομόντε , στις αρχαίες  πέτρες του θεάτρου των Λοκρών , στο  μοναστήρι του Οσίου   Ιωάννη του Θεριστή, στο μοναδικό  δωρικό  κίονα  του ιερού  της  Ήρας  στον Κρότωνα . Στα ψηφιδωτά της Σύβαρης   κι από κάτω περπατούν ζάπλουτοι  νεκροί . Βυζαντινοί  τρούλοι μες την απερίγραπτη  σιωπή  και μεγαλόπρεπα ερειπωμένες αψίδες  απ΄όπου πέρασε  καταλυτικά το αύριο.
    Ο χρόνος στήνει παντού καρτέρι . Συνκληρονόμοι στη φωτιά του,  πρόσωπα και πράγματα  περνούν … Τί  θα μείνει;  Τα μάτια του ουρανού και η  ΜΝΗΜΗ .
    Στο Κέντρο  Ελληνόφωνων Σπουδών  στην Μπόβα Μαρίνα  το σύνθημα  είναι « Η ΓΛΩΣΣΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΤΡΙΔΑ» , και η Απόφαση  του Συνεδρίου το 2002 , να γράφουν με ελληνικούς χαρακτήρες  στο εξής.
     Ο Αντόνιο Νουσέρα , ο καλύτερος χορευτής ,   με ταμπορέλο και οργανέτο και τη δίγλωσση τσαμπούνα(τσεραμέντα α paru),  όργανο αποκλειστικά των Ελληνόφωνων , χορεύει στην πλατεία του Αη Γιάννη, γκρεκάνικο μπαλέτο και όχι  ταραντέλλα ( η ταραντέλλα είναι Ναπολιτάνικη και πάει με το τέμπο  της απλής τσαμπούνας ). Το  Γκρεκάνικο τραγούδι , φέρνει  τον καημό  των Ελληνόφωνων :
Αnto  tafi  Omero   zitai ce seli  na mi peseni  I glossa  dikima
«Από τον τάφο ο  Όμηρος  ζητάει  και θέλει να μην πεθάνει  η γλώσσα η δική μας ..».   (Domeniko  Nusera ).
      Στην καταιγίδα που  σβήνει  τα υλικά πράγματα , αλώβητη μένει μονάχα η ψυχή . Κι ό,τι έχει ψυχή δε χάνεται . Κρατάει μέσα του το σπόρο και  συνεχίζει  δένοντας το χτες με το σήμερα και το μέλλον.
      Κάθε μέρα ερειπώνονται και ερημώνονται οι ρίζες .  Χτες   στο  Γκαλλισιανό , αύριο στην Κνωσσό ,  την άλλη στην Ολυμπία .  Μαύρο , είτε με φωτιά , είτε με τσεκούρι , είτε αλλάζοντας  έντεχνα ή βάρβαρα τις  σελίδες των βιβλίων . Αλλάζοντας, τις σελίδες  του νου και της ψυχής.
Αφαιρώντας  τη γλώσσα από παντού  , προτάσσοντας , ότι , τόσο απροκάλυπτα ζούμε  πλέον στη γη.
     Σ΄αυτό τον ανελέητο και άνισο  αγώνα , ας ακούσουμε  την πρόταση που κάνουν οι Γκραικάνοι για τη γλώσσα τους που αργοσβήνει , συνεχίζοντας πεισματικά  να δηλώνουν Έλληνες   . Ας ακούσουμε    το τραγούδι τους .
«Έχει μια γλώσσα  που πεθαίνει / Δεν έχει γιατρό για να τη γιάνει.
Η καρδιά μου πονάει πολύ / γιατί λίγα μπορώ να κάμω να μη χαθεί.
Να τη μιλάει όποιος την  ξέρει/Να τη μιλάει , να μην την ξεχνάει.
Να τη μιλάει με τα παιδιά /Να τη μιλάει  στη γειτονιά .
Να τη μιλάει με τους ξένους/ Να τη μιλάει να μη χαθεί .
Να τη μιλάει να μη ντραπεί .
Εghi mia glossa ti petheni/den eghi iatro tin a ti jani
I cardiamu poni paddi/ti ligo sonno gami   na mi ghati
Na ti platespi  pi tin sceri/ na tin platespi mi sdimmoni
Na tin platespi me ta pedia /na tin platespi stin ghitonia
Na tin platespi me tu scenu/ na tin platespi na mi ghadi
Na thn platespi na mi ndrpidhi »
                                    ( Bruno Stelitano – ποιητής )
 «Αν  λησμονήσω τη γλώσσα  μου  είμαι χαμένος
  Είμαι χαμένος  γιατί λησμονάω τη γενιά μου »
                                      Bruno  Stelitano
(Πληροφορίες , στοιχεία ιστορικά και τραγούδια  από  από το βιβλίο
«ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΗ ΚΑΛΑΒΡΙΑ» εκδόσεις  Μίλητος
κάτω από: Γλώσσα, Πολιτισμός | | Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Ελληνόφωνη Καλαβρία

Η ΚΟΡΥΦΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ!

Αυγ 20135

Όχι για λόγους σοβινιστικούς, μα για να μαθαίνουμε σιγά σιγά την αλήθεια!

«Hellenic Quest» λέγεται ένα πρόγραμμα ηλεκτρονικής εκμάθησης της ελληνικής που το CNN άρχισε να διανέμει παγκοσμίως και προορίζεται σε πρώτο στάδιο για αγγλόφωνους και ισπανόφωνους.
Η μέθοδος διδασκαλίας συνίσταται στην προβολή πληροφοριών στην οθόνη του Η/Υ, με ταυτόχρονη μετάδοση ήχου και κινούμενης εικόνας.
Το πρόγραμμα παράγεται από τη μεγάλη εταιρία Η/Υ Apple, o πρόεδρος της οποίας Τζον Σκάλι είπε σχετικά: «Αποφασίσαμε να προωθήσουμε το πρόγραμμα εκμάθησης της ελληνικής, επειδή η κοινωνία μας χρειάζεται ένα εργαλείο που θα της επιτρέψει ν’ αναπτύξει τη δημιουργικότητά της, να εισαγάγει καινούργιες ιδέες και θα της προσφέρει γνώσεις περισσότερες απ’ όσες ο άνθρωπος μπορούσε ως τώρα να ανακαλύψει.»
Με άλλα λόγια, πρόκειται για μιαν εκδήλωση της τάσης για επιστροφή του παγκόσμιου πολιτισμού στο πνεύμα και τη γλώσσα των Ελλήνων. Άλλη συναφής εκδήλωση: «Οι Άγγλοι επιχειρηματίες προτρέπουν τα ανώτερα στελέχη να μάθουν αρχαία ελληνικά, επειδή αυτά περιέχουν μια ξεχωριστή σημασία για τους τομείς οργανώσεως και διαχειρίσεως επιχειρήσεων.
Σ’ αυτό το συμπέρασμα ήδη οδηγήθηκαν μετά από διαπιστώσεις Βρετανών ειδικών ότι η ελληνική γλώσσα ενισχύει τη λογική και τονώνει τις ηγετικές ικανότητες.  Γι’ αυτό έχει μεγάλη αξία, όχι μόνο στην πληροφορική και στην υψηλή τεχνολογία, αλλά και στον τομέα οργάνωσης και διοίκησης!
Αυτές οι ιδιότητες της ελληνικής ώθησαν το Πανεπιστήμιο Ιρμάιν της Καλιφόρνιας να αναλάβει την αποθησαύριση του πλούτου της. Επικεφαλής του προγράμματος τοποθετήθηκαν η γλωσσολόγος -ελληνίστρια Μακ Ντόναλι και οι καθηγητές της ηλεκτρονικής Μπρούνερ και Πάκαρι.
Στον Η/Υ Ίμυκο αποθησαυρίστηκαν 6 εκατομμύρια λεκτικοί τύποι της γλώσσας μας, όταν η αγγλική έχει συνολικά 490.000 λέξεις και 300.000 τεχνικούς όρους, δηλαδή σαν γλώσσα είναι περίπου το 1/10 της δικής μας! Στον Ίμυκο ταξινομήθηκαν 8.000 συγγράμματα 4.000 αρχαίων Ελλήνων και το έργο συνεχίζεται.

Μιλώντας γι’ αυτό ο καθηγητής Μπρούνερ είπε: «Σε όποιον απορεί γιατί τόσα εκατομμύρια δολάρια για την αποθησαύριση των λέξεων της ελληνικής απαντούμε: Μα πρόκειται για τη γλώσσα των προγόνων μας. Και η επαφή μας μ’ αυτούς θα βελτιώσει τον πολιτισμό μας.»
Οι υπεύθυνοι του προγράμματος υπολογίζουν ότι οι ελληνικοί λεκτικοί τύποι θα φθάσουν στα 90 εκατομμύρια, έναντι 9 εκατομμυρίων της λατινικής.
Το ενδιαφέρον για την ελληνική προέκυψε από τη διαπίστωση των επιστημόνων πληροφορικής και υπολογιστών ότι οι Η/Υ προχωρημένης τεχνολογίας δέχονται ως νοηματική γλώσσα μόνον την ελληνική. Όλες τις άλλες γλώσσες τις χαρακτήρισαν σημειολογικές .
Νοηματική γλώσσα θεωρείται η γλώσσα στην οποία το σημαίνον, δηλαδή η λέξη, και το σημαινόμενο, δηλαδή αυτό, που η λέξη εκφράζει (πράγμα, ιδέα, κατάσταση), έχουν μεταξύ τους πρωτογενή σχέση. Ενώ σημειολογική είναι η γλώσσα, στην οποία αυθαιρέτως ορίζεται ότι το πράγμα (σημαινόμενο) εννοείται με το σημαίνον.
Με άλλα λόγια, η ελληνική γλώσσα είναι η μόνη γλώσσα, της οποίας οι λέξεις έχουν πρωτογένεια, ενώ σε όλες τις άλλες, οι λέξεις είναι συμβατικές, σημαίνουν, δηλαδή, κάτι απλώς επειδή έτσι «συμφωνήθηκε» μεταξύ εκείνων που την χρησιμοποιούν.
ΟΛΕΣ οι λέξεις στην ελληνική ΣΗΜΑΙΝΟΥΝ, π.χ. η λέξη ενθουσιασμός = εν+Θεός, γεωμετρία = γη +μετρώ, προφητεία = προ + φάσκω (λέγω).  Έχουμε δηλαδή αιτιώδη σχέση μεταξύ λέξεως και πράγματος, κάτι ανύπαρκτο στις άλλες γλώσσες. Τα πιο τέλεια προγράμματα Ίμυκος, Γνώσεις και Νεύτων αναπαριστούν τους λεκτικούς τύπους της ελληνικής σε ολοκληρώματα και σε τέλεια σχήματα παραστατικής, πράγμα που αδυνατούν να κάνουν για τις άλλες γλώσσες.
Και τούτο επειδή η ελληνική έχει μαθηματική δομή που επιτρέπει την αρμονική γεωμετρική τους απεικόνιση.
Ιδιαιτέρως χρήσιμα είναι τα ελληνικά συνθετικά όπως: τήλε-, γεω-, νανο-, μικρο-, μακρο-, μεγα-, σκοπο-, -ισμός, -λογία, φιλο-, ομο-, ηλεκτρο-, κυκλο-, φωνο-, δισκο, βιο-, γραφο-, γραμμο-, συν (συμ-), μετά, υπό, υπέρ και αμέτρητα άλλα.

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΟ ΓΝΩΣΤΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ CD = COMPACT DISK = ΣΥΜΠΑΚΤΩΜΕΝΟΣ ΔΙΣΚΟΣ

Οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές θεωρούν την ελληνική γλώσσα «μη οριακή», δηλαδή ότι μόνο σ’ αυτή δεν υπάρχουν όρια και γι’ αυτό είναι αναγκαία στις νέες επιστήμες, όπως η Πληροφορική, η Ηλεκτρονική, η Κυβερνητική και άλλες. Αυτές οι επιστήμες μόνο στην ελληνική γλώσσα βρίσκουν τις νοητικές εκφράσεις που χρειάζονται, χωρίς τις οποίες η επιστημονική σκέψη αδυνατεί να προχωρήσει.

Γι’ αυτούς τους λόγους οι Ισπανοί ευρωβουλευτές ζήτησαν να καθιερωθεί η ελληνική ως η επίσημη γλώσσα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, διότι το να μιλά κανείς για ενωμένη Ευρώπη χωρίς την ελληνική είναι σαν να μιλά σε έναν τυφλό για χρώματα.

http://www.openbook.gr/2011/10/anoikth-bibliothhkh.html

Select a text on the page and get translation from Google Translate!

Google Translate Client
website translator plugin

Πηγή: Λογισμικό "Σήμερα"

Δεκέμβριος 2024
Δ Τ Τ Π Π Σ Κ
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031  

Σύνδεση με τα στοιχεία που διαθέτετε στο ΠΣΔ


Log in



 


Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση
Μετάβαση σε γραμμή εργαλείων