Η μουσική είναι μια παγκόσμια γλώσσα που δεν γνωρίζει σύνορα. Έχει τη δύναμη να φέρνει κοντά ανθρώπους από διαφορετικούς πολιτισμούς, ηλικίες και τρόπους ζωής. Μέσα από τους ήχους και τους στίχους της, εκφράζουμε συναισθήματα, μοιραζόμαστε εμπειρίες και δημιουργούμε δεσμούς. Η μουσική μας ενώνει, γιατί μας θυμίζει ότι, παρά τις διαφορές μας, όλοι νιώθουμε τα ίδια συναισθήματα.

Επιλέξαμε να παρουσιάσουμε στους νέους φίλους  μας τον χορό τα “Ξύλα της Αγιάσου”

Τα “Ξύλα της Αγιάσου” είναι ένας δημοφιλής σκοπός και χορός της Λέσβου, ο οποίος συνδέεται με την κατασκευή του πρώτου μηχανοκίνητου ελαιοτριβείου στην Αγιάσο το 1878. Σύμφωνα με την παράδοση, ο σκοπός παιζόταν για να διευκολύνει τους εργάτες κατά τη μεταφορά των ξύλων για την οροφή, και έτσι έδωσε το όνομά του. Ο χορός είναι γνωστός και ως “Ταμπάνια” ή “Κιούρτικο” και είναι ένας χαρούμενος, αργός συρτός, που συνήθως χορεύεται σε κύκλο (μπάλο).

Το τραγούδι που επιλέχθηκε ήταν το παραδοσιακό «Νησί της Λέσβου», το οποίο χορευόταν παλαιότερα στα σχολεία μας, κυρίως στις αθλητικές επιδείξεις στο τέλος της σχολικής χρονιάς. Πρόκειται για έναν αντικριστό μπάλο. Η επιλογή του έγινε γιατί η συγκεκριμένη χρονική περίοδος συνδέεται με τη συγκομιδή της ελιάς στο νησί, αλλά και γιατί θέλαμε να δείξουμε στους φίλους μας από τα άλλα σχολεία ένα από τα σημαντικότερα προϊόντα του τόπου μας.

Για τις ανάγκες της δράσης κατασκευάστηκαν μάσκες με κλαδιά ελιάς.

και στο τέλος κάναμε και ένα ράβδισμα!

από Μαρία Δήμου