Ο μικρός ποιητής σίγησε !
Αναστάσιος Αγ. Τασινός
Ιωάννινα 1 Ιανουαρίου 2014
Ξεφυλλίζοντας το προσωπικό αρχείο της Δημοτικής Εκπαίδευσης, ανέσυρα μια πολύ χαριτωμένη ιστορία από τα χρόνια που ήμουν Διευθυντής, με πρωταγωνιστές το Γιώργο και τη Μαρίνα, μαθητές της ΣΤ` τάξης.
Μια μέρα ήρθε στο γραφείο μου η Μαρίνα εκνευρισμένη και μου παραπονέθηκε ότι ο Γιώργος καθημερινά, εν ώρα μαθήματος, της γράφει ερωτικά ραβασάκια και τα πετάει στο θρανίο της. Μου άφησε μάλιστα και δύο ραβασάκια για να διαβάσω και απεχώρησε από το γραφείο με τη διαβεβαίωσή μου ότι θα επιληφθώ του θέματος. Πριν έρθει σε μένα, παραπονέθηκε και στη δασκάλα της, αλλά ο Γιώργος «δεν συνεμορφώθην με τας υποδείξεις». συνέχισε το ποιητικό του κρεσέντο.
Διαβάζοντας τα δύο ερωτικά ποιήματα του Γιώργου, εντυπωσιάστηκα από την ονειροπόλα έκφραση των αισθημάτων του σε ελεύθερο στίχο! Δεν περίμενα ποτέ ένας τόσο ζωηρός και εξωστρεφής μαθητής, που «επισκέφτηκε» αρκετές φορές το γραφείο μου για παραπτώματα, θα μου αποκάλυπτε μια τέτοια ποιητική διάσταση του χαρακτήρα του! Γι` αυτό ακολούθησε μια δεύτερη σκέψη ότι ίσως τα αντέγραψε. Παρατηρώντας, όμως, ότι τα ποιήματα είχαν ορθογραφικά λάθη και εκφραστικές διορθώσεις της τελευταίας στιγμής, επανήλθα στην πρώτη σκέψη, ότι πιθανόν να τα έγραψε και μόνος του.
Ανεξάρτητα όμως ποιος τα έγραψε, η ουσία του παρόντος άρθρου βρίσκεται στον παιδαγωγικό χειρισμό, που έχει ανάγκη ένα τέτοιο περιστατικό από το δάσκαλο.
Αξίζει να δουν το φως της δημοσιότητας τα δύο ποιήματα του Γιώργου, τα οποία είχε στολίσει και με δύο καρδούλες το καθένα.
1ο ΑΠΟ ΤΟ ΓΙΩΡΓΟ ΠΡΟΣ ΤΗ ΜΑΡΙΝΑ
Ένα βράδυ που σε είχα ονειρευτεί σε είδα στη σελήνη να τραγουδείς σαν αηδόνι.
Σε κοιτούσα και πέθαινα γιατί δεν ήσουν μαζί μου.
Να αγναντεύουμε τον ήλιο.
Θα σε αγαπώ όσο ο ήλιος και η σελήνη πάνε χωριστά.
2ο ΑΠΟ ΤΟ ΓΙΩΡΓΟ ΠΡΟΣ ΤΗ ΜΑΡΙΝΑ
Τα δύο σου μάτια τα ωραία με έχουν ξετρελάνει.
Το μαλλί σου το γλυκό με φέρνει κοντά σου.
Το πρόσωπό σου το αγγελικό με κάνει να σε αγαπώ με όλη μου την ψυχή.
Το Σάββατο θέλεις να πάμε Goody’s στις 7:00 – 8:00 ;
Διαβάζοντας τα δύο ποιήματα, ειδικά το δεύτερο, είναι δύσκολο να μη γελάσει κανείς, με το γύρισμα που κάνει ο Γιώργος στον τελευταίο στίχο από τον ποιητικό στον πεζό λόγο, εκφράζοντας την έντονη επιθυμία του να συναντηθεί με τη Μαρίνα. Εδώ είναι ο Γιώργος που ήξερα. Στη σχολική τάξη, όμως, όταν ο εκπαιδευτικός αντιμετωπίζει τέτοιο περιστατικό, ας έχει υπόψη του, ότι απαιτείται σοβαρότητα και παιδαγωγική ευαισθησία και όχι χειρισμοί που διακωμωδούν τα αισθήματα των μαθητών. Να καταφέρει δηλαδή να χειριστεί την υπόθεση, δίχως να πληγωθεί ο ερωτευμένος μαθητής, δίχως να νιώσει ντροπή στα μάτια των συμμαθητών του και ταυτόχρονα να σταματήσει και η ενόχληση προς τη μαθήτρια. Για έναν εκπαιδευτικό, που σέβεται τους μαθητές του και τον εαυτό του, όλα αυτά μπορούν να επιτευχθούν. Το γέλιο που μπορεί να βγάλει ένα τέτοιο περιστατικό, ο εκπαιδευτικός πρέπει να το κρατήσει μακριά από τη σχολική τάξη.
Κάλεσα ιδιαιτέρως το Γιώργο στο γραφείο μου (χωρίς βέβαια να του αποκαλύψω ότι έχω στα χέρια μου δύο ερωτικά του ποιήματα) και με πολύ ήπιο τόνο του είπα για τα παράπονα που μου έκανε η Μαρίνα. Ακολούθησε μια μικρή παύση στο λόγο μου για να δω τις αντιδράσεις του. Ο Γιώργος έδειχνε πολύ αγχωμένος. Συνέχισα στον ίδιο ήπιο τόνο λέγοντάς του, ότι καλό είναι, να σεβαστεί την επιθυμία της Μαρίνας. Η συμβουλή μου αυτή, σαν να τον βρήκε σύμφωνο και σαν να τον ηρέμησε λίγο. Μου απάντησε αποφασιστικά ότι δεν πρόκειται να της ξαναγράψει άλλο ποίημα.
Ο καημένος ο Γιώργος συμμορφώθηκε, γιατί έκτοτε η Μαρίνα δεν ξανάκανε παράπονα. Μπορεί να ενοχλήθηκε από τη δημοσιοποίηση των αισθημάτων του ή μπορεί να σεβάστηκε την επιθυμία της Μαρίνας. Όπως και να `χει η υπόθεση, το αποτέλεσμα ήταν ότι ο μικρός ποιητής σίγησε!
Ιωάννινα 1 Ιανουαρίου 2014
Αφήστε μια απάντηση