Αγαπητές συναδέλφισσες, αγαπητοί συνάδελφοι χαίρεται !
Σας εύχομαι υγεία και δύναμη !
Γνωρίζω, ύστερα από επικοινωνία με αρκετά σχολεία, ότι υπάρχει επικοινωνία και συνεργασία με τους μαθητές των σχολείων καθώς και με τους γονείς και κηδεμόνες.
Αυτό που προέχει κατά την άποψή μου αυτή τη στιγμή είναι να επικοινωνήσουμε με όλα τα παιδιά και κυρίως με αυτούς που δυσκολεύονται ή δεν έχουν πρόσβαση στο διαδίκτυο.
Υπάρχουν πολλοί εκπαιδευτικοί που έχουν φτιάξει μπλόγκς ή πλατφόρμες και πολύ σωστά.
Βεβαίως υπάρχουν και απλούστερες μορφές με EMAIL. Και πάλι σωστά.
Αυτό που προέχει είναι η επικοινωνία και η συνεργασία με όλους.
Χρειαζόμαστε η επικοινωνία με τους μαθητές μας να γίνεται σιγά σιγά από όλες τις ειδικότητες, παράλληλες στηρίξεις, τμήματα ένταξης κλπ.
Δύο είναι τα θέματα που παρουσιάζονται:
1. Το παιδαγωγικό – ψυχολογικό μέρος, επικοινωνία, δείχνουμε ότι είμαστε εκεί για τους μαθητές μας.
2. Το γνωστικό μέρος, μαθήματα κλπ.
Ας τα δούμε και τα δύο σαν πρόκληση.
Πως θα το έλεγε ο Πάουλο Φρέ;
«Μην αφήνεις να σε κυριεύει ο φόβος για ότι σε δυσκολεύει».
Μπορείτε να επικοινωνείτε μαζί μου, με οποιοδήποτε τρόπο.
Με εκτίμηση
Βασίλης Κατσιμάρδος, ΣΕΕ
Μερικές συμβουλές από την Ψυχολογική Εταιρεία Ελλάδος.
1. Μήνυμα από την Ελληνική Ψυχολογική Εταιρεία (ΕΛ.Ψ.Ε.)
Για κάποιες μέρες ή εβδομάδες θα χρειαστεί όλοι να μείνουμε στα σπίτια μας· για το καλό το δικό μας, αλλά και για το συλλογικό καλό. Ένα τέτοιο μέτρο μάς είναι πρωτόγνωρο και, ως τέτοιο, μας τρομάζει. Να μερικές σκέψεις / συμβουλές:
• Δεν έχει νόημα να παρακολουθούμε αδιάκοπα ειδήσεις ή να διαβάζουμε όλα όσα γράφονται στο διαδίκτυο. Επιλέγουμε μία αξιόπιστη πηγή ενημέρωσης και παρακολουθούμε μία φορά την ημέρα τις εξελίξεις και τις νέες οδηγίες.
• Οι άγνωστοι κίνδυνοι μας ανησυχούν πολύ περισσότερο από τους γνωστούς. Γι’ αυτό εξηγούμε στα παιδιά τι ακριβώς συμβαίνει, με λόγια κατάλληλα για την ηλικία τους και παραμένουμε ψύχραιμοι εμείς οι ίδιοι. Εμείς οι γονείς είμαστε η πιο ισχυρή πηγή καθησυχασμού ή ανησυχίας των παιδιών μας.
• Η παραμονή στο σπίτι, δεν σημαίνει απαραίτητα απομόνωση:
✓ Μένουμε σε επαφή με τους αγαπημένους μας με το τηλέφωνο, τις πλατφόρμες τηλεδιασκέψεων και άμεσων μηνυμάτων ή μέσα από τα κοινωνικά δίκτυα. Αξιοποιούμε το χρόνο και την ευκαιρία να επικοινωνήσουμε ειλικρινά και σε βάθος και να στηρίξουμε ο ένας τον άλλο.
✓ Εργαζόμαστε και μελετάμε από το σπίτι και αξιοποιούμε τον χρόνο για να βάλουμε σε σειρά όλες εκείνες τις υποχρεώσεις που εκκρεμούν εδώ και καιρό.
✓ Φτιάχνουμε ένα πρόγραμμα το οποίο να περιλαμβάνει όλα αυτά για τα οποία πάντα γκρινιάζαμε ότι δεν έχουμε αρκετό χρόνο: διαβάζουμε βιβλία, κουβεντιάζουμε και παίζουμε με τους αγαπημένους μας, μαγειρεύουμε μαζί, ζωγραφίζουμε ή φτιάχνουμε πράγματα με τα χέρια μας, τραγουδάμε, ακούμε ή παίζουμε μουσική, γυμναζόμαστε, βλέπουμε καλές ταινίες, φροντίζουμε τον κήπο ή το μπαλκόνι μας, τακτοποιούμε τις ντουλάπες και … τις σκέψεις μας.
Ας έχουμε κατά νου ότι όταν μια κατάσταση μας τρομάζει, άλλοτε την παραποιούμε λίγο για να την κάνουμε πιο υποφερτή, άλλοτε τη μεγαλοποιούμε στο μυαλό μας: Δεν βοηθά ούτε η αυταπάτη πως σε μας δεν μπορεί να συμβεί κάτι κακό, ούτε η υπερβολική αγωνία ότι σε μας θα συμβεί οπωσδήποτε. Η πραγματικότητα είναι ότι και τα δύο είναι πιθανά και ο καλύτερος τρόπος να προστατευτούμε είναι ακολουθώντας τις συμβουλές των ειδικών.
Ελληνική Ψυχολογική Εταιρεία
2. Οδηγίες από το Εργαστήριο της Σχολικής Ψυχολογίας του ΕΚΠΑ προς εκπαιδευτικούς και γονείς
(κάντε κλικ στο σύνδεσμο)
