Σύγχρονοι μάρτυρες

>Φεβρουαρίου 4, 2011

Μιλάει ο φίλος του και στενός συνεργάτης π.Iurii Maximov
– Τον π. Δανιήλ τον γνώριζα 10 χρόνια από τον Οκτώβριο του 1999.
Σ’ αυτά τα δέκα χρόνια τον άκουσα πολλές φορές να λέει ότι επιθυμεί να πεθάνει σαν μάρτυρας. Φοβάμαι ότι αυτό από τα χείλη μου ακούγεται πολύ διαφορετικά από ότι θα ακουγόταν από τα δικά του. Όταν μιλούσε γι’ αυτό, έτσι απλά και χαμογελαστά, αισθανόμουν το ίδιο ξάφνιασμα και την ίδια απορία που είχα όταν διάβαζα τις επιστολές του Αγ. Μάρτυρος Ιγνατίου, όπου εξέφραζε την επιθυμία του να υποφέρει για το Χριστό. Και στην μία και στην άλλη περίπτωση δεν τους πολυκαταλάβαινα.
Θυμάμαι ότι πριν από μερικά χρόνια ταξιδέψαμε στα Σκόπια την αρχαία πόλη Βίτολα. Εκεί επισκεφτήκαμε ένα αρχαίο αμφιθέατρο όπου κατά τους ρωμαϊκούς χρόνους προς τέρψιν των ειδωλολατρών έριχναν τους Χριστιανούς στα θηρία. Πλάγια, διατηρούνται δύο μικρά δωμάτια όπου κρατούσαν τα θηρία πριν τ΄ αμολήσουν  στην αρένα, ενώ στο κέντρο υπάρχει ένα κελάκι στο ύψος του ανθρώπου όπου κρατούσαν τους Χριστιανούς πριν τους ρίξουν στα θηρία.
Σ’ αυτό το αμφιθέατρο πέθαναν κάποιοι από τους πρώτους μάρτυρες της εκκλησίας. Τότε είπα στον π. Δανιήλ: «Μπορείτε να μπείτε εκεί που στέκονταν οι μάρτυρες πριν τους ρίξουν στα θηρία». Και μπήκε σ’ αυτό το κελί. Θυμάμαι πως στεκόταν εκεί και κοίταζε προς τον ουρανό. Πιθανόν, το ίδιο ήρεμα να κοίταξε τον δολοφόνο του. Πρέπει ν΄ αναγνωρίσω ότι πέρασε από το μυαλό μου η σκέψη πως πρέπει να φοβήθηκε στις τελευταίες του στιγμές, γι’ αυτό ρώτησα τον μοναδικό αυτόπτη μάρτυρα του φόνου: τι έκανε ο π. Δανιήλ όταν βγήκε από το Άγιο Βήμα, όταν είδε τον μασκοφόρο με το πιστόλι στο χέρι; Μου απάντησε: «πήγε κατευθείαν επάνω του». Ο  ιερέας Δανιήλ Σισόεβ γεννήθηκε στις 12 Ιανουαρίου 1974. Σύμφωνα με τα λεγόμενά του για κάθε συμβουλή που του έδιναν οι γονείς του, ζητούσε αιτιολόγηση από την Αγία Γραφή. Εάν αυτό γινόταν εκπλήρωνε ότι του ζητούσαν οι γονείς του χωρίς δεύτερη κουβέντα. Σ’ αυτό φαίνεται ότι από τότε επιθυμούσε παντού και πάντοτε να εκπληρώνει το θέλημα του Θεού.
Γνωρίζω πολλούς καλούς ιερείς στη Ρωσία, αλλά ποτέ δεν συνάντησα έναν άνθρωπο που ν’ αγαπά τόσο πολύ και με τόση αφοσίωση το Θεό όπως ο π. Δανιήλ. Λίγο καιρό πριν το θάνατό του, παρευρισκόμενος σε μια ομιλία του, σκεφτόμουν ότι μόνο ένα πρόσωπο που αγαπάει βαθιά μπορεί να μιλάει για το Θεό και μόνο για το Θεό δυόμισι ώρες, καθηλώνοντας το ακροατήριο.
Ο π. Δανιήλ τιμούσε πολύ τον προστάτη άγιό του, τον προφήτη Δανιήλ, από τον οποίο εμπνεύστηκε τον ιεραποστολικό του ζήλο, όπως ο ίδιος έλεγε.
Μία φορά, διαβάζοντας το βιβλίο του προφήτη Δανιήλ του τράβηξαν την προσοχή τα ακόλουθα λόγια: «και οι συνιέντες εκλάμψουσιν ως η λαμπρότης του στερεώματος και από των δικαίων των πολλών ως οι αστέρες εις τους αιώνας» (Δαν.12:3) Και σκέφτηκα – έλεγε – τι ωραία ακούγεται: να λάμψεις σαν ένας αστέρας.
Βάπτισε περισσότερους από 80 μουσουλμάνους και έφερε στην ορθόδοξη πίστη περίπου 500 προτεστάντες.
Ο π. Δανιήλ πήγαινε στις νεοπροτεσταντικές συνάξεις και βασιζόμενος στη Βίβλο κήρυττε την ορθόδοξη πίστη, συμμετείχε σε ανοικτές συζητήσεις με τους νεοειδωλολάτρες, αλλά πάνω απ’ όλα απέκτησε τη φήμη του ως ιεραπόστολος μεταξύ των μουσουλμάνων.
Λάμβανε από του μουσουλμάνους απειλητικά τηλέφωνα και γράμματα. Ενάμιση χρόνο πριν τη δολοφονία του η μουσουλμάνα δημοσιογράφος  H.Homidulina ζήτησε εισαγγελική δίωξη εναντίον του για υποκίνηση θρησκευτικού μίσους πράγμα που η εισαγγελία απέρριψε. Από τότε όμως άρχισε μια πραγματική καμπάνια δυσφήμησης του π. Δανιήλ, πράγμα που οι ορθόδοξοι δε γνωρίζουν αφού δεν είναι εξοικειωμένοι με τα μουσουλμανικά μέσα μαζικής ενημέρωσης. Τρεις μόνο μέρες πριν τη δολοφονία, ο π. Δανιήλ με έφερε σπίτι με το αυτοκίνητο. Γελώντας, θυμόμασταν τα περασμένα. Μου έλεγε ότι από όλες τις θρησκείες η λιγότερο ενδιαφέρουσα γι’ αυτόν ήταν η μουσουλμανική και δεν είχε σκοπό ν’ ασχοληθεί. Θυμηθήκαμε μια συζήτηση που είχαμε παλιά, όταν ήμασταν στο Κρουτσιτκι, για το πόσο είχε χαρεί όταν έμαθε ότι έγραψα απολογητικά άρθρα απαντώντας στη μουσουλμανική κριτική: «Αυτό είναι καλό, δε θα χρειαστεί ν’ ασχοληθώ εγώ μ’ αυτό.» όμως τελικά, κατά Θείο θέλημα, χρειάστηκε ν’ ασχοληθεί με τους μουσουλμάνους. Ο π. Δανιήλ ακολούθησε την οδό του Κυρίου και γι’ αυτόν αυτό ήταν το πιο σημαντικό.
Έγραψε μια σειρά βιβλίων όπως: “Ένας περίπατος στην Ορθόδοξη εκκλησία με ένα προτεστάντη”, όπου με βάση τη βίβλο εξηγεί τη δομή της ορθόδοξης λατρείας και ”Το χρονικό της αρχής” ή ”Ποιός είναι ο Θεός και πόσο κράτησε η Δημιουργία” όπου εξηγει γιατί οι ορθόδοξοι χριστιανοί δεν μπορούν να πιστέψουν στη θεωρία της εξέλιξης. Το βίβλιο “Γάμος με έναν μουσουλμάνο” αναφέρεται στα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζει μια χριστιανή που παντρεύτηκε μ’ εναν μουσουλμάνο. Ο π.Δανιήλ έλαβε χιλιαδες γράμματα από νεαρές που σκεφτόνταν να παντρευτούν με μουσουλμάνο ρωτώντας εάν είναι πρέπον και ποιά είναι η γνώμη της εκκλησίας, αλλά και από ρωσίδες που είχαν απαρνηθεί το Χριστο για να παντρευτούν έναν μουσουλμάνο και τώρα αντιμετώπιζαν σοβαρά προβλήματα. Πολλες γυναίκες με τη βοήθειά του μετανόησαν και επέστρεψαν στην εκκλησία του Χριστού.
Επίσης έγραψε τα βιβλία ”Γιατί δεν είσαι ακόμη βαπτισμένος”, όπου καταρρίπτει τα επιχειρήματα αυτών που δεν θέλουν να βαπτιστούν, και το ”Γιατί πρέπει να πηγαίνουμε στην εκκλησία” και αναφέρετε στους βαπτισμένους που δεν εκκλησιάζονται.
Το πιο πρόσφατο βιβλίο του είναι το “Οδηγίες για αθανάτους ή τι να κάνετε εαν ήδη πεθάνατε”. Σε αυτό το βιβλίο αναφέρει τα ακόλουθα: «Σίγουρα ο καλύτερος θάνατος για έναν χριστιανό είναι να πεθάνεις ως μάρτυρας για το Χριστό. Όταν σκότωσαν τους τρεις μοναχούς στην Οπτινα κάποιοι έστελναν συλληπητήρια, αλλά για έναν χριστιανό αυτή είναι η πιο μεγάλη χαρά. Στην πρώτη εκκλησία ποτέ δεν έστελναν συλληπητήρια για το θάνατο κάποιου που είχαν σκοτώσει. Όλες οι εκκλησίες έστελναν αμέσως συγχαρητήρια. Συγχαρητήρια για το ότι είχαν έναν νέο προστάτη στους ουρανούς! Ο μαρτυρικός θάνατος ξεπλένει όλες τις αμαρτίες, εκτός από της αίρεση και το σχίσμα»
Λίγες μέρες μετά την κηδεία μου τηλεφώνησε ένας φίλος ιερέας και μου είπε πόσο τον είχαν εντυπωσιάσει  οι φωτογραφίες που δείχνουν τον π.Δανιήλ μόνο του να μιλάει σ’ένα ακροατήριο γεμάτο μουσουλμάνους και με χαρά να μιλάει για το Χριστό και για το ότι το Ισλάμ που απορρίπτει το Χριστό δεν μπορεί να είναι μια αληθινή θρησκεία. «Δε μπορώ να κατανοήσω-μου είπε ο συνομιλητής μου-τι ψυχή πρέπει να έχεις για να σταθείς ανάμεσα τους να μιλήσεις». Καποιοι χριστιανοί δεν ήταν ευχαριστημένοι που συμμετείχε σ’ αυτές τις συναντήσεις, όμως η πρόσκληση και η πρωτοβουλία ανήκε στους μουσουλμάνους και πώς μπορούσε έναε μάρτυρας του Χριστού ν’αρνηθεί να μιλήσει για την ελπίδα;. Η άρνησή του να συμμετάσχει θα ήταν ένα επιχείρημα υπέρ του ισλαμισμού.
Αργότερα, ο π.Δανιήλ μου είπε ότι μετά από την πρώτη δημόσια αντιπαράθεση με τους μουσουλμάνους, ήταν σίγουρος ότι θα τον σκοτώσουν και αισθανόνταν μια ανυσυχία.Την νύχτα εκείνη είδε ένα όνειρο. Είδε ότι στεκόνταν όρθιος μπροστά σ’ έναν πλακόστρωτο λαβύρινθο. Κάποια στιγμή φτάνει στο κέντρο του λαβυρίνθου όπου βρισκόνταν ένα αλτάριο και πάνω του ήταν τοποθετημένη μια θυσία η οποία είχε πρόσφατα βασανιστεί και δολοφονηθεί. Τότε κατάλαβε ότι βρίσκεται στο αλτάριο του σατανά και ότι αυτή η θυσία προσφέρθηκε σ’αυτόν. Ο π.Δανιήλ γεμάτος οργή γκρέμισε το αλτάριο με μια κλωτσιά. Τότε εμφανίστηκε ο σατανάς με την μορφή ενός τζόκερ,όπως τον βλέπουμε στα τραπουλόχαρτα. Με απύθμενο μίσος στα μάτια κατευθύνθηκε προς τον π.Δανιήλ. Ο ιερέας άρχισε να προσεύχεται λέγοντας: «Θεοτόκε Παρθένε προστάτεψέ με, Αγ.Νικόλαε βοήθησέ με!» Τότε μπροστά στον πατέρα Δανιήλ σαν να υψώθηκε ένα αόρατο τείχος και ο σατανάς όσο και να επιτεθόνταν προσέκρουε σ’ αυτό το τοίχος. Βλέποντας το αυτό ο π.Δανιήλ έκανε μερικές σκέψεις ματαιοδοξίας και υπερηφάνειας.Τη στιγμή εκείνη ο σατανάς κατάφερε να να περάσει το αόρατο τοίχος και να τον πιάσει από τον λαιμό. Ο π. Δανιήλ προσευχήθηκε: «Υπεραγία Θεοτόκε συγχώρεσέ με, αμάρτησα,γλύτωσέ με απ’αυτόν!» Τότε ο σατανάς εξαφανίστηκε λέγοντας στον π.Δανιήλ: «Ούτε θα νικήσεις, ούτε θα χάσεις»
Από τη στιγμή εκείνη σταμάτησα να φοβάμαι τους μουσουλμάνους και τις απειλές τους, επειδή βλέποντας την αδυναμία του σατανά μπροστά στο Θεό, καμιά ανθρώπινη κακία, η οποία είναι κατώτερη απο την κακία του σατανά, δεν μου έκανε πια εντύπωση.
Ημουν μεταξύ των ακροατών της δεύτερης δημόσιας αντιπαράθεσεις με τους μουσουλμάνους και πιστεύω ότι πήγε καλά (ίσως θα μπορούσε και καλύτερα). Πάντως στο τέλος ενας από τους μουσουλμάνους οργανωτές της συζήτησης έγινε ορθόδοξος.
Με πολύ μεγάλη επιτυχία κύρηξε και μεταξύ των προτεσταντών. Με την ευλογία του μητροπολίτου Βλαδιμήρου πήγε στο Κιργιστάν και κύρηξε σε συνάξεις προτεσταντών με μεγάλη επιτυχία,αφού κάποιοι από τα μέλη των τοπικών αιρέσεων, ακόμη και μερικοί πάστορες έγιναν ορθόδοξοι. Τοση ήταν η επιτυχία του που η ηγεσία των τοπικών αιρέσεων απαγόρευσε τις συνάξεις όσον καιρό θα βρισκόνταν εκεί ο π.Δανιήλ, προσπάθωντας έτσι να τον εμποδίσουν από το να τους μιλήσει ο π.Δανιήλ.
Έκανε ιεραποστολή σ’ όλον τον κόσμο. Δυό φορές πήγαμε μαζί στα Σκόπια όπου μίλησε στους σχισματικούς, ενώ  έψαχνε κάποιες ευκαιρίες για να μπορέσει να μιλήσει σε καθολικούς της Δυτικής Ευρώπης και της Νοτίου Αμερικής. Όντας ο ίδιος ιεραπόστολος αγαπούσε πολύ αυτούς που κύρητταν τον Χριστό. Είχε βοηθήσει στην κατασκευή ενός ναού στην Ινδονησία, στην μόρφωση ορθοδόξων παιδιών από φτωχές οικογένειες της Ζιμπάμπουε και είχε φιλοξενήσει ορθοδόξους κινέζους, ταυλανδέζους και ινδούς.
Κι όμως τίποτα απ’ όλα αυτά δεν τον επηρέαζαν στην ποιμαντική του δραστηριότητα.Το 2001 χειροτονήθηκε ιερέας και το 2006 έχτισε στη νότια Μόσχα έναν ναό προς τιμήν του Αγ. Αποστόλου Θωμά. Στα σχέδιά του ήταν να χτίσει έναν μεγάλο ναό προς τιμήν του Προφήτου Δανιήλ.
Ένας φίλος μου,ο οποίος τον βοηθούσε στο Άγιο Βήμα μου εξομολογήθηκε λίγο καιρό πριν από το θάνατό του, ότι αναρωτιόνταν με εκπληξη πώς ο πατήρ έδινε όλο του το είναι στους άλλους-κυρίως στους ενορίτες του-χωρίς έλεος για τον εαυτό του.
Πραγματικά, ποτέ δεν παραπονιόνταν. Θυμάμαι μια φορά που είχε σπάσει το πόδι του και δεν είχε καταφέρει να βρει αντικαταστάτη πήγε να λειτουργήσει χωρίς να υπολογίζει τους πόνους. Όλοι οι ενορίτες του τον θυμούνται ως έναν άνθρωπο εύθυμο και γεμάτο ζωή, λίγοι όμως ξέρουν ότι υπέφερε από δυνατούς πονοκεφάλους, χωρίς όμως ποτέ να παραπονείται.
Ποτέ του δεν επέβαλε τη γνώμη του δικτατορικά και πάντα άκουγε την αντίθετη γνώμη. Συχνά καλούσε εμένα και μερικούς άλλους συνεργάτες να συζητήσουμε. Εαν καταλάβαινε ότι έχει κάνει λάθος υποχωρούσε. Ηταν ένας άνθρωπος τίμιος και ήξερες από πριν ότι εαν θα του ζητήσεις μια βοήθεια θα στη δώσει. Για μένα ήταν ένας ιερέας-παράδειγμα. Ότι έκανε το έκανε για το Χριστό.
Επίσης θυμάμαι τα ταξίδια μας και κυρίως το τελευταίο στη Σερβία απ’ όπου γυρίσαμε μια εβδομάδα πριν από τη δολοφονία του. Κατά τη διάρκεια αυτού του ταξιδιού μου ομολόγησε ότι όταν αντιμετωπίζει δυσκολίες και οι περιστάσεις της ζωής γίνονται πιεστικές, αισθάνεται πάντοτε ότι βρίσκεται μέσα σ’ ένα τεράστιο χέρι τον οποίο τον οδηγεί.
Η τελευταία μέρα της επίγειας ζωής του ξεκίνησε με τη Θεία Λειτουργία. Την ίδια μέρα βάπτισε ένα παιδί και έφερε στην αγκαλιά της εκκλησίας ένεν νέο τον οποίο γλύτωσε από τον αποκρυφισμό. Λίγες ώρες πιο αργά άρχισε-ως συνήθως-τις ομιλίες του με βάση την Αγ.Γραφή και έμεινε εως αργά στον ναό συζητώντας με τους ενορίτες διάφορα προβλήματα. Όταν πια έμεινε μόνος στον ναό πήγε στο Άγ.Βήμα για να προσευχηθεί. Εκείνη τη στιγμή μπήκε στο ναό ο δολοφόνος ο οποίος αρχισε να πυροβολεί και να φωνάζει:’ ‘Πού είναι ο Sisoev”;. Ο π.Δανιήλ βγήκε από το Άγ.Βήμα με θάρρος και κατευθύνθηκε προς το δολοφόνο λαμβάνοντας έτσι μαρτυρικό θάνατο.
Τον θυμάμαι πολλές φορές να λέει ότι οι ευαγγελικές περικοπές της ημέρας δεν είναι τυχαίες και συνήθως ειναι συμπίπτουν με κάποιες καταστάσεις. Την ημέρα του θανάτου του η ευαγγελική περικοπή που είχε δαιβαστει περιείχε τα ακόλουθα λόγια του Κυρίου: «και μη φοβηθείτε από των αποκτεννόντων το σώμα,την δε ψυχήν μή δυναμένων αποκτείναι (…) πας ουν όστις ομολογήσει εν εμοί έμπροσθεν των ανθρώπων, ομολογήσω καγώ εν αυτώ έμπροσθεν του πατρός μου του εν ουρανοίς»
Πηγή-Serbskie besedi:poslednee interviu otta Daniila
Eπιμέλεια -Μετάφραση -www.proskynitis.blogspot.com
http://proskynitis.blogspot.com/2010/11/daniil-sisoev-19-11-2009.html

>

Στους 35 οι νεκροί από βομβιστικές επιθέσεις στη Νιγηρία
Η σειρά των βομβιστικών επιθέσεων, στη Νιγηρία την παραμονή των Χριστουγέννων, κόστισε τελικά τη ζωή περίπου 35 ανθρώπων, όπως ανέφεραν τα ΜΜΕ, σήμερα στην πρωτεύουσα Αμπούζα.
«Τουλάχιστον εννιά εκρήξεις έπληξαν διάφορες περιοχές της πολιτείας Πλατό (σ.σ.: στο κεντρικό τμήμα της πολυπληθέστερης χώρας της Αφρικής) -με διαφορά μιάς ώρας η μία από την άλλη- τις πρώτες πρωινές ώρες της 24ης Δεκεμβρίου», γράφει η εφημερίδα ‘Ντέϊλι σαν’. Αξιωματούχος της αστυνομίας από την πρωτεύουσα της πολιτείας, Τζος, φέρεται στο ίδιο δημοσίευμα να δήλωσε ότι «επτά άνθρωποι σκοτώθηκαν» εκεί. Η ίδια εφημερίδα ανέφερε ότι άλλες πηγές -από την πολιτειακή «υπηρεσία Πληροφόρησης”- μίλησαν και γιά «λίγες εκατοντάδες τραυματίες» από τη θρησκευτικού χαρακτήρα βία.
Τα ΜΜΕ στην Αμπούζα κάνουν σήμερα Κυριακή λόγο γιά επανάληψη των συγκρούσεων, με θρησκευτικό υπόβαθρο, στην Τζος και σήμερα Κυριακή…με άγνωστο μέχρις ώρας απολογισμό. Ομως, ήδη αναφέρονται «εμπρησμοί σε κτήρια» της πρωτεύουσας της κεντρικής πολιτείας, προσπάθειες της τοπικής αστυνομίας όπως και του στρατού, γιά να αποτραπούν τα χείριστα», και τουλάχιστον ένας νεκρός.
«Μέτρα, ώστε τα Χριστούγεννα να μην εορταστούν»…
Μια έως σήμερα άγνωστη οργάνωση φέρεται να απείλησε ότι θα «έπαιρνε μέτρα», ώστε «να μην εορταστούν τα Χριστούγεννα στην πολιτεία», έγραψε επίσης η ‘Ντέιλι Σαν’, επικαλούμενη πηγές των ενόπλων δυνάμεων. Εξάλλου έγραψε ότι η έρευνά, που αυτή έκαμε, κατέδειξε πως «η πρώτη βόμβα εξερράγη μπροστά σε Ρωμαιοκαθολική εκκλησία»…
-Τα επεισόδια βίας μεταξύ Χριστιανών και Μουσουλμάνων, ανιμιστών, κατοίκων της εύφορης περιοχής, αλλά και μεταναστών από το βορρά, στοίχισαν ήδη τη ζωή πολλών δεκάδων, φέτος, στην αφρικανική αυτήν χώρα.
Οι πολιτικοί αναλυτές έχουν εκφράσει φόβους ότι «ορισμένοι πολιτικοί μπορεί να εκμεταλλευτούν αυτό το τεταμένο κλίμα», εν όψει των προγραμματισμένων προεδρικών εκλογών.
Εκκληση από τον Πάπα
Με δεδομένο ότι πολλές εκκλησίες ήταν οι στόχοι αυτών των πολύνεκρων επεισοδίων, ο Πάπας Βενέδικτος ΙΣΤ’ απηύθυνε σήμερα Κυριακή έκκληση οι επιθέσεις να σταματήσουν, καταδίκασε απερίφραστα τους δράστες τους, ενώ συλλυπήθηκε τους οικείους των θυμάτων.
«Ακόμα βάφτηκε με αίμα η Γη, αυτές τις Αγιες ημέρες», υπογράμμισε ο Ποντίφηκας στην έκκλησή του αυτήν από το Βατικανό.
«Καθημερινή»26/12/2010- με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

>

Ισλαμιστές ανέβαλαν την ευθύνη της δολοφονίας του Ρώσου Ορθόδοξου Ιερέα π. Δανιήλ Σισόγιεφ, ο οποίος… στις 19 Νοεμβρίου 2009, δολοφονήθηκε από έναν ένοπλο μασκοφόρο εν ψυχρώ στη εκκλησία του Αγίου Θωμά όπου λειτουργούσε. Ρωσικό Πρακτορείο μετέδωσε σήμερα, ότι σελίδα εξτρεμιστών με ανακοίνωση της αποκαλούσε τον π. Δανιήλ εχθρό του Αλλάχ, μια πληροφορία που ακόμα δεν έχει επιβεβαιωθεί. Σύμφωνα με πληροφορίες η δολοφονία του π. Δανιήλ Σισόγιεφ φέρεται να μαγνητοσκοπήθηκε με κινητό τηλέφωνο, αλλά το βίντεο αυτό λένε ότι πρέπει να έχει καταστραφεί. Να αναφερθεί ότι ο π. Δανιήλ, κήρυσσε το Ευαγγέλιο μεταξύ μουσουλμάνων και σχισματικών, και επίσης ετοίμαζε χριστιανική μαρτυρία για τους αδιάφορους για την εκκλησιαστική ζωή συμπατριώτες του. Επίσης, να σημειωθεί ότι ο π. Δανιήλ λίγες μέρες πριν την εν ψυχρώ δολοφονία του, στο προσωπικό του blog, έγραφε: «πάλι σήμερα δέχθηκα απειλές για τη ζωή μου, πλέον αυτό μου έχει γίνει συνήθεια κουράστηκα να ζω με τον φόβο για το έργο που κάνω». Ο π. Δανιήλ, επειδή δεχόταν σχεδόν καθημερινά απειλές από εξτρεμιστές για την ζωή του, είχε έρθει σε επαφή μέχρι και με την Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Ασφαλείας της Ρωσίας. Τέλος, πληροφορίες αναφέρουν ότι οποίος θα βοηθήσει σημαντικά για την εξιχνίαση της δολοφονίας του π. Δανιήλ Σισόγιεφ θα λάβει ως ανταμοιβή 1 εκατομμύριο ρούβλια.

>
Άγιος Φιλούμενος – Σήμερα στις 29 Νοεμβρίου ημέρα της εορτής του γίνεται η αγιοκατάταξή του στα Ιεροσόλυμα
Ο Άγιος Φιλούμενος κατά κόσμος Σοφοκλής γεννήθηκε στην Λευκωσία, στις 15 Οκτωβρίου 1913. Γονείς του ήταν οι Ευσεβείς Γεώργιος και Μαγδαληνή. Ήταν δίδυμος αδελφός με τον π. Ελπίδιο κατά κόσμον Αλέξανδρος και από μικροί ξεχώριχαν για την αγάπη που είχαν προς τον Θεό και γι’ αυτό από πολύ νωρίς άναψε μέσα τους η επιθυμία για τη μοναχική ζωή.
Το 1943 χειροτονήθηκε πρεσβύτερος και αφού πέρασε από διάφορες διακονίες μέσα στο Πατριαρχείο και διορίσθηκε σε διάφορες θέσεις υπηρετώντας πάντοτε με ευθύνη και φόβο Θεού και με πολύ αγάπη προς τους αγιοταφίτες πατέρες, στις 8 Μαΐου του 1979 μετατέθηκε στο Φρέαρ του Ιακώβ όπου υπηρέτησε μέχρι το μαρτυρικό του θάνατο, στις 29 Νοεμβρίου του ιδίου έτους. Εκεί όμως, αντιμετώπιζε πολλά προβλήματα από φανατικούς Εβραίους που συνέχεια τον απειλούσαν ότι αν δεν εγκαταλείψει το Φρέαρ και πάρει τις εικόνες και τον Εσταυρωμένο να φύγει, θα τον σκοτώσουν. Εκείνος όμως απαντούσε ότι δεν θα εγκαταλείψει ποτέ το προσκύνημα, αλλά ότι ήταν έτοιμος ακόμα και να μαρτυρήσει, ως πιστός φύλακας αυτού.

Το απόγευμα της 29ης Νοεμβρίου του 1979, ημέρα της μνήμης του Αγ. Μάρτυρος Φιλουμένου, φανατικοί Εβραίοι μπήκαν στο χώρο του Φρέατος του Ιακώβ κι ενώ ο Άγιος τελούσε τον Εσπερινό, του επιτέθηκαν με τσεκούρι, τον κακοποίησαν και τέλος τον σκότωσαν. Το μαρτύριό του ήταν φρικτό, γιατί οι δήμιοί του τον χτύπησαν αλύπητα στο πρόσωπο και του έκοψαν τα δάχτυλα του δεξιού του χεριού. Στη συνέχεια βεβήλωσαν την Εκκλησία και το Σταυρό κι έριξαν μια χειροβομβίδα καταστρέφοντας τον χώρο. Είναι συγκλονιστική η μαρτυρία του π. Σωφρονίου που παρέλαβε το τίμιο λείψανο του μάρτυρα για να το ντύσει και να το ετοιμάσει για την ταφή, ότι παρέμεινε 5 μέρες μετά το μαρτύριό του ζεστό και εύκαμπτο και «βοήθησε» το Γέροντα Σωφρόνιο για να τον ντύσει. Συγκλονιστική είναι επίσης η μαρτυρία του κατά σάρκα αδελφού του π. Ελπιδίου, που αν και μίλια μακρυά, άκουσε τη φωνή του π. Φιλουμένου να του λέγει: «Αδελφέ μου με σκοτώνουν προς δόξαν Θεού. Σε παρακαλώ μην αγανακτήσεις».

Η Εκκλησία τον τιμά ως άγιο στις 29 Νοεμβρίου και το ευωδιάζον και θαυματουργό σκήνωμά του βρίσκεται εντός του νέου τρισυπόστατου μεγαλοπρεπούς ιερού ναού που χτίστηκε στο Φρέαρ του Ιακώβ, επ’ ονόματι της Αγίας Φωτεινής της Σαμαρείτιδος, του Αγίου Φιλουμένου και του αγίου Ιουστίνου. Κτήτωρ του νέου αυτού ναού είναι ο Αρχιμανδρίτης π. Ιουστίνος, στον οποίο ο Άγιος Φιλούμενος εμφανίζεται συχνά και τον προστατεύει από τις επιθέσεις των φανατικών Εβραίων που συνεχίζονται εναντίον του π. Ιουστίνου και του Ιερού Προσκυνήματος. Χιλιάδες ορθόδοξοι καταφθάνουν κατ’ έτος για να προσκυνήσουν το ιερό λείψανό του στο Φρέαρ του Ιακώβ, στη Σαμάρεια.

Τεμάχιον ιερού λειψάνου του, πετραχήλι του, μαζί με την παρούσα εικόνα ευρίσκονται και εις την Ελλάδα, εις την Ιερά Μονή Αγίων Αυγουστίνου Ιππώνος και Σεραφείμ του Σαρώφ Τρικόρφου Φωκίδος.

πηγή: http://www.freemonks.gr/index.php?page=news_info&lang=1&id=123

>Στις 12 Νοεμβρίου 1987 η σοβιετική κυβέρνηση υπέγραψε την απόδοση του φημισμένου για τους αγίους στάρετς του, μοναστηριού της Όπτινα στην ρωσική εκκλησία

Σχεδόν πεντέμιση χρόνια μετά,το βράδυ του Πάσχα του 1993 ,ένας σατανιστής έσφαξε με δίκοπο μαχαίρι επάνω στο οποίο ήταν χαραγμένο το «666» και η λέξη «σατανάς» τον ιερομόναχο Βασίλειο Ροσλιακώφ και τούς μοναχούς Θεράποντα Πουσκάρεφ και Τρόφιμο Ταταρίνωφ.Η σφαγή έγινε με «επαγγελματικό» τρόπο ,ώστε τα θύματα να υποφέρουν,αιμορραγώντας επι πολύ πριν ξεψυχήσουν.

Νομίζω πως αξίζει να δείτε και ν ακούσετε την παρουσίαση καθώς μεταφέρει όλη την κατανυκτική ατμόσφαιρα του μοναστηριού.

Το βίντεο περιλαμβάνει αποσπάσματα από το ντοκυμαντέρ «Ο Γολγοθάς τής Όπτινα», τών Αλεξέι Ντενίσοφ και Μπόρις Κοστένκο, οι οποίοι ήσαν προσκυνητές στην Όπτινα την βραδυά της σφαγής. Έτσι το βίντεο εριέχει εικόνες που ελήφθησαν την ίδια μέρα των φόνων και μάλιστα φαίνεται και το μαχαίρι των που έχει χαραγμένο το 666 πάνω του.

Τραγούδι γραμμένο από τον ιερομόναχο Ραφαήλ (Αλεξέι Ρομανώφ) για τούς νέους οσιομάρτυρες τής αγιοτόκου μονής της Όπτινα,Βασίλειο,Τρόφιμο και Θεράποντα ,που εσφάγησαν από έναν ταλαίπωρο σατανιστή στις 18 Απριλίου 1993,παραμονές του Πάσχα.

Ευχαριστώ την φίλη Άννα από τη Μόσχα για την βοήθεια.
ο καλός Θεός ας δεχθεί ως θυσία ευπρόσδεκτη τα αίματα των νέων μοναχών,ας δίνει παρηγοριά στους οικείους των νεομαρτύρων ,μετάνοια στον ταλαίπωρο φονιά και σε όλους μας με τις ευχές των αγίων.

>

Χθες σε μια σύντομη αναφορά στο μάθημα των θρησκευτικών γαι τις διώξεις που αφορούν τη θρησκευτική πίστη και τη θρησκευτική συνείδηση, οι μαθητές της Γ Γυμνασίου δεν γνώριζαν… αν πραγματοποιούνται θρησκευτικές διώξεις και μάλιστα εν έτει 2009.

Παιδιά μου, πάντα σας έλεγα ότι η γνώση αν δεν προσπαθήσουμε να τη συνδέσουμε με την σύγχρονη πραγματικότητα, αποβαίνει στείρα και ανιαρή. Διαβάστε!!!
Στο Ιράν, η 27χρονη Μεργιέμ (Μαρία) Ρόσταμπουρ και η 30χρονη Μαρζιέχ Εσμεϊλαμπάντ θα πεθάνουν με το αιτιολογικό της αλλαγής θρησκεύματος.

1 Σεπτεμβρίου 2009

Στο Ιράν, η 27χρονη Μεργιέμ (Μαρία) Ρόσταμπουρ και η 30χρονη Μαρζιέχ Εσμεϊλαμπάντ θα πεθάνουν επειδή άλλαξαν θρήσκευμα.
Σύμφωνα με την είδηση της εφημερίδας Bild, στο Ιράν, δύο γυναίκες καταδικάστηκαν σε θάνατο με την κατηγορία ότι έγιναν χριστιανές.
Η Meryem και η Marziah που κρατούνται σε φυλακή της Τεχεράνης μαστιγώνονται κάθε φορά που ο ιμάμης καλεί για προσευχή τους πιστούς μουσουλμάνους, ταπεινώνονται και τιμωρούνται με στέρηση τροφής και νερού.
Συνελήφθηκαν στις 5 Μαρτίου όταν έγινε έφοδος στο σπίτι τους και βρέθηκε εκεί η Καινή Διαθήκη. Η υπερασπιστής ανθρωπίνων δικαιωμάτων και συγγραφέας Sabatina James που αγωνίζεται για την απελευθέρωσή τους διαμαρτύρεται: «Ζουν στην απομόνωση και ανακρίνονται με τα μάτια κλειστά. 5 φορές την ημέρα, όταν ο ιμάμης καλεί σε προσευχή, μαστιγώνονται. Τους δίνουν πολύ λίγο νερό και φαγητό.»
Σύμφωνα με τους Ισλαμικούς νόμους του Ιράν, όσοι εγκαταλείπουν το ισλάμ, αν πρόκειται για γυναίκες, 5 φορές την ημέρα-τις ώρες που καλούνται οι «πιστοί» σε προσευχή- μαστιγώνονται και μέχρι να υποκούσουν (εννοεί να επιστρέψουν στο ισλάμ) ευτελίζεται η ποιότητα της ζωής τους και μειώνεται η ποσότητα φαγητού και νερού που τους παρέχεται.
Πηγή: http://haber.mynet.com/detay/dunya/bu-iki-kadin-idam-edilecek/468288

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ: Στην ιστοσελίδα της Sabatina James, συγκεκριμένα στη σελίδα http://www.sabatina-ev.de/Botschaft.html υπάρχει περιεκτική αναφορά στην υπόθεση. Εκεί μαθαίνουμε ότι οι δυο γυναίκες κρατούνται από τον Μάρτιο στη φυλακή Evin, αρχικά σε ένα κελί με άλλες 25 γυναίκες και στη συνέχεια σε απομόνωση, ότι η πρώτη μέρα της δίκης ήταν στις 9 Αυγούστου και ότι παρότι ο δημόσιος κατήγορος κ. Haddad πίεσε να απαρνηθούν την πίστη τους γραπτά και προφορικά, εκείνες δήλωσαν επανειλημμένα ότι «δεν μετανιώνουν για τίποτα και δεν θα αρνηθούν την πίστη τους στον Χριστό».
ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ 2: Στην ιστοσελίδα http://www.isavelives.be/en/node/3401 υπάρχει παλιότερο άρθρο της 9ης Απριλίου, πριν δηλ. καταδικαστούν οι δυο κοπέλες. Μεταξύ άλλων διαβάζουμε ότι οι αρχές ζήτησαν από τις οικογένειές τους 400.000 δολάρια για να τις ελευθερώσουν (οι οικογένειες δεν τα είχαν, πρότειναν να υποθηκεύσουν τα σπίτια τους αλλά αυτό δεν έγινε δεκτό) και ότι δεν τους έδιναν πρόσβαση σε δικηγόρο αλλά τους επέτρεπαν να δέχονται μια επίσκεψη την εβδομάδα και… ένα τηλεφώνημα 1 λεπτού την ημέρα η καθεμιά! Εκεί υπάρχουν και κάποιες διευθύνσεις όπου μπορούσε να απευθυνθεί κανείς μέχρι τοις 20 Μαΐου. Το άρθρο μάλλον προέρχεται από την ιστοσελίδα της Διεθνούς Αμνηστίας. Δείτε εδώ την περιληπτική αναφορά της Διεθνούς Αμνηστίας στην υπόθεση: http://www.amnesty.org/en/library/info/MDE13/030/2009/en

ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΗ ΔΡΑΣΗ: Ετοιμάσαμε ένα μικρό μήνυμα στην αγγλική, το οποίο μπορείτε να στέλνετε από αυτή τη σελίδα στην πρεσβεία του Ιράν στο Ηνωμένο Βασίλειο (Λονδίνο) και στη μόνιμη αντιπροσωπεία του Ιράν στον ΟΗΕ. Στις 4 Σεπτεμβρίου προσθέσαμε και το e-mail της ιρανικής πρεσβείας στις Βρυξέλλες. Η πρεσβεία του Ιράν στην Αθήνα, όπως μας είπαν τηλεφωνικά, δεν έχει ε-mail αλλά μόνο FAX, το οποίο είναι: +302106747945. Όποιοι έχουν φαξ μπορούν να στείλουν τη διαμαρτυρία τους σε αυτό. Μπορεί να μην είναι τόσο εύκολο όσο το να στείλετε την παρακάτω φόρμα, αλλά έχει σημασία να το κάνετε!

Το μήνυμα διαμαρτυρίας έχει ως εξής στα ελληνικά:

«Με έκπληξη πληροφορηθήκαμε ότι από τον Μάρτιο του 2009 κρατούνται σε φυλακή της Τεχεράνης δυο γυναίκες, η 27χρονη Μεριέμ Ρόσταμπουρ και η 30χρονη Μαρζιέχ Εσμελαϊμπάντ, οι οποίες καταδικάστηκαν σε θάνατο επειδή από μουσουλμάνες έγιναν χριστιανές.

Η είδηση αυτή ήδη μεταδίδεται με μεγάλη ταχύτητα στο Ίντερνετ και προκαλεί πολλά αρνητικά σχόλια για τη χώρα σας.

Ενώνουμε τη φωνή μας με αυτή της ακτιβίστριας Sabatina James και πολλών άλλων επώνυμων και ανώνυμων, ακτιβιστών και απλών ανθρώπων, Ελλήνων και αλλοδαπών, ζητώντας να γίνουν σεβαστά τα ανθρώπινα δικαιώματα και οι Μεριέμ Ρόσταμπουρ και Μαρζιέχ Εσμεϊλαμπάντ να αφεθούν αμέσως ελεύθερες.»

Για να υπογράψετε για την ελευθερία των δύο κοριτσιών κλικάρετε στον τίτλο και μεταβείτε στη σελίδα με τη φόρμα.

Όπως καταλαβαίνετε από τις σημερινές αναρτήσεις σήμερα (όπως και κάθε μέρα άλλωστε)είναι ημέρα δράσης και αλληλεγγύης. Σας ευχαριστώ.

>

Μαρτύρησε στις 23 Μαΐου 1996

Ο Άγιος Νεομάρτυρας Ευγένιος Ροντιόνωφ γεννήθηκε στις 23 Μαΐου 1977 κοντά στη Μόσχα-και συγκεκριμένα στο χωριό Κουρίλοβο, στην περιοχή της πόλεως Παντόλσκ-. Ήταν το μοναδικό παιδί της οικογένειας και βαπτίστηκε Ορθόδοξος Χριστιανός κατά την παιδική του ηλικία. Η μητέρα του ονομάζεται Λιουμπόβ (=αγάπη) Βασίλιεβνα.

Το 1989 η γιαγιά του πήρε τον μικρό Ευγένιο και τον πήγε στην Εκκλησία, για να εξομολογηθεί για πρώτη φορά και να μεταλάβει των αχράντων μυστηρίων. Ο ιερέας πρόσεξε ότι το παιδί δε φορούσε Σταυρό και κατά τη διάρκεια της εξομολόγησης του φόρεσε ένα Σταυρό, τον οποίο ο μικρός Ευγένιος δεν τον έβγαλε ποτέ από πάνω του· μάλιστα, έφτιαξε ένα χονδρό κορδόνι και τον πέρασε εκεί. Η μητέρα του, όταν είδε ότι φορούσε Σταυρό, τον προέτρεψε να τον βγάλει, διότι, όπως είπε, θα τον περιγελάσουν οι συμμαθητές του. Ο Ευγένιος δεν απάντησε, αλλά και δεν την υπάκουσε.

Όταν τελείωσε τις σπουδές του το 1994, εργάστηκε ως επιπλοποιός, επάγγελμα που του απέφερε πολλά έσοδα.

Στις 25 Ιουνίου του 1995 παρουσιάστηκε στο Στρατό και μετά τη βασική του εκπαίδευση, στις 13 Ιανουαρίου του 1996, τοποθετήθηκε στα συνοριακά φυλάκια Τσετσενίας-Ηγκουερίνας. Ακριβώς ένα μήνα μετά, στις 13 Φεβρουαρίου του 1996, αιχμαλωτίστηκε. Η αιχμαλωσία έγινε ως εξής: η στρατιωτική υπηρεσία έστειλε τέσσερις στρατιώτες-μεταξύ των οποίων και τον Ευγένιο-να κάνουν ελέγχους στα αυτοκίνητα που διέρχονταν από ένα συγκεκριμένο δρόμο. Δυστυχώς, οι αρμόδιοι έστειλαν τους στρατιώτες χωρίς να υπάρχει καμιά προηγούμενη οργάνωση (δεν υπήρχε καν φωτισμός) και καμιά ασφάλεια. Από αυτόν το δρόμο περνούσαν πολύ συχνά Τσετσένοι μεταφέροντας όπλα, αιχμαλώτους και ναρκωτικά. Τη νύχτα εκείνη πέρασε από εκείνο το δρόμο ένα ασθενοφόρο. Όταν οι στρατιώτες το σταμάτησαν για έλεγχο, ξαφνικά μέσα από αυτό πετάχτηκαν πάνω από δέκα Τσετσένοι, πολύ καλά οπλισμένοι. Ακολούθησε συμπλοκή και οι Τσετσένοι συνέλαβαν και τους τέσσερις στρατιώτες. Αυτό έγινε στις 3 τη νύχτα. Στις 4 η ώρα ήρθαν άλλοι στρατιώτες για αλλαγή φρουράς· φυσικά δεν τους βρήκαν και κατάλαβαν αμέσως τι είχε συμβεί. Μετά από λίγες μέρες η υπηρεσία του στρατού ενημέρωσε τους γονείς των στρατιωτών για την εξαφάνισή τους. Η μητέρα του Ευγένιου κατάλαβε ότι δεν πρόκειται για εξαφάνιση, αλλά για αιχμαλωσία, και πήγε με κίνδυνο της ζωής της στην Τσετσενία, για να βρει το παιδί της. Έφτασε στην πόλη Χαγκαλά και μετά από πολλές προσπάθειες ήρθε σε επαφή με τους αρχηγούς διαφόρων αντάρτικων ομάδων της Τσετσενίας προσπαθώντας να μάθει για την τύχη του Ευγένιου, διότι γνώριζε ότι οι Τσετσένοι δε σκοτώνουν αμέσως τους αιχμαλώτους, αλλά περιμένουν μήπως πάρουν λίτρα και τους ελευθερώσουν. Οι ίδιοι οι Τσετσένοι της είπαν ότι ο γιος της ζούσε, αλλά ήταν αιχμάλωτος και σιώπησαν με νόημα προσπαθώντας να υπολογίσουν πόσα χρήματα μπορούσαν να αποσπάσουν από αυτήν. Εκείνον τον καιρό ένας ζωντανός στρατιώτης αιχμάλωτος στοίχιζε 10.000 δολάρια, ενώ ένας αξιωματικός 50.000. Όταν κατάλαβαν ότι δεν πρόκειται να κερδίσουν αρκετά χρήματα, αποφάσισαν να τον σκοτώσουν. Η μητέρα του πήγε παντού για να τον ψάξει, πέρασε από χωριά, από δρόμους με νάρκες, από μέτωπα συγκρούσεων, γνώρισε πολλούς αξιωματικούς Τσετσένους και, όπως η ίδια λέει, «πέρασα από όλους τους κύκλους του άδη».

Από την πρώτη μέρα της αιχμαλωσίας του Ευγένιου, που διήρκησε 100 ημέρες, οι αντάρτες, επειδή είδαν ότι φοράει Σταυρό, προσπάθησαν να τον κάμψουν ψυχικά, ώστε να καταφέρουν-αν ήταν δυνατό-να τον αναγκάσουν να αρνηθεί την πίστη του, να βγάλει το Σταυρό, να γίνει μουσουλμάνος και να τον κάνουν δήμιο και φονιά των άλλων Ρώσων αιχμαλώτων. Ο Ευγένιος, βέβαια, αρνήθηκε όλες τις προτάσεις και, παρά τους συνεχείς ξυλοδαρμούς, τα πάμπολλα βασανιστήρια και τις υποσχέσεις ότι θα ζήσει αν βγάλει το σταυρό του, δεν μπόρεσαν να τον κάμψουν.

Αργότερα, οι ίδιοι οι αρχηγοί των ανταρτών είπαν στη μητέρα του: «εάν ο γιος σου γινόταν σαν ένας από εμάς, δε θα τον αδικούσαμε».

Στις 23 Μαΐου του 1996, δηλαδή την ημέρα των γενεθλίων του, πήραν τους τέσσερις αιχμαλώτους στρατιώτες, μεταξύ των οποίων και τον Ευγένιο, για να τους σκοτώσουν. Πρώτα σκότωσαν τους τρεις συναιχμαλώτους του. Έπειτα, πρότειναν για τελευταία φορά στον Ευγένιο να βγάλει το Σταυρό λέγοντας ότι «ορκιζόμαστε στον αλλάχ ότι θα ζήσεις». Ο Ευγένιος και πάλι αρνήθηκε και τότε υπέστη το φρικτό του μαρτύριο. Τον έσφαξαν με μαχαίρι κόβοντας εντελώς το κεφάλι του, αλλά δεν τόλμησαν να βγάλουν το Σταυρό από το λαιμό του. Τον έθαψαν μεν με το σταυρό, αλλά χωρίς το κεφάλι.

Τελικά, η μητέρα του βρήκε τον Ευγένιο μετά από εννέα μήνες. Και πάλι ζήτησαν οι Τσετσένοι 4000 δολάρια για να της δώσουν το λείψανο. Της έδωσαν και βιντεοκασέτα με το μαρτύριο του γιου της και της διηγήθηκαν οι ίδιοι την πορεία της αιχμαλωσίας του και τα βασανιστήρια.

Η μητέρα του Ευγένιου πούλησε το διαμέρισμά της και ό,τι άλλο μπορούσε-μέχρι και ρούχα-για να μπορέσει, αφενός μεν να δώσει τα λίτρα, αφετέρου δε να ανταπεξέλθει στα έξοδα εκταφής, ειδικού φέρετρου, μεταφοράς κλπ., τα οποία δεν ήταν και λίγα.

Τελικά στις 20 Νοεμβρίου του 1996 μετέφερε το λείψανο στο χωριό τους και το έθαψε στο κοιμητήριο. Μετά από λίγες μέρες ο πατέρας του Ευγένιου πέθανε δίπλα στο μνήμα από τη λύπη του.

Αμέσως, σε διάφορες περιοχές της Ρωσίας ο άγιος μάρτυρας Ευγένιος άρχισε να εμφανίζεται και να κάνει θαύματα. Παρακάτω παραθέτουμε ορισμένες μαρτυρίες και θαυμαστές επεμβάσεις:

Ένα κοριτσάκι που έμενε σε Ορθόδοξο ορφανοτροφείο διηγήθηκε ότι της εμφανίστηκε κάποτε ένας ψηλός στρατιώτης με κόκκινο μανδύα, ο οποίος της είπε ότι είναι ο Ευγένιος, την έπιασε από το χέρι και τη οδήγησε στην Εκκλησία. Το κοριτσάκι λέει: «παραξενεύθηκα που φορούσε κόκκινο μανδύα, διότι οι στρατιώτες δε φορούν σήμερα τέτοιο μανδύα, και σκέφτηκα ότι αυτός πρέπει να είναι ο μανδύας του μάρτυρα».

Σε πολλές Εκκλησίες έχουν δει ένα στρατιώτη με πύρινο μανδύα, ο οποίος βοηθάει τους αιχμαλώτους στην Τσετσενία να δραπετεύσουν από την αιχμαλωσία τους και να διαφύγουν από κάθε κίνδυνο, όπως νάρκες κλπ.

Σε ένα νοσοκομείο τραυματιών πολέμου οι τραυματισμένοι στρατιώτες πιστοποιούν ότι ένας άγιος μάρτυρας Ευγένιος τους βοηθάει, ειδικά όταν πονάνε πολύ. Όταν κάποιοι από αυτούς πήγαν στο Ναό του Σωτήρος στη Μόσχα, είδαν την εικόνα του μάρτυρα και αναγνώρισαν αυτόν που τους βοήθησε.

Το στρατιώτη με τον κόκκινο μανδύα τον γνωρίζουν και οι φυλακισμένοι. Κυρίως βοηθάει τους πολύ καταβεβλημένους και συντετριμμένους ψυχικά λόγω της φυλακίσεως τους.

Το 1997 με ευλογία του Πατριάρχη Αλεξίου εκδόθηκε ένα βιβλίο με τίτλο «Νέος μάρτυς του Χριστού στρατιώτης Ευγένιος». Ένας ιερέας ονόματι Βαντίμ Σκλιαρένσκο από το Ντνεποπετρόφκ έστειλε στο Πατριαρχείο μία αναφορά όπου έγραφε ότι το εξώφυλλο του βιβλίου με τη φωτογραφία του αγίου μυροβλύζει.

Μετά από τρία χρόνια και τρεις μήνες ο αρχηγός και όλη η ομάδα του, οι σφαγείς του Ευγένιου, σκοτώθηκαν από τους ίδιους τους Τσετσένους μετά από εμφύλιες αντιπαραθέσεις.

Καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου, αλλά περισσότερο την ημέρα του Μαρτυρίου του, στις 23 Μαΐου, έρχονται για προσκύνημα στο τάφο του πολλοί πιστοί και αναφέρονται πολλά θαύματα.

Πηγή: www.impantokratoros.gr

>του Μητροπολίτη Καλαβρύτων Αμβροσίου, από το προσωπικό ιστολόγιο του

Το ερώτημα δεν είναι ρητορικό. Μάλιστα και σήμερα οι Χριστιανοί διώκονται! Διώκονται και οδηγούνται στο θάνατο σε πολλά μέρη του κόσμου. Όσα σημειώνονται παρακάτω το αποδεικνύουν περίτρανα. Διαβάστε τα και στοχασθήτε!

Καλά, θα πήτε. Αυτά μπορεί να συμβαίνουν σέ άλλες χώρες. Στην Χώρα μας τι άραγε συμβαίνει; Απαντώ ευθέως: Στη σύγχρονη Ελλάδα διώκεται και ο Χριστός καί η Εκκλησία του Χριστού! Βεβαίως εδώ δεν έχουμε βίαιους θανάτους των πιστών, δεν έχουμε μάρτυρες. Έχουμε όμως το Μαρτύριο της συνειδήσεως, στο οποίο πολλοί πιστοί άνθρωποι υποβάλλονται, το μαρτύριο της παραγνωρίσεως και του παραγκωνισμού! Οι Δημόσιες Υπηρεσίες δαιμονίζονται οσάκις ατενίζουν Επισκόπους, Κληρικούς καί Μοναχούς! Πολλοί εκ των Υπουργών επίσης όπως και πολλοί εκ των Δημοσιογράφων! Η Εκκλησία της Ελλάδος σήμερα σταυρώνεται! Πέρα όλων αυτών στις ημέρες εδώ στην Ορθόδοξη Ελλάδα μας ο Χριστός διώκεται, γι αυτό

-από τις ταυτότητές μας βγἠκε η ένδειξη “χριστιανός Ορθόδοξος”,

-από μερικές σχολικές αίθουσες αφαιρέθηκε η εικόνα του Χριστού,

-σε μερικά Σχολεία καταργήθηκε η πρωϊνή προσευχή,

-καταργήθηκε ολοσχερώς ο κατά Κυριακήν εκκλησιασμός τών σχολείων,

-κατα τον εορτασμό της εορτής των Γραμμάτων, δηλ. της εορτής των Τριών Ιεραρχών, ο εκκλησιασμός περιορίσθηκε. Εκκλησιάζεται μόνον μια μικρή αντιπρο-σωπεία από κάθε Σχολείο, κυρίως οι παραστάτες της Σημαίας! Ούτε και οι Καθηγητές δεν προσέρχονται!

-Η επίγνωση των αληθειών της πίστεώς μας καί γενικώτερα η θρησκευτική παιδεία του Λαού μας είναι επιδερμική, επιφανειακή και ἐπίπλαση! Η σχέση με την Εκκλησία δεν είναι οργανική και βαθειά! Σε λίγες ημέρες θα γιορτάσουμε την εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. ΟΙ ναοί μας θα κατακλυσθούν από προσκυνητές. Πόσοι όμως θα προσέλθουν για να μεταλάβουν των Αχράντων Μυστηρίων; Πόσοι θα ενωθούν μυστηριακά με τον Σωτήρα Χριστόν; Πόσοι θα ανταποκριθούν στο ιερό κάλεσμα του λειτουργού ιερέως “Μετά φόβου Θεού, πίστεως και αγάπης προσέλεθετε”;;;;;;

-Τα ιερά Μυστήρια τόσο του Γάμου όσο και της Βαπτίσεως ἐπαυσαν να έχουν τον βαθύ μυστηριακό τους χαρακτήρα! Δεν αποτελούν πλέον σύναξη της εκκλησια-στικής Κοινότητος για να προσευχηθή είτε για το ζευγάρι των Νεονύμφων, είτε για το νεοφώτιστο Νήπιο! Εξέπεσαν και έγιναν κοσμικά γεγονότα! Κατάντησαν να είναι μια ευκαιρία επιδείξεως, χλιδῆς και ασέμνου ενδύσεως, δηλ. του ημίγυμνου γυναικείου σώματος!

-Το μάθημα των Θρησκευτικών το πολεμούν! Θέλουν να το καταργήσουν από τά σχολεία! Τείνει να καταστή μάθημα Θρησκειολογίας!

-Από τό Σύνταγμα της Ελλάδος καταβάλλεται προσπάθεια να αφαιρεθή η επίκλησις της Παναγίας Τριάδος!

-Οι Επίσκοποι και οι Ιερείς μας δέχονται την περιφρόνηση των πολλών, ενίοτε δέ και προπηλακίζονται!

-Η Μασσωνία κυριαρχεί παντού στα ανώτερα κοινωνικά στρώματα και κατακλύζει τά πάντα!

-Οι αιρέσεις, εν ονόματι της ελευθερίας, ενεργούν ανενόχλητες το ψυχοφθόρο έργο τους!

-Η συζήτηση περί χωρισμού Εκκλησίας και Πολιτείας επανέρχονται όλο και πιό συχνά στην επικαιρότητα, γίνονται όλο και πιό έντονες!

-Η Εκκλησία του Χριστού χλευάζεται και απωθείται στο περιθώριο της ζωής!
Διώκονται λοιπόν οι Χριστιανοί στήν Ορθόδοξη Ελλάδα; Ναι! διώκονται ύπουλα και εντέχνως! Διὠκονται οι ευσεβείς, οι έντιμοι, οι σώφρονες, οι αφωσιωμένοι στο στεφάνι τους, οι αγνοί και η αγνότης! Έτσι λοιπόν στη Χώρα μας διώκεται ο Χριστός!

Βεβαίως ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ολόκληρος ο σὐγχρονος Κρατικός Μηχανισμός συντονισμένος στη μόδα μιάς εμμέσου απωθήσεως της Εκκλησίας προς το περιθώριο της δημόσιας ζωής. Υπάρχουν και οι φιλόθεοι Κρατικοί Λειτουργοί, Ανώτατοι καί Ανώτεροι, οι οποίοι και σέβονται και τιμούν την Εκκλησία, αλλά το γεγονός αυτό δεν αίρει το πρόβλημα! Απλώς αποτελούν την παρήγορη εξαίρεση!

-Ας επανέλθουμε τώρα στο θέμα μας. Μετά τα γεγονότα του Βατοπεδίου, πραγματικά η κατασκευασμένα, οπωσδήποτε υπερβολικά τονισμένα κατά την ταπεινή μας γνώμη, όλοι εμείς οι εκκλησιαστικοί είμαστε σταυρωμένοι! Σχεδόν όλοι οι παράγοντες της Κρατικής Μηχανής, χωρίς καμμιά συστολή, μας διώκουν! Ἠ, έστω, μας περιφρονούν!

Δόξα τω Θεώ! Εμεἰς υπομένουμε την ταπείνωση, τον ευτελισμό, την περιφρόνηση, την αδικία! Την αδικία του επίσημου Κράτους, που θέλει να λέγεται Ορθόδοξο Χριστιανικό. Υπομένουμε, διότι ο Θεός μας ενδυναμώνει, διότι “ημίν εχαρίσθη ου μόνον το εις Χριστόν πιστεύειν, αλλά και το υπέρ Αυτού πάσχειν”!

Μέσα σ’ ένα τέτοιο κλίμα, που διαμορφώνεται σήμερα στο θρησκευτικά “ρηχό” Κράτος μας δεχθήκαμε το παρακάτω κείμενο, που μας απεστάλη από τόν εκλεκτό συνεργάτη μας Ν. Μ. Θερμά τον ευχαριστούμε και το δημοσιεύουμε αυτούσιο.

+ Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ & ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ

Καλάβρυτα, 12 Αυγούστου 2009

**********************

Κουράστηκες να είσαι πιστός στα ιδανικά και τις αξίες σου σε ένα κόσμο που τις θεωρεί ξεπερασμένες; Κουράστηκες να είσαι “καλός” Χριστιανός; Σκέψου πάλι, γιατί ενώ έσυ αγωνίζεσαι με ιδρώτα για αυτά που πιστεύεις άλλοι αγωνίζονται με το αίμα τους ακόμη και σήμερα…

——Την προηγούμενη Κυριακή 26 Ιουλίου 2009 στον ναό της Αγίας Αικατερίνης στην Boylali της Ιάβα στην Ινδονήσια εισέβαλαν φανατικοί μουσουλμάνοι, πουδιέκοψαν την ακολουθία του γάμου που τελούσε ο π. Μεθόδιος Sri Gunarjo επιδιδόμενοι σε ξυλοκόπημα του ιερεά και των παρευρισκόμενων ΙνδονήσιωνΟρθοδόξων. Τέλος έφυγαν απειλώντας ότι θα ανατινάξουν τον Ναό αν δεν τον κλείσουν οι πιστοί.
http://ierapostoli.wordpress.com/2009/07/28/sok_epithesi/#more-3538
(ή στο συνημμένο)

——–Το φαινόμενο αυτό δεν είναι ασυνήθιστο. Σε πολλές χώρες του κόσμου ο Χριστιανισμός διώκεται αν και εμείς δεν το μαθαίνουμε, αφού τα ΜΜΕ κρίνουνότι είναι πιο σημαντικό να πληροφορηθούμε για το που θα πάει και πως θα περάσει τις διακοπές του ο κάθε “σταρ”. Μετά την αποβλάκωση των ΜΜΕ σοκαρίστηκα όταν κατάλαβα τι γίνεται στον κόσμο: Σε όλο το κόσμο Χριστιανοί διώκονται:http://www.youtube.com/watch?v=OXjlkaM-ikY

Σε χώρες ακραίου Ισλάμ οι Χριστιανοί δεινοπαθούν.

——- Στην Ινδονησία. το μεγαλύτερο μουσουλμανικό κράτος στον κόσμο, η καταπίεση του κράτους (που στηρίζει το Ισλάμ) και των φανατικών μουσουλμάνων προς την Χριστιανική μειονότητα έχει οδηγήσει σε συνεχιζόμενες βίαιες διαμάχες μεταξύ Μουσουλμάνων και Χριστιανών.http://www.youtube.com/watch?v=2eKOB1ZPGnk

——Το πιο ακραίο γεγονός που έγινε είναι ο αποκεφαλισμός 3 μαθητρίων πουφοιτούσαν σε Χριστιανικό σχολείο.http://news.bbc.co.uk/2/hi/asia-pacific/4387604.stm

——Ο αποκεφαλισμός φαίνεται να είναι μια συνήθης τακτική φανατικώνμουσουλμάνων σε πολλές μουσουλμανικές χώρες, όπως Σαουδική Αραβία, Σομαλία, Ιρακ, Τσετσενία κτλ.

——-Στο Σουδάν οι παραστρατιωτικές ομάδες μουσουλμάνων καταδυναστεύουν τονΑφρικανο-Χριστιανικό Νότο. Τις ενέργειες αυτές στηρίζει πολλές φορές η Αραβο-Ισλαμική κυβέρνηση του κράτους. Οι Χριστιανοί του Νότου πέφτουν πολλές φορές θύματα δουλεμπόριου:http://www.youtube.com/watch?v=BpYTusFqeDM

——Ενώ σημειώνονται και περιπτώσεις σταύρωσης Χριστιανών, όπως εκείνης του νεαρού Ιωσήφ.http://www.assistnews.net/Stories/2004/s04110038.htm

—— Στο Pakistan οι διωγμοί ενάντια της μειονότητας των Χριστιανών είναι συνεχείς. Το να διαδίδεις εκεί χριστιανικά φυλλάδια μπορεί να σου στοιχίσει το χέρι, ενώ αν είσαι γυναίκα κινδυνεύεις να ξυλοκοπηθείς και να σε βιάσουν για “συνετισμό”, όπως φαίνεται από την μαρτυρία των θυμάτων στο παρακάτω βίντεο.
http://www.youtube.com/watch?v=vQg8N4ydIfM&feature=related

——-Στην Αίγυπτο οι Χριστιανοί γίνονται συχνά θύματα αιματηρών επιθέσεων από φανατικούς μουσουλμάνους.http://www.youtube.com/watch?v=YGXq8pReUq8

——Η περιθωριοποιήση Χριστιανών δεκάδες χρόνια τώρα από την Μουσουλμανική πλειοψηφία και κυβέρνηση, έχει αναγκάσει αρκετούς να μένουν σε ένα ασυνήθιστο γκέτο, μέσα στο οποίο π.χ. η ανακύκλωση των σκουπιδιών του Καϊρου γίνεται δια χειρός από τις οικογένειες των Χριστιανών, οι οποίοι ζουν κυριολεκτικά μέσα στα απορρίματα.http://www.youtube.com/watch?v=D3tmcpUqWGo&feature=related

——- Στην γειτονική μας Τουρκία, που θέλει να γίνει μέλος της Ενωμένης Ευρώπης, είναι πολύ δύσκολο να είσαι Χριστιανός. Πρώτον κινδυνεύεις από τους φανατικούς μουσουλμάνους, όπως οι 3 Χριστιανοί (Ένας Γερμανός και δύο πρώην Μουσουλμάνοι) που σφάχτηκαν εντός ενός Χριστιανικού εκδοτικού οίκου, που ανήκε σε έναν από τους τρεις.
http://www.youtube.com/watch?v=bFTGNGja6vI

——Δεύτερον το κράτος, που συνταγματικά υποστηρίζει την ελευθερία της θρησκείας, μπορεί να σου καταλογισθεί η κατηγορία της προσβολής της Τουρκικής εθνικής συνείδησης αν αποφασίσεις να μοιραστείς τις Χριστιανικές πεποιθήσεις σου με άλλους. http://www.youtube.com/watch?=yLGt2skCVhk&feature=PlayList&p=6CD63858268AF417&playnext=1&playnext_from=PL&index=6——- Στην μουσουλμανική περιοχή της Ιουδαίας στην Μονή Αγίου Θεοδοσίου υπηρετεί ο ΑγιοΤαφίτης Ηγούμενος (ας το πούμε ηγούμενος μιας και είναι μόνος του) πατήρ Θεοδόσιος που είχαμε την χαρά να γνωρίσουμε σε προσκυνηματικό ταξίδι με group. Το μοναστήρι βρίσκεται σε μια περιοχή που ο λαός είναι εξαθλιωμένος και φανατικά μουσουλμανικός. Ο π. Θεοδόσιος επανείλημενα έχει ξυλοκοπηθεί, επειδή προασπίζει την ιδιοκτησία της Μονής. Στο ΒΙΝΤΕΟ(συνημμένο) τον βλέπουμε να μιλάει για ένα τέτοιο γεγονός και να φοράει ένα κολάρο, ενθύμιο του περιστατικού (το βίντεο είναι μεγάλης διάρκειας 15 λεπτών περίπου και την ιστορία την αναφέρει στο 11ο λεπτό). –

——Οι Χριστιανοί όμως διώκονται και στα κομμουνιστικά καθεστώτα:

——- Η Βόρεια Κορέα είναι η χειρότερη παγκοσμίως στην δίωξη των Χριστιανών, που θεωρούνται επικίνδυνοι για το πολίτευμα. Τα Κομμουνιστικά Gulag που ξέραμε για την σταλινιστική Ρωσία συνεχίζουν μέσα στην Κορέα με την ίδια βιαιότητα. Εκτελέσεις με θάλαμο αερίων, ιατρικά πειράματα και με οδοστρωτήρα ακόμη είναι μια θλιβερή πραγματικότητα.
http://www.nysun.com/foreign/korean-reds-rgetingchristians/23082/http://www.guardian.co.uk/world/2004/feb/01/northkoreahttp://video.google.com/videoplay?docid=-7096673757347175289

——- Στην Κίνα πολλοί αναγκάζονται να λατρεύουν τον Θεό σε κατακόμβες, γιατί αλλού κινδυνεύεις να φυλακιστείς και να ξυλοκοπηθείς, εκτός αν η λατρεία του Θεού και τα λεγόμενα σε αυτήν ακολουθούν κατά γράμμα τις διαταγές του καθεστώτος. http://www.youtube.com/watch?v=-fw7stIzPAU&feature=related

——Κάτι παρόμοιο γίνεται και στο Βιετνάμ.
http://www.youtube.com/watch?v=C5ig1ayurEg&feature=related

——Ινδουιστές εξτρεμιστές στην Orissa της Ινδίας ενοχλημένοι από το γεγονό μεταστροφής μεγάλου μέρους του πληθυσμού στον Χριστιανισμό άρχισαν βίαιη εξέγερση με σκοπό την απομάκρυνση των Χριστιανών από την περιοχή. Αποτέλεσμα να σκωτωθούν και να τραυματιστούν Χριστιανοί, αλλά να καούν 400 εκκλησίες και 4000 σπίτια τους. http://www.youtube.com/watchv=vtiscd4yVWUhttp://www.cbn.com/CBNnews/455386.aspx

——-Τέλος αναφέρω και το περιστατικό ενός ορθόδοξου Αγιοταφίτη μοναχού π. Φιλούμενου ο οποίος το 1979 κατακρεουργήθηκε με τσεκούρι από φανατικό εβραίο (συνημμένο).

——Με τα παραπάνω δεν ήθελα να δημιούργήσω μίσος προς αλλόθρησκους, αλλά ήθελα να επισημάνω τον σκληρό αγώνα σύγχρονων Χριστιανών για να μείνουν πιστοί στα ιδανικά τους. Άλλωστε, το μίσος μόνο μίσος μπορεί φέρει και κλιμάκωση της βίας, όπως φαίνεται και από ένα αντίθετο πρόσφατο περιστατικό όπου Γερμανός σκότωσε νεαρή μουσουλμάνα μητέρα, που τον μύνησε, γιατι την χαρακτήρισε ως τρομοκράτη επειδή φορούσα την μαντίλα.http://www.youtube.com/watch?v=VgQCzaQasGI
Ξέρω ότι κούρασα αλλά ήθελα να κλείσω με δυο λόγια από τον Άγιο Λουκά Αρχιεπίσκοπο Κριμαίας και Ιατρό: “Μην πιστεύετε σε εκείνους που θέλουν να σπείρουν την διχόνοια και τομίσος μεταξύ των λαών και των ανθρώπων των διαφόρων θρησκείων. Από αυτή την διχόνοια μόνο οι εχθροί μας θα κερδίσουν. Για την μητέρα εκκλησία ισχύει το ρητό του Παύλου “Ουκ ένι Ιουδαίος, ουδέ Έλλην”. Η εκκλησία έτσι βλέπει τους ανθρώπους. Γι’ αυτό και όλοι οι αλλοεθνείς και αλλόθρησκοι πάντα θα βρούν στον πιστό ορθόδοξο Χριστιανό αγάπη, βοήθεια και φιλοξενία…”
Καλές διακοπές!

http://www.amen.gr/index.php?mod=news&op=article&aid=432