π. Ιωνάς Μούρτος

Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί,
Δεν βρίσκω λόγια να εκφράσω την οδύνη τον πόνο και την αγωνία για τα όσα συμβαίνουν στην Ιαπωνία. Την πιο όμορφη χώρα του κόσμου -κατ’ εμέ-, που τώρα κινδυνεύει να γίνει τόπος ζωντανών-νεκρών από τη ραδιενέργεια.

Ίσως είναι τραγικά συμβολικό, που συνέβη τώρα, την εποχή που ανθίζουν οι κερασιές, το σύμβολο της Ιαπωνίας. Μαζεύονται το βράδυ, κάθονται κάτω από τις κερασιές, που είναι παντού, στα πάρκα κυρίως, και βλέπουν τα υπέροχα άνθη να πέφτουν λουσμένα από το φως του φεγγαριού. Για τους Ιάπωνες είναι η πιο βαθιά εικόνα της ομορφιάς της ζωής και του θανάτου, ναι του θανάτου, του εφήμερου της ζωής που σβήνει σαν τα άνθη της κερασιάς. Υπάρχουν τόσα υπέροχα χαϊκού, ποιήματα με 3 στίχους, που είναι πνευματικός στοχασμός. Διαβάστε ένα:

Δυστυχώς, μάλλον πρόκειται για τον πυρηνικό χειμώνα. Και τώρα… Ο θάνατος έρχεται, αργά και σταθερά. Η ομορφιά που κρύβει τον θάνατο, τον κάνει να μην φαίνεται, και αυτό που είναι το χαρακτηριστικό του ιαπωνικού πολιτισμού, τώρα πια δεν μπορεί να ενεργήσει. Τα άνθη της κερασιάς είναι μολυσμένα από τη ραδιενέργεια. Είναι χαρακτηριστική η γαλήνια και πειθαρχημένη αντιμετώπιση από τον ιαπωνικό λαό.
Εδώ στην Ταϊβάν, δέος και φόβος. Ο κόσμος φοβάται να βγει στον δρόμο, φοβάται την έκθεση στο ραδιενεργό νέφος. Ζούμε την εποχή του Τσερνομπίλ. Πολλοί θωρούν ότι έρχεται το τέλος του κόσμου (υποσυνείδητα το εύχονται) και η τηλεόραση δείχνει συνεχώς τις εφιαλτικές εικόνες από το τσουνάμι και τους καπνούς από τις εκρήξεις στους αντιδραστήρες.
Είναι όμως πολύ σημαντικό το ότι παντού, σε όλα σχεδόν τα τηλεοπτικά κανάλια, τις εφημερίδες και το ιντερνέτ, μεταδίδεται συχνά ένα μήνυμα: PRAY FOR JAPAN – ΠΡΟΣΕΥΧΗΘΕΙΤΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΑΠΩΝΙΑ.
Στο facebook κυκλοφορούν ειδικά σήματα που μπορείς να τα επικολλήσεις στην φωτογραφία που έχεις για προμετωπίδα, καλώντας για προσευχή. Αυτό είναι το δικό μας:

Σε εκκλησίες και ναούς κάθε είδους, βουδιστικούς, ειδώλων κ.τ.λ., όλοι προσεύχονται. Θα είδατε ίσως ότι κι εμείς προσευχηθήκαμε την Κυριακή στη Θεία Λειτουργία. Με εκπλήσσει πολύ το ότι κανείς δεν διαμαρτύρεται που η τηλεόραση καλεί τον κόσμο να προσευχηθεί. Όλοι σέβονται, ακόμα και οι άθεοι, τις δύσκολες αυτές ώρες την πίστη και την ανθρώπινη ανάγκη για πίστη. Υπάρχει βέβαια το τεράστιο ερώτημα ΓΙΑΤΙ, όμως οι Ασιάτες το παραμερίζουν και ασχολούνται περισσότερο με το τώρα, με το τί πρέπει να κάνουμε, πώς να βοηθήσουμε.
Υπάρχει αγωνία στην Ταϊβάν, διότι έχουμε 3 σταθμούς ατομικής ενέργειας, και η περιοχή είναι σεισμογενής όπως και η Ιαπωνία. Υπάρχει φημολογία ότι οποιαδήποτε στιγμή μπορεί να συμβεί παρόμοιος σεισμός και εδώ, άλλωστε στην περιοχή είχαμε πριν ένα μήνα την Ν. Ζηλανδία, την Ιαπωνία και μετά τι;;;
Πολλές εφημερίδες γράφουν ότι παρά την πρωτοφανή καταστροφή δεν σημειώθηκε καμιά λεηλασία ή πράξη βίας και παρανομίας (όπως π.χ. στην Αϊτή, στις ΗΠΑ, στην Αίγυπτο κ.τ.λ.), ούτε επικράτησε πανικός. Αντίθετα οι Ιάπωνες περιμένουν με υπομονή και ευγένεια και συνεργάζονται με τις αρχές, δίνοντας ένα μοναδικό παράδειγμα στον κόσμο. Και αυτό διότι έχουν μάθει να βάζουν τον εαυτό τους σε δεύτερη μοίρα από το κοινό καλό, από τους άλλους.
Δεν λέω ότι δεν υπάρχουν κλέφτες στην Ιαπωνία. Και βέβαια υπάρχουν. Αλλά υπάρχει και ένα υψηλό επίπεδο αξιοπρέπειας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι πολιτικοί της χώρας. Υπάρχουν πολιτικοί που καταχράστηκαν το δημόσιο χρήμα και αυτοκτόνησαν από τύψεις! Και άλλοι που, επειδή υπήρξε υπόνοια εναντίον τους, παραιτήθηκαν, παίρνοντας την ευθύνη πάνω τους! Δεν βρίσκω λόγια να παρηγορήσω τους ανθρώπους εδώ, για όσους και όσα έχασαν και κυρίως για το ζοφερό πυρηνικό μέλλον που ίσως έρχεται (άλλωστε λογικά θα πρέπει να υπάρξουν μετασεισμοί 7, 6 κ.τ.λ. ρίχτερ).

Δεν βρίσκω λόγια να απαντήσω στο τεράστιο ΓΙΑΤΙ, που με ρώτησε ένα παιδάκι. Καταλαβαίνω μόνο τη σημασία της πίστης, δηλαδή της εμπιστοσύνης στον Θεό, στο να γαντζωθείς πάνω Του… Αντί να έχεις ελπίδες, να είναι Αυτός η ελπίδα μας, η μόνη σιγουριά που μπορούμε να εμπιστευθούμε.
Δεν είναι μόνο η Ιαπωνία που πάσχει, είναι ο Χριστός που πάσχει στην Ιαπωνία, που υποφέρει από το τσουνάμι, τη ραδιενέργεια, τον θάνατο. Αυτό είπα την Κυριακή: Αυτός τας ασθενείας ημών έλαβεν και τας νόσους εβάστασεν (Ματθ. 8,17).
Αδελφοί μου, η Ιαπωνία μπορεί να μην έχει ανάγκη την υλική σας βοήθεια. Είναι μια χώρα πλούσια γιατί έχει κατοίκους πλούσιους σε αρετές. Στάχτη έγινε στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και αναγεννήθηκε με υπομονή και επιμονή και έγινε τεράστια οικονομική δύναμη. Δεν κλαίω τόσο για την Ιαπωνία, κλαίω όμως για την Ελλάδα που χρεοκόπησε όχι οικονομικά, αλλά ηθικά.
Η Ιαπωνία έχει ανάγκη την προσευχή μας, η οποία πρέπει να είναι πολύ θερμή, ώστε η χάρις του Θεού να βοηθήσει, να σταματήσει η καταστροφή, να περάσει το κακό, και κυρίως να γνωρίσουν τον Χριστό οι αδελφοί μας οι Ιάπωνες. Είναι τόσο κοντά Του με τον χαρακτήρα τους, τις αρετές τους και την εργατικότητά τους, λίγη προσευχή ακόμα χρειάζεται, για να τον βρουν.

Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί,
Δεν βρίσκω λόγια να εκφράσω την οδύνη τον πόνο και την αγωνία για τα όσα συμβαίνουν στην Ιαπωνία. Την πιο όμορφη χώρα του κόσμου -κατ’ εμέ-, που τώρα κινδυνεύει να γίνει τόπος ζωντανών-νεκρών από τη ραδιενέργεια.

Ίσως είναι τραγικά συμβολικό, που συνέβη τώρα, την εποχή που ανθίζουν οι κερασιές, το σύμβολο της Ιαπωνίας. Μαζεύονται το βράδυ, κάθονται κάτω από τις κερασιές, που είναι παντού, στα πάρκα κυρίως, και βλέπουν τα υπέροχα άνθη να πέφτουν λουσμένα από το φως του φεγγαριού. Για τους Ιάπωνες είναι η πιο βαθιά εικόνα της ομορφιάς της ζωής και του θανάτου, ναι του θανάτου, του εφήμερου της ζωής που σβήνει σαν τα άνθη της κερασιάς. Υπάρχουν τόσα υπέροχα χαϊκού, ποιήματα με 3 στίχους, που είναι πνευματικός στοχασμός. Διαβάστε ένα:

Δυστυχώς, μάλλον πρόκειται για τον πυρηνικό χειμώνα. Και τώρα… Ο θάνατος έρχεται, αργά και σταθερά. Η ομορφιά που κρύβει τον θάνατο, τον κάνει να μην φαίνεται, και αυτό που είναι το χαρακτηριστικό του ιαπωνικού πολιτισμού, τώρα πια δεν μπορεί να ενεργήσει. Τα άνθη της κερασιάς είναι μολυσμένα από τη ραδιενέργεια. Είναι χαρακτηριστική η γαλήνια και πειθαρχημένη αντιμετώπιση από τον ιαπωνικό λαό.
Εδώ στην Ταϊβάν, δέος και φόβος. Ο κόσμος φοβάται να βγει στον δρόμο, φοβάται την έκθεση στο ραδιενεργό νέφος. Ζούμε την εποχή του Τσερνομπίλ. Πολλοί θωρούν ότι έρχεται το τέλος του κόσμου (υποσυνείδητα το εύχονται) και η τηλεόραση δείχνει συνεχώς τις εφιαλτικές εικόνες από το τσουνάμι και τους καπνούς από τις εκρήξεις στους αντιδραστήρες.
Είναι όμως πολύ σημαντικό το ότι παντού, σε όλα σχεδόν τα τηλεοπτικά κανάλια, τις εφημερίδες και το ιντερνέτ, μεταδίδεται συχνά ένα μήνυμα: PRAY FOR JAPAN – ΠΡΟΣΕΥΧΗΘΕΙΤΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΑΠΩΝΙΑ.
Στο facebook κυκλοφορούν ειδικά σήματα που μπορείς να τα επικολλήσεις στην φωτογραφία που έχεις για προμετωπίδα, καλώντας για προσευχή. Αυτό είναι το δικό μας:

Σε εκκλησίες και ναούς κάθε είδους, βουδιστικούς, ειδώλων κ.τ.λ., όλοι προσεύχονται. Θα είδατε ίσως ότι κι εμείς προσευχηθήκαμε την Κυριακή στη Θεία Λειτουργία. Με εκπλήσσει πολύ το ότι κανείς δεν διαμαρτύρεται που η τηλεόραση καλεί τον κόσμο να προσευχηθεί. Όλοι σέβονται, ακόμα και οι άθεοι, τις δύσκολες αυτές ώρες την πίστη και την ανθρώπινη ανάγκη για πίστη. Υπάρχει βέβαια το τεράστιο ερώτημα ΓΙΑΤΙ, όμως οι Ασιάτες το παραμερίζουν και ασχολούνται περισσότερο με το τώρα, με το τί πρέπει να κάνουμε, πώς να βοηθήσουμε.
Υπάρχει αγωνία στην Ταϊβάν, διότι έχουμε 3 σταθμούς ατομικής ενέργειας, και η περιοχή είναι σεισμογενής όπως και η Ιαπωνία. Υπάρχει φημολογία ότι οποιαδήποτε στιγμή μπορεί να συμβεί παρόμοιος σεισμός και εδώ, άλλωστε στην περιοχή είχαμε πριν ένα μήνα την Ν. Ζηλανδία, την Ιαπωνία και μετά τι;;;
Πολλές εφημερίδες γράφουν ότι παρά την πρωτοφανή καταστροφή δεν σημειώθηκε καμιά λεηλασία ή πράξη βίας και παρανομίας (όπως π.χ. στην Αϊτή, στις ΗΠΑ, στην Αίγυπτο κ.τ.λ.), ούτε επικράτησε πανικός. Αντίθετα οι Ιάπωνες περιμένουν με υπομονή και ευγένεια και συνεργάζονται με τις αρχές, δίνοντας ένα μοναδικό παράδειγμα στον κόσμο. Και αυτό διότι έχουν μάθει να βάζουν τον εαυτό τους σε δεύτερη μοίρα από το κοινό καλό, από τους άλλους.
Δεν λέω ότι δεν υπάρχουν κλέφτες στην Ιαπωνία. Και βέβαια υπάρχουν. Αλλά υπάρχει και ένα υψηλό επίπεδο αξιοπρέπειας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι πολιτικοί της χώρας. Υπάρχουν πολιτικοί που καταχράστηκαν το δημόσιο χρήμα και αυτοκτόνησαν από τύψεις! Και άλλοι που, επειδή υπήρξε υπόνοια εναντίον τους, παραιτήθηκαν, παίρνοντας την ευθύνη πάνω τους! Δεν βρίσκω λόγια να παρηγορήσω τους ανθρώπους εδώ, για όσους και όσα έχασαν και κυρίως για το ζοφερό πυρηνικό μέλλον που ίσως έρχεται (άλλωστε λογικά θα πρέπει να υπάρξουν μετασεισμοί 7, 6 κ.τ.λ. ρίχτερ).

Δεν βρίσκω λόγια να απαντήσω στο τεράστιο ΓΙΑΤΙ, που με ρώτησε ένα παιδάκι. Καταλαβαίνω μόνο τη σημασία της πίστης, δηλαδή της εμπιστοσύνης στον Θεό, στο να γαντζωθείς πάνω Του… Αντί να έχεις ελπίδες, να είναι Αυτός η ελπίδα μας, η μόνη σιγουριά που μπορούμε να εμπιστευθούμε.
Δεν είναι μόνο η Ιαπωνία που πάσχει, είναι ο Χριστός που πάσχει στην Ιαπωνία, που υποφέρει από το τσουνάμι, τη ραδιενέργεια, τον θάνατο. Αυτό είπα την Κυριακή: Αυτός τας ασθενείας ημών έλαβεν και τας νόσους εβάστασεν (Ματθ. 8,17).
Αδελφοί μου, η Ιαπωνία μπορεί να μην έχει ανάγκη την υλική σας βοήθεια. Είναι μια χώρα πλούσια γιατί έχει κατοίκους πλούσιους σε αρετές. Στάχτη έγινε στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και αναγεννήθηκε με υπομονή και επιμονή και έγινε τεράστια οικονομική δύναμη. Δεν κλαίω τόσο για την Ιαπωνία, κλαίω όμως για την Ελλάδα που χρεοκόπησε όχι οικονομικά, αλλά ηθικά.
Η Ιαπωνία έχει ανάγκη την προσευχή μας, η οποία πρέπει να είναι πολύ θερμή, ώστε η χάρις του Θεού να βοηθήσει, να σταματήσει η καταστροφή, να περάσει το κακό, και κυρίως να γνωρίσουν τον Χριστό οι αδελφοί μας οι Ιάπωνες. Είναι τόσο κοντά Του με τον χαρακτήρα τους, τις αρετές τους και την εργατικότητά τους, λίγη προσευχή ακόμα χρειάζεται, για να τον βρουν.