Αθέατα Περάσματα

>Τις τελευταίες ημέρες προβληματίζομαι πολύ… Αναρωτιέμαι. Σε λίγο τα σχολεία θα κλείσουν,τα παιδιά της Γ Γυμνασίου, ίσως να μην τα ξαναδώ, μπορεί και τα υπόλοιπα, αν βρεθώ σε άλλο σχολείο του χρόνου… Πώς μπορώ να δώσω σε αυτά τα παιδιά, ερεθίσματα να μη χάσουν τς αξίες τους, άραγε; Σκέφτηκα λοιπόν να προσθεσω, μια νέα ενότητα, με ομιλίες του π. Ανδρέα Κονάνου, ομιλίες άμεσες και βαθύτατα ανθρώπινες, στήριγμα μεγάλο… Ακολουθεί ένα απόσπασμα από τη ιστοσελίδα του www.atheatapersmata.com
Τα μηνύματα και γράμματά σου με συγκινούν και με ξυπνούν, γιατί βλέπω πόσο αγώνα κάνεις να πλησιάσεις το Θεό, μέσα στην τόσο δύσκολη εποχή μας, με τους πειρασμούς σου, τα αδιέξοδά σου, τα μαθήματα που χρωστάς, τις ποικίλες δυσκολίες σου… Ο Χριστός να σε δυναμώνει σε όσα σε απασχολούν και να λύνει όλα τα προβλήματά σου… Το εύχομαι μ’ όλη μου την ψυχή στη φτωχή μου προσευχή. Προσεύχομαι για σένα με τις φτωχές μου δυνάμεις. Είναι το μόνο που μπορώ να κάνω για την ψυχή σου, κι αυτό λειψό. Μάθε με να προσεύχομαι. Όχι με λόγια, μα με τον τρόπο σου, με τη στάση σου. Θέλω να μάθω να προσεύχομαι για σένα, όχι να σου μιλώ πολύ, ούτε να λέω πολλά. Η προσευχή βοηθά πιο πολύ απ’ τα λόγια, πίστεψέ το. ‘Αλλωστε, εδώ που τα λέμε, δεν λέω και λίγα!.. Έλεγε ένας γέροντας σε κάποιον που παραπονιόταν ότι δεν μιλάνε πολύ: αν η προσευχή μου δεν σε βοηθά, ούτε τα λόγια μου θα σε βοηθήσουν. Η εποχή μας γέμισε ομιλίες, λόγια, βιβλία, εξυπνάδες… Λείπουν όμως τα βιώματα, η πράξη, η σιωπή που φέρνει το θαύμα και κινεί το Θεό σε επέμβαση. Ας γίνουμε μια παρέα που θα μιλά πιο πολύ στο Θεό, για να είναι και οι μεταξύ μας κουβέντες λίγες και καλές. Σύντομες, μα καρδιακές, απλές μα θαυματουργές. Χαίρομαι πολύ όταν ξέρω ότι λες συνέχεια το όνομα του Χριστού, το, Κύριε, Ιησού Χριστέ, ελέησέ με… Την ώρα που το λες εσύ, να το λέω κι εγώ, να το λένε κι οι άλλοι της παρέας μας, να το λέμε όλοι. Κι όπως αναπνέουμε την ίδια ώρα όλοι ταυτόχρονα, έτσι να νιώθουμε ότι χαράζουμε στην καρδιά μας ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΤΟ ΙΔΙΟ ΟΝΟΜΑ ΟΛΟΙ : ΚΥΡΙΕ, ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ…