Αγίου Σεραφείμ της Βίριτσα

>Αγίου Σεραφείμ της Βίριτσα

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ

Ο Άγιος Σεραφείμ της Βιρίτσα (1866-1949) είναι ένας από τους περίπου χίλιους διακόσους (1.200) αγίους τους οποίους ανεκήρυξε η Αρχιερατική Σύνοδος της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ρωσίας. Η Σύνοδος συνήλθε στις 13 – 16 Αυγούστου του 2000 στο ναό του Χριστού Σωτήρος στη Μόσχα.
Το παρακάτω κείμενο αποτελεί ένα γράμμα που εστάλη από τον πατέρα Σεραφείμ σε ένα πνευματικό του παιδί, επίσκοπο, ο οποίος βρισκόταν στη φυλακή. Είναι ένας λόγος παρηγοριάς και νουθεσίας που ο Δημιουργός Θεός απευθύνει στην ψυχή του ανθρώπου.

«Έχεις ποτέ σκεφθεί ότι όλα όσα αφορούν εσένα, αφορούν και Εμένα; Διότι αυτά που αφορούν εσένα αφορούν την κόρη του οφθαλμού Μου.
Είναι πολύτιμη στα μάτια Μου (ομιλεί για την ψυχή), και σε έχω αγαπήσει, γι’ αυτό είναι ιδιαίτερη χαρά για Μένα να σε εκπαιδεύσω.
Όταν οι πειρασμοί έρχονται επάνω σου και ο πόλεμος, σαν το ποτάμι, θέλω να ξέρεις ότι,
Από Μένα ήταν αυτό.
……………………………………………………………………………………………..

Είμαι ο Θεός σου, οι περιστάσεις της ζωής είναι στα χέρια μου, δεν βρέθηκες τυχαία στη θέση σου, είναι ακριβώς η θέση που σου έχω ορίσει.
Δεν με παρακαλούσες να σου μάθω την ταπείνωση; Και να, σε έβαλα σε αυτό ακριβώς το περιβάλλον, στο σχολείο όπου διδάσκουν αυτό το μάθημα.
Το περιβάλλον σου, και αυτοί που ζουν γύρω σου, εκτελούν μόνο το θέλημά Μου. Έχεις οικονομικές δυσκολίες και μόλις τα βγάζεις πέρα, να ξέρεις ότι,
Από Μένα ήταν αυτό.

Έκανες σχέδια και είχες δικούς σου σκοπούς. Μου τα έφερες να τα ευλογήσω.
Αλλά Εγώ θέλω να αφήσεις σε Μένα, να κατευθύνω και να χειραγωγώ τις περιστάσεις της ζωής σου, διότι είσαι το ορφανό, και όχι πρωταγωνιστής.
Σε βρήκαν απροσδόκητες αποτυχίες, και η απελπισία κατέλαβε την καρδιά σου, να ξέρεις,
Από Μένα ήταν αυτό.

Διότι με αυτή την κούραση και το άγχος δοκιμάζω πόσο ισχυρή είναι η πίστη σου στις υποχρεώσεις Μου και την παρρησία σου στην προσευχή για τους συγγενείς σου.

……………………………………………………………………………………..

Να θυμάσαι πάντοτε ότι κάθε δυσκολία που θα συναντήσεις, κάθε προκλητική λέξη, κάθε διαβολή και κατάκριση, κάθε εμπόδιο στα έργα σου, που θα μπορούσε να προκαλέσει αγανάκτηση και απογοήτευση, κάθε φανέρωση της αδυναμίας και της ανικανότητός σου, θα χρίεται με αυτό το έλαιο,
Από Μένα ήταν αυτό.

Να θυμάσαι πως κάθε εμπόδιο είναι νουθεσία από το Θεό, και γι’ αυτό να βάλεις στην καρδιά σου αυτό το λόγο, που σου έχω αποκαλύψει την ημέρα αυτή,
Από Μένα ήταν αυτό.

Να ξέρεις και να θυμάσαι πάντα όπου και να είσαι, ότι οποιοδήποτε κεντρί θα αμβλυνθεί μόλις θα μάθεις σε όλα να βλέπεις Εμένα. Όλα σου στάλθηκαν από Μένα, για την τελείωση της ψυχής σου:

Όλα αυτά ήταν από Μένα».

Ευχαριστώ το Γιάννη Σπάνο που μου γνώρισε μέσα από την κοινότητα του † Άγιο Όρος (Agio Oros) – Mount Athos τον Άγιο Σεραφείμ της Βίριτσα.
——————–

Ακόμη περισσότερα στοιχεία από τη ζωή του Αγίου Σεραφείμ της Βίριτσα και τις πνευματικές του νουθεσίες

Ο όσιος Σεραφείμ την Βίριτσα κατά κόσμο Βασίλειος Μουραβιόβ του Νικολάου γεννήθηκε
Στις 31 Μαρτίου του 1866, με το παλιό ημερολόγιο, στο χωριό Βαχρομέγεβο τηςBIRITSA copy.jpg (13923 bytes) περιοχής Ριμπινσκ, νομού
Γιαροσλάβλ. Μετά τον Βασίλειο στην οικογένεια γεννήθηκαν δύο κοριτσάκια η Ελισάβετ το έτος 1871 και η Ευδοκία το έτος 1875. Και τα δυο όμως πέθαναν πολύ σύντομα, δεν έζησαν ούτε ένα χρόνο.
Στις 5 Σεπτεμβρίου του 1876 πέθανε από φυματίωση, ο πατέρας του Βασιλείου και το παιδί έμεινε με την μητέρα του, που και αυτή ήταν άρρωστη.
Από μικρός ήθελε να γίνει μονάχος. Μια μέρα πήρε την άδεια από το αφεντικό του, πήγε πρωί πρωί στην Λαύρα του αγίου Αλεξάνδρου Νίεβσκι με σκοπό να μιλήσει με τον ηγούμενο. Επειδή όμως ήταν νωρίς ο ηγούμενος δεν τον δέχτηκε και οι μοναχοί του πρότειναν να πάει να μιλήσει με ένα γέροντα μεγαλόσχημο
μοναχό. Η απάντηση του διορατικού αυτού γέροντα ήταν η εξής.
Να μείνει στο κόσμο, να κάνει οικογένεια, να θρέψει τα παιδιά του και μετα μαζί με την σύζυγο του να
αφιερώσει το υπόλοιπο της ζωή του στην μοναχική άσκηση.
Πράος και ταπεινός όπως ήταν ο Βασίλειος δέχτηκε τα λόγια αυτά στην καρδιά του σαν να ήταν θέλημα Θεού και προσπάθησε να εναρμονίσει την ζωή του στην κατεύθυνση που του έδωσε ο Κύριος μέσω του πιστού του δούλου.
Εργαζόμενος στο εμπορικό κέντρο ο Βασίλειος έμαθε μόνος του γράμματα. Στα δεκαέξι του χρόνια ο ιδιοκτήτης του καταστήματος τον έκανε βοηθό του και στα δεκαεφτά του πρώτο διαχειριστή του καταστήματος, που ήταν πρώτος μετα τον καταστηματάρχη.
Το 1890 η Όλγα Ναϊντενοβα του Ιωάννου παντρεύτηκε τον Βασίλειο.
Η Όλγα γεννήθηκε το 1872 στο χωριό Κομπιλίνο και ήταν από αγροτική οικογένεια.
Από παιδί ήθελε να γίνει μοναχή. Μια μέρα πήγε εκδρομή στο μοναστήρι των Ιβήρων. Εκει είχε συζήτηση με μια μεγαλόσχημη μονάχη Πελαγία, η οποια ήταν καθοριστική για όλη της την ζωή.
Η γερόντισσα τις έδωσε ευλογία να μείνει στο κόσμο, να παντρευτεί ένα ευσεβή άνθρωπο και μετα από πολλά χρόνια οικογενειακής ζωής και κατόπιν κοινής συμφωνίας να λάβει το μοναχικό σχήμα.
Ο Βασίλειος ασχολήθηκε με το εμπόριο γουναρικών. Η επιχείρηση προχωρούσε παρά πολύ καλά, τόσο που το όνομα της έγινε γνωστό όχι μόνο στην Ρωσία αλλά και στην Γαλλία, Γερμανία, Αγγλία, και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Ο Βασίλειος έγινε εκατομμυριούχος αλλά ποτέ δεν ξέχασε την ευλογία του γέροντος της Λαύρας. Προσπαθούσε πάντα να κάνει το καλό και να βοήθα τους φτωχούς και ανήμπορους ανθρώπους. Το μεγαλύτερο μέρος των εισοδημάτων του, το έδινε στα μοναστήρια, τις εκκλησίες και τα φιλανθρωπικά ιδρύματα.
Το 1897 ο Βασίλειος τελείωσε την ΑΝΩΤΑΤΗ ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΣΤΗΝ Αγια ΠΕΤΡΟΥΠΟΛΗ.
Τότε στην οικογένεια Μουραβιόβ γεννήθηκαν δυο παιδία, ένα αγόρι που το ονόμασαν Νικόλαο και μετα ένα κορίτσι, που βαπτίστηκε με το όνομα Όλγα.
Η μικρή Όλγα έζησε μόνο ένα χρόνο. Μετα το θάνατο της οι σύζυγοι με κοινή συμφωνία ζούσαν σαν αδέλφια.
Το Σεπτέμβριο του 1920 ο Βασίλειος έγινε δόκιμος στην Λαύρα του Άγιου Αλεξάνδρου Νίεβσκι.
Στις 16 Οκτωβρίου του ίδιου έτους έγινε μονάχος με το όνομα Βαρνάβας. Μετα από λίγο χειροτονήθηκε διάκονος και στις 29 Αυγούστου του 1921, χειροτονήθηκε πρεσβύτερος.
Το 1927 ο πατήρ Βαρνάβας ενδύθηκε το μεγάλο σχήμα και μετονομάστηκε Σεραφείμ, προς τιμή του αγίου Σεραφείμ του Σάρωφ.
Τότε έγινε και πνευματικός της Λαύρας.
Την άνοιξη του 1949 ο πατήρ Σεραφείμ αρρώστησε βαριά.
Όλα τα πνευματικά του παιδιά προσεύχονταν για την υγεία του. Δεν μπορούσαν να φανταστούν πως θα ζούσαν χωρίς αυτόν.
Ο πατήρ Σεραφείμ τους έλεγε. «Τι νομίζεται, ότι ο Θεός δεν ακούει τις προσευχές μας; Αν Τον, παρακαλούσα, αμέσως θα μου χάριζε υγεία. Αλλά όχι όπως θέλω εγώ- ας γίνει Πάτερ το θέλημα σου, τώρα και στους αιώνες, ας γίνει το δικό σου θέλημα και όχι το δικό μου. Ας με επισκεφτούν όλες οι αρρώστιες. Να γίνει κατά το θέλημα σου!»
Λίγο πριν πεθάνει ο πατήρ Σεραφείμ κοιμόταν δώδεκα μέρες και δώδεκα νύχτες συνεχόμενες. Όλο αυτό το διάστημα τον παρακολουθούσε γιατρός. Η καρδιά του σχεδόν δεν ακουγόταν όλες αυτές τις μέρες.
Όταν ο γέροντας ξύπνησε, είπε στην αδελφή Σεραφείμα.
«Επισκέφτηκα πολλές ΄χώρες. Και δεν βρήκα χώρα καλύτερη από την δική μας και πίστη δεν είδα καλύτερη. Να λες σε όλους να μην αφήνουν την Ορθοδοξία.
Λίγο πριν το θάνατο του τον επισκέφτηκε η Παναγία. Η Θεοτόκος ήρθε την νύχτα.
Ο Γέροντας γνώριζε ποιος θα τον επισκεφτεί, για αυτό είπε στις γυναίκες που τον υπηρετούσαν, να ανάψουν όλα τα καντήλια.
Η Παναγία του φανερώθηκε κάτω από μια σημύδα που φύτρωνε μπροστά στο παράθυρο του κελιού του.
Ο πατήρ Σεραφείμ έλεγε, σε καμιά περίπτωση να μην κοπή αυτό το δέντρο.
Δυο βδομάδες πριν την κοίμηση του ο πατήρ σεραφείμ είπε στον πατέρα Αλέξιο Κιμπάρντιν, ιερέα της εκκλησίας της Παναγίας του Καζάν στην Βιρίτσα, ότι η Παναγία πρόσταξε να μεταλαμβάνει κάθε μέρα των Αχράντων Μυστηρίων.
Ο πατήρ Αλέξιος διηγείται.
«Κοινωνούσα τον Γέροντα κάθε νύχτα, σύμφωνα με τον λόγο του. Αλλά μια φορά κοιμήθηκα και δεν άκουσα το ξυπνητήρι. Ξύπνησα στις τέσσερις το πρωί συνήθως τον κοινωνούσα στις δυο πήρα τα Τίμια Δώρα και κυριολεκτικά έτρεξα προς το σπίτι του Γέροντα.
Όταν μπήκα μέσα στο σπίτι και μετα στο κελί του ο Γέροντας ήταν ξαπλωμένος πάνω στο κρεβάτι και το πρόσωπο του σκορπούσε φως. Του ζήτησα συγγνώμη αλλά ο πατήρ Σεραφείμ μου είπε.
Μην ανησυχείτε, πάτερ, οι άγγελοι ήδη με έχουν κοινωνήσει.
Κοίταξα το πρόσωπό του και κατάλαβα ότι είναι αλήθεια.»
Ήλθε η τελευταία μέρα της ζωής του Γέροντα. Την ημέρα αυτή ο πατήρ Σεραφείμ είπε.
Σήμερα δεν μπορώ να δεχτώ κανένα. Θα προσεύχομαι.
Το βράδυ κάλεσε στο κελί του τους συγγενείς του και έδωσε στο καθένα ευλογία, εικόνα του οσίου Σεραφείμ του Σαρόβ.
Άναψαν όλα τα καντήλια και όλοι γονάτισαν. Άρχισαν να διαβάσουν τους χαιρετισμούς της Υπεραγίας Θεοτόκου, του Άγιου Νικολάου και του οσίου Σεραφείμ του Σαρόβ.
Κάλεσαν τον πατέρα Αλέξιο του Καζάν για να εξομολογηθεί ο Γέροντας τελευταία φορά. Όταν ο πατήρ Αλέξιος άκουγε την εξομολόγηση του στο πρόσωπο του έτρεχαν δάκρυα. Μετά την εξομολόγηση ο πατήρ Σεραφείμ μετάλαβε των Αχράντων Μυστηρίων.
Συνέχεια ρωτούσε τι ώρα είναι. Τελικά είπε στην αδελφή Σεραφείμα.
Διάβασε τις νεκρώσιμες ευχές.
Μετά, τελευταία φορά ρώτησε τι ώρα είναι. Ήταν γύρω στις δύο την νύχτα.
Τέλειωσαν.
Τελευταία φορά έκανε το σημείο του σταυρού, λέγοντας.
Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος.
Σώσε Κύριε και ελέησε όλο τον κόσμο.
Και έβαλε τα χέρια πάνω στο στήθος.
Ο Γέροντας κοιμήθηκε την νύχτα στις 3 Απριλίου το 1949 στο σπίτι του στην λεωφόρο Μάισκι. Μετα την κοίμηση του μια βδομάδα όλη η Βίριτσα ευωδίαζε.

ΝΟΥΘΕΣΙΕΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΤΗΣ ΒΙΡΙΤΣΑ

* Τουλάχιστον μια φορά στη ζωή μας πρέπει να ανάψουμε κερί για αυτούς πουthe church of Kazan Mother of God copy.jpg (23432 bytes) προσβάλαμε, που απατήσαμε, που κλέψαμε κάτι, που χρωστούσαμε και δεν ξεχρεώσαμε.
* Ο Κύριος έχει δύναμη να αναδείξει τους εργάτες αν εμείς θα Τον παρακαλούμε. Άς προσευχόμαστε και ας Τον ικετεύουμε και τότε από τις πέτρες θα αναδείξει ο Κύριος τους εκλεκτούς του.
* Όταν κάποιος παραπονιόνταν στον Γέροντα ότι τους συκοφαντούν, εκείνος έλεγε «ας λένε οι άλλοι για μας άσχημα λόγια. Εμείς να προσπαθούμε να τα κάνουμε όλα καλά».
* Ο Γέροντας έλεγε, ότι θα έλθει καιρός που κοντά σε κάθε πιστό θα είναι σαράντα άπιστοι και θα τον ικετεύουν να τους σώσει.
* Ο Κύριος μπορεί και χίλια χρόνια να περιμένει για να σωθεί έστω και ένας άνθρωπος για να αναπληρωθεί ο αριθμός των αγγέλων που έπεσαν.
* Και στους πιο δύσκολους καιρούς θα μπορέσει εύκολα να σωθεί αυτός που θα ασχοληθεί με επιμέλεια με την προσευχή του Ιησού, ανεβαίνοντας με την συχνή επίκληση του ονόματος του Υιού του Θεού στην αδιάλειπτη προσευχή.
* Ο γέροντας πολλές φορές έλεγε ότι πρέπει οπωσδήποτε ο χριστιανός να προσεύχεται για τους εχθρούς του. Και πιο συγκεκριμένα έλεγε το εξής. «Οπωσδήποτε να προσευχόμαστε για τους εχθρούς μας. Αν δεν προσευχόμαστε είναι σαν να ρίχνουμε πετρέλαιο στην φωτιά και η φλόγα γίνεται όλο και πιο μεγάλη …;Πάντα να ευχαριστείς για όλα, ακόμα και για τις θλίψεις τον Κύριο και την Παναγία» …;
* « …;.Θα έλθει καιρός που όχι οι διωγμοί αλλά τα χρήματα και τα αγαθά αυτού του κόσμου θα απομακρύνουν τους ανθρώπους από τον Θεό. Και θα χαθούν ψυχές πολύ περισσότερες από ότι τον καιρό των διωγμών. Από την μια μεριά θα χρυσώνουν τους τρούλους και θα βάζουν επάνω τους τους σταυρούς και από την άλλη παντού θα βασιλεύει κακία και ψεύδος. Η αληθινή Εκκλησία πάντα θα διώκεται. Αυτοί που θέλουν να σωθούν θα σώζονται με τις ασθένειες και τις θλίψεις. Ο τρόπος που θα γίνονται οι διωγμοί θα είναι πολύ πονηρός και θα είναι πολύ δύσκολο κανείς να προβλέψει τους διωγμούς. Φοβερός θα είναι αυτός ο καιρός, λυπάμαι αυτούς που θα ζουν τότε».
* Ο γέροντας αγαπούσε παρά πολύ την νεολαία. Τότε οι νέοι δεν πήγαιναν σχεδόν καθόλου στην εκκλησία και ο Γέροντας χαιρόταν παρά πολύ, όταν αυτοί τον επισκέπτονταν. Ο πατήρ Σεραφείμ έλεγε ότι θα είναι παρά πολύ μεγάλος ο ρόλος της νεολαίας στην μελλοντική αναβίωση της εκκλησιαστικής ζωής. Έλεγε επίσης ότι θα έλθει η εποχή που η διαφθορά και η ακολασία μεταξύ των νέων θα φτάσει σε έσχατο σημείο. Παρθένοι νέοι σχεδόν δεν θα υπάρχουν. Θα βλέπουν την ατιμωρησία τους και θα νομίζουν ότι όλα τους είναι επιτρεπτά για να ικανοποιούν τις επιθυμίες τους …;..θα τους καλέσει, όμως ο Θεός και θα καταλάβουν ότι δεν είναι δυνατόν να συνεχίσουν μια τέτοια ζωή και με διάφορους τρόπους θα οδηγηθούν στον Θεό. Σε πολλούς θα υπάρχει τάση για ασκητική ζωή. Αυτοί που παλιά ήταν αμαρτωλοί και οινοπότες θα γεμίσουν τις εκκλησίες και θα αισθανθούν μεγάλη διψά για την πνευματική ζωή. Πολλοί θα γίνουν μοναχοί. Θ` ανοίξουν τα μοναστήρια και οι εκκλησίες θα είναι γεμάτη πιστούς. Θα πάνε οι νέοι προσκύνημα στους αγίους τόπους. Ωραία θα είναι εκείνη η εποχή. Το ό,τι σήμερα αμαρτάνουν πολύ, θα τους οδηγήσει σε πιο βαθιά μετάνοια. Όπως το κερί που πριν σβήσει λάμπει δυνατά και πετάει σπινθήρες και με το φως του φωτίζει το γύρο σκοτάδι, έτσι θα είναι και η ζωή της εκκλησίας στην έσχατη εποχή. Και ο καιρός αυτός είναι κοντά.
* Ο πατήρ Σεραφείμ έλεγε συχνά. «Πολλές φορές γινόμαστε άρρωστοι επειδή δεν προσευχόμαστε πριν αρχίσουμε το φαγητό μας και δεν ζητάμε από τον Θεό να το ευλογήσει. Παλιά οι άνθρωποι όλα που έκαναν τα έκαναν με προσευχή. Προσεύχονταν όταν όργωναν τη γη, στη σπορά Προσεύχονταν, Προσεύχονταν και όταν θέριζαν τους καρπους. Εμείς σήμερα δεν γνωρίζουμε ποιοι παράγουν αυτά που τρώμε και πολλές φορές δεν ξέρουμε ποιοι μαγειρεύουν το φαγητό μας. Μπορεί αυτοί να βρίζουν και να βλασφημούν, όταν το μαγειρεύουν, γι` αυτό καλό θα ήταν πριν φάμε το φαγητό μας να ρίξουμε πανό του λίγο αγιασμό. Όλα αυτά που χρησιμοποιούμε για τροφή είναι δώρα της αγαπης του Θεού στους ανθρώπους. Μέσω αυτών όλη η φύση και ο νοητός κόσμος των αγγέλων διακονούν τον άνθρωπο. Για αυτό κάθε φορά όταν καθόμαστε να φάμε, πρέπει να προσευχόμαστε με πολλή επιμέλεια …;.».

ΘΑΥΜΑΣΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥ

Ο άγιος Σεραφείμ έχει κάνει πολλά θαύματα τόσο στο βίο του όσο και μετα την κοίμηση του. Θα αναφέρουμε ορισμένα ενδεικτικά.

Την πρώτη μέρα μετα την κοίμηση του πατρός Σεραφείμ μια γυναίκα ήλθε μαζί με την κόρη της που ήταν τυφλή να αποχαιρετίσει τον Γέροντα. Τον πλησίασαν και η γυναίκα είπε στο κορίτσι.
Φίλησε το χέρι του παππούλη.
Το κορίτσι φίλησε το χέρι του Γέροντα και αμέσως ανέβλεψε.

Η μάρτυρας των γεγονότων Ελένη Σ. λέει « …;Η κηδεία του Γέροντα έγινε στις 24 Μαρτίου με το παλιό ημερολόγιο. Μέχρι τότε το λείψανο του βρισκόταν στην εκκλησία. Οι ιερείς συνέχεια ψάλανε τις νεκρώσιμες ακολουθίες και όλος ο κόσμος προσευχόταν. Εγώ αρκετές φορές πλησίασα τον Γέροντα και φίλησα το χέρι του. Και κάθε φορά το χέρι του ήταν θερμό και μαλακό, σαν το χέρι ενός ζωντανού ανθρώπου …; …;».

ΠΩΣ Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΒΟΗΘΗΣΕ ΕΝΑΝ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟ

Μια μέρα μια γυναίκα επισκέφτηκε τον πατέρα Σεραφείμ στο σπίτι του στην λεωφόρο Πίλνι. Πριν φύγει ο Γέροντας του είπε.
Θα βγεις στην λεωφόρο Κομμουνάλνι, θα περάσεις την γέφυρα και Εκει θα συναντήσεις ένα αξιωματικό.
Αυτός είναι σε πολύ δύσκολη θέση, δώσε του αυτόν τον φάκελο.
Μέσα στο φάκελο ήταν ένα σεβαστό ποσό. Πράγματι μόλις πέρασε την γέφυρα συναντήθηκε με ένα αξιωματικό. Στην αρχή τράπηκε να του δώσει τα χρήματα, αλλά για να μην παρακούσει τον Γέροντα τον πλησίασε και του είπε, ότι ο πατήρ Σεραφείμ θέλει να του δώσει αυτά τα λεφτά. Ο αξιωματικός με δάκρυα στα μάτια πήρε τον φάκελο. Είπε στη γυναίκα ότι το σπίτι του κάηκε και βρέθηκε στο δρόμο σχεδόν γυμνός
Τον ρώτησε που μένει ο άγιος αυτός Γέροντας να πάει να τον ευχαριστήσει.

Όταν ο πατήρ Σεραφείμ τελούσε ευχέλαια και αγιασμούς, μετα το τέλος της ακολουθίας, έκανε για όλους κοινό τραπέζι. Πριν αρχίσει το φαγητό ο Γέροντας μόνο του έκοβε το ψωμί και έδινε στον καθένα από ένα κομμάτι. Επισεις μαζί με το ψωμί έδινε στο καθένα από τρία κομμάτια ζάχαρη. Δίνοντας τα στον άνθρωπο τον ευλογούσε ταυτόχρονα. Στους αρρώστους ο Γέροντας έδινε πρόσφορα τα οποια τρώγοντας οι άνθρωποι γίνονταν καλά.

Άνθρωποι που έχουν επισκεφτεί τον Γέροντα, λένε ότι πάντα γύρω από το σπίτι, όπου ζούσε ο πατήρ Σεραφείμ, υπήρχε ευωδιά. Και κάθε επισκέπτης αισθάνονταν την παρουσία της θειας χάριτος.

Λίγες μέρες πριν αρχίσει ο πόλεμος μεταξύ Σοβιετικής Ένωσης και Γερμανίας ο Γέροντας είπε σε μια γυναίκα, πνευματικό του παιδί.
Την Παρασκευή να έλθεις οπωσδήποτε γιατι την Κυριακή θ` αρχίσει πόλεμος, και δεν θα ειδωθούμε πολύ καιρό.
Την Παρασκευή εκείνη δεν ήλθε και την Κυριακή, στις 22 Ιουνίου του 1941 άρχισε ο πόλεμος.

Ένας ιερέας άρχισε να πίνει. Δυο φορές είδε στο όνειρό του τον πατέρα Σεραφείμ που του είπε αυστηρά.
Πρέπει να σταματήσεις να πίνεις!
Εκείνος όμως δεν σταμάτησε. Τίτε ο Γέροντας εμφανίστηκε μπροστά του και του είπε.
Αν δεν πάψεις να πίνεις θα πεθάνεις!!
Αλλά ούτε αυτό τον έκανε να σταματήσει.
Μετα από λίγο αρρώστησε. Οι γιατροί είπαν ότι έχει καρκίνο.
Τότε ο ιερέας εκείνος άρχισε να κλαίει και να μετανοεί.
Αυτό όμως δεν μπόρεσε ν` αλλάξει την κατάσταση, η ασθένεια προχωρούσε και σε λίγο, όπως και το είχε πει ο πατήρ Σεραφείμ, ο ιερέας αυτός πέθανε.

Μια γυναίκα γιατρός που ήταν άνθρωπος πιστός συνελήφθη και στάλθηκε στην εξορία γιατί δεχόταν τους ασθενείς χωρίς να έχει άδεια των κρατικών αρχών. Όταν γύρισε από την εξορία δεν ήθελε να ασχολείται πια με την ιατρική γιατι φοβόταν μήπως την εξορίσουν ξανά. Αλλά μόλις έπαψε να δέχεται τους αρρώστους η ίδια τυφλώθηκε. Στην συνεχεία παραθέτουμε την ιστορία που την διηγείται η ίδια.
«Άκουσα ότι στην Βιρίτσα ζει ένας Γέροντας που μπορεί να με βοηθήσει και παρακάλεσα τον άνδρα μου να με πάει σ` αυτόν.
Δεν ήξερα ότι ήδη έχουμε πάει σ` αυτόν τον Γέροντα πριν πολλά χρόνια. Την πρώτη φορά πήγαμε σ` αυτόν επειδή ο άνδρας μου άρχισε να πίνει και τότε ο Γέροντας τον θεράπευσε.
Όταν φτάσαμε στο σπίτι του και μπήκαμε στο κελί του Γέροντα εγώ βέβαια δεν μπόρεσα να τον γνωρίσω, αλλά εκείνος μας θυμήθηκε αμέσως. Τον παρακάλεσα.
Γέροντα προσευχηθείτε για μένα, δυο χρόνια τώρα που δεν βλέπω τίποτα.
Και τι τα χρειάζεσαι τα μάτια;
Πώς τι τα χρειάζομαι, αφού σας λέω ότι δεν βλέπω τίποτα.
Και από πού ξέρεις ότι μπορώ να σε βοηθήσω;
Οι άλλοι μου το είπαν.
Προσευχηθείτε για μένα βοηθήστε με.
Δεν βοηθάω εγώ, ο Θεός βοηθάει.
Και για πιο λόγο να σε θεραπεύσω;
Εσύ έφυγες, φοβήθηκες να μην σε βάλουν μέσα.
Φοβάσαι και δεν δέχεσαι κανένα. Αφού δεν θέλεις να βλέπεις τον πόνο των συνανθρώπων σου και δεν θέλεις να τους βοηθάς, ο Θεός σου έστειλε την τύφλωση.
Πάτερ σας υπόσχομαι, αν αναβλέψω, θα βοηθάω τους ανθρώπους μέχρι το τέλος της ζωής μου και άς με στέλνουν όπου θέλουν.
Και εσύ είπε ο Γέροντας στον άνδρα μου δεν θυμάσαι πως μου υποσχέθηκες ότι δεν θα πίνεις και δεν θα καπνίζεις;
Γιατί άρχισες πάλι;
Και τώρα μου έφερες την γυναίκα σου για να την θεραπεύσω. Και εσύ φταις για την αρρώστια της. Μαζί με όλα τα άλλα και εσύ την έκανες τυφλή. Αυτή είναι τυφλή στα μάτια και εσύ τυφλός στο πνεύμα.
Ο γέροντας μιλούσε με μας πολλή ώρα και μας νουθετούσε.
Θυμήθηκα πως το είχαμε επισκεφθεί παλιά, ομολογήσαμε τις αμαρτίες και τα σφάλματα μας και του ζητήσαμε συγγνώμη. Μετα από όλα αυτά ο πατήρ Σεραφείμ είπε.
Φέρτε μου λίγο λάδι.
Όταν έφεραν το λαδί, μου είπε.
Χρίσε μ` αυτό τα μάτια σου.
Το έκανα. Μετα από μια δυο ώρες ο Γέροντας πάλι είπε.
Και τώρα ΄φέρτε αγιασμό.
Έφεραν τον αγιασμό. Έπλυνα μ` αυτό τα μάτια μου, όπως μου είπε ο Γέροντας και ανάβλεψα! Είδα τον Γέροντα ξαπλωμένο πάνω στο κρεβάτι του.
Δεν μπορώ να περιγράψω την χαρά μου. Ο πατήρ Σεραφείμ μου είπε.
Να μην λες σε κανένα ποιος σε γιάτρεψε.
Άρχισα πάλι να δέχομαι τους αρρώστους και από τότε δεν αρνιόμουν ποτέ να προσφέρω βοήθεια στους ανθρώπους που την ζητούσαν»

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟ ΤΟΥ ΆΓΙΟΥ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΤΗΣ ΒΙΡΙΤΣΑ
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΑΠΟ ΤΑ ΡΩΣΙΚΑ

Ως αστέρι λαμπερό της Ρωσίας έλαμψες στην Βίριτσα,
όσιε πάτερ Σεραφείμ και από την δύναμη του Αγίου Πνεύματος, καθοδηγούμενος,
με το φως των θαυμάτων σου, φώτισες νοερός την χώρα μας.
Για αυτό προσφεύγοντας στον τάφο σου με κατάνυξη κράζουμε.
Πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ να σωθούν οι ψυχές μας.

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ

>Αγίου Σεραφείμ της Βίριτσα

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ

Ο Άγιος Σεραφείμ της Βιρίτσα (1866-1949) είναι ένας από τους περίπου χίλιους διακόσους (1.200) αγίους τους οποίους ανεκήρυξε η Αρχιερατική Σύνοδος της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ρωσίας. Η Σύνοδος συνήλθε στις 13 – 16 Αυγούστου του 2000 στο ναό του Χριστού Σωτήρος στη Μόσχα.
Το παρακάτω κείμενο αποτελεί ένα γράμμα που εστάλη από τον πατέρα Σεραφείμ σε ένα πνευματικό του παιδί, επίσκοπο, ο οποίος βρισκόταν στη φυλακή. Είναι ένας λόγος παρηγοριάς και νουθεσίας που ο Δημιουργός Θεός απευθύνει στην ψυχή του ανθρώπου.

«Έχεις ποτέ σκεφθεί ότι όλα όσα αφορούν εσένα, αφορούν και Εμένα; Διότι αυτά που αφορούν εσένα αφορούν την κόρη του οφθαλμού Μου.
Είναι πολύτιμη στα μάτια Μου (ομιλεί για την ψυχή), και σε έχω αγαπήσει, γι’ αυτό είναι ιδιαίτερη χαρά για Μένα να σε εκπαιδεύσω.
Όταν οι πειρασμοί έρχονται επάνω σου και ο πόλεμος, σαν το ποτάμι, θέλω να ξέρεις ότι,
Από Μένα ήταν αυτό.
……………………………………………………………………………………………..

Είμαι ο Θεός σου, οι περιστάσεις της ζωής είναι στα χέρια μου, δεν βρέθηκες τυχαία στη θέση σου, είναι ακριβώς η θέση που σου έχω ορίσει.
Δεν με παρακαλούσες να σου μάθω την ταπείνωση; Και να, σε έβαλα σε αυτό ακριβώς το περιβάλλον, στο σχολείο όπου διδάσκουν αυτό το μάθημα.
Το περιβάλλον σου, και αυτοί που ζουν γύρω σου, εκτελούν μόνο το θέλημά Μου. Έχεις οικονομικές δυσκολίες και μόλις τα βγάζεις πέρα, να ξέρεις ότι,
Από Μένα ήταν αυτό.

Έκανες σχέδια και είχες δικούς σου σκοπούς. Μου τα έφερες να τα ευλογήσω.
Αλλά Εγώ θέλω να αφήσεις σε Μένα, να κατευθύνω και να χειραγωγώ τις περιστάσεις της ζωής σου, διότι είσαι το ορφανό, και όχι πρωταγωνιστής.
Σε βρήκαν απροσδόκητες αποτυχίες, και η απελπισία κατέλαβε την καρδιά σου, να ξέρεις,
Από Μένα ήταν αυτό.

Διότι με αυτή την κούραση και το άγχος δοκιμάζω πόσο ισχυρή είναι η πίστη σου στις υποχρεώσεις Μου και την παρρησία σου στην προσευχή για τους συγγενείς σου.

……………………………………………………………………………………..

Να θυμάσαι πάντοτε ότι κάθε δυσκολία που θα συναντήσεις, κάθε προκλητική λέξη, κάθε διαβολή και κατάκριση, κάθε εμπόδιο στα έργα σου, που θα μπορούσε να προκαλέσει αγανάκτηση και απογοήτευση, κάθε φανέρωση της αδυναμίας και της ανικανότητός σου, θα χρίεται με αυτό το έλαιο,
Από Μένα ήταν αυτό.

Να θυμάσαι πως κάθε εμπόδιο είναι νουθεσία από το Θεό, και γι’ αυτό να βάλεις στην καρδιά σου αυτό το λόγο, που σου έχω αποκαλύψει την ημέρα αυτή,
Από Μένα ήταν αυτό.

Να ξέρεις και να θυμάσαι πάντα όπου και να είσαι, ότι οποιοδήποτε κεντρί θα αμβλυνθεί μόλις θα μάθεις σε όλα να βλέπεις Εμένα. Όλα σου στάλθηκαν από Μένα, για την τελείωση της ψυχής σου:

Όλα αυτά ήταν από Μένα».

Ευχαριστώ το Γιάννη Σπάνο που μου γνώρισε μέσα από την κοινότητα του † Άγιο Όρος (Agio Oros) – Mount Athos τον Άγιο Σεραφείμ της Βίριτσα.
——————–

Ακόμη περισσότερα στοιχεία από τη ζωή του Αγίου Σεραφείμ της Βίριτσα και τις πνευματικές του νουθεσίες

Ο όσιος Σεραφείμ την Βίριτσα κατά κόσμο Βασίλειος Μουραβιόβ του Νικολάου γεννήθηκε
Στις 31 Μαρτίου του 1866, με το παλιό ημερολόγιο, στο χωριό Βαχρομέγεβο τηςBIRITSA copy.jpg (13923 bytes) περιοχής Ριμπινσκ, νομού
Γιαροσλάβλ. Μετά τον Βασίλειο στην οικογένεια γεννήθηκαν δύο κοριτσάκια η Ελισάβετ το έτος 1871 και η Ευδοκία το έτος 1875. Και τα δυο όμως πέθαναν πολύ σύντομα, δεν έζησαν ούτε ένα χρόνο.
Στις 5 Σεπτεμβρίου του 1876 πέθανε από φυματίωση, ο πατέρας του Βασιλείου και το παιδί έμεινε με την μητέρα του, που και αυτή ήταν άρρωστη.
Από μικρός ήθελε να γίνει μονάχος. Μια μέρα πήρε την άδεια από το αφεντικό του, πήγε πρωί πρωί στην Λαύρα του αγίου Αλεξάνδρου Νίεβσκι με σκοπό να μιλήσει με τον ηγούμενο. Επειδή όμως ήταν νωρίς ο ηγούμενος δεν τον δέχτηκε και οι μοναχοί του πρότειναν να πάει να μιλήσει με ένα γέροντα μεγαλόσχημο
μοναχό. Η απάντηση του διορατικού αυτού γέροντα ήταν η εξής.
Να μείνει στο κόσμο, να κάνει οικογένεια, να θρέψει τα παιδιά του και μετα μαζί με την σύζυγο του να
αφιερώσει το υπόλοιπο της ζωή του στην μοναχική άσκηση.
Πράος και ταπεινός όπως ήταν ο Βασίλειος δέχτηκε τα λόγια αυτά στην καρδιά του σαν να ήταν θέλημα Θεού και προσπάθησε να εναρμονίσει την ζωή του στην κατεύθυνση που του έδωσε ο Κύριος μέσω του πιστού του δούλου.
Εργαζόμενος στο εμπορικό κέντρο ο Βασίλειος έμαθε μόνος του γράμματα. Στα δεκαέξι του χρόνια ο ιδιοκτήτης του καταστήματος τον έκανε βοηθό του και στα δεκαεφτά του πρώτο διαχειριστή του καταστήματος, που ήταν πρώτος μετα τον καταστηματάρχη.
Το 1890 η Όλγα Ναϊντενοβα του Ιωάννου παντρεύτηκε τον Βασίλειο.
Η Όλγα γεννήθηκε το 1872 στο χωριό Κομπιλίνο και ήταν από αγροτική οικογένεια.
Από παιδί ήθελε να γίνει μοναχή. Μια μέρα πήγε εκδρομή στο μοναστήρι των Ιβήρων. Εκει είχε συζήτηση με μια μεγαλόσχημη μονάχη Πελαγία, η οποια ήταν καθοριστική για όλη της την ζωή.
Η γερόντισσα τις έδωσε ευλογία να μείνει στο κόσμο, να παντρευτεί ένα ευσεβή άνθρωπο και μετα από πολλά χρόνια οικογενειακής ζωής και κατόπιν κοινής συμφωνίας να λάβει το μοναχικό σχήμα.
Ο Βασίλειος ασχολήθηκε με το εμπόριο γουναρικών. Η επιχείρηση προχωρούσε παρά πολύ καλά, τόσο που το όνομα της έγινε γνωστό όχι μόνο στην Ρωσία αλλά και στην Γαλλία, Γερμανία, Αγγλία, και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Ο Βασίλειος έγινε εκατομμυριούχος αλλά ποτέ δεν ξέχασε την ευλογία του γέροντος της Λαύρας. Προσπαθούσε πάντα να κάνει το καλό και να βοήθα τους φτωχούς και ανήμπορους ανθρώπους. Το μεγαλύτερο μέρος των εισοδημάτων του, το έδινε στα μοναστήρια, τις εκκλησίες και τα φιλανθρωπικά ιδρύματα.
Το 1897 ο Βασίλειος τελείωσε την ΑΝΩΤΑΤΗ ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΣΤΗΝ Αγια ΠΕΤΡΟΥΠΟΛΗ.
Τότε στην οικογένεια Μουραβιόβ γεννήθηκαν δυο παιδία, ένα αγόρι που το ονόμασαν Νικόλαο και μετα ένα κορίτσι, που βαπτίστηκε με το όνομα Όλγα.
Η μικρή Όλγα έζησε μόνο ένα χρόνο. Μετα το θάνατο της οι σύζυγοι με κοινή συμφωνία ζούσαν σαν αδέλφια.
Το Σεπτέμβριο του 1920 ο Βασίλειος έγινε δόκιμος στην Λαύρα του Άγιου Αλεξάνδρου Νίεβσκι.
Στις 16 Οκτωβρίου του ίδιου έτους έγινε μονάχος με το όνομα Βαρνάβας. Μετα από λίγο χειροτονήθηκε διάκονος και στις 29 Αυγούστου του 1921, χειροτονήθηκε πρεσβύτερος.
Το 1927 ο πατήρ Βαρνάβας ενδύθηκε το μεγάλο σχήμα και μετονομάστηκε Σεραφείμ, προς τιμή του αγίου Σεραφείμ του Σάρωφ.
Τότε έγινε και πνευματικός της Λαύρας.
Την άνοιξη του 1949 ο πατήρ Σεραφείμ αρρώστησε βαριά.
Όλα τα πνευματικά του παιδιά προσεύχονταν για την υγεία του. Δεν μπορούσαν να φανταστούν πως θα ζούσαν χωρίς αυτόν.
Ο πατήρ Σεραφείμ τους έλεγε. «Τι νομίζεται, ότι ο Θεός δεν ακούει τις προσευχές μας; Αν Τον, παρακαλούσα, αμέσως θα μου χάριζε υγεία. Αλλά όχι όπως θέλω εγώ- ας γίνει Πάτερ το θέλημα σου, τώρα και στους αιώνες, ας γίνει το δικό σου θέλημα και όχι το δικό μου. Ας με επισκεφτούν όλες οι αρρώστιες. Να γίνει κατά το θέλημα σου!»
Λίγο πριν πεθάνει ο πατήρ Σεραφείμ κοιμόταν δώδεκα μέρες και δώδεκα νύχτες συνεχόμενες. Όλο αυτό το διάστημα τον παρακολουθούσε γιατρός. Η καρδιά του σχεδόν δεν ακουγόταν όλες αυτές τις μέρες.
Όταν ο γέροντας ξύπνησε, είπε στην αδελφή Σεραφείμα.
«Επισκέφτηκα πολλές ΄χώρες. Και δεν βρήκα χώρα καλύτερη από την δική μας και πίστη δεν είδα καλύτερη. Να λες σε όλους να μην αφήνουν την Ορθοδοξία.
Λίγο πριν το θάνατο του τον επισκέφτηκε η Παναγία. Η Θεοτόκος ήρθε την νύχτα.
Ο Γέροντας γνώριζε ποιος θα τον επισκεφτεί, για αυτό είπε στις γυναίκες που τον υπηρετούσαν, να ανάψουν όλα τα καντήλια.
Η Παναγία του φανερώθηκε κάτω από μια σημύδα που φύτρωνε μπροστά στο παράθυρο του κελιού του.
Ο πατήρ Σεραφείμ έλεγε, σε καμιά περίπτωση να μην κοπή αυτό το δέντρο.
Δυο βδομάδες πριν την κοίμηση του ο πατήρ σεραφείμ είπε στον πατέρα Αλέξιο Κιμπάρντιν, ιερέα της εκκλησίας της Παναγίας του Καζάν στην Βιρίτσα, ότι η Παναγία πρόσταξε να μεταλαμβάνει κάθε μέρα των Αχράντων Μυστηρίων.
Ο πατήρ Αλέξιος διηγείται.
«Κοινωνούσα τον Γέροντα κάθε νύχτα, σύμφωνα με τον λόγο του. Αλλά μια φορά κοιμήθηκα και δεν άκουσα το ξυπνητήρι. Ξύπνησα στις τέσσερις το πρωί συνήθως τον κοινωνούσα στις δυο πήρα τα Τίμια Δώρα και κυριολεκτικά έτρεξα προς το σπίτι του Γέροντα.
Όταν μπήκα μέσα στο σπίτι και μετα στο κελί του ο Γέροντας ήταν ξαπλωμένος πάνω στο κρεβάτι και το πρόσωπο του σκορπούσε φως. Του ζήτησα συγγνώμη αλλά ο πατήρ Σεραφείμ μου είπε.
Μην ανησυχείτε, πάτερ, οι άγγελοι ήδη με έχουν κοινωνήσει.
Κοίταξα το πρόσωπό του και κατάλαβα ότι είναι αλήθεια.»
Ήλθε η τελευταία μέρα της ζωής του Γέροντα. Την ημέρα αυτή ο πατήρ Σεραφείμ είπε.
Σήμερα δεν μπορώ να δεχτώ κανένα. Θα προσεύχομαι.
Το βράδυ κάλεσε στο κελί του τους συγγενείς του και έδωσε στο καθένα ευλογία, εικόνα του οσίου Σεραφείμ του Σαρόβ.
Άναψαν όλα τα καντήλια και όλοι γονάτισαν. Άρχισαν να διαβάσουν τους χαιρετισμούς της Υπεραγίας Θεοτόκου, του Άγιου Νικολάου και του οσίου Σεραφείμ του Σαρόβ.
Κάλεσαν τον πατέρα Αλέξιο του Καζάν για να εξομολογηθεί ο Γέροντας τελευταία φορά. Όταν ο πατήρ Αλέξιος άκουγε την εξομολόγηση του στο πρόσωπο του έτρεχαν δάκρυα. Μετά την εξομολόγηση ο πατήρ Σεραφείμ μετάλαβε των Αχράντων Μυστηρίων.
Συνέχεια ρωτούσε τι ώρα είναι. Τελικά είπε στην αδελφή Σεραφείμα.
Διάβασε τις νεκρώσιμες ευχές.
Μετά, τελευταία φορά ρώτησε τι ώρα είναι. Ήταν γύρω στις δύο την νύχτα.
Τέλειωσαν.
Τελευταία φορά έκανε το σημείο του σταυρού, λέγοντας.
Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος.
Σώσε Κύριε και ελέησε όλο τον κόσμο.
Και έβαλε τα χέρια πάνω στο στήθος.
Ο Γέροντας κοιμήθηκε την νύχτα στις 3 Απριλίου το 1949 στο σπίτι του στην λεωφόρο Μάισκι. Μετα την κοίμηση του μια βδομάδα όλη η Βίριτσα ευωδίαζε.

ΝΟΥΘΕΣΙΕΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΤΗΣ ΒΙΡΙΤΣΑ

* Τουλάχιστον μια φορά στη ζωή μας πρέπει να ανάψουμε κερί για αυτούς πουthe church of Kazan Mother of God copy.jpg (23432 bytes) προσβάλαμε, που απατήσαμε, που κλέψαμε κάτι, που χρωστούσαμε και δεν ξεχρεώσαμε.
* Ο Κύριος έχει δύναμη να αναδείξει τους εργάτες αν εμείς θα Τον παρακαλούμε. Άς προσευχόμαστε και ας Τον ικετεύουμε και τότε από τις πέτρες θα αναδείξει ο Κύριος τους εκλεκτούς του.
* Όταν κάποιος παραπονιόνταν στον Γέροντα ότι τους συκοφαντούν, εκείνος έλεγε «ας λένε οι άλλοι για μας άσχημα λόγια. Εμείς να προσπαθούμε να τα κάνουμε όλα καλά».
* Ο Γέροντας έλεγε, ότι θα έλθει καιρός που κοντά σε κάθε πιστό θα είναι σαράντα άπιστοι και θα τον ικετεύουν να τους σώσει.
* Ο Κύριος μπορεί και χίλια χρόνια να περιμένει για να σωθεί έστω και ένας άνθρωπος για να αναπληρωθεί ο αριθμός των αγγέλων που έπεσαν.
* Και στους πιο δύσκολους καιρούς θα μπορέσει εύκολα να σωθεί αυτός που θα ασχοληθεί με επιμέλεια με την προσευχή του Ιησού, ανεβαίνοντας με την συχνή επίκληση του ονόματος του Υιού του Θεού στην αδιάλειπτη προσευχή.
* Ο γέροντας πολλές φορές έλεγε ότι πρέπει οπωσδήποτε ο χριστιανός να προσεύχεται για τους εχθρούς του. Και πιο συγκεκριμένα έλεγε το εξής. «Οπωσδήποτε να προσευχόμαστε για τους εχθρούς μας. Αν δεν προσευχόμαστε είναι σαν να ρίχνουμε πετρέλαιο στην φωτιά και η φλόγα γίνεται όλο και πιο μεγάλη …;Πάντα να ευχαριστείς για όλα, ακόμα και για τις θλίψεις τον Κύριο και την Παναγία» …;
* « …;.Θα έλθει καιρός που όχι οι διωγμοί αλλά τα χρήματα και τα αγαθά αυτού του κόσμου θα απομακρύνουν τους ανθρώπους από τον Θεό. Και θα χαθούν ψυχές πολύ περισσότερες από ότι τον καιρό των διωγμών. Από την μια μεριά θα χρυσώνουν τους τρούλους και θα βάζουν επάνω τους τους σταυρούς και από την άλλη παντού θα βασιλεύει κακία και ψεύδος. Η αληθινή Εκκλησία πάντα θα διώκεται. Αυτοί που θέλουν να σωθούν θα σώζονται με τις ασθένειες και τις θλίψεις. Ο τρόπος που θα γίνονται οι διωγμοί θα είναι πολύ πονηρός και θα είναι πολύ δύσκολο κανείς να προβλέψει τους διωγμούς. Φοβερός θα είναι αυτός ο καιρός, λυπάμαι αυτούς που θα ζουν τότε».
* Ο γέροντας αγαπούσε παρά πολύ την νεολαία. Τότε οι νέοι δεν πήγαιναν σχεδόν καθόλου στην εκκλησία και ο Γέροντας χαιρόταν παρά πολύ, όταν αυτοί τον επισκέπτονταν. Ο πατήρ Σεραφείμ έλεγε ότι θα είναι παρά πολύ μεγάλος ο ρόλος της νεολαίας στην μελλοντική αναβίωση της εκκλησιαστικής ζωής. Έλεγε επίσης ότι θα έλθει η εποχή που η διαφθορά και η ακολασία μεταξύ των νέων θα φτάσει σε έσχατο σημείο. Παρθένοι νέοι σχεδόν δεν θα υπάρχουν. Θα βλέπουν την ατιμωρησία τους και θα νομίζουν ότι όλα τους είναι επιτρεπτά για να ικανοποιούν τις επιθυμίες τους …;..θα τους καλέσει, όμως ο Θεός και θα καταλάβουν ότι δεν είναι δυνατόν να συνεχίσουν μια τέτοια ζωή και με διάφορους τρόπους θα οδηγηθούν στον Θεό. Σε πολλούς θα υπάρχει τάση για ασκητική ζωή. Αυτοί που παλιά ήταν αμαρτωλοί και οινοπότες θα γεμίσουν τις εκκλησίες και θα αισθανθούν μεγάλη διψά για την πνευματική ζωή. Πολλοί θα γίνουν μοναχοί. Θ` ανοίξουν τα μοναστήρια και οι εκκλησίες θα είναι γεμάτη πιστούς. Θα πάνε οι νέοι προσκύνημα στους αγίους τόπους. Ωραία θα είναι εκείνη η εποχή. Το ό,τι σήμερα αμαρτάνουν πολύ, θα τους οδηγήσει σε πιο βαθιά μετάνοια. Όπως το κερί που πριν σβήσει λάμπει δυνατά και πετάει σπινθήρες και με το φως του φωτίζει το γύρο σκοτάδι, έτσι θα είναι και η ζωή της εκκλησίας στην έσχατη εποχή. Και ο καιρός αυτός είναι κοντά.
* Ο πατήρ Σεραφείμ έλεγε συχνά. «Πολλές φορές γινόμαστε άρρωστοι επειδή δεν προσευχόμαστε πριν αρχίσουμε το φαγητό μας και δεν ζητάμε από τον Θεό να το ευλογήσει. Παλιά οι άνθρωποι όλα που έκαναν τα έκαναν με προσευχή. Προσεύχονταν όταν όργωναν τη γη, στη σπορά Προσεύχονταν, Προσεύχονταν και όταν θέριζαν τους καρπους. Εμείς σήμερα δεν γνωρίζουμε ποιοι παράγουν αυτά που τρώμε και πολλές φορές δεν ξέρουμε ποιοι μαγειρεύουν το φαγητό μας. Μπορεί αυτοί να βρίζουν και να βλασφημούν, όταν το μαγειρεύουν, γι` αυτό καλό θα ήταν πριν φάμε το φαγητό μας να ρίξουμε πανό του λίγο αγιασμό. Όλα αυτά που χρησιμοποιούμε για τροφή είναι δώρα της αγαπης του Θεού στους ανθρώπους. Μέσω αυτών όλη η φύση και ο νοητός κόσμος των αγγέλων διακονούν τον άνθρωπο. Για αυτό κάθε φορά όταν καθόμαστε να φάμε, πρέπει να προσευχόμαστε με πολλή επιμέλεια …;.».

ΘΑΥΜΑΣΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥ

Ο άγιος Σεραφείμ έχει κάνει πολλά θαύματα τόσο στο βίο του όσο και μετα την κοίμηση του. Θα αναφέρουμε ορισμένα ενδεικτικά.

Την πρώτη μέρα μετα την κοίμηση του πατρός Σεραφείμ μια γυναίκα ήλθε μαζί με την κόρη της που ήταν τυφλή να αποχαιρετίσει τον Γέροντα. Τον πλησίασαν και η γυναίκα είπε στο κορίτσι.
Φίλησε το χέρι του παππούλη.
Το κορίτσι φίλησε το χέρι του Γέροντα και αμέσως ανέβλεψε.

Η μάρτυρας των γεγονότων Ελένη Σ. λέει « …;Η κηδεία του Γέροντα έγινε στις 24 Μαρτίου με το παλιό ημερολόγιο. Μέχρι τότε το λείψανο του βρισκόταν στην εκκλησία. Οι ιερείς συνέχεια ψάλανε τις νεκρώσιμες ακολουθίες και όλος ο κόσμος προσευχόταν. Εγώ αρκετές φορές πλησίασα τον Γέροντα και φίλησα το χέρι του. Και κάθε φορά το χέρι του ήταν θερμό και μαλακό, σαν το χέρι ενός ζωντανού ανθρώπου …; …;».

ΠΩΣ Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΒΟΗΘΗΣΕ ΕΝΑΝ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟ

Μια μέρα μια γυναίκα επισκέφτηκε τον πατέρα Σεραφείμ στο σπίτι του στην λεωφόρο Πίλνι. Πριν φύγει ο Γέροντας του είπε.
Θα βγεις στην λεωφόρο Κομμουνάλνι, θα περάσεις την γέφυρα και Εκει θα συναντήσεις ένα αξιωματικό.
Αυτός είναι σε πολύ δύσκολη θέση, δώσε του αυτόν τον φάκελο.
Μέσα στο φάκελο ήταν ένα σεβαστό ποσό. Πράγματι μόλις πέρασε την γέφυρα συναντήθηκε με ένα αξιωματικό. Στην αρχή τράπηκε να του δώσει τα χρήματα, αλλά για να μην παρακούσει τον Γέροντα τον πλησίασε και του είπε, ότι ο πατήρ Σεραφείμ θέλει να του δώσει αυτά τα λεφτά. Ο αξιωματικός με δάκρυα στα μάτια πήρε τον φάκελο. Είπε στη γυναίκα ότι το σπίτι του κάηκε και βρέθηκε στο δρόμο σχεδόν γυμνός
Τον ρώτησε που μένει ο άγιος αυτός Γέροντας να πάει να τον ευχαριστήσει.

Όταν ο πατήρ Σεραφείμ τελούσε ευχέλαια και αγιασμούς, μετα το τέλος της ακολουθίας, έκανε για όλους κοινό τραπέζι. Πριν αρχίσει το φαγητό ο Γέροντας μόνο του έκοβε το ψωμί και έδινε στον καθένα από ένα κομμάτι. Επισεις μαζί με το ψωμί έδινε στο καθένα από τρία κομμάτια ζάχαρη. Δίνοντας τα στον άνθρωπο τον ευλογούσε ταυτόχρονα. Στους αρρώστους ο Γέροντας έδινε πρόσφορα τα οποια τρώγοντας οι άνθρωποι γίνονταν καλά.

Άνθρωποι που έχουν επισκεφτεί τον Γέροντα, λένε ότι πάντα γύρω από το σπίτι, όπου ζούσε ο πατήρ Σεραφείμ, υπήρχε ευωδιά. Και κάθε επισκέπτης αισθάνονταν την παρουσία της θειας χάριτος.

Λίγες μέρες πριν αρχίσει ο πόλεμος μεταξύ Σοβιετικής Ένωσης και Γερμανίας ο Γέροντας είπε σε μια γυναίκα, πνευματικό του παιδί.
Την Παρασκευή να έλθεις οπωσδήποτε γιατι την Κυριακή θ` αρχίσει πόλεμος, και δεν θα ειδωθούμε πολύ καιρό.
Την Παρασκευή εκείνη δεν ήλθε και την Κυριακή, στις 22 Ιουνίου του 1941 άρχισε ο πόλεμος.

Ένας ιερέας άρχισε να πίνει. Δυο φορές είδε στο όνειρό του τον πατέρα Σεραφείμ που του είπε αυστηρά.
Πρέπει να σταματήσεις να πίνεις!
Εκείνος όμως δεν σταμάτησε. Τίτε ο Γέροντας εμφανίστηκε μπροστά του και του είπε.
Αν δεν πάψεις να πίνεις θα πεθάνεις!!
Αλλά ούτε αυτό τον έκανε να σταματήσει.
Μετα από λίγο αρρώστησε. Οι γιατροί είπαν ότι έχει καρκίνο.
Τότε ο ιερέας εκείνος άρχισε να κλαίει και να μετανοεί.
Αυτό όμως δεν μπόρεσε ν` αλλάξει την κατάσταση, η ασθένεια προχωρούσε και σε λίγο, όπως και το είχε πει ο πατήρ Σεραφείμ, ο ιερέας αυτός πέθανε.

Μια γυναίκα γιατρός που ήταν άνθρωπος πιστός συνελήφθη και στάλθηκε στην εξορία γιατί δεχόταν τους ασθενείς χωρίς να έχει άδεια των κρατικών αρχών. Όταν γύρισε από την εξορία δεν ήθελε να ασχολείται πια με την ιατρική γιατι φοβόταν μήπως την εξορίσουν ξανά. Αλλά μόλις έπαψε να δέχεται τους αρρώστους η ίδια τυφλώθηκε. Στην συνεχεία παραθέτουμε την ιστορία που την διηγείται η ίδια.
«Άκουσα ότι στην Βιρίτσα ζει ένας Γέροντας που μπορεί να με βοηθήσει και παρακάλεσα τον άνδρα μου να με πάει σ` αυτόν.
Δεν ήξερα ότι ήδη έχουμε πάει σ` αυτόν τον Γέροντα πριν πολλά χρόνια. Την πρώτη φορά πήγαμε σ` αυτόν επειδή ο άνδρας μου άρχισε να πίνει και τότε ο Γέροντας τον θεράπευσε.
Όταν φτάσαμε στο σπίτι του και μπήκαμε στο κελί του Γέροντα εγώ βέβαια δεν μπόρεσα να τον γνωρίσω, αλλά εκείνος μας θυμήθηκε αμέσως. Τον παρακάλεσα.
Γέροντα προσευχηθείτε για μένα, δυο χρόνια τώρα που δεν βλέπω τίποτα.
Και τι τα χρειάζεσαι τα μάτια;
Πώς τι τα χρειάζομαι, αφού σας λέω ότι δεν βλέπω τίποτα.
Και από πού ξέρεις ότι μπορώ να σε βοηθήσω;
Οι άλλοι μου το είπαν.
Προσευχηθείτε για μένα βοηθήστε με.
Δεν βοηθάω εγώ, ο Θεός βοηθάει.
Και για πιο λόγο να σε θεραπεύσω;
Εσύ έφυγες, φοβήθηκες να μην σε βάλουν μέσα.
Φοβάσαι και δεν δέχεσαι κανένα. Αφού δεν θέλεις να βλέπεις τον πόνο των συνανθρώπων σου και δεν θέλεις να τους βοηθάς, ο Θεός σου έστειλε την τύφλωση.
Πάτερ σας υπόσχομαι, αν αναβλέψω, θα βοηθάω τους ανθρώπους μέχρι το τέλος της ζωής μου και άς με στέλνουν όπου θέλουν.
Και εσύ είπε ο Γέροντας στον άνδρα μου δεν θυμάσαι πως μου υποσχέθηκες ότι δεν θα πίνεις και δεν θα καπνίζεις;
Γιατί άρχισες πάλι;
Και τώρα μου έφερες την γυναίκα σου για να την θεραπεύσω. Και εσύ φταις για την αρρώστια της. Μαζί με όλα τα άλλα και εσύ την έκανες τυφλή. Αυτή είναι τυφλή στα μάτια και εσύ τυφλός στο πνεύμα.
Ο γέροντας μιλούσε με μας πολλή ώρα και μας νουθετούσε.
Θυμήθηκα πως το είχαμε επισκεφθεί παλιά, ομολογήσαμε τις αμαρτίες και τα σφάλματα μας και του ζητήσαμε συγγνώμη. Μετα από όλα αυτά ο πατήρ Σεραφείμ είπε.
Φέρτε μου λίγο λάδι.
Όταν έφεραν το λαδί, μου είπε.
Χρίσε μ` αυτό τα μάτια σου.
Το έκανα. Μετα από μια δυο ώρες ο Γέροντας πάλι είπε.
Και τώρα ΄φέρτε αγιασμό.
Έφεραν τον αγιασμό. Έπλυνα μ` αυτό τα μάτια μου, όπως μου είπε ο Γέροντας και ανάβλεψα! Είδα τον Γέροντα ξαπλωμένο πάνω στο κρεβάτι του.
Δεν μπορώ να περιγράψω την χαρά μου. Ο πατήρ Σεραφείμ μου είπε.
Να μην λες σε κανένα ποιος σε γιάτρεψε.
Άρχισα πάλι να δέχομαι τους αρρώστους και από τότε δεν αρνιόμουν ποτέ να προσφέρω βοήθεια στους ανθρώπους που την ζητούσαν»

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟ ΤΟΥ ΆΓΙΟΥ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΤΗΣ ΒΙΡΙΤΣΑ
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΑΠΟ ΤΑ ΡΩΣΙΚΑ

Ως αστέρι λαμπερό της Ρωσίας έλαμψες στην Βίριτσα,
όσιε πάτερ Σεραφείμ και από την δύναμη του Αγίου Πνεύματος, καθοδηγούμενος,
με το φως των θαυμάτων σου, φώτισες νοερός την χώρα μας.
Για αυτό προσφεύγοντας στον τάφο σου με κατάνυξη κράζουμε.
Πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ να σωθούν οι ψυχές μας.

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ

>Αγίου Σεραφείμ της Βίριτσα

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ

Ο Άγιος Σεραφείμ της Βιρίτσα (1866-1949) είναι ένας από τους περίπου χίλιους διακόσους (1.200) αγίους τους οποίους ανεκήρυξε η Αρχιερατική Σύνοδος της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ρωσίας. Η Σύνοδος συνήλθε στις 13 – 16 Αυγούστου του 2000 στο ναό του Χριστού Σωτήρος στη Μόσχα.
Το παρακάτω κείμενο αποτελεί ένα γράμμα που εστάλη από τον πατέρα Σεραφείμ σε ένα πνευματικό του παιδί, επίσκοπο, ο οποίος βρισκόταν στη φυλακή. Είναι ένας λόγος παρηγοριάς και νουθεσίας που ο Δημιουργός Θεός απευθύνει στην ψυχή του ανθρώπου.

«Έχεις ποτέ σκεφθεί ότι όλα όσα αφορούν εσένα, αφορούν και Εμένα; Διότι αυτά που αφορούν εσένα αφορούν την κόρη του οφθαλμού Μου.
Είναι πολύτιμη στα μάτια Μου (ομιλεί για την ψυχή), και σε έχω αγαπήσει, γι’ αυτό είναι ιδιαίτερη χαρά για Μένα να σε εκπαιδεύσω.
Όταν οι πειρασμοί έρχονται επάνω σου και ο πόλεμος, σαν το ποτάμι, θέλω να ξέρεις ότι,
Από Μένα ήταν αυτό.
……………………………………………………………………………………………..

Είμαι ο Θεός σου, οι περιστάσεις της ζωής είναι στα χέρια μου, δεν βρέθηκες τυχαία στη θέση σου, είναι ακριβώς η θέση που σου έχω ορίσει.
Δεν με παρακαλούσες να σου μάθω την ταπείνωση; Και να, σε έβαλα σε αυτό ακριβώς το περιβάλλον, στο σχολείο όπου διδάσκουν αυτό το μάθημα.
Το περιβάλλον σου, και αυτοί που ζουν γύρω σου, εκτελούν μόνο το θέλημά Μου. Έχεις οικονομικές δυσκολίες και μόλις τα βγάζεις πέρα, να ξέρεις ότι,
Από Μένα ήταν αυτό.

Έκανες σχέδια και είχες δικούς σου σκοπούς. Μου τα έφερες να τα ευλογήσω.
Αλλά Εγώ θέλω να αφήσεις σε Μένα, να κατευθύνω και να χειραγωγώ τις περιστάσεις της ζωής σου, διότι είσαι το ορφανό, και όχι πρωταγωνιστής.
Σε βρήκαν απροσδόκητες αποτυχίες, και η απελπισία κατέλαβε την καρδιά σου, να ξέρεις,
Από Μένα ήταν αυτό.

Διότι με αυτή την κούραση και το άγχος δοκιμάζω πόσο ισχυρή είναι η πίστη σου στις υποχρεώσεις Μου και την παρρησία σου στην προσευχή για τους συγγενείς σου.

……………………………………………………………………………………..

Να θυμάσαι πάντοτε ότι κάθε δυσκολία που θα συναντήσεις, κάθε προκλητική λέξη, κάθε διαβολή και κατάκριση, κάθε εμπόδιο στα έργα σου, που θα μπορούσε να προκαλέσει αγανάκτηση και απογοήτευση, κάθε φανέρωση της αδυναμίας και της ανικανότητός σου, θα χρίεται με αυτό το έλαιο,
Από Μένα ήταν αυτό.

Να θυμάσαι πως κάθε εμπόδιο είναι νουθεσία από το Θεό, και γι’ αυτό να βάλεις στην καρδιά σου αυτό το λόγο, που σου έχω αποκαλύψει την ημέρα αυτή,
Από Μένα ήταν αυτό.

Να ξέρεις και να θυμάσαι πάντα όπου και να είσαι, ότι οποιοδήποτε κεντρί θα αμβλυνθεί μόλις θα μάθεις σε όλα να βλέπεις Εμένα. Όλα σου στάλθηκαν από Μένα, για την τελείωση της ψυχής σου:

Όλα αυτά ήταν από Μένα».

Ευχαριστώ το Γιάννη Σπάνο που μου γνώρισε μέσα από την κοινότητα του † Άγιο Όρος (Agio Oros) – Mount Athos τον Άγιο Σεραφείμ της Βίριτσα.
——————–

Ακόμη περισσότερα στοιχεία από τη ζωή του Αγίου Σεραφείμ της Βίριτσα και τις πνευματικές του νουθεσίες

Ο όσιος Σεραφείμ την Βίριτσα κατά κόσμο Βασίλειος Μουραβιόβ του Νικολάου γεννήθηκε
Στις 31 Μαρτίου του 1866, με το παλιό ημερολόγιο, στο χωριό Βαχρομέγεβο τηςBIRITSA copy.jpg (13923 bytes) περιοχής Ριμπινσκ, νομού
Γιαροσλάβλ. Μετά τον Βασίλειο στην οικογένεια γεννήθηκαν δύο κοριτσάκια η Ελισάβετ το έτος 1871 και η Ευδοκία το έτος 1875. Και τα δυο όμως πέθαναν πολύ σύντομα, δεν έζησαν ούτε ένα χρόνο.
Στις 5 Σεπτεμβρίου του 1876 πέθανε από φυματίωση, ο πατέρας του Βασιλείου και το παιδί έμεινε με την μητέρα του, που και αυτή ήταν άρρωστη.
Από μικρός ήθελε να γίνει μονάχος. Μια μέρα πήρε την άδεια από το αφεντικό του, πήγε πρωί πρωί στην Λαύρα του αγίου Αλεξάνδρου Νίεβσκι με σκοπό να μιλήσει με τον ηγούμενο. Επειδή όμως ήταν νωρίς ο ηγούμενος δεν τον δέχτηκε και οι μοναχοί του πρότειναν να πάει να μιλήσει με ένα γέροντα μεγαλόσχημο
μοναχό. Η απάντηση του διορατικού αυτού γέροντα ήταν η εξής.
Να μείνει στο κόσμο, να κάνει οικογένεια, να θρέψει τα παιδιά του και μετα μαζί με την σύζυγο του να
αφιερώσει το υπόλοιπο της ζωή του στην μοναχική άσκηση.
Πράος και ταπεινός όπως ήταν ο Βασίλειος δέχτηκε τα λόγια αυτά στην καρδιά του σαν να ήταν θέλημα Θεού και προσπάθησε να εναρμονίσει την ζωή του στην κατεύθυνση που του έδωσε ο Κύριος μέσω του πιστού του δούλου.
Εργαζόμενος στο εμπορικό κέντρο ο Βασίλειος έμαθε μόνος του γράμματα. Στα δεκαέξι του χρόνια ο ιδιοκτήτης του καταστήματος τον έκανε βοηθό του και στα δεκαεφτά του πρώτο διαχειριστή του καταστήματος, που ήταν πρώτος μετα τον καταστηματάρχη.
Το 1890 η Όλγα Ναϊντενοβα του Ιωάννου παντρεύτηκε τον Βασίλειο.
Η Όλγα γεννήθηκε το 1872 στο χωριό Κομπιλίνο και ήταν από αγροτική οικογένεια.
Από παιδί ήθελε να γίνει μοναχή. Μια μέρα πήγε εκδρομή στο μοναστήρι των Ιβήρων. Εκει είχε συζήτηση με μια μεγαλόσχημη μονάχη Πελαγία, η οποια ήταν καθοριστική για όλη της την ζωή.
Η γερόντισσα τις έδωσε ευλογία να μείνει στο κόσμο, να παντρευτεί ένα ευσεβή άνθρωπο και μετα από πολλά χρόνια οικογενειακής ζωής και κατόπιν κοινής συμφωνίας να λάβει το μοναχικό σχήμα.
Ο Βασίλειος ασχολήθηκε με το εμπόριο γουναρικών. Η επιχείρηση προχωρούσε παρά πολύ καλά, τόσο που το όνομα της έγινε γνωστό όχι μόνο στην Ρωσία αλλά και στην Γαλλία, Γερμανία, Αγγλία, και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Ο Βασίλειος έγινε εκατομμυριούχος αλλά ποτέ δεν ξέχασε την ευλογία του γέροντος της Λαύρας. Προσπαθούσε πάντα να κάνει το καλό και να βοήθα τους φτωχούς και ανήμπορους ανθρώπους. Το μεγαλύτερο μέρος των εισοδημάτων του, το έδινε στα μοναστήρια, τις εκκλησίες και τα φιλανθρωπικά ιδρύματα.
Το 1897 ο Βασίλειος τελείωσε την ΑΝΩΤΑΤΗ ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΣΤΗΝ Αγια ΠΕΤΡΟΥΠΟΛΗ.
Τότε στην οικογένεια Μουραβιόβ γεννήθηκαν δυο παιδία, ένα αγόρι που το ονόμασαν Νικόλαο και μετα ένα κορίτσι, που βαπτίστηκε με το όνομα Όλγα.
Η μικρή Όλγα έζησε μόνο ένα χρόνο. Μετα το θάνατο της οι σύζυγοι με κοινή συμφωνία ζούσαν σαν αδέλφια.
Το Σεπτέμβριο του 1920 ο Βασίλειος έγινε δόκιμος στην Λαύρα του Άγιου Αλεξάνδρου Νίεβσκι.
Στις 16 Οκτωβρίου του ίδιου έτους έγινε μονάχος με το όνομα Βαρνάβας. Μετα από λίγο χειροτονήθηκε διάκονος και στις 29 Αυγούστου του 1921, χειροτονήθηκε πρεσβύτερος.
Το 1927 ο πατήρ Βαρνάβας ενδύθηκε το μεγάλο σχήμα και μετονομάστηκε Σεραφείμ, προς τιμή του αγίου Σεραφείμ του Σάρωφ.
Τότε έγινε και πνευματικός της Λαύρας.
Την άνοιξη του 1949 ο πατήρ Σεραφείμ αρρώστησε βαριά.
Όλα τα πνευματικά του παιδιά προσεύχονταν για την υγεία του. Δεν μπορούσαν να φανταστούν πως θα ζούσαν χωρίς αυτόν.
Ο πατήρ Σεραφείμ τους έλεγε. «Τι νομίζεται, ότι ο Θεός δεν ακούει τις προσευχές μας; Αν Τον, παρακαλούσα, αμέσως θα μου χάριζε υγεία. Αλλά όχι όπως θέλω εγώ- ας γίνει Πάτερ το θέλημα σου, τώρα και στους αιώνες, ας γίνει το δικό σου θέλημα και όχι το δικό μου. Ας με επισκεφτούν όλες οι αρρώστιες. Να γίνει κατά το θέλημα σου!»
Λίγο πριν πεθάνει ο πατήρ Σεραφείμ κοιμόταν δώδεκα μέρες και δώδεκα νύχτες συνεχόμενες. Όλο αυτό το διάστημα τον παρακολουθούσε γιατρός. Η καρδιά του σχεδόν δεν ακουγόταν όλες αυτές τις μέρες.
Όταν ο γέροντας ξύπνησε, είπε στην αδελφή Σεραφείμα.
«Επισκέφτηκα πολλές ΄χώρες. Και δεν βρήκα χώρα καλύτερη από την δική μας και πίστη δεν είδα καλύτερη. Να λες σε όλους να μην αφήνουν την Ορθοδοξία.
Λίγο πριν το θάνατο του τον επισκέφτηκε η Παναγία. Η Θεοτόκος ήρθε την νύχτα.
Ο Γέροντας γνώριζε ποιος θα τον επισκεφτεί, για αυτό είπε στις γυναίκες που τον υπηρετούσαν, να ανάψουν όλα τα καντήλια.
Η Παναγία του φανερώθηκε κάτω από μια σημύδα που φύτρωνε μπροστά στο παράθυρο του κελιού του.
Ο πατήρ Σεραφείμ έλεγε, σε καμιά περίπτωση να μην κοπή αυτό το δέντρο.
Δυο βδομάδες πριν την κοίμηση του ο πατήρ σεραφείμ είπε στον πατέρα Αλέξιο Κιμπάρντιν, ιερέα της εκκλησίας της Παναγίας του Καζάν στην Βιρίτσα, ότι η Παναγία πρόσταξε να μεταλαμβάνει κάθε μέρα των Αχράντων Μυστηρίων.
Ο πατήρ Αλέξιος διηγείται.
«Κοινωνούσα τον Γέροντα κάθε νύχτα, σύμφωνα με τον λόγο του. Αλλά μια φορά κοιμήθηκα και δεν άκουσα το ξυπνητήρι. Ξύπνησα στις τέσσερις το πρωί συνήθως τον κοινωνούσα στις δυο πήρα τα Τίμια Δώρα και κυριολεκτικά έτρεξα προς το σπίτι του Γέροντα.
Όταν μπήκα μέσα στο σπίτι και μετα στο κελί του ο Γέροντας ήταν ξαπλωμένος πάνω στο κρεβάτι και το πρόσωπο του σκορπούσε φως. Του ζήτησα συγγνώμη αλλά ο πατήρ Σεραφείμ μου είπε.
Μην ανησυχείτε, πάτερ, οι άγγελοι ήδη με έχουν κοινωνήσει.
Κοίταξα το πρόσωπό του και κατάλαβα ότι είναι αλήθεια.»
Ήλθε η τελευταία μέρα της ζωής του Γέροντα. Την ημέρα αυτή ο πατήρ Σεραφείμ είπε.
Σήμερα δεν μπορώ να δεχτώ κανένα. Θα προσεύχομαι.
Το βράδυ κάλεσε στο κελί του τους συγγενείς του και έδωσε στο καθένα ευλογία, εικόνα του οσίου Σεραφείμ του Σαρόβ.
Άναψαν όλα τα καντήλια και όλοι γονάτισαν. Άρχισαν να διαβάσουν τους χαιρετισμούς της Υπεραγίας Θεοτόκου, του Άγιου Νικολάου και του οσίου Σεραφείμ του Σαρόβ.
Κάλεσαν τον πατέρα Αλέξιο του Καζάν για να εξομολογηθεί ο Γέροντας τελευταία φορά. Όταν ο πατήρ Αλέξιος άκουγε την εξομολόγηση του στο πρόσωπο του έτρεχαν δάκρυα. Μετά την εξομολόγηση ο πατήρ Σεραφείμ μετάλαβε των Αχράντων Μυστηρίων.
Συνέχεια ρωτούσε τι ώρα είναι. Τελικά είπε στην αδελφή Σεραφείμα.
Διάβασε τις νεκρώσιμες ευχές.
Μετά, τελευταία φορά ρώτησε τι ώρα είναι. Ήταν γύρω στις δύο την νύχτα.
Τέλειωσαν.
Τελευταία φορά έκανε το σημείο του σταυρού, λέγοντας.
Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος.
Σώσε Κύριε και ελέησε όλο τον κόσμο.
Και έβαλε τα χέρια πάνω στο στήθος.
Ο Γέροντας κοιμήθηκε την νύχτα στις 3 Απριλίου το 1949 στο σπίτι του στην λεωφόρο Μάισκι. Μετα την κοίμηση του μια βδομάδα όλη η Βίριτσα ευωδίαζε.

ΝΟΥΘΕΣΙΕΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΤΗΣ ΒΙΡΙΤΣΑ

* Τουλάχιστον μια φορά στη ζωή μας πρέπει να ανάψουμε κερί για αυτούς πουthe church of Kazan Mother of God copy.jpg (23432 bytes) προσβάλαμε, που απατήσαμε, που κλέψαμε κάτι, που χρωστούσαμε και δεν ξεχρεώσαμε.
* Ο Κύριος έχει δύναμη να αναδείξει τους εργάτες αν εμείς θα Τον παρακαλούμε. Άς προσευχόμαστε και ας Τον ικετεύουμε και τότε από τις πέτρες θα αναδείξει ο Κύριος τους εκλεκτούς του.
* Όταν κάποιος παραπονιόνταν στον Γέροντα ότι τους συκοφαντούν, εκείνος έλεγε «ας λένε οι άλλοι για μας άσχημα λόγια. Εμείς να προσπαθούμε να τα κάνουμε όλα καλά».
* Ο Γέροντας έλεγε, ότι θα έλθει καιρός που κοντά σε κάθε πιστό θα είναι σαράντα άπιστοι και θα τον ικετεύουν να τους σώσει.
* Ο Κύριος μπορεί και χίλια χρόνια να περιμένει για να σωθεί έστω και ένας άνθρωπος για να αναπληρωθεί ο αριθμός των αγγέλων που έπεσαν.
* Και στους πιο δύσκολους καιρούς θα μπορέσει εύκολα να σωθεί αυτός που θα ασχοληθεί με επιμέλεια με την προσευχή του Ιησού, ανεβαίνοντας με την συχνή επίκληση του ονόματος του Υιού του Θεού στην αδιάλειπτη προσευχή.
* Ο γέροντας πολλές φορές έλεγε ότι πρέπει οπωσδήποτε ο χριστιανός να προσεύχεται για τους εχθρούς του. Και πιο συγκεκριμένα έλεγε το εξής. «Οπωσδήποτε να προσευχόμαστε για τους εχθρούς μας. Αν δεν προσευχόμαστε είναι σαν να ρίχνουμε πετρέλαιο στην φωτιά και η φλόγα γίνεται όλο και πιο μεγάλη …;Πάντα να ευχαριστείς για όλα, ακόμα και για τις θλίψεις τον Κύριο και την Παναγία» …;
* « …;.Θα έλθει καιρός που όχι οι διωγμοί αλλά τα χρήματα και τα αγαθά αυτού του κόσμου θα απομακρύνουν τους ανθρώπους από τον Θεό. Και θα χαθούν ψυχές πολύ περισσότερες από ότι τον καιρό των διωγμών. Από την μια μεριά θα χρυσώνουν τους τρούλους και θα βάζουν επάνω τους τους σταυρούς και από την άλλη παντού θα βασιλεύει κακία και ψεύδος. Η αληθινή Εκκλησία πάντα θα διώκεται. Αυτοί που θέλουν να σωθούν θα σώζονται με τις ασθένειες και τις θλίψεις. Ο τρόπος που θα γίνονται οι διωγμοί θα είναι πολύ πονηρός και θα είναι πολύ δύσκολο κανείς να προβλέψει τους διωγμούς. Φοβερός θα είναι αυτός ο καιρός, λυπάμαι αυτούς που θα ζουν τότε».
* Ο γέροντας αγαπούσε παρά πολύ την νεολαία. Τότε οι νέοι δεν πήγαιναν σχεδόν καθόλου στην εκκλησία και ο Γέροντας χαιρόταν παρά πολύ, όταν αυτοί τον επισκέπτονταν. Ο πατήρ Σεραφείμ έλεγε ότι θα είναι παρά πολύ μεγάλος ο ρόλος της νεολαίας στην μελλοντική αναβίωση της εκκλησιαστικής ζωής. Έλεγε επίσης ότι θα έλθει η εποχή που η διαφθορά και η ακολασία μεταξύ των νέων θα φτάσει σε έσχατο σημείο. Παρθένοι νέοι σχεδόν δεν θα υπάρχουν. Θα βλέπουν την ατιμωρησία τους και θα νομίζουν ότι όλα τους είναι επιτρεπτά για να ικανοποιούν τις επιθυμίες τους …;..θα τους καλέσει, όμως ο Θεός και θα καταλάβουν ότι δεν είναι δυνατόν να συνεχίσουν μια τέτοια ζωή και με διάφορους τρόπους θα οδηγηθούν στον Θεό. Σε πολλούς θα υπάρχει τάση για ασκητική ζωή. Αυτοί που παλιά ήταν αμαρτωλοί και οινοπότες θα γεμίσουν τις εκκλησίες και θα αισθανθούν μεγάλη διψά για την πνευματική ζωή. Πολλοί θα γίνουν μοναχοί. Θ` ανοίξουν τα μοναστήρια και οι εκκλησίες θα είναι γεμάτη πιστούς. Θα πάνε οι νέοι προσκύνημα στους αγίους τόπους. Ωραία θα είναι εκείνη η εποχή. Το ό,τι σήμερα αμαρτάνουν πολύ, θα τους οδηγήσει σε πιο βαθιά μετάνοια. Όπως το κερί που πριν σβήσει λάμπει δυνατά και πετάει σπινθήρες και με το φως του φωτίζει το γύρο σκοτάδι, έτσι θα είναι και η ζωή της εκκλησίας στην έσχατη εποχή. Και ο καιρός αυτός είναι κοντά.
* Ο πατήρ Σεραφείμ έλεγε συχνά. «Πολλές φορές γινόμαστε άρρωστοι επειδή δεν προσευχόμαστε πριν αρχίσουμε το φαγητό μας και δεν ζητάμε από τον Θεό να το ευλογήσει. Παλιά οι άνθρωποι όλα που έκαναν τα έκαναν με προσευχή. Προσεύχονταν όταν όργωναν τη γη, στη σπορά Προσεύχονταν, Προσεύχονταν και όταν θέριζαν τους καρπους. Εμείς σήμερα δεν γνωρίζουμε ποιοι παράγουν αυτά που τρώμε και πολλές φορές δεν ξέρουμε ποιοι μαγειρεύουν το φαγητό μας. Μπορεί αυτοί να βρίζουν και να βλασφημούν, όταν το μαγειρεύουν, γι` αυτό καλό θα ήταν πριν φάμε το φαγητό μας να ρίξουμε πανό του λίγο αγιασμό. Όλα αυτά που χρησιμοποιούμε για τροφή είναι δώρα της αγαπης του Θεού στους ανθρώπους. Μέσω αυτών όλη η φύση και ο νοητός κόσμος των αγγέλων διακονούν τον άνθρωπο. Για αυτό κάθε φορά όταν καθόμαστε να φάμε, πρέπει να προσευχόμαστε με πολλή επιμέλεια …;.».

ΘΑΥΜΑΣΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥ

Ο άγιος Σεραφείμ έχει κάνει πολλά θαύματα τόσο στο βίο του όσο και μετα την κοίμηση του. Θα αναφέρουμε ορισμένα ενδεικτικά.

Την πρώτη μέρα μετα την κοίμηση του πατρός Σεραφείμ μια γυναίκα ήλθε μαζί με την κόρη της που ήταν τυφλή να αποχαιρετίσει τον Γέροντα. Τον πλησίασαν και η γυναίκα είπε στο κορίτσι.
Φίλησε το χέρι του παππούλη.
Το κορίτσι φίλησε το χέρι του Γέροντα και αμέσως ανέβλεψε.

Η μάρτυρας των γεγονότων Ελένη Σ. λέει « …;Η κηδεία του Γέροντα έγινε στις 24 Μαρτίου με το παλιό ημερολόγιο. Μέχρι τότε το λείψανο του βρισκόταν στην εκκλησία. Οι ιερείς συνέχεια ψάλανε τις νεκρώσιμες ακολουθίες και όλος ο κόσμος προσευχόταν. Εγώ αρκετές φορές πλησίασα τον Γέροντα και φίλησα το χέρι του. Και κάθε φορά το χέρι του ήταν θερμό και μαλακό, σαν το χέρι ενός ζωντανού ανθρώπου …; …;».

ΠΩΣ Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΒΟΗΘΗΣΕ ΕΝΑΝ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟ

Μια μέρα μια γυναίκα επισκέφτηκε τον πατέρα Σεραφείμ στο σπίτι του στην λεωφόρο Πίλνι. Πριν φύγει ο Γέροντας του είπε.
Θα βγεις στην λεωφόρο Κομμουνάλνι, θα περάσεις την γέφυρα και Εκει θα συναντήσεις ένα αξιωματικό.
Αυτός είναι σε πολύ δύσκολη θέση, δώσε του αυτόν τον φάκελο.
Μέσα στο φάκελο ήταν ένα σεβαστό ποσό. Πράγματι μόλις πέρασε την γέφυρα συναντήθηκε με ένα αξιωματικό. Στην αρχή τράπηκε να του δώσει τα χρήματα, αλλά για να μην παρακούσει τον Γέροντα τον πλησίασε και του είπε, ότι ο πατήρ Σεραφείμ θέλει να του δώσει αυτά τα λεφτά. Ο αξιωματικός με δάκρυα στα μάτια πήρε τον φάκελο. Είπε στη γυναίκα ότι το σπίτι του κάηκε και βρέθηκε στο δρόμο σχεδόν γυμνός
Τον ρώτησε που μένει ο άγιος αυτός Γέροντας να πάει να τον ευχαριστήσει.

Όταν ο πατήρ Σεραφείμ τελούσε ευχέλαια και αγιασμούς, μετα το τέλος της ακολουθίας, έκανε για όλους κοινό τραπέζι. Πριν αρχίσει το φαγητό ο Γέροντας μόνο του έκοβε το ψωμί και έδινε στον καθένα από ένα κομμάτι. Επισεις μαζί με το ψωμί έδινε στο καθένα από τρία κομμάτια ζάχαρη. Δίνοντας τα στον άνθρωπο τον ευλογούσε ταυτόχρονα. Στους αρρώστους ο Γέροντας έδινε πρόσφορα τα οποια τρώγοντας οι άνθρωποι γίνονταν καλά.

Άνθρωποι που έχουν επισκεφτεί τον Γέροντα, λένε ότι πάντα γύρω από το σπίτι, όπου ζούσε ο πατήρ Σεραφείμ, υπήρχε ευωδιά. Και κάθε επισκέπτης αισθάνονταν την παρουσία της θειας χάριτος.

Λίγες μέρες πριν αρχίσει ο πόλεμος μεταξύ Σοβιετικής Ένωσης και Γερμανίας ο Γέροντας είπε σε μια γυναίκα, πνευματικό του παιδί.
Την Παρασκευή να έλθεις οπωσδήποτε γιατι την Κυριακή θ` αρχίσει πόλεμος, και δεν θα ειδωθούμε πολύ καιρό.
Την Παρασκευή εκείνη δεν ήλθε και την Κυριακή, στις 22 Ιουνίου του 1941 άρχισε ο πόλεμος.

Ένας ιερέας άρχισε να πίνει. Δυο φορές είδε στο όνειρό του τον πατέρα Σεραφείμ που του είπε αυστηρά.
Πρέπει να σταματήσεις να πίνεις!
Εκείνος όμως δεν σταμάτησε. Τίτε ο Γέροντας εμφανίστηκε μπροστά του και του είπε.
Αν δεν πάψεις να πίνεις θα πεθάνεις!!
Αλλά ούτε αυτό τον έκανε να σταματήσει.
Μετα από λίγο αρρώστησε. Οι γιατροί είπαν ότι έχει καρκίνο.
Τότε ο ιερέας εκείνος άρχισε να κλαίει και να μετανοεί.
Αυτό όμως δεν μπόρεσε ν` αλλάξει την κατάσταση, η ασθένεια προχωρούσε και σε λίγο, όπως και το είχε πει ο πατήρ Σεραφείμ, ο ιερέας αυτός πέθανε.

Μια γυναίκα γιατρός που ήταν άνθρωπος πιστός συνελήφθη και στάλθηκε στην εξορία γιατί δεχόταν τους ασθενείς χωρίς να έχει άδεια των κρατικών αρχών. Όταν γύρισε από την εξορία δεν ήθελε να ασχολείται πια με την ιατρική γιατι φοβόταν μήπως την εξορίσουν ξανά. Αλλά μόλις έπαψε να δέχεται τους αρρώστους η ίδια τυφλώθηκε. Στην συνεχεία παραθέτουμε την ιστορία που την διηγείται η ίδια.
«Άκουσα ότι στην Βιρίτσα ζει ένας Γέροντας που μπορεί να με βοηθήσει και παρακάλεσα τον άνδρα μου να με πάει σ` αυτόν.
Δεν ήξερα ότι ήδη έχουμε πάει σ` αυτόν τον Γέροντα πριν πολλά χρόνια. Την πρώτη φορά πήγαμε σ` αυτόν επειδή ο άνδρας μου άρχισε να πίνει και τότε ο Γέροντας τον θεράπευσε.
Όταν φτάσαμε στο σπίτι του και μπήκαμε στο κελί του Γέροντα εγώ βέβαια δεν μπόρεσα να τον γνωρίσω, αλλά εκείνος μας θυμήθηκε αμέσως. Τον παρακάλεσα.
Γέροντα προσευχηθείτε για μένα, δυο χρόνια τώρα που δεν βλέπω τίποτα.
Και τι τα χρειάζεσαι τα μάτια;
Πώς τι τα χρειάζομαι, αφού σας λέω ότι δεν βλέπω τίποτα.
Και από πού ξέρεις ότι μπορώ να σε βοηθήσω;
Οι άλλοι μου το είπαν.
Προσευχηθείτε για μένα βοηθήστε με.
Δεν βοηθάω εγώ, ο Θεός βοηθάει.
Και για πιο λόγο να σε θεραπεύσω;
Εσύ έφυγες, φοβήθηκες να μην σε βάλουν μέσα.
Φοβάσαι και δεν δέχεσαι κανένα. Αφού δεν θέλεις να βλέπεις τον πόνο των συνανθρώπων σου και δεν θέλεις να τους βοηθάς, ο Θεός σου έστειλε την τύφλωση.
Πάτερ σας υπόσχομαι, αν αναβλέψω, θα βοηθάω τους ανθρώπους μέχρι το τέλος της ζωής μου και άς με στέλνουν όπου θέλουν.
Και εσύ είπε ο Γέροντας στον άνδρα μου δεν θυμάσαι πως μου υποσχέθηκες ότι δεν θα πίνεις και δεν θα καπνίζεις;
Γιατί άρχισες πάλι;
Και τώρα μου έφερες την γυναίκα σου για να την θεραπεύσω. Και εσύ φταις για την αρρώστια της. Μαζί με όλα τα άλλα και εσύ την έκανες τυφλή. Αυτή είναι τυφλή στα μάτια και εσύ τυφλός στο πνεύμα.
Ο γέροντας μιλούσε με μας πολλή ώρα και μας νουθετούσε.
Θυμήθηκα πως το είχαμε επισκεφθεί παλιά, ομολογήσαμε τις αμαρτίες και τα σφάλματα μας και του ζητήσαμε συγγνώμη. Μετα από όλα αυτά ο πατήρ Σεραφείμ είπε.
Φέρτε μου λίγο λάδι.
Όταν έφεραν το λαδί, μου είπε.
Χρίσε μ` αυτό τα μάτια σου.
Το έκανα. Μετα από μια δυο ώρες ο Γέροντας πάλι είπε.
Και τώρα ΄φέρτε αγιασμό.
Έφεραν τον αγιασμό. Έπλυνα μ` αυτό τα μάτια μου, όπως μου είπε ο Γέροντας και ανάβλεψα! Είδα τον Γέροντα ξαπλωμένο πάνω στο κρεβάτι του.
Δεν μπορώ να περιγράψω την χαρά μου. Ο πατήρ Σεραφείμ μου είπε.
Να μην λες σε κανένα ποιος σε γιάτρεψε.
Άρχισα πάλι να δέχομαι τους αρρώστους και από τότε δεν αρνιόμουν ποτέ να προσφέρω βοήθεια στους ανθρώπους που την ζητούσαν»

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟ ΤΟΥ ΆΓΙΟΥ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΤΗΣ ΒΙΡΙΤΣΑ
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΑΠΟ ΤΑ ΡΩΣΙΚΑ

Ως αστέρι λαμπερό της Ρωσίας έλαμψες στην Βίριτσα,
όσιε πάτερ Σεραφείμ και από την δύναμη του Αγίου Πνεύματος, καθοδηγούμενος,
με το φως των θαυμάτων σου, φώτισες νοερός την χώρα μας.
Για αυτό προσφεύγοντας στον τάφο σου με κατάνυξη κράζουμε.
Πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ να σωθούν οι ψυχές μας.

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ

>Αγίου Σεραφείμ της Βίριτσα

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ

Ο Άγιος Σεραφείμ της Βιρίτσα (1866-1949) είναι ένας από τους περίπου χίλιους διακόσους (1.200) αγίους τους οποίους ανεκήρυξε η Αρχιερατική Σύνοδος της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ρωσίας. Η Σύνοδος συνήλθε στις 13 – 16 Αυγούστου του 2000 στο ναό του Χριστού Σωτήρος στη Μόσχα.
Το παρακάτω κείμενο αποτελεί ένα γράμμα που εστάλη από τον πατέρα Σεραφείμ σε ένα πνευματικό του παιδί, επίσκοπο, ο οποίος βρισκόταν στη φυλακή. Είναι ένας λόγος παρηγοριάς και νουθεσίας που ο Δημιουργός Θεός απευθύνει στην ψυχή του ανθρώπου.

«Έχεις ποτέ σκεφθεί ότι όλα όσα αφορούν εσένα, αφορούν και Εμένα; Διότι αυτά που αφορούν εσένα αφορούν την κόρη του οφθαλμού Μου.
Είναι πολύτιμη στα μάτια Μου (ομιλεί για την ψυχή), και σε έχω αγαπήσει, γι’ αυτό είναι ιδιαίτερη χαρά για Μένα να σε εκπαιδεύσω.
Όταν οι πειρασμοί έρχονται επάνω σου και ο πόλεμος, σαν το ποτάμι, θέλω να ξέρεις ότι,
Από Μένα ήταν αυτό.
……………………………………………………………………………………………..

Είμαι ο Θεός σου, οι περιστάσεις της ζωής είναι στα χέρια μου, δεν βρέθηκες τυχαία στη θέση σου, είναι ακριβώς η θέση που σου έχω ορίσει.
Δεν με παρακαλούσες να σου μάθω την ταπείνωση; Και να, σε έβαλα σε αυτό ακριβώς το περιβάλλον, στο σχολείο όπου διδάσκουν αυτό το μάθημα.
Το περιβάλλον σου, και αυτοί που ζουν γύρω σου, εκτελούν μόνο το θέλημά Μου. Έχεις οικονομικές δυσκολίες και μόλις τα βγάζεις πέρα, να ξέρεις ότι,
Από Μένα ήταν αυτό.

Έκανες σχέδια και είχες δικούς σου σκοπούς. Μου τα έφερες να τα ευλογήσω.
Αλλά Εγώ θέλω να αφήσεις σε Μένα, να κατευθύνω και να χειραγωγώ τις περιστάσεις της ζωής σου, διότι είσαι το ορφανό, και όχι πρωταγωνιστής.
Σε βρήκαν απροσδόκητες αποτυχίες, και η απελπισία κατέλαβε την καρδιά σου, να ξέρεις,
Από Μένα ήταν αυτό.

Διότι με αυτή την κούραση και το άγχος δοκιμάζω πόσο ισχυρή είναι η πίστη σου στις υποχρεώσεις Μου και την παρρησία σου στην προσευχή για τους συγγενείς σου.

……………………………………………………………………………………..

Να θυμάσαι πάντοτε ότι κάθε δυσκολία που θα συναντήσεις, κάθε προκλητική λέξη, κάθε διαβολή και κατάκριση, κάθε εμπόδιο στα έργα σου, που θα μπορούσε να προκαλέσει αγανάκτηση και απογοήτευση, κάθε φανέρωση της αδυναμίας και της ανικανότητός σου, θα χρίεται με αυτό το έλαιο,
Από Μένα ήταν αυτό.

Να θυμάσαι πως κάθε εμπόδιο είναι νουθεσία από το Θεό, και γι’ αυτό να βάλεις στην καρδιά σου αυτό το λόγο, που σου έχω αποκαλύψει την ημέρα αυτή,
Από Μένα ήταν αυτό.

Να ξέρεις και να θυμάσαι πάντα όπου και να είσαι, ότι οποιοδήποτε κεντρί θα αμβλυνθεί μόλις θα μάθεις σε όλα να βλέπεις Εμένα. Όλα σου στάλθηκαν από Μένα, για την τελείωση της ψυχής σου:

Όλα αυτά ήταν από Μένα».

Ευχαριστώ το Γιάννη Σπάνο που μου γνώρισε μέσα από την κοινότητα του † Άγιο Όρος (Agio Oros) – Mount Athos τον Άγιο Σεραφείμ της Βίριτσα.
——————–

Ακόμη περισσότερα στοιχεία από τη ζωή του Αγίου Σεραφείμ της Βίριτσα και τις πνευματικές του νουθεσίες

Ο όσιος Σεραφείμ την Βίριτσα κατά κόσμο Βασίλειος Μουραβιόβ του Νικολάου γεννήθηκε
Στις 31 Μαρτίου του 1866, με το παλιό ημερολόγιο, στο χωριό Βαχρομέγεβο τηςBIRITSA copy.jpg (13923 bytes) περιοχής Ριμπινσκ, νομού
Γιαροσλάβλ. Μετά τον Βασίλειο στην οικογένεια γεννήθηκαν δύο κοριτσάκια η Ελισάβετ το έτος 1871 και η Ευδοκία το έτος 1875. Και τα δυο όμως πέθαναν πολύ σύντομα, δεν έζησαν ούτε ένα χρόνο.
Στις 5 Σεπτεμβρίου του 1876 πέθανε από φυματίωση, ο πατέρας του Βασιλείου και το παιδί έμεινε με την μητέρα του, που και αυτή ήταν άρρωστη.
Από μικρός ήθελε να γίνει μονάχος. Μια μέρα πήρε την άδεια από το αφεντικό του, πήγε πρωί πρωί στην Λαύρα του αγίου Αλεξάνδρου Νίεβσκι με σκοπό να μιλήσει με τον ηγούμενο. Επειδή όμως ήταν νωρίς ο ηγούμενος δεν τον δέχτηκε και οι μοναχοί του πρότειναν να πάει να μιλήσει με ένα γέροντα μεγαλόσχημο
μοναχό. Η απάντηση του διορατικού αυτού γέροντα ήταν η εξής.
Να μείνει στο κόσμο, να κάνει οικογένεια, να θρέψει τα παιδιά του και μετα μαζί με την σύζυγο του να
αφιερώσει το υπόλοιπο της ζωή του στην μοναχική άσκηση.
Πράος και ταπεινός όπως ήταν ο Βασίλειος δέχτηκε τα λόγια αυτά στην καρδιά του σαν να ήταν θέλημα Θεού και προσπάθησε να εναρμονίσει την ζωή του στην κατεύθυνση που του έδωσε ο Κύριος μέσω του πιστού του δούλου.
Εργαζόμενος στο εμπορικό κέντρο ο Βασίλειος έμαθε μόνος του γράμματα. Στα δεκαέξι του χρόνια ο ιδιοκτήτης του καταστήματος τον έκανε βοηθό του και στα δεκαεφτά του πρώτο διαχειριστή του καταστήματος, που ήταν πρώτος μετα τον καταστηματάρχη.
Το 1890 η Όλγα Ναϊντενοβα του Ιωάννου παντρεύτηκε τον Βασίλειο.
Η Όλγα γεννήθηκε το 1872 στο χωριό Κομπιλίνο και ήταν από αγροτική οικογένεια.
Από παιδί ήθελε να γίνει μοναχή. Μια μέρα πήγε εκδρομή στο μοναστήρι των Ιβήρων. Εκει είχε συζήτηση με μια μεγαλόσχημη μονάχη Πελαγία, η οποια ήταν καθοριστική για όλη της την ζωή.
Η γερόντισσα τις έδωσε ευλογία να μείνει στο κόσμο, να παντρευτεί ένα ευσεβή άνθρωπο και μετα από πολλά χρόνια οικογενειακής ζωής και κατόπιν κοινής συμφωνίας να λάβει το μοναχικό σχήμα.
Ο Βασίλειος ασχολήθηκε με το εμπόριο γουναρικών. Η επιχείρηση προχωρούσε παρά πολύ καλά, τόσο που το όνομα της έγινε γνωστό όχι μόνο στην Ρωσία αλλά και στην Γαλλία, Γερμανία, Αγγλία, και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Ο Βασίλειος έγινε εκατομμυριούχος αλλά ποτέ δεν ξέχασε την ευλογία του γέροντος της Λαύρας. Προσπαθούσε πάντα να κάνει το καλό και να βοήθα τους φτωχούς και ανήμπορους ανθρώπους. Το μεγαλύτερο μέρος των εισοδημάτων του, το έδινε στα μοναστήρια, τις εκκλησίες και τα φιλανθρωπικά ιδρύματα.
Το 1897 ο Βασίλειος τελείωσε την ΑΝΩΤΑΤΗ ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΣΤΗΝ Αγια ΠΕΤΡΟΥΠΟΛΗ.
Τότε στην οικογένεια Μουραβιόβ γεννήθηκαν δυο παιδία, ένα αγόρι που το ονόμασαν Νικόλαο και μετα ένα κορίτσι, που βαπτίστηκε με το όνομα Όλγα.
Η μικρή Όλγα έζησε μόνο ένα χρόνο. Μετα το θάνατο της οι σύζυγοι με κοινή συμφωνία ζούσαν σαν αδέλφια.
Το Σεπτέμβριο του 1920 ο Βασίλειος έγινε δόκιμος στην Λαύρα του Άγιου Αλεξάνδρου Νίεβσκι.
Στις 16 Οκτωβρίου του ίδιου έτους έγινε μονάχος με το όνομα Βαρνάβας. Μετα από λίγο χειροτονήθηκε διάκονος και στις 29 Αυγούστου του 1921, χειροτονήθηκε πρεσβύτερος.
Το 1927 ο πατήρ Βαρνάβας ενδύθηκε το μεγάλο σχήμα και μετονομάστηκε Σεραφείμ, προς τιμή του αγίου Σεραφείμ του Σάρωφ.
Τότε έγινε και πνευματικός της Λαύρας.
Την άνοιξη του 1949 ο πατήρ Σεραφείμ αρρώστησε βαριά.
Όλα τα πνευματικά του παιδιά προσεύχονταν για την υγεία του. Δεν μπορούσαν να φανταστούν πως θα ζούσαν χωρίς αυτόν.
Ο πατήρ Σεραφείμ τους έλεγε. «Τι νομίζεται, ότι ο Θεός δεν ακούει τις προσευχές μας; Αν Τον, παρακαλούσα, αμέσως θα μου χάριζε υγεία. Αλλά όχι όπως θέλω εγώ- ας γίνει Πάτερ το θέλημα σου, τώρα και στους αιώνες, ας γίνει το δικό σου θέλημα και όχι το δικό μου. Ας με επισκεφτούν όλες οι αρρώστιες. Να γίνει κατά το θέλημα σου!»
Λίγο πριν πεθάνει ο πατήρ Σεραφείμ κοιμόταν δώδεκα μέρες και δώδεκα νύχτες συνεχόμενες. Όλο αυτό το διάστημα τον παρακολουθούσε γιατρός. Η καρδιά του σχεδόν δεν ακουγόταν όλες αυτές τις μέρες.
Όταν ο γέροντας ξύπνησε, είπε στην αδελφή Σεραφείμα.
«Επισκέφτηκα πολλές ΄χώρες. Και δεν βρήκα χώρα καλύτερη από την δική μας και πίστη δεν είδα καλύτερη. Να λες σε όλους να μην αφήνουν την Ορθοδοξία.
Λίγο πριν το θάνατο του τον επισκέφτηκε η Παναγία. Η Θεοτόκος ήρθε την νύχτα.
Ο Γέροντας γνώριζε ποιος θα τον επισκεφτεί, για αυτό είπε στις γυναίκες που τον υπηρετούσαν, να ανάψουν όλα τα καντήλια.
Η Παναγία του φανερώθηκε κάτω από μια σημύδα που φύτρωνε μπροστά στο παράθυρο του κελιού του.
Ο πατήρ Σεραφείμ έλεγε, σε καμιά περίπτωση να μην κοπή αυτό το δέντρο.
Δυο βδομάδες πριν την κοίμηση του ο πατήρ σεραφείμ είπε στον πατέρα Αλέξιο Κιμπάρντιν, ιερέα της εκκλησίας της Παναγίας του Καζάν στην Βιρίτσα, ότι η Παναγία πρόσταξε να μεταλαμβάνει κάθε μέρα των Αχράντων Μυστηρίων.
Ο πατήρ Αλέξιος διηγείται.
«Κοινωνούσα τον Γέροντα κάθε νύχτα, σύμφωνα με τον λόγο του. Αλλά μια φορά κοιμήθηκα και δεν άκουσα το ξυπνητήρι. Ξύπνησα στις τέσσερις το πρωί συνήθως τον κοινωνούσα στις δυο πήρα τα Τίμια Δώρα και κυριολεκτικά έτρεξα προς το σπίτι του Γέροντα.
Όταν μπήκα μέσα στο σπίτι και μετα στο κελί του ο Γέροντας ήταν ξαπλωμένος πάνω στο κρεβάτι και το πρόσωπο του σκορπούσε φως. Του ζήτησα συγγνώμη αλλά ο πατήρ Σεραφείμ μου είπε.
Μην ανησυχείτε, πάτερ, οι άγγελοι ήδη με έχουν κοινωνήσει.
Κοίταξα το πρόσωπό του και κατάλαβα ότι είναι αλήθεια.»
Ήλθε η τελευταία μέρα της ζωής του Γέροντα. Την ημέρα αυτή ο πατήρ Σεραφείμ είπε.
Σήμερα δεν μπορώ να δεχτώ κανένα. Θα προσεύχομαι.
Το βράδυ κάλεσε στο κελί του τους συγγενείς του και έδωσε στο καθένα ευλογία, εικόνα του οσίου Σεραφείμ του Σαρόβ.
Άναψαν όλα τα καντήλια και όλοι γονάτισαν. Άρχισαν να διαβάσουν τους χαιρετισμούς της Υπεραγίας Θεοτόκου, του Άγιου Νικολάου και του οσίου Σεραφείμ του Σαρόβ.
Κάλεσαν τον πατέρα Αλέξιο του Καζάν για να εξομολογηθεί ο Γέροντας τελευταία φορά. Όταν ο πατήρ Αλέξιος άκουγε την εξομολόγηση του στο πρόσωπο του έτρεχαν δάκρυα. Μετά την εξομολόγηση ο πατήρ Σεραφείμ μετάλαβε των Αχράντων Μυστηρίων.
Συνέχεια ρωτούσε τι ώρα είναι. Τελικά είπε στην αδελφή Σεραφείμα.
Διάβασε τις νεκρώσιμες ευχές.
Μετά, τελευταία φορά ρώτησε τι ώρα είναι. Ήταν γύρω στις δύο την νύχτα.
Τέλειωσαν.
Τελευταία φορά έκανε το σημείο του σταυρού, λέγοντας.
Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος.
Σώσε Κύριε και ελέησε όλο τον κόσμο.
Και έβαλε τα χέρια πάνω στο στήθος.
Ο Γέροντας κοιμήθηκε την νύχτα στις 3 Απριλίου το 1949 στο σπίτι του στην λεωφόρο Μάισκι. Μετα την κοίμηση του μια βδομάδα όλη η Βίριτσα ευωδίαζε.

ΝΟΥΘΕΣΙΕΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΤΗΣ ΒΙΡΙΤΣΑ

* Τουλάχιστον μια φορά στη ζωή μας πρέπει να ανάψουμε κερί για αυτούς πουthe church of Kazan Mother of God copy.jpg (23432 bytes) προσβάλαμε, που απατήσαμε, που κλέψαμε κάτι, που χρωστούσαμε και δεν ξεχρεώσαμε.
* Ο Κύριος έχει δύναμη να αναδείξει τους εργάτες αν εμείς θα Τον παρακαλούμε. Άς προσευχόμαστε και ας Τον ικετεύουμε και τότε από τις πέτρες θα αναδείξει ο Κύριος τους εκλεκτούς του.
* Όταν κάποιος παραπονιόνταν στον Γέροντα ότι τους συκοφαντούν, εκείνος έλεγε «ας λένε οι άλλοι για μας άσχημα λόγια. Εμείς να προσπαθούμε να τα κάνουμε όλα καλά».
* Ο Γέροντας έλεγε, ότι θα έλθει καιρός που κοντά σε κάθε πιστό θα είναι σαράντα άπιστοι και θα τον ικετεύουν να τους σώσει.
* Ο Κύριος μπορεί και χίλια χρόνια να περιμένει για να σωθεί έστω και ένας άνθρωπος για να αναπληρωθεί ο αριθμός των αγγέλων που έπεσαν.
* Και στους πιο δύσκολους καιρούς θα μπορέσει εύκολα να σωθεί αυτός που θα ασχοληθεί με επιμέλεια με την προσευχή του Ιησού, ανεβαίνοντας με την συχνή επίκληση του ονόματος του Υιού του Θεού στην αδιάλειπτη προσευχή.
* Ο γέροντας πολλές φορές έλεγε ότι πρέπει οπωσδήποτε ο χριστιανός να προσεύχεται για τους εχθρούς του. Και πιο συγκεκριμένα έλεγε το εξής. «Οπωσδήποτε να προσευχόμαστε για τους εχθρούς μας. Αν δεν προσευχόμαστε είναι σαν να ρίχνουμε πετρέλαιο στην φωτιά και η φλόγα γίνεται όλο και πιο μεγάλη …;Πάντα να ευχαριστείς για όλα, ακόμα και για τις θλίψεις τον Κύριο και την Παναγία» …;
* « …;.Θα έλθει καιρός που όχι οι διωγμοί αλλά τα χρήματα και τα αγαθά αυτού του κόσμου θα απομακρύνουν τους ανθρώπους από τον Θεό. Και θα χαθούν ψυχές πολύ περισσότερες από ότι τον καιρό των διωγμών. Από την μια μεριά θα χρυσώνουν τους τρούλους και θα βάζουν επάνω τους τους σταυρούς και από την άλλη παντού θα βασιλεύει κακία και ψεύδος. Η αληθινή Εκκλησία πάντα θα διώκεται. Αυτοί που θέλουν να σωθούν θα σώζονται με τις ασθένειες και τις θλίψεις. Ο τρόπος που θα γίνονται οι διωγμοί θα είναι πολύ πονηρός και θα είναι πολύ δύσκολο κανείς να προβλέψει τους διωγμούς. Φοβερός θα είναι αυτός ο καιρός, λυπάμαι αυτούς που θα ζουν τότε».
* Ο γέροντας αγαπούσε παρά πολύ την νεολαία. Τότε οι νέοι δεν πήγαιναν σχεδόν καθόλου στην εκκλησία και ο Γέροντας χαιρόταν παρά πολύ, όταν αυτοί τον επισκέπτονταν. Ο πατήρ Σεραφείμ έλεγε ότι θα είναι παρά πολύ μεγάλος ο ρόλος της νεολαίας στην μελλοντική αναβίωση της εκκλησιαστικής ζωής. Έλεγε επίσης ότι θα έλθει η εποχή που η διαφθορά και η ακολασία μεταξύ των νέων θα φτάσει σε έσχατο σημείο. Παρθένοι νέοι σχεδόν δεν θα υπάρχουν. Θα βλέπουν την ατιμωρησία τους και θα νομίζουν ότι όλα τους είναι επιτρεπτά για να ικανοποιούν τις επιθυμίες τους …;..θα τους καλέσει, όμως ο Θεός και θα καταλάβουν ότι δεν είναι δυνατόν να συνεχίσουν μια τέτοια ζωή και με διάφορους τρόπους θα οδηγηθούν στον Θεό. Σε πολλούς θα υπάρχει τάση για ασκητική ζωή. Αυτοί που παλιά ήταν αμαρτωλοί και οινοπότες θα γεμίσουν τις εκκλησίες και θα αισθανθούν μεγάλη διψά για την πνευματική ζωή. Πολλοί θα γίνουν μοναχοί. Θ` ανοίξουν τα μοναστήρια και οι εκκλησίες θα είναι γεμάτη πιστούς. Θα πάνε οι νέοι προσκύνημα στους αγίους τόπους. Ωραία θα είναι εκείνη η εποχή. Το ό,τι σήμερα αμαρτάνουν πολύ, θα τους οδηγήσει σε πιο βαθιά μετάνοια. Όπως το κερί που πριν σβήσει λάμπει δυνατά και πετάει σπινθήρες και με το φως του φωτίζει το γύρο σκοτάδι, έτσι θα είναι και η ζωή της εκκλησίας στην έσχατη εποχή. Και ο καιρός αυτός είναι κοντά.
* Ο πατήρ Σεραφείμ έλεγε συχνά. «Πολλές φορές γινόμαστε άρρωστοι επειδή δεν προσευχόμαστε πριν αρχίσουμε το φαγητό μας και δεν ζητάμε από τον Θεό να το ευλογήσει. Παλιά οι άνθρωποι όλα που έκαναν τα έκαναν με προσευχή. Προσεύχονταν όταν όργωναν τη γη, στη σπορά Προσεύχονταν, Προσεύχονταν και όταν θέριζαν τους καρπους. Εμείς σήμερα δεν γνωρίζουμε ποιοι παράγουν αυτά που τρώμε και πολλές φορές δεν ξέρουμε ποιοι μαγειρεύουν το φαγητό μας. Μπορεί αυτοί να βρίζουν και να βλασφημούν, όταν το μαγειρεύουν, γι` αυτό καλό θα ήταν πριν φάμε το φαγητό μας να ρίξουμε πανό του λίγο αγιασμό. Όλα αυτά που χρησιμοποιούμε για τροφή είναι δώρα της αγαπης του Θεού στους ανθρώπους. Μέσω αυτών όλη η φύση και ο νοητός κόσμος των αγγέλων διακονούν τον άνθρωπο. Για αυτό κάθε φορά όταν καθόμαστε να φάμε, πρέπει να προσευχόμαστε με πολλή επιμέλεια …;.».

ΘΑΥΜΑΣΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥ

Ο άγιος Σεραφείμ έχει κάνει πολλά θαύματα τόσο στο βίο του όσο και μετα την κοίμηση του. Θα αναφέρουμε ορισμένα ενδεικτικά.

Την πρώτη μέρα μετα την κοίμηση του πατρός Σεραφείμ μια γυναίκα ήλθε μαζί με την κόρη της που ήταν τυφλή να αποχαιρετίσει τον Γέροντα. Τον πλησίασαν και η γυναίκα είπε στο κορίτσι.
Φίλησε το χέρι του παππούλη.
Το κορίτσι φίλησε το χέρι του Γέροντα και αμέσως ανέβλεψε.

Η μάρτυρας των γεγονότων Ελένη Σ. λέει « …;Η κηδεία του Γέροντα έγινε στις 24 Μαρτίου με το παλιό ημερολόγιο. Μέχρι τότε το λείψανο του βρισκόταν στην εκκλησία. Οι ιερείς συνέχεια ψάλανε τις νεκρώσιμες ακολουθίες και όλος ο κόσμος προσευχόταν. Εγώ αρκετές φορές πλησίασα τον Γέροντα και φίλησα το χέρι του. Και κάθε φορά το χέρι του ήταν θερμό και μαλακό, σαν το χέρι ενός ζωντανού ανθρώπου …; …;».

ΠΩΣ Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΒΟΗΘΗΣΕ ΕΝΑΝ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟ

Μια μέρα μια γυναίκα επισκέφτηκε τον πατέρα Σεραφείμ στο σπίτι του στην λεωφόρο Πίλνι. Πριν φύγει ο Γέροντας του είπε.
Θα βγεις στην λεωφόρο Κομμουνάλνι, θα περάσεις την γέφυρα και Εκει θα συναντήσεις ένα αξιωματικό.
Αυτός είναι σε πολύ δύσκολη θέση, δώσε του αυτόν τον φάκελο.
Μέσα στο φάκελο ήταν ένα σεβαστό ποσό. Πράγματι μόλις πέρασε την γέφυρα συναντήθηκε με ένα αξιωματικό. Στην αρχή τράπηκε να του δώσει τα χρήματα, αλλά για να μην παρακούσει τον Γέροντα τον πλησίασε και του είπε, ότι ο πατήρ Σεραφείμ θέλει να του δώσει αυτά τα λεφτά. Ο αξιωματικός με δάκρυα στα μάτια πήρε τον φάκελο. Είπε στη γυναίκα ότι το σπίτι του κάηκε και βρέθηκε στο δρόμο σχεδόν γυμνός
Τον ρώτησε που μένει ο άγιος αυτός Γέροντας να πάει να τον ευχαριστήσει.

Όταν ο πατήρ Σεραφείμ τελούσε ευχέλαια και αγιασμούς, μετα το τέλος της ακολουθίας, έκανε για όλους κοινό τραπέζι. Πριν αρχίσει το φαγητό ο Γέροντας μόνο του έκοβε το ψωμί και έδινε στον καθένα από ένα κομμάτι. Επισεις μαζί με το ψωμί έδινε στο καθένα από τρία κομμάτια ζάχαρη. Δίνοντας τα στον άνθρωπο τον ευλογούσε ταυτόχρονα. Στους αρρώστους ο Γέροντας έδινε πρόσφορα τα οποια τρώγοντας οι άνθρωποι γίνονταν καλά.

Άνθρωποι που έχουν επισκεφτεί τον Γέροντα, λένε ότι πάντα γύρω από το σπίτι, όπου ζούσε ο πατήρ Σεραφείμ, υπήρχε ευωδιά. Και κάθε επισκέπτης αισθάνονταν την παρουσία της θειας χάριτος.

Λίγες μέρες πριν αρχίσει ο πόλεμος μεταξύ Σοβιετικής Ένωσης και Γερμανίας ο Γέροντας είπε σε μια γυναίκα, πνευματικό του παιδί.
Την Παρασκευή να έλθεις οπωσδήποτε γιατι την Κυριακή θ` αρχίσει πόλεμος, και δεν θα ειδωθούμε πολύ καιρό.
Την Παρασκευή εκείνη δεν ήλθε και την Κυριακή, στις 22 Ιουνίου του 1941 άρχισε ο πόλεμος.

Ένας ιερέας άρχισε να πίνει. Δυο φορές είδε στο όνειρό του τον πατέρα Σεραφείμ που του είπε αυστηρά.
Πρέπει να σταματήσεις να πίνεις!
Εκείνος όμως δεν σταμάτησε. Τίτε ο Γέροντας εμφανίστηκε μπροστά του και του είπε.
Αν δεν πάψεις να πίνεις θα πεθάνεις!!
Αλλά ούτε αυτό τον έκανε να σταματήσει.
Μετα από λίγο αρρώστησε. Οι γιατροί είπαν ότι έχει καρκίνο.
Τότε ο ιερέας εκείνος άρχισε να κλαίει και να μετανοεί.
Αυτό όμως δεν μπόρεσε ν` αλλάξει την κατάσταση, η ασθένεια προχωρούσε και σε λίγο, όπως και το είχε πει ο πατήρ Σεραφείμ, ο ιερέας αυτός πέθανε.

Μια γυναίκα γιατρός που ήταν άνθρωπος πιστός συνελήφθη και στάλθηκε στην εξορία γιατί δεχόταν τους ασθενείς χωρίς να έχει άδεια των κρατικών αρχών. Όταν γύρισε από την εξορία δεν ήθελε να ασχολείται πια με την ιατρική γιατι φοβόταν μήπως την εξορίσουν ξανά. Αλλά μόλις έπαψε να δέχεται τους αρρώστους η ίδια τυφλώθηκε. Στην συνεχεία παραθέτουμε την ιστορία που την διηγείται η ίδια.
«Άκουσα ότι στην Βιρίτσα ζει ένας Γέροντας που μπορεί να με βοηθήσει και παρακάλεσα τον άνδρα μου να με πάει σ` αυτόν.
Δεν ήξερα ότι ήδη έχουμε πάει σ` αυτόν τον Γέροντα πριν πολλά χρόνια. Την πρώτη φορά πήγαμε σ` αυτόν επειδή ο άνδρας μου άρχισε να πίνει και τότε ο Γέροντας τον θεράπευσε.
Όταν φτάσαμε στο σπίτι του και μπήκαμε στο κελί του Γέροντα εγώ βέβαια δεν μπόρεσα να τον γνωρίσω, αλλά εκείνος μας θυμήθηκε αμέσως. Τον παρακάλεσα.
Γέροντα προσευχηθείτε για μένα, δυο χρόνια τώρα που δεν βλέπω τίποτα.
Και τι τα χρειάζεσαι τα μάτια;
Πώς τι τα χρειάζομαι, αφού σας λέω ότι δεν βλέπω τίποτα.
Και από πού ξέρεις ότι μπορώ να σε βοηθήσω;
Οι άλλοι μου το είπαν.
Προσευχηθείτε για μένα βοηθήστε με.
Δεν βοηθάω εγώ, ο Θεός βοηθάει.
Και για πιο λόγο να σε θεραπεύσω;
Εσύ έφυγες, φοβήθηκες να μην σε βάλουν μέσα.
Φοβάσαι και δεν δέχεσαι κανένα. Αφού δεν θέλεις να βλέπεις τον πόνο των συνανθρώπων σου και δεν θέλεις να τους βοηθάς, ο Θεός σου έστειλε την τύφλωση.
Πάτερ σας υπόσχομαι, αν αναβλέψω, θα βοηθάω τους ανθρώπους μέχρι το τέλος της ζωής μου και άς με στέλνουν όπου θέλουν.
Και εσύ είπε ο Γέροντας στον άνδρα μου δεν θυμάσαι πως μου υποσχέθηκες ότι δεν θα πίνεις και δεν θα καπνίζεις;
Γιατί άρχισες πάλι;
Και τώρα μου έφερες την γυναίκα σου για να την θεραπεύσω. Και εσύ φταις για την αρρώστια της. Μαζί με όλα τα άλλα και εσύ την έκανες τυφλή. Αυτή είναι τυφλή στα μάτια και εσύ τυφλός στο πνεύμα.
Ο γέροντας μιλούσε με μας πολλή ώρα και μας νουθετούσε.
Θυμήθηκα πως το είχαμε επισκεφθεί παλιά, ομολογήσαμε τις αμαρτίες και τα σφάλματα μας και του ζητήσαμε συγγνώμη. Μετα από όλα αυτά ο πατήρ Σεραφείμ είπε.
Φέρτε μου λίγο λάδι.
Όταν έφεραν το λαδί, μου είπε.
Χρίσε μ` αυτό τα μάτια σου.
Το έκανα. Μετα από μια δυο ώρες ο Γέροντας πάλι είπε.
Και τώρα ΄φέρτε αγιασμό.
Έφεραν τον αγιασμό. Έπλυνα μ` αυτό τα μάτια μου, όπως μου είπε ο Γέροντας και ανάβλεψα! Είδα τον Γέροντα ξαπλωμένο πάνω στο κρεβάτι του.
Δεν μπορώ να περιγράψω την χαρά μου. Ο πατήρ Σεραφείμ μου είπε.
Να μην λες σε κανένα ποιος σε γιάτρεψε.
Άρχισα πάλι να δέχομαι τους αρρώστους και από τότε δεν αρνιόμουν ποτέ να προσφέρω βοήθεια στους ανθρώπους που την ζητούσαν»

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟ ΤΟΥ ΆΓΙΟΥ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΤΗΣ ΒΙΡΙΤΣΑ
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΑΠΟ ΤΑ ΡΩΣΙΚΑ

Ως αστέρι λαμπερό της Ρωσίας έλαμψες στην Βίριτσα,
όσιε πάτερ Σεραφείμ και από την δύναμη του Αγίου Πνεύματος, καθοδηγούμενος,
με το φως των θαυμάτων σου, φώτισες νοερός την χώρα μας.
Για αυτό προσφεύγοντας στον τάφο σου με κατάνυξη κράζουμε.
Πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ να σωθούν οι ψυχές μας.

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ