>

…Η πρώτη μορφή με την οποία συναντάται ο εγωι­σμός στην παιδική ψυχή είναι, συνήθως, η ματαιοδο­ξία στα ρούχα. Η χαρά των παιδιών για κάποιο και­νούργιο ρούχο είναι πράγματι φυσιολογική και αθώα, μόνον εάν δεν ξεπερνά ωρισμένα όρια. Όταν όμως αυτές οι εκδηλώσεις χαράς εκ μέρους των παιδιών είναι ατέλειωτες, όταν αυτά υπερηφανεύωνται για τα κοσμήματά τους, ή περιφρονούν τα άλλα παιδιά που είναι ντυμένα πιο άπλά, τότε τα φυσιολογικά όρια έ­χουν καταπατηθεί.
Η γελοία και κούφια αυτή ματαιοδοξία καλλιερ­γείται συχνά από τους ίδιους τους ασύνετους γονείς που στολίζουν τα παιδιά τους σαν κούκλες, και εν­θουσιασμένοι οι ίδιοι, τα φέρνουν μπροστά στον καθρέ­πτη να καμαρώσουν κι’ αυτά…

Για να μην υποθάλπουν την ματαιοδοξία της εν­δυμασίας στα παιδιά, οι γονείς πρέπει να αποφεύγουν τέτοιες άστοχες ενέργειες. Πρέπει να δώσουν στα παιδιά να καταλάβουν ότι μπροστά στον Θεό τα εντυπωσιακότερα και ακριβότερα ρούχα δεν έχουν καμμιά αξία, γιατί ο Θεός κοιτάζει όχι τα ρούχα αλλά την καρδιά και επομένως είναι πολύ ωραιότερο ένα παιδί με άσχημο και φτωχικό φόρεμα, που έχει όμως ευσεβή και καθαρή καρδιά. Ας τους υπενθυμί­σουν επίσης ότι και το Βρέφος – Ιησούς μέσα στη φά­τνη ήταν τυλιγμένο με φτωχικά σπάργανα.

Οι συνετοί γονείς θα μιλούν στα παιδιά τους όχι για ακριβά και πολυτελή ρούχα, αλλά για καθαρά και περιποιημένα, γιατί τα παιδιά πρέπει βεβαίως να μάθουν στην καθαριότητα. Γι’ αυτό μη θεωρείτε ως εγωισμό την άρνηση του παιδιού να φορέσει βρώμικο ή ξεσχισμένο ρούχο, να φάει ή να πιει από άπλυτο σκεύ­ος, ή αν αυτό επιθυμεί να είναι όλα γύρω του καθαρά και τακτικά. Αντιθέτως πρέπει να καλλιεργήσετε στα παιδιά με κάθε τρόπο την αγάπη προς την τάξη και την καθαριότητα.

Μια δεύτερη μορφή εγωισμού συναντούμε στα παιδιά όταν αυτά υπερηφανεύονται για τον πλούτο, ή την κοινωνική θέση και το αξίωμα των γονέων τους, περιφρονούν τα φτωχότερα παιδιά, θεωρούν τον εαυτό τους καλύτερο απ’ αυτά και γι’ αυτό τα αποφεύ­γουν, κοκ.

Για να μην οικειοποιηθούν τα παιδιά σας το σιχα­μένο αυτό ελάττωμα, να τα συνηθίζετε να είναι προσ­εκτικά και γλυκομίλητα. Να σέβονται κάθε άνθρωπο, πλούσιο ή φτωχό, διάσημο ή άσημο. Μην εμποδίζετε τη φιλία τους με φτωχά αλλά καλά, παιδιά. Μην τους επι­τρέπετε να μιλούν απότομα ή με θράσος στο βοηθητικό προσωπικό του σπιτιού ή σε οποιονδήποτε άλλον.

Εμπνεύσατε σ’ αυτά ότι ο Θεός προσέχει όχι τον πλούτο ή την διασημότητα, αλλά την αρετή και την τι­μιότητα. Μιλήστε τους για τον Ιησού, που διάλεξε για τον Εαυτό Του όχι πλούσιους και διάσημους γονείς αλλά ένα μαραγκό για προστάτη Του, και την φτωχή κόρη της Ναζαρέτ για Μητέρα Του.

Η τρίτη μορφή εγωισμού συναντάται στα παιδιά όταν αυτά διαρκώς ασχολούνται με τις πραγματικές ή φανταστικές αρετές τους.

Πολλά είναι τα παιδιά που υπερηφανεύονται για την επιμέλεια, την ευσέβεια ή τη σεμνότητά τους ή που φαντάζονται π.χ. ότι είναι οι καλύτεροι μαθητές στην τάξη τους κ.ο.κ.

Μέχρι εδώ δεν υπάρχει τίποτα το αξιοκατάκριτο σ’ αυτό που το παιδί θεωρεί τιμή του π.χ. να προοδεύει στο σχολείο ή να ξεχωρίζει για την καλή συμπεριφορά του. Η φιλοδοξία αυτή χαρακτηρίζει κάθε άνθρωπο και την τοποθέτησε στην παιδική καρδιά ο ίδιος ο Θεός.

Η φιλοδοξία όμως αυτή δεν πρέπει να ξεπερνά τα όρια γιατί τότε καταντά αναζήτηση τιμής στην μα­ταιότητα. Το παιδί πρέπει να είναι επιμελές, σεμνό, ευ­σεβές, όχι μόνο επειδή το επαινούν γι’ αυτό, αλλά επει­δή, αυτό ζητά ο Θεός. Και όσο μεγαλώνει, πρέπει να συνειδητοποιεί ότι πρέπει να κάνει το καλό από αίσθη­μα χρέους και με τη σκέψη στο Θεό και όχι μόνο για να απολαμβάνει τον έπαινο των ανθρώπων. Πρέπει να μάθει να αποφεύγει το κακό και την αμαρτία επειδή ο Θεός τα απαγόρευσε, και όχι από το φόβο της απο­δοκιμασίας και της τιμωρίας.

Προσέξτε σεις οι ίδιοι μην εμπνεύσετε στα παιδιά την έπαρση, την υψηλοφροσύνη, τον αυτοέπαινο, την υπέρμετρη φιλοδοξία, και καυχησιολογία. Μην επιτρέ­πετε σ’ αυτά να συζητούν πράγματα που δεν καταλα­βαίνουν και μην τα επαινείτε υπερβολικά όταν φέρονται καλά. Ένα χαϊδευτικό βλέμμα, ένα χαμόγελο ικα­νοποιήσεως, λίγα θερμά αλλά μετρημένα λόγια πρέ­πει να είναι αρκετά για να βραβεύσουν το παιδάκι που έκανε το καθήκον του.

Μην αφήνετε ποτέ τα παιδιά να μιλούν πολύ και να καυχόνται για τον εαυτό τους, ή να λαμβάνουν αυθαίρετα μέρος στις συζητήσεις των μεγάλων, να τους περιγελούν ή να τους διορθώνουν με αυθάδεια, σ’ ό,τι λέγουν.

Να τα μάθετε τέλος όπως είπαμε ήδη, στην ακρι­βή υπακοή, γιατί η υπακοή είναι ο καλύτερος δά­σκαλος της ταπεινοφροσύνης.

Αν θέλετε να μισήσουν τα παιδιά σας κάθε μορ­φή υπερηφάνειας, επάρσεως και ματαιοδοξίας, δεί­χνετε σ’ αυτά, πόσο μεγάλο αμάρτημα είναι ο εγωι­σμός στα μάτια του Θεού, ότι αυτός, όπως λέγει η Α­γία Γραφή είναι: «η αρχή πάσης αμαρτίας» και «βδέλυγμα ενώπιον του Θεού». Μιλήστε τους για τα κακά πνεύματα που, εξ αιτίας της υπερηφάνειας, ξέπεσαν από τον Ουρανό, για τους πρωτοπλάστους που, ένεκα του εγωισμού, θέλησαν με την παρότρυνση του Διαβόλου, να γίνουν κι’ αυτοί θεοί καί έχασαν έτσι τον Πα­ράδεισο. Πέστε ακόμη στα παιδιά που οδηγεί ο εγωι­σμός, πόσο φοβερά τιμωρείται ο εγωιστής και τονίστε τους ότι η υπερηφάνεια οδηγεί στη πτώση.

Μη λησμονήσετε να διδάσκετε στα παιδιά σας πόσο ευάρεστη είναι στον Θεό η αρετή της ταπεινο­φροσύνης και της απλότητας, πόσο ο Θεός υψώνει τον ταπεινό όπως την Μητέρα του Κυρίου και τους α­γίους. Το μεγαλύτερο όμως πρότυπο ταπεινοφροσύ­νης, όπως και σ’ όλες τις άλλες αρετές, είναι ο ίδιος ο Κύριος, ο Οποίος μας λέγει: «Μάθετε απ’ εμού, ότι πράος είμι και ταπεινός τη καρδία» (Ματθ, ια’. 29).

Γονείς! Όλοι θέλετε να είναι τα παιδιά σας καλά και υπάκουα. Αν πραγματικά το επιθυμείτε αυτό, αγω­νισθείτε να νικήσετε την εγωιστική υψηλοφροσύνη για­τί τα υψηλόφρονα παιδιά είναι και ιδιότροπα και ανυπάκουα. Καλλιεργείστε στις ψυχές τους την ταπεινο­φροσύνη και μετριοφροσύνη γιατί τα ταπεινά και μετριόφρονα παιδιά είναι σχεδόν πάντοτε υπάκουα.

Όλοι θέλετε να ανοίξει στις καρδιές των παιδιών το άνθος της ευγνωμοσύνης, μάθετε τα λοιπόν να εί­ναι ταπεινά και προφυλάξτε τα από τον εγωισμό, γιατί ο εγωιστής άνθρωπος είναι αγνώμων.

Όλοι σας θέλετε να δείτε τα παιδιά σας ευτυχι­σμένα, εμπνεύσατε σ’ αυτά την μετριοφροσύνη και την ταπεινοφροσύνη. Ο μετριόφρων και ολιγαρκής άνθρω­πος είναι πράος και αυτάρκης, και στην ουσία είναι και ευτυχής!

Τέλος, όλοι θέλετε να έχουν τα παιδιά σας την ευλογία του Θεού! Προφυλάξτε τα λοιπόν από τον εγωισμό. Διδάξτε τους με το λόγο και το παράδειγμα την μετριοφροσύνη και την ταπεινοφροσύνη διότι «ο Θεός υπερηφάνοις αντιτάσσεται, ταπεινοίς δε δίδωσι χάριν»! (Ιακ. δ’, 6).

(Επισκόπου Ειρηναίου Αικατερινμπούργκ και Ιρμπίτσκ, Μητέρα πρόσεχε!, Εκδ. Ι.Μ. Παρακλήτου, Ωρωπός Αττικής-1976. σ. 84-89).