Το παιδί σας έχει μπει στην εφηβεία και ο μεγαλύτερος εφιάλτης σας είναι τα ναρκωτικά. Αναρωτιέστε τι πρέπει να κάνετε για να το προστατεύσετε και ποια σημάδια μπορεί να δηλώνουν ότι έχει μπλέξει; Η ψυχολόγος-παιδοψυχολόγος και συγγραφέας αρκετών βιβλίων μεταξύ των οποίων τα “Οι γονείς κάνουν τη διαφορά”, “Μεγαλώστε ευτυχισμένα παιδιά”, “Οι γονείς χωρίζουν” και “Παιδιά στην εφηβεία, γονείς σε κρίση”, κυρία Αλεξάνδρα Καππάτου συμβουλεύει. 

Μπορεί να πειραματιστούν με ναρκωτικά οι έφηβοι που…

-έχουν άγχος και ανασφάλεια ή κατάθλιψη

-δε διαθέτουν κοινωνικές δεξιότητες για να αντιμετωπίσουν διάφορα καθημερινά προβλήματα

-αισθάνονται απόρριψη από το περιβάλλον, νιώθουν να μην ανήκουν πουθενά και θέλουν απεγνωσμένα να ενταχθούν σε μια ομάδα η οποία επιτέλους θα τα αποδεχτεί- στην προκειμένη περίπτωση, στην ομάδα των παιδιών που κάνουν ήδη χρήση ουσιών

-θέλουν να κάνουν τους τολμηρούς και τους αρχηγούς και τους αρέσει η ριψοκίνδυνη συμπεριφορά, ρισκάρουν για να αποδείξουν στη συντροφιά και στον εαυτό τους πόσο άτρωτοι και ισχυροί είναι

-δεν έχουν στενές σχέσεις με τους γονείς τους ή με άλλα θετικά πρότυπα ενηλίκων και παράλληλα συναναστρέφονται με παρέες ή ένα άτομο που κάνει ήδη χρήση ουσιών

-δεν έχουν πειστεί από τους γονείς και το ευρύτερο περιβάλλον τους ότι “τα ναρκωτικά είναι κάτι κακό” και δεν έχουν σαφώς αρνητική στάση έναντι των ναρκωτικών – δηλαδή δεν τα απορρίπτουν κατηγορηματικά

-έχουν γονείς τοξικομανείς ή αλκοολικούς.

Πώς θα προλάβετε…

Όπως σε όλα τα σοβαρά προβλήματα των εφήβων, η καλύτερη πρόληψη είναι η συχνή, σταθερή και σε βάθος επικοινωνία με το παιδί.

Ακόμα και αν ο έφηβος είναι αρνητικός και προχωρεί σε ρήξη, ο γονιός θα πρέπει να προσπαθεί καθημερινά να ξαναχτίζει τις γέφυρες.

Η σταθερή προπαγάνδα των γονιών κατά των ναρκωτικών να ξεκινά από τις πρώτες τάξεις του δημοτικού.

Οι έφηβοι που μιλούν τακτικά με τους γονείς τους για τους κινδύνους των ναρκωτικών έχουν 42% λιγότερες πιθανότητες να κάνουν χρήση. Ωστόσο μόνο το ¼ των εφήβων αναφέρουν ότι συζητούν με τους γονείς αυτά τα θέματα.

Να χρησιμοποιούν ρεαλιστικά και επιστημονικώς αποδεδειγμένα επιχειρήματα και όχι να το εκφοβίζουν με ανακρίβειες, γιατί αν το παιδί αποφασίσει να τους παρακούσει και δοκιμάσει χασίς, θα διαπιστώσει ότι “δεν πέθανε από μια ρουφηξιά”. Κατά συνέπεια, θα διαπιστώσει ότι οι γονείς του υπερέβαλαν και πολύ πιθανόν να θεωρήσει ότι εξίσου ανακριβή είναι όλα όσα του είπαν για το ζήτημα των ναρκωτικών.

Ένα συχνό επιχείρημα που τα παιδιά επικαλούνται είναι ότι δε βλάπτει η χρήση χασίς. Οι γονείς μπορούν να τα ενημερώσουν ότι ένα τσιγάρο που περιέχει 750 χιλιογραμμάρια χασίς έχει τις ίδιες βλαβερές συνέπειες στους πνεύμονες όσο 4 κανονικά τσιγάρα και φυσικά το πρόβλημα λειτουργεί αθροιστικά. Να τους θέσουν όμως προβληματισμούς για το τι τα οδηγεί στη χρήση.

Σε συνεργασία με το σύλλογο γονέων να οργανώνουν στο σχολείο του παιδιού κατά καιρούς εκστρατείες ενημέρωσης των μαθητών κατά των ναρκωτικών.

Τι πρέπει να σας θορυβήσει

Έχει γενικά αλλάξει συμπεριφορά, δείχνει απόμακρο, κουρασμένο, παραμελεί την ατομική του καθαριότητα, δεν είναι συνεργάσιμο.

Παρουσιάζει έντονες διακυμάνσεις στη διάθεσή του.

Αποφεύγει τους γονείς.

Εμφανίζει έντονη υπνηλία ή αϋπνία.

Έχει αλλάξει η στάση του απέναντι στο σχολείο, κάνει κοπάνες και πέφτουν οι βαθμοί σε όλα τα μαθήματα.

Αφαιρείται συχνά.

Καθυστερεί ή και αμελεί τις υποχρεώσεις του.

Δείχνει έλλειψη ενδιαφέροντος για δραστηριότητες.

Κάνει συχνά περίεργα τηλεφωνήματα με αξιοσημείωτη μυστικότητα.

Λέει αρκετά ψέματα τον τελευταίο καιρό.

Δείχνει πιο ευερέθιστο και αμυντικό. Ρίχνει πιο εύκολα τις ευθύνες στους άλλους.

Πίνει και καπνίζει στις εξόδους με τις παρέες του.

Συμπεριφέρεται με τρόπο που δείχνει ότι ίσως δεν απορρίπτει πια τη χρήση ναρκωτικών ουσιών.

Έχει πιθανόν ξεκόψει από τους παλιούς του φίλους. Κάνει παρέα με μεγαλύτερα ή συνομήλικα παιδιά που έχετε υπόνοιες ότι ίσως κάνουν χρήση ναρκωτικών.

Προμηθεύεται φάρμακα που δεν ξέρετε σε τι τα χρειάζεται.

Έχει τύχει να το δείτε να παραπατά ή να μιλάει σαν μεθυμένο χωρίς να έχει πιει.

Γελάει και χαχανίζει χωρίς λόγο.

Ζητάει πολλά γλυκίσματα.

Αρχίζει ξαφνικά να χρησιμοποιεί διάφορα αρωματικά στόματος.

Τα μάτια του είναι κατά καιρούς θολά ή πολύ κόκκινα και οι κόρες είναι άλλοτε πολύ διεσταλμένες και άλλοτε πολύ μικρές.

Ίσως τελειώνουν πολύ γρήγορα τα ποτά στο σπίτι.

Ζητάει παραπάνω χρήματα ή, αντίθετα, βρίσκεται με πολλά χρήματα που δεν του τα έχετε δώσει εσείς.

Χρησιμοποιεί αργκό που δε συνήθιζε παλιά.

Έχετε ανακαλύψει στο δωμάτιό του ή στα πράγματα του κομμάτια αλουμινόχαρτο ή χαρτάκια για τσιγάρο ή κομμένα καλαμάκια, ή περίεργη σκόνη, χάπια ή σύριγγες.

Πηγή : http://www.news.gr/

Διαβάστε εδώ: http://newpost.gr/post/372581/ayksanoyn-ta-kroysmata-paidikhs-pornografias-kai-oi-goneis-ekthetoyn-ta-paidia-toys-sto-facebook#ixzz38wIavNJ6

Από την Κίνα και το διάσημο διανοητή και φιλόσοφο Κομφούκιο, μέχρι τον βρετανικής καταγωγής David Attenborough, το όνομα του οποίου –και κυρίως η φωνή του- έχει συνδεθεί με τα ντοκιμαντέρ του BBC, δείτε παρακάτω δέκα προσωπικότητες που χάραξαν μια ξεχωριστή πορεία στο χώρο της εκπαίδευσης.

Το αφιέρωμα δημοσιεύτηκε στη στήλη Halloffame του περιοδικού «AllAboutHistory».

Κομφούκιος, Κίνα, 551-479 π.Χ.

Ο Κομφούκιος, διάσημος κινέζος διανοητής και κοινωνικός φιλόσοφος, συγκαταλέγεται ανάμεσα στους πιο σημαντικούς στοχαστές της κινεζικής ιστορίας. Ο ίδιος πίστευε ότι η σκληρή δουλειά και η προσεκτική μελέτη είναι ο μοναδικός τρόπος για να κατακτήσει κανείς ένα τομέα, αντί να βασίζεται απλά στο ένστικτο ή την πίστη του.

Έδωσε προτεραιότητα στη διδασκαλία της ηθικής στους μαθητές του, προωθώντας την καλή συμπεριφορά, την αφοσίωση, την πίστη και τον πολιτισμό.

Η προσέγγιση του Κομφούκιο ως προς την εκπαίδευση, μέσα από την ηθική αρετή και αρμονία, εξακολουθεί να επικρατεί στην Κίνα και σε όλη την Ασία μέχρι τις μέρες μας.

Roger Bacon, Αγγλία, 1214-1292

Ο Bacon, σύμφωνα με τη Wikipedia, ήταν σχολαστικός θεολόγος και φιλόσοφος του Μεσαίωνα, αποκληθείς για την πολυμάθειά του ως «Doctor Mirabilis» (θαυμαστός δάσκαλος).

(http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A1%CF%8C%CF%84%CE%B6%CE%B5%CF%81_%CE%9C%CF%80%CE%AD%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%BD )

Ο ίδιος, όπως αναφέρει το δημοσίευμα του περιοδικού, είχε δείξει το ενδιαφέρον του προς όλες τις εκφάνσεις της επιστήμης, συμπεριλαμβανομένης της κρυφής πρακτικής της αλχημείας, μέχρι και της μαγείας, και ήταν ένθερμος διδάσκαλος του έργου του Αριστοτέλη.

Ο Bacon ανέλαβε να μεταρρυθμίσει τις σπουδές θεολογίας και φιλοσοφίας στα πανεπιστήμια.

Όντας πολύγλωσσος ο ίδιος, συμπεριέλαβε την εκμάθηση ξένων γλωσσών, μαζί με τα μαθηματικά και τις άλλες επιστήμες.

Οι μεταρρυθμίσεις του έγιναν αποδεκτές με μεγάλη επιτυχία, ωστόσο οι… αλχημιστικές επιδιώξεις του και η ενασχόλησή του με την αστρονομία του έδωσαν κακή φήμη, και τελικά φυλακίστηκε λίγο πριν από το θάνατό του.

Amos Comenius, Μοραβία, 1592-1670

Θρησκευτικός και εκπαιδευτικός μεταρρυθμιστής ο Comenius πίστευε ότι η μάθηση πρέπει να είναι μια ευχάριστη και φυσική διαδικασία.

Ο ίδιος πίστευε ότι συχνά αυτό παρεμποδιζόταν ή δε γινόταν καμία προσπάθεια, εξαιτίας των αυστηρών τακτικών που ακολουθούνταν στα σχολεία.

Υποστήριζε ότι η διαδικασία της μάθησης πρέπει να είναι ευχάριστη από μικρή ηλικία και αυτό να διαρκεί μέχρι το πανεπιστήμιο και ακόμη παραπέρα.

Jaime Escalante, Βολιβία, 1930-2010

Μετανάστης από τη Βολιβία, ο Escalante κέρδισε διεθνή αναγνώριση διδάσκοντας μη προνομιούχους μαθητές σε σχολεία του ανατολικού Λος Άντζελες, με πολύ χαμηλές επιδόσεις.

Ακολούθησε μια μη συμβατική μέθοδο για να τους διδάξει λογισμό, εντάσσοντας στα μαθήματά του τη μουσική και το παιχνίδι.

Η πρόθεσή του ήταν να απαλλάξει το πεδίο αυτό από την προκατάληψη, ότι επρόκειτο για ένα πολύ δύσκολο μάθημα. Μάλιστα, τοποθέτησε μια πινακίδα στην τάξη του που έγραφε: «Ο λογισμός δε χρειάζεται να γίνει εύκολος, είναι ήδη από μόνος του πολύ εύκολος».

Το εκπαιδευτικό του πρόγραμμα αποδείχτηκε ιδιαίτερα αποδοτικό και αποτελεσματικό. Το 1982, 18 από τους μαθητές του κατάφεραν να πετύχουν τις υψηλότερες βαθμολογίες στις εξετάσεις για το κολλέγιο.

Neil DegrasseTyson, Αμερική, 1958 –

Ο απόφοιτος του Χάρβαρντ Neil έδειξε ενδιαφέρον για τα άστρα από την τρυφερή ηλικία των 9 ετών, κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού του στην Πενσιλβάνια, όπου είχε την ευκαιρία να θαυμάσει τον ουρανό… σε όλο του το μεγαλείο.

Άρχισε να διαβάζει αστρονομία και σε ηλικία 15 ετών είχε δώσει την πρώτη του ομιλία επάνω στο πεδίο αυτό. Σπούδασε φυσική στο Χάρβαρντ και στη συνέχεια ακολούθησε διδακτορικές σπουδές.

Ο deGrasseTyson έγινε γνωστός στα μέσα ενημέρωσης μέσα από τα βιβλία του, τα άρθρα που δημοσίευε σε περιοδικά και φυσικά μέσα από την τηλεόραση.

Emma Willard, Αμερική 1787-1870

Παρότι στην εποχή της ήταν εξαιρετικά σπάνιο μια γυναίκα να λαμβάνει μόρφωση, η Willard ήταν από τις τυχερές. Ο προοδευτικός πατέρας της φρόντισε η κόρη του να λάβει μόρφωση από μικρή ηλικία. Πίστευε ότι άξιζε τις ίδιες ευκαιρίες με τους άντρες.

Το προοδευτικό πνεύμα του πατέρα της τη συνόδευε καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής της, καθώς η ίδια προωθούσε τα ίσα δικαιώματα των γυναικών στην εκπαίδευση.

Κατάφερε να αποσπάσει τη βοήθεια των προέδρων Τόμας Τζέφερσον και Τζον Άνταμς και να συγκεντρώσει τους απαραίτητους πόρους για να ιδρύσει ένα σχολείο. Το εκπαιδευτήριο θηλέων της Willard ιδρύθηκε στην περιοχή Troy της Νέας Υόρκης το Σεπτέμβριο του 1821.

Anne Sullivan, Αμερική 1866-1936

Ο Μαρκ Τουέιν την αποκαλούσε «εργάτρια-θαύμα». Η Sullivan βελτίωσε τις συνθήκες εκπαίδευσης μαθητών με προβλήματα όρασης και ακοής.

Ενώ δούλευε με μία μαθήτριά της, τη νεαρή HelenKeller η οποία ήταν κωφή και τυφλή, η Sulllivan –η οποία αντιμετώπιζε επίσης προβλήματα όρασης- επικοινωνούσε μαζί της χτυπώντας τα χέρια της και σχηματίζοντας λέξεις στην παλάμη της. Προσπαθούσε απεγνωσμένα να της μάθει λέξεις, τις οποίες εκείνη δε μπορούσε ούτε να διαβάσει, ούτε να ακούσει.

Μετά από τέσσερα χρόνια η Keller ήταν σε θέση να διαβάζει μπράιγ, να επικοινωνεί αποτελεσματικά μέσω της νοηματικής και κατά συνέπεια να αναπτύξει την ικανότητά της να μιλά, για πρώτη φορά στη ζωή της.

Friedrich Froebel, Γερμανία 1782-1852

Στο Froebel αποδίδεται η ίδρυση τους πρώτου «νηπιαγωγείου» ή δημοτικού σχολείου. Ο ίδιος είχε συνειδητοποιήσει ότι η ανάπτυξη των εγκεφάλων των παιδιών έπαιζε σημαντικό ρόλο στη μετέπειτα ζωή τους.

Το νηπιαγωγείο του (Kindergarten, στα γερμανικά «κήπος των παιδιών») που ιδρύθηκε το 1840 είχε ως σκοπό να ενθαρρύνει τη μάθηση μέσα από το παιχνίδι και τη δημιουργικότητα.

Ο Froebel προσέλαβε γυναίκες εκπαιδευτικούς, πιστεύοντας ότι η εμπειρία τους με την ανατροφή των δικών τους παιδιών θα αποδεικνύονταν επιτυχία στη δική του τάξη.

Αυτό ενθάρρυνε στη συνέχεια πολλές γυναίκες να επιλέξουν την εκπαίδευση για την προσωπική τους καριέρα.

Jane Addams, Αμερική 1860-1935

Η Addams πίστευε ότι μια καλή μόρφωση, σε κάνει καλό πολίτη και πως αυτή η ευκαιρία θα έπρεπε να είναι ανοιχτή στους μαθητές όλων των φύλων, φυλών και κοινωνικών στρωμάτων.

Θερμή υποστηρικτής των ίσων δικαιωμάτων για όλους, η Addams βρισκόταν στην καρδιά του κινήματος της γυναικείας χειραφέτησης και άλλων προοδευτικών προσπαθειών που συντελούνταν στις ΗΠΑ στις αρχές του 20^ου αιώνα.

Η διδασκαλία ήταν ένα από τα πεδία με τα οποία ασχολήθηκε, στο πλαίσιο της ευρύτερης προσέγγισής της για κοινωνική ισότητα.

Μέσα από το HullHouse στο Σικάγο προωθούσε την εκπαίδευση και υποστήριξη των φτωχών μεταναστών, συγκεντρώνοντας πόρους από φιλάνθρωπους των ανώτερων κοινωνικών και οικονομικών τάξεων.

David Attenborough, Βρετανία, 1926 – 

Όταν του προσφέρθηκε μια θέση στο BBC το 1950, ο Attenborough δεν είχε καν δική του τηλεόραση.

Ωστόσο, δέχτηκε τη θέση και κάπως έτσι ξεκίνησε η πορεία του στο χώρο της τηλεόρασης, που αποδείχτηκε παραπάνω από λαμπρή.

Τα περιβαλλοντικά και εκπαιδευτικά του ντοκιμαντέρ για τη Φύση και τον πλανήτη μας, όπως οι σειρές Life και PlanetEarth, έχουν επηρεάσει κι εμπνεύσει εκατομμύρια θεατές σε όλον τον κόσμο.

Πηγή : http://www.news.gr/

-Όταν η εργασία για το σπίτι έχει οριστεί, είναι σημαντικό να ελέγχεται ότι το παιδί έχει καταγράψει σωστά τις οδηγίες.

-Βεβαιωθείτε ότι τα μηνύματα και οι καθημερινές δραστηριότητες που γίνονται στην τάξη καταγράφονται και ποτέ δεν έχουν σταλεί προφορικά.

-Ενθαρρύνετε τις καλές οργανωτικές δεξιότητες με τη χρήση φακέλων και διαχωριστικών για να έχει εύκολη πρόσβαση στις εργασίες. Οι σημειώσεις ή τα βοηθητικά φυλλάδια είναι πολύ χρήσιμα.

-Χωρίστε τις εργασίες σε μικρά κομμάτια πληροφοριών που είναι εύκολο να θυμούνται.

-Καθίστε το παιδί, όσο γίνεται, κοντά στον δάσκαλο έτσι ώστε ο δάσκαλος να είναι διαθέσιμος να βοηθήσει εάν χρειαστεί. Αντιγράφοντας από τον πίνακα:

-Χρησιμοποιήστε διαφορετικού χρώματος κιμωλίες ή μαρκαδόρους για κάθε γραμμή, εάν υπάρχουν πολλές πληροφορίες γραμμένες στον πίνακα, ή υπογραμμίστε κάθε δεύτερη γραμμή με διαφορετικού χρώματος κιμωλία.

-Βεβαιωθείτε ότι το γραπτό σας κείμενο έχει καλά διαστήματα.

-Αφήστε όσα έχετε γράψει στον πίνακα αρκετή ώρα, για να βεβαιωθείτε ότι το παιδί δεν βιάζεται ή ότι η εργασία δεν έχει σβηστεί από τον πίνακα πριν το παιδί τελειώσει την αντιγραφή. Διάβασμα.

-Αποφύγετε (όπου είναι δυνατό) να υποβάλετε το δυσλεξικό παιδί στη δοκιμασία του να πρέπει «να διαβάσει δυνατά στην τάξη». Εναλλακτικά δώστε στο παιδί χρόνο για να διαβάσει προεπιλεγμένο υλικό διαβάσματος, να εξασκηθεί στο σπίτι την προηγούμενη μέρα.

-Να θυμάστε ότι το διάβασμα πρέπει να είναι διασκέδαση. Ορθογραφία

-Πολλές από τις τεχνικές που χρησιμοποιούνται για να διδαχθεί ο συλλαβισμός στην τάξη δεν βοηθούν το δυσλεκτικό παιδί. Όλοι οι μαθητές μέσα στην τάξη μπορούν να ωφεληθούν από συστηματικές εκθέσεις σε κανόνες και υποδείγματα που θεμελιώνουν μια γλώσσα.

-Οι δυσλεκτικοί μαθητές φαίνονται να μην μπορούν να διορθώσουν την ορθογραφία ή το συλλαβισμό τους αυθόρμητα καθώς γράφουν, όμως μπορούν να εκπαιδευτούν να ψάχνουν για λάθη.

– Μην ξεχνάτε, ο φτωχός συλλαβισμός και η ορθογραφία δεν είναι ένδειξη χαμηλής νοημοσύνης. Μαθηματικά

-Τα μαθηματικά έχουν τη δική τους γλώσσα . Ενώ μερικοί δυσλεκτικοί μαθητές είναι καλοί στα μαθηματικά, ένα σημαντικό ποσοστό των δυσλεκτικών παιδιών μπορεί αντιμετωπίζει προβλήματα σε μερικούς τομείς των μαθηματικών. Γενικά, ορισμένες μαθηματικές ορολογίες χρειάζεται να γίνουν κατανοητές πριν να μπορέσουν να χρησιμοποιηθούν σε υπολογισμούς, όπως για παράδειγμα πρόσθεση, άθροισμα, υπόλοιπο(συν, πλην, ίσον κλπ).

-Ενθαρρύνετε τους μαθητές να εκφράζουν με λέξεις και να μιλούν με το δικό τους τρόπο μέσα από κάθε βήμα του προβλήματος. Πολλά παιδιά το βρίσκουν αυτό πολύ βοηθητικό. -Διδάξτε το μαθητή πώς να χρησιμοποιεί το πίνακα πολλαπλασιασμού οπτικά και να τον ενθαρρύνετε να λέει τις σκέψεις του φωναχτά καθώς εργάζεται.

-Βάλτε το δεκαδικό σημείο με κόκκινο μελάνι, βοηθά στην οπτική αντίληψη Γραφή – Ενθαρρύνετε τα παιδιά να μελετούν τα γραπτά τους και να κάνουν αυτοκριτική.

-Συζητήστε τα πλεονεκτήματα του καλού γραφικού χαρακτήρα και τους στόχους που πρέπει να επιτευχθούν μέσα στην τάξη.

– Η καλυτέρευση του γραφικού χαρακτήρα μπορεί να βελτιώσει και την αυτοπεποίθηση, η οποία αντίστοιχα αντανακλά ευνοϊκά στη δουλειά του μαθητή.

-Χρήση εναλλακτικών μορφών γραφής των εργασιών, π.χ χρήση υπολογιστή. Βαθμολόγηση του γραπτού -Ο έπαινος για την προσπάθεια καθώς και την επιτυχία είναι αναγκαίος.

-Τα σημειωμένα λάθη συλλαβισμού πρέπει να είναι ανάλογα με το επίπεδο συλλαβισμού του παιδιού. Η βαθμολόγηση καλό θα ήταν να συνοδεύεται από θετικά σχόλια.

-Προσπαθήστε να μην χρησιμοποιείτε κόκκινες πέννες για τη βαθμολόγηση της δουλειάς ενός δυσλεκτικού παιδιού. Εργασία για το σπίτι

-Μέχρι το τέλος μιας σχολικής ημέρας ένα δυσλεκτικό παιδί είναι γενικά πιο κουρασμένο από τους συμμαθητές του επειδή γι’ αυτόν τα πάντα απαιτούν περισσότερη σκέψη και προσπάθεια, τα καθήκοντα διαρκούν περισσότερο και τίποτα δεν είναι εύκολο. Περισσότερα λάθη είναι πιθανόν να γίνουν. Μόνο προκαθορισμένη εργασία για το σπίτι η οποία θα είναι πραγματικά ωφέλιμη πρέπει να δίνεται στο παιδί.

-Οι δάσκαλοι που σχετίζονται με παιδιά που έχουν δυσλεξία πρέπει να είναι εύκαμπτοι στην προσέγγιση τους έτσι ώστε να μπορούν, όσο το δυνατόν γίνεται, να βρουν τρόπους που ταιριάζουν στο μαθητή, αντί να αναμένουν ότι όλοι οι μαθητές θα μάθουν με τον ίδιο τρόπο. Πάνω απ’ όλα, πρέπει να επικρατήσει η κατανόηση απ’ όλους οι οποίοι τους διδάσκουν, ότι ίσως έχουν αρκετά ταλέντα και δεξιότητες. Οι ικανότητες τους δεν πρέπει να μετρούνται καθαρώς στη βάση των δυσκολιών που παρουσιάζουν στην απόκτηση των δεξιοτήτων ανάγνωσης και γραφής.

ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΤΟ ΦΕΚ

ΝΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗ ΚΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Πηγή: xenesglosses.eu

Τι θα ήθελαν οι μαθητές από τους δασκάλους τους; | www.kathigitis.org.

Η δυσγραφία είναι μία νευρολογική διαταραχή που χαρακτηρίζεται από δυσκολίες στην γραφή, συνήθως παραμορφώσεις ή λάθη στο γράψιμο. Στα παιδιά εμφανίζεται όταν πρωτο-δραστηριοποιούνται σε δραστηριότητες γραψίματος. Κάνουν γράμματα με λάθος μέγεθος ή και κατεύθυνση ή γράφουν λανθασμένες και με ορθογραφικά σφάλματα λέξεις, παρά τις οδηγίες για το αντίθετο.

Περί μαθησιακών δυσκολιών: Τα συχνότερα λάθη των παιδιών με μαθησιακές δυσκολίες στην γραφή.

Η άγνοια μερικών δασκάλων, που δεν είναι σε θέση να εφαρμόσουν τις βασικές οδηγίες διδακτικής, είναι τρομακτική. Το να είσαι σπουδαίος  δάσκαλος,  είναι  μία απίστευτη πρόκληση ώστε να είσαι συνεπής με το λειτούργημα.

Οι προικισμένοι δάσκαλοι εντοπίζουν τα αδύνατα και τα δυνατά σημεία της διδακτέας ύλης, κάνοντας λεπτομερείς εκτιμήσεις ξανά και  ξανά ώστε να εντοπίσουν την «ουσία του πράγματος» πάνω στην οποία θα βασίσουν τη διδασκαλία.

Προτρέπουν τους μαθητές τους στην αυτο-κατευθυνόμενη μάθηση, γνωρίζουν καλά πώς η τεχνολογία συμβάλλει στη μάθηση και έχουν το χάρισμα που κάνει τους μαθητές να ανυπομονούν να μάθουν από αυτούς, να περιμένουν πώς και πώς το μάθημά τους.
Γνωρίζουν  καλά ποια  πράγματα είναι  για το «θεαθήναι» και ποια για το «δημιουργείν».

Ποια δηλαδή είναι ορατά από τα 3 μέτρα και  ποια δίνουν στον  δάσκαλο και  στον μαθητή  το φως για την ανακάλυψη.
Οι χαρισματικοί δάσκαλοι δημιουργούν θετικό περιβάλλον, όπου κάθε μαθητής αισθάνεται ασφαλής όταν μοιράζεται τις σκέψεις του  με τους συμμαθητές του, κάνει ερωτήσεις και συμμετέχει σε συζητήσεις.

Η ύλη που διδάσκουν και τα εποπτικά μέσα που χρησιμοποιούν,   επιλέγουν να είναι μέσα στις μαθησιακές δυνατότητες των μαθητών τους παράλληλα όμως να διεγείρουν και τις Ζώνες Επικείμενης Ανάπτυξής τους,  ώστε  κάθε φορά να κάνουν ένα βήμα εμπρός. Φροντίζουν κάθε τι νέο να έρχεται στην κατάλληλη στιγμή, ώστε να προκαλεί εύστοχες ερωτήσεις και ομαδικούς προβληματισμούς.

Η μετάδοση της γνώσης πρέπει να είναι σαφής και καθαρή, σχεδιασμένη  για αμφίδρομη δράση και για δημιουργία περίπλοκων ακολουθιών συλλογισμών.

Οι γονείς να είναι πλήρως ενήμεροι για ό,τι συμβαίνει  στην τάξη, όχι μόνο μέσω των ενημερωτικών σημειωμάτων  ή της βαθμολογίας των παιδιών τους, αλλά και με τη χρήση  της σύγχρονης τεχνολογίας.

Συνιστάται η τακτική, εκ του σύνεγγυς, ενημέρωση  των γονέων γιατί τους  κάνει να αισθάνονται μέλη της σχολικής κοινότητας, πράγμα που το εκτιμούν πολύ.

Οι αποδοτικοί δάσκαλοι συνεδριάζουν συχνά, συνεισφέρουν ενεργά στις συνεδριάσεις, πηγαίνουν προετοιμασμένοι και ενδιαφέρονται για τον συνάδελφό τους που έχει πραγματική ανάγκη τη βοήθειά τους ή απλά θέλει να ακούει  τη γνώμη τους.
Δε «σπάζουν» το φωτοτυπικό μηχάνημα με τόνους φωτοτυπιών. Δανείζονται τις φόρμες των συναδέλφων τους και  δανείζουν σε αυτούς με προθυμία το δικό τους διδακτικό υλικό.  Το σχολείο είναι  ο κοινός τους τόπος και  η προσπάθεια είναι  ομαδική.

Κατά την καθημερινή πρακτική, οι  προικισμένοι δάσκαλοι  δεν έχουν στεγανά ούτε με τους μαθητές, ούτε με τους συναδέλφους τους, ούτε με την κοινότητα των γονέων. Η πρακτική αυτή είναι ωφέλιμη για όλους, περισσότερο όμως για τα παιδιά.

Αλλά για το δάσκαλο, που  είναι σπουδαίος, τα παραπάνω δεν είναι  αρκετά, διότι, εν τέλει, για να θεωρείται πράγματι σπουδαίος πρέπει να σπάσει πολλούς ακόμη από  τους κώδικες του λεγόμενου καλού δασκάλου.

Αλλά,  πώς ένας καλός δάσκαλος γίνεται «Μεγάλος»;  Θα επιχειρήσουμε, όσο πιο  επιγραμματικά μπορούμε, να κωδικοποιήσουμε τα βήματα

1.      Δημιουργείστε  στερεές σχέσεις   

Η μάθηση επιφέρει προσωπικές και  κοινωνικές αλλαγές. Παρομοίως,  η δημιουργία προσωπικών και κοινωνικών σχέσεων συνεισφέρει στην ακαδημαϊκή βελτίωση του δασκάλου.  Οι προσωπικές σχέσεις πρέπει να αναπτύσσονται μεταξύ όλων των μελών της σχολικής κοινότητας, συμπεριλαμβανομένων και  των γονέων.

2.      Συνεχής προσπάθεια για βελτίωση

Ως δάσκαλος παίζεις πολλούς ρόλους: συνάδελφος, προϊστάμενος, εκπονητής σχεδίων, αναμεταδότης κουτσομπολιών, φίλος. Καταϊδρωμένος από την προσπάθεια να βελτιώσεις την απόδοσή σου, έχεις την προσδοκία να γίνεις καταξιωμένος λειτουργός, με προσήκουσα εμπειρία. Τα περισσότερα πανεπιστημιακά προγράμματα, πέρα από βασικές γνώσεις δεν σου προσφέρουν καμία εμπειρία, καθώς στοχεύουν στο πώς θα σταθείς στη  σχολική τάξη αποκτώντας τις βασικές γνώσεις, οι οποίες πιθανόν να έχουν, εν τω μεταξύ, απαξιωθεί, καθώς δεν αντικαταστάθηκαν από άλλες σύγχρονες. Οι Μεγάλοι Δάσκαλοι ψάχνουν ακατάπαυστα, όχι για πιο αποτελεσματικούς και ανατρεπτικούς τρόπους διδασκαλίας, αλλά για   να κατανοήσουν τις αποχρώσεις, τις μικροδιαφορές, που θα έκαναν τη διδασκαλία τους αποδοτικότερη.

3.      Προσπάθεια για εξατομίκευση

Η διαφοροποίηση από τις κλασικές φόρμες, από τα βαλτωμένα ισχύοντα, είναι μία εξαιρετική τακτική που θα σε κάνει διαφορετικό, σπουδαίο και  καινοτόμο. Οι μαθητές δεν είναι όλοι όμοιοι και  ισοδύναμοι. Συνεπώς έχουν διαφορετικές ανάγκες, όχι μόνο στους όρους μάθησης αλλά και στο ρυθμό, στο περιεχόμενο και  στην ακολουθία. Σε ένα παραδοσιακό περιβάλλον οι μαθητές πρέπει να ασκηθούν στα ίδια πρότυπα, στα ίδια επίπεδα επάρκειας, που όμως είναι αταίριαστα και για μερικούς ανεπαρκή. Συνεπώς μία προσπάθεια για εξατομικευμένη μάθηση, μέσα στην τάξη, μπορεί να γίνει πραγματικότητα από έναν σπουδαίο  δάσκαλο. Οι μεγάλοι δάσκαλοι καταφέρνουν να εξατομικεύσουν την εμπειρία της μάθησης.

4.      Αναζήτηση της ουσίας

Οι σπουδαίοι δάσκαλοι αναζητούν κίνητρα στο νου των μαθητών τους. Αναζητούν τι τους ικανοποιεί, τι  τους ευχαριστεί. Εντοπίζουν τη θέση τους και την επιρροή τους στη σχολική τάξη και προσπαθούν να ισχυροποιήσουν την αυτοπεποίθηση όλων των μαθητών, κυρίως όμως αυτή των αδυνάτων. Οι σπουδαίοι δάσκαλοι δίνουν μεγάλη σημασία στη δύναμη της κοινής γνώμης και ενδιαφέρονται για τη φήμη τους, όχι κυρίως για δική τους προβολή, αλλά γιατί η φήμη τους είναι αλληλένδετη με το επίπεδο της τάξης τους. Η ουσία είναι ότι το συμφέρον του δασκάλου δεν είναι διαφορετικό από το συμφέρον του μαθητή.

5.      Η σημασία της περιέργειας

Η περιέργεια είναι η αρχή και το τέλος της μάθησης. Οι σπουδαίοι δάσκαλοι την αξιοποιούν κατά κόρον. Το ότι ο δάσκαλος είναι πιο έμπειρος από το μαθητή δεν πρέπει να τον καθιστά αλαζόνα. Το σημείο που τέμνεται  η περιέργεια του μαθητή με την περιέργεια του δασκάλου είναι αυτό που πυροδοτεί τη διαδικασία της μάθησης. Είναι  η θρυαλλίδα. Οι σπουδαίοι δάσκαλοι ερεθίζοντας την περιέργεια των μαθητών στην πραγματικότητα δημιουργούν θρυαλλίδες επιταχυνόμενης μάθησης, η οποία μάλιστα βασίζεται στην ανακάλυψη. Οι δάσκαλοι αυτοί όχι μόνον εμφυσούν   στο μαθητή τον καθοριστικό ρόλο της περιέργειας, αλλά αλλάζουν και την ατμόσφαιρα στο εσωτερικό της τάξης τους.

6.      Η αξιοποίηση της τεχνολογίας

Πιθανόν κάτι τέτοιο να ακούγεται φτηνό και τετριμμένο, αλλά ας διευκρινίσουμε τι πραγματικά αυτό σημαίνει. Το να ενσωματώσουμε την τεχνολογία, σημαίνει απλά ότι ‘’αυτό δεν γίνεται καλά χωρίς την τεχνολογία’’. Δηλαδή μπορεί μεν να γίνει, αλλά δεν θα έχει   αρτιότητα και πολυπλοκότητα. Εννοείται σε αυτό το σημείο ότι αναφερόμαστε όχι στη απλή χρήση, αλλά στη λειτουργική ενσωμάτωση των νέων τεχνολογιών στη διαδικασία της μάθησης.  Εξάλλου στη σημερινή, ψηφιακή, εποχή ο αλφαβητισμός και ο αναλφαβητισμός έχουν  να κάνουν και με την γνώση της σύγχρονης τεχνολογίας.   Το διαγενεακό ηλικιακό χάσμα τείνει  να υποκατασταθεί από  το χάσμα που δημιουργείται στις ηλικιακές ομάδες, ανάλογα με την ικανότητα και την ταχύτητα ενσωμάτωσης στον τρόπο ζωής που επιβάλλουν οι νέες τεχνολογίες. Το χρονικό χάσμα μεταξύ δύο διαδοχικών γενεών είναι τα 30 χρόνια. Το ψηφιακό χάσμα μεταξύ δύο   γενεών είναι  λιγότερο από 5 χρόνια. Συνεπώς ένας δάσκαλος που δεν έχει εισαγάγει στην καθημερινή του πρακτική την ψηφιακή τεχνολογία, θα δημιουργήσει κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του τουλάχιστον δέκα γενεές ψηφιακώς αναλφάβητους μαθητές.

7.      Συνεργασία με άλλους σπουδαίους δασκάλους.

Ξεκινήστε τη συνεργασία μέσα στο δικό σας σχολείο. Επεκταθείτε και σε σχολεία της περιοχής σας. Ανοίξτε νέα μονοπάτια μέσα από το twitter,   το  facebook και τα blogs. Τα πουλιά δεν έχουν σύνορα…

8.      Αξιοποιείστε την κατανόηση με ποικίλους τρόπους

Η κατανόηση είναι περίπλοκη υπόθεση. Είναι αδύνατον να διερμηνευτεί με τι ακριβώς μοιάζει.   Δύο δάσκαλοι, που στο ίδιο σχολείο,  διδάσκουν το ίδιο αντικείμενο μπορεί να διαφωνούν ριζικά σχετικά με το τι οι μαθητές μπορούν να μάθουν και πώς. Διαφωνούν επίσης και στη μέθοδο αξιολόγησης με την οποία θα διαπιστώσουν πόσα πράγματι έμαθαν οι μαθητές ενός εκάστου. Το πρώτο βήμα, για την μεταξύ τους κατανόηση, είναι ότι δεν πρέπει να μεγιστοποιούν τη σημασία των λέξεων. Οι λέξεις και οι φράσεις ‘’το κατανόησαν, το αφομοίωσαν, έγινε κτήμα τους’’  δεν έχουν μέτρο και σημείο αναφοράς να συγκριθούν. Η διερεύνηση των διαφορών, η κατανόησή τους  και  η αξιοποίησή τους όχι μόνο   θα γκρεμίσουν τα τείχη διαφωνίας, αλλά θα γίνουν γέφυρες εποικοδομητικής αλληλοσυμπλήρωσης.  Όταν η  κατανόηση είναι παρούσα οι διαφωνίες είναι ασήμαντες και παροδικές.

9.      Η αίθουσα

Η αίθουσα διδασκαλίας ενός σπουδαίου δασκάλου δεν είναι γεμάτη με τις φωνές του, αλλά με τις φωνές των μαθητών. Δεν ακούγεται ο μονόλογός του, αλλά ο διάλογος με τα παιδιά. Η αίθουσα διδασκαλίας δεν είναι ο χώρος επίδειξης του δασκάλου, αλλά ο χώρος εκδήλωσης των μαθητών. Οι μαθητές εκδηλώνονται όταν δημιουργούν, όταν συμμετέχουν, όταν αισθάνονται απαραίτητοι. Η αίθουσα διδασκαλίας  πρέπει να είναι το ίδιο ζωντανή και ευχάριστη, για το παιδί, όσο ζωντανό και ευχάριστο είναι  το προαύλιο κατά τη διάρκεια του διαλείμματος.

10.  Η επιβράβευση

Οι σπουδαίοι δάσκαλοι μεταφέρουν στους ώμους τους βαρύτερο φορτίο προσδοκιών από  τους λιγότερο  σπουδαίους. Και σπάνια καρπώνονται περισσότερα από τους δεύτερους. Γιατί συμβαίνει αυτό;  Η απάντηση δεν είναι ένα ακόμη άρθρο για μία άλλη μέρα. Η απάντηση δόθηκε σε προηγούμενο άρθρο μου  που έχει τον τίτλο «Ευτυχώς που υπάρχουν αυτοί…»

 Άννα Παππά, δασκάλα συγγραφέας παιδαγωγικών βιβλίων
Βασισμένο στο How Α Good Teacher Becomes Great

Πηγή: http://pappanna.wordpress.com/

xenesglosses.eu

Αναδημοσίευση από http://kathigitis.org

Συντάχθηκε από την Μαρίας Kατσουνάκη

Γιατί ένας μαθητής να θέλει να προκαλέσει σε κάποιον άλλον πόνο ή αναστάτωση;

Της Μαρίας Kατσουνάκη

« Όποιος δεν έχει λέξεις είναι ευάλωτος» θα απαντούσε η Νατάσα Πολονύ, Γαλλίδα δημοσιογράφος και εκπαιδευτικός, συγγραφέας του σημαντικού δοκιμίου «Τα χαμένα παιδιά μας», που αν και έχει κυκλοφορήσει πριν από έξι χρόνια, παραμένει υποδειγματικό για τον θεσμό της εκπαίδευσης και τη δυσλειτουργία των σύγχρονων σχολείων. Όσο η γλώσσα βάλλεται, είμαστε σχεδόν καταδικασμένοι να καταφεύγουμε στον θυμό και στη βίαιη έκφρασή του.

Θα πείτε ότι σε αυτή την περίοδο της ανεξέλεγκτης κρίσης, όπου οι οικογένειες διαλύονται από την ανεργία και την ανέχεια, τα παιδιά μεταφέρουν στο σχολείο ό,τι βιώνουν και συσσωρεύουν ως ατμόσφαιρα στο σπίτι. Η γλώσσα παύει να είναι, από μόνη της, επαρκής ερμηνεία.

Η Ελλάδα καταλαμβάνει την 4η θέση ανάμεσα σε 41 χώρες σε περιστατικά ενδοσχολικής βίας και εκφοβισμού ή bullying όπως ονομάζεται διεθνώς. Βία λεκτική, ψυχολογική, σωματική, ακόμη και διαδικτυακή ή ηλεκτρονική. Όπως επισημαίνει ο ευρωβουλευτής Γιώργος Κουμουτσάκος (ο οποίος προώθησε στην Ευρωπαϊκή Ένωση την καθιέρωση Ευρωπαϊκής Ημέρας κατά του εκφοβισμού και της βίας στα σχολεία) ο διαχωρισμός «θύματος – θύτη είναι λανθασμένος, αφού και στις δύο περιπτώσεις πρόκειται για παιδιά, μπλεγμένα στα δίχτυα αυτού του νοσηρού φαινομένου».

Η σιωπή που καλύπτει παρόμοιες πράξεις είναι το αυγό του φιδιού: ο θύτης γνωρίζει ότι η συμπεριφορά του είναι τιμωρητέα, το θύμα ντρέπεται, ο δάσκαλος φοβάται να αναλάβει την ευθύνη, η οικογένεια τις περισσότερες φορές αγνοεί. «Δημιουργείται ο κύκλος μιας ιδιότυπης ομερτά μεταξύ των εμπλεκομένων, που το μόνο που κάνει είναι να δηλητηριάζει τις ψυχές των μαθητών, στοιχειώνοντας τα όνειρα και τις ελπίδες τους», επισημαίνει ο ευρωβουλευτής.

Μπορεί αυτό που συνέβη πριν από τέσσερις μέρες στη Λάρισα -11 νεαροί κρατώντας ξύλινα ρόπαλα και φωνάζοντας ρατσιστικά συνθήματα επιτέθηκαν σε στέκι μεταναστών- να μην εντάσσεται στο φαινόμενο bullying. Τι συμβαίνει όμως όταν αποκαλύπτεται ότι τα περισσότερα παιδιά από την ομάδα είναι ανήλικοι μαθητές; Πώς αντιμετωπίζεται η τροφοδότηση μίσους; Πώς εξουδετερώνεται η κοινωνική αδικία, η ανισότητα, η αναπαραγωγή των παθογενειών που διογκώνονται και πολλαπλασιάζονται μέσα από το Διαδίκτυο;

Τα περιστατικά πληθαίνουν και βαθαίνουν σε σύγχυση και διαστροφή. Η πρώτη μαθήτρια ενός σχολείου έλαβε μέιλ όπου εμφανιζόταν σε γυμνές φωτογραφίες. Στο κεφάλι της είχε προσαρμοστεί το σώμα μιας άλλης. Το κορίτσι άρχισε να υποφέρει, να χάνει την όρεξή της, να υστερεί στα μαθήματα. Οι γονείς της απευθύνθηκαν στην υπηρεσία Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος. Αποκαλύφθηκε ότι ο εκβιάζων ήταν ο δεύτερος τη τάξει μαθητής, ο οποίος συνέλαβε αυτό τον τρόπο για να εξουδετερώσει τον «αντίπαλο». Οι δυο γιοι του κ. Κουμουτσάκου πηγαίνουν σε δημόσιο σχολείο και ο ίδιος αποφάσισε να δραστηριοποιηθεί όταν του μετέφεραν περιστατικά που υπέπιπταν στην αντίληψή τους, τα οποία μπορεί να μη χαρακτηρίζονταν από σφοδρότητα ή μεγάλη σκληρότητα, προεικόνιζαν όμως ένα δυσοίωνο μέλλον. Η ενδοσχολική βία είναι δύσκολο πολλές φορές να ανιχνευτεί και όταν εντοπιστεί μπορεί να είναι ήδη αργά. Μπορεί, δηλαδή, η ζημιά να έχει προκληθεί. Υπάρχουν πολλές μαρτυρίες καθηγητών που βρίσκονται απέναντι σε έξαλλα και απελπισμένα παιδιά, επειδή βλέπουν μπροστά τους έναν τοίχο. Η άμυνα μετασχηματίζεται σε επιθετικότητα. Για να ελέγξει το συναίσθημά του και να διατυπώσει τον συλλογισμό του χρειάζεται λέξεις. Αν αποκοπεί από την επικοινωνία αυτής της μορφής και απορροφηθεί από το Διαδίκτυο ο κίνδυνος μεγαλώνει.

Σημειώνει η Ν. Πολονύ: « Όταν ένας νέος λέει ότι κάτι είναι “κουλό” μπορεί να θέλει να πει “είναι εκπληκτικό”, “είναι τρομερά βαρετό”, “είναι συναρπαστικό” και πολλές ακόμα έννοιες της αντίληψης και του συναισθήματος, από το αρνητικό ώς το θετικό. Αλλά ο συνομιλητής γενικά μαντεύει τι θέλει να του μεταδώσει αυτή η φράση χωρίς να χρειαστεί να επιστρατεύσει συλλογισμούς. Μαντεύει γιατί και το δικό του αισθητήριο είναι παρόμοιο, γιατί οι παραστάσεις του είναι ίδιες. Αντίθετα με όποιον δεν ανήκει στην ίδια πολιτισμική σφαίρα».

Μπορεί η άποψη αυτή να φαντάζει ήδη μακρινό παρελθόν σε μια κοινωνία και ένα σχολικό περιβάλλον κατ’ επέκταση, όπου η βία αποτελεί ρυθμιστικό παράγονται σχέσεων και συμπεριφορών. Μαθητές ταπεινώνονται, στοχοποιούνται, ξυλοκοπούνται λόγω χρώματος, καταγωγής, επειδή τραυλίζουν, είναι παχύσαρκοι, φοράνε γυαλιά, αριστεύουν ή μένουν στην ίδια τάξη, είναι πολύ ντροπαλοί και συνεσταλμένοι, διαφοροποιούνται από το περιβάλλον τους (ένας ανήμπορος γονιός ή μια άρρωστη αδελφή). Η επιθετικότητα δεν έχει μία μόνο γενεσιουργό αιτία, εκδηλώνεται με πολλούς τρόπους, τραυματίζει για να «επιστρέψει» το τραύμα που την έχει θρέψει.

Τι δουλειά έχει η γλώσσα μέσα σε αυτό τον ορυμαγδό του bullying ή του cyber bullying. Μα η γλώσσα είναι η αρχιτεκτονική με την οποία χτίζουμε το εγώ και τον τρόπο που μας περιβάλλει· δίνει νόημα στον κόσμο που αντιλαμβανόμαστε, τον διευθετεί. Εμπλουτίζει την πραγματικότητα. Της δίνει σχήμα και περιεχόμενο. Αντιστρατεύεται τη σιωπή και ό,τι εκείνη συγκαλύπτει.

Πηγή: Καθημερινή

Αναδημοσίευση : http://www.cleverclass.gr