Κατηγορία: Διαδίκτυο-Τεχνολογία

Κίνδυνοι στα σχολεία: Facebook κίνδυνοι και μαθητές

Οι κίνδυνοι στο facebook και η χρήση των social networks είναι από τα μεγαλύτερα θέματα συζήτησης των ημερών.

Τα δίκτυα κοινωνικής δικτύωσης (social network) γοητεύουν τους μαθητές, που βρίσκουν ότι η ηλεκτρονική κοινωνική δικτύωση είναι ο βολικότερος τρόπος επικοινωνίας. Σε έρευνα που διεξήγαγα για τη χρήση του facebook από μαθητές διαπιστώθηκαν τα εξής:

  • Τα κορίτσια καταλαμβάνουν ακραίες θέσεις, δηλαδή είτε χρησιμοποιούν το Facebook πολλές ώρες ή είναι περιστασιακοί χρήστες, Τα αγόρια εμφανίζονται πιο ευνοϊκά διακείμενα απέναντι στην κοινωνική δικτύωση από ό,τι τα κορίτσια. και είναι περισσότερο εξαρτημένα από τη χρήση του Facebook.
  • Οι πολύωροι χρήστες του Facebook έχουν συνήθως γονείς που είναι απόφοιτοι της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης. Όσο υψηλότερο είναι το επίπεδο γνώσεων των γονέων σχετικά με τον Η/Υ, τόσο περισσότερο ασχολούνται τα παιδιά τους με το διαδίκτυο και την κοινωνική δικτύωση μέσω Η/Υ.
  • Οι πολύωροι χρήστες του Facebook έχουν χαμηλή συμμετοχή σε δημιουργικές δραστηριότητες κατά τον ελεύθερο χρόνο τους.
  • Οι περιστασιακοί χρήστες του Facebook στην πλειοψηφία τους ασχολούνται με τους φίλους τους, ενώ όσοι επενδύουν πολύ χρόνο είναι κατά κύριο λόγο μοναχικοί χρήστες.
  • Πολλοί θεώρησαν ότι η ηλεκτρονική κοινωνική δικτύωση είναι ο βολικότερος τρόπος επικοινωνίας, που θα αντικαταστήσει το email και τις πιο συμβατικές μορφές διάδρασης. Κανόνιζαν τα ραντεβού τους μέσω του Facebook αντί να τηλεφωνήσουν, συζητούσαν γι’ αυτό με τους φίλους τους και χρησιμοποιούσαν την ηλεκτρονική ιδιόλεκτο (αργκώ).
  • Πολλοί χρήστες δήλωσαν ότι αυτό που τους συναρπάζει στο Facebook είναι ότι γνωρίζουν άτομα που μοιράζονται τα ίδια ενδιαφέροντα, ότι έχουν πρόσβαση σε πληροφορίες που τους ενδιαφέρουν, ακόμη και ότι συγκροτούν ομάδες μελέτης για τις εξετάσεις.
  • Η ευχαρίστηση που προέρχεται από την ενασχόληση με το Facebook και η φυγή από το διάβασμα είναι η βασικότεροι λόγοι ενασχόλησης με αυτό (στους μαθητές Λυκείου). Το Facebook δεν είναι πια εργαλείο, αλλά εναλλακτικός τρόπος ζωής.
  • Οι περισσότεροι δήλωσαν ότι μέσω της εφαρμογής αυτής κατάφεραν να επανασυνδεθούν με άτομα ή φίλους που είχαν χάσει εδώ και καιρό.
  • Οι περισσότεροι χρήστες έχουν κουραστεί πλέον με το πλήθος των εφαρμογών του Facebook, με τις άπειρες προσκλήσεις σε quiz και test χαμηλού επιπέδου.
  • Το κυριότερο χαρακτηριστικό του Facebook, που τους προσέλκυσε εξαρχής, ήταν η απλότητα των λειτουργιών του, η δυνατότητα επιλογής των εφαρμογών με τις οποίες θα πλαισίωναν το προφίλ τους
  • Αρκετοί χρήστες είχαν κουραστεί από το ‘φακέλωμα’ μέσω Facebook, μέσω του οποίου ο καθένας γνώριζε και μετέδιδε ποια η ψυχική διάθεση του χρήστη, τι έκανε όλες τις χρονικές στιγμές κλπ. Οι περισσότεροι από αυτούς πιστεύουν ότι η μόδα του Facebook θα περάσει και θα αντικατασταθεί με κάτι πολύ πιο ενδιαφέρον, επειδή ξεπέρασε το μέτρο. Το διαδίκτυο έχει κανόνες αυτορρύθμισης.
  • Πολλοί άνοιξαν λογαριασμό στο Facebook, επειδή είναι μόδα.
  • Οι περισσότεροι κατηγορούν το Facebook ότι προάγει τις επιφανειακές αόριστες σχέσεις και ότι δεν μπορούν να βρουν πραγματική στήριξη μέσω αυτού. Παρόλα αυτά, αναγνώρισαν ότι αποτελεί υποκατάστατο για όσους δεν τα καταφέρνουν στις πραγματικές σχέσεις ή έχουν περιορισμένο χρόνο γι’ αυτές.
  • Οι χρήστες με μεγαλύτερη εξάρτηση από το Facebook, παρουσίαζαν την ίδια νοσηρή σχέση και με τα ηλεκτρονικά παιχνίδια και τον υπολογιστή γενικότερα.
  • Οι περισσότεροι χρήστες δεν κατάλαβαν την εξάρτηση από το facebook μέχρι που κατέληξαν να αναλώνουν πολλές ώρες ασχολούμενοι με τις εφαρμογές του και σκεφτόταν γι’ αυτό ακόμη κι όταν έκλειναν τον υπολογιστή.
  • Το Facebook παρέχει το προσωπείο της αυτοεκτίμησης. Πολλοί αρθρώνουν συναισθήματα μέσα από αυτό, που δεν θα τολμούσαν να τα πουν στην πραγματική ζωή. Το ένστικτο και το συναίσθημα απελευθερώνεται. Αρκετοί χρήστες διατηρούσαν παραπάνω από δύο λογαριασμούς στο Facebook με διαφορετικά χαρακτηριστικά κάθε φορά. Πολλαπλές και σχιζοειδείς προσωπικότητες.
  • Το γλωσσικό επίπεδο των χρηστών του Facebook πολλές φορές κατρακυλάει σε ύβρεις και χυδαιολογίες, ενώ η ελληνική ορθογραφία παραχαράσσεται. Η γλώσσα είναι ένα συνονθύλευμα αγγλικών συντμήσεων και ελληνικών. Συχνή είναι η χρήση emoticons που όμως γίνονται δύσκολα στην αποκρυπτογράφησή τους και δυσχεραίνουν τη φόρτωση της σελίδας.
  • Το Facebook αποτελεί μέσο επικοινωνίας, ειδικά για νέους επαρχιακών πόλεων, που δεν έχουν πολλές ευκαιρίες να γνωρίσουν όσους θα επιθυμούσαν. Παράλληλα προσφέρει τα δυνατότητα είτε για ιδιωτική συνομιλία είτε για μαζική συζήτηση.
  • Σε χρήστες μικρότερης ηλικίας αναπτύσσεται ανταγωνισμός για το ποιος θα προσελκύσει περισσότερους φίλους, κυρίως του αντιθέτου φύλου.
  • Οι γυναίκες χρήστες προβάλλουν τις περισσότερες φορές ένα μυστηριώδη εαυτό, που περιμένει να ανακαλυφθεί από κάποιο χρήστη με έξοχα προσόντα, γρήγορο στη γραφή και με καλές ατάκες. Οι φωτογραφίες που τοποθετούν στο προφίλ τους είναι προκλητικές μερικές φορές ή παρμένες από τον κόσμο των κινουμένων σχεδίων. Οι άντρες χρήστες συνήθως επαίρονται για τα σωματικά τους προσόντα και για τον ‘τσαμπουκά’ που μπορούν να επιδείξουν.
  • Οι περισσότεροι χρήστες δεν ενοχλούνται που το Facebook βρίθει διαφημίσεων και πολλές φορές παίρνει πολιτική διάσταση ερήμην τους

Ευστράτιος Παπάνης

  • Επίκουρος Καθηγητής Πανεπιστημίου Αιγαίου

Πηγή : http://www.cleverclass.gr

Μόνιμος σύνδεσμος σε αυτό το άρθρο: https://blogs.sch.gr/stratilio/archives/2410

Cyber-bullying: Τι είναι και πώς το αντιμετωπίζουμε;

Ένα φαινόμενο των τελευταίων ετών το Cyber-bullying, έχει αρχίσει και παίρνει ανησυχητικές διαστάσεις και στη χώρα μας αφού τα περισσότερα πλέον παιδιά στην εφηβεία έχουν πρόσβαση στο διαδίκτυο και διατηρούν προφίλ σε ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης. Εξίσου ανησυχητικό και το bullying μέσω κινητών τηλεφώνων, αφού τα περισσότερα πλέον έχουν πρόσβαση σε υπηρεσίες πλοήγησης στο ίντερνετ. Πρόσφατη, μάλιστα έρευνα του Ελληνικού Κέντρου Ασφαλούς Διαδικτύου έδειξε ότι τρεις στους δέκα εκπαιδευτικούς (ποσοστό 32%) στην Ελλάδα έχουν έρθει αντιμέτωποι στο σχολείο, με κάποιο ζήτημα ψηφιακής παρενόχλησης, ψηφιακού εκφοβισμού ή συκοφαντικής δυσφήμισης μαθητών από άλλους μαθητές μέσω κινητού τηλεφώνου, Facebook ή άλλης διαδραστικής πλατφόρμας. Πώς πρέπει να το αντιμετωπίσουμε;


Η καλύτερη αντιμετώπιση βέβαια, όπως λένε και οι γιατροί για θέματα υγείας, είναι η πρόληψη.

Ας το πάρουμε όμως από την αρχή εξηγώντας τι είναι το cyber-bullying. Πρόκειται για τον εκφοβισμό μέσω διαδικτύου. Πιο συνηθισμένο είναι το cyber-bullying μέσω της δημοφιλέστατης σελίδας του Facebook χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν παρατηρείται και μέσω άλλων ιστοσελίδων κοινωνικής δικτύωσης. Έτσι πολλοί είναι σήμερα οι έφηβοι που έχουν πέσει θύματα αυτού του φαινομένου, ειδικά μέσα από τις λεγόμενες ομάδες μίσους που δημιουργούνται στο Facebook, άλλοι έχουν δει φωτογραφίες από προσωπικές τους στιγμές να εκτίθενται σε δημόσια θέα ενώ κάποιοι έχουν δεχθεί μέχρι και απειλές για τη σωματική τους ακεραιότητα.

Το φαινόμενο παρατηρείται κυρίως σε μαθητές γυμνασίου και λυκείου, που σε πολύ μεγάλο ποσοστό ασχολούνται με το διαδίκτυο και πολύ λιγότερο σε μαθητές δημοτικού.

Αυτό που παλιά γινόταν στο σχολείο με απομόνωση ενός παιδιού και περιπαιγμού του ή τραμπουκισμού του από συμμαθητές του ή μεγαλύτερα παιδιά πλέον έχει περάσει στο διαδίκτυο. “Δεν μπορούμε να πούμε ότι σήμερα έχει πάρει μεγαλύτερη έκταση, το σίγουρο είναι ότι έχει αλλάξει μορφή”, λέει η κ. Μαρία Δάρρα, Ψυχολόγος-Παιδοψυχολόγος στη Μονάδα Εφηβικής Υγείας του Παίδων.

Τι πρέπει να κάνει ένας έφηβος όταν πέσει θύμα του cyber bullying;

Όπως εξηγεί η κ. Δάρρα, ένας έφηβος που θα δεχθεί τέτοιο εκφοβισμό είναι σημαντικό να θέσει τα όρια του και να μην απαντήσει με τον ίδιο τρόπο, εξαπολύνοντας απειλές ή βρίζοντας. Πρέπει οπωσδήποτε να αναφέρει το περιστατικό σε ένα ενήλικα, είτε πρόκειται για γονείς είτε κάποιο εκπαιδευτικό ή άλλο κοντινό και έμπιστο άτομο και φυσικά να το καταγγείλει, ακόμα και μόνος του. Μπορεί να απευθυνθεί στη γραμμή Safeline 2811 391615 ή απευθείας στη Δίωξη ηλεκτρονικού εγκλήματος, όταν δέχεται σοβαρές απειλές, αν και οι δύο φορείς συνεργάζονται άμεσα.

Πώς πρέπει να προλαμβάνουν και να αντιμετωπίζουν τέτοια περιστατικά γονείς αλλά και εκπαιδευτικοί;

Πολύ σημαντικό, όπως επισημαίνει η ψυχολόγος κ. Δάρρα η οποία παρέχει συμβουλευτική και υποστήριξη στη Γραμμή Βοηθείας υποΣΤΗΡΙΖΩ του Ελληνικού Κέντρου Ασφαλούς Διαδικτύου (saferinternet.gr), είναι η σωστή ενημέρωση. Οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί πρέπει να είναι καλά ενημερωμένοι γύρω από το διαδίκτυο και τους κινδύνους που αυτό ελλοχεύει για ένα έφηβο/παιδί ούτως ώστε να μπορούν αρχικά να το συμβουλεύσουν το τί πρέπει να προσέχει και να αποφεύγει.

Στο σπίτι είναι καλό ο υπολογιστής να βρίσκεται σε κοινόχρηστο χώρο ώστε αφενός οι γονείς να έχουν πιο άμεση εικόνα του τι κάνει το παιδί και φυσικά να το ελέγχουν όταν βρίσκεται στο διαδίκτυο, και αφετέρου για να έχουν και τα παδιά την έγνοια ότι κάποιος τους παρατηρεί άρα να μην μπαίνουν ανεξέλεγκτα σε διάφορες, πιθανώς ακόμα και επικίνδυνες, ιστοσελίδες.

Πρέπει να εξηγούμε στα παιδιά ότι δεν δεν είναι σωστό να κάνουμε φίλους τους πάντες σε ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης, ότι σε κάθε περίπτωση δεν αποκαλύπτουμε τους κωδικούς μας, και ότι δεν πρέπει να δημοσιοποιούμε προσωπικά δεδομένα. Ο έλεγχος και η εποπτεία κατόπιν της σωστής ενημέρωσης είναι πάντα απαραίτητος.

Σε περίπτωση, που ένας γονιός αντιληφθεί ότι το παιδί του έχει πέσει θύμα cyber bullying πρέπει να το καθησυχάσει και στη συνέχεια φυσικά να καταγγείλει το περιστατικό. Ο γονιός θα πρέπει να δείξει στο παιδί ότι είναι στο πλευρό του και πως θα είναι ασφαλής αλλά και να το αποτρέψει από τυχόν εκδικητική συμπεριφορά.

Οι αριθμοί λένε…

Δραματική αύξηση των καταγγελιών στη Safeline παρατηρήθηκε το 2010 σε σχέση με το 2009, καθώς οι καταγγελίες αυξήθηκαν κατά 136.44% και ανήλθαν σε 4204.
Από αυτές το 25% αφορούσε σε ρατσισμό ή ξενοφοβία, το 21% σε παραβίαση προσωπικών δεδομένων και υποκλοπή ταυτότητας, το 14% σε οικονομικές απάτες μέσω διαδικτυακών αγορών, το 10% σε εξύβριση ή συκοφαντική δυσφήμηση, το 6% σε παιδική πορνογραφία και μικρότερο ποσοστό σε εγκλήματα όπως αποπλάνηση ανηλίκων (grooming), phishing, ηλεκτρονικό εκφοβισμό (cyber bullying), παραβίαση πνευματικής ιδιοκτησίας, παραβίαση του απορρήτου των επικοινωνιών και απειλή.
Μέγαλη άνοδος παρατηρήθηκε στις αναφορές για τα Συστήματα Κοινωνικής Δικτύωσης (Social Networks) καθώς έφτασε το 44% και αφορούσε κυρίως την υποκλοπή ταυτότητας, ηλεκτρονικό εκφοβισμό (cyber bullying), αποπλάνηση ανηλίκων (grooming), ρατσισμό και υποκλοπή κωδικών πρόσβασης.

Πηγή : http://www.cleverclass.gr/

Μόνιμος σύνδεσμος σε αυτό το άρθρο: https://blogs.sch.gr/stratilio/archives/2388

Οδηγοί Αρχαιολογικών Μουσείων για Ηλεκτρονικό Ξεφύλλισμα


Το Μουσείο Ακροπόλεως
Το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο
Το Αρχαιολογικό Μουσείο Ολυμπίας
Το Αρχαιολογικό Μουσείο Πέλλας
Ο Μαραθών και το Αρχαιολογικό Μουσείο
Το Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου
Δήλος
Το Αρχαιολογικό Μουσείο Πειραιώς
Το Αρχαιολογικό Μουσείο Δελφών
Το Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης
Ελευσίνα: Ο Αρχαιολογικός Χώρος και το Μουσείο

E-Book GR

Μόνιμος σύνδεσμος σε αυτό το άρθρο: https://blogs.sch.gr/stratilio/archives/2372

Αυξάνονται τα ποσοστά εξάρτησης των εφήβων από το διαδίκτυο


«Εθισμένα» στο διαδίκτυο αποδεικνύονται ότι είναι τα ελληνόπουλα σύμφωνα με έρευνα που πραγματοποιήθηκε στην Ελλάδα και σε άλλες έξι ευρωπαϊκές χώρες (Γερμανία, Ισπανία, Πολωνία, Ισλανδία, Ολλανδία και Ρουμανία) με γενικό συντονιστή τη Μονάδα Εφηβικής Υγείας του Νοσοκομείου Παίδων «Π. και Α. Κυριακού». Συνολικά 14.000 έφηβοι (2.000 από κάθε χώρα), ηλικίας 15 και 16 ετών, κλήθηκαν να απαντήσουν σε ειδικά ερωτηματολόγια, προκειμένου οι ερευνητές να εξακριβώσουν πόσα και ποια παιδιά παρουσιάζουν σημάδια «εθισμού» με το Ιντερνετ

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της μελέτης, πρόβλημα φαίνεται να αντιμετωπίζει το 12,7% των εφήβων του δείγματος, δηλαδή περίπου ένας στους οκτώ. Από αυτούς, το 1,7% θεωρείται «εθισμένο» στο Ιντερνετ, ενώ το υπόλοιπο 11% κάνει πολύ έντονη χρήση και βρίσκεται στα όρια της εξάρτησης. Σε σχέση με τις υπόλοιπες χώρες, η Ελλάδα βρίσκεται περίπου στον μέσο όρο της έρευνας, που είναι 12,7% για την οριακή χρήση και 1,2% για την εξάρτηση. Τη χειρότερη επίδοση καταγράφει η Ισπανία, με 21,3% και 1,5% αντίστοιχα, ενώ την καλύτερη η Ισλανδία, με 7,2% και 0,8%.
Αναλυτικά τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν ότι το 63% των εφήβων επικοινωνούν με αγνώστους on-line, ενώ 9,3% από αυτούς αναφέρουν ότι αυτό τους έβλαψε (5,4% του συνολικού δείγματος). Ανησυχητικό είναι το γεγονός ότι σε ποσοστό 45,7% από τους ερωτηθέντες συνάντησαν κάποιον που γνώρισαν μέσω διαδικτύου. Οι χώρες με τα μεγαλύτερα ποσοστά κινδύνου διαδικτυακής αποπλάνησης ήταν οι Ρουμανία, Γερμανία και Πολωνία, ενώ η Ελλάδα είχε το μικρότερο ποσοστό

Επίσης το 58.8% του δείγματος εκτέθηκαν σε πορνογραφικό υλικό (32,8% από αυτούς αναφέρουν ότι ενοχλήθηκαν από την έκθεση σε πορνογραφικό υλικό – 18,4% του δείγματος), με τα αγόρια να παρουσιάζουν μεγαλύτερα ποσοστά έκθεσης σε πορνογραφικό υλικό,

Μεγάλες διαστάσεις έχει πάρει και ο διαδικτυακός εκφοβισμός καθώς το 21.9% των παιδιών τον έχει υποστεί. Τα κορίτσια παρουσίαζαν μεγαλύτερα ποσοστά έκθεσης στο διαδικτυακό εκφοβισμό, ενώ οι χώρες με τα μεγαλύτερα ποσοστά ήταν οι Ρουμανία και Ελλάδα και τα μικρότερα οι Ισλανδία και Ισπανία.

Πολύ ενδιαφέροντα συμπεράσματα προκύπτουν και από τις επιμέρους διαδικτυακές συμπεριφορές των εφήβων. Συγκεκριμένα, σχεδόν όλοι (92%) είναι μέλη κοινωνικών δικτύων, όπως το Facebook, το Twitter κ.ά. Μάλιστα, οι τέσσερις στους δέκα (39,4%) ασχολούνται με αυτά περισσότερο από δύο ώρες την ημέρα τις καθημερινές, ενώ έξι στους δέκα (60,2%) ξοδεύουν αντίστοιχο χρόνο τα σαββατοκύριακα.

Σύμφωνα με τους επιστήμονες το 25% των εφήβων που κάνουν χρήση κοινωνικών δικτύων περισσότερο από δύο ώρες την ημέρα μπορεί να παρουσιάσουν συμπεριφορά εξάρτησης, ενώ η ύπαρξη 600 και πλέον διαδικτυακών φίλων συχνά σημαίνει ότι ο έφηβος έχει ήδη παρουσιάσει εξάρτηση.

Ενας άλλος παράγοντας είναι τα διαδικτυακά παιχνίδια, που αφορούν κυρίως τα αγόρια. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, η έρευνα έδειξε ότι οι έφηβοι που παίζουν online games παρουσιάζουν διπλάσια πιθανότητα εξάρτησης από όσους δεν παίζουν. Οι ειδικοί εφιστούν την προσοχή σε όσους ασχολούνται με αυτά για περισσότερο από 2,6 ώρες την ημέρα, καθώς αποτελεί ένδειξη εξάρτησης.

Ωστόσο, η δραστηριότητα που οδηγεί ταχύτερα στην εξάρτηση είναι ο online τζόγος, καθώς οι έφηβοι που ασχολούνται με αυτόν έχουν τριπλάσιες πιθανότητες να εξαρτηθούν από το Ιντερνετ. Οπως προέκυψε, μάλιστα, οι Ελληνες έφηβοι παρουσιάζουν το δεύτερο υψηλότερο ποσοστό ενασχόλησης με τον διαδικτυακό τζόγο (7,9%), υπολειπόμενοι μόνο των Ρουμάνων (12,9%).
ΘΕΜΑ
Πηγή : http://ipaideia.gr

Μόνιμος σύνδεσμος σε αυτό το άρθρο: https://blogs.sch.gr/stratilio/archives/2369

Ποιος “διοικεί” το ίντερνετ ;

Τα δίκτυα που υποδέχονται τις πληροφορίες του Ιντερνετ διακινούν το ψηφιακό υλικό, όπως e-mail και tweets, και αποθηκεύουν τις πληροφορίες

ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΝΔΡΙΤΣΟΠΟΥΛΟΣ

Εχει νόημα – και, κυρίως, απάντηση – το ερώτημα «πού βρίσκεται το Διαδίκτυο»; Το Ιντερνετ είναι παντού: στα σπίτια μας, στη δουλειά, στα κινητά, στα λάπτοπ, στις καφετέριες, ακόμη και πάνω στα πλοία ή μέσα στα αεροπλάνα. Ταυτόχρονα, όμως, θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί ότι το Ιντερνετ δεν είναι… πουθενά, καθώς συνθέτει έναν εικονικό και άυλο κόσμο.

Εχετε, όμως, σκεφτεί ότι για να μπορείτε να μπαίνετε στα αγαπημένα σας σάιτ, να ανταλλάσσετε e-mail, να κάνετε likes και να στέλνετε tweets κάπου υπάρχει μια υποδομή που στηρίζει το οικοδόμημα του Διαδικτύου;

Δεν είναι εύκολο να συλλάβουμε την έννοια – και το μέγεθος – του παγκόσμιου ψηφιακού χωριού στο οποίο οι περισσότεροι από εμάς δραστηριοποιούμαστε καθημερινά.

«Το Διαδίκτυο είναι το πρώτο πράγμα που δημιούργησε η ανθρωπότητα χωρίς να το καταλαβαίνει. Είναι το μεγαλύτερο πείραμα στην αναρχία που έγινε ποτέ», έχει δηλώσει ο πρόεδρος της Google Ερικ Σμιτ.

Κρίνοντας από την επιρροή που έχει σήμερα το Ιντερνετ σε όλο το φάσμα της κοινωνίας, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι η εκάστοτε εξουσία επιχειρεί να προσεταιριστεί αυτή την «αναρχία» – ή να την οικειοποιηθεί.

«Κατά τη διάρκεια της θητείας μου πήρα την πρωτοβουλία για τη δημιουργία του Διαδικτύου», έχει δηλώσει ο πρώην αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Αλ Γκορ, για να πάρει την απάντηση από τον Νταν Κουέιλ, προκάτοχό του επί προεδρίας Τζορτζ Μπους του πρεσβύτερου: «Αν ο Γκορ εφηύρε το Ιντερνετ, εγώ εφηύρα τον ορθογραφικό έλεγχο»!

Και αν σήμερα ξέρουμε ότι ο πραγματικός εφευρέτης του Διαδικτύου (με τη σημερινή του μορφή) είναι ο Τιμ Μπέρνερς-Λι, έχουμε αναρωτηθεί τι – και πού – είναι αυτό που φέρνει το Ιντερνετ στις οθόνες μας;


Η «μηχανή» που κάνει το Διαδίκτυο να λειτουργεί, αποτελείται από τρία βασικά μέρη.

1. Καλώδια.
Παρά την επικρατούσα αντίληψη, πολύ λίγα δεδομένα ταξιδεύουν ανά τον κόσμο μέσω δορυφόρου. Τα περισσότερα διακινούνται με παλμούς φωτός μέσω καλωδίων οπτικών ινών που βρίσκονται στον πυθμένα των ωκεανών. Κάθε καλώδιο είναι τόσο παχύ όσο δύο αντίχειρες.
Στα άκρα των υποβρύχιων καλωδίων υπάρχουν οι λεγόμενοι «σταθμοί απόληξης» (landing stations), από τους οποίοι γίνεται η μετάδοση και η λήψη των δεδομένων. Συνήθως είναι «κρυμμένοι» σε απόμερα παραθαλάσσια σημεία.

2. Κέντρα δεδομένων.

Είναι τα μέρη στα οποία αποθηκεύονται όλες οι πληροφορίες που περιέχονται στο Ιντερνετ: από ιστότοπους και κείμενα μέχρι βίντεο και φωτογραφίες.

Τα μεγαλύτερα κέντρα δεδομένων βρίσκονται σε δύο είδη θέσεων: α) σε περιοχές όπου η ηλεκτρική ενέργεια είναι φθηνή και το κλίμα είναι ευνοϊκό για να διατηρούνται τα μηχανήματα στην κατάλληλη θερμοκρασία και β) κοντά στα σημεία ανταλλαγής, προκειμένου να διασφαλίζεται η ταχύτερη και λιγότερο δαπανηρή διακίνηση των δεδομένων.

3. Σημεία ανταλλαγής.

Το Ιντερνετ είναι το δίκτυο των δικτύων. Ή, αν προτιμάτε, ένα δίκτυο το οποίο διασυνδέει όλα τα υπόλοιπα δίκτυα, καθιστώντας εφικτή την ανταλλαγή δεδομένων. Τα σημεία ανταλλαγής είναι οι τόποι όπου συναντώνται τα δίκτυα των παρόχων Ιντερνετ.

Σε όλο τον κόσμο υπάρχουν εκατοντάδες σημεία ανταλλαγής, τα οποία στεγάζονται σε μεγάλα κτίρια. Τα πιο σημαντικά είναι οι λεγόμενοι υπερκόμβοι, στους οποίους διασταυρώνονται τα περισσότερα δίκτυα. Εκεί βρίσκονται εγκατεστημένοι δρομολογητές (ρούτερ) δικτύων που έχουν μέγεθος ψυγείου, οι οποίοι επικοινωνούν μεταξύ τους μέσω καλωδίων οπτικών ινών.

Πηγή : www.tanea.gr / 25-8-2012

Μόνιμος σύνδεσμος σε αυτό το άρθρο: https://blogs.sch.gr/stratilio/archives/2312

Το Facebook εκτρέφει το άγχος

Πτώση της αυτοπεποίθησης και αίσθημα ανεπάρκειας δηλώνουν οι χρήστες

Το Facebook εκτρέφει το άγχος

Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης όπως το Facebook μπορούν να προκαλέσουν άγχος, τσακωμούς και ανασφάλεια στην… πραγματική ζωή

Μάντσεστερ

Οι ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης όπως το Facebook και το Twitter «γεννούν» άγχος και κάνουν τους χρήστες να αισθάνονται ανεπαρκείς. Τον κώδωνα του κινδύνου για τη νέα μόδα της on-line ζωής μας κρούουν ειδικοί της Σχολής Διοίκησης Επιχειρήσεων του Πανεπιστημίου Σάλφορντ στο Μάντσεστερ της Βρετανίας μετά από δημοσκόπηση σε 298 χρήστες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης η οποία έγινε για λογαριασμό του κοινωφελούς ιδρύματος Anxiety UK.

Αλλαγή συμπεριφοράς προς το χειρότερο

Από την ανάλυση των στοιχείων προέκυψε ότι περισσότεροι από τους μισούς χρήστες (53%) δήλωσαν ότι τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης άλλαξαν τη συμπεριφορά τους – και από αυτούς τους χρήστες το 51% ανέφερε ότι η αλλαγή ήταν προς το χειρότερο.

Η πιο συχνή αναφορά των χρηστών στους οποίους τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είχαν αρνητική επίδραση ήταν ότι εμφάνισαν κατακόρυφη πτώση της αυτοπεποίθησής τους όταν συνέκριναν τις δικές τους πράξεις και επιτυχίες με εκείνες των on line φίλων τους.

Τα δύο τρίτα των χρηστών είπαν επίσης ότι έβρισκαν πολύ δύσκολο το να χαλαρώσουν πλήρως ή το να κοιμηθούν όταν είχαν προηγουμένως ασχοληθεί επί αρκετή ώρα με το Facebook ή το Twitter.

Παράλληλα, το 25% των ατόμων που συμμετείχαν στη δημοσκόπηση ανέφερε ότι εμφάνισε προβλήματα στη σχέση του με τον σύντροφο ή τους συνεργάτες του εάν προηγουμένως είχε έλθει σε διαδικτυακή αντιπαράθεση μαζί τους.

Η εθιστική δύναμη του Διαδικτύου

H δημοσκόπηση αποκάλυψε επίσης την εθιστική δύναμη του Διαδικτύου καθώς το 55% των ατόμων που συμμετείχαν σε αυτή δήλωσε ότι αισθανόταν «άγχος» όταν δεν είχε πρόσβαση στον λογαριασμό του στο Facebook ή στα mail του.

Συγχρόνως ποσοστό μεγαλύτερο του 60% των χρηστών ανέφερε ότι προκειμένου να έχει ένα διάλειμμα από την on line καθημερινότητά του έπρεπε να πατήσει το κουμπί off στις συσκευές – ήταν αδύνατον στους περισσότερους να αγνοήσουν τους on line πειρασμούς όταν οι συσκευές ήταν ανοιχτές.

Σχολιάζοντας τα αποτελέσματα της δημοσκόπησης η διεθύνουσα σύμβουλος της οργάνωσης Anxiety UK Νίκι Λιντμπέτερ σημείωσε ότι «αν κάποιο άτομο έχει προδιάθεση για άγχος οι πιέσεις που δέχεται από την τεχνολογία λειτουργούν ως αφορμή που ‘πυροδοτεί’ ανασφάλεια και στρες». Η κυρία Λιντμπέτερ δήλωσε επίσης ότι έμεινε έκπληκτη από το πόσο μεγάλο ποσοστό των χρηστών μέσων κοινωνικής δικτύωσης που συμμετείχαν στη δημοσκόπηση ανέφερε ότι μπορούσε να κάνει διάλειμμα από τη δικτυακή ζωή του μόνο αν έκλεινε τη συσκευή που τον συνδέει με τον on line κόσμο. «Ηταν αδύνατον για τα άτομα αυτά απλώς να αγνοήσουν το έξυπνο κινητό τους ή τον υπολογιστή τους».

Στερητικά συμπτώματα

Σημειώνεται ότι πέρυσι μια διεθνής μελέτη αποκάλυψε πώς το κλείσιμο της τηλεόρασης και του ραδιοφώνου, του κινητού ή του Ιντερνετ προκαλεί σε κάποια άτομα συμπτώματα στέρησης αντίστοιχα με εκείνα που παρουσιάζει ένα άτομο εθισμένο στο τσιγάρο το οποίο προσπαθεί να κόψει την κακή του συνήθεια.

Επιστήμονες ζήτησαν από εθελοντές σε 12 πανεπιστήμια ανά τον κόσμο να αποφύγουν τη χρήση υπολογιστή, κινητού, iPod, τηλεόρασης και ραδιοφώνου επί 24 ώρες. Είναι χαρακτηριστικό ότι η πλειονότητα των εθελοντών δεν ήταν σε θέση να απέχει ούτε καν για ένα 24ωρο από την «ηλεκτρονική» ζωή του.

Πηγή : http://www.tovima.gr/science/psychology-sociology/article/?aid=466444

Μόνιμος σύνδεσμος σε αυτό το άρθρο: https://blogs.sch.gr/stratilio/archives/2275

Η Ιστορία του Διαδικτύου

Η αρχική ιδέα η οποία στο πέρασμα των χρόνων μετεξελίχθηκε στο World Wide Web συνήθως χρεώνεται στον Leonard Kleinrock, όπως αναφέρει το Live Science. Το 1961 o Kleinrock γράφει για το ARPANET, που αναγνωρίζεται ως ο πρόδρομος του Διαδικτύου, σε ένα έγγραφο με τίτλο «Ροή πληροφοριών σε ένα μεγάλο δίκτυο Επικοινωνίας». Ο ίδιος μαζί με άλλους καινοτόμους, όπως τον διευθυντή του οργανισμού IPTO, J.C.R. Licklider, έθεσαν τις βάσεις για τη δημιουργία του διαδικτύου, όπως το γνωρίζουμε σήμερα.


Ο προάγγελος του Διαδικτύου εμφανίζεται ήδη από τις πρώτες ημέρες της ιστορίας της πληροφορικής, το 1969, με το δίκτυο της Υπηρεσίας Ερευνών του Υπουργείου Άμυνας των ΗΠΑ (ARPANET).  Μέσω του ARPANET αναπτύχθηκαν πολλά σχέδια τα οποία χρησιμοποιούνται σήμερα στο διαδίκτυο, κυρίως για την επικοινωνία. Το παρακάτω χρονοδιάγραμμα, όπως παρουσιάστηκε στο LiveScience, δίνει συνοπτικά την ιστορία του Διαδικτύου.

1934: Ο Βέλγος εμπειρογνώμονας στη ροή πληροφοριών, Paul Otlet, φαντάστηκε μία δομή (Radiated Library) με τη χρήση της τότε τεχνολογίας, όπως το τηλέφωνο και το ράδιο, ώστε να δημιουργήσει κάτι που έμοιαζε σε δομή με το σημερινό διαδίκτυο.

1965: Δύο υπολογιστές στο εργαστήριο Lincoln του MIT επικοινωνούν μεταξύ τους την τεχνολογία «packet-switching».

1968 : Η εταιρεία BBN παρουσιάζει την τελική έκδοση του Interface Message Processor υπογράφοντας σύμβαση για το ARPANET.

1969: Στις 29 Οκτωβρίου το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, στο Λος Άντζελες, το Ινστιτούτο Ερευνών του Στάνφορντ, το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, στη Santa Barbara και το Πανεπιστήμιο της Γιούτα εγκαθιστούν τους πρώτους κόμβους επικοινωνίας. Το πρώτο μήνυμα που στέλνεται είναι «Lo», ένα μήνυμα από τον φοιτητή Charles Kline για σύνδεση (Login) στον υπολογιστή του Ινστιτούτου Ερευνών του Στάνφορντ. Ωστόσο το μήνυμα δεν ολοκληρώθηκε καθώς το σύστημα του Στάνφορντ κατέρρευσε.

1972: Ο Ray Tomlinson της BBN  παρουσιάζει για πρώτη φορά το e-mail. Η Ομάδα Εργασίας Διαδικτύωσης (INWG) βρίσκεται αντιμέτωπη με την πρόκληση της θέσπισης πρωτοκόλλων.

1973: Η Παγκόσμια δικτύωση γίνεται πραγματικότητα, καθώς το Πανεπιστήμιο του Λονδίνου και το Royal Radar Establishment, στη Νορβηγία, συνδέονται στο ARPANET. Ο όρος Διαδίκτυο μόλις έχει γεννηθεί.

1974: Γεννιέται ο πρώτος πάροχος υπηρεσιών διαδικτύου (ISP) μία εμπορική έκδοση του ARPANET , γνωστή ως Telenet.

1974: Ο Vinton Cerf και ο Bob Kahn ( το δίδυμο που από πολλούς αναγνωρίζονται ως οι πατέρες του διαδικτύου) δημοσιεύουν το «Πρωτόκολλο για τη διαδικτυακή σύνδεση», που παρουσιάζουν τις λεπτομέρειες για τον σχεδιασμό του TCP (Πρωτόκολλο Ελέγχου Μεταφοράς).

1976: Η Βασίλισσα Ελισάβετ Β’ πατάει το κουμπί αποστολής για το πρώτο e-mail της.

1979: Δημιουργείται το USENET όπου φιλοξενούνται ειδήσεις και ομάδες συζήτησης.

1981: Το Εθνικό Ίδρυμα Επιστημών των ΗΠΑ (NSF) προβλέπει επιδοτήσεις για τη δημιουργία Δικτύου για την ανταλλαγή πληροφοριών και την παροχή υπηρεσιών μεταξύ επιστημόνων των πανεπιστημίων.

1982: Το Transmission Control Protocol (TCP) και το Internet Protocol (IP) αναγνωρίζονται ως η «Σουίτα Πρωτοκόλλων Διαδικτύου» για το ARPANET. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη σύνδεση του Διαδικτύου με το πρωτόκολλο TCP / IP, το οποίο ακόμα και σήμερα παραμένει το βασικό πρωτόκολλο για το Διαδίκτυο.

1983: Το Domain Name System ή DNS (Σύστημα Ονομάτων Τομέων ή Χώρων ή Περιοχών) καθιερώνει τα γνωστά .edu, .gov, .com, .mil, .org, .net, και .int ως καταλήξεις για την ονομασία ιστοσελίδων. Οι νέες ονομασίες είναι πολύ ευκολότερες από αυτές που υπήρχαν μέχρι τότε όπως 123.456.789.10.

1984: Ο William Gibson συγγραφέας του Neuromancer χρησιμοποιεί για πρώτη φορά τον όρο «Κυβερνοχώρος».

1985: Η Symbolics.com γίνεται η πρώτη καταχωρημένη ιστοσελίδα στον συγκεκριμένο τομέα.

1986: Στο NSFnet, το Δίκτυο του Εθνικού Ιδρύματος Επιστημών επιτυγχάνεται για πρώτη  φορά απευθείας σύνδεση «υπερυπολογιστών» με ταχύτητες 56.000 bits το δευτερόλεπτο, η τυπική ταχύτητα ενός dial-up modem. Με την πάροδο του χρόνου αυτή η ταχύτητα επιτυγχάνεται σε όλο το NSFnet, αλλά και στα περιφερειακά του δίκτυα, πραγματοποιώντας ουσιαστικά μια επέκταση του Διαδικτύου σε όλες τις ΗΠΑ. Το NSFnet ήταν ουσιαστικά ένα δίκτυο από τα πολλά δίκτυα, μέσω των οποίων συνδέονταν ακαδημαϊκοί χρήστες στο ARPANET.

1987: Τα hosts στο Διαδίκτυο ξεπερνούν τις 20.000. H Cisco παρουσιάζει το πρώτο router.

1989: Ο World.std.com γίνεται ο πρώτος εμπορικός πάροχος για πρόσβαση στο Διαδίκτυο μέσω dial-up.

1990: O Tim Berners-Lee, επιστήμονας από το CERN, αναπτύσσει για πρώτη φορά την HTML. Σήμερα αποτελεί την κύρια γλώσσα σήμανσης για τις ιστοσελίδες.

1991: Το CERN παρουσιάζει και εισάγει για πρώτη φορά το World Wide Web, το γνωστό σε όλους μας «www».

1992: Τα πρώτα αρχεία ήχου και βίντεο κυκλοφορούν στο διαδίκτυο. Η φράση «σερφάρω στο διαδίκτυο» διαδίδεται και γίνεται ευρέως γνωστή.

1993: Ο αριθμός των ιστοσελίδων ανέρχεται στις 600 και ο Λευκός Οίκος, αλλά και ο ΟΗΕ μπαίνουν στο διαδίκτυο. Ο Marc Andreesen δημιουργεί το πρώτο πρόγραμμα περιήγησης στο διαδίκτυο το Mosaic, στο Πανεπιστήμιο του Ιλινόι. Οι υπολογιστές που συνδέονται στο NSFnet από τους 2.000 το 1985 φτάνουν το 1993 σε 2 εκατομμύρια. Το NSF ηγείται μίας προσπάθειας για δημιουργία μίας νέας αρχιτεκτονικής του διαδικτύου, ώστε να μπορέσει να αξιοποιηθεί και εμπορικά.

1994: Γεννιέται η Netscape Communications. H Microsoft έναν web browser για τα Windows 95.

1995: Οι Compuserve, America Online και Prodigy παρέχουν πρόσβαση στο Διαδίκτυο. Στον κυβερνοχώρο βγαίνουν και οι Amazon.com, Craiglist και eBay. Το NSFnet θεωρείται πλέον παρωχημένο και η εμπορική εκμετάλλευση του διαδικτύου είναι πλέον γεγονός.

1996: Ο ανταγωνισμός μεταξύ των προγραμμάτων περιήγησης εντείνεται, κυρίως μεταξύ των δύο μεγάλων εταιρειών της Microsoft και της Netscape, ενώ η CNET αγοράζει την tv.com για $ 15.000.

1995: Οι νέες εκδόσεις του προγράμματος περιήγησης των Windows ’95 βρίσκονται στα χέρια μόνο των κατασκευαστών ηλεκτρονικών υπολογιστών, ύστερα από σχετική απόφαση του υπουργείου Δικαιοσύνης. Αντίθετα ο browser της Netscape παραμένει ελεύθερος και δωρεάν στο διαδίκτυο.

1998: Γεννιέται η Google η μηχανή αναζήτησης που άλλαξε οριστικά τον τρόπο περιήγησης στο διαδίκτυο.

1999: Η AOL αγοράζει τη Netscape. Η ανταλλαγή αρχείων Peer-to-peer γίνεται πραγματικότητα με τη δημιουργία του Napster, προκαλώντας μεγάλη δυσαρέσκεια στη μουσική βιομηχανία.

2000: Σκάει η λεγόμενη «φούσκα dot-com». Πολλές εταιρείες του διαδικτύου καταρρέουν οικονομικά. Η Yahoo! και eBay έχουν τεράστιες απώλειες, λόγω του ζητήματος των προσωπικών δεδομένων, ενώ η AOL συγχωνεύεται με την Time Warner.

2001: Ομοσπονδιακός δικαστής κλείνει το Napster σε μία προσπάθεια να δώσει τέλος στην ελεύθερη διακίνηση υλικού, για το οποίο αναγνωρίζονται πνευματικά δικαιώματα.

2003: Ο ιός Slammer SQL εξαπλώνεται σε όλο τον κόσμο μέσα σε 10 λεπτά. Πρωτοεμφανίζονται τα Myspace, Skype και Safari.

2004: Το Facebook μπαίνει στο διαδίκτυο και η εποχή της κοινωνικής δικτύωσης μόλις αρχίζει. Την ίδια χρονιά παρουσιάζει ο browser Mozilla Firefox.

2005: Ξεκινά το Youtube.com

2006: Η AOL αλλάζει επιχειρηματικό πλάνο προσφέροντας τις περισσότερες υπηρεσίες δωρεάν, με τα έσοδα της να στηρίζονται κυρίως στις διαφημίσεις. Πρώτη συνάντηση και για το Φόρουμ για τη Διακυβέρνηση του Διαδικτύου.

2009: Η 40η επέτειος του Internet.

2010: To Facebook φτάνει τα 400 εκατομμύρια ενεργούς χρήστες.

2011: Twitter και Facebook παίζουν σημαντικό ρόλο στην οργάνωση και ενημέρωση στις εξεγέρσεις της «Αραβική Άνοιξης», το επαναστατικό κύμα στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική.

Πηγή : http://tvxs.gr/

Μόνιμος σύνδεσμος σε αυτό το άρθρο: https://blogs.sch.gr/stratilio/archives/2261

Ένα καταπληκτικό ταξίδι στο ηλιακό μας σύστημα

scope.swf (application/x-shockwave-flash Object).

Μόνιμος σύνδεσμος σε αυτό το άρθρο: https://blogs.sch.gr/stratilio/archives/2067

Πόλεμος ξέσπασε για τον Μεγάλο Αδελφό της Google – Ελλάδα

Πόλεμος ξέσπασε για τον Μεγάλο Αδελφό της Google – Ελλάδα.

Μόνιμος σύνδεσμος σε αυτό το άρθρο: https://blogs.sch.gr/stratilio/archives/2065

Από το Δημοτικό στα… βάσανα του Ιντερνετ

Δίνοντας ψευδή στοιχεία, όλο και περισσότεροι μαθητές Δημοτικού δημιουργούν προφίλ στα social media
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ:  www.tovima.gr
Από το Δημοτικό στα… βάσανα του Ιντερνετ

Η διαδικτυακή αυτοδιάθεση της νέας γενιάς Ελλήνων προχωρά με ρυθμούς τόσο ταχείς που οι γονείς αδυνατούν να τους παρακολουθήσουν. Αποτέλεσμα; Στις (μέχρι πρότινος) αθώες ηλικίες του Δημοτικού τα παιδιά χρησιμοποιούν πλέον μαζικά το διαδίκτυο, συχνά χωρίς την έγκριση των γονέων τους ή ακόμα και από ίντερνετ καφέ. Ενα σημαντικό ποσοστό εξ αυτών μάλιστα δημιουργούν προφίλ σε ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης δίνοντας ψεύτικα στοιχεία για την ηλικία τους!


Ταυτόχρονα πολλοί γονείς αδυνατούν να θέσουν επαρκή όρια στη διαδικτυακή δραστηριότητα των παιδιών τους, καθώς οι ίδιοι δεν έχουν επαρκή εξοικείωση με τις νέες τεχνολογίες και συνεπώς δεν μπορούν να αξιολογήσουν με ψυχραιμία και αντικειμενικότητα τους κινδύνους αλλά και τα πλεονεκτήματα τους.


Σύμφωνα με στοιχεία του ελληνικού Κέντρου Ασφαλούς Διαδικτύου, τα οποία παρουσιάστηκαν στην ημερίδα «Γονέας στον 21ο αιώνα» που διοργάνωσαν τα εκπαιδευτήρια Δούκα, η χρήση του διαδικτύου – με τους κινδύνους αλλά και τα πλεονεκτήματα που αυτή συνεπάγεται – διαδίδεται σε ολοένα και μικρότερες ηλικίες.


Ειδικότερα, στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο, το 88% των μαθητών χρησιμοποιούν το Διαδίκτυο εκτός σχολείου, το 80% χρησιμοποιούν το κινητό, ενώ το 60% δημιουργούν προφίλ σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ας σημειωθεί ότι για τη χρήση των social media απαιτείται – τυπικώς τουλάχιστον – το άτομο να είναι ενήλικο.


Κατά συνέπεια, όσοι μαθητές δημιουργούν προφίλ στο Facebook, στο YouTube, στο Twitter και σε σειρά άλλων δημοφιλών ιστοσελίδων δίνουν ψευδή στοιχεία για την ηλικία τους, παραβιάζοντας τους όρους χρήσης των εν λόγω ιστοσελίδων.


Μαθητές Δημοτικού στο Facebook
Σε ηλικίες κάτω των δεκατριών ετών, όπου υποτίθεται ότι η πρόσβαση πρέπει να είναι τουλάχιστον ελεγχόμενη – ή και κλειστή σε ορισμένες δραστηριότητες – η διαδικτυακή αυτονομία έχει αυξηθεί σημαντικά την τελευταία πενταετία.


Ειδικότερα, σύμφωνα με έρευνα που πραγματοποίησε η Μονάδα Εφηβικής Υγείας της Β’ Παιδιατρικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Αθηνών σε συνεργασία με το Γραφείο Αγωγής Υγείας Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Α’ Αθηνών και το ελληνικό Κέντρο Ασφαλούς Διαδικτύου σε 28 Δημοτικά σχολεία της Αττικής, το 46% των μαθητών Δημοτικού χρησιμοποιούν το διαδίκτυο εκτός σχολείου, το 36% χρησιμοποιούν κινητό τηλέφωνο, ενώ το 15% έχουν προφίλ σε ιστοσελίδα social media.


Τα εν λόγω στοιχεία φανερώνουν το κενό ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης, που υπάρχει στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα και αφορά όχι μόνο τους ίδιους τους μαθητές, αλλά και τους δασκάλους τους. Μάλιστα, παρά το γεγονός ότι εκ πρώτης όψεως τα παιδιά φαίνεται να αντιδρούν στη γονική επίβλεψη, στην πραγματικότητα αποζητούν την καθοδήγηση μπροστά στο αχανές τοπίο του Διαδικτύου.


Ειδικότερα, το 17% των μαθητών δήλωσαν ότι θα ήθελαν οι γονείς τους να ασχολούνται περισσότερο με τις διαδικτυακές τους δραστηριότητες. Ταυτόχρονα, επτά στους δέκα εκπαιδευτικούς δήλωσαν ότι η εκπαίδευση γύρω από την ασφαλή χρήση του Διαδικτύου θα έπρεπε να ξεκινά από το Δημοτικό, ενώ μόλις το 5% εξ αυτών θεωρούν ότι η εν λόγω εκπαίδευση πρέπει να ξεκινά στο γυμνάσιο. Μάλιστα, το 25% υποστήριξαν ότι, υπό τις παρούσες συνθήκες, η εκπαίδευση στη διαδικτυακή ασφάλεια θα έπρεπε να ξεκινά… στο νηπιαγωγείο.


Δάσκαλοι, μόνοι, ψάχνουν
Ο ρόλος των εκπαιδευτικών σε αυτό το περιβάλλον είναι κάθε άλλο παρά απλός. Επωμίζονται το έργο να καθοδηγήσουν και να ενημερώσουν τα παιδιά, τη στιγμή που οι ίδιοι συχνά δεν αντιλαμβάνονται τις λεπτές ισορροπίες της διαδικτυακής δραστηριότητας. Η φοβική προσέγγιση απέναντι στο ίντερνετ δεν βοηθά τους μαθητές να αναπτύξουν το σύνολο των δυνατοτήτων τους, ενώ μία υπερβολικά φιλελεύθερη αντιμετώπιση μπορεί να εκθέσει τους μαθητές σε κινδύνους όπως ο εκφοβισμός και η αποπλάνηση ανηλίκου.


Το 70% των μαθητών παραδέχτηκαν ότι οι δάσκαλοι τους έχουν χρησιμοποιήσει κάποιον τρόπο «διαμεσολάβησης», με στόχο να τους καθοδηγήσουν στη χρήση των νέων τεχνολογιών. Ωστόσο, οι ίδιοι οι δάσκαλοι φαίνονται προβληματισμένοι αναφορικά με το (ολοένα πιο διαδεδομένο) φαινόμενο να δημιουργούν οι μαθητές Δημοτικού προφίλ σε social media. Στο ερώτημα «γιατί όλο και περισσότερα παιδιά κάτω των δεκατριών ετών δημιουργούν προφίλ στο Facebook δίνοντας ψευδή στοιχεία για την ηλικία τους, παραβιάζοντας έτσι τους όρους του Facebook;» οι δάσκαλοι εμφανίστηκαν διχασμένοι.


«Επειδή έχουν και οι φίλοι τους προφίλ», ήταν η απάντηση που επέλεξαν το 82% των εκπαιδευτικών. Το 72% έριξαν το φταίξιμο στους γονείς, απαντώντας ότι αιτία του φαινομένου είναι ότι «οι γονείς δεν ελέγχουν τι κάνει το παιδί τους στο διαδίκτυο». Για το 52% των ερωτηθέντων ευθύνεται το Facebook «γιατί δεν ελέγχει επαρκώς» την τήρηση των όρων χρήσης, ενώ το 42% απάντησαν ότι «οι γονείς δεν διαβάζουν τους όρους χρήσης πριν επιτρέψουν στα παιδιά τους να επισκεφτούν κάποιον ιστοχώρο».


Ο ρόλος των γονέων οφείλει, σύμφωνα με τους ειδικούς, να εξελίσσεται σε «συμπαραστάτη» στο διαδικτυακό ταξίδι, αντί για αστυνόμο ή τιμωρό σε περίπτωση παραπτώματος. Υπό αυτή την οπτική, το ποσοστό των μαθητών Δημοτικού που σερφάρουν στο διαδίκτυο μαζί με τους γονείς τους (35%) θα όφειλε να αυξηθεί, ενώ θα ήταν σκόπιμο να μειωθεί το ποσοστό των μαθητών που δήλωσαν ότι χρησιμοποιούν το Διαδίκτυο πάντα μόνοι τους, χωρίς την παρουσία των γονέων (38%). Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι το 13% των μαθητών Δημοτικού δήλωσαν ότι σερφάρουν από… ίντερνετ καφέ.


Απόρροια της έλλειψης γονικής καθοδήγησης είναι και η συμπεριφορά των παιδιών σε περίπτωση που συναντήσουν κινδύνους ή προβλήματα. Αντί να στραφούν στους γονείς τους, το 71% των μαθητών δήλωσαν ότι συμβουλεύονται τους συνομήλικους τους. Σε ό,τι αφορά, τέλος, την «κοινωνική» ζωή των μαθητών στο ίντερνετ, το 39% εξ αυτών δήλωσαν ότι χρησιμοποιούν το Διαδίκτυο για να συνομιλήσουν με άλλα παιδιά, ενώ μόλις το 9% παραδέχθηκαν ότι αποκαλύπτουν προσωπικές τους πληροφορίες στο Διαδίκτυο.

Μόνιμος σύνδεσμος σε αυτό το άρθρο: https://blogs.sch.gr/stratilio/archives/2063

Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση