Κατηγορία: Αρχαία Ελληνικά Αδίδακτα Κείμενα

AE_A_AD_E1_S

AE_A_AD_E2_S

AE_A_AD_E3_S

AE_A_AD_E4_S

AE_A_AD_E5_S

AE_A_AD_E6_S

AE_A_AD_E7_S

AE_A_AD_E8_S

AE_A_AD_E9_S

AE_A_AD_E10_S

AE_A_AD_E11_S

AE_A_AD_E12_S

AE_A_AD_E13_S

AE_A_AD_E14_S

AE_A_AD_E15_S

Αἰτοῦμαι οὖν ὑμᾶς, ὦ ἄνδρες, εὔνοιαν πλείω παρασχέσθαι ἐμοὶ τῷ ἀπολογουμένῳ ἢ τοῖς κατηγόροις, εἰδότας ὅτι κἂν ἐξ ἴσου ἀκροᾶσθε, ἀνάγκη τὸν ἀπολογούμενον ἔλαττον ἔχειν. Οἱ μὲν γὰρ ἐκ πολλοῦ χρόνου ἐπιβουλεύσαντες καὶ συνθέντες, αὐτοὶ ἄνευ κινδύνων ὄντες, τὴν κατηγορίαν ἐποιήσαντο· ἐγὼ δὲ μετὰ δέους καὶ κινδύνου καὶ διαβολῆς τῆς μεγίστης τὴν ἀπολογίαν ποιοῦμαι. […] Ἔτι δὲ καὶ τόδε ἐνθυμητέον, ὅτι πολλοὶ ἤδη πολλὰ καὶ δεινὰ κατηγορήσαντες παραχρῆμα ἐξηλέγχθησαν ψευδόμενοι οὕτω φανερῶς , ὥστε ὑμᾶς πολὺ ἂν ἥδιον δίκην λαβεῖν παρὰ τῶν κατηγόρων ἢ παρὰ τῶν κατηγορουμένων· οἱ δὲ αὖ, μαρτυρήσαντες τὰ ψευδῆ ἀδίκως ἀνθρώπους ἀπολέσαντες, ἑάλωσαν παρ’ ὑμῖν ψευδομαρτυρίων, ἡνίκ’ οὐδὲν ἦν ἔτι πλέον τοῖς πεπονθόσιν.

Λεξιλόγιο

αἰτέομαι -οῦμαί τινά τι = ζητώ, παρακαλώ, απαιτώ από κάποιον κάτι
αἰτέομαι -οῦμαί τινα + απαρέμφατο = ζητώ από κάποιον να
παρέχω τινί τι = δίνω, προσφέρω, προξενώ σε κάποιον κάτι//παρέχω πράγματα = ενοχλώ//παρέχει (απρόσωπο) = επιτρέπεται, είναι δυνατό

ἀκροάομαι -ῶμαι = ακούω, υπακούω ἔλαττον ἔχω = μειονεκτώ
ἔχω + τελικό απαρέμφατο = μπορώ να
ἔχω ἐπί τινι = έχω εχθρικές διαθέσεις για κάποιον
ἔχω + τροπικό επίρρημα: έχει απρόσωπη σημασία (εννοείται ως υποκείμενο «τὸ πρᾶγμα»)
ἐπιβουλεύω = σχεδιάζω κακό, σχεδιάζω κάτι εναντίον κάποιου, μηχανεύομαι, συνωμοτώ, επιβουλεύομαι
συντίθημι = συνδυάζω, συνθέτω, κατασκευάζω, επινοώ, χαλκεύω.
ποιοῦμαι κατηγορίαν= απαγγέλλω κατηγορία, προσάπτω κατηγορία, κατηγορώ//ποιοῦμαι ὀργὴν= οργίζομαι//μνείαν ποιοῦμαι = μνημονεύω
πρόφασιν ποιοῦμαι = προφασίζομαπαραχρῆμα = αμέσως
ἐξελέγχω τινὰ + κατηγορηματική μετοχή = αποδεικνύω ότι κάποιος
δίκην λαμβάνω παρά τινος = τιμωρώ, παίρνω εκδίκηση από κάποιον
δίκην δίδωμί τινι = τιμωρούμαι//δίκην ἐπιτίθημι = τιμωρώ//δίκην φεύγω = δικάζομαι//δίκην ὑπέχω = υποβάλλομαι σε δίκη //δίκην ὀφλισκάνω = καταδικάζομαι ἀπόλλυμι (ή ἀπολλύω) τινὰ = εξολοθρεύω, σκοτώνω, καταστρέφω κάποιον
ἀπόλλυμι (ή ἀπολλύω) τι = χάνω κάτι//ἀπόλλυμαι (ὑπό τινος) = πεθαίνω, χάνομαι, εξολοθρεύομαι, καταστρέφομαι (από κάποιον)
ψευδομαρτύρια (τὰ) = η ψευδορκία
ἁλίσκομαι ψευδομαρτυρίων (γενική της ποινής ή του εγκλήματος) = καταδικάζομαι για ψευδορκία (ως δικανικό ρήμα)//ἁλίσκομαι ὑπό τινος / ἐπί τινι (παθητικό του αἱρῶ) = συλλαμβάνομαι(για έμψυχα), κυριεύομαι (για άψυχα), νικιέμαι//ἁλίσκομαι (απόλυτα) = καταστρέφομαι, νικιέμαι
ἁλίσκομαι + κατηγορηματική μετοχή = συλλαμβάνομαι να …οὐδέν ἐστι πλέον τινὶ = δεν υπάρχει κανένα όφελος για κάποιον
(στην περίπτωση αυτή το επίθετο «πλέον» λειτουργεί ως ουσιαστικό)
εἰμὶ ἔν τινι = ασχολούμαι με κάτι
ἔν τινί ἐστι = εξαρτάται από κάποιον
εἰμὶ ὑπό τινος / ἐπί τινι = είμαι στην εξουσία κάποιου
οἱ πεπονθότες = οι παθόντες, τα θύματα

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ

Σας παρακαλώ λοιπόν, κύριοι δικαστές, να δείξετε μεγαλύτερη εύνοια σε εμένα που απολογούμαι παρά στους κατηγόρους, γιατί γνωρίζετε ότι και αν ακόμη ακούτε με την ίδια προσοχή (ενν. και τους δύο), αναγκαστικά ο απολογούμενος βρίσκεται σε μειονεκτική θέση. Διότι αυτοί απήγγειλαν την κατηγορία, αφού για μεγάλο χρονικό διάστημα τη σχεδίασαν με δόλο και την επεξεργάστηκαν (χάλκευσαν), χωρίς οι ίδιοι να διακινδυνεύουν· εγώ όμως απολογούμαι με φόβο και κίνδυνο και με πάρα πολλές συκοφαντίες (ή: μια σοβαρότατη συκοφαντία) εναντίον μου. […] Ακόμη, πρέπει να αναλογιστείτε και το εξής, ότι δηλαδή πολλοί έως τώρα, αφού απήγγειλαν πολλές και φοβερές κατηγορίες αμέσως αποδείχθηκαν ότι ψεύδονται τόσο φανερά, ώστε εσείς με πολύ μεγαλύτερη ευχαρίστηση θα τιμωρούσατε τους κατηγόρους παρά τους κατηγορουμένους· άλλοι πάλι, αφού έδωσαν ψευδείς μαρτυρίες (ψευδομαρτύρησαν) (και) αφού εξόντωσαν άδικα ανθρώπους, καταδικάστηκαν κατά την κρίση σας για ψευδορκία, όταν πια δεν υπήρχε κανένα όφελος για τα θύματά τους.

Αἰτοῦμαι οὖν ὑμᾶς, ὦ ἄνδρες, εὔνοιαν πλείω παρασχέσθαι ἐμοὶ τῷ ἀπολογουμένῳ ἢ τοῖς κατηγόροις, εἰδότας ὅτι κἂν ἐξ ἴσου ἀκροᾶσθε, ἀνάγκη τὸν ἀπολογούμενον ἔλαττον ἔχειν. Οἱ μὲν γὰρ ἐκ πολλοῦ χρόνου ἐπιβουλεύσαντες καὶ συνθέντες, αὐτοὶ ἄνευ κινδύνων ὄντες, τὴν κατηγορίαν ἐποιήσαντο· ἐγὼ δὲ μετὰ δέους καὶ κινδύνου καὶ διαβολῆς τῆς μεγίστης τὴν ἀπολογίαν ποιοῦμαι. […] Ἔτι δὲ καὶ τόδε ἐνθυμητέον, ὅτι πολλοὶ ἤδη πολλὰ καὶ δεινὰ κατηγορήσαντες παραχρῆμα ἐξηλέγχθησαν ψευδόμενοι οὕτω φανερῶς ὥστε ὑμᾶς πολὺ ἂν ἥδιον δίκην λαβεῖν παρὰ τῶν κατηγόρων ἢ παρὰ τῶν κατηγορουμένων· οἱ δὲ αὖ, μαρτυρήσαντες τὰ ψευδῆ ἀδίκως ἀνθρώπους ἀπολέσαντες, ἑάλωσαν παρ’ ὑμῖν ψευδομαρτυρίων, ἡνίκ’ οὐδὲν ἦν ἔτι πλέον τοῖς πεπονθόσιν.

Λεξιλόγιο

αἰτέομαι -οῦμαί τινά τι = ζητώ, παρακαλώ, απαιτώ από κάποιον κάτι
αἰτέομαι -οῦμαί τινα + απαρέμφατο = ζητώ από κάποιον να
παρέχω τινί τι = δίνω, προσφέρω, προξενώ σε κάποιον κάτι//παρέχω πράγματα = ενοχλώ//παρέχει (απρόσωπο) = επιτρέπεται, είναι δυνατό

ἀκροάομαι -ῶμαι = ακούω, υπακούω ἔλαττον ἔχω = μειονεκτώ
ἔχω + τελικό απαρέμφατο = μπορώ να
ἔχω ἐπί τινι = έχω εχθρικές διαθέσεις για κάποιον
ἔχω + τροπικό επίρρημα: έχει απρόσωπη σημασία (εννοείται ως υποκείμενο «τὸ πρᾶγμα»)
ἐπιβουλεύω = σχεδιάζω κακό, σχεδιάζω κάτι εναντίον κάποιου, μηχανεύομαι, συνωμοτώ, επιβουλεύομαι
συντίθημι = συνδυάζω, συνθέτω, κατασκευάζω, επινοώ, χαλκεύω.
ποιοῦμαι κατηγορίαν= απαγγέλλω κατηγορία, προσάπτω κατηγορία, κατηγορώ//ποιοῦμαι ὀργὴν= οργίζομαι//μνείαν ποιοῦμαι = μνημονεύω
πρόφασιν ποιοῦμαι = προφασίζομαι

παραχρῆμα = αμέσως
ἐξελέγχω τινὰ + κατηγορηματική μετοχή = αποδεικνύω ότι κάποιος
δίκην λαμβάνω παρά τινος = τιμωρώ, παίρνω εκδίκηση από κάποιον
δίκην δίδωμί τινι = τιμωρούμαι//δίκην ἐπιτίθημι = τιμωρώ//δίκην φεύγω = δικάζομαι//δίκην ὑπέχω = υποβάλλομαι σε δίκη //δίκην ὀφλισκάνω = καταδικάζομαι ἀπόλλυμι (ή ἀπολλύω) τινὰ = εξολοθρεύω, σκοτώνω, καταστρέφω κάποιον
ἀπόλλυμι (ή ἀπολλύω) τι = χάνω κάτι//ἀπόλλυμαι (ὑπό τινος) = πεθαίνω, χάνομαι, εξολοθρεύομαι, καταστρέφομαι (από κάποιον)
ψευδομαρτύρια (τὰ) = η ψευδορκία
ἁλίσκομαι ψευδομαρτυρίων (γενική της ποινής ή του εγκλήματος) = καταδικάζομαι για ψευδορκία (ως δικανικό ρήμα)//ἁλίσκομαι ὑπό τινος / ἐπί τινι (παθητικό του αἱρῶ) = συλλαμβάνομαι(για έμψυχα), κυριεύομαι (για άψυχα), νικιέμαι//ἁλίσκομαι (απόλυτα) = καταστρέφομαι, νικιέμαι
ἁλίσκομαι + κατηγορηματική μετοχή = συλλαμβάνομαι να …οὐδέν ἐστι πλέον τινὶ = δεν υπάρχει κανένα όφελος για κάποιον
(στην περίπτωση αυτή το επίθετο «πλέον» λειτουργεί ως ουσιαστικό)
εἰμὶ ἔν τινι = ασχολούμαι με κάτι
ἔν τινί ἐστι = εξαρτάται από κάποιον
εἰμὶ ὑπό τινος / ἐπί τινι = είμαι στην εξουσία κάποιου
οἱ πεπονθότες = οι παθόντες, τα θύματα

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ

Σας παρακαλώ λοιπόν, κύριοι δικαστές, να δείξετε μεγαλύτερη εύνοια σε εμένα που απολογούμαι παρά στους κατηγόρους, γιατί γνωρίζετε ότι και αν ακόμη ακούτε με την ίδια προσοχή (ενν. και τους δύο), αναγκαστικά ο απολογούμενος βρίσκεται σε μειονεκτική θέση. Διότι αυτοί απήγγειλαν την κατηγορία, αφού για μεγάλο χρονικό διάστημα τη σχεδίασαν με δόλο και την επεξεργάστηκαν (χάλκευσαν), χωρίς οι ίδιοι να διακινδυνεύουν· εγώ όμως απολογούμαι με φόβο και κίνδυνο και με πάρα πολλές συκοφαντίες (ή: μια σοβαρότατη συκοφαντία) εναντίον μου. […] Ακόμη, πρέπει να αναλογιστείτε και το εξής, ότι δηλαδή πολλοί έως τώρα, αφού απήγγειλαν πολλές και φοβερές κατηγορίες αμέσως αποδείχθηκαν ότι ψεύδονται τόσο φανερά, ώστε εσείς με πολύ μεγαλύτερη ευχαρίστηση θα τιμωρούσατε τους κατηγόρους παρά τους κατηγορουμένους· άλλοι πάλι, αφού έδωσαν ψευδείς μαρτυρίες (ψευδομαρτύρησαν) (και) αφού εξόντωσαν άδικα ανθρώπους, καταδικάστηκαν κατά την κρίση σας για ψευδορκία, όταν πια δεν υπήρχε κανένα όφελος για τα θύματά τους.

Ἀλλά γάρ οὐκ οἶδ’ ὅ,τι δεῖ τοιαῦτα ὀλοφύρεσθαι. Οὐ γάρ ἐλανθάνομεν ἡμᾶς αὐτούς ἅπαξ ὄντες θνητοί. Ὥστε τί δεῖ , ἅ πάλαι προσεδοκῶμεν πείσεσθαι, ὑπέρ τούτων νῦν ἄχθεσθαι, ἤ λίαν οὕτω βαρέως φέρειν ἐπί ταῖς τῆς φύσεως συμφοραῖς , ἐπισταμένους ὅτι ὁ θάνατος κοινός και τοῖς χειρίστοις καί τοῖς βελτίστοις ; Οὔτε γάρ τους πονηρούς ὑπερορᾳ οὔτε τους ἀγαθούς θαυμάζει,ἀλλ’ ἴσον ἑαυτόν παρέχει πᾶσιν. Εἰ μέν γάρ οἷον τε ἦν τοῖς τους ἐν τῳ πολέμῳ κινδύνους διαφυγοῦσιν ἀθανάτους εἶναι τον λοιπόν χρόνον , ἄξιον ἦν τοῖς ζῶσι τον ἅπαντα χρόνον πενθεῖν τους τεθνεῶτας. Νῦν δε ἡ τε φύσις και νόσων ἥττων καί γήρως , ὅ τε δαίμων ὁ τήν ἡμετέραν μοῖραν εἰληχώς ἀπαραίτητος.

Λεξιλόγιο
Λανθάνω + κατγ. Μετ. =ξεφεύγω, ξεχνώ // ἅπαξ =μια φορά, μια για πάντα, οριστικά // ἄχθομαι =βαρύνομαι, ενοχλούμαι, αγανακτώ // πονηρός = ανέντιμος, δειλός // ὑπερορῶ= περιφρονῶ // δαίμων = θεότητα// λαγχάνω τι =κληρώνω, καθορίζω με κλήρο //ἀπαραίτητος =άκαμπτος, ανυποχώρητος, αυτούς που δεν ικανοποιεί αιτήσεις.

[Ναυμαχία Κορινθίων εναντίον Κερκυραίων – Αθηναίων]

Ἡ μὲν οὖν ναυμαχία τοιαύτη γενομένη ἐτελεύτα ἐς ἡλίου δύσιν, καὶ οἱ Κερκυραῖοι δείσαντες μὴ σφίσιν ἐπιπλεύσαντες ἐπὶ τὴν πόλιν ὡς κρατοῦντες οἱ πολέμιοι ἢ τοὺς ἐκ τῆς νήσου ἀναλάβωσιν ἢ καὶ ἄλλο τι νεωτερίσωσι, τούς τε ἐκ τῆς νήσου πάλιν ἐς τὸ Ἡραῖον διεκόμισαν καὶ τὴν πόλιν ἐφύλασσον. Οἱ δ’ ἐπὶ μὲν τὴν πόλιν οὐκ ἐτόλμησαν πλεῦσαι κρατοῦντες τῇ ναυμαχίᾳ, τρεῖς δὲ καὶ δέκα ναῦς ἔχοντες τῶν Κερκυ­ραίων ἀπέπλευσαν ἐς τὴν ἤπειρον, ὅθενπερ ἀνηγάγοντο.

Λέξεις

τούς ἐκ τῆς νήσου (ενν. κρατούμενους) // νεωτερίζω= αλλάζω το πολιτικό καθεστώς· κάνω κάτι πραξικοπηματικά

ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ

(Συντομογραφίες: Ρ=ρήμα. Υ=υποκείμενο. Α=αντικείμενο. αΑ=όμεσο αντικείμενο. εΑ=έμμβσο αντικείμενο. σΑ=σύστοιχο αντικείμενο. Κ=κατηγορούμενο. εΚ=επιρρηματικό κατηγορούμενο. (—» …)=ανάλυση μετοχής σε αντίστοιχη δευτερεύουσα πρόταση]

1. Ή μεν ούν … δύσιν: Κύρια πρόταση κρίσης, εκφέρεται με οριστική, και δηλώνεται το πραγματικό.

έτελεύτα: Ρ. ή ναυμαχία: Υ του Ρ, ες δύσιν: εμπρόθετος προσδιορισμός χρόνου (χρονικό τέρμα), ηλίου: γεν. υποκειμενική στο δύσιν. γενομένη: χρον. μτχ., συνημμένη στο ναυμαχία (—»έπεί έγένετο· βλ. σημ. 1). τοιαύτη: Κ στο ναυμαχία, από το συνδετ. γενομένη.

2. καί οί Κερκ. δείσαντες τους τε εκ … διεκόμισαν: Κύρια κρίσης-οριστ.-πραγμ.

διεκόμισαν: Ρ. οί Κερκυραΐοι=Υ του Ρ. τους εκ της νήσου: Α του Ρ. εκ της νήσου: εμπρόθ. κίνησης από τόπο (βλ. σημ. 2). ες το Ήραιον: εμπρόθ. κίνησης σε τόπο (κατεύθυνση, τοπικό τέρμα), πάλιν: επιρρ. .προσδ. χρόνου, δείσαντες: αιτιολογ. μτχ., συνημμ. στο Κερκυραίοι (—» επειδή έδεισαν 6λ. σημ. 3), με Α τις δύο ενδοιαστικές προτάσεις που ακολουθούν.

3. μη σφίσιν … επί την πόλιν οί πολέμιοι … άναλάβωσιν: Ενδοιαστική πρότ., Α του δείσαντες· εισάγεται με το μη, γιατί δηλώνεται φόβος μήπως γίνει κάτι το ανεπιθύμητο· εκφέρεται με υποτακτική, αν και εξαρτάται από ιστορ. χρόνο, γιατί δηλώνεται προσδοκώμενος φόβος σαν αντικειμενική γνώμη.

άναλάβωσιν: Ρ. οί πολέμιοι: Υ του Ρ. τους εκ της νήσου: Α του Ρ (βλ. και σημ. 2), έπιπλεύσαντες: χρονικοϋποθετική μτχ., συνημμ. στο πολέ­μιοι (—» έπειδάν έπιπλεύσωσι, απόδ. άναλάβωσιν=προσδοκώμενο· βλ. σημ. 4). σφίσιν: Α του έπιπλεύσαντες. επί την πόλιν: εμπρόθ. του εναν­τίον.

4. ή και … νεωτερίσωσι: Ενδοιαστική πρότ. (Η δικαιολόγηση εκφο­ράς όπως ακριβώς της προηγούμ. πρότ. 3). νεωτερίσωσι: Ρ. (οί πολέμιοι, ενν.): Υ του Ρ. τι: σΑ. άλλο: επιθετ. προσδ.·του τι· (βλ. σημ. 5).

5. ως κρατούντες: Εδώ χρειάζεται προσοχή· δεν πρόκειται για αι­τιολογ. μτχ. με το μόριο ως, γιατί τότε θα δηλωνόταν υποκειμενική (=αμφίβολη) αιτιολογία, ενώ οι Κορίνθιοι είναι αναμφισβήτητοι νικη­τές (βλ. και την αμέσως επόμενη περίοδο, κρατούντες τη ναυμαχία). Πρόκειται λοιπόν για αναφορική (παραβολική του τρόπου) πρόταση, ελλιπή όμως, όπως εξάλλου συμβαίνει συχνότατα με τις προτάσεις αυτές. Η συμπλήρωση γίνεται με βάση την πρόταση εξάρτησης ή με χρήση του εϊμί, και παρουσιάζονται πολλές δυνατότητες διατύπωσης (6λ. σημ. 6). Ας αποδοθεί απλά: ως [ήσαν] κρατοϋντες (=κτγ. μτχ.).

6. και την πόλιν έφύλάσσον: Κύρια κρίσης – οριστ. – πραγμ. έφύ-λασσον: Ρ. (οί Κερκ., ενν.)=Υ του Ρ. την πόλιν: Α του Ρ.

7. οί δ’ επί … τη ναυμαχία: Κύρια κρίσης – οριστ. – πραγμ. ουκ έτόλμησαν: Ρ. οί δε: Υ του Ρ. πλεϋσαι: τελικό απαρέμφ., Α του Ρ, οί δε: Υ του πλεϋσαι (σε ονομαστ. για ταυτοπροσωπία), επί την πόλιν: εμπρόθ. του εναντίον. κρατοΟντες: εναντιωματική μτχ., συνημμ. στο οί δε (—» εί και έκράτουν, απόδ. ουκ έτόλμησαν=πραγματικό με πραγματική εναν-τίωση). τ^ ναυμαχία: δοτ. αναφοράς από το κρατουντες (βλ. σημ. 7).

8. τρεις δε … ήπειρον: Κύρια κρίσης – οριστ. – πραγμ. απέπλευσαν: Ρ. (οί δε, ενν.): Υ του Ρ. έχοντες: τροπική μτχ., συνημμ. στο οί δε. ναΟς: Α του έχοντες, τρεις και δέκα: επιθετ. προσδ. του ναΟς. των Κερκυραίων: γεν. κτητ. του ναϋς. ες την ήπειρον: εμπρόθ. κίνησης σε τόπο (τοπ. τέρμα).

9. ὅθενπερ άνηγάγοντο: Αναφορική τοπική, προσδιοριστική, κρίσης-οριστ.-πραγμ.

άνηγάγοντο: Ρ. (οί δε, ενν.): Υ του Ρ. ὅθενπερ: επιρρ. κίνησης από τόπο (τοπ. αφετηρία).

Μετάφραση:

Η ναυμαχία λοιπόν, αφού έγινε με τέτοιον τρόπο, τελείωσε κατά τη δύση του ήλιου· οί Κερκυραίοι τότε, επειδή φοβήθηκαν μήπως οι αντί­παλοι, σαν νικητές, επιτεθούν στην πόλη και τους πάρουν τους κρατού­μενους από το νησί, ή μήπως κάνουν κάποιαν άλλη πραξικοπηματική ενέργεια, μετέφεραν ξανά τους κρατούμενους από το νησί στο Ηραίο και άρχισαν να φυλάνε την πόλη. Όμως οι αντίπαλοι τους, αν και νίκησαν στη ναυμαχία, δεν τόλμησαν να πλεύσουν κατά της πόλης, αλλά με τα δεκατρία Κερκυραϊκά πλοία που είχαν κυριέψει, γύρισαν στη στεριά, στο ίδιο σημείο απ’ όπου είχαν ξεκινήσει.

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

1. γενομένη —> επί έγένετο: (α) επιλέχτηκε ο σύνδ. έπεί, γιατί η μτχ. είναι προτερόχρονη· (β) οι καθαρά χρονικές προτάσεις έχουν πάντα οριστική ιστορικού χρόνου.

2. Αν υπήρχε στην πρότ. το όνομα του άρθρου «τους», ο εμπρόθ. θα είχε επιπλέον και θέση επιθετικού προσδ.· τώρα που εκείνο παραλεί­πεται αναπληρώνεται από το έναρθρο «τους εκ τΐ|ς νήσου».

3. Η απλή (χωρίς μόρια) αιτιολογ. μτχ. θεωρείται πάντα αντικειμενικής αιτιολογίας· γι’ αυτό στην ανάλυση της χρησιμοποιείται ανάλογος σύνδεσμος (έπεί, επειδή, διότι) —και πάντα, βέβαια, με οριστική.

4. Ο χρονικοϋποθ. λ. είναι σε πλάγιο λόγο· η απόδοση «μη άναλάβω-σιν» ισοδυναμεί με κύρια πρότ. επιθυμίας.

5. τι=ουσιαστική αντων., άλλο=επιθετ. αντων.

6. Ενδεικτικά ας παρατεθεί μια φράση: (οδτοι οί νεκροί το6 πολέμου) ύμνοΰνται ως αθάνατοι, Λυσ. Επτφ. 80· η αναφορ. πρότ. μπορεί να διατυπωθεί (α) ως υμνούνται άθ., (β) ως δν ήσαν άθ., (γ) ως ύμνοϋντο αν άθ., (δ) ως ύμνοΐντο αν άθ. …

7. Τα ρήμ. που δηλώνουν νίκη, ήττα, υπεροχή, μειονεξία, διαφορά, σύγκριση … συντάσσονται συχνότατα με προσδιορισμό αναφοράς.

[Από το βιβλίο του Ε.Α.Μεσδανίτη ,”Αρχαία Ελληνικά Κείμενα”, Εκδ. “Θεωρητικό”]

Προσῆκον  ὑμᾶς ὁμοίως ὑπὲρ τῶν κοινῶν ὥσπερ ὑπὲρ τῶν ἰδίων σπουδάζειν, οὐ τὴν αὐτὴν γνώμην ἔχετε  περί  αὐτῶν, ἀλλ’ ὅταν μέν ὑπὲρ τῶν ἰδίων βουλεύησθε, ζητεῖτε συμβούλους τοὺς ἄμεινον φρονοῦντας ὑμῶν αὐτῶν, ὅταν δ’ ὑπέρ τῆς πόλεως ἐκκλησιάζητε, τοῖς μὲν τοιούτοις ἀπιστεῖτε καί φθονεῖτε, τοὺς δὲ πονηροτάτους τῶν ἐπὶ τὸ βῆμα παριόντων ἀσκεῖτε καὶ νομίζετε δημοτικωτέρους εἶναι τοὺς μεθύοντας τῶν νηφόντων καὶ τοὺς νοῦν οὐκ ἔχοντας τῶν εὖ φρονούντων καὶ τοὺς τὰ τῆς πόλεως διανεμόμενους τῶν ἐκ τῆς ἰδίας οὐσίας ὑμῖν λειτουργούντων.  ὥστ’ ἄξιον θαυμάζειν, εἴ τις ἐλπίζει τὴν πόλιν τοιούτοις συμβούλοις χρωμένην ἐπί  τὸ βέλτιον ἐπιδώσειν.

ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ

σπουδάζω = ενδιαφέρομαι, φροντίζω· ασχολούμαι // φρονέω, ῶ,  ἄμεινον = σκέφτομαι καλύτερα, σωστότερα // οἱ παριόντες (παρέρχομαι) = οι ρήτορες, οι ομιλητές // ἀσκέω, ῶ = ασκώ, εξασκώ, εξασκούμαι σε…· χρησιμοποιώ // νήφω = είμαι ήρεμος, συνετός, νηφάλιος II διανέμομαι = μοιράζομαι (και παίρνω κι ο ίδιος μερίδιο)· εκμεταλλεύομαι // λειτουργέω, ῶ = προσφέρω τη δαπάνη για δημόσιο έργο // ἐπιδίδωμι = προοδεύω.

ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΑ

προσῆκον = απόλ. αιτιατ., εναντιωμ. μτχ. // (ὅταν)μεν- (ὅταν) δ’:οι αντιθετ. σύνδεσμοι συνδέουν τα ζητεῖτε- ἀπιστεῖτε. Βρίσκονται όμως στις χρονικό – υποθ. προτάσεις, επειδή υπάρχει πρόληψη προτάσεων  // συμβούλους = επιρρ. κτγ. σκοπού // τῶν νηφόντων, τῶν εὖ φρονούντων, τῶν λειτουργούντων = επιθετ. μτχς, γεν. συγκριτ. // ὑμῖν = δοτ. προσ. χαριστ. // εἰ ἐλπίζει = πρότ. υποθετ. και αιτιολ. και πλαγ. ερωτημ.// χρωμένην = υποθετ. μτχ.

Μετάφραση

Αν και πρέπει να φροντίζετε τα δημόσια όπως ακριβώς τις προσωπικές σας υποθέσεις, δεν αντιμετωπίζετε με το ίδιο ενδιαφέρον τους δυο αυτούς τομείς’ όταν βέβαια προβληματίζεστε για τα ιδιωτικά σας, αναζητείτε συμβούλους ικανότερους από εσάς τους ίδιους” όταν όμως συσκέπτεστε για θέματα της πολιτείας, τους ικανούς δεν τους εμπιστεύεστε και τους βλέπετε ζηλόφθονα, ενώ ανεβάζετε στο βήμα τους πιο ανέντιμους ρήτορες, και δημοκρατικότερους θεωρείτε όσους έχουν θολωμένο μυαλό και όχι τους νηφάλιους, τους ανόητους και όχι τους συνετούς, τους άρπαγες του δημόσιου χρήματος και όχι αυτούς που προσφέρουν τα δικά τους χρήματα για τα έξοδα της πολιτείας. Συνεπώς πρέπει να θεωρηθεί παράδοξο αν κανείς ελπίζει” ότι η πόλη θα προοδέψει, αν έχει τέτοιου είδους πολιτικούς.

Πάντες ἐπίστασθε ὅτι ἐν τῇ πρότερᾳ δημοκρατίᾳ τῶν τὰ τῆς πόλεως πραττόντων πολλοὶ μὲν τὰ δημόσια ἔκλεπτον, ἔνιοι δ’ ἐπὶ τοῖς ὑμετέροις ἐδωροδόκουν, οἱ δὲ συκοφαντοῦντες τοὺς συμμάχους ἀφίστασαν. καὶ εἰ μέν οἱ τριάκοντα τούτους μόνους ἐτιμωροῦντο, ἄνδρας ἀγαθοὺς καὶ ὑμεῖς ἂν αὐτοὺς ἡγεῖσθε. νῦν δέ, ὅτι ὑπὲρ τῶν ἐκείνοις ἡμαρτημένων τὸ πλῆθος κακῶς ποιεῖν ἠξίουν, ἠγανακτεῖτε, ἡγούμενοι δεινὸν εἶναι τὰ [τῶν] ὀλίγων ἀδικήματα πάσῃ τῇ πόλει κοινὰ γίγνεσθαι. οὐ τοίνυν ἄξιον χρῆσθαι τούτοις, οἷς ἐκείνους ἑωρᾶτε ἐξαμαρτάνοντας, οὐδὲ ἃ πάσχοντες ἄδικα ἐνομίζετε πάσχειν, ὅταν ἑτέρους ποιῆτε, δίκαια ἡγεῖσθαι, ἀλλὰ τὴν αὐτὴν κατελθόντες περὶ αὐτῶν γνώμην ἔχετε, ἥνπερ φεύγοντες περὶ ὑμῶν αὐτῶν εἴχετε· ἐκ τούτων γὰρ καὶ ὁμόνοιαν πλείστην ποιήσετε, καὶ ἡ πόλις ἔσται μεγίστη, καὶ τοῖς ἐχθροῖς ἀνιαρότατα ψηφιεῖσθε.

ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ

οἱ πράττοντες τά τῆς πόλεως = οι πολιτικοί // δωροδοκέω, ῶ (δῶρον + δέχομαι)= δωροδοκούμαι (παθητ. σημασίας) // ἀφίστημί τίνα = απομακρύνω, εξωθώ σε αποστασία // κατέρχομαι = επιστρέφω από εξορία // φεύγω = εξορίζομαι, είμαι εξόριστος // ἀνιαρός = δυσάρεστος…, ασύμφορος, αρνητικός, επαχθής.

ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΑ

πάντες = κτγ. προσδ. στο ενν. ὑμεῖς // ἐν τῇ π. δημοκρατία = εμπρόθ. χρόνου // συκοφαντοῦντες=τροπ. μτχ. (το οἱ μέν είναι αυτοτελές) // καί: μεταβατ., ανήκει στην κύρ., οπότε: εἰ  ἐτιμωροῦντο = υποθ. πρότ. // ἡγεῖσθε ἄν. δυνητ. οριστ. σε παρατατικό (μη πραγμ.) // οἷς = αντικείμ. στο ἐξαμαρτάνοντας, σε δοτ. αντί αιτιατ. από έλξη (τούτοις, ἅ) // πάσχοντες =χρονικό – υποθ. μτχ. (= ὅτε έπάσχετε ή πάσχοιτε επανάλ. στο πρλθ.) // ἐκ τούτων=εμπρόθ. τρόπου // πλείστην=επιθ. προσδ.

Μετάφραση

Όλοι βέβαια ξέρετε ότι κατά τη διάρκεια της προηγούμενης δημοκρατίας πολλοί από τους πολιτικούς έκλεβαν τα δημόσια χρήματα, ενώ μερικοί δωροδοκούνταν σε βάρος σας, ενώ άλλοι με συκοφαντίες έσπρωχναν σε αποστασία τους συμμάχους σας. Και βέβαια αν οι τριάντα τύραννοι τιμωρούσαν αυτούς μόνο, θα τους θεωρούσατε έντιμους κι εσείς οι ίδιοι’ επειδή όμως επιδίωκαν να βλάψουν τον λαό εξαιτίας των δικών τους αδικημάτων, εξοργιστήκατε, επειδή κρίνατε ότι είναι απαράδεχτο τα σφάλματα των λίγων να βαραίνουν εξίσου όλη την πόλη. Λοιπόν δεν είναι σωστό να κάνετε αυτά τα αδικήματα που βλέπατε να διαπράττουν εκείνοι, ούτε όσα παθαίνατε και τα θεωρούσατε άδικα, να τα νομίζετε σωστά όταν τα κάνετε σε άλλους, αλλά να έχετε γι’ αυτούς τώρα που επιστρέψατε από την εξορία την ίδια γνώμη που είχατε για σας τους ίδιους, όταν εσείς ήσασταν εξόριστοι” γιατί με τέτοια πολιτική και θα ενισχύσετε σημαντικά την ομόνοια και η πόλη θα γίνει πολύ δυνατή και θα ασκήσετε πολιτική που θα είναι επιζήμια για τους εχθρούς σας.

Κῦρος  δὲ συγκαλέσας τοὺς στρατηγοὺς καὶ λοχαγοὺς τῶν Ἑλλήνων συνεβουλεύετό τε  πῶς ἂν τὴν μάχην ποιοῖτο, καὶ αὐτὸς παρῄνει θαρρύνων τοιάδε.  Ὦ ἄνδρες Ἕλληνες, οὐκ ἀνθρώπων ἀπορῶν βαρβάρων συμμάχους ὑμᾶς ἄγω, ἀλλὰ νομίζων ἀμείνονας καὶ κρείττους πολλῶν βαρβάρων ὑμᾶς εἶναι, διὰ τοῦτο προσέλαβον. Ὅπως οὖν ἔσεσθε ἄνδρες ἄξιοι τῆς ἐλευθερίας ἧς κέκτησθε  καὶ ἧς ὑμᾶς ἐγὼ εὐδαιμονίζω. εὖ γὰρ ἴστε ὅτι τὴν ἐλευθερίαν ἑλοίμην ἂν ἀντὶ ὧν ἔχω πάντων καὶ ἄλλων πολλαπλασίων. ὅπως δὲ καὶ εἰδῆτε εἷς οἷον ἔρχεσθε ἀγῶνα, ὑμᾶς εἰδὼς διδάξω. Τὸ μὲν γὰρ πλῆθος πολύ καὶ κραυγῇ πολλῇ ἐπίασιν. ἂν δὲ ταῦτα ἀνάσχησθε, τὰ ἀλλὰ καὶ αἰσχύνεσθαί μοι  δοκῶ οἵους ἡμῖν γνώσεσθε τοὺς  ἐν τῇ χώρᾳ ὄντας ἀνθρώπους.

ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ

συμβουλεύομαι =ζητώ συμβουλή // παραινέω, ,ῶ =συμβουλεύω // ἀπορέω, ῶ τίνος = δεν έχω, στερούμαι+ πλάγ. ερωτημ. = απορώ, δεν ξέρω… // ἀμείνων= ανώτερος (ηθικά, πνευματικά)· βελτίων = ανώτερος (ταξικά)· κρείττων = ανώτερος (σε δύναμη)· λώων=ανώτερος (σε περιουσία)· όμως από πολύ νωρίς η σημασία όλων των παραθετικών ενοποιήθηκε στο ανώτερος, καλύτερος, καταλληλότερος… // εὐδαιμονίζω τινά + προσδ. αιτίας = καλοτυχίζω // διδάσκω τινά τι = εξηγώ, διδάσκω // τό πλῆθος = ο στρατός // κραυγή = κραυγές // ἐπέρχομαι-ἔπειμι = έρχομαι, φτάνω· κάνω επίθεση.

ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΑ

θαρρύνων= κατγ. μτχ., σε θέση επιρρ. κτγ. σκοπού // ἀπορῶν = αιτιολ. μτχ. // συμμάχους – επιρρ. κτγ. τρόπου // ὅπως ἔσεσθε = πλάγ. ερωτημ. (του σκοπού)· εξαρτάται από ενν. προστακτ. ὁρᾶτε // ἧς = αντικείμ. στο κέκτησθε, σε γεν. αντί αιτιατ. από έλξη // ἧς (ὑμᾶς) = γεν. αιτίας // ἴστε: προστακτική // πολύ και κραυγῇ = επιρρ. κτγ. τρόπου + δοτ. τρόπου (παράλλαξη) // τό πλῆθος = υποκείμ. στο ἐπίασιν (σχήμα κατά το νοούμενο).

ΑΔΙΔΑΚΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

1

«Νόµιζε µηδὲν εἶναι τῶν ἀνθρωπίνων βέβαιον· οὕτω γὰρ οὔτ’εὐτυχῶν ἔσει περιχαρὴς οὔτε δυστυχῶν περίλυπος. Χαῖρε µὲν ἐπὶ τοῖς συµβαίνουσι τῶν ἀγαθῶν, λυποῦ δὲ µετρίως ἐπὶ τοῖς γιγνοµένοις τῶν κακῶν, γίγνου δὲ τοῖς ἄλλοις µηδ΄ ἐν ἑταίροις ὤν κατάδηλος· ἄτοπον γὰρ τὴν µὲν οὐσίαν ἐν ταῖς οἰκίαις ἀποκρύπτειν, τὴν δὲ διάνοιαν φανερὰν ἔχοντα περιπατεῖν. Μᾶλλον εὐλαβοῦ ψόγον ἤ κίνδυνον· δεῖ γὰρ εἶναι φοβερὰν τοῖς µὲν φαύλοις τὴν τοῦ βίου τελευτήν, τοῖς δὲ σπουδαίοις τὴν ἐν τῷ ζῆν ἀδοξίαν. Μάλιστα µὲν πειρῶ ζῆν κατὰ τὴν ἀσφάλειαν· ἐάν δὲ ποτὲ σοι συµβῇ κινδυνεύειν, ζήτει τὴν ἐκ τοῦ πολέµου σωτηρίαν µετὰ καλῆς δόξης, ἀλλὰ µὴ µετ’ αἰσχρᾶς φήµης·».

Ἰσοκράτους “Πρὸς Δηµόνικον“, 42-43

Α. Μετάφραση: Να µεταφραστεί το κείµενο.

Μονάδες 20

Β. Ασκήσεις

1. α) Να γίνει χρονική αντικατάσταση των παρακάτω τύπων: γιγνοµένοις, ζῆν, ἀποκρύπτειν, ἔχοντα

β) Να γραφούν τα παραθετικά των επιθέτων και επιρρηµάτων: περιχαρής, µετρίως, φοβερός, καλός, αἰσχρός.

γ) φανερὰν διάνοιαν, αἰσχρᾶς φήµης, καλῆς δόξης: Να γραφούν τα ονοµατικά σύνολα στη δοτική και αιτιατική ενικού και πληθυντικού αριθµού.

Μονάδες 10

2. α) Νόµιζε . κατάδηλος: Να γραφούν οι λέξεις που έχουν θέση κατηγορουµένου και οι λέξεις στις οποίες αποδίδονται.

β) Να γραφεί και να χαρακτηριστεί ο υποθετικός λόγος.

Μονάδες 10

2

«Καὶ γὰρ τοι θάπτονται δηµοσίᾳ, καὶ ἀγῶνες τίθενται ἐπ’ αὐτοῖς ῥώµης καὶ σοφίας καὶ πλούτου, ὡς ἀξίους ὄντας τοὺς ἐν τῷ πολέµῳ τετελευτηκότας ταῖς αὐταῖς τιµαῖς καί τοὺς ἀθανάτους τιµᾶσθαι. Ἐγὼ µὲν οὖν αὐτοὺς καὶ µακαρίζω τοῦ θανάτου καὶ ζηλῶ, καὶ µόνοις τούτοις ἀνθρώπων οἶµαι κρεῖττον εἶναι γενέσθαι, οἵτινες, ἐπειδὴ θνητῶν σωµάτων ἔτυχον, ἀθάνατον µνήµην διὰ τὴν ἀρετὴν αὐτῶν κατέλιπον · ὅµως δ. ἀνάγκη τοῖς ἀρχαίοις ἔθεσι χρῆσθαι καὶ θεραπεύοντας τὸν πάτριον νόµον ὀλοφύρεσθαι τοὺς θαπτοµένους».

Λυσίου “Ἐπιτάφιος τοῖς Κορινθίων βοηθοῖς”, 80-81

Α. Μετάφραση: Να µεταφραστεί το κείµενο.

Μονάδες 20

Β. Ασκήσεις

1. α) Να γραφούν στις πλάγιες πτώσεις ενικού και πληθυντικού αριθµού τα ονοµατικά σύνολα: τοῖς ἀρχαίοις ἔθεσι, τόν πάτριον νόµον, τῶν θνητῶν σωµάτων, τήν ἀθάνατον µνήµην

β) τίθενται: Να γραφεί το β΄ ενικό πρόσωπο του ενεστώτα και αορίστου β΄ ενεργητικής και µέσης φωνής σε όλες τις εγκλίσεις.

γ) κατέλιπον, ἔτυχον, γενέσθαι: Να γίνει χρονική αντικατάσταση.

Μονάδες 10

3

Ἐπεὶ δὲ ταῦτα ἐπύθοντο οἱ Λακεδαιµόνιοι, τὸν µὲν ἁρµοστὴν τὸν ἐγκαταλιπόντα τὴν ἀκρόπολιν καὶ οὐκ ἀναµείναντα τὴν βοήθειαν ἀπέκτειναν, φρουρὰν δὲ φαίνουσιν ἐπὶ τοὺς Θηβαίους. Καὶ Ἀγησίλαος µὲν λέγων ὅτι ὑπὲρ τετταράκοντα ἀφ. ἥβης εἴη, καὶ ὥσπερ τοῖς ἄλλοις τοῖς τηλικούτοις οὐκέτι ἀνάγκη εἴη τῆς ἑαυτῶν ἔξω στρατεύεσθαι, οὕτω δὴ καὶ βασιλεῦσι τὸν αὐτὸν νόµον ὄντα ἀπεδείκνυε. Κἀκεῖνος µὲν δὴ λέγων ταῦτα οὐκ ἐστρατεύετο. Οὐ µέντοι τούτου γ. ἕνεκεν κατέµεινεν, ἀλλ. εὖ εἰδὼς ὅτι εἰ στρατηγοίη, λέξοιεν οἱ πολῖται ὡς Ἀγησίλαος, ὅπως βοηθήσειε τοῖς τυράννοις, πράγµατα τῇ πόλει παρέχοι. Εἴα οὖν αὐτοὺς βουλεύεσθαι ὁποῖόν τι βούλοιντο περὶ τούτων.

Ξενοφῶντος “Ἑλληνικά” (Ε, 4, 13-14)

Λεξιλόγιο

πυνθάνοµαι = πληροφορούµαι

φρουράν φαίνω = κηρύσσω πόλεµον

ἥβη = εφηβεία

πράγµατα παρέχω τινὶ = ενοχλώ κάποιον

εἴα (παρατ. του ἐάω-ῶ) = επιτρέπω, αφήνω

Ασκήσεις

1. α) τὸν µὲν ἁρµοστὴν τὸν ἐγκαταλιπόντα τὴν ἀκρόπολιν, β) τὸν αὐτὸν νόµον ὄντα ἀπεδείκνυε, γ) Κἀκεῖνος µὲν δὴ λέγων ταῦτα οὐκ ἐστρατεύετο: Να µεταφέρετε τα χωρία στον πληθυντικό αριθµό.

4

Τίνας οὖν καλῶ πεπαιδευµένους, ἐπειδὴ τὰς τέχνας καὶ τὰς ἐπιστήµας καὶ τὰς δυνάµεις ἀποδοκιµάζω; Πρῶτον µὲν τοὺς καλῶς χρωµένους τοῖς πράγµασι τοῖς κατὰ τὴν ἡµέραν ἑκάστην προσπίπτουσι, καὶ τὴν δόξαν ἐπιτυχῆ τῶν καιρῶν ἔχοντας καὶ δυναµένην ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ στοχάζεσθαι τοῦ συµφέροντος. ἔπειτα τοὺς πρεπόντως καὶ δικαίως ὁµιλοῦντας τοῖς ἀεὶ πλησιάζουσι, καὶ τὰς µὲν τῶν ἄλλων ἀηδίας καὶ βαρύτητας εὐκόλως καὶ ῥᾳδίως φέροντας, σφᾶς δ’ αὐτοὺς ὡς δυνατὸν ἐλαφροτάτους καὶ µετριωτάτους τοῖς συνοῦσι παρέχοντας.

Ἰσοκράτους “Παναθηναϊκός“, 30 – 31

Λεξιλόγιο

προσπίπτω = πίπτω επί τινος, προσκρούω, επιτίθεµαι, εφορµώ

δόξαν ἐπιτυχῆ = κρίση φωτεινή, πετυχηµένη γνώµη, άποψη

τοῖς συνοῦσι (σύν + εἰµί) = είµαι µαζί µε κάποιον, συναναστρέφοµαι κάποιον

Ασκήσεις

1. α) Να τοποθετήσετε τις λέξεις που δίνονται στη σωστή θέση του πίνακα και να συµπληρώσετε τον ίδιο τύπο στον άλλο αριθµό: τίνας, (τὰς) δυνάµεις, (τὰς) βαρύτητας, τοῖς πράγµασι, (τὴν) ἐπιτυχῆ, σφᾶς αὐτοὺς

β) πρῶτον: Να γράψετε το απόλυτο, το πολλαπλασιαστικό, το ουσιαστικό και το επίρρηµα του αριθµητικού.

γ) καλῶς, ῥᾳδίως, δικαίως: Να γράψετε τους άλλους βαθµούς των επιρρηµάτων.

Περικλῆς ὁ πρὸ τῶν τοιούτων δημαγωγὸς καταστάς, παραλαβὼν τὴν πόλιν χεῖρον μὲν φρονοῦσαν ἢ πρὶν κατασχεῖν τὴν ἀρχήν, οὐκ ἐπὶ τὸν ἴδιον χρηματισμὸν ὥρμησεν, ἀλλά τὸν μὲν οἶκον ἐλάττω τὸν αὐτοῦ κατέλιπεν ἢ παρὰ τοῦ πατρὸς παρέλαβεν, εἰς δὲ τὴν ἀκρόπολιν ἀνήνεγκεν ὀκτακισχίλια τάλαντα χωρὶς τῶν ἱερῶν. Οὗτοι δὲ τοσοῦτον ἐκείνου διενηνόχασιν, ὥστε λέγειν μὲν τολμῶσιν ὡς διὰ τὴν τῶν κοινῶν ἐπιμέλειαν οὗ δύνανται τοῖς αὐτῶν ἰδίοις προσέχειν τὸν νοῦν, φαίνεται δὲ τὰ μὲν ἀμελούμενα τοσαύτην εἰληφότα τὴν ἐπίδοσιν, ὅσην οὐδ’ ἂν εὔξασθαι τοῖς θεοῖς πρότερον ἠξίωσαν, τὸ δὲ πλῆθος ἡμῶν, οὗ κήδεσθαι φασίν, οὕτω διακείμενον, ὥστε μηδένα τῶν πολιτῶν ἡδέως ζῆν μηδὲ ῥᾳθύμως, ἀλλ’ ὀδυρμῶν μεστὴν εἶναι τὴν πόλιν.

ΑΣΚΗΣΕΙΣ

1.Να κλιθούν στους δύο αριθμούς : καταστάς, ἐλάττω, τοῦ πατρὸς , τὸν νοῦν, τοσαύτην, τὴν ἐπίδοσιν, τὸ πλῆθος, τῶν πολιτῶν, μηδένα

2.Να γραφούν τα παραθετικά : χεῖρον,ἐλάττω, πρότερον, ἡδέως, ῥᾳθύμως, τὸν ἴδιον

3.Να αντικατασταθούν χρονικά : καταστάς, κατασχεῖν, ἀνήνεγκεν, κατέλιπεν, διενηνόχασιν, εἰληφότα, ζῆν, φαίνεται

4. Να αντικατασταθούν εγκλιτικά : ὥρμησεν, κατέλιπεν, παρέλαβεν, ἀνήνεγκεν, διενηνόχασιν, φαίνεται, ἠξίωσαν, τολμῶσιν