Κατηγορία: Αρχαία Ελληνικά Αδίδακτα Κείμενα

Ὑπὸ δὲ τοὺς αὐτοὺς καιροὺς Ὄλυνθος ἥλω καὶ πολλοὶ τῶν ἡμετέρων ἐγκατελήφθησαν πολιτῶν, ὧν ἦν Ἰατροκλῆς ὁ Ἐργοχάρους ἀδελφὸς καὶ Εὔκρατος ὁ Στρομβίχου υἱός. Ὑπὲρ δὲ τούτων ἱκετηρίαν θέντες οἱ οἰκεῖοι ἐδέοντο ὑμῶν ἐπιμελείαν ποιήσασθαι. Παρελθόντες δὲ αὐτοῖς συνηγόρουν Φιλοκράτης καὶ Δημοσθένης, ἀλλ’ οὐκ Αἰσχίνης. Καὶ πέμπουσι πρεσβευτὴν Ἀριστόδημον τὸν ὑποκριτὴν πρὸς Φίλιππον διὰ τὴν γνῶσιν καὶ φιλανθρωπίαν τῆς τέχνης. Ὡς δ’  ἐπανήκων ἀπὸ τῆς πρεσβείας ὁ Ἀριστόδημος διὰ τινος ἀσχολίας οὐ προσῄει πρὸς τὴν βουλήν, ἀλλ’ ἔφθασεν αὐτὸς Ἰατροκλῆς ἐλθὼν ἐκ Μακεδονίας ἀφεθεὶς ὑπὸ Φιλίππου ἄνευ λύτρων, ἐνταῦθ’ ἠγανάκτουν πολλοί, ὅτι τὴν πρεσβείαν οὐκ ἀπήγγειλεν ὁ Ἀριστόδημος, τοὺς αὐτοὺς λόγους ἀκούοντες τοῦ Ἰατροκλέους περὶ τοῦ Φιλίππου. Τελευταῖον δ’ εἰς τὴν βουλὴν εἰσελθὼν Δημοκράτης ὁ Ἀφιδναῖος ἔπεισε τὴν βουλὴν ἀνακαλέσασθαι τῶν Ἀριστόδημον. Εἷς δὲ τῶν βουλευτῶν ἦν Δημοσθένης ὁ ἐμὸς κατήγορος.

Λέξεις: ἁλίσκομαι = κυριεύομαι, ἐγκαταλαμβάνω = αιχμαλωτίζω, ἱκετηρίαν τίθημι ὑπὲρ τινος = ικετεύω, ἐπιμελείαν ποιοῦμαι = φροντίζω, ἐπανήκω = επιστρέφω, φθάνω ἐλθὼν = φθάνω νωρίτερα.

Καὶ περὶ μὲν τούτων ἱκανά μοι τὰ εἰρημένα: περὶ δὲ τῶν ἐξαιτησομένων βραχέα πρὸς ὑμᾶς εἰπεῖν βούλομαι. παρεσκευασμένοι γάρ τινές εἰσι καὶ τῶν φίλων καὶ τῶν τὰ τῆς πόλεως πραττόντων δεῖσθαι ὑπὲρ αὐτοῦ: ὧν ἐγὼ ἡγοῦμαι ἐνίοις προσήκειν ὑπὲρ τῶν ἑαυτοῖς πεπραγμένων ἀπολογεῖσθαι πολὺ μᾶλλον ἢ τοὺς ἀδικοῦντας σῴζειν  προαιρεῖσθαι. δεινὸν δέ μοι δοκεῖ εἶναι, ὦ ἄνδρες δικασταί, εἰ τούτου μὲν ἑνὸς ὄντος καὶ οὐδὲν ὑπὸ τῆς πόλεως ἠδικημένου οὐκ ἐπεχείρησαν δεῖσθαι ὡς χρὴ παύσασθαι εἰς ὑμᾶς ἐξαμαρτάνοντα, ὑμᾶς δὲ τοσούτους ὄντας καὶ ἠδικημένους ὑπὸ τούτου πείθειν ζητήσουσιν ὡς οὐ χρὴ δίκην  παρ’ αὐτοῦ λαμβάνειν. χρὴ τοίνυν, ὥσπερ καὶ τούτους ὁρᾶτε προθύμως σῴζοντας τοὺς φίλους, οὕτως καὶ ὑμᾶς τοὺς ἐχθροὺς τιμωρεῖσθαι, εὖ εἰδότας ὅτι τούτοις πρώτοις ἄνδρες ἀμείνους δόξετε εἶναι, ἐὰν παρὰ τῶν ἀδικούντων δίκην λαμβάνητε.

$Λέξεις: τὰ τῆς πόλεως πράττω= πολιτεύομαι, ἔνιοι= μερικοί, δίκην λαμβάνω παρὰ τινος = τιμωρώ κάποιον.

Πολλάκις ἐθαύμασα τίσι ποτὲ λόγοις Ἀθηναίους ἔπεισαν οἱ γραψάμενοι Σωκράτην ὡς ἄξιος εἴη θανάτου τῇ πόλει. ἡ μὲν γὰρ γραφὴ κατ’ αὐτοῦ τοιάδε τις ἦν· ἀδικεῖ Σωκράτης οὓς μὲν ἡ πόλις νομίζει θεοὺς οὐ νομίζων, ἕτερα δὲ καινὰ δαιμόνια εἰσφέρων· ἀδικεῖ δὲ καὶ τοὺς νέους διαφθείρων. Πρῶτον μὲν οὖν, ὡς οὐκ ἐνόμιζεν οὓς ἡ πόλις νομίζει θεούς, ποίῳ ποτ’ ἐχρήσαντο τεκμηρίῳ; θύων τε γὰρ φανερὸς ἦν πολλάκις μὲν οἴκοι, πολλάκις δὲ ἐπὶ τῶν κοινῶν τῆς πόλεως βωμῶν, καὶ μαντικῇ χρώμενος οὐκ ἀφανὴς ἦν. διετεθρύλητο γὰρ ὡς φαίη Σωκράτης τὸ δαιμόνιον ἑαυτῷ σημαίνειν· ὅθεν δὴ καὶ μάλιστά μοι δοκοῦσιν αὐτὸν αἰτιάσασθαι καινὰ δαιμόνια εἰσφέρειν. ὁ δ’ οὐδὲν καινότερον εἰσέφερε τῶν ἄλλων, ὅσοι μαντικὴν νομίζοντες οἰωνοῖς τε χρῶνται καὶ φήμαις καὶ συμβόλοις καὶ θυσίαις. οὗτοί τε γὰρ ὑπολαμβάνουσιν οὐ τοὺς ὄρνιθας οὐδὲ τοὺς ἀπαντῶντας εἰδέναι τὰ συμφέροντα τοῖς μαντευομένοις, ἀλλὰ τοὺς θεοὺς διὰ τούτων αὐτὰ σημαίνειν, κἀκεῖνος δὲ οὕτως ἐνόμιζεν.

Λεξιλόγιο

γράφομαι : μηνύω // νομίζω :πιστέυω // ὑπολαμβάνω :θεωρώ, νομίζω

Προσήκει δέ παντί τῷ ἐν τιμωρίᾳ ὄντι, ὑπ’ ἄλλου ὀρθῶς τιμωρουμένω, ἤ βελτίονι γίγνεσθαι καί ὀνίνασθαι ἤ παραδείγματι τοῖς ἄλλοις γίγνεσθαι, ἵνα ἄλλοι ὁρῶντες πάσχοντα ἅ ἄν πάσχῃ φοβούμενοι βελτίους γίγνωνται. Εἰσίν δέ οἱ μέν ὠφελούμενοί τε καί δίκην δίδοντες ὑπό θεῶν τε καί ἀνθρώπων οὗτοι οἵ ἄν ἰάσιμα ἁμαρτήματα ἁμάρτωσιν ὅμως δέ δι’ ἀλγηδόνων καί ὀδυνῶν γίγνεται αὐτοῖς ἤ ὠφελία καί ἐνθάδε καί ἐν Ἄιδου· Οὐ γάρ οἷόν τε ἄλλως ἀδικίας ἀπαλλάττεσθαι. Οἵ δ’ ἄν τά ἔσχατα ἀδικήσωσι και διά τά τοιαῦτα ἀδικήματα ἀνίατοι γένωνται, ἐκ τούτων τά παραδείγματα γίγνεται, καί οὗτοι αὐτοί μέν οὐκέτι ὀνίνανται οὐδέν, ἅτε ἀνίατοι ὄντες, ἄλλοι δέ ὀνίνανται, οἵ τούτους ὁρῶντες διά τάς ἁμαρτίας τά μέγιστα καί ὀδυνηρότατα καί φοβερώτατα πάθη πάσχοντας τόν ἀεί χρόνον.

ΛΕΞΕΙΣ

ὀνίνημι=ωφελώ // δίκην δίδωμι= τιμωρούμαι // ἡ ἀλγηδών= πόνος σωματικός // ἡ ὀδύνη= πόνος ψυχικός.

ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΑ

βελτίονι, παραδείγματι=κατηγορ. σέ δοτ. αντί αιτιατ. από έλξη προς τη δοτ. προσωπ. τῷ ὄντι. // αὐτοῖς=δοτ. προσ. κτητική. // ἐν Ἄιδου: βραχυλογία, ἐν χώρᾳ Ἄιδου- Ἄιδου =γεν. επεξηγηματική.

ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ ΚΕΙΜΕΝΩΝ Β΄ ΛΥΚΕΙΟΥ

Πηγή : http://akisambelas.wordpress.com

http://www.greek-language.gr/greekLang/ancient_greek/tools/corpora/anthology/content.html?m=1&t=344

Οὐκοῦν οὐδ’ ἂν εἷς ἀντείποι ὡς οὐ συμφέρει τῇ πόλει καὶ Λακεδαιμονίους ἀσθενεῖς εἶναι καὶ Θηβαίους τουτουσί. ἔστι τοίνυν ἔν τινι τοιούτῳ καιρῷ τὰ πράγματα νῦν, εἴ τι δεῖ τοῖς εἰρημένοις πολλάκις παρ’ ὑμῖν λόγοις τεκμήρασθαι, ὥστε Θηβαίους μὲν Ὀρχομενοῦ καὶ Θεσπιῶν καὶ Πλαταιῶν οἰκισθεισῶν ἀσθενεῖς γενέσθαι, Λακεδαιμονίους δ’, εἰ ποιήσονται τὴν Ἀρκαδίαν ὑφ’ ἑαυτοῖς καὶ Μεγάλην πόλιν ἀναιρήσουσι, πάλιν ἰσχυροὺς γενήσεσθαι. σκεπτέον τοίνυν μὴ πρότερον τούσδε γενέσθαι φοβεροὺς καὶ μεγάλους ἐάσωμεν ἢ ‘κεῖνοι μικροὶ γεγενήσονται, καὶ λάθωσιν ἡμᾶς πλείονι μείζους οἱ Λακεδαιμόνιοι γενόμενοι ἢ ὅσῳ τοὺς Θηβαίους ἐλάττους συμφέρει γενέσθαι.

ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ

 ἀντιλέγω  ή ἀνταγορεύω = διαφωνώ, έχω /διατυπώνω αντίρρηση, αρνούμαι     τεκμαίρομαι = συμπεραίνω, κρίνω, αποδεικνύω    οἰκίζω = ιδρύω αποικία, κατοικίζω, εγκαθιστώ κατοίκους     ἀναιρέω, ῶ (πόλιν)=καταλαμβάνω, καταστρέφω      σκεπτέον (από το σκοπέω, ῶ ἠ σκοπέομαι, οῦμαι) = αυτό που πρέπει να εξετασθεί, να ληφθεί υπόψη ἐάω, ῶ =αφήνω, επιτρέπω

ΑΣΚΗΣΕΙΣ

1. εἷς, τῇ πόλει, τουτουσί, τοιούτῳ, ὑμῖν, ἑαυτοῖς, ἐλάττους, μεγάλους : να κλιθούν
2. ἀσθενεῖς, ἰσχυροὺς, ἐλάττους, φοβεροὺς, μεγάλους, μικροὶ, πλείονι, πρότερον :ΑΤΑΒ
3. ἀντείποι, συμφέρει, τοῖς εἰρημένοις, ποιήσονται, ἀναιρήσουσι, γενήσεσθαι, ἐάσωμεν , λάθωσιν,  γενέσθαι :Χ.Α.
4. ἀντείποι : β΄ενικό προστακτικής όλων των χρόνων στην ίδια φωνή
5. συμφέρει : Ε.Α. στο ίδιο πρόσωπο του αορίστου β΄
6. ποιήσονται : β΄πληθ. προστακτικής όλων των χρόνων της Μέσης φωνής
7. ἀναιρήσουσι  : απαρέμφατα και μετοχές της μέσης και παθητικής φωνής
8. λάθωσιν : Ε.Α.
9. οὐκοῦν οὐδ’ ἂν εἷς ἀντείποι ὡς οὐ συμφέρει τῇ πόλει καὶ Λακεδαιμονίους ἀσθενεῖς εἶναι καὶ Θηβαίους τουτουσί. : από τον πλάγιο στον ευθύ λόγο
10. Λακεδαιμονίους δ’, εἰ ποιήσονται τὴν Ἀρκαδίαν ὑφ’ ἑαυτοῖς καὶ Μεγάλην πόλιν ἀναιρήσουσι, πάλιν ἰσχυροὺς γενήσεσθαι. : αναγνώριση υποθετικού λόγου και μετατροπή του σε αντίθετο του πραγματικού
11. εἰ ποιήσονται τὴν Ἀρκαδίαν ὑφ’ ἑαυτοῖς καὶ Μεγάλην πόλιν ἀναιρήσουσι :μετατροπή προτάσεως σε μετοχή 

Προσήκειν δὲ ἔγωγε νομίζω, ὅταν μὲν νομοθετῶμεν, τοῦθ’ ἡμᾶς σκοπεῖν, ὅπως καλῶς ἔχοντας καὶ συμφέροντας νόμους τῇ πολιτείᾳ θησόμεθα, ἐπειδὰν δὲ νομοθετήσωμεν, τοῖς νόμοις τοῖς κειμένοις πείθεσθαι, τοὺς δὲ μὴ πειθομένους κολάζειν, εἰ δεῖ τὰ τῆς πόλεως καλῶς ἔχειν. Σκέψασθε γάρ, ὦ Ἀθηναῖοι, ὅσην πρόνοιαν περὶ σωφροσύνης ἐποιήσατο ὁ Σόλων ἐκεῖνος, ὁ παλαιὸς νομοθέτης, καὶ ὁ Δράκων. Πρῶτον μὲν γὰρ περὶ τῆς σωφροσύνης τῶν παίδων τῶν ἡμετέρων ἐνομοθέτησαν, καὶ διαρρήδην ἀπέδειξαν, ἃ χρὴ τὸν παῖδα τὸν ἐλεύθερον ἐπιτηδεύειν, καὶ ὡς δεῖ αὐτὸν τραφῆναι, ἔπειτα δεύτερον περὶ τῶν μειρακίων, τρίτον δ’ ἐφεξῆς περὶ τῶν ἄλλων ἡλικιῶν. Καὶ τούτους τοὺς νόμους  ἀναγράψαντες ὑμῖν παρακατέθεντο, καὶ ὑμᾶς αὐτῶν ἐπέστησαν φύλακας.

Παρατηρήσεις
1.Να γίνει η μετάφραση του κειμένου.
2. παρακατέθεντο: α) Να γράψετε τον ίδιο τύπο σε όλους τους χρόνους
β) Να γράψετε το β’ ενικό πρόσωπο όλων των
εγκλίσεων του αορίστου β’ στην ίδια φωνή.
3.καταγιγνώσκω (εκτός κειμένου): Να γράψετε το β’ πληθυντικό
πρόσωπο όλων των εγκλίσεων του αορίστου β’ στην ίδια φωνή.
4.Να αναγνωρίσετε πλήρως συντακτικά, αφού τις γράψετε, (όχι σύνταξη) τις δευτερεύουσες προτάσεις που αντιστοιχούν στα ρήματα: θησόμεθα, νομοθετήσωμεν, ἐποιήσατο, δεῖ ( το τελευταίο).

Δέομαι οὖν ὑμῶν μήτε πιστεύειν πω μήτ’ ἀπιστεῖν τοῖς εἰρημένοις, πρὶν ἂν διὰ τέλους ἀκούσητε καὶ τὰ παρ’ ἡμῶν, ἐνθυμουμένους ὅτι οὐδὲν ἂν ἔδει δίδοσθαι τοῖς φεύγουσιν ἀπολογίαν, εἴπερ οἷόν τ’ ἦν ἐκ τῶν τοῦ διώκοντος λόγων ἐψηφίσθαι τὰ δίκαια. Νῦν δ’ εἰ μὲν εὖ τυγχάνει κατηγορηκὼς ἢ κακῶς, οὐδεὶς ἂν τῶν παρόντων ἀγνοήσειεν· εἰ δ’ ἀληθέσι κέχρηται τοῖς λόγοις, οὐκέτι τοῦτο τοῖς κρίνουσι γνῶναι ῥᾴδιον ἐξ ὧν ὁ πρότερος εἴρηκεν, ἀλλ’ ἀγαπητὸν ἢν ἐξ ἀμφοτέρων τῶν λόγων ἐκλαβεῖν δυνηθῶσιν τὸ δίκαιον.

Λεξιλόγιο
ἀγαπητὸν (ἐστί): πρέπει να είναι κάποιος ευχαριστημένος

Παρατηρήσεις
1. Να γίνει η μετάφραση του κειμένου.
2. δίδοσθαι: Εγκλιτική αντικατάσταση στο β’ ενικό ενεστώτα και αορ. β’ μέσης φωνής.
3. ἐψηφίσθαι, ἐκλαβεῖν, γνῶναι: Χρονική Αντικατάσταση
4. ἀκούσητε, οἷόν τ’ ἦν, τυγχάνει: Να γράψετε τις προτάσεις που αντιστοιχούν στα ρήματα αυτά, να τις αναγνωρίσετε και να αιτιολογήσετε την εκφορά τους.