Σε αυτή τη συνάντηση συζητήσαμε την 6^η Σκηνή και συμφωνήσαμε ότι θα είναι δραματική. Έπειτα αποφασίσαμε την 7^η Σκηνή και θα είναι χαρούμενη. Κάναμε ένα διάλειμμα και φάγαμε την πιο νόστιμη σπανακόπιτα του κόσμου… αυτή, της Κυρίας Μαρίας!!! Χωνεύοντας, συζητήσαμε για την 8^η Σκηνή που θα είναι χαρούμενη κι αυτή.

Τέλος, συμφωνήσαμε για την 9^η και τελευταία Σκηνή ότι θα είναι το φινάλε!!!

Δήμητρα Φρέρη

Ξεκινήσαμε τη συνάντηση τρώγοντας brownies.

Η κυρία εξήγησε τι σημαίνει “νύξη”. Στη συνέχεια τελειώσαμε το σενάριο για την 4η σκηνή και αρχίσαμε το γράψιμο της 5ης σκηνής. Ο Θεόφιλος βρήκε μια πολύ καλή ιδέα και μετά βρήκε κι άλλη μια καλή ιδέα. Ήταν να μην ξεκινήσει με τις καλές ιδέες!

Κάποια λόγια του σεναρίου τα κάναμε όλοι μια πρόβα, για πρώτη φορά!

Γκαμπριέλα

Προσπαθήσαμε να βάλουμε σε μια σειρά τις σκηνές. Μετά από πολλή ώρα συζητήσεων , αποφασίσαμε πώς και πού θα πρόκειται να γυρίσουμε τις σκηνές.

Συζητήσαμε ότι η κάθε σκηνή πρέπει να έχει νόημα για την πλοκή της ταινίας, να χρειάζεται.

Αρχίσαμε να καταγράφουμε τις σκηνές. Μια και θα  χρησιμοποιήσουμε ένα σκυλάκι, είπαμε να το περάσουμε από … οντισιόν. Γράψαμε το σενάριο για τις 4 πρώτες σκηνές.

Μες τα καλά καθούμενα ήρθε ο κύριος Βαγγέλης Γιαννακόπουλος, πρόεδρος του συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων,  και μας έφερε κεκάκια και μια ντουζίνα χυμό! Τον ευχαριστούμε πολύ!

Μαριάντα

Συγκεντρωθήκαμε μόνο τα μέλη της συγγραφικής ομάδας.

Με βάση το σενάριο που είχε αποφασιστεί στην προηγούμενη συνάντηση, σκεφτήκαμε σκηνές  με θέματα και καταστάσεις για να λένε οι φίλοι του παιδιού της ταινίας καθώς ρωτάει το παιδί για το σκυλάκι!!!

Συζητήσαμε ότι μια σκηνή χρειάζεται να απαντάει στις ερωτήσεις:  ποιος; πού; πότε; γιατί; Επίσης, δεν είναι ανάγκη να έχει λόγια, μπορεί να είναι μόνο μια εικόνα με μια μουσική ή μόνο εικόνα!!! Καταλήξαμε στα θέματα της κάθε σκηνής και σκεφτήκαμε την μορφή οικογένειας του παιδιού.  Αποφασίσαμε σε ποιο μέρος θα γίνεται κάθε σκηνή.

Συζητήσαμε κοινωνικά θέματα αλλά ξεκινήσαμε και  συζητήσεις που δεν είχαν σχέση με την ταινία.

“Πειράζαμε” ο ένας τον άλλο αλλά και την κυρία η οποία μας “πείραζε” κι αυτή με πολλά γέλια!

Στο τέλος, φύγαμε!!!

Μυρτώ

Το Σάββατο 9 Νοεμβρίου καλωσορίσαμε 3 καινούργια μέλη στην ομάδα μας. Μετά συζητήσαμε τι σημαίνει «δομημένοι χαρακτήρες» που έχουν κάποια χαρακτηριστικά και η ταινία ακολουθεί με συνέπεια. Κατόπιν συζητήσαμε ιδέες για την ταινία που θα παρουσιάσουμε και πώς γίνεται το σενάριο της ταινίας. Είχαμε αρκετά σενάρια κι έπρεπε να αποφασίσουμε ποιο τελικά θα κάνουμε. Στη συνέχεια ψηφίσαμε κι ο καθένας είχε το δικαίωμα να ψηφίσει μέχρι 2 σενάρια. Τελικά καταλήξαμε ότι η ταινία που θα κάνουμε θα έχει σχέση με ένα παιδί κι ένα σκυλάκι. Δεν θα πούμε παραπάνω για να είναι έκπληξη!

Χρήστος

Στη συνάντησή μας αυτή είδαμε ταινίες μικρές και αποσπάσματα με τον Τσάρλι Τσάπλιν, τον Χοντρό και Λιγνό, την πρώτη ταινία που έγινε ποτέ και την πρώτη ταινία επιστημονικής φαντασίας. Επίσης είδαμε ταινιάκια που βραβεύτηκαν σε παλιότερους διαγωνισμούς. Μιλήσαμε για στοιχεία που είναι απαραίτητα για να δημιουργήσουμε μια ποιοτική ταινία και για μερικά που πρέπει σίγουρα να γνωρίζουμε.

• σπονδυλωτή ταινία:  μια ταινία με ξεχωριστά επεισόδια που «δένουν» ίσως με κάποιο τρόπο,
• βουβός κινηματογράφος: δεν μιλούν οι ηθοποιοί και πολλές φορές ακουγόταν μουσική από ένα πιάνο που συνόδευε την ταινία
• ταύτιση με τον ήρωα: μπαίνουμε στη θέση του

Η πρώτη ταινία που γυρίστηκε ήταν το 1895 των αδελφών Λυμιέρ και η πρώτη ταινία επιστημονικής ταινίας το 1895.

Πώς βλέπουμε το βίντεο; Το μάτι μας έχει την ιδιότητα να συγκρατεί μια εικόνα για 1/12 του δευτερολέπτου (μετείκασμα). Οπότε βλέπουμε ένα βίντεο όταν πολλές εικόνες έρχονται γρήγορα η μία μετά την άλλη (πιο γρήγορα από το 1/12 του δευτερολέπτου).

Ακόμα συζητήσαμε για το γενικό πλάνο και το κοντινό πλάνο που βοηθάει τον θεατή να βρεθεί πιο κοντά στον ηθοποιό, την ομιλούσα ταινία, το βάθος πεδίου, τους κασκανέρ, την διπλοέκθεση με την πράσινη οθόνη, τον κινηματογραφικό χρόνο που είναι διαφορετικός από τον πραγματικό,  τη δεύτερη ανάγνωση και τους προβληματισμούς που δημιουργεί, το άγχος που μπορεί να νιώθουμε όταν ο αγαπημένος μας πρωταγωνιστής κινδυνεύει, τα καρέ, το σασπένς (δηλαδή την αγωνία).

Χριστίνα

Η πρώτη συνάντηση ήταν επεισοδιακή. Μόλις φτάσαμε έγινε διακοπή ρεύματος. Μείναμε στην αρχή λίγο μέσα στην αίθουσα και στη συνέχεια πήγαμε έξω, συζητήσαμε και φάγαμε υπό το φως των κινητών.

Συζητήσαμε για την περίπτωση να κάνουμε ταινία ένα βιβλίο. Σ’ αυτήν την περίπτωση θα πρέπει να πάρουμε την άδεια του συγγραφέα, δηλαδή αν μας επιτρέπει να κάνουμε ταινία το βιβλίο του. Η απορία μας ήταν “Τι να κάνουμε αν έχει πεθάνει;”

Συζητήσαμε για διάφορα θέματα: ότι σημαντικά στοιχεία για την ταινία είναι ο φωτισμός και η κάμερα κι ακόμα ότι για να δείξει κάποιος ότι περιμένει, θα κοιτάξει το ρολόι ή το ημερολόγιο.

Τέλος αποφασίσαμε για τις ομάδες.

• Συγγραφική ομάδα θα είναι ο Νίκος, η Δήμητρα, η Μυρτώ, η Μαριάντα, ο Γιώργος Ν., η Ήβη, Φιονάλντα, Νάλτι, Γκαμπριέλα, Χριστίνα και ο Θεόφιλος.
• Στις κάμερες θα είναι η Αντωνία,  η Μυρτώ, η Ελπίδα και ο Γιώργος Π.
• Σκηνοθέτες είναι ο Νίκος και η Χριστίνα.
• Στο μοντάζ είναι ο Χρήστος, ο Γιώργος Ν., η Ήβη και ο Θάνος.

Μαρία Φρέρη