Ιερά Οδός – Οικολογία – Ιστορία

1) Εντοπίστηκαν τάφοι από το ναό του Αγ. Σάββα έως το Δήμο Χαϊδαρίου οι οποίοι χρονολογούνται από τον 5ο αιώνα π.Χ μέχρι τα Ύστερα Ρωμαϊκά χρόνια.

2) Οι τάφοι είναι λακκοειδείς, κεραμοσκεπείς, ταφές σε σαρκοφάγους και εγχυτρισμοί χωρίς πολλά κτερίσματα τα οποία έχουν καταστραφεί λόγω του ότι οι ταφές βρίσκονταν κοντά στην επιφάνεια.

3) Κοντά στην πλατεία Δαβάκη εντοπίστηκε μέρος νεκροταφείου που είχε αναπτυχθεί κατά μήκος του βόρειου κράσπεδου της Ιεράς Οδού.
Ανασκάφηκαν κεραμοσκεπείς, λακκοειδείς, κιβωτιόσχημοι, και κτιστοί τάφοι, καύσεις αγάλματα που κοσμούσαν τους τάφους, βάθρα, σαρκοφάγοι, τεφροδόχες κάλπες.

4) Επίσης ταφές γύρω από την πλατεία Εσταυρωμένου εντοπίστηκαν συλημένες.
Τα ταφικά κτερίσματα που διασώθηκαν περιλάμβαναν πήλινα αγγεία οικιακής χρήσης, χρυσά και χάλκινα κοσμήματα, όπλα, νομίσματα, κ.α.

5) Η θέση του ναΐσκου του Κυαμίτου ταυτίζεται με το εκκλησάκι του Αγ. Γεωργίου (οδός Προύσσης όπου διασταυρώνεται η Ιερά Οδός). Πρόκειται για μονόκλιτο ορθογώνιο εκκλησάκι που κτίστηκε κατά τον 16ο αιώνα.
Στην οικοδόμηση χρησιμοποιήθηκαν οικοδομικά υλικά από τον αρχαίο ναό. Το όνομα Κυαμίτου προκύπτει από τη λέξη κύαμοι που σημαίνει τα κουκιά.