Το λιβάνι ήταν ένα από τα δώρα των μάγων σύμφωνα με το κατά Ματθαίον ευαγγέλιο. Η παράδοση λέει ότι το λιβάνι δωρίστηκε από τον Βαλτάσαρ, τον μαύρο βασιλιά της Αιθιοπίας ή του Σαβά, εκπληρώνοντας έτσι την προφητεία του Ησαΐα πως χρυσός και λιβάνι θα προσφερθούν από τους ευγενείς προς τιμή του Ουράνιου Βασιλέα.
Το λιβάνι παράγεται από το δέντρο βοσουελία (Boswellia) χαράζοντας τον φλοιό του και αφήνοντας τις ρητίνες να εξέλθουν και να στερεοποιηθούν. Υπάρχουν διάφορα είδη και ποικιλίες αυτών των δέντρων. Το καθένα από αυτά παράγουν έναν ελαφρώς διαφορετικό τύπο ρητίνης. Διαφορές στο κλίμα και στο έδαφος δημιουργούν μεγαλύτερη ποικιλία από ρητίνες ακόμη και ανάμεσα στα ίδια είδη.
Τα βοσουελικά οξέα, αποτελούν μια ομάδα πεντακυκλικών τριτερπενίων και αποτελούν τα βασικά βιοδραστικά συστατικάτου λιβανιού. Διάφορες επιστημονικές έρευνες έχουν εστιάσει στις αντιφλεγμονώδεις και αντικαρκινικές ιδιότητες αυτών των φυσικών προϊόντων, παρουσιάζοντας ενθαρρυντικά αποτελέσματα.
Το μύρο αποτελεί το σκληρό έκκριμα ρητίνης που παράγεται από τα δέντρα του είδους Commiphora. Η Σομαλία αποτελεί τον μεγαλύτερο παραγωγό μύρου παγκοσμίως.
Τα είδη Commiphora αποτελούνται από μικρά δέντρα ή θάμνους, με κοντά αγκαθώδη κλαδιά. Στα αραβικά η λέξη murr είναι συνώνυμη του ΄΄πικρός΄΄. Λέγεται οτι οι Έλληνες στρατιώτες δεν πήγαιναν στο πεδίο της μάχης χωρίς να έχουν μαζί τους ένα κατάπλασμα μύρου, το οποίο τοποθετούσαν στις πληγές τους. Σήμερα χρησιμοποιείται στην βιομηχανία αρωμάτων. Έχει την τάση να μην διαλύεται καλά στο νερό.
Το μύρο συνίσταται από τρία μέρη: ένα υδατοδιαλυτό κολλώδες μέρος, ενα ρητινώδες διαλυτό σε αλκόολη και τέλος από ένα πτητικό ελαίωδες μέρος. Το κολλώδες μέρος αποτελείται από πολυσακχαρίτες και πρωτεϊνες, ενώ το πτητικό έλαιο αποτελείται από στεροειδή, στερόλες και τερπένια. Η χαρακτηριστική μυρωδιά του μύρου οφείλεται στα φουρανοσεσκιτερπένια.
