Πήγαμε λοιπόν!  Παρά τη δυνατή μπόρα, τους πλημμυρισμένους δρόμους και τις ανύπαρκτες συγκοινωνίες, φτάσαμε στο φιλόξενο 3ο  ΓΕΛ Παλαιού Φαλήρου. Και ήταν   όλοι εκεί (!) : διοργανωτές, γονείς, καλλιτέχνες και πάνω απ΄όλα παιδιά (ανάμεσά τους και μαθητές και μαθήτριες του 1ου ΓΕΛ Γλυφάδας) κρατώντας στα χέρια τους  φύλλα και τετράδια και βιβλία με μια ποίηση παντοτινή. Καθώς άκουγα τις φωνές τους να απαγγέλλουν, τις μουσικές της μελοποιημένης ποίησης των Αδελφών Τάδε,  έβλεπα τα χαρούμενα βλέμματα των γονιών που είχαν πλημμυρίσει την αίθουσα και τα περήφανα βλέμματα αγοριών και κοριτσιών (γιατί το είπαν καλά!) ένιωσα κάτι γλυκό  να ζωγραφίζεται στην ψυχή μου. Αισιοδοξία το λένε! Καιρό τώρα το χρώμα της ψυχής μας είναι γκρίζο. Στις 25 του Γενάρη αυτά τα παιδιά με έπεισαν ότι η ζωή γνωρίζει  πάντα να ειρωνεύεται κάτι απαισιόδοξες εποχές σαν και τη δική μας. Να δεις πώς ειπώθηκε ….Α!  ναι : η εκδίκησή μας θα είναι η ευτυχία μας!  Προσυπογράφω χωρίς  ποιητική αδεία.

Διεύθυνση Πολιτιστικών : εύγε!

Ετικέτες:Εκδηλώσεις