Αναδημοσίευση από το Έθνος, 4/8/2010
Άρθρα με καρτέλα "ψηφιδωτά"
Ενα κυπριακό ίδρυμα χρηματοδοτεί ένα μνημείο που βρίσκεται στην Τουρκία, στην καρδιά μιας περιοχής που κατοικείται από Κούρδους ισλαμιστές. Τα περίφημα εντοίχια ψηφιδωτά των αρχών του 6ου αιώνα στο Καθολικό της Μονής του Αγίου Γαβριήλ, ή Μαρ Γκαμπριέλ στα αραμαϊκά, θα συντηρηθούν με χρηματοδότηση του Ιδρύματος Αναστασίου Λεβέντη μετά από αίτημα ομάδας Γάλλων επιστημόνων που εδρεύει στο Παρίσι (Societe d’Etudes Syriaques).
Η Μονή βρίσκεται στη νοτιοδυτική γωνιά της Τουρκίας, εκεί που συνορεύει με τη Συρία και το Ιράκ, στη λοφώδη περιοχή του Τουρ Αμπδίν (Ορος των προσκυνητών του Θεού). Μια ομάδα Γάλλων συντηρητών έχει δώσει τις πρώτες βοήθειες στα ψηφιδωτά με χορηγία του γαλλικού υπουργείου Εξωτερικών και δύο ανώνυμων χορηγών. Συντονιστής του προγράμματος είναι ο νεαρός Γάλλος ερευνητής Σεμπάστιαν ντε Κουρτουά, που έγραψε τη διδακτορική διατριβή του για την ιστορία της Μονής του Μαρ Γκαμπριέλ.
Με σκοπό τη χρηματοδότηση της συντήρησης των ψηφιδωτών από το Ιδρυμα Λεβέντη, ο διευθυντής του, Βάσος Καραγιώργης, Κύπριος καθηγητής Αρχαιολογίας, επισκέφθηκε πρόσφατα τη Μονή μαζί με τον σύμβουλο του Ιδρύματος, βυζαντινολόγο Χαράλαμπο Μπακιρτζή, επίτιμο έφορο Βυζαντινών Μνημείων Θεσσαλονίκης. Επιστρέφοντας, οι κύριοι Καραγιώργης και Μπακιρτζής έγιναν δεκτοί στην Κωνσταντινούπολη από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο, ο οποίος, σύμφωνα με τον καθηγητή Καραγιώργη, είναι μορφή «που συνοψίζει το μεγαλείο, αλλά και την τραγική μοίρα του Ελληνισμού».
«Στο ιερό της εκκλησίας θαυμάσαμε τα εντοίχια ψηφιδωτά, που κοσμούν την εκκλησία, η οποία ιδρύθηκε από τον Αυτοκράτορα του Βυζαντίου, Αναστάσιο, το 512. Το γεγονός ότι δεν απεικονίζουν ανθρώπινες μορφές, αλλά φυτικά και άλλα άψυχα μοτίβα, τα διέσωσε από την καταστροφική μανία των εικονοκλαστών» καταγράφει, μεταξύ άλλων, ο Βάσος Καραγιώργης, στο συναρπαστικό οδοιπορικό του στην ανατολική εσχατιά της πάλαι ποτέ Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. «Ο βυζαντινολόγος Χαράλαμπος Μπακιρτζής μάς αναλύει με γνώση και ενθουσιασμό τη μεγάλη καλλιτεχνική και ιστορική του σημασία. Ο Γάλλος συντηρητής μάς περιγράφει τα μέτρα που έλαβε για να μην αποκολληθούν και μας δείχνει με υπερηφάνεια το αποτέλεσμα της έως τώρα εργασίας του» προσθέτει.