Ι. Εκκλησιαστική και Διοικητική Οργάνωση της Καθολικής Εκκλησίας
Οι ένδεκα Καθολικές Επισκοπές της Καθολικής Εκκλησίας της Ελλάδος, διακρίνονται στις αναγνωρισμένες και τις μη αναγνωρισμένες από το ελληνικό κράτος. Οι τελευταίες δεν αναγνωρίζονται επειδή η σύστασή τους έγινε μετά το 1830, δηλαδή μετά την υπογραφή του Πρωτοκόλλου του Λονδίνου το οποίο – όπως αναφέρθηκε – αφορούσε την ελεύθερη άσκηση της θρησκευτικής λατρείας καθώς και την ισοπολιτεία των ελλήνων Καθολικών. Ως αποτέλεσμα, υπάρχουν σήμερα εκκλησιαστικές «επαρχίες» με ελάχιστους πιστούς οι οποίες έχουν επίσημη αναγνώριση, ενώ «επαρχίες» με χιλιάδες πιστούς δεν αναγνωρίζονται από το ελληνικό κράτος. Οι εκκλησιαστικές «επαρχίες» στις οποίες διαιρείται σήμερα η ελληνική Καθολική Εκκλησία, είναι οι ακόλουθες:
1. Αρχιεπισκοπή Αθηνών. Ιδρύθηκε το 1835 και περιλαμβάνει την Αθήνα, Πελο-πόννησο και Στερεά Ελλάδα έχοντας περίπου 30.000 μέλη. Διαθέτει τρία δημοτικά σχολεία και έναν οίκο ευγηρίας. Υπάρχει έντονη παρουσία ιερομοναχικών και γυναικείων ταγμάτων που συμπαρίστανται στο ενοριακό έργο. Αρχιεπίσκοπος από το 1973 είναι ο Σεβασμιότατος Νικόλαος Φώσκολος. Πρόκειται για μη αναγνωρισμένη από το επίσημο κράτος επαρχία.
2. Αρχιεπισκοπή Ρόδου. Ιδρύθηκε το 1897 και περιλαμβάνει τα Δωδεκάνησα. Καθώς δεν υπάρχει τοπικός κλήρος, την φροντίδα έχουν αναλάβει Φραγκισκανοί ιερομόναχοι, οι οποίοι είναι αλλοδαποί όπως και οι περισσότεροι πιστοί. Είναι επόμενο, λοιπόν, οι εκκλησιαστικές τελετές να τελούνται ταυτόχρονα σε πολλές γλώσσες. Λόγω του μικρού αριθμού των καθολικών (προ εικοσαετίας είχαν καταμετρηθεί σχεδόν 400 μέλη), δεν έχει διοριστεί Ιεράρχης αλλά προΐσταται, ως Αποστολικός τοποτηρητής, ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Σεβασμιότατος Ν. Φώσκολος.
3. Αρχιεπισκοπή Νάξου-Τήνου. (Με ουσιαστική έδρα την Τήνο). Περιλαμβάνει τα νησιά Νάξο, Πόρο, Αντίπαρο, Αμοργό, Τήνο, Μύκονο, Ανδρο και Δήλο. Παράλληλα, λειτουργεί ως Μητρόπολη για όλο το Αιγαίο, αποτελώντας ένα από τα λίκνα του ελληνικού καθολικισμού. Υπολογίζονται πάνω από 3.000 πιστοί, οι περισσότεροι από τους οποίους είναι συγκεντρωμένοι στην Τήνο. Τις θρησκευτικές ανάγκες των πιστών, καλύπτουν επτά ιερείς και δύο ιησουΐτες ιερομόναχοι. Ειδικότερα, στην Τήνο υπάρχουν περίπου 30 Καθολικές εκκλησίες, εκατοντάδες εξωκλήσια, καλοκαιρινές κατασκηνώσεις παιδιών από διάφορους φορείς της Καθολικής Εκκλησίας, Σύλλογος Καθολικών Αγροτών. Επιπλέον, υπάρχει η εμπειρία της ομάδας των Νεοκατηχουμένων. Πρόκειται για συντηρητικής κατεύθυνσης διεθνές καθολικό κίνημα, οι ιερείς του οποίου προσπαθούν να εμβαθύνουν την πίστη τους με προσευχή, τελετές και μελέτη του Ευαγγελίου. Θρησκευτικό ενδιαφέρον παρουσιάζει η τέλεση δύο παντηνιακών προσκυνημάτων: α) τον Ιούλιο, όταν τιμάται «η ιερή καρδιά του Ιησού» και β) την πρωτομαγιά, όταν γίνεται «ευλογία των αυτοκινήτων». Το τάγμα των Ιησουϊτών είναι υπεύθυνο για το πρώτο προσκύνημα. Το τάγμα των Ουρσουλινών ασχολείται με την οργάνωση πνευματικών συναντήσεων για κοπέλες, την κατήχηση, το κέντημα κτλ.. Αρχιεπίσκοπος Νάξου-Τήνου, είναι ο Σεβασμιώτατος Νικόλαος Πρίντεζης.
4. Επισκοπή Χίου. Ιδρύθηκε το 13ο αιώνα. Περιλαμβάνει τα νησιά Χίο, Μυτιλήνη, Σάμο και τα υπόλοιπα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου. Καθώς η Επισκοπή δεν έχει σχεδόν καθόλου ελληνικό ποίμνιο, οργανώθηκε τακτική ποιμαντική παρουσία με ιερείς από την Τήνο ύστερα από πρωτοβουλία του Διαχειριστή της, Αρχιεπισκόπου Αθηνών Σεβασμιότατου Νικολάου Φώσκολου.
5. Αρχιεπισκοπή Κέρκυρας. Καλύπτει τα νησιά του Ιονίου. Περιλαμβάνει περίπου 3.000 μέλη, κυρίως μαλτέζικης καταγωγής στην Κέρκυρα. Πρόκειται για τους Καθολικούς με τα λιγότερα προβλήματα στις σχέσεις τους με την Ορθόδοξη πλειοψηφία, γεγονός που οφείλεται στην ευρωπαϊκή νοοτροπία των Επτανησίων. Η εκκλησιαστική αυτή επαρχία περιλαμβάνει έξη ενορίες, δύο στην Κέρκυρα και από μια σε Κεφαλονιά, Ζάκυνθο, Πρέβεζα και Ιωάννινα. Ακόμα, στην Κέρκυρα δρουν τα γυναικεία μοναχικά τάγματα των Φραγκισκανίδων και των Αδελφών του Αγίου Ιωσήφ της Λυών. Αρχιεπίσκοπος είναι ο Σεβασμιότατος Αντώνιος Βαρθαλίτης.
6. Αποστολικό Βικαριάτο Θεσσαλονίκης. Ιδρύθηκε το 1926. Σύμφωνα με το Κανονικό Δίκαιο της Καθολικής Εκκλησίας, η επαρχία αυτή δεν πληρεί όλες τις προϋποθέσεις για να αναδειχθεί σε αυτοτελή Επισκοπή. Η βασική ενορία του Βικαριάτου βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη και στη δικαιοδοσία του ανήκουν οι Καθολικές Εκκλησίες της Θεσσαλίας, Καβάλας και Αλεξανδρούπολης. Αριθμεί περισσότερα από 2.000 μέλη και απασχολεί τα τάγματα των Αδελφών Χριστιανικών Σχολών, των Αδελφών του Ελέους και των Αδελφών του Αγίου Ιωσήφ. Ως τοποτηρητής, προΐσταται ο Αρχιεπίσκοπος Κέρκυρας Σεβασμιότατος Αντώνιος Βαρθαλίτης ενώ την ποιμαντική φροντίδα έχουν οι Πατέρες της Ιεραποστολής, γνωστοί και ως Λαζαριστές. Η εκκλησιαστική αυτή επαρχία δεν είναι επίσημα αναγνωρισμένη.
7. Επισκοπή Σύρου. Ιδρύθηκε το 13ο αιώνα. Περιλαμβάνει περίπου 8.000 μέλη και έχει υπό την ευθύνη της τις δύο Εκκλησίες και το Καθολικό κοιμητήριο της Μήλου. Δεδομένου ότι τα τρία τέταρτα του Καθολικού κλήρου και των μοναχών στην Ελλάδα προέρχονται από τη Σύρο, το «νησί του Πάπα», όπως ονομάζεται, αποτελεί το γνωστότερο κέντρο του ελληνικού καθολικισμού. Η διάρθρωση της Επισκοπής θεωρείται η καλύτερη στο χώρο της ελληνικής Καθολικής Εκκλησίας χάρη στο συνδυασμό μικρών αποστάσεων, μεγάλου αριθμού μορφωμένων Καθολικών και ικανοποιητικού αριθμού ιερέων. Στη Σύρο λειτουργεί Σύνδεσμος Ελλήνων Καθολικών, τοπικό παράρτημα της Κίνησης Καθολικών Επιστημόνων, Κοινότητα Νεοκατηχουμένων, το Ποιμαντικό Κέντρο «Άγιος Παύλος» καθώς και Κέντρο Ιστορικών Μελετών στους χώρους της Επισκοπής. Ως Επίσκοπος, προΐσταται ο Σεβασμιότατος Φραγκίσκος Παπαμανώλης.
8. Επισκοπή Θήρας. Ιδρύθηκε το 1204 και έχει περίπου 150 μέλη. Η Καθολική παρουσία σηματοδοτείται με την παρουσία του τάγματος των Δομηνικανίδων μοναχών ήδη από το 1596. Ωστόσο, η μείωση του καθολικού πληθυσμού άρχισε με την υποταγή του στους Τούρκους και συνεχίστηκε με την αναχώρηση των επιφανέστερων μελών του στο εξωτερικό. Ως Επίσκοπος προϊσταται ο Σεβασμιότατος Φραγκίσκος Παπαμανώλης.
9. Επισκοπή Κρήτης. Ιδρύθηκε το 1874 και αριθμεί 1.000 σχεδόν μέλη (ξένοι εργαζόμενοι, τουρίστες, μικτοί γάμοι). Η ποιμαντική εξυπηρέτηση της τοπικής καθολικής κοινότητας γίνεται από τους Ιταλούς Καππουκίνους. Η Καθολική Εκκλησία της Κρήτης αντιμετωπίζει νομικά προβλήματα κατοχύρωσης της περιουσίας της, η εκδίκαση των οποίων έχει παραπεμφθεί από τον Αποστολικό τοποτηρητή, Σεβασμιότατο Φραγκίσκο Παπαμανώλη, στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρώπινων Δικαιωμάτων του Στρασβούργου.
10. Εξαρχία των Αρμενορύθμων Καθολικών. Ιδρύθηκε το 1925 με την έλευση προσφύγων στη χώρα μας, μετά τη γενοκτονία του αρμενικού λαού από τους Τούρκους το 1918. Τα μέλη της δεν ξεπερνούν τις λίγες εκατοντάδες. Προϊσταται ο εκάστοτε Εξαρχος που ορίζει η Αγία Εδρα. Δεν αποτελεί αναγνωρισμένη από το ελληνικό κράτος Εξαρχία.
11. Αποστολική Εξαρχία των Ελληνόρυθμων Καθολικών («Ουνιτών»). Ιδρύθηκε το 1923. Τα μέλη της προέρχονται από μιαν προσπάθεια που ξεκίνησε στην Κωνσταντινούπολη στα τέλη του περασμένου αιώνα. Μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή, μεγάλο μέρος από αυτούς εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, ενώ οι ομόδοξοί τους κάτοικοι της Ανατολικής Θράκης εγκαταστάθηκαν στα Γιαννιτσά όπου δημιουργήθηκε η ελληνόρυθμη ενορία των Αποστόλων Πέτρου και Παύλου. Οι Ελληνόρυθμοι Καθολικοί που δεν ξεπερνούν τους 3.000, ακολουθούν το βυζαντινό τυπικό αλλά διοικητικά υπάγονται στην Καθολική Εκκλησία. Στα πλαίσια της Ελληνικής Καθολικής Εκκλησίας, η Εξαρχία αυτή έχει αναλάβει σημαντικό «εκδοτικό-ενημερωτικό» ρόλο:
α) διαχειρίζεται το «Γραφείο Καλού Τύπου».
β) εκδίδει την εβδομαδιαία εφημερίδα «Καθολική» και εκκλησιαστικά βιβλία.
γ) είναι υπεύθυνη για τη λειτουργία του καθολικού βιβλιοπωλείου στο κέντρο της Αθήνας.
δ) κυκλοφορεί δελτίο θρησκευτικών ειδήσεων στα γαλλικά.
Στην Εξαρχία υπάγεται και το εδώ τμήμα του γυναικείου και φιλανθρωπικού μοναχικού τάγματος των Μικρών Αδελφών του Ιησού. Έξαρχος είναι ο Σεβασμιότατος Ανάργυρος Πρίντεζης.
II. To Πρόβλημα Αναγνώρισης της Καθολικής Αρχιεπισκοπής Αθηνών.
Όταν το 1835 η Αγία Έδρα διόρισε τον τότε Επίσκοπο Σύρου, Λουδοβίκο Βλάγκη, ως Αποστολικό Επιτετραμένο για τις περιοχές της Ελλάδας που δεν είχαν Ιεράρχη, η ελληνική κυβέρνηση αναγνώρισε αυτή την ιδιότητά του, επεκτείνοντας έτσι σιωπηρά την ισχύ του Πρωτοκόλλου του Λονδίνου στις περιοχές που δεν διέθεταν Επίσκοπο το 1830. Ωστόσο, η επανίδρυση της Καθολικής Αρχιεπισκοπής Αθηνών το 1875, ως απόρροια της μετανάστευσης Καθολικών κυρίως από τα νησιά στην Πρωτεύουσα, δεν αναγνωρίστηκε από την ελληνική κυβέρνηση, με την αιτιολογία ότι το Πρωτόκολλο του 1830 αφορούσε μόνο τις μέχρι τότε υφιστάμενες Καθολικές επαρχίες.
Έως σήμερα, θέμα έχει επίσης ανακύψει και με τον τίτλο που μπορεί να χρησιμοποιεί ο Καθολικός Ιεράρχης της Αθήνας, αφού «Αρχιεπίσκοπος Αθηνών» σύμφωνα με την Ορθόδοξη Εκκλησία, καλείται μόνον ο Ορθόδοξος Πρόεδρος της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος. Τα προβλήματα αυτά συνεχίζουν να παραμένουν άλυτα και κατά συνέπεια ενώ από τη μια η Καθολική Αρχιεπισκοπή Αθηνών και ο Επίσκοπος δεν τυγχάνουν νομικής αναγνώρισης, από την άλλη το επίσημο κράτος αναγνωρίζει τις Καθολικές ενορίες της Αθήνας και τους διοριζόμενους από τον Επίσκοπο εφημέριους.
Οι ίδιοι οι Ορθόδοξοι -όπως είχε επισημάνει ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Σεραφείμ το 1983- θεωρούν ότι η στάση αυτή πηγάζει από το φόβο για ανεξέλεγκτη δραστηριότητα της Καθολικής Εκκλησίας ανάμεσα στους Ορθόδοξους και τον κίνδυνο που η δραστηριότητα αυτή ενέχει κατά της Ορθόδοξης Ελληνικής Εκκλησίας. Επιπλέον, η προπαγάνδα κατά του Βατικανού και η συσχέτισή του με τα γεγονότα στην πρώην Γιουγκοσλαβία, σε συνδυασμό με τη ρευστότητα στους κόλπους της Ορθόδοξης Εκκλησίας που προκαλεί η αναμενόμενη διαδοχή του ασθενούντος Αρχιεπισκόπου Σεραφείμ, δυσχεραίνουν περισσότερο την αναγνώριση της Καθολικής Αρχιεπισκοπής Αθηνών.
ΙΙΙ. Η Ιερά Σύνοδος της Καθολικής Ιεραρχίας στην Ελλάδα
Η Ιερά Σύνοδος ιδρύθηκε το 1965, ενώ το τελευταίο Καταστατικό της εγκρίθηκε από την Αγία Έδρα το 1983 αφού προσαρμόστηκε στο Νέο Κώδικα Κανονικού Δικαίου της Καθολικής Εκκλησίας. Αποτελεί το ανώτερο διοικητικό όργανο και συνέρχεται σε τακτικές συναντήσεις ανά εξάμηνο. Τα μέλη της είναι έξι: τρεις Αρχιεπίσκοποι, ένας Επίσκοπος και δύο Έξαρχοι (ο ένας είναι τιτουλάριος Επίσκοπος), όλοι Έλληνες πολίτες. Οι Ιεράρχες διορίζονται από την Αγία Έδρα ύστερα από πρόταση της τοπικής Συνόδου της Ιεραρχίας. Ο Πρόεδρος της Συνόδου εκλέγεται ανά τριετία. Τα μέλη δεν είναι ισόβια, παραιτούνται και αντικαθίστανται με τη συμπλήρωση του εβδομηκοστού πέμπτου έτους της ηλικίας τους.
Τα βασικά όργανα της Ιεράς Συνόδου, στα οποία προϊσταται Ιεράρχης και μετέχουν ιερείς, μοναχοί και λαϊκοί, είναι: Νομικό Συμβούλιο.
Εκκλησιαστικά Δικαστήρια πρώτου και δεύτερου βαθμού, που ασχολούνται με τις ακυρώσεις γάμων, εφόσον η Καθολική Εκκλησία δεν δέχεται το διαζύγιο.
Επιτροπές για: α) την Κατήχηση, β) τη Λειτουργική, γ) την Ποιμαντική του Τουρισμού δ) τη Νεολαία, ε) την Κοινωνική Συμπαράσταση (η οργάνωση ΚΑΡΙΤΑΣ), στ) τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (το Ποντιφικό Συμβούλιο «Δικαιοσύνη και Ειρήνη»).
IV. Ιερείς και Μοναχικά Τάγματα
Στις περιοχές όπου η παρουσία των Ελλήνων Καθολικών είναι σημαντική (Αθήνα, Σύρος, Τήνος), υπάρχει ικανός αριθμός ιερέων και μοναχικών ταγμάτων, με σκοπό την κάλυψη των θρησκευτικών αναγκών των πιστών και την προσφορά κοινωνικού έργου. Καθώς μεταξύ ιερέων από τη μια μεριά και μοναχών από την άλλη παρουσιάζονται πολιτισμικές διαφορές λόγω της χώρας σπουδών (Ιταλία και Γαλλία αντίστοιχα), έχουν αναπτυχθεί πολλές απόψεις για το ρόλο και τις μορφές δράσης της σύγχρονης Εκκλησίας που δεν συμπίπτουν πάντα με τις επίσημες απόψεις της Αγίας Εδρας.
Α. Ιερείς
Οι περισσότεροι από τους Έλληνες Καθολικούς ιερείς, οι οποίοι μόλις ξεπερνούν τους πενήντα, προέρχονται από τη Σύρο. Όλοι είναι Έλληνες πολίτες, με εξαίρεση τον εφημέριο της ενορίας των Γερμανόφωνων Καθολικών, ενορία που εξυπηρετεί περίπου επτά χιλιάδες άτομα. Σύμφωνα με τον Κώδικα Κανονικού Δικαίου της Καθολικής Εκκλησίας, οι ιερείς που αναλαμβάνουν συγκεκριμένο ποιμαντικό έργο παραιτούνται των καθηκόντων τους και αντικαθίστανται μόλις συμπληρώσουν το 75ο έτος της ηλικίας τους. Έτσι, σήμερα είναι ενεργοί μόνο σαράντα. Β. Μοναχικά Τάγματα.
Τα μοναχικά τάγματα συνιστούν σοβαρή δύναμη της Καθολικής Εκκλησίας και υλοποιούν την παράδοσή της για προσφορά κοινωνικού έργου. Η λειτουργία τους στην Ελλάδα είναι αποτέλεσμα της μόνιμης εγκατάστασης μοναχών, κυρίως ξένων, που κατά καιρούς αποστέλλονταν στη χώρα μας. Τα μοναχικά τάγματα στελεχώνονται τώρα κυρίως από Έλληνες μοναχούς /ές (η αναλογία Ελλήνων/ξένων είναι 5/3), ιδιαίτερα όσα έχουν μακραίωνη παρουσία στην Ελλάδα. Διακρίνονται σε ανδρικά και γυναικεία.
α) Τα ανδρικά τάγματα διαιρούνται σε μοναχικά και ιερομοναχικά.
i) Τα ανδρικά μοναχικά τάγματα είναι τα εξής: Αδελφοί Μαριανοί
Αδελφοί Χριστιανικών Σχολών σε Πειραιά, Θεσσαλονίκη και Σύρο.
ii) Τα ιερομοναχικά τάγματα, αποτελούμενα από μοναχούς που έχουν και ιερατική ιδιότητα, είναι απαραίτητα τόσο για την άσκηση του έργου που έχουν αναλάβει όσο και για αμιγώς ενοριακά καθήκοντα. Οι ιερομόναχοι, πολλοί από τους οποίους κατάγονται από τη Σύρο και την Τήνο, είναι εφημέριοι σε Αθήνα και Τήνο. Τα ανδρικά ιερομοναχικά τάγματα είναι:
Οι Ιησουΐτες.
Οι Καππουκίνοι.
Οι Ασσομψιονιστές.
Οι Λαζαριστές ή Αδελφοί της Ιεραποστολής (στη Θεσσαλονίκη).
Οι Φραγκισκανοί (στη Ρόδο).
Οι Δομηνικανοί (στην Αθήνα).
β) Τα γυναικεία μοναχικά τάγματα είναι τα ακόλουθα:
Αδελφές του Ελέους στην Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Σύρο. Ιδρύθηκαν από τον Αγιο Βικέντιο ντε Πωλ και δραστηριοποιούνται στον τομέα της υγείας.
Αδελφές του Αγίου Ιωσήφ της εμφανίσεως, στην Αθήνα. Ιδρύθηκαν από την Αιμιλία ντε Βιαλάρ. Αποτελούν το μεγαλύτερο σε αριθμό μοναχών καθολικό τάγμα στην Ελλάδα και το γνωστότερο, μαζί με το τάγμα των Ουρσουλινών, για την εκπαίδευση των κοριτσιών.
Ουρσουλίνες, στην Αθήνα και Τήνο. Ιδρύθηκαν από την Αγγέλα Μερίτσι.
Αδελφές της Παμμακαρίστου, στην Αθήνα. Ιδρυτής τους ήταν ο Επίσκοπος Γ. Χαλαβατζής. Ανήκουν στην Εξαρχία των Ελληνόρυθμων Καθολικών. Φροντίζουν παιδιά με ειδικές ανάγκες και ηλικιωμένους.
Αδελφές του Τιμίου Σταυρού, στην Αθήνα. Ιδρύθηκαν από τον ασσομψιονιστή ιερομόναχο Ε. Στεφάνου.
Αδελφές του Καρμήλου, στην Αθήνα. Οι μοναχές αυτού του τάγματος μένουν έγκλειστες στο μοναστήρι και ασχολούνται με τη χειροτεχνία.
Δομηνικανίδες, στη Σαντορίνη. Ιδρύθηκε από τον Αγιο Δομήνικο ντε Γκουθμάν. Πρόκειται για επίσης «κλειστό» τάγμα. Αποτελείται από νεαρές αλλοδαπές, γνωστές για τις θαυμάσιες φωνές τους.
Φραγκισκανίδες, στην Κέρκυρα. Είναι υπεύθυνες για το Καθολικό Γηροκομείο.
Αδελφές του Αγίου Ιωσήφ της Λυών, στην Κέρκυρα. Ασχολούνται με κατήχηση, πνευματικές ασκήσεις για κοπέλες και συμπαράσταση σε ηλικιωμένους.
Μικρές Αδελφές του Ιησού σε Αθήνα, Γιαννιτσά και Τήνο. Εργάζονται σε εργοστάσια, θεραπευτήρια και βοηθούν στο έργο των ενοριών, κάνουν επισκέψεις σε ασθενείς, κατήχηση κλπ., πιστεύοντας πως έτσι θα φέρουν τον κόσμο πιο κοντά στο Θεό.
Ιεραπόστολοι της Αγάπης, στην Αθήνα. Το τάγμα αυτό ιδρύθηκε από τη Μητέρα Τερέζα. Φροντίζουν οικογένειες προσφύγων, λαθρομετανάστες από τον Τρίτο Κόσμο κλπ.
Φοκολαρίνες, στην Αθήνα. Δεν είναι μοναχικό τάγμα αλλά κίνημα που συνιστά μια νέα πραγματικότητα στην παγκόσμια Καθολική Εκκλησία. Πρόκειται για γυναίκες που ασκούν κανονικά το επάγγελμά τους, αλλά ζουν μαζί και έχουν, όπως οι μοναχές, όρκους. Σκοπός τους είναι να γνωρίσουν το Θεό στους ανθρώπους.
Η σπανιότητα νέων ιερατικών και μοναχικών κλήσεων αποτελεί οξύ πρόβλημα που η Καθολική Εκκλησία αντιμετωπίζει στις μέρες μας. Βασικότερος λόγος, φαίνεται να είναι η υποχρεωτική αγαμία του κλήρου.
www.catholic.gr