Ο άγιος Φραγκίσκος (1182) είναι άγιος της Καθολικής εκκλησίας και ιδρυτής του Τάγματος των Φραγκισκανών. Ήταν γιος του πλούσιου εμπόρου της Ασίζης Μπερναρντόνε (Bernardone) και μιας Γαλλίδας από την Προβηγκία. Ο νεαρός Φραγκίσκος ήταν ωραίος, ζωηρός, διασκέδαζε και ξόδευε λεφτά. Όμως παρόλη την αμέριμνη ζωή που έκανε πάντοτε μεριμνούσε για τους φτωχούς και δεν έδειχνε εγωισμό. Πήρε μέρος σε εμφύλιους πολέμους. Κατά τη διάρκεια μιας αρρώστιας του είδε δύο όνειρα τόσο συγκλονιστικά, που τον οδήγησαν στην αμετάκλητη απόφαση να αφιερωθεί ολοκληρωτικά στο έργο της φιλανθρωπίας. Στόχος της φροντίδας του ήταν οι φτωχοί και σε αυτούς έδειχνε έμπρακτα την αγάπη του. Κάποτε μάλιστα ενώθηκε μαζί τους σε μια εξέγερση κατά των ευγενών και αυτό του στοίχισε ένα χρόνο φυλακή. Διωγμένος και αποκληρωμένος από τον πατέρα του, έγινε ερμηνευτής των αισθημάτων που ήταν διαδεδομένα στην εποχή του: κήρυξε την ισότητα, την ειρήνη, την περιφρόνηση του πλούτου και την υπεροχή της φτώχειας, την αγάπη προς όλα τα δημιουργήματα του Θεού, έμψυχα και άψυχα, τη στοργή στους λεπρούς. Ο ίδιος κυκλοφορούσε ντυμένος με ένα χιτώνα, δεμένο στη μέση με ένα σκοινί (αυτό το είδος ενδυμασίας έχουν και σήμερα οι μοναχοί του Τάγματός του). 1209 ίδρυσε χωριστό μοναχικό τάγμα. Οι οπαδοί του ολοένα πλήθαιναν και αποτέλεσαν το «τάγμα των Φραγκισκανών». Ο Πάπα Ινοκέντιος Γ΄ υποχώρησε και έδωσε την έγκρισή του μπροστά στο νεαρό δάσκαλο της φτώχειας και της αγάπης και του παραχώρησε ένα μικρό εκκλησάκι κοντά στη Ασσίζη αναγνωρίζοντας το νέο τάγμα των «μικρών αδελφών».
Το 1212 , σε ηλικία τριάντα ετών πήγε με καράβι στην Ανατολή με σκοπό να προσηλυτίσει τους μωαμεθανούς στο χριστιανισμό. Γύρισε όμως πισω στη Δαλματία εξαιτίας μιας μεγάλης φουρτούνας. Στα «Fioretti»(κλασσική συλλογή με δημοφιλείς θρύλους και παραδόσεις σχετικά με τη ζωή του αγίου) όμως αναφέρεται ότι ξαναπήγε (μάλλον το 1219) και έφτασε στη χώρα των Σαρακηνών όπου γοήτευσε με την ανιδιοτέλεια και την ταπεινοφροσύνη του το σουλτάνο της Βαβυλώνας. Κατάφερε ξαπλώνοντας το ολόγυμνο κορμί του πάνω στην πυρά να κάνει μια όμορφη μωαμεθανή με διεφθαρμένη ψυχή που τον προκαλούσε να αμαρτήσει μαζί της , να γίνει αγνή και χριστιανή. Ο σουλτάνος Μελέκ-Ελ-Κάμελ τον θαύμασε, θέλησε να τον κρατήσει κοντά του αλλά δεν ασπάσθηκε το χριστιανισμό.
Ο Φραγκίσκος έφθασε ως τα Ιεροσόλυμα και πήγε κατόπιν και στην Ισπανία για να προσηλυτίσει τους Μαυριτανούς. Το 1221 όμως εξαντλημένος και άρρωστος(ήδη είχε αρχίσει να τυφλώνεται) παρέδωσε τη διοίκηση του τάγματος στον αδελφό Ηλία και σχεδόν τυφλός έγραψε επτά πρώτες στροφές του άσματος όπου υμνεί το Θεό γιατί έπλασε τον εγκόσμιο ήλιο, το φως της ημέρας. Πέθανε στις 3 Οκτωβρίου του 1226.
Τα μάτια δύο μεγάλων ποιητών του αιώνα μας γοητεύτηκαν από την ποίηση της ζωής του Αγίου Φραγκίσκου- του Ράινερ Μαρία Ρίλκε και του Νίκου Καζαντζάκη. Ο Ράινερ Μαρία Μίλκε κλείνει το θαυμάσιο ποιητικό του έργο «Το βιβλίο των Ωρών» με πενήντα τρεις στίχους που είναι αφιερωμένοι στον Άγιο Φραγκίσκο, χωρίς να μνημονεύεται καν ρητά το όνομά του. Οι στίχοι αυτοί είναι από τους ωραιότερους στην παγκόσμια λογοτεχνία και εκεί ονομάζει ο Ρίλκε τον Άγιο Φραγκίσκο «της φτώχειας μέγα αποσπερίτη».
Όσον αφορά το Νίκο Καζαντζάκη η Ασίζη είναι συνδεδεμένη με έναν από τους πνευματικούς οδηγούς, τον Άγιο Φραγκίσκο. Στο πρώτο του ταξίδι (Φεβρουάριος-Απρίλιος 1924), ο συγγραφέας γνωρίζεται με το βιογράφο του Φραγκίσκου, τον Γιοχάνες Γιέργκενσεν και μελετά τη ζωή και το θρύλο του αγίου. Αργότερα, μεταφράζει τη βιογραφία του και γράφει το μυθιστόρημα Ο φτωχούλης του Θεού που το προλόγισε με λόγια σαν κι αυτά: «Αγάπη και ευλάβεια και θαυμασμός για τον ήρωα και μεγαλομάρτυρα με κατείχε γράφοντας το παραμύθι ετούτο, πιο αληθινό και από την αλήθεια…Γιατί για μένα ο Άγιος Φραγκίσκος είναι το πρότυπο του στρατευόμενου ανθρώπου που με ακατάπαυτο σκληρότατον αγώνα κατορθώνει κι επιτελεί το ανώτατο χρέος του ανθρώπου , ανώτερο κι από την ηθική κι από την αλήθεια κι από την ωραιότητα: να μετουσιώνει την ύλη που του εμπιστεύθηκε ο Θεός και να την κάνει πνεύμα».
Ιστορία του Ευρωπαικού πνεύματος, Π.Κανελλόπουλος
Πολλές φορές ακούμε τραγούδια ή παρακολουθούμε ταινίες χωρίς να καταλαβαίνουμε το νόημά τους. Ακούστε με προσοχή το πολύ γνωστό τραγούδι του Μαχαιρίτσα και διαπιστώστε πόσο καλύτερα το κατανοείτε τώρα.<a href="http://“>