Άρθρα κατηγορίας "Φιλοσοφία"

Περί θανατικής ποινής


v\:* {behavior:url(#default#VML);} o\:* {behavior:url(#default#VML);} w\:* {behavior:url(#default#VML);} .shape {behavior:url(#default#VML);} 1) Τα τελευταία δημοσιευμένα στοιχεία της Διεθνούς Αμνηστίας δείχνουν ότι στα δύο τρίτα των χωρών του πλανήτη έχει καταργηθεί είτε νομοθετικά είτε στην πράξη η θανατική ποινή. Πιο αναλυτικά εξάγονται τα εξής συμπεράσματα: Σε 90 χώρες έχει καταργηθεί η θανατική ποινή για όλες τις περιπτώσεις εγκλήματος. Σε 11 χώρες έχει καταργηθεί η θανατική ποινή σε όλες τις περιπτώσεις πλην των εγκλημάτων πολέμου. Σε 32 χώρες έχει καταργηθεί η θανατική ποινή στην πράξη, καθώς δεν έχει πραγματοποιηθεί κατά την διάρκεια των τελευταίων δέκα ή περισσοτέρων ετών, ενώ εξακολουθεί να υφίσταται στη νομοθεσία τους.

Σε 64 χώρες εξακολουθεί να υφίσταται η επιβολή της θανατικής ποινής

Σε περισσότερες από χώρες έχει καταργηθεί η θανατική ποινή για όλες τις περιπτώσεις από το 1990

Στην Ελλάδα κανένας άνθρωπος δεν έχει υποβληθεί σε θανατική ποινή από το 1973. Από το 1993, η επιβολή της θανατικής ποινής έχει καταργηθεί δια νόμου με εξαίρεση τα στρατιωτικά εγκλήματα σε περίοδο πολέμου.

Κατά τη διάρκεια του 2006, τουλάχιστον 1.591 άνθρωποι εκτελέστηκαν σε 25 χώρες, ενώ τουλάχιστον 3861 καταδικάστηκαν σε θάνατο σε 55 χώρες. Όμως, πρέπει να σημειωθεί ότι η Διεθνής Αμνηστία τονίζει τη βεβαιότητα ότι οι πραγματικοί αριθμοί είναι υψηλότεροι, διότι είναι κρυμμένοι σε αρχεία αυστηρού κρατικού απορρήτου. Κατά τη διάρκεια του 2006, το 96% των καταγεγραμμένων εκτελέσεων έλαβαν χώρα σε Κίνα, Ιράν, Πακιστάν και Ιράκ.

Η Κίνα διαθέτει την μερίδα του λέοντος στις εκτελέσεις. Πιο συγκεκριμένα, τα στοιχεία της Διεθνούς Αμνηστίας κάνουν λόγο για 1010 εκτελέσεις κατά τη διάρκεια του 2006. Όμως, η Διεθνής Αμνηστία υπογραμμίζει ότι ο πραγματικός αριθμός ενδεχομένως να ανήλθε σε περίπου 8 χιλιάδες. Στο Ιράν εκτελέστηκαν 177 άνθρωποι, στο Πακιστάν 82, ενώ στις ΗΠΑ 53.

Η Διεθνής αμνηστία σε συνεργασία με τη Human Rights Watch αναφέρει ότι ο συνολικός αριθμός των ανθρώπων που έχουν καταδικαστεί και αναμένουν την εκτέλεση της θανατικής ποινής, στο τέλος του 2006 είναι μεταξύ 19 και 25 χιλιάδες.

Καθημερινή, 9/10/07

2) Η Ελλάδα κατήργησε επισήμως τη θανατική ποινή το 1993. Για την ιστορία, ο πρώτος που γλίτωσε το εκτελεστικό απόσπασμα και η ποινή του μετατράπηκε σε ισόβια ήταν ο Νίκος Κοεμτζής. Σύμφωνα με τη Διεθνή Αμνηστία, 99 χώρες έχουν καταργήσει με νόμο ή στην πράξη τη θανατική ποινή, ενώ σε 95 ισχύει ακόμη. Η Ελλάδα ήταν από τις τελευταίες χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης που κατήργησαν την έσχατη ποινή, ακολουθούμενη από την Ιταλία το 1994 (τελευταία εκτέλεση το 1947), την Ισπανία το 1995 (1975) και το Βέλγιο το 1996 (1950).

Βήμα 1/2/98

3) Πολλές φορές σε άκουσα να μιλάς για κάποιον που διέπραξε αδίκημα ωσάν να μην ήταν ένας από όλους εσάς, αλλά ένας ξένος για σας, ένας παρείσακτος στον κόσμο σας.

Εγώ όμως σας λέω ότι όπως ο άγιος και ο δίκαιος δεν μπορεί να υψωθεί πάνω από το πιο ψηλό σημείο που βρίσκεται σε καθένα από εσάς,Έτσι κι ο πονηρός κι ο αδύνατος δεν μπορούν να πέσουν πιο χαμηλά από το χαμηλότερο σημείο που βρίσκεται πάλι μέσα σας.

Κι όπως το ένα μόνο φύλλο δεν κιτρινίζει παρά μονάχα με τη βουβή γνώση όλου του δέντρου, ‘Έτσι και ο παραβάτης δεν μπορεί να κάνει αδίκημα χωρίς την κρυφή θέληση όλων σας.

Σα μια πομπή βαδίζετε όλοι μαζί προς το θεϊκό σας εαυτό.

Εσείς είστε ο δρόμος και οι οδοιπόροι.

Κι όταν κάποιος από εσάς πέφτει, το πέσιμό του είναι για κείνους που ακολουθούν, μια προφύλαξη ενάντια στην πέτρα όπου μπορούν να σκουντουφλήσουν.

Ναι, και το πέσιμό του είναι και απ΄ αυτούς που είναι μπροστά του, που, μ΄’ολο που είχαν πιο γρήγορο και σίγουρο βήμα, ωστόσο δεν έβγαλαν το πέτρινο εμπόδιο από το δρόμο.

Χαλίλ Γκιμπράν, για τη  θανατικά ποινή

4)…καὶ ὃς ἂν πατάξῃ κτῆνος καὶ ἀποθάνῃ, ἀποτισάτω ψυχὴν ἀντὶ ψυχῆς. 19 καὶ ἐάν τις δῷ μῶμον τῷ πλησίον, ὡς ἐποίησεν αὐτῷ, ὡσαύτως ἀντιποιηθήσεται αὐτῷ· 20 σύντριμμα ἀντὶ συντρίμματος, ὀφθαλμὸν ἀντὶ ὀφθαλμοῦ, ὀδόντα ἀντὶ ὀδόντος, καθότι ἂν δῷ μῶμον τῷ ἀνθρώπῳ, οὕτω δοθήσεται αὐτῷ. 21 ὃς ἂν πατάξῃ ἄνθρωπον καὶ ἀποθάνῃ, θανάτῳ θανατούσθω (Λευιτ. 24, 18-21).

Αφού διαβάσετε τα παραπάνω κείμενα σκεφτείτε και διατυπώστε επιχειρήματα για τα υπέρ και τα κατά της θανατικής ποινής.

Ετικέτες: , , , ,

Ο μύθος της ψυχικής νόσου


Επιλέχθηκε το παρακάτω κείμενο για επεξεργασία σε συνδυασμό με το κεφάλαιο της οικογένειας στη Γ΄Λυκείου ως ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα για την τάξη. Καλή ανάγνωση!

Ο Μεμάς είναι το δεύτερο παιδί στην οικογένεια επτά χρόνια μικρότερος από το μεγαλύτερο αδελφό του. Οι γονείς του ήταν σε προχωρημένη ηλικία. Ο πατέρας του ήταν πολιτικός μηχανικός και η μητέρα του δούλευε σε μια εταιρεία πετρελαιοειδών, όπου έχε μια πολύ καλή θέση, γιατί ήταν άνθρωπος ικανός και δυναμικός.

Η ζωή των γονέων του Μεμά από την αρχή του γάμου τους βασικά ήταν αγώνας, προσπάθεια, κατάστρωση και εκτέλεση σχεδίων και προγραμμάτων. Ακόμη και οι ευκαιρίες ψυχαγωγίας ήταν μέρος του γενικότερου προγράμματος για οικονομική και κοινωνική πρόοδο.

Το δεύτερο μέρος του προγράμματος ήταν η απόκτηση παιδιών που θα εγεννώντο με τη φροντίδα του καλύτερου μαιευτήρα, που θα έτρωγαν εξαιρετικά καλοδιαλεγμένες τροφές, θα έπαιζαν με τα καλύτερα παιχνίδια, θα πήγαιναν στα καλύτερα σχολεία και θα διέπρεπαν ως επιστήμονες και διανοούμενοι.

Όταν γεννήθηκε ο μεγαλύτερος αδελφός του Μεμά, ο Βίκτωρ, η μητέρα του αφοσιώθηκε ολοκληρωτικά σε αυτόν, προσπαθώντας να πραγματοποιήσει αυτό το μέρος του σχεδίου  της με την ίδια τελειότητα που πραγματοποίησε το πρώτο…

Τα παιδιά μεγαλώνοντας συνεδέοντο πολύ με τη μητέρα τους. Τον πατέρα τους που έιχε αρχίσει να αποφεύγει το σπίτι του και να αναζητά έω από τη συζυγική του σχέση αυτό που έλειπε απ΄ αυτή, τον έβλεπαν σπάνια και σιγά σιγά άρχισαν όχι μόνο να μην τον επιζητούν αλλά και να ενοχλούνται από την παρουσία του, ιδιαίτερα επειδή είχαν αρχίσει οι συγκρούσεις μεταξύ εκείνου και εκείνης και τα παιδιά ησθάνοντο ότι εκείνος κακοποιούσε τη μητέρα του. Εκείνη δεν παρέλειπε να παραπονείται στα παιδιά για τον πατέρα τους και να τον κατηγορεί.

Καθώς ο Βίκτωρ έμπαινε στην Εφηβεία, γινόταν περίεργος και μονόχνοτος και άρχισε να έχει προβλήματα στο σχολείο. Το πολυετές σχέδιο όμως προέβλεπε ο Βίκτωρ να πάει στο εξωτερικό να σπουδάσει και να γίνει μέγας οικονομολόγος. Έτσι ενώ ο Βίκτωρ είχε δυσκολίες στο σχολείο, η μητέρα του άρχισε να του φέρνει δασκάλους στο σπίτι να του κάνουν ιδιαίτερα μαθήματα, να τον στέλνει σε φροντιστήρια και να ξοδεύει πάρα πολλά χρήματα για όλα αυτά προκαλώντας την έντονη δυσφορία και την αντίδραση του συζύγου της. …………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………

Ο Βίκτωρ πήγε στην Αγγλία να σπουδάσει οικονομολόγος, αλλά πολύ σύντομα τα παράτησε και χωρίς να πάρει τα πράγματά του γύρισε πίσω κατηγορώντας τους πάντες ως ηλίθιους και υποδεέστερους του.

Ενώ συνέβαιναν όλα αυτά, ο πατέρας είχε εντελώς αποξενωθεί από τους γιους του και δεν είχε καμιά απολύτως σχέση με τη σύζυγό του. Πήρε διαζύγιο, παντρεύτηκε τη γραμματέα του στην οποί μεταβίβασε όλα τα περιουσιακά του στοιχεία, έτσι ώστε όταν αργότερα πάθανε να μην περιέλθει απολύτως κανένα από αυτόν στους γιους του.

Ο Μεμάς κλήθηκε να παρουσιαστεί στο στρατό. Η μητέρα του φρόντισε να πάρει δύο τρεις αναβολές και τελικά μια απαλλαγή ως ψυχασθενής…..

Ο Μεμάς δεν είχε καμία επαφή με κανέναν, εκτός από τη μητέρα του. Με τον αδελφό του ευρίσκετο διαρκώς σε πόλεμο αν και ζούσαν στο ίδιο σπίτι.

Για τη μητέρα του Μεμά,  ο Μεμάς ήταν άρρωστος που εχρειάζετο ιατρούς, νοσοκομεία και φάρμακα και προ παντός εκείνη. Έτσι ο Μεμάς τελικά παρέμεινε ολοκληρωτικά δικός της. Κοιμόταν μέχρι το μεσημέρι και ξενύχταγε βλέποντας τηλεόραση. Συνόδευε τη μαμά στη λαϊκή σέρνοντας το καροτσάκι με τα ψώνια.

Ο Μεμάς πλησίαζε τα σαράντα και η μητέρα είχε υπερβεί τα ογδόντα, όταν κάποια μέρα έπαθε εγκεφαλικό, που την άφησε παράλυτη και άλαλη. Ενώ εκείνη εβρίσκετο σε άθλια κατάσταση, οι δυο γιοι της ενεπλάκησαν σε ένα βίαιο καυγά.. Ο Βίκτωρ κάλεσε την αστυνομία, η οποία με βάση την υφισταμένη διάγνωση για το Μεμά και την υπογραφή του αδελφού οδήγησε τον Μεμά στο ψυχιατρείο. Μετά από αυτό ο Βίκτωρ εγκατέλειψε την ετοιμοθάνατη μάνα του στο έλεος του Θεού και πήγε να μείνει στο εξοχικό της οικογένειας. Οι συγκάτοικοι της πολυκατοικίας ειδοποίησαν την αρμόδια κοινωνική υπηρεσία που φρόντισε για τη μεταφορά της ετοιμοθάνατης γυναίκας στο νοσοκομείο.

 

Π. Φιλόθεος, Ο μύθος τηςψυχικής νόσου, εκδ. Αρμός, Αθήνα, 2001

 

Ερωτήσεις

  1. Ν αναγνωρίσετε σε ποια σημεία του παραπάνω αποσπάσματος οι σχέσεις των μελών της οικογένειας δημιουργούσαν εμπόδια στο να πάει η ζωή τους μπροστά
  2. 2. Να διατυπώσετε ερωτήματα που σας γεννιούνται με αφορμή το παραπάνω περιστατικό

 

Ετικέτες: ,

Ο μύθος του κατακλυσμού:Το έπος του Γκιλγκαμές

Όλες οι Κοσμογονίες των λαών της γης γνωρίζουν ένα εμβρυώδη κόσμο που υπήρχε σε μια αρχέγονη εποχή, πριν ακόμη χωριστούν ο ουρανός και η γη. Σε πολλές κοσμογονίες ο κόσμος δημιουργείται από τα νερά ή το βαθύ ωκεανό και σε άλλες από μια χαώδη κατάσταση. To θέμα του αρχέγονου ύδατος που στις αρχαϊκές Κοσμογονίες παρουσιάζεται ως κοσμικό και συγχρόνως θεϊκό σύνολο, βρίσκεται και στους Σουμέριους. Κάποτε ο κόσμος δημιουργείται από τον ωκεανό , πάνω από τον οποίο ένας θεός σύμφωνα με την παράδοση ο Μαρδούκ, ο κατοπινός μεγάλος θεός της Βαβυλώνας , άπλωσε μια καλαμένια ψάθα, πάνω στην οποία συσσώρευσε το χώμα της γης.

Οι Βαβυλώνιοι, οι Ασσύριοι, λαοί συγγενικοί μεταξύ τους, ανέπτυξαν σπουδαίο πολιτισμό. Πήραν τον πολιτισμό των Σουμερίων και τον εμπλούτισαν με νέα στοιχεία σημιτικής κληρονομιάς.

Το έπος του Γκιλγκαμές

Το έπος του Γκιλγκαμές είναι το πιο γνωστό και το πιο λαϊκό δημιούργημα της βαβυλωνιακής ποίησης. Ανακαλύφθηκε στη βιβλιοθήκη του Ασσουρμπανιμπάλ και είαναι παλαιότερο από το «Ενουμά Έλις». Σήμερα σώζονται μόνο αποσπάσματα αρκετά όμως για να ανασυνθέσουν την ιστορία του ήρωα Γκιλγκαμές.

Το έργο είναι μια από τις πιο συγκινητικές διηγήσεις για την αναζήτηση της «αθάνατου νερού», που θα εξασφάλιζε στην ανθρωπότητα την αθανασία. Το έπος αποτελείται από 12 πίνακες, που αντιστοιχούν στο ζωδιακό κύκλο.

Ο Γκιλγκαμές ήταν κατά τα δυο τρίτα θεός κι ένα τρίτο άνθρωπος. Ήταν ο μεγαλύτερος και δυνατότερος βασιλιάς της γης. Παρουσιάζεται όμως και ως δεσπότης που ντροπιάζει τις νέες κοπέλες και βάζει σε βαριές δουλειές τους άντρες. Όταν ο λαός του παραπονιέται για την σκληρότητά του, οι θεοί του στέλνουν τον ημιάγριο Ενκίντου.

Ο μύθος του κατακλυσμού

Ο μύθος του κατακλυσμού είναι διαδεδομένος και τον συναντούμε σχεδόν παντού σε όλες τις ηπείρους και τους πολιτισμούς (μόνο στην Αφρική σπανίζει).

Είναι γνωστό ότι στο τέλος της τελευταίας εποχής των Παγετώνων και στην αρχή της Νεοθερμικής περιόδου έλιωσαν τεράστιοι όγκοι πάγων που προκάλεσαν την άνοδο της στάθμης της θάλασσας.  Όμως δεν μπορούμε να ερμηνεύσουμε τη δημιουργία ενός τόσο διαδεδομένου μύθου μόνο με αυτά τα φαινόμενα. Οι περισσότεροι μύθοι περί κατακλυσμού φαίνεται να έχουν σχέση με τις αντιλήψεις των ανθρώπων περί τάξεως και ρυθμού που επικρατεί στον κόσμο. Σύμφωνα με τις παλιές αντιλήψεις ο «παλαιός κόσμος», που τον κατοικεί μια πεπτωκυία ανθρωπότητα, καταποντίζεται και λίγο καιρό αργότερα αναδύεται από το «ύδωρ».

Στις περισσότερες παραλλαγές του μύθου ο κατακλυσμός είναι αποτέλεσμα των αμαρτιών ή των τελετουργικών ανακριβιών των ανθρώπων. Ενίοτε όμως είναι και απλώς ένα επακόλουθο του θελήματος ενός θεού, ο οποίος θέλει να εξολοθρεύσει το ανθρώπινο γένος.



Σύμφωνα με τον παλιό σουμερικό μύθο, έπρεπε μετά τον κατακλυσμό να ανανεωθεί το βασίλειο και να καταβιβασθεί εκ νέου από τον ουρανό, δεδομένου ότι με τον κατακλυσμό είχε επέλθει το «τέλος του κόσμου». Ένας μόνο άνθρωπος σώθηκε: ο Ζιουσούδρα κατά τη σουμερική εκδοχή του μύθου ή ο Ουτναπιστίμ κατά την ακκαδική.

Αντίθετα όμως προς το Νώε της Παλαιάς Διαθήκης, ο άνθρωπος που σώθηκε εδώ δεν επετράπη να κατοικήσει στο «νέο κόσμο», ο οποίος αναδύθηκε από τα νερά. Αφού κατά κάποιον τρόπο «θεώθηκε» ή τέλος πάντων έγινε αθάνατος, μετατοπίστηκε στη μυθική χώρα του Τιλμούν (ο Ζιουσούδρα) ή στη χώρα της «εκβολής των ποταμών» (ο Ουτναπιστίμ).

Στοιχεία αντλήθηκαν από: Ζιάκας Γρ. (1990), Η θρησκεία των προϊστορικών κοινωνιών και των αρχαίων λαών, Θεσσαλονίκη, εκδ. Κυριακίδη


Το έπος του Γκιλγκαμές-Η ιστορία του κατακλυσμού (απόσπασμα)

Ξέρεις την πόλη Σουρρουπάκ που βρίσκεται στις όχθες του

Ευφράτη; Η πόλη αυτή είναι πολύ παλιά κι ακόμα πιο παλιοί εναι οι Θεοί

της. Εκεί ήταν ο Ανού, ο κυρίαρχος του στερεώματος, ο πατέρας των

Θεών. Eκεί ήταν κι ο πολεμικός Ελνίλ ο σύμβουλός τους, ο Νινούρτα ο

βοηθός, και ο Εννουζί ο επιτηρητής των καναλιών. Μαζί τους ήταν κι ο Εά.

Κείνο τον καιρό ο κόσμος πλήθαινε πολύ, οι άνθρωποι γεννοβολούσαν. Ο

κόσμος μούγκριζε σαν άγριος ταύρος. Οι μεγάλοι θεοί αναστατώθηκαν από

τις κραυγές τους. Διαβάστε όλο το άρθρο »

Ετικέτες: , , , , ,

Το μήνυμα του πραγματικού διεξόδου από τα αδιέξοδα

Οι ανθρώπινες κοινωνίες περνούν συνεχώς κρίσεις. Πολεμικές, οικονομικές, επιδημίες και θάνατο στο τέλος κάθε μίας. Μια ζωή γεμάτη πόνο και προβλήματα. Την εποχή αυτή και η ελληνική κοινωνία βιώνει τη δική της κρίση που λέγεται οικονομική, αλλά είναι βαθύτερη, επειδή η οικονομία απλώς ανέδειξε όσα σοβούσαν και τα κρύβαμε κάτω από το χαλί. Έλλειψη εμπιστοσύνης σε θεσμούς που αυτοσαθρώθηκαν. Έλλειψη ελπίδας σε κάτι καλύτερο, μέσα από εργασιακή και προσωπική ανασφάλεια. Έλλειψη αντισωμάτων στη διαφθορά, τη συναλλαγή, τη συνενοχή όλων με όλους. Για πολλά χρόνια μείναμε προσωρινά «ελεύθεροι», σε εικονική ευμάρεια, εικονική εντιμότητα, εικονική πίστη σε θεσμούς και αξίες.Και όσο τα εικονικά βιωνόντουσαν ως πραγματικά νομίζαμε πως βρήκαμε τη συνταγή να ζούμε χωρίς κόπο και προσπάθεια. Να ζούμε με μαγκιά, όπως μας καθοδήγησαν επίσημα και κόμματα. Τώρα που οι κάνουλες στέρεψαν, ζήτουλες, ευτελισμένοι και πανικόβλητοι, ψάχνουμε τον από μηχανής θεό, που θα μας επαναφέρει στη βολική εικονική μας πραγματικότητα.Απέναντι σ’ αυτό το αδιέξοδο η Εκκλησία (όχι κατ’ ανάγκην όλοι οι άνθρωποι της Εκκλησίας) δίνει διαχρονικά το μήνυμα πραγματικού διεξόδου από τα αδιέξοδα. Αν βρεθείτε ο ένας στη θέση του άλλου. Αν υιοθετήσουν όλοι τα προβλήματα όλων. Αν δούμε κάθε ασήμαντο, ξένο, αντίπαλο, μη αρεστό, σαν το Θεό μας, τότε θα δημιουργήσουμε κοινωνία προσώπων απρόσβλητη από προβλήματα.Αν μείνουμε άτομα που θωρακίζουν το προσωρινό «έχειν» τους και αλλοτριώνουν το «είναι» τους, θα περιδινιζόμαστε στα ίδια προβλήματα και θα πεθάνουμε από μαζική κατάθλιψη. Έτσι απλά, όσο απλή είναι η αλήθεια.
Αναδημοσίευση από την Απογευματινή ,5/2/2010 του Κ.Παπανικολάου

Ετικέτες: , ,

Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση