Δύο σημαντικές προτάσεις Κανονισμών που ορίζουν / κατοχυρώνουν τα δικαιώματα των επιβατών πλοίων, λεωφορείων και πούλμαν , εγκρίθηκαν στις 6 Ιουλίου 2010 από την Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Οι προτάσεις αυτές κατά μείζονα λόγο αφορούν τους επιβάτες με αναπηρία , εξ’ ου και οι πιέσεις για την υιοθέτησή τους είχαν και έχουν ως πρωτεργάτη το ευρωπαϊκό αναπηρικό κίνημα.Ειδικότερα σε ότι αφορά τον Κανονισμό για τα δικαιώματα των επιβατών πλοίων η εφαρμογή του αρχίζει σε 2 χρόνια από την δημοσίευσή του στην Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σε ότι αφορά τον Κανονισμό για τα δικαιώματα των επιβατών λεωφορείων και πούλμαν εκκρεμεί μια διαδικασία διαιτησίας, η οποία λίαν συντόμως αναμένεται να ολοκληρωθεί.Με τους Κανονισμούς αυτούς, στη συνέχεια των -ήδη σε εφαρμογή- αντίστοιχων Κανονισμών για τα δικαιώματα των επιβατών που ταξιδεύουν αεροπορικά και με τρένο, ολοκληρώνεται με επιτυχία ένας κύκλος σκληρών αγώνων του Ευρωπαϊκού Αναπηρικού Κινήματος, που στόχευε στη διασφάλιση της ισότιμης κινητικότητας των μελών του με κάθε άλλο Ευρωπαίο πολίτη. Ας δούμε λοιπόν πως το ίδιο το ευρωπαϊκό αναπηρικό κίνημα αναφέρεται στο κλείσιμο του κύκλου : “Τα άτομα με αναπηρία έχουν δικαίωμα στην ανεμπόδιστη μετακίνηση. Το δικαίωμα όμως αυτό μέχρι σήμερα καταστρατηγείτο λόγω έλλειψης κατάλληλων υποδομών, οχημάτων, πληροφόρησης, υποστήριξης, αλλά και εκπαίδευσης του προσωπικού του τομέα των μεταφορών. Οι παραπάνω Κανονισμοί θέτουν ένα νέο πλαίσιο υποχρεώσεων και επιβάλλουν στα κράτη – μέλη να λάβουν ειδικά μέτρα για να διασφαλίσουν ότι οι επιβάτες με αναπηρία θα βιώνουν παρόμοιες ταξιδιωτικές εμπειρίες με όλους τους υπόλοιπους επιβάτες, θα τυγχάνουν κατάλληλης υποστήριξης σε όλα τα στάδια του ταξιδιού τους με ότι μέσον και αν επιλέξουν να ταξιδεύσουν, θα λαμβάνουν πληροφόρηση και ενημέρωση σε μορφές προσβάσιμες από αυτούς, θα εξυπηρετούνται από προσωπικό κατάλληλα εκπαιδευμένο. Ποιοτικά πρότυπα επιβάλλονται σε όλα τα μέσα σε συνεργασία με το αναπηρικό κίνημα, διαδικασίες παραπόνων και αποζημιώσεων θεσπίζονται.”Σε ότι αφορά την εφαρμογή στην Ελλάδα των κανονισμών τα πράγματα μοιάζουν ακόμα δυσκολότερα. Εξηγεί ολίγον αναλυτικότερα η εθνική συνομοσπονδία ΑμεΑ, θέτοντας το πλαίσιο εφαρμογής και τα κρίσιμα ερωτήματα : “Το ερώτημα είναι πως οι Έλληνες επιβάτες με αναπηρία, και γενικότερα πως οι επιβάτες με αναπηρία των ελληνικών μέσων μεταφοράς, θα επωφεληθούν από τους παραπάνω Κανονισμούς. Η ελληνική Πολιτεία είναι αποφασισμένη να συμμορφωθεί και να αναλάβει τις υποχρεώσεις που απορρέουν από αυτούς; Η μέχρι σήμερα εξυπηρέτηση των πολιτών με αναπηρία που ταξιδεύουν αεροπορικά παραμένει δυστυχώς μέτρια έως προβληματική στα περιφερειακά αεροδρόμια, ενώ είναι ανύπαρκτη στο σιδηροδρομικό τομέα, παρά την ήδη θέση σε ισχύ των αντίστοιχων Κανονισμών!5 Το εθνικό αναπηρικό κίνημα διεκδικεί την πλήρη εφαρμογή των Κανονισμών στην ελληνική πραγματικότητα. Η σημερινή ιδιαίτερα δύσκολη περίοδος για τη χώρα, περίοδος θυσιών και αποκαθηλώσεων, μπορεί και πρέπει να λειτουργήσει σαν εφαλτήριο αλλαγής θεσμών και αντιλήψεων. Οι παραπάνω Ευρωπαϊκοί Κανονισμοί προδιαγράφουν το νέο θεσμικό πλαίσιο που στοχεύει στην άρση των αποκλεισμών και την ισότιμη κινητικότητα όλων των πολιτών, απομένει η Πολιτεία να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων. Η Ε.Σ.ΑμεΑ. καλεί τα αρμόδια Υπουργεία και το σύνολο της ελληνικής κυβέρνησης να θέσουν σε εφαρμογή και να τηρήσουν τους νέους Κανονισμούς, αλλά και τους υπάρχοντες για τα δικαιώματα των επιβατών με αναπηρία
Ελευθεροτυπία 19/7/2010