Οι περισσότεροι άνθρωποι αναρωτιούνται γιατί υπάρχει το κακό στον κόσμο και ειδικά όταν αυτό παίρνει τη μορφή του θανάτου. Επίσης μας βασανίζουν ερωτήματα όπως: Αφού ο Θεός είναι παντοδύναμος γιατί δεν εξαλείφει το κακό και το θάνατο δια παντός; Γιατί δεν επεμβαίνει για να τον βοηθήσει;

Το κακό δεν υπάρχει ως οντολογική αρχή, αλλά εμφανίζεται δευτερογενώς με την εγκατάλειψη του αγαθού. Η εγκατάλειψη όμως του αγαθού προϋποθέτει αυτεξούσια προαίρεση (Γρηγόριος Νύσσης, Εις Εκκλησιαστήν 7,έκδ. W.Jaeger, τόμ. 5, σελ. 407, PG 44, 725Β).

Θα προσπαθήσουμε να βάλουμε λοιπόν τα παιδιά σε μία άλλη, αντίστροφη λογική από αυτή. Θα ζητηθεί να φανταστούν μία κοινωνία όπου δεν υπάρχει ο θάνατος και οι άνθρωποι δεν γερνούν. Πολλές φορές άλλωστε ο άνθρωπος έχει προσπαθήσει να κατακτήσει την αθανασία: Από το Μ. Αλέξανδρο και το αθάνατο νερό, τους αλχημιστές του παρελθόντος που ψάχνανε ελιξήρια νεότητας και τους σημερινούς επιστήμονες που προσπαθούν να ανακαλύψουν το μηχανισμό της γήρανσης των κυττάρων ή δημιουργούν σκευάσματα που υπόσχονται την αιώνια νεότητα. Πως θα ήταν λοιπόν μία τέτοια κοινωνία;

Το απόσπασμα από την ταινία «Death Becomes Her» αποτυπώνει με χιουμοριστικό και καυστικό τρόπο τα αποτελέσματα της απουσίας του θανάτου.

 

 

<a href="http://“>