Ο Ηρακλής είναι ηρωική μορφή, κυρίαρχη στην ελληνική μυθολογία. Με τους άθλους που εξετέλεσε και τις πράξεις του αναδείχθηκε ήρωας πανελλήνιος. Είναι ο μόνος ήρωας που όταν πεθαίνει αξιώνεται να ανέβει στον Όλυμπο και να παντρευτεί μια θεά, την Ήβη, για να ζήσει αθάνατος και αγέραστος ανάμεσα στους ολύμπιους.
Στον Ηρακλή αντιμετωπίζουμε ένα κάπως παράξενο πρόβλημα σχετικά με το όνομα του : Ηρακλής είναι της Ήρας το κλέος, η δόξα. Αν όμως είναι ένας ήρωας που μίσησε η Ήρα, αυτός είναι ο Ηρακλής. Τον κυνήγησε πριν ακόμη ακόμη γεννηθεί, τον κυνήγησε μωρό, τον κυνήγησε σε όλη του τη ζωή ως τον θάνατο του. Ποιος σκέφτηκε να δώσει αυτό το αταίριαστο όνομα στον Θηβαίο ήρωα;
Ο Ηρακλής δεν στάθηκε η προσωποποίηση των φυσικών δυνάμεων στην άγρια μορφή τους, αλλά εμφανίζεται σε ανθρώπινα μέτρα στα όρια του θαυμαστού.Είναι ο εξολοθρευτής ολέθριων τεράτων και ο εκδικητής κάθε αδικίας και τελικά παρουσιάζεται ως ο αντίποδας του κακού. Με την εξέλιξη του μύθου του γίνεται φορέας του πολιτισμού και σωτήρας της ανθρωπότητας, ενσάρκωση των προσδοκιών, των ελπίδων και των αντιλήψεων του λαού που τον δημιούργησε. Γι’ αυτό και δίπλα στο στοιχείο του απλά ηρωικού έπρεπε να ολοκληρωθεί και ως ηθική μορφή.
