Στις σύγχρονες πολυπολιτισμικές κοινωνίες στις οποίες ζούμε, η aποδοχή, ένταξη  του «ξένου» και πιθανώς «διαφορετικού» αποτελεί πρόκληση, αλλά και αυτοσκοπό, με στόχο αφενός τη διασφάλιση μιας καλύτερης ζωής για τα ίδια τα παιδιά και την προαγωγή της ευημερίας του συνόλου και αφετέρου την ανάπτυξη μιας κοινωνίας που θα ωφεληθεί στον μέγιστο δυνατό βαθμό από τη διαδικασία της πολιτισμικής αυτής συνύπαρξης και ώσμωσης.