Ειρήνη, ένα αγαθό που αξίζει να απολαμβάνουν όλοι οι λαοί, το κατάλληλο έδαφος όπου βλασταινει κ καρπιζει η ευημερία, η πρόοδος κ γιατί όχι και η ευτυχία σε ατομικό κ κοινωνικό επιπεδο.
Η ειρήνη κ η ελευθερία, ως υπέρτατα κι αλληλένδετα αγαθά, ανήκουν σε όλη την ανθρωπότητα. Στο όνομά τους όμως, έχουν διεξαχθεί ξακουστες μάχες, φοβερές συραξεις, δραματικες πολεμικές συγκρούσεις. Άνθρωποι εναντίον συνανθρώπων, λαοί κατά γειτονικών λαών, ποταμοί αίματος, εκατόμβες θυμάτων. Πόνος, οδύνη, στεναγμοι κ δυστυχία κάτω από ερείπια, πίσω από καπνούς, μέσα σε ρημαγμενες ψυχές κ κατεστραμενες ζωές.
Ο Θουκυδίδης (Ιστορίαι, Βιβλίο 3, κεφ. 82-83) ψυχογραφωντας τους εμπλεκόμενους κυριως σε εμφύλιες διαμάχες, διαπιστωνει ότι εξαιτίας τους κάθε είδους κακία απλωθηκε παντού. Η φιλαρχια που πηγάζει από την πλεονεξια και την φιλοδοξία, ωθούσε σε λυσσαλεους αλληλοσπαραγμους. Πολλοί ανταγωνιζονταν στη δολιοτητα κ την εξαπάτηση. Αλλοι, για να προωθήσουν τα συμφέροντά τους, γίνονταν επινοητικοι σε ύπουλα μέσα, ώστε να εκδικηθουν και να καταφέρουν φρικαλέα πλήγματα στον αντίπαλο. Ο σπουδαίος ιστορικός αναφέρεται και σε εκείνους, οι οποίοι από το φόβο τόσο της δικής τους ανεπάρκειας όσο κ της ικανότητας των άλλων, δεν δίσταζαν να καταφύγουν σε κάθε βιαιοτητα. Άλλωστε και οι λέξεις χάνουν το νόημά τους, όταν τη σημασία τους αλλάζουν όσοι θέλουν να δικαιολογησουν την παραφορα τους.
Η εχθρότητα, η σύγκρουση, ο πόλεμος αλλά και η κακοτητα με τις πολλαπλες μορφές της είναι μια κατάσταση ανισορροπη, απάνθρωπη κ παράλογη.
Φέτος συμπληρωνονται 80 έτη (1945-2025) από τη νίκη των συμμαχικων δυνάμεων κατά του άξονα, της νίκης των ηρώων της Ελευθερίας κατά του φασισμού κ του ναζισμου, του αγώνα κ της αξιοπρέπειας ενάντια στον παραλογισμό κ τη ματαιοτητα του πολέμου.
Ο Άγιος Νικόλαος ο Νέος, ο εν Βουνενοις τον οποίο τιμά η Εκκλησία την 9η Μαΐου, ένας στρατιωτικός Άγιος που μαρτυρησε αρχές του 8ου μΧ αι(720), έγκαιρα συνειδητοποιήσε στη ζωή του πόσο μάταιοι είναι οι πόλεμοι και ” άδικα χύνεται το ανθρώπινο αίμα και χάνονται ανθρώπινες ψυχές κ ζωές” κι απόφασισε να στρέψει τη δυναμική της ζωής κ της ψυχής του στο Θεό της ειρήνης.
Πράγματι, αν διαθέταμε για την ειρήνη όλα όσα δαπανουμε για το ενδεχόμενο του πολέμου, αν ο άλλος δεν ήταν η κόλαση μας, αν η ευγενής άμιλλα έπαιρνε τη θέση των ανούσιων ανταγωνισμων, αν η αναγνώριση της αξίας του άλλου προκρινοταν από τις υστεροβουλιες, τις ιδιοτελειες κ τις έριδες, αν επιτέλους συνειδητοποιουσαμε ότι “τα σάβανα δεν έχουν τσέπες”, το ανθρώπινο γένος ίσως να γλύτωνε από πολλά δεινά και θα μπορούσαμε να πούμε ότι κάτι πετύχαμε σαν ανθρώπινος πολιτισμός.
Κείμενο: Σωτηρία Δασκαλοπουλου
9 Μαΐου 2025
Μνήμη του Αγίου Νικολάου του Νέου.