Χωρίς κατηγορία

Η νέα σχολική χρονιά ξεκίνησε!

Ας ευχηθούμε στους λιλιπούτιους φίλους μας  μια καλή σχολική χρονιά γεμάτη ευχάριστες εκπλήξεις ανακαλύπτοντας με παιγνιώδη τρόπο τη μάθηση στο νηπιαγωγείο!
Για κάποιους μαθητές το νηπιαγωγείο είναι οικείο ,τα πρώην προνήπια και νυν νήπια  θα πάνε στην τάξη τους και θα είναι πια τα μεγάλα παιδιά! Στη θέση τους τώρα έρχονται τα προνήπια . Νέοι μαθητές, ηλικίας 4 ετών  έρχονται  για πρώτη φορά σε επαφή με το νηπιαγωγείο αφήνοντας πίσω τους το οικογενειακό περιβάλλον . Ένα μεγάλο γεγονός  όπου οι αντιδράσεις  ποικίλουν !

Η μετάβαση ενός παιδιού από ένα περιβάλλον σε ένα άλλο ποικίλει καθώς αποτελεί ξεχωριστό βίωμα για κάθε παιδί. Αυτό συμβαίνει γιατί το οικογενειακό και γενικότερα το περιβαλλοντικό περιβάλλον του παιδιού συμβάλλει ουσιαστικά στα βιώματα τους .Κάθε παιδί είναι μια ξεχωριστή προσωπικότητα που ξεδιπλώνεται σταδιακά κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς. Απ τη ματιά του εκπαιδευτικού το κάθε παιδί είναι μοναδικό όπως και τα βιώματα του είναι μοναδικά γι’ αυτό. Γι΄αυτό το λόγο ,η μετάβαση από μια κατάσταση σε μια άλλη ,  δηλ. είτε από τον παιδικό σταθμό  είτε από το περιβάλλον του παιδιού, απαιτεί χρόνο για την ομαλή προσαρμογή του .Άλλα παιδιά χρειάζονται περισσότερο χρόνο ενώ άλλα λιγότερο .

Ας  γίνουμε για λίγο παιδιά και ας δούμε πως ένα μικρό παιδί αντιλαμβάνεται το νηπιαγωγείο. Όπως αναφέραμε πρόκειται για ένα μεγάλο γεγονός για ένα μικρό παιδί , όπου για κάποια πιθανόν να είναι η πρώτη τους εμπειρία στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση. «Μακριά από το σπίτι  , τους γονείς  ,το παππού και τη γιαγιά που μου έκανε τα χατίρια  και τους φίλους μου που τους έπαιρνα τηλέφωνο ,πήγαινα στο σπίτι τους και παίζαμε …. Μα το καλοκαίρι δεν έχει τελειώσει και η μαμά μου είπε ότι αύριο θα πάμε στο νηπιαγωγείο !Εκεί έχει δασκάλους και δασκάλες , πολλούς νέους φίλους και πολλά παιχνίδια μου είπε . Μπορώ όμως  να κάνω εκεί ότι θέλω …;

Τι πρέπει να γίνει έτσι ώστε το παιδί να έχει μια ομαλή μετάβαση και  να λυθούν όλες του οι απορίες;

• Ηρεμία και ενθάρρυνση .Γονείς δεν υπάρχει λόγος να αγχώνεστε! Χωρίς να το θέλετε μεταδίδετε το άγχος στους μικρούς μας φίλους. Αφήστε τα πράγματα να κυλίσουν από μόνα τους. Το μικρό σας θα τα καταφέρει μια χαρά! Είναι μια πρόκληση για αυτά και θα ανταπεξέλθουν επιτυχώς.
• Επίσκεψη στο  νηπιαγωγείο κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού .Ο ρόλος της οικογένειας είναι πρωταρχικός , θα πρέπει κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού οι γονείς να μιλούν  στο παιδί θετικά για το νηπιαγωγείο έτσι ώστε να προετοιμαστεί ψυχολογικά ,και να απαντούν σε όλες του τις απορίες.(απορίες τύπου :γιατί πρέπει να πάω στο νηπιαγωγείο, μπορώ να μείνω στον παιδικό σταθμό /στο παππού και στη γιαγιά ;Θα έχει ότι παιχνίδια έχω και στο σπίτι ;Θα είναι και οι φίλοι μου εκεί; )Μια βόλτα κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού έξω από στο χώρο του νηπιαγωγείου βοηθάει το παιδί να προσαρμοστεί πιο εύκολα στο νέο του περιβάλλον .Θα ήταν ακόμη πιο εύκολο να ρωτήσετε κάποιο συγγενικό σας πρόσωπο (αν δεν υπάρχουν ήδη  αδέλφια)που είχε παιδί στο νηπιαγωγείο και μπορεί να σας περιγράψει την εμπειρία του.
• Δημιουργία μιας ρουτίνας. Δυο εβδομάδες πριν από την έναρξη της σχολικής χρονιάς , θα ήταν χρήσιμο να μπει το παιδί σε ένα ρυθμό , μια ρουτίνα. Μεγάλη βαρύτητα θα πρέπει να δοθεί στην προετοιμασία του , δηλαδή  ότι αφορά το πρόγραμμα του ύπνου, της ενδυμασίας και του πρωινού του. Με αυτόν τον τρόπο το παιδί θα γίνει πιο αυτόνομο και  υπεύθυνο .
• Ενθάρρυνση για αυτονομία και αυτοεξυπηρέτηση του νηπίου. Μπορεί κάποια πράγματα για εμάς να φαίνονται ασήμαντα όμως είναι πολύ σημαντικά για ένα παιδί. Για παράδειγμα, κάποια παιδιά ντρέπονται να σηκώσουν δημοσίως  το χεράκι τους και να ζητήσουν τουαλέτα, είναι κάτι που δε συνήθιζαν άλλωστε  να κάνουν στο σπίτι .Κάποια στην ηλικία των 4 ή ακόμη και 5 ετών  στο θέμα της τουαλέτας  χρειάζονται τη βοήθεια ενός μεγάλου .Γι’ αυτό το λόγο κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, θα πρέπει οι γονείς να ενθαρρύνουν τα παιδιά τους να κάνουν χρήση της τουαλέτας μόνα τους .Οι γονείς θα πρέπει  να συνειδητοποιήσουν ότι το παιδί πρέπει να γίνει ανεξάρτητο και θα πρέπει να συμβάλουν και εκείνοι σε αυτό. Θα πρέπει  ενθαρρύνεται ψυχολογικά ώστε μελλοντικά να μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του νηπιαγωγείου. Το παιδί θα πρέπει απο το σπίτι να μάθει να τοποθετεί τα πράγματα στη θέση τους , να τρώει μόνο του  χωρίς τη βοήθεια ενήλικα ,  να μπορεί να μαζέψει το τραπέζι του , να εξοικειωθεί με τη τσαντούλα του , να μπορεί να ανοίγει και να κλείνει πράγματα και να μπορεί να βάζει το ζακετακι  του, θέματα δηλαδή που έχουν να κάνουν με την ανάπτυξη της λεπτής κινητικότητας του νήπιου και με την καθημερινότητα στην τάξη του νηπιαγωγείου .

Αν επιτευχθούν όλα τα παραπάνω , το νήπιο θα μπορεί να προσαρμοστεί εύκολα στις νέες συνθήκες που έχει να αντιμετωπίσει  και θα μάθει να συνεργάζεται και να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις της υπόλοιπης  ομάδας, χωρίς να νιώθει αμηχανία και  ντροπή  .Έπειτα με τη συμβολή του εκπαιδευτικού και τις διάφορες δραστηριότητες που θα διεξαχθούν ,θα προκαλέσει το ενδιαφέρον των παιδιών , θα αυξηθούν τα κίνητρα για συνεργασία και τα παιδιά θα κατακτήσουν πιο εύκολα δεξιότητες επικοινωνίας, καλής συνεργασίας και ομαδικότητας.

Σοφία Δημητροκάλλη (για Ναξιοτυπία 13/09/2011)